Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "partnerstwo edukacyjne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Relacja rodzina–szkoła w kontekście pedagogiki towarzyszenia
Family–School Relationship in the Context of Pedagogy of Accompaniment
Autorzy:
Dybowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40621658.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
relacja rodziny i szkoły
partnerstwo edukacyjne
pedagogika towarzyszenia
pedagogika ignacjańska
Joyce L. Epstein
family–school relationship
educational partnership
pedagogy of accompaniment
Ignatian pedagogy
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem podjętych analiz jest wskazanie pedagogiki towarzyszenia jako kontekstu dla relacji rodziny i szkoły. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Podjęty problem badawczy: W jaki sposób pedagogika towarzyszenia może stanowić tło dla relacji rodziców i nauczycieli? W refleksji zastosowano krytyczną analizę literatury naukowej oraz dokonano przeglądu wyników dotychczasowych badań. PROCES WYWODU: Dokonano przeglądu i analizy wybranych stanowisk koncentrujących się wokół relacji rodzina–szkoła. Szczególny akcent położono na model Joyce L. Epstein. Przedstawiono ogólną charakterystykę pedagogiki towarzyszenia/ignacjańskiej, która ma swoje źródła w tradycji edukacyjnej prowadzonej przez Towarzystwo Jezusowe. Podjęto refleksję ukierunkowaną na praktykę edukacyjną dotyczącą możliwości wykorzystania elementów tradycji ignacjańskiej w budowaniu partnerstwa edukacyjnego rodziców i nauczycieli. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: W wyniku podjętych analiz ustalono, że najbardziej optymalnym rozwiązaniem dla relacji rodzina–szkoła jest partnerstwo edukacyjne, które w centrum podejmowanych aktywności stawia dziecko/ucznia i jego potrzeby, w czym pomocna może być perspektywa pedagogiki towarzyszenia/ignacjańskiej. WNIOSKI, REKOMENDACJE I APLIKACYJNE ZNACZENIE WPŁYWU BADAŃ: Pedagogika towarzyszenia/ignacjańska jest mało znaną koncepcją pedagogiczną. Jej popularyzacja pozwala na rozszerzenie edukacyjnego myślenia i praktyki edukacyjnej. Poszerza możliwości wyboru dla podmiotów edukacyjnych własnego, indywidualnego podejścia do partnerstwa i współpracy dostosowanej do możliwości dziecka/ucznia oraz rodziców i nauczycieli. Jest to nurt myślenia, który dorosłego stawia w pozycji niedyrektywnej, towarzyszenia, raczej jako „niewidzialnego”, co może dać inną jakość relacji rodzice–nauczyciele.
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of these analyses is to identify the pedagogy of accompaniment as a context for the relationship between family and school. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The research problem is: How can the pedagogy of accompaniment serve as a background for parents’ and teachers’ relationships? In the reflection that has been done, a critical analysis of the research papers has been applied and the results of previous research in the field undertaken have been reviewed. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Selected viewpoints focusing on the family-school relationship were reviewed and analysed. Particular focus is given to the model of Joyce L. Epstein. A general characteristic of pedagogy of accompaniment/Ignatian pedagogy, which has its roots in the educational tradition conducted by the Society of Jesus, is presented. An educational practice- oriented reflection on the possibility of using elements of the Ignatian tradition in building an educational partnership between parents and teachers is given. RESEARCH RESULTS: As a result of the analyses conducted, it was found that the most optimal solution for the family-school relationship is an educational partnership that places the child/ student and his/her needs at the centre of the activities being undertaken, in which the perspective of pedagogy of accompaniment/Ignatian pedagogy can be helpful. CONCLUSIONS, RECOMMENDATIONS AND APPLICABLE VALUE OF RESEARCH: Pedagogy of accompaniment/Ignatian pedagogy is a less known pedagogical approach. Its dissemination makes it possible to broaden educational thinking and educational practice. It extends the options for educational actors to choose their own individual view of partnership and collaboration adapted to the capacities of the child/student and parents and teachers. It is a line of thinking that places the adult in a non-directive, accompanying position, rather as an ‘invisible’ one which can give a different quality to the relationship between parents and teachers.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2024, 23, 66; 73-81
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Role of Law in the Development of Parental Culture (with Particular Emphasis on the Principle as an Educational Leader
Autorzy:
Jadach, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40570886.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
uspołecznienie
partnerstwo edukacyjne
kultura rodzicielska
świadomość prawna
przywództwo edukacyjne
community
educational partnership
parental culture
legal awareness
educational leadership
Opis:
RESEARCH OBJECTIVE: To show the role of law in shaping parental culture. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The influence of law on the formation on parental culture based on the analysis and synthesis of the output of pedagogical, legal and management sciences. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The starting point for the discussion is the claim that the main educational actors must work together as partners. I argue that, based on the idea of partnership, parental culture is an important element of building relationships between school and home. I also examine the legal, social and political conditions for the functioning of a public school and the dual model of education management that is currently implemented in Poland. Legal solutions are seen as factors that can interfere with the process of community involvement. For this reason, I look at a solution that has been proposed in the science of law (pedagogy of law): the use of the educational impact of law through legal education among parents. The final part indicates the areas in which the school principle as an educational leader can exert influence. RESEARCH RESULTS: To determine the possibility of applying the pedagogical approach of community involvement in schools. This solution is based on the findings of legal sciences on the development of civil and responsible society, represented by parents of students. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: The recommendation emphasizes the importance of the legal context of community involvement.
CEL NAUKOWY: Ukazanie roli prawa w kształtowaniu kultury rodzicielskiej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Wpływ prawa na kształtowanie się kultury rodzicielskiej na podstawie analizy i syntezy systemowej literatury. PROCES WYWODU: Punktem wyjścia do rozważań jest teza o konieczności współdziałania podstawowych środowisk wychowawczych. Następnie przywołana zostaje kategoria kultury rodzicielskiej jako istotnego elementu budowania opartych na idei partnerstwa relacji na linii szkoła – dom. Równolegle skonfrontowana ona zostaje z krajowymi prawno-ustrojowymi uwarunkowaniami funkcjonowania szkoły publicznej i realizowanym obecnie dualnym modelem zarządzania oświatą. Jako propozycję neutralizacji hamującego proces uspołecznienia wpływu rozwiązań normatywnych wskazano rozwiązanie proponowane w nauce prawa (pedagogika prawa) – wykorzystania wychowawczego wpływu prawa poprzez rozwijanie edukacji prawnej wśród rodziców. W końcowej części wskazano obszary, w których dyrektor jako edukacyjny przywódca może tego typu oddziaływania podejmować. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Ustalenie możliwości realizacji pedagogicznej ścieżki uspołecznienia w warunkach oświatowych z wykorzystaniem dorobku nauk prawnych dotyczącego rozwoju obywatelskiego i odpowiedzialnego społeczeństwa, reprezentowanego przez rodziców uczniów. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Sformułowano rekomendację dotyczącą wagi formalnego kontekstu uspołecznienia.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 60; 101-110
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Partnerstwo edukacyjne w szkole
Educational Partnership at School
Autorzy:
KOCÓR, MARIA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/455914.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
rodzina
szkoła
uczeń
edukacja
partnerstwo edukacyjne
family
school
student
educational partnership
Opis:
Podjęty temat wydaje się ważnym przypomnieniem potrzeb wynikających z demokracji w edukacji i z edukacji w demokracji z udziałem jej ważnych środowisk, jakimi wciąż są rodzina i szkoła. Z drugiej strony jest wyrazem troski i niepokoju o stan partnerstwa edukacyjnego dla rozwoju. Na tym tle autorka wskazuje od lat obecne, jak też nowe problemy edukacyjnej współ-pracy, które tkwią w rodzinie, w szkole, ale też poza nimi. Najbardziej niepokojące wydają się wciąż mało autonomiczne, odpowiedzialne i krytyczno-twórcze postawy szkolnych podmiotów – uczniów, nauczycieli i rodziców jako z założenia partnerów edukacyjnych. Niski poziom zaufania i odpowiedzialnego zaangażowania w realizację wspólnych celów jest przeszkodą wymagająca głównie zmian mentalnych. Powstaje zatem pytanie: Jak zmienić myślenie o edukacji jej podmiotów, aby stała się wspólną inicjatywą oraz wysiłkiem dającym satysfakcję i prowadzącym do rozwoju? Podjęte rozważania są głosem w dyskusji nad zmianą sensu i kultury partnerstwa edukacyjnego.
The subject matter seems to be important reminder of the needs resulting from democracy in education and from education in democracy with participation of its significant environments, which are still family and school. On the other hand it is an expression of concern and interest in the educational partnership for development. On this background the author point to new and emerging issues of the educational cooperation, which lie in the family, school, but also beyond them. Still, the most disturbing seems to be the autonomous, responsible and critically-creative attitudes of school subjects – students, teachers and parents as the founding educational partners. A low level of trust and responsible engagement in achieving common goals is an obstacle that requires mainly mental changes. So the question arises: How to change the thinking regarding the education of its subjects, to become a joint initiative and an effort to bring satisfaction and devel-opment? The deliberations are a voice in the discussion on changing the meaning and culture of the educational partnership.
Źródło:
Edukacja-Technika-Informatyka; 2018, 9, 2; 266-272
2080-9069
Pojawia się w:
Edukacja-Technika-Informatyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podejście Reggio Emilia jako doświadczenie edukacyjne oparte na partycypacji. O możliwym w przedszkolu przymierzu nauczycieli i rodziców
The Reggio Emilia Approach as an Educational Experience Based on Participation. About the Possible Alliance of Teachers and Parents in a Preschool
Autorzy:
Maj, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/479143.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
przedszkole
Reggio Emilia
rodzice; partycypacja
społeczne zarządzanie
partnerstwo edukacyjne
preschool, Reggio
Emilia, parents
participation, social
management, schoolfamily
partnership
Opis:
Placówki wczesnej edukacji w Reggio Emilia (żłobki i przedszkola) są projektem edukacyjnym opartym na aktywnym uczestnictwie wszystkich zaangażowanych w proces edukacyjny protagonistów: dzieci, nauczycieli, rodziców. Fundamentalną zasadą definiującą przedszkola w Reggio Emilia jest partycypacja rozumiana jednak znacznie szerzej niż tylko branie udziału w czymś. Oznacza bycie częścią, wspólne budowanie tożsamości instytucji dla małych dzieci poprzez dialog, dyskusję oraz wymianę różnorodnych punktów widzenia. Prezentowany artykuł rekonstruuje ideę partycypacji oraz ilustruje, w jaki sposób realizowana jest ona w praktyce edukacyjnej. Akcentuje przede wszystkim perspektywę rodzica, który postrzegany jest jako kompetentny partner nauczycieli w procesie tworzenia i rozwijania koncepcji edukacji małego dziecka. Takie podejście wiąże się z odmiennymi formami uczestnictwa rodziców w życiu placówki. Idea partycypacji rodziców urzeczywistnia się m.in. w społecznym sposobie zarządzania przedszkolem, którego wyrazem jest funkcjonowanie w każdej placówce specjalnej rady Consiglio Infanzia Città. Odpowiedzialna jest ona nie tylko za sprawy administracyjne, ale – co niezwykle ważne – również za rozwijanie projektu edukacyjnego miejskich placówek wczesnej edukacji w Reggio Emilia. Jej nadrzędnym zadaniem jest promowanie idei partycypacji, współodpowiedzialności za zarządzanie placówką, wymiana informacji i dyskusja nad problemami przedszkola. Przymierze pomiędzy nauczycielami i rodzicami, znoszące asymetryczny charakter relacji, oparte na wzajemnej akceptacji szacunku dla odmiennych doświadczeń, jest warunkiem niezbędnym dla doświadczania partycypacji przez same dzieci.
The Municipal Infant-toddler Centers and Preschools of Reggio Emilia, Italy, are educational projects based on the active participation of all of the protagonists (children, teachers, and parents) involved in the educational process. The fundamental principle which defines preschool in Reggio Emilia is participation, which is, however, understood far wider than only as taking part in something. It means being a part, jointly building the identity of an institution for small children through dialogue, discussion, and the exchange of various points of view. This work reconstructs the idea of participation and shows how it is realized in educational practice. It emphasizes, most of all, the perspective of parents, who are recognized as competent partners of teachers in the process of creating and developing the concept of early childhood education. Such an approach is related with various forms of family participation in the daily life of preschool. The idea of parents’ participation is realized, among other things, in the social manner of managing a preschool, which is demonstrated by the functioning of a special City and Childhood Council (Consiglio Infanzia Città) in each centre. The council is responsible not only for administrative matters but, what is extremely important, also for developing the educational project in Reggio Emilia. Its overriding task is to promote the idea of participation, co-responsibility for managing the centre, exchange of information, and discussion on issues of the preschool. The alliance between teachers and parents, which eliminates the asymmetric nature of this relationship, is based on mutual acceptance and respect for different experiences and is an essential condition for experiencing participation by children themselves.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2016, 11, 2(40); 111-130
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada partnerstwa edukacyjnego w edukacji wczesnoszkolnej
The Principle of Educational Partnership in Early Childhood Education
Autorzy:
Karbowniczek, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478668.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
partnerstwo edukacyjne
zasada partnerstwa edukacyjnego
uczniowie
rodzice
nauczyciele
trójpodmiotowość
educational partnership
the educational partnership principle
students
parents
teachers
triple subjectivity
Opis:
Wśród zasad ukierunkowujących działalność dydaktyczno-wychowawczą nauczyciela z uczniami oraz ustalających reguły tej działalności istotną rolę przypisuje się zasadzie partnerstwa edukacyjnego, opartej na wspólnocie wzajemnego oddziaływania na siebie trzech podmiotów edukacyjnych: uczniów – nauczycieli – rodziców, na wzajemnych relacjach, wielokierunkowej komunikacji, interakcjach, którym towarzyszą negocjacje, na aktywności wychowawczo-dydaktycznej i społeczno-kulturowej oraz na ich psychokulturowym podejściu do nauczania, uczenia się i wychowania jako interaktywnym procesie. Zasada partnerstwa edukacyjnego polega na realizacji wspólnego celu, na wielostronnych relacjach, dobrowolności, równości, pomocy i odpowiedzialności, wymaga także określenia obowiązków, obszarów oraz ram podejmowanej współpracy. W niniejszym artykule zaprezentowano pojęcia: partnerstwa i zasady partnerstwa edukacyjnego, skupiając się na idei i sferze uspołecznienia wczesnej edukacji dziecka w różnych środowiskach. Przedstawiono partnerstwo edukacyjne w świetle paradygmatu humanistycznego, kryteria i formy współpracy z rodzicami i interesariuszami, fundamentalne wymiary partnerstwa oraz typy i warunki współdziałania rodziny, szkoły i społeczności lokalnej. Dalej dokonano charakterystyki trzech wartościowych koncepcji partnerstwa edukacyjnego Marii Mendel – Przezroczystej szkoły, Interprofesjonalnej wspólnoty oraz Szkoły elastycznej, stanowiących podstawę do podjęcia dyskursu pedagogicznego. Szczególną uwagę zwrócono na sposoby realizacji tej zasady w praktyce edukacyjnej, której wdrożenie w dobie tak dynamicznych przeobrażeń wcale nie jest łatwe. Oprócz pozytywnych aspektów zastosowania tej zasady w pracy z dziećmi podkreślono szeroko pojęte włączanie rodziców w środowisko szkolne oraz wskazano na konflikty i trudności w nawiązywaniu relacji partnerskich.
Among the principles directing the teaching - educational activity of the teacher with students and fixing the rules of this activity, an important role is attributed to the principle of educational partnership, based on a community of mutual interaction between the three entities of education: students – teachers – parents, on mutual relations, multidirectional communication, interactions accompanied by negotiations, on the educational-teaching and socio-cultural activity and their psycho-cultural approach to teaching, learning and education as an interactive process. The principle is based on a common goal, multilateral relations, voluntary, equality, support and accountability requires defining responsibilities, areas and framework of undertaken cooperation. This article presents the concepts of partnership and the principle of educational partnership, focusing on the ideas and the sphere of socialisation of the child’s early education in a variety of environments. The educational partnership in light of the humanistic paradigm, criteria and forms of cooperation with parents and stakeholders, the fundamental dimensions of partnership and the types and conditions of cooperation between family, school and community are presented. The further part includes three valuable characteristics of the concept of an educational partnership of Maria Mendel – Transparent school, Inter professional community and the Flexible school, being a foundation for pedagogical discourse. Particular attention is paid to the ways of implementing this principle in educational practice, the implementation of which in the era of dynamic transformation is not easy. Apart from the positive aspects of application of this principle in working with children, the involvement of parents in the school environment, broadly understood, is emphasised and the conflicts and difficulties in establishing partnership relations are indicated.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2016, 11, 2(40); 71-84
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies