Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "pasterz" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 19
Tytuł:
Conceptual Blends with Shepherd(s)/Sheep Imagery in Selected Patristic Writings
Autorzy:
Gomola, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641073.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
amalgamaty pojęciowe, dyskurs chrześcijański, patrystyka, owca, pasterz
Opis:
The article addresses the problem of the Christian discourse, and more specifically conceptual blends with “shepherd”, “sheep” and related concepts in an input space in the writings of Ignatius of Antioch, St Augustine, Cyprian of Carthage and others. The analysis of selected blends shows their importance in Christian discourse and their role in the creation of the doctrine and practice of the early Church. The article shows that conceptual blends are a flexible tool for conceptualising different notions in accordance with the aims of their authors. The overall objective of this article is to show the role of language in the formation of the Christian identity and doctrine, and the usefulness of the blending theory in the description of these phenomena.
Źródło:
Studia Religiologica; 2014, 47, 4
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:
Studia Religiologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólnota pojednana z Bogiem w Jezusie Chrystusie – Nowej Świątyni
Autorzy:
Tomaszewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623040.pdf
Data publikacji:
2015-08-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia wg św. Jana
świątynia
brama
pasterz
życie
wspólnota
Opis:
J 10,22-39 Jezus stwierdza, że sam jest prawdziwym pasterzem mesjańskim i nową świątynią. Dialog podjęty przez Jezusa na terenie świątyni zawiera również silne elementy eklezjologiczne. Jezus przeciwstawia niewierzących Żydów owcom, które do Niego należą, słuchają Jego głosu i idą za Nim. Jezus zna swoje owce, ofiaruje im życie wieczne i gwarantuje bezpieczeństwo. Ci, którzy przynależą do Jego owczarni, nie porzucają Go, ponieważ są strzeżeni przez Boga. Jezus jako zburzona i odbudowana światynia zgromadzi na nowo wszystkich ludzi, stając się przestrzenią ich wspólnoty z Bogiem, która znajduje swój model w jedności Syna z Ojcem.
Źródło:
Verbum Vitae; 2010, 18; 141-165
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prezbiter – pierwszy, który „idzie i głosi” jako pasterz i przewodnik wspólnoty
Presbyter – the first one who „goes and preaches the word of God” as a shepherd and religious community guide
Autorzy:
Galanciak, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554085.pdf
Data publikacji:
2017-12-01
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
pasterz
przewodnik wspólnoty
ewangelizator
religious shepherd
religious community guide
evangelizer
Opis:
Artykuł ukazuje prezbitera jako pasterza i przewodnika wspólnoty w kontekście aktualnej nauki Kościoła i oczekiwań wspólnoty. Podstawowym zadaniem kapłana jako pasterza i przewodnika jest prowadzenie wiernych do Jezusa Chrystusa. Kapłan, będąc człowiekiem wiary, czyni to na mocy otrzymanej władzy pasterskiej, ale także dzięki osobistej relacji z Jezusem, który jest Dobrym Pasterzem, a zarazem źródłem pasterskiej misji i władzy kapłana. Budując relację ze wspólnotą Kościoła, prezbiter służy jej jako pierwszy idący za Jezusem i jest zarazem pierwszym, który głosi jej Ewangelię. W ten sposób kapłan staje się autentycznym świadkiem wiary i ewangelizatorem nie tylko dla wspólnoty wierzących, ale także wobec niewierzących.
The article shows a presbyter as a shepherd and religious community guide in the context of the current Church teachings and the community’s expectations. The basic role of a priest as a religious shepherd and guide is leading the faithful to Jesus Christ. A priest as a man of faith acts on the strength of received shepherd’s power, but also thanks to personal relation with Jesus, who is The Good Shepherd, as well as a source of shepherd mission and priest’s power. Building up relationships with the religious community, a presbyter fulfils a role of the first one following Jesus, and at the same time the first one preaching his word. In this way a priest becomes a genuine witness of faith and an evangelizer not only for the faithful, but also for non-believers.
Źródło:
Sympozjum; 2017, 2(33); 61-81
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobry Pasterz (J 10, 1-21)
Autorzy:
Stachowiak, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1164658.pdf
Data publikacji:
1975
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pasterz
przypowieści
J 10
1-21
shepherd
parables
Jn 10
Opis:
Der Hirtenrede des Johannes wird in der Exegese der Gegenwart immerfort Aufmerksamkeit geschenkt. Der vorliegende Artikel machte sich zur Aufgabe eine eingehende Erforschung des Hauptabschnitts der Rede und zwar nach der literarischen Struktur, nach der Gattung der Rede und nach dem Leitgedanken. Die Struktur der Rede weist auf eine Benutzung der Quellen durch den Redaktor hin ohne dass die Vorgeschichte des jetzigen Textes eindeutig bestimmt werden kann. Dies kompliziert auch äusserst die Bestimmung der literarischen Gattung; diese kann werden als Parabel noch als Allegorie bezeichnet werden. Jedenfalls wurden diese traditionellen Ausdrucksformen in den Dienst der Offenbarungsrede gestellt. Dabei darf die spezifisch johanneische Redewendug „ich bin…“ nicht ausser Acht gelassen werden. Es wäre aber verfehlt lediglich von einem Hirten-Motiv zu sprechen, das von den Evangelisten frei bearbeitet worden ist. Doch ist der alttestamentliche (und darüber hinaus der alt-orientalische) Hintergrund des verwendeten Bildmaterials unerkennbar, ebenso wie die haggadische Tendenz. Der Leitgedanke des Abschnitts ist christlogisch und christozentrisch. Inwieweit die Situation der johanneischen Gemeinden zur Zeit der Abfassung des vierten Evangeliums die Blutige Prägung von Joh 10, 1-21 mitbestimmt hat, kann man nur vermuten. Der Streit mit dem Judentum des ausgehenden I. Jahrhunderts scheint in der Erwähnung der „Räuber und Diebe” mitzuklingen. Auch die Betonung der Unmöglichkeit, einen wahrhaft Glaubenden dem Guten Hirten zu entreissen, muss von Kampfsituation der Gemeinde her verstanden werden. Endlich wird auf den Einfluss von J 10, 1ff auf die frühchristliche Literatur (Hirt des Hermas, Aberkiosinschrift) hingewiesen.
Źródło:
The Biblical Annals; 1975, 22, 1; 75-84
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojednanie w rodzinie na podstawie "Pasterza" Hermasa
Reconciliation in the family on the basis of Shepherd of Hermas
Autorzy:
Strękowski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1291513.pdf
Data publikacji:
2014-07-01
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
rodzina
pojednanie
apokaliptyka
"Pasterz" Hermasa
apocalyptic
family
reconciliation
Shepherd of Hermas
Opis:
W literaturze starochrześcijańskiej jednym z niezwykle oryginalnych, interesujących i ważnych dla duchowości małżeństwa i rodziny utworów jest "Pasterz" Hermasa, powstały w Rzymie w połowie II wieku. Stylem nawiązuje do apokaliptyki rozpowszechnionej w środowiskach judaistycznych i judeochrześcijańskich od II wieku przed Chrystusem do II wieku po Chrystusie. Pouczenia zawarte w utworze są sformułowane w perspektywie ascezy eschatologicznej, charakterystycznej nie tylko dla wszystkich pism ojców apostolskich, lecz także licznych utworów II-III wieku. W pouczeniach dotyczących życia małżeńskiego i rodzinnego, szczególnie w kwestii przebaczenia i pojednania w przypadku cudzołóstwa, Hermas w sposób oryginalny rozwija doktrynę Nowego Testamentu. Nakazuje bowiem pojednać się i przyjąć do domu skruszonego i nawróconego grzesznika, lecz nie czynić tego wiele razy. Ten pogląd Hermasa zdradza próbę znalezienia oryginalnego rozwiązania, albowiem nie znajduje solidnego oparcia w tekstach biblijnych, ponieważ według orędzia Chrystusa grzesznik otrzymuje przebaczenie nie jeden raz po chrzcie, lecz za każdym razem, gdy skruszony i nawrócony wyznaje swoje grzechy (1 J 1, 9). Tekst "Pasterza" jest niewątpliwie rozszerzeniem nauki moralnej o cudzołóstwie w małżeństwie, według której sankcje dotyczą obu stron, a nie tylko żony, jak zdawałoby się wynikać bezpośrednio z tekstu Mt 5, 27-32.
The Shepherd of Hermas, which originated in Rome in the middle of the II century, is one of the extremely original literary works, interesting and important for the marital and family spirituality. Its style reminds of apocalyptic writings widespread in Judaic and Judeo-Christian communities from the 2nd century before Christ to the 2nd century after Christ. the exhortations included in this work are formulated from the eschatological perspective, characteristic of all writings of the apostolic fathers. In the exhortations concerning marital and family life, particularly on the question of forgiveness and reconciliation in case of adultery, Hermas is developing the doctrine of the new testament in an original way. He urges to reconcile with and take home an apologetic and repentant sinner. this Hermas view does not find adequate support in biblical texts, since according to Christ’s message the sinner receives forgiveness not only once after his baptism, but each time he confesses his sins in an apologetic and repentant way (1 J 1, 9). the Shepherd text is undoubtedly an extension of the moral teachings about adultery in the marriage, according to which sanctions apply to both parties, and not only wife as it would seem to result directly from the text of the gospel according to St. Matthew.
Źródło:
Studia nad Rodziną; 2014, 18, 1(34); 7-24
1429-2416
Pojawia się w:
Studia nad Rodziną
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauka o Duchu Świętym w Pasterzu Hermasa na tle problematyki pneumatologicznej. Studium wprowadzające
A Study of the Holy Spirit in the Shepherd of Hermas in the Context of Pneumatological Problems (Introduction)
Autorzy:
Baron, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571795.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Pasterz Hermasa
Duch Święty
pneumatologia patrystyczna
The Shepherd of Hermas
Holy Spirit
patristic pnematology
Opis:
Celem artykułu jest pokazanie złożoności problematyki dotyczącej świata duchowego i świata duchów, z którą zmierzały się poczynając od czasów starożytnych kolejne pokolenia ludzi z trzech różnych cywilizacji i kultur, od semickiej przez helleńską aż do łacińskiej. Dotyczy to także pojmowania Ducha Świętego, zwłaszcza w dwóch pierwszych wiekach. Na takim tle zostaną przedstawione uwagi na temat poglądów Pasterza Hermasa, którego pneumatologia jakkolwiek prosta, łączy wspomniane trzy światy, ponieważ autor dziełka wywodzi się z judaizmu, spisał swoje myśli po grecku i dokonał tego w Rzymie. Pasterz jest kapitalnym świadectwem chrześcijan pierwszych wieków w ukazywaniu działania Ducha Świętego, który będąc Bogiem okazuje swoją wielką delikatność wobec człowieka grzesznego, umożliwia mu powrót do Boga, ale w każdej chwili respektuje dokonywane przez niego wolne wybory.
The goal of this article is to show the complexity of the spiritual world and the world of spirits and how ancient generations of people from three different civilizations and cultures, Semitic, Hellenistic and Latin, dealt with it. This also applies to the understanding of the Holy Spirit, especially in the first two centuries. From this background, comments are made about the views of the Shepherd of Hermas, whose pneumatology, however simple, combines the three worlds, because the author of the work came from Judaism, wrote his thoughts in Greek and did it in Rome. The Shepherd is a great testimony of Christians in the first centuries, showing how the Holy Spirit who, being God, shows his great gentleness towards sinful man and enables him to return to God, but at the same time respects his free choices.
Źródło:
Polonia Sacra; 2019, 23, 3(57); 5-28
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biskup jako pasterz w tekstach liturgii słowa w obrzędach święceń biskupich
The Bishop as Shepherd in the Liturgy of the Word in the Rite of Ordination of Bishops
Autorzy:
Papuziński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585153.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
biskup
pasterz
liturgia słowa
święcenia biskupie
bishop
pastor
liturgy of the word
ordination of bishops
Opis:
Pismo Święte, zawierające objawioną przez Boga prawdę, ma fundamentalne znaczenie w refleksji teologicznej nad rolą biskupa w Kościele. Wybrane fragmenty skrypturystyczne odczytywane w liturgii nie tylko stanowią przywołanie Bożego Słowa, ale mają również za zadanie wyjaśniać znaczenie celebracji i związanej z nią rzeczywistości. Stąd wydaje się słusznym oparcie analizy podjętej w niniejszym opracowaniu właśnie na czytaniach zaczerpniętych z obrzędu święceń biskupich. Ze względu na ich dużą ilość analizie poddano tylko niektóre z nich (dwa czytania ze ST i osiem z NT), tj. te, które najlepiej odpowiadały postawionemu w artykule tematowi. Przeprowadzona analiza, opierając się na Słowie Bożym, ukazuje rolę biskupa jako pasterza oraz wskazuje na znaczenie pełnionej przez niego posługi. Jako pasterz biskup jest przede wszystkim głosicielem Dobrej Nowiny oraz przewodnikiem i strażnikiem powierzonych mu wiernych. Ma być sługą gotowym oddać życie w obronie Ludu Bożego, zaś cała jego posługa musi wzorować się na przykładzie Jezusa Chrystusa – Dobrego Pasterza (por. J 10,11).
The Bible has a fundamental place in the theological reflection on the bishop’s role in the Church. Selected biblical readings read during liturgy, are not only the word of God, but also clarify meaning of the celebration and of the reality manifested during different liturgical actions of the Church. For this reason, while reflecting on the pastoral mission of the bishop, it is worthwhile to analyze the readings of the liturgy of the word selected for the rite of ordination of bishops. In this study, due to the large number of proposed readings, only some examples have been analyzed (two taken from the OT, and eight from the NT). The analysis, in the light of word of God, shows both the bishop’s role as pastor and the meaning of his ministry. As pastor the bishop is primarily a proclaimer of the Good News and protector of the faithful entrusted to him. His entire pastoral service must follow the example of the true Good Shepherd - Jesus Christ (cf. J 10,11).
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 47; 87-103
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwsze stwierdzenie pasterza Sturnus roseus w Krainie Gór Świętokrzyskich po roku 1856
The first record of a Juvenile Rose-coloured Starling in the Świętokrzyskie Mountains
Autorzy:
Debowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32866.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Mazowiecko-Świętokrzyskie Towarzystwo Ornitologiczne
Tematy:
Gory Swietokrzyskie
ptaki
obserwacje ptakow
pasterz rozowy
Sturnus roseus
pojawy
cechy morfologiczne
szpak
Sturnus vulgaris
Źródło:
Kulon; 2010, 15
1427-3098
Pojawia się w:
Kulon
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Idź i pracuj w mojej winnicy” (Mt 21,28). Praca w przypowieściach Ewangelii synoptycznych
"God and Work in My Vineyard" (Matt 21:28). Work in the Parables of the Synoptic Gospels
Autorzy:
Podeszwa, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621876.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
praca
przypowieści
zawód
rolnik
pasterz
wynagrodzenie
umowa
dzierżawa
Work
parables
occupations
farmer
shepherd
remuneration
contract
lease
Opis:
Parables occupy a significant place in Jesus’ prophesizing and teachings about the Kingdom of God. One of their characteristic traits, as a literary genre, are references to Jesus’ and His listeners’ daily lives. The article presents the analysis of the synoptic parables focused on human work. The material has been divided into two major parts. The first one analyzes the occupations referred to in the parables and the type of work they involve. The second one reflects on the elements of labor law, in particular the employment contracts and related remuneration. The analyzed parables constitute a unique kaleidoscope of occupations existing in the society of the time. Among them, of particular prominence are those connected with land cultivation and farming, such as farmer, sower, harvester, gardener, vineyard keeper and shepherd. Moreover, Jesus’ parables include other occupations such as fisherman, manager, judge, merchant, and banker. Jesus also refers to jobs and tasks such as : guarding and opening the doors (doorkeeper), preparing a feast, waiting tables, taking care of the house, making bread dough, tower building, playing dance music at weddings, wailing and lamenting at funerals. Drawing on Jesus’ parables, one can also notice a wide range of different categories of people who performed particular jobs and tasks. A reference is made to a field owner, vineyard owner, house owner, manager who on behalf of the host administers goods, lease holders, hired and seasonal workers and servants (slaves). The parables also show us the ways of providing reward for work. Servants often performed their duties in exchange for accommodation and food; lease holders in exchange for profit sharing, whereas hired and seasonal workers in exchange for a fixed remuneration. Should the Bible be seen as a specific album presenting photographs of working people, then Jesus’ parables are undoubtedly of particular interest.
Parables occupy a significant place in Jesus’ prophesizing and teachings about the Kingdom of God. One of their characteristic traits, as a literary genre, are references to Jesus’ and His listeners’ daily lives. The article presents the analysis of the synoptic parables focused on human work. The material has been divided into two major parts. The first one analyzes the occupations referred to in the parables and the type of work they involve. The second one reflects on the elements of labor law, in particular the employment contracts and related remuneration. The analyzed parables constitute a unique kaleidoscope of occupations existing in the society of the time. Among them, of particular prominence are those connected with land cultivation and farming, such as farmer, sower, harvester, gardener, vineyard keeper and shepherd. Moreover, Jesus’ parables include other occupations such as fisherman, manager, judge, merchant, and banker. Jesus also refers to jobs and tasks such as : guarding and opening the doors (doorkeeper), preparing a feast, waiting tables, taking care of the house, making bread dough, tower building, playing dance music at weddings, wailing and lamenting at funerals. Drawing on Jesus’ parables, one can also notice a wide range of different categories of people who performed particular jobs and tasks. A reference is made to a field owner, vineyard owner, house owner, manager who on behalf of the host administers goods, lease holders, hired and seasonal workers and servants (slaves). The parables also show us the ways of providing reward for work. Servants often performed their duties in exchange for accommodation and food; lease holders in exchange for profit sharing, whereas hired and seasonal workers in exchange for a fixed remuneration. Should the Bible be seen as a specific album presenting photographs of working people, then Jesus’ parables are undoubtedly of particular interest.
Źródło:
Verbum Vitae; 2014, 25; 105-126
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobry Pasterz, pojmany w Ogrójcu, daje życie swoim uczniom (J 10,1 – 18; 18,1 – 14)
The Good Shepherd, Arrested in the Garden, Gives a New Life to His Disciples (Jn 10:1 – 18; 18:1 – 14)
Autorzy:
Grochowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148599.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
dobry pasterz
pojmanie Jezusa
uczniowie
zbawienie
nowe życie
good shepherd
arrest of Jesus
disciples
salvation
new life
Opis:
Perykopa J 18,1–14, mówiąca o „Pojmaniu Jezusa w Ogrójcu” – nawet jeśli położona jest w Czwartej Ewangelii w dość dużej odległości w stosunku do J 10,1–18 i nie występują w niej takie terminy, jak „pasterz”, „owce”, „brama”, owczarnia”, itp. – stanowi relekturę „Przypowieści o Dobrym Pasterzu”. Niniejszy artykuł prezentuje siedem elementów (motywów, idei, słów) wspólnych obu tekstom, co stanowi mocny link łączący je ze sobą. Paralelna lektura obu perykop przekonuje, że to, co Jezus zapowiedział w J 10,1–18, doskonale zrealizowało się na początku Jego Męki (J 18,1–14). Dlatego uzasadnionym jest stwierdzenie, że „Dobry Pasterz, pojmany w Ogrójcu, daje życie swoim uczniom”.
The pericope Jn 18:1 – 14, speaking of „The arrest of Jesus in the garden” – even though its location in the Fourth Gospel is rather far from Jn 10:1 – 18 and there are no terms like „shepherd”, „sheep”, „pasture”, „gate” ecc. in it – constitutes a rereading of „The parable of the Good Shepherd”. The article presents seven elements (motives, ideas, words) common to both texts which are strong links connecting them and showing that what is foretold byJesus in Jn 10:1 – 18, in the beginning of His Passion (Jn 18:1 – 14) is perfectly fulfilled. This is why it is legitimate to say that „The Good Shepherd, arrested in the garden, gives a new life to His disciples”.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2017, 18; 323-350
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konserwacja rzeźb Wenus i Pasterza z Pałacu Łazienkowskiego w Warszawie
RESTAURATION DES STATUES DE LA VÉNUS ET DU PATRE DU PALAIS ŁAZIENKI A VARSOVIE
Autorzy:
Kwiatkowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539518.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
posąg Wenus w Pałacu Łazienkowskim
posąg Pasterza w Pałacu Łazienkowskim
Wenus Medyceńska
Pasterz z koźlęciem
konserwacja rzeźb w Pałacu Łazienkowskim
Opis:
Les sc u lp tu re s o rn a n t la g a le rie des p e in tu re s au P a la is de Łazienki, la s ta tu e de Vénus de Medicis e t du P â tr e avec le c h ev re au nommé C ap re tto (copies du X V IIIe siècle des s cu lp tu re s an tiq u e s) o n t é té presque com p lè tem en t d é tru ite s à la su ite de l’incendie qui d év a sta le p a la is en 1944. Malgré cela il fu t décidé de p ro c éd e r à le u r co n serv atio n . E ta n t donné que le m a rb re de C a rra re d ont elles é ta ie n t ex écu tées, brûlé, s’e f f r ita it sous le to u ch e r, la mé th o d e de co n serv atio n tra d itio n n e lle qui co n sista it à so u d e r les fragm en ts de la sc u lp tu re su r des b a rre s s’e st av é ré e non e fficace. On a donc ad o p té un a u tr e procédé co n sistan t à consolider le m a té rie l de m a rb re puis à in tro d u ire à l’in té rie u r des s cu lp tu re s des a rm a tu re s spéciales en b éton armé. Dans la p rem iè re é tap e des tra v a u x on a d u rc i le m a rb re , n o tam m e n t les p e tits fragm en ts de la s c u lp tu re composant les e x trém ité s, su r to u t les pieds de la sta tu e , su r le sq u e ls d ev a it rep o s e r la sculp tu re . On a p ris la décision de c reu s e r ces fragm en ts en ne la is s a n t in ta c te que la carap a c e ex té rieu re , fra gm e n t au th e n tiq u e . Ce p ro céd é fu t n é c e ssa ire pour d eux d iffé ren te s raisons, p rem iè rem e n t il d ev a it fa c ilite r la p é n é tra tio n du liq u id e consolidant le m a rb re , d eu x ièm em en t — les o rifice s p e rc é s ont é té p ré v u s p our y in tro d u ire les a rm a tu r e s en bé to n armé. P o u r c re u se r les fra gm e n ts en m a rb re on a employé une v rille é le c triq u e à ro ta tio n rap id e . P o u r p ro tég e r les fr a g m en ts de m a rb re co n tre une dé sag rég a tio n au cours du perçage, chaq u e fra gm e n t a é té re c o u v e rt d’une couche de colle de fa rin e e t enveloppé de bandage. Le d u rc issem en t a été o b ten u en p lo n g e an t les fra g m en ts de la s c u lp tu re dans un e solution alcoolique du p o lia c e ta te de vinyle. P o u r le mon tag e il é ta it in d isp en sab le de p ré p a re r un modèle en p lâ tre de ch aq u e s ta tu e , d’ap rè s leq u el fu t ré a lisé le moule n ég a tif, qui a se rv i de forme p o u r la composition des fra gm e n ts conservés e t p o ur c om p lé te r ceux qui m a n q u a ie n t. Le mon tag e des s ta tu e s fu t ré a lisé en tro is tem p s: 1. a ss em b lem en t des jam b e s e t de la base, 2. montage de la p a rtie in fé rie u re avec le corps, 3. mo n tag e de la tê te e t des b ra s de Vénus e t montag e des b ra s e t de la tê te du ch ev re au du P â tre . A près av o ir disposé dans les fo rm e s les fra gm e n ts e n tr a n t dans la composition des jambes, à tr a v e r s les orifices percés on a in tro d u it l ’a rm a tu r e c o n tin u e en b a rre s d’acie r de 20 mm d’ép a isseu r, e n su ite on a rem p li les p a rtie s creuses de béto n en c im en t b lan c ad d itio n n é de fa rin e de m a rb re de C a rra re . Les ex igences sta tiq u e s o n t recom man d é de fo rm e r a u x deux scu lp tu re s une base su p p lém e n ta ire de co n stru c tio n en ciment, qui e n to u re l’an cien n e base de m a rb re craquelée. Dans c e tte base su p p lém e n ta ire se tr o u v e n t les e x trém ité s de l ’a rm a tu r e en a c ie r des jam bes e t des a u tre s p a rtie s , su r lesq u els on so u d a des tiges d’ac ie r en faisceau , ce q u i a s su ra it une r é s is ta n ce convenable du b é to n armé. E n su ite on p ro c éd a à l ’assemblage de la p a rtie in fé rie u re avec le torse. A cette fin, en h a u t de la p a rtie in fé rie u re , à l ’en d ro it où elle d ev a it se jo in d re avec le torse, on la is s a les b a rre s sa illa n te s d ’en v iro n 20 cm de long e t d a n s le to rse on p e rç a des orifices ap p ro p rié s. Après de p re m ie rs essais, co n sistan t à a ju s te r les deux p a rtie s posées su r des ro u le a u x mobiles, on assembla d é fin itiv em en t les jam b e s avec le to rse . A près la p ris e du b éton, on disposa les deux s ta tu e s v e rtic a lem e n t, on composa les b ra s en les a ss em b lan t avec le to rs e , on fix a les tê te s e t compléta les é lém en ts m an q u an ts. Le montage te rm in é on procéda au n e tto y ag e e t au polissage du m a rb re . Du fa it de l ’irré v e rs ib ilité du tr a item e n t e ffe c tu é , en co n trad ic tio n avec les p rin c ip e s a c tu e ls de la th éo rie de co nservation, il co n v ien t d’e x p liq u e r q u ’on e n tr e p r it ce procédé en se re n d a n t p le in em e n t compte du côté d e s av an tag eu x de c e tte solution, n ’a y a n t pas d ’a u tre s possibilités v u le poids des s ta tu e s a tte ig n a n t 700 kg. De plus, c e tte méth o d e fu t au to risé e , en raison du p la c em en t p ré v u de ces sta tu e s d e stin é e s a u x in té r ie u r s du pa la is, ce q u i e x c lu a it l ’a ction d an g e reu se des ch an g em en ts a tm o sp h é riq u e s. L a re co n s tru c tio n e ffe c tu é e avec succès, semble donc ju s tifie r e n tiè re m en t la méthode ap p liq u é e , p e rm e tta n t de co n se rv e r ces p ré c ieu x objets, d’a u ta n t p lu s p ré c ieu x q u ’ils a p p a rtie n n e n t à l’am én a g em en t in té rie u r o rig in a l sen sib lem en t ré d u it d ’un des p rin c ip a u x m o n um en ts en Pologne — le P a la is de Łazienki.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1967, 2; 39-44
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
JHWH Bogiem wojny czy Pasterzem? (Ujęcie Ezechielowe) – w perspektywie lektury chrześcijańskiej
: JHWH: the God of War or the Shepherd? (According to Ezekiel) – in the Perspective of the Christian Lecture
Autorzy:
Jasiński, Andrzej Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494398.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Bóg wojny
Pasterz
Księga Ezechiela
Księga Apokalipsy
Wizje
The God of War
Shepherd
The Book of Ezekiel
The Book of Revelation
Visions
Opis:
Artykuł jest próbą przedstawienia obrazu Boga w Starym Testamencie oraz przejęcia tego obrazu w środowisku chrześcijańskim. Tekst rozpoczyna się prezentacją imion Bożych w Starym Testamencie (JHWH, El Shaddai, El Elyon, Adonai, Pan Sprawiedliwy, Pan, który jest obecny; Pan, który uświęca, Sędzia, Stworzyciel). W szczególności zostały zaprezentowane trzy zasadnicze kwestie: Bóg w Ezechielowej perspektywie odnowy (Bóg wojny oraz Pasterz Izraela; Ez 5,11-12; 34,12-16); Porządek Jahwe objawiony w wizjach Ezechiela (Ez 1,4-28; 8–11; 40–48); Ezechielowa perspektywa w ujęciu nowotestamentalnym (Ap 4–5; 10). Główne tematy są potraktowane ogólnie i zaprezentowane w kontekście w całej Księgi Ezechiela oraz Księgi Objawienia św. Jana. Konkluzją artykułu jest brak istotnej różnicy między prezentacją Boga Starego Testamentu, a prezentacją Boga Nowego Testamentu. W obu częściach Biblii jest obecny Bóg jako miłujący Ojciec, który pragnie zbawić człowieka.
This article seeks to discover the picture of the God in Old Testament and the reception of this picture in the Christian field. The text begins with the presentation of God’s name in Old Testament (JHWH, El Shaddai, El Elyon, Adonai, The Lord Is There, The Lord Our Righteousness, The Lord Who Sanctifies You, Judge, Creator ). In particular, author presents three main questions: The God in Ezekiel’s view of renovations (the God of War and the Shepherd of Israel; Ez 5,11-12; 34,12-16); The JHWH’s order in the Ezekiel’s visions (Ez 1,4-28; 8–11; 40–48); Ezekiel’s perspective in the New Testament (Rv 4–5; 10). Certain major themes are treated in general and presented in the context of the whole the Book of Ezekiel and the Book of Revelation. The conclusion is that there is no difference between presentation of the God of Old Testament and presentation of the God of New Testament. In both parts of the Bible the God is presented as loving Father who looks to save of human being.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2015, 57, 4; 459-472
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zabronione zachowania męża pokrzywdzonego cudzołóstwem „Pasterz” Hermasa a lex Iulia de adulteriis
Conducts prohibited to a husband injured by adultery. The Shepherd of Hermas and Lex Iulia de adulteries
Autorzy:
Stolarek, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953877.pdf
Data publikacji:
2016-03-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
cudzołóstwo
cudzołożnica
grzech
przestępstwo
lenocinium
powtórne małżeństwo
Pasterz Hermasa
lex Iulia de adulteriis coërcendis
adultery
adulteress
sin
offense
second marriage
the Shepherd of Hermas
Opis:
Analizie poddane zostały fragmenty „Pasterza” Hermasa oraz wyimki z „regulacji julijskich”, wyinterpretowane ze źródeł jurydycznych pochodzących z Digestów justyniańskich, przede wszystkim z tytułu Ad legem Iuliam de adulteriis coërcendis (D. 48, 5), celem ustalenia ewentualnych podobieństw i rozbieżności w zakresie odpowiedzialności męża pokrzywdzonego cudzołóstwem, tolerującego naruszenie obowiązku wierności. Badania skoncentrowane zostały na strukturze grzesznych, przestępnych zachowań męża cudzołożnicy, warunkach wykluczających grzeszność i przestępność oraz na zakazie zawierania ponownego związku małżeńskiego, związanym z cudzołóstwem.
Fragments of The Shepherd of Hermas and excerpts from The Digest issued under Justinian I and, first of all, from Ad legem Iuliam de adulteriis coërcendis (D. 48, 5) are analyzed to find possible similarities and differences in the area of obligations of a husband wronged by adultery who tolerates infringement of marital fidelity. Our study is focused on the structure of sinful, prohibited conduct of the adulteress’ husband, conditions excluding sinfulness and misconduct and prohibition of remarriage (related to adultery).
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2016, 1; 125-140
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Program pokutny w dawnym kościele misjonarzy w Siemiatyczach
The penitential programme in the former missionary church in Siemiatycze
Autorzy:
Rolska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791417.pdf
Data publikacji:
2020-08-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Siemiatycze
misjonarze
pokuta
spowiedź
Maria Magdalena
św. Piotr
Dobry Pasterz
syn marnotrawny
król Dawid
missionaries
penance
confession
Mary Magdalene
St. Peter
Good Shepherd
prodigal son
King David
Opis:
Sobór Trydencki potwierdził naukę Kościoła o prawie pokutnym, skupiając się na wyznaniu grzechów i sakramentalnym rozgrzeszeniu. Była to odpowiedź na błędną naukę protestantyzmu, który odrzucał większość sakramentów, uznając tylko sakramenty chrztu i Eucharystii. Sakrament pokuty ustanowił Chrystus w dniu zmartwychwstania. Apostołowie otrzymali władzę odpuszczenia grzechów, a po nich kapłani. Naukę o Sakramentach Świętych, a szczególnie o pokucie i Eucharystii głosili członkowie Zgromadzeni Misji Wincentego a Paulo na misjach w wielu krajach Europy. Głównym zadaniem misjonarzy podczas głoszenia prowadzonych przez nich misji było zachęcanie wiernych do odbycia spowiedzi i przyjęcia sakramentu pokuty. Sakrament ten miał być duchowym lekarstwem dla grzesznika, a jego nawrócenie – drogą powrotu do miłosiernego Boga. Do Siemiatycz misjonarze przybyli w roku 1717. Objęli parafię i kościół, który rozbudowali i na nowo wyposażyli, m.in. wstawiając sześć dębowych, regencyjnych konfesjonałów (ok. 1744). W zwieńczeniach konfesjonałów zostały umieszczone malarskie przedstawienia pokutników, którym Bóg przebaczył winy: Marii Magdalenie, królowi Dawidowi, synowi marnotrawnemu i św. Piotrowi. Zadaniem scen przedstawionych na obrazach było unaocznienie wiernym, iż sakrament pokuty jest znakiem, że Bóg nigdy nie opuszcza człowieka, lecz zawsze otwiera przed nim drogę powrotu. Umieszczone w zwieńczeniach konfesjonałów malarskie przedstawienia pokutników miały przekonać grzeszników, że żal i wyznanie grzechów kapłanowi, nałożona przez niego pokuta i udzielona, na mocy „władzy kluczy”, absolucja prowadzą do odpuszczenia grzechów przez Boga. Obrazy w konfesjonałach wskazywały również, że spowiedź jest dla grzesznika drogą powrotu i źródłem miłosierdzia Bożego. Podkreślały to dwa kolejne przedstawienia w konfesjonałach: Dobry Pasterz odnajdujący zbłąkane owce oraz scena ukazująca św. Piotra i Chrystusa w momencie przekazania kluczy. Postać św. Piotra dla wiernych miała być znakiem, że będzie on umacniał i strzegł wiary przed wszelką ludzką słabością.
The Council of Trent confirmed the Church’s teaching on the law of penance, focusing on confession of sins and sacramental absolution. It was a response to the erroneous teaching of Protestantism, which rejected most of the sacraments by recognising only the sacraments of baptism and the Eucharist. The sacrament of penance was established by Christ on the day of the resurrection. The apostles, followed by priests, received the power to forgive sins. The doctrine of the Holy Sacraments, and especially of penance and the Eucharist, was preached by the members of the Congregation of the Mission founded by Vincent de Paul during missions in many European countries. The main task of the missionaries was to encourage the faithful to confess their sins and receive the sacrament of penance. This sacrament was perceived as a spiritual cure for the sinners and through repentance they could return to the merciful God. The missionaries came to Siemiatycze in 1717. They took over the parish and the church, which they expanded and re-equipped, inter alia by adding six oak regency confessionals (ca. 1744). The finials of the confessionals featured paintings of penitents absolved by God: Mary Magdalene, King David, the prodigal son and St. Peter. The purpose of the scenes in the paintings was to make it clear to the faithful that the sacrament of penance is a sign that God never leaves people, but always opens the way for their return. Through the paintings in the finials, the sinners were to be assured that repentance and confession of sins to the priest and the penance given by him lead to the forgiveness of sins by God by virtue of the “power of the keys” – the priestly absolution. The images in the confessionals also indicated that for the sinner, the confession is the way back to and the source of God’s mercy. This was emphasised by two consecutive images in the confessionals: the Good Shepherd finding the stray sheep and the scene showing St. Peter and Christ at the moment of handing over the keys. For the faithful, the figure of St. Peter indicated that he would strengthen and guard the faith against all human weakness.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4; 175-190
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia i prakseologia prymatu w pontyfikacie Jana Pawła II
Autorzy:
Żmudziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041165.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Johannes Paul II.
Kirche
Primat
Kollegialität
Vaticanum II
Amt
John Paul II
church
primacy
collegiality
Vatican II
office
J 21
15-19
Piotr jako pasterz
prymat Piotra Apostoła
papiestwo
Opis:
Prymat Biskupa Rzymu jest określeniem najwyższego urzędu w Kościele. Polega on na wypełnianiu misji zleconej przez Chrystusa św. Piotrowi i jego następcom. Prawda o prymacie ma płaszczyznę teoretyczną, określoną dogmatycznie na Soborze Watykańskim I w 1870 roku. Ma również wymiar praktyczny, który zależny jest od poszczególnych papieży i konkretnego kontekstu historycznego. Charakterystyczną cechą pontyfikatu Jana Pawła II było wdrożenie w życie reform Soboru Watykańskiego II oraz przygotowanie Kościoła do Wielkiego Jubileuszu trzeciego tysiąclecia. Jan Paweł II realizował funkcję prymacjalną w zgodzie z tradycją Kościoła, uzasadniając ją biblijnym obrazem Piotra Apostoła oraz kontynuując linię swoich poprzedników - Jana XXIII i Pawła VI. Wiodącym elementem pontyfikatu była otwartość na świat, na człowieka i jego godność, czyli wrażliwość na znaki czasu. Priorytetem na płaszczyźnie eklezjalnej była troska o jedność wspólnoty na wszystkich płaszczyznach, włącznie z dziedziną ekumeniczną. Jan Paweł II realizował posługę prymacjalną jako Servus servorum Dei, w starożytnej formule - pierwszeństwo w miłości.
The primacy of the Bishop of Rome is the term for the highest office in the Church. It consists in carrying out a mission appointed to St. Peter and his successors by Christ. The truth about the primacy is a theoretical plane, dogmatically defined at the I Vatican Council in 1870. It also has a practical dimension, which depends on the individual popes and the particular historical context. A characteristic feature of the pontificate of John Paul II was the implementation of the reforms of the II Vatican Council and the Church's preparation for the Great Jubilee of the third millennium. John Paul II realized the primacy function in accordance with the tradition of the Church, on the grounds of the biblical image of Peter the Apostle, and continuing the line of his predecessors - John XXIII and Paul VI. The leading element of his pontificate was the openness to the world, to man and his dignity, or sensitivity to the signs of the times. The priority at the level of ecclesial unity was a concern for the community at all levels, including the ecumenical field. John Paul II realized the primacy ministry as Servus servorum Dei, in the ancient formula - priority in love.
Das Primat des Bischofs von Rom bezeichnet die Höchste Gewalt in der Kirche. Sie besteht in der Erfüllung der Mission, die von Petrus und seinen Nachfolgern von Christus gegeben wurde. Die Wahrheit über den Primat lässt sich auf einer theoretischen Ebene betrachten, die dogmatisch durch das I. Vatikanische Konzil im Jahre 1870 definiert wurde. Sie hat aber auch eine praktische Dimension, die von einzelnen Päpsten und einem konkreten historischen Kontext abhängt. Das charakteristische Merkmal des Pontifikats von Johannes Paul II. war die Umsetzung der Reformen des II. Vatikanischen Konzils sowie die Vorbereitung der Kirche auf das große Jubiläum des dritten Jahrtausends. Johannes Paul II hat seine primatiale Funktion gemäß der Tradition der Kirche ausgeübt, indem er auf das biblische Bild des Apostels Petrus verwies und die Linie seiner Vorgänger - Johannes XXIII. und Paul VI. weiter verfolgte. Das leitende Element seines Pontifikats war die Öffnung für die Welt, für den Menschen und seine Würde, also eine Sensibilität für die Zeichen der Zeit. Die Priorität auf der ekklesialen Ebene war die Sorge um die Einheit der Gemeinschaft auf allen Ebenen, inklusiv auf dem ökumenischen Bereich. Johannes Paul II übte den primatialen Dienst als Servus servorum Dei, was in einer altertümlichen Formel heißt: die Vorrangstellung in der Liebe
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 49-66
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 19

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies