- Tytuł:
-
Physical properties of triticale starch. Part I. Characteristic of starch pasting
Właściwości fizyczne skrobi pszenżyta. I. Charakterystyka kleikowania skrobi - Autorzy:
-
Gambus, H.
Fortuna, T.
Nowotna, A.
Palasiński, M. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1398986.pdf
- Data publikacji:
- 1987
- Wydawca:
- Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
- Tematy:
-
triticale starch
pasting characteristics with Brabender amylograph and Rheotest 2 viscosimeter
limiting viscosity of starch pastes - Opis:
-
Starches of 53 Polish triticale breeding lines were investigated. Gelatinization characteristics and limiting viscosity of starch were determined. The studied properties of triticale starch are similar to those of wheat starch, although viscosities of triticale starch pastes were in the majority of samples higher than in the "Grana" wheat standard. In the total population tested, a few starches show a considerably low viscosity of starch pastes which may be a result of enzymatic degradation.
Przebadano skrobie wyodrębnione metodą laboratoryjną z 53 polskich rodów pszenżyta i dwóch odmian pszenicy "Grana" stanowiących wzorzec. Skrobie te przebadano pod względem: temperatury kleikowania (metodą mikroskopową), charakterystyki kleikowania w wiskozymetrze rotacyjnym Rheotest 2 oraz wiskografie Brabendera i lepkości granicznej. Wykresy charakterystyki kleikowania skrobi pszenżyta, otrzymane w amylografie Brabendera, miały typowe kształty znane z literatury dla skrobi zbożowych (rys. 2). Natomiast inne kształty krzywych tej charakterystyki otrzymano za pomocą wiskozymetru rotacyjnego Rheotest 2. Odchylenia od typowego kształtu polegały na znacznym spadku lepkości po przekroczeniu maksimum lepkości (rys. l). Ze względu na zróżnicowany kształt tych krzywych podzielono badane skrobie na 4 grupy. Z praktycznego punktu widzenia interesujący był fakt, że ponad 60% kleików skrobi pszenżyta odznaczało się lepkością maksymalną oraz lepkością w temp. 50°C wyższą od wzorcowych kleików skrobi pszenicy „Grana" (tab. 2). Ponadto kleiki skrobi pszenżyta były stabilne podczas gotowania oraz wykazywały dużą tendencję do retrogradacji. Z teoretycznego punktu widzenia interesujące były skrobie 7 rodów pszenżyta, które odznaczały się najniższymi lepkościami swoich kleików we wszystkich punktach charakterystyki kleikowania. Wydaje się, że skrobie te były częściowo rozłożone przez enzymy jeszcze w ziarnie zbożowym lub podczas wyodrębniania skrobi. Hipotezę tę potwierdziły wyniki lepkości granicznej kleików tych skrobi, które były znacznie niższe od pozostałych próbek (tab. 3). Wszystkie otrzymane wyniki poddano analizie statystycznej i obliczono współczynniki korelacji pomiędzy badanymi właściwościami skrobi pszenżyta (tab. 4). - Źródło:
-
Acta Alimentaria Polonica; 1987, 13, 1; 3-13
0137-1495 - Pojawia się w:
- Acta Alimentaria Polonica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł