Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "parliamentarism" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Symbole polskiego życia politycznego w Orator Polonus (1740) Samuela Wysockiego
Symbols of Polish Political Life in Orator Polonus (1740) by Samuel Wysocki
Autorzy:
Górska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929390.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
symbol
emblemat
retoryka
parlamentaryzm szlachecki
wyobraźnia polityczna
emblem
rhetoric
Nobility parliamentarism
political imagination
Opis:
This paper discusses the function and the origin of over four hundred symbols included in the rhetoric handbook by the Piarist Samuel Wysocki, entitled Orator Polonus (published in Warsaw in 1740). The book is considered an exemplary resource book for parliamentary and local diet speeches and orations of panegyric character. In keeping with the rhetorical practice, the symbola were given the form of arguments, developed on the principle of similitude (similitudo). The author of the handbook was inspired by the compendium by Filippo Picinelli Mundus symbolicus (1681). He used the latter author’s exemplary emblems and symbols and incorporated them to his erudite and moral argumentation. The symbols used by Wysocki promoted an ideal of an exemplary Nobleman and landowner, as well as that of a state officer and a legalist. In this way, Wysocki created a pattern that was distinct from the then-popular emblems. The prevalent pattern related formally to the coats-of-arms, as testified by numerous writings and documentation of the Polish-Lithuanian Commonwealth under the Saxon dynasty. Wysocki’s works are a perfect example of the adaptation of emblems as a genre, with its typical delimitation as regards the choice of theme, symbolic composition and the function of the lemma, deeply rooted in the rhetorical rules and resulting from the political and panegyric interest of the Nobility.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 4; 61-79
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawodawstwo sejmowe i królewskie za panowania Stefana Batorego (1576–1586). Autoreferat z obrony pracy doktorskiej, Kraków, 28 lutego 2011 r.
The legislation as adopted by the Seym and by the King under the reign of Stephen Batory (1576–1586). The authoress’ own report delivered by her on occasion of her defence of doctoral thesis, Kraków 28 February 2011
Autorzy:
Karabowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/926198.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Stephen Batory
the legislation
the history of Polish parliamentarism
legislation
Stefan Batory
prawodawstwo
historia polskiego parlamentaryzmu
akty prawne
Opis:
Stephen Batory ruled the Republic of the Two Nations for almost 11 years. The time of his reign was characterized by specifi c relationships between him and the Polish-Lithuanian General Seym. What was reflective of this specifi cacy were the Seym proceeding practices and the nature of the law-creating process. Since the reign of king Batory was short it is not easy to formulate the rules along which the aforementioned relationships developed. The criterion that allowed to classify the major legislative acts produced at that time was that of who produced them (the criterion of the Legislator). Other criterion – for instance the traditional one based on the scope of legislative competence of the Seym and the king – would not be possible to apply. The point was that the division of matters into those left for the legislation as made by the king and those left for the legislative activities of the Seym was not dichotomous. In producing legal norms the two entities complemented each other. At the same time they also competed with each other. As a result two interesting phenomena were observable: the interchangeability of the two law-creating agencies, i.e. that of the king and that of the Seym, and also the flexibility of the forms assumed by the legislative acts. In the discussed period the legal norms of universally binding force were adopted at the central level either in the form of resolution as made by the General Seym or in the form of acts issued by the king. The act that was expected to be considered the legislative product of the Seym was the one which jointly fulfi lled two requirements. First, it had to be produced at the time and in the place of the Seym debates (therefore in most cases, although not always, there was made in it the allusion of the type: “at the General Seym”, in conventu generalis Regni nostri). The second thing, and simultaneously the most important one, was the information that was placed in the text of the act (unless the tenor of the information could be seen from the content of the act in an obvious way) that the act was produced “while following the advice of our Lords Counsellors and with the consent given by the Seym deputies representing the provinces (de consilio consiliariorum Nostrorum, consensusque omnium ordinum)”. Other legislative acts were qualifi ed as royal acts but the latter were not homogeneous. Thus the monarch could by himself produce universals (these were his own acts). On such occasion he operated as rex solus or cooperated with the senators (de consilio consiliariorum Nostrorum). He could also produce them upon the request and with the consent of the nobles (the so called approved acts), which was distinctly emphasized in the content of the act, the consensus of the nobles (of their representatives) to the specific provision being mentioned. The ruler acted in the capacity of the legislator both during the Seym debates as well as beyond the Seym. However the act published by the king even upon the consent of the Senators and the deputies representing the entire State was not considered to be the Seym-adopted act if it was issued beyond the place and beyond the time of the General Seym’s debates. What occurred sometimes were the combined (mixed) acts like for instance the so called Ekscepta mazowieckie. The Ekscepta were the act issued by the king on request of the Seym deputies representing the Mazovia Province. They were issued by the king beyond the place and time of the Seym debates on the basis of the document prepared in advance and submitted to the monarch, and eventually confirmed by him. One provision of the Ekscepta was however adopted by the Seym but was enclosed later to the entire text of the Ekscepta. Therefore the Ekscepta were of the nature of mixed act. Of similar nature was the Universal on tax collection of 1578. It was published as the king-issued act but, due to the specific history of its formulation, it was – from the perspective of Grand Duchy of Lithuania and almost the entire Crown (i.e. the Polish part of the Respublica) – considered to be the Seym-produced act. Also the so called Constitutions of the Grand Duchy of Lithuania seem to be an interesting type of legal acts. They should be classified as the royal ones. While exploring the legislation of King Batory’s reign, it is possible to arrive at a conclusion that the Seym-adopted statutory law (the so called Seym-produced constitutions) and the king-issued Universals that used to replace the Seym-adopted law, occupied equal position. This equality was due to the fact that in the regular circumstances the provisions contained in the Universals would fi nd themselves in the acts adopted by the Seym. We may say that in the discussed era the provisions that would regulate the law-creating process were absent and consequently accounted for such phenomena as flexibility of the forms of legal acts and the interchangeability of legislative devices.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2012, 5, 1; 121-132
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akty o mocy ustawy w polskim porządku konstytucyjnym. Tradycja a współczesność
Autorzy:
Patyra, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523792.pdf
Data publikacji:
2014-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
rozporządzenia z mocą ustawy system źródeł prawa
parlamentaryzm
zracjonalizowany
Rada Ministrów
Decree Law
the system of sources of law rationalized parliamentarism
the Council of Ministers
Opis:
Problematyka miejsca i roli aktów o mocy ustawy w porządku ustrojowym ma istotne znaczenie w nauce prawa konstytucyjnego, zarówno w kontekście konstrukcji systemu źródeł prawa, jak i systemu rządów. Kwestia wydawania prze organy egzekutywy aktów prawa powszechnie obowiązującego o mocy równej ustawie ściśle związana jest bowiem z zasadą podziału władzy, a konkretnie z formułą racjonalizacji prawotwórstwa w systemie rządów parlamentarnych. Świadczy o tym fakt, iż największy rozwój prawodawstwa tego typu nastąpił w pierwszej połowie XX wieku, stanowiąc odpowiedź na głęboki kryzys funkcjonalny parlamentaryzmu w Europie. Akty o mocy ustawy mają również swoje stałe miejsce w polskiej tradycji ustrojowej. Wprowadzone po raz pierwszy na mocy tzw. noweli sierpniowej z 1926 r. w różnych formach i z różnym natężeniem funkcjonowały nieprzerwanie w polskim systemie źródeł prawa aż do roku 1989. Przyjmowała je również Mała Konstytucja z 1992 r., w wersji rozporządzeń z mocą ustawy, wydawanych przez Radę Ministrów na podstawie upoważnienia sejmowego. Konstytucja z 2 kwietnia 1997 r. zmniejszyła rolę i znaczenie rozporządzeń z mocą ustawy, redukując możliwość ich wydawania przez prezydenta RP wyłącznie do okoliczności nadzwyczajnych, związanych z wprowadzeniem stanu wojennego oraz brakiem możliwości działania Sejmu. Z uwagi na dostrzegalną coraz mocniej potrzebę racjonalizacji polskiego prawotwórstwa zasadnym jest rozważenie możliwości poszerzenia zakresu stosowania rozporządzeń z mocą ustawy w polskim porządku konstytucyjnym poprzez przyznanie rządowi kompetencji do ich wydawania na podstawie upoważnienia sejmowego, tyle że w formule skorygowanej w stosunku do rozwiązań, jakie przyjmowała Mała Konstytucja z 1992 r.
The issue of the place and role of the acts under the Act in order political system is important in the study of constitutional law, both in terms of the structure of the system of sources of law and system of government. The question of the issue by the acts of the executive authorities of universally binding law of the power of the law is in fact closely linked to the principle of separation of powers, namely the formula rationalization of law-making in a system of parliamentary government. Evidence of this act, that the greatest development of this type of legislation came in the first half of the twentieth century, acting in response to a profound crisis of parliamentarism functional in Europe. Acts under the Act are also a permanent place in the Polish political tradition. Introduced for the first time under the so-called novel in August of 1926, in various forms and with varying intensity continuously operate in the Polish system of sources of law until 1989. She received them the Small Constitution of 1992, as amended regulations with the force of law, issued by the Council of Ministers on the basis of parliamentary authority. The Constitution of 2 April 1997 reduced the role and importance of regulations with the force of law, reducing the possibility of their issuance by the President only for exceptional circumstances relating to the imposition of martial law and the inability to act of the Sejm. Because of the perceived need to rationalize more and more Polish law-making, it is appropriate to consider the possibility of widening the scope of application of the Regulations with the force of law in the Polish constitutional order, by granting the government the power to issue them under parliamentary authority, so that the formula adjusted relative to solutions that She received Small Constitution of 1992.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 2 (18); 251-273
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instrukcja sejmiku lubelskiego posłom na sejm 1581 roku
Autorzy:
Gmiterek, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632386.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
parliamentarism, Lublin sejmik, instructions, 15th c.
parlamentaryzm, sejmik lubelski, instrukcje sejmikowe, XVI w.
Opis:
A critical and commented edition of the Lublin sejmik instruction for the Sejm delegates in 1581.
Komentowana edycja instrukcji sejmiku lubelskiego dla posłów na Sejm z 1581 r.
Źródło:
Res Historica; 2014, 38
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instrukcja sejmiku lubelskiego posłom na sejm 1581 roku
Autorzy:
Gmiterek, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631714.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
parliamentarism, Lublin sejmik, instructions, 15th c.
parlamentaryzm, sejmik lubelski, instrukcje sejmikowe, XVI w.
Opis:
Komentowana edycja instrukcji sejmiku lubelskiego dla posłów na Sejm z 1581 r.
Źródło:
Res Historica; 2014, 38
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od archetypu do wielowymiarowości. Refleksje na temat genezy, rozwoju i współczesnej percepcji demokracji
From Archetype to Multidimensionality. Reflections on the Origins, Development and Contemporary Perceptions of Democracy
Autorzy:
Kamińska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442654.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Państwowa Uczelnia Zawodowa we Włocławku
Tematy:
demokracja
archetyp
aksjologia
parlamentaryzm
democracy
archetype
axiology
parliamentarism
Opis:
„Demokracja” stanowi współcześnie jedną z centralnych kategorii nauki o polityce. Starogrecki archetyp, kojarzony z równością obywateli, rządami prawa i zbiorowym podejmowaniem decyzji, przez wieki uzupełniały nowe konotacje. Demokracja zyskała więc wiele nowych znaczeń i wymiarów. Współcześnie postrzegana jest jako lepszy od innych system wartości, oparty na układzie wspierających go instytucji polityczno-prawnych, które wspólnie wywołują określoną praktykę społeczno-polityczną (efekty demokratyczne). Choć współczesna demokracja ma niewiele wspólnego z greckim archetypem, który pozostaje raczej w zainteresowaniu historii doktryn polityczno-prawnych niż politologii, sięganie do prz eszłości – etymologii, genezy i ewolucji starożytnej demokracji – wydaje się mieć sens poznawczy. Demokracja stała się fenomenem XX wieku jako trwała zasada pejzażu politycznego. Pęd do demokracji przemeblował u schyłku XX wieku polityczny porządek w Europie i na świecie, czego najdobitniejszym wyrazem był rozpad totalitarnego ZSRR i demontaż bloku państw, jego satelitów. Wkład do rozwoju demokracji w dzisiejszym wymiarze wniosło wielu myślicieli. W ślad za ich ideami następował rozwój demokratycznych instytucji – parlamentaryzmu, powszechnego prawa wyborczego, partii politycznych. Pokazanie najistotniejszych momentów w rozwoju demokratycznych idei i wdrażania ich do praktyki politycznej było celem artykułu. Starano się w nim pokazać, że dla demokracji jako katalogu wartości politycznych oraz sposobu politycznej organizacji społeczeństw nie udało się dotychczas stworzyć atrakcyjniejszej alternatywy.
„Democracy” is nowadays one of the central categories of political science. Ancient Greek archetype associated with the equality of citizens, the rule of law and collective decision-making, was constantly enriched with new connotations throughout the ages. Therefore democracy has gained so many meanings and dimensions. At present it is perceived to be better than any other system of values based on a network of political and legal institutions that support it – which altogether cause specific political and social practice (democratic effects). Although modern democracy has little to do with the Greek archetype, which is rather in interest of the historians, reaching into the past – the etymology, the origin and evolution of ancient democracy seems to have a cognitive justification. Democracy has become a phenomenon of the twentieth century as a permanent principle of the political landscape. In the late twentieth century the urge to democracy reorganized political order in Europe and the world. Collapse of the totalitarian Soviet Union and the dismantling of its satellites’ bloc was the most distinct manifestation of that trend. Contemporary democracy is the fruit of thought of many thinkers. In the wake of their ideas development of democratic institutions ensued: parliamentarism, universal suffrage, political parties. Revelation of the most important moments in the development of democratic ideas and ways of their implementation into practical politics was the goal of this article. The thesis is that any attempts to come up with something more attractive than democracy understood as a catalog of political values and the political organization of society have failed.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne; 2014, 10; 207-235
1896-4087
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wotum zaufania na gruncie Ustawy Zasadniczej RFN z 1949 r. i Konstytucji RP z 1997 r. w kontekście racjonalizacji systemu parlamentarnego obu państw
Autorzy:
Pach, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/525196.pdf
Data publikacji:
2014-02-28
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
wotum zaufania
odpowiedzialność parlamentarna
racjonalizacja parlamentaryzmu
kanclerz
premier
Ustawa Zasadnicza RFN z 1949 r.
Konstytucja RP z 1997 r.
vote of confidence
parliamentary responsibility
rationalization of parliamentarism
chancellor
prime minister
the 1949 Basic Law for the Federal Republic of
Germany
the 1997 Constitution of the Republic of Poland
Opis:
Artykuł zawiera porównawczą analizę aktualnie obowiązujących przepisów dotyczących wotum zaufania w Republice Federalnej Niemiec i Polsce. Cel stanowi ocena poziomu zaawansowania racjonalizacji systemu parlamentarnego w obu tych państwach w zakresie obejmującym analizowaną instytucję prawną. Racjonalizacja parlamentaryzmu rozumiana jest przez autora artykułu jako dążenie za pomocą odpowiednio ukształtowanych środków prawnych do stabilności i efektywności ustroju poprzez wzmacnianie rządu kosztem legislatywy. Wielofunkcyjny charakter niemieckiego wotum zaufania, a zwłaszcza brak obowiązku dymisji kanclerza w razie porażki w głosowaniu nad wnioskiem o wotum zaufania, sprawiają, że niemiecka wersja tej instytucji pełniej niż jej polski odpowiednik realizuje koncepcję parlamentaryzmu zracjonalizowanego.
The article contains a comparative analysis of the provisions concerning the vote of confidence currently in force in Germany and Poland. The aim of the article is to evaluate the level of the parliamentary system’s rationalization in both countries, as far as the aforementioned legal institution is concerned. The concept of the rationalization of parliamentarism is construed by the author as aiming at political stability and effectiveness by means of properly formed legal tools, through strengthening of the government at the expense of the legislative power. The multifunctional character of the German vote of confidence and, especially, the lack of the chancellor’s obligation to dismiss in case of defeat at the voting on the motion in the parliament, justify the conclusion that the German version of the analyzed institution fulfills the concept of the rationalized parliamentarism more accurately than its Polish counterpart.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 1 (17); 229-258
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CYWILIZACYJNY WYMIAR PIERWSZEJ WOJNY ŚWIATOWEJ
CIVILIZATIONAL DIMENSION OF THE FIRST WORLD WAR
Autorzy:
SYCH, ALEXANDER
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550727.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
Tematy:
I Wojna Światowa, kryzys cywilizacyjny społeczeństwa europejskiego, skutki wojny, upadek parlamentaryzmu i liberalizmu, kryzys eurocentryzmu
World War I, the civilizational crisis of the European society, war aftermath, the decline of parliamentarism and liberalism, the crisis of Eurocentrism
Opis:
Artykuł omawia cywilizacyjne aspekty źródeł i skutków I Wojny Światowej oraz jej rolę w transformacji podstaw cywilizacji europejskiej w dwudziestym wieku.
The article deals with the civilizational aspects of World War I origins and its aftermath as well as its role in the trans-formation of the foundations of the Euro-pean civilization in the twentieth century
Źródło:
Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne; 2015, 6(2)/2015; 167-177
2300-1739
Pojawia się w:
Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between parliamentarism and a presidential system model – reasons and consequences of the radical reorientation of assumptions underlying the polity of the polish state in the interwar period from the perspective of its security.
Autorzy:
Landmann, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/348038.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
internal security
parliamentarism
polity of the state
model of governance
presidential
system
Opis:
The paper represents an attempt to analyse the reasons and consequences of the radical refocusing of the Polish state’s system in the interwar period. The thesis was advanced that in the interwar period in Poland two fundamentally different models of polity and governance of the state were created, which had a material bearing on the state’s general domestic situation, including also the security and stability of the polity. The presented arguments suggest that in the years 1918-1939 the model of the Polish polity evolved from the strengthening of the executive authority, during the initial formation of the independent state entity, through the representative parliamentary democracy, and up to the presidential polity, in which the president clearly dominated over the legislative and judicial authorities. Such momentous changes introduced over a relatively short period of time could be the evidence of destabilisation of the political scene and could also indicate that the bases of the democratic polity of the state were not firmly established in the interwar period.
Źródło:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2016, 2; 87-103
1731-8157
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność parlamentarna Jana Olrycha Szanieckiego
The parliamentary activity of Jan Olrych Szaniecki
Autorzy:
Dolata, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697575.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
Jan Olrych Szaniecki
fighting for the rights of peasants
Parliament of the Polish Kingdom
parliamentarism
Opis:
The article concerns the parliamentary activity of one of the greatest deputies of the Parliament of the Polish Kingdom of the constitutional era – Jan Olrych Szaniecki, who was wellknown, among others, as a spokesman for the interests of peasants (a supporter of universal abolition of serfdom and conferment of land ownership on peasants) during the sessions of Parliament of 1825 and 1830 and in the period of the November Uprising, and prior to that – as an outstanding lawyer. His activity is very little exposed in the contemporary historical-legal doctrine, yet worth paying attention to.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2016, 14, 2; 171-181
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół katolicki wobec parlamentaryzmu II Rzeczypospolitej na przykładzie nauczania społecznego kardynała Stefana Adama Sapiehy
The catholic Church towards parliamentarism of the Second Republic of Poland (the case study of the social teaching of cardinal Adam Stefan Sapieha)
Autorzy:
Kępa, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697564.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
parliamentarism
Adam Stefan Sapieha
the Second Polis h Republic
Catholic Church
system of governance
Opis:
The purpose of this article is to describe the relationship between parliamentarism and the social teaching of the Catholic Church, with a special emphasis on pastoral, social and political activities of cardinal Adam Stefan Sapieha. The system of parliamentary government is a system of government in which the legislative authority in the form of parliament passes laws and controls the executive authority, which is wielded by the president together with the government. An important aspect of this system of government is the interpenetration of these two authorities and their mutual complementing, which is evident even in the possibility of bringing forward bills by the executive. The view of the parliamentary system held by cardinal Adam Stefan Sapieha was based on the social attitude which was represented by the Christian Democrats. The political system accepted by the Christian Democrats was democracy, which very clearly demonstrates all positive forms of local government’s actions and the principle of subsidiarity. The basis of this assumption is that it is on the lowest levels of society where the common good based on social solidarity can be realized. The Archbishop of Krakow perceived the political, social and economic issues through the prism of the Catholic Church. He believed that the task of the state is to protect society against the moral decay of anti-Christian totalitarian systems. According to Sapieha, the state should act as a servant in relation to the nation. The Metropolitan claimed also that the vision of the relationship between social ranks, contrary to the socialist vision, was not burdened with a conflict. Sapieha saw the danger of drastic social inequality, but definitely spoke out against socialist and communist solutions. The cardinal emphasized the accent which should be laid on the development of all forms of civic government. So the ideal state is a decentralized state, in which citizens, due to rights and activities taken up by themselves, have an influence over the governments. According to Sapieha, a democratic state of law should respect political pluralism based on the principle of subsidiarity and justice, as well as sovereignty, and above all – the principle of parliamentary majority.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2016, 14, 2; 197-206
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsca obrad sejmików województw Wielkopolski właściwej od XVI do XVIII wieku
Autorzy:
Zwierzykowski, Michał
Tacka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631667.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
local parliaments, parliamentarism, territorial self-government, Republic of Nobles, history of Great Poland
sejmiki, parlamentaryzm, samorząd terytorialny, Rzeczpospolita szlachecka, historia Wielkopolski
Opis:
Artykuł stanowi pierwszą w historiografii próbę syntetycznego ujęcia zagadnienia lokalizacji obrad zgromadzeń sejmikowych tzw. Wielkopolski właściwej w epoce wczesnonowożytnej, z uwzględnieniem jej genezy i przemian. Powstał w oparciu o dotychczasowe, nieliczne i rozproszone ustalenia zawarte w literaturze, a przede wszystkim na podstawie analizy obszernego, wydanego już drukiem, materiału źródłowego dotyczącego sejmików województw poznańskiego i kaliskiego. Autorzy starali się ukazać nie tylko podstawy zwyczajowe i prawne lokalizacji obrad, miejsca, w których na przestrzeni trzech stuleci obradowała szlachta wielkopolska, ale również przedstawić nieco szczegółów związanych ze zwyczajowym miejscem odbywania sejmików w Środzie. Podstawowy wniosek płynący z ustaleń zawartych w niniejszym tekście potwierdza fakt, że już od drugiej połowy XV w. właśnie Środa była niemal nieprzerwanie centrum politycznych obrad szlachty z rozległego terytorium obejmującego dwa, a od 1768 r. trzy województwa. Poza tym udowodniono, że sejmik wielkopolski w epoce nowożytnej nie miał stałej siedziby, a jedynie potwierdzone zwyczajem i prawem pisanym miejsce gromadzenia się.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsca obrad sejmików województw Wielkopolski właściwej od XVI do XVIII wieku
Autorzy:
Zwierzykowski, Michał
Tacka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953510.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
local parliaments, parliamentarism, territorial self-government, Republic of Nobles, history of Great Poland
sejmiki, parlamentaryzm, samorząd terytorialny, Rzeczpospolita szlachecka, historia Wielkopolski
Opis:
Artykuł stanowi pierwszą w historiografii próbę syntetycznego ujęcia zagadnienia lokalizacji obrad zgromadzeń sejmikowych tzw. Wielkopolski właściwej w epoce wczesnonowożytnej, z uwzględnieniem jej genezy i przemian. Powstał w oparciu o dotychczasowe, nieliczne i rozproszone ustalenia zawarte w literaturze, a przede wszystkim na podstawie analizy obszernego, wydanego już drukiem, materiału źródłowego dotyczącego sejmików województw poznańskiego i kaliskiego. Autorzy starali się ukazać nie tylko podstawy zwyczajowe i prawne lokalizacji obrad, miejsca, w których na przestrzeni trzech stuleci obradowała szlachta wielkopolska, ale również przedstawić nieco szczegółów związanych ze zwyczajowym miejscem odbywania sejmików w Środzie. Podstawowy wniosek płynący z ustaleń zawartych w niniejszym tekście potwierdza fakt, że już od drugiej połowy XV w. właśnie Środa była niemal nieprzerwanie centrum politycznych obrad szlachty z rozległego terytorium obejmującego dwa, a od 1768 r. trzy województwa. Poza tym udowodniono, że sejmik wielkopolski w epoce nowożytnej nie miał stałej siedziby, a jedynie potwierdzone zwyczajem i prawem pisanym miejsce gromadzenia się.
The article is the first attempt in historiography to synthesise the issue of location of the local parliaments’ assemblies in Great Poland in the early modern era, taking into account its genesis and transformation. It is based on existing, not numerous and scattered findings in the literature, and, above all, on the basis of the analysis of extensive, issued already in print, source material for local parliaments of the Poznań and Kalisz Voivodeships. The authors tried to show not only the basics of customary and legal location of the assemblies, the places where over three centuries debated the nobility of Great Poland, but also provide some of the details related to the usual place of those assemblies in Środa. The basic conclusion from the findings in this text confirms that from the second half of the 15th century, Środa was just almost continuously the center of political meetings of the nobility of the vast territory covering two and, since 1768, three voivodeships. Besides, it has been proven that the local parliament of Great Poland in the early modern era did not have a permanent location, but only confirmed by custom and written law the place for assemblies.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsca obrad sejmików województw Wielkopolski właściwej od XVI do XVIII wieku
Autorzy:
Zwierzykowski, Michał
Tacka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631484.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
local parliaments, parliamentarism, territorial self-government, Republic of Nobles, history of Great Poland
sejmiki, parlamentaryzm, samorząd terytorialny, Rzeczpospolita szlachecka, historia Wielkopolski
Opis:
The article is the first attempt in historiography to synthesise the issue of location of the local parliaments’ assemblies in Great Poland in the early modern era, taking into account its genesis and transformation. It is based on existing, not numerous and scattered findings in the literature, and, above all, on the basis of the analysis of extensive, issued already in print, source material for local parliaments of the Poznań and Kalisz Voivodeships. The authors tried to show not only the basics of customary and legal location of the assemblies, the places where over three centuries debated the nobility of Great Poland, but also provide some of the details related to the usual place of those assemblies in Środa. The basic conclusion from the findings in this text confirms that from the second half of the 15th century, Środa was just almost continuously the center of political meetings of the nobility of the vast territory covering two and, since 1768, three voivodeships. Besides, it has been proven that the local parliament of Great Poland in the early modern era did not have a permanent location, but only confirmed by custom and written law the place for assemblies.
Artykuł stanowi pierwszą w historiografii próbę syntetycznego ujęcia zagadnienia lokalizacji obrad zgromadzeń sejmikowych tzw. Wielkopolski właściwej w epoce wczesnonowożytnej, z uwzględnieniem jej genezy i przemian. Powstał w oparciu o dotychczasowe, nieliczne i rozproszone ustalenia zawarte w literaturze, a przede wszystkim na podstawie analizy obszernego, wydanego już drukiem, materiału źródłowego dotyczącego sejmików województw poznańskiego i kaliskiego. Autorzy starali się ukazać nie tylko podstawy zwyczajowe i prawne lokalizacji obrad, miejsca, w których na przestrzeni trzech stuleci obradowała szlachta wielkopolska, ale również przedstawić nieco szczegółów związanych ze zwyczajowym miejscem odbywania sejmików w Środzie. Podstawowy wniosek płynący z ustaleń zawartych w niniejszym tekście potwierdza fakt, że już od drugiej połowy XV w. właśnie Środa była niemal nieprzerwanie centrum politycznych obrad szlachty z rozległego terytorium obejmującego dwa, a od 1768 r. trzy województwa. Poza tym udowodniono, że sejmik wielkopolski w epoce nowożytnej nie miał stałej siedziby, a jedynie potwierdzone zwyczajem i prawem pisanym miejsce gromadzenia się.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ziemskie urzędy sądowe w życiu politycznym województwa sandomierskiego w latach 1777–1783
Provincial judiciary in political life of the Sandomierz Voivodship in the years 1777–1783
Autorzy:
Filipczak, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689506.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
województwo sandomierskie
ziemskie urzędy sądowe
sejmiki
parlamentaryzm
Sandomierz Voivodeship
district judicial offices
sejmiks
parliamentarism
Opis:
At the beginning of the article the author draws attention to the legal aspects connected with the election of candidates who would hold judicial offices, and the changes taking place in this process from the 16th till the 18th c. In the years 1777–1783 there were three district judicial offices, six offices that bore the name starostwo grodowe, and only one office of succamerarius in Sandomierz Voivodeship. In the period under discussion seven sejmiks that gathered in Opatow and one that gathered in Radom chose candidates for the judicial offices of Sandomierz and Radom. In 1783 the sejmiks in Stężyca (for Stężyca district) were probably held three times, but their resolutions are not known. The article discusses preparations for particular sejmiks, their course and decisions that were made. In the years 1777–1778 decisions of two sejmiks that took place in Opatów were questionable from the legal point of view. It was connected with the fact that the judicial office held by a districts’ judge of Sandomierz was regarded as vacated. After the first partition of Poland its holder’s estates found themselves outside the boundary of the voivodeship which was now smaller. Besides, he acted as a judge in the territory occupied by Austria. In 1782 a project approved by the king came into being; it stated that three offices of succamerarius should be established instead of one. The turbulent sejm of 1782 made it impossible to pass the bill on that matter. The following year the king gave up his proposal, which may have been caused by the attitude of the majority of the envoys from Sandomierz Voivodeship during the recent sejm. In compliance with the king’s recommendation candidates for the position of succamerarius of the whole voivodeship were elected in Opatów in 1783.
W początkowej części artykułu przypomniane zostały obowiązujące w Rzeczypospolitej zasady elekcyjności kandydatów na urzędy sądowe, z uwzględnieniem zmian, jakie w tym zakresie zachodziły. W badanym okresie w województwie sandomierskim istniały trzy sądy ziemskie, sześć starostw grodowych, ale tylko jeden urząd podkomorzego. W latach 1777–1783 zebrało się siedem sejmików w Opatowie i jeden w Radomiu, które wybrały kandydatów na sandomierskie i radomski urzędy sądowe. W 1783 r. prawdopodobnie trzy razy obradowały sejmiki w Stężycy (dla powiatu stężyckiego), jednak ich uchwały nie są znane. W artykule omówione zostały przygotowania do poszczególnych sejmików, ich przebieg oraz podjęte decyzje. W latach 1777–1778 w Opatowie dokonano elekcji, dyskusyjnych z prawnego punktu widzenia, które wynikały z uznania za wakujący urzędu sędziego ziemskiego sandomierskiego. Po I rozbiorze jego dotychczasowy posiadacz nie miał już dóbr w pomniejszonych granicach województwa, a ponadto pełnił obowiązki sędziowskie na terenach zajętych przez Austrię. W 1782 r. powstał projekt, zaakceptowany przez króla Stanisława Augusta, powołania trzech urzędów podkomorzego na miejsce jednego, dotychczas istniejącego. Na burzliwym sejmie w 1782 r. nie było możliwości przyjęcia ustawy w tej sprawie. W następnym roku król wycofał się z propozycji, zapewne ze względu na postawę polityczną większości posłów sandomierskich na ostatnim sejmie. Zgodnie z zaleceniem królewskim dokonano więc w Opatowie (w 1783 r.) elekcji kandydatów na urząd podkomorzego całego województwa.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2016, 15, 2
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies