Temat: parables - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: The power of a parable. The religious “origins” of business ethics
Autorzy:: Sójka, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1029899.pdf
Data publikacji:: 2016-03-15
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: business ethics
biblical parables
Opis:: Business ethics deals with ethical aspects of management and entrepreneurship, activities closely linked to “this world’s” problems. Surprisingly enough religious traditions have their impact on the argumentation in this field. The paper focuses on two biblical parables: on the talents and on the good Samaritan. Both are not only present in business and management literature but also widely discussed in the context of today’s economy and society. The first one seems to be a basis of the doctrine of corporate social responsibility in its original form presented within the “gospel of wealth” movement. The second one however offers even more opportunities to discuss the responsibilities of business in today’s world. So the religious narratives cannot be ignored within business ethics. This conclusion applies, of course, to all religions, esp. the Asian ones in view of the fact of the rapid development of Chinese or Indian economies.
Źródło:: Człowiek i Społeczeństwo; 2016, 41; 27-47
0239-3271
Pojawia się w:: Człowiek i Społeczeństwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Nazvy barev vprirovndnich v textech soućasne ćestiny (na materiale Ceskeho ndrodmho korpusu)
Autorzy:: KOLÁŘOVÁ, IVANA
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/954159.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Opolski
Tematy:: parable
comparison
names of colours
names of colours and creativeness
źluta /yellow in Czech parables
śeda /grey in Czech parables
Opis:: There are parables with the names of colours in Czech that compare the “colour of people - of the human face, human skin”, of the colour of anything else to the colour of anything in naturę, of natural scenery: to the colour of plants (fiuty jako pampeliśka — as yellow as a dandelion, źluty jako citron — as yellow as a lemon / lemon coloured), to the colours of animals or birds (fiuty jako kanarek - as yellow as a canary / canary coloured) or to the colours of anything else in natural scenery (śedy jako morę - as grey as a billów, śedy jako hvezdny vecer/hvezdne nebe - as grey as an evening sky with stars), or the parables can compare the colour of the human body (face) to the colour of some things fiuty jako vosk — as yellow as a wax /, źluty jako pergamen - as yellow as vellum, źluty jako pivo - as yellow as a beer, śedy jako ocel — as grey as steel/steel-grey, śedy jako popel - as grey as ashes / cinereous). Authors of belles-lettres or of poetry using parable-comparison aROVAwith the words źluty / yellow usually depict the human visage as a symptom of illness or caducity (jeho oblićej byl źluty jako vosk - his face was yellow as wax' byl źluty jako per- gamen - he wasyellow as vellum) or they etiolate the people (zuby mel źlutejako citron - his teeth were lemon yellowed, dostał źloutenku a byl źluty jako kanarek - he suffered from jaundice and was canary coloured). Using the word śedy / grey in parable-compari- son authors sometimes depict people of nasty appearance (oblićej śedy jako prach / jako popel - face as grey as dust // as ashes / cindereous), but sometimes they picture somet- hing nice in the human appearance (pći śede jako hvezdne nebe / jako morę / jako obld- zky - eyes as grey as an evening sky with stars / billowi pebbles).
Źródło:: Stylistyka; 2009, 18; 253-261
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:: Stylistyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Application of Catholic Social Teaching in Finance and Management
Autorzy:: Czerwonka, Monika
Pietrzak, Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29551967.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Catholic Social Teaching
religion
ethical investing
management
leadership
parables
Opis:: In dominating narratives, economics has been portrayed as hard science, based on complex mathematical equations and rigid statistical models. It seems to be overlooked that it belongs to the domain of social sciences and that its roots stem from philosophy and ethics. After all, many classical economists were either ethicists (A. Smith) or clergymen (T. Bayes). Today’s managers also seem to be motivated mainly by the desire to increase their company’s profits. However, if managers wish to become both effective and respected leaders for their teams, they should build their power on ethical principles deeply rooted in Catholic Social Teaching. The purpose of the present paper is to attract attention to the relation of economics, management and religion. Behavioral economics and management come to our aid here by emphasizing that, when making decisions related not only to financial markets but also to managerial tasks, what matters is not only factors that are strictly financial, but also those are related to psychology or ethics. Using the example of ethical investing and faith-based funds or stock indexes the Authors show that Christian values and the social teaching of the Catholic Church are still important to some participants in the financial markets.
Źródło:: The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2024, 14, 1; 295-313
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:: The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Populus iudaicus w symbolice przypowieści o bogaczu i Łazarzu według Grzegorza Wielkiego
Populus iudaicus in der symbolik des gleichnisses vom reichen mann und vom armen Lazarus nach Gregorius dem Grossen
Autorzy:: Nieścior, Leon
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/947670.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Grzegorz Wielki
populus iudaicus
przypowieści
Gregory the Great
parables
Opis:: Das Gleichnis vom reichen Mann und armen Lazarus (Lk 16,19-31) wurde von Gregorius dem Grossen allegorisch interpretiert ais Parabel, das zwei Nationen - populus iudaicus und populus gentilis - darstellt. Die Juden sind dem Reichen ahnlich. Sie besassen das Gesetz und den Glauben an Gott. Obwohl sie im Besitz des grossen Vermógens waren, machten sie davon keinen guten Gebrauch. Die Heiden dagegen óffneten sich dem christlichen Glauben und bekannten ihre Siinden, wie der Arme seine Geschwiire. lin dieser allegorischen Interpretation spielt jede Einzelheit eine Rolle: Purpur, Hunde, fiinf Briider, Ermahnung der Lebenden. Im obigen Artikel haben wir diese Gegenuberstellung von nicht glaubenden Juden und glaubenden Heiden im weiteren Kontext der Gregorios Gedanken an die Heilsókonomie prasentiert. Man muss einige Formulierungen ais rhetorische Ausdriicke verstehen. Dasselbe Gleichnis wird auf ahnliche Weise von Augustinus und Caesarius von Arles interpretiert. Wir finden bei ihnen variierte Details, doch sind sie voneinander nicht nur inhaltlich, aber auch buchstablich abhangig. Die Quellen reichen bis Ambrosius hin- ein. Der liickenhafte Text der Homilien und des Kommentars von Origenes zu Lukas und seine sehr sparsamen Worte iiber diesen Abschnitt erlauben nicht, ihn ais Autor dieser Allegorie zu verstehen. Man kann zumindest dies feststellen, dass Augustinus die Ambrosios Expositio in Lucam las und kannte. Augustinus wurde von Caesarius und Gregorius gelesen. Die Textabhangigkeit der dreien voneinander weist vermutlicht darauf hin, dass Gregorios die Augustinus Interpretation durch Caesarius anzueignete. Dagegen kann man mit Sicherheit feststellen, dass die Gregorios Interpretation von mittelalterlichen Autoren ubenommen wurde, wie Odo von Cluny und Alulfus von Tornaco. Sie bestimmte also die Denkweise der nachsten Generationen.
Źródło:: Vox Patrum; 2008, 52, 2; 721-728
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: К изучению Повести о хвастливом книжнике
Toward the Study of the Tale of the Boastful Scholar
Autorzy:: Пигин, Александр
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2030954.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Russian tales
parables
book wisdom
monastic tonsure
eschatology
Źródło:: Slavia Orientalis; 2021, LXX, 2; 299-315
0037-6744
Pojawia się w:: Slavia Orientalis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Ekologia w przypowieściach Jezusa
Ecology in the Parables of Jesus
Autorzy:: Najda, Andrzej Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1817992.pdf
Data publikacji:: 2007-12-31
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: ekologia
chrześcijaństwo
ewangelia
przypowieści
ecology
Christianity
Gospel
parables
Opis:: Jesus during His public ministry concentrated Himself above all on teaching. He often made use of parables, in which He used a variety of motifs and presentations from the field of ecology, in order to be properly understood by His listeners. Making use of ecological images Jesus describes the beginning, development and reality of the Kingdom of God, He speaks about the time already begun of salvation and God’s reign, about God’s goodness and mercy, about the situation of His disciples in the world. He also calls for repentance and for the bearing of good fruit.
Źródło:: Studia Ecologiae et Bioethicae; 2007, 5, 1; 355-366
1733-1218
Pojawia się w:: Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Świat roślin w życiu i nauczaniu Jezusa
The World of Plants in the Life and Teaching of Jesus
Autorzy:: Najda, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2155018.pdf
Data publikacji:: 2022-12-30
Wydawca:: Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:: Jesus
plants
teaching
parables
Jezus
rośliny
nauczanie
przypowieści
Opis:: Rośliny towarzyszą człowiekowi od początków jego istnienia. Bóg nakazuje ziemi, aby wydała „rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona” (Rdz 1,11). Rośliny mają służyć jako pokarm dla ludzi i zwierząt (Rdz 1,29). W nauczaniu Jezus często odwołuje się do świata roślin – przede wszystkim w Jego przypowieściach. Do świata roślin nawiązuje też Jezus, gdy objawia Kim jest i nazywa siebie „prawdziwym krzewem winnym” (J 15,1). Rośliny odgrywają też istotną rolę w Jego ziemskim życiu.
Plants have accompanied man since the beginning of his existence. God commands the earth to bring forth "green plants: seed-bearing grasses, fruit trees on the earth bearing fruit with seed in it according to their kinds" (Gen 1,11). Plants are to be used as food for humans and animals (Gen 1,29). In his teaching, Jesus often refers to the world of plants, especially in the parables. Jesus refers to the world of plants when he reveals who he is and calls himself "the true vine" (J 15,1). Plants also play an important role in His earthly life.
Źródło:: Studia Gdańskie; 2022, 51; 7-17
0137-4338
Pojawia się w:: Studia Gdańskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Dobry Pasterz (J 10, 1-21)
Autorzy:: Stachowiak, Lech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1164658.pdf
Data publikacji:: 1975
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: pasterz
przypowieści
J 10
1-21
shepherd
parables
Jn 10
Opis:: Der Hirtenrede des Johannes wird in der Exegese der Gegenwart immerfort Aufmerksamkeit geschenkt. Der vorliegende Artikel machte sich zur Aufgabe eine eingehende Erforschung des Hauptabschnitts der Rede und zwar nach der literarischen Struktur, nach der Gattung der Rede und nach dem Leitgedanken. Die Struktur der Rede weist auf eine Benutzung der Quellen durch den Redaktor hin ohne dass die Vorgeschichte des jetzigen Textes eindeutig bestimmt werden kann. Dies kompliziert auch äusserst die Bestimmung der literarischen Gattung; diese kann werden als Parabel noch als Allegorie bezeichnet werden. Jedenfalls wurden diese traditionellen Ausdrucksformen in den Dienst der Offenbarungsrede gestellt. Dabei darf die spezifisch johanneische Redewendug „ich bin…“ nicht ausser Acht gelassen werden. Es wäre aber verfehlt lediglich von einem Hirten-Motiv zu sprechen, das von den Evangelisten frei bearbeitet worden ist. Doch ist der alttestamentliche (und darüber hinaus der alt-orientalische) Hintergrund des verwendeten Bildmaterials unerkennbar, ebenso wie die haggadische Tendenz. Der Leitgedanke des Abschnitts ist christlogisch und christozentrisch. Inwieweit die Situation der johanneischen Gemeinden zur Zeit der Abfassung des vierten Evangeliums die Blutige Prägung von Joh 10, 1-21 mitbestimmt hat, kann man nur vermuten. Der Streit mit dem Judentum des ausgehenden I. Jahrhunderts scheint in der Erwähnung der „Räuber und Diebe” mitzuklingen. Auch die Betonung der Unmöglichkeit, einen wahrhaft Glaubenden dem Guten Hirten zu entreissen, muss von Kampfsituation der Gemeinde her verstanden werden. Endlich wird auf den Einfluss von J 10, 1ff auf die frühchristliche Literatur (Hirt des Hermas, Aberkiosinschrift) hingewiesen.
Źródło:: The Biblical Annals; 1975, 22, 1; 75-84
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:: The Biblical Annals
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Przypowieść o szacie godowej (Mt 22,11-13) w świetle Hen 10,4
Autorzy:: Rubinkiewicz, Ryszard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1177509.pdf
Data publikacji:: 1980
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: przypowieści
szata weselna
Mt 22
11-13
parables
wedding garment
Matt 22
Opis:: En Mt 22,13a il y a une étonnante citation du texte d’Hénoch 10,4. En étudiant toute la tradition hénochique liée à l’histoire d’Azael/Azazel e t présente dans tel sorte des textes comme 4Q 180 1,8-9, 4QEnGiantsa 7,5-6, ApAbr 13,15, l ’auteur montre qu’en Ier s. apres J.-C., Hén 10,4 a été interprété à lumière du grand Jour des Expiations(Lev. l6) et de la vision de Za 3,3-5. Dans ApAbr 13,15 („Car c’est à lui (Abraham) qu’est destiné le vêtement qui appartenait jadis à toi (Azazel) dans les cieux et le péché qui était sur lui passera sur toi”) le thèm e du Jour des Expiations est intimmement lie à celui du vêtement perdu par Azazel. Celà éclaire la tradition éxègétique qui se cache derrière la citation d’Hén 10,4 et jette également la lumière sur le texte de la parabole en Mt 22,11-13. Dans cette dernière „la robe” signifierait une innocence de l’âme qui aurait pour son fondement une docilité parfaite à la volonte divine. Dans sa version primitive, la parabole a été dirigée contre une personne concrète à Jérusalem , peut-être contre le grand-prétre, mais dans la situation post-pascale de l’Eglise, elle a reçue une dimension nouvelle. L’homme sans la robe nuptiale c’est chaqu’un des Chrétiens qui n’obeisse pas aux éxigencies de la vie nouvelle en Jésus-C hrist.
Źródło:: The Biblical Annals; 1980, 27, 1; 53-69
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:: The Biblical Annals
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Questi scese giustificato a differenza di quello L’analisi narrativa illumina la parabola del fariseo e del pubblicano (Luca 18,9-14)
This one went down justified rather than the other. A Narrative Analisis of the parable of the Pharisee and the Tax Collector (Luke 18:9-14)
Autorzy:: Blajer, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1623403.pdf
Data publikacji:: 2021-07-16
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Parables
Pharisee and tax collector
Gospel of Luke
justification in Luke
narrative criticism
Opis:: The parable of the Pharisee and the tax collector (Luke 18:9-14) contains an enigmatic expression παρ’ ἐκεῖνον (v.14) which conveys the final judgment on the characters. It is not entirely clear whether it should be interpreted in a comparative or exclusive sense. The present study aims to examine the way the narrator presents the two characters of the parable, the Pharisee and the tax collector, as well as the content of their prayers. Narrative criticism suggests that although both interpretations (comparative and exclusive) are possible it might be better to construe παρ’ ἐκεῖνον with a distinctive value. In fact, the new condition of the tax collector is different from his previous one and clearly distinguishes him from the condition of the Pharisee. In other words, the application of the narrative method suggests to translate the enigmatic complement παρ’ ἐκεῖνον in such a way that it makes visible the difference existing between the two characters.
Źródło:: The Biblical Annals; 2021, 11, 3; 497-518
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:: The Biblical Annals
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: GILSON O RACJONALNOŚCI WIARY CHRZEŚCIJAŃSKIEJ
GILSON ON THE RATIONALITY OF CHRISTIAN BELIEF
Autorzy:: Hancock, Curtis L.
Chodna-Błach, Imelda
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/507652.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: International Étienne Gilson Society
Tematy:: philosophy
fideism
faith
reason
parables
moral understanding
grace
nature
metaphysical distinction
evidence
authority
Opis:: The underlying skepticism of ancient Greek culture made it unreceptive of philosophy. It was the Catholic Church that embraced philosophy. Still, Étienne Gilson reminds us in Reason and Revelation in the Middle Ages that some early Christians rejected philosophy. Their rejection was based on fideism: the view that faith alone provides knowledge. Philosophy is unnecessary and dangerous, fideists argue, because (1) anything known by reason can be better known by faith, and (2) reason, on account of the sin of pride, seeks to replace faith. To support this twofold claim, fideists, like Tertullian and Tatian, quote St. Paul. However, a judicious interpretation of St. Paul’s remarks shows that he does not object to philosophy per se but to erroneous philosophy. This interpretation is reinforced by St. Paul’s own background in philosophy and by his willingness to engage intellectuals critical of Christianity in the public square. The challenge of fideism brings up the interesting question: what would Jesus himself say about the discipline of philosophy? Could it be that Jesus himself was a philosopher (as George Bush once declared)? As the fullness of wisdom and intelligence, Jesus certainly understood philosophy, although not in the conventional sense. But surely, interpreting his life through the lens of fideism is unconvincing. Instead, an appreciation of his innate philosophical skills serves better to understand important elements of his mission. His perfect grasp of how grace perfects nature includes a philosophy of the human person. This philosophy grounded in common-sense analysis of human experience enables Jesus to be a profound moral philosopher. Specifically, he is able to explain the principles of personal actualization. Relying on ordinary experience, where good philosophy must start, he narrates moral lessons—parables—that illumine difficulties regarding moral responsibility and virtue. These parables are accessible but profound, showing how moral understanding must transcend Pharisaical legalism. Additionally, Jesus’ native philosophical power shows in his ability to explain away doctrinal confusions and to expose sophistical traps set by his enemies. If fideism is unconvincing, and if the great examples of the Patristics, the Apostles, and Jesus himself show an affinity for philosophy, then it is necessary to conclude that Christianity is a rational religion. Accordingly, the history of Christian culture is arguably an adventure in faith and reason. Since God is truth and the author of all truths, there is nothing in reality that is incompatible with Christian teaching. As John Paul II explains effectively in the encyclical, Fides et Ratio, Christianity is a religion that is rational and can defend itself. This ability to marshal a defense makes Christianity a religion for all seasons.
Źródło:: Studia Gilsoniana; 2013, 2; 131-143
2300-0066
Pojawia się w:: Studia Gilsoniana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: GILSON ON THE RATIONALITY OF CHRISTIAN BELIEF
Autorzy:: Hancock, Curtis L.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/507442.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: International Étienne Gilson Society
Tematy:: philosophy
fideism
faith and reason
parables
moral understanding
grace and nature
metaphysical distinction
evidence
authority
Opis:: The underlying skepticism of ancient Greek culture made it unreceptive of philosophy. It was the Catholic Church that embraced philosophy. Still, Étienne Gilson reminds us in Reason and Revelation in the Middle Ages that some early Christians rejected philosophy. Their rejection was based on fideism: the view that faith alone provides knowledge. Philosophy is unnecessary and dangerous, fideists argue, because (1) anything known by reason can be better known by faith, and (2) reason, on account of the sin of pride, seeks to replace faith. To support this twofold claim, fideists, like Tertullian and Tatian, quote St. Paul. However, a judicious interpretation of St. Paul’s remarks show that he does not object to philosophy per se but to erroneous philosophy. This interpretation is reinforced by St. Paul’s own background in philosophy and by his willingness to engage intellectuals critical of Christianity in the public square. The challenge of fideism brings up the interesting question: what would Jesus himself say about the discipline of philosophy? Could it be that Jesus himself was a philosopher (as George Bush once declared)? As the fullness of wisdom and intelligence, Jesus certainly understood philosophy, although not in the conventional sense. But surely, interpreting his life through the lens of fideism is unconvincing. Instead, an appreciation of his innate philosophical skills serves better to understand important elements of his mission. His perfect grasp of how grace perfects nature includes a philosophy of the human person. This philosophy grounded in common-sense analysis of human experience enables Jesus to be a profound moral philosopher. Specifically, he is able to explain the principles of personal actualization. Relying on ordinary experience, where good philosophy must start, he narrates moral lessons—parables—that illumine difficulties regarding moral responsibility and virtue. These parables are accessible but profound, showing how moral understanding must transcend Pharisaical legalism. Additionally, Jesus’ native philosophical power shows in his ability to explain away doctrinal confusions and to expose sophistical traps set by his enemies. If fideism is unconvincing, and if the great examples of the Patristics, the Apostles, and Jesus himself show an affinity for philosophy, then it is necessary to conclude that Christianity is a rational religion. Accordingly, the history of Christian culture is arguably an adventure in faith and reason. Since God is truth and the author of all truths, there is nothing in reality that is incompatible with Christian teaching. As John Paul II explains effectively in the encyclical, Fides et Ratio, Christianity is a religion that is rational and can defend itself. This ability to marshal a defense makes Christianity a religion for all seasons.
Źródło:: Studia Gilsoniana; 2012, 1; 29-44
2300-0066
Pojawia się w:: Studia Gilsoniana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: „Idź i pracuj w mojej winnicy” (Mt 21,28). Praca w przypowieściach Ewangelii synoptycznych
"God and Work in My Vineyard" (Matt 21:28). Work in the Parables of the Synoptic Gospels
Autorzy:: Podeszwa, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1621876.pdf
Data publikacji:: 2014-06-01
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: praca
przypowieści
zawód
rolnik
pasterz
wynagrodzenie
umowa
dzierżawa
Work
parables
occupations
farmer
shepherd
remuneration
contract
lease
Opis:: Parables occupy a significant place in Jesus’ prophesizing and teachings about the Kingdom of God. One of their characteristic traits, as a literary genre, are references to Jesus’ and His listeners’ daily lives. The article presents the analysis of the synoptic parables focused on human work. The material has been divided into two major parts. The first one analyzes the occupations referred to in the parables and the type of work they involve. The second one reflects on the elements of labor law, in particular the employment contracts and related remuneration. The analyzed parables constitute a unique kaleidoscope of occupations existing in the society of the time. Among them, of particular prominence are those connected with land cultivation and farming, such as farmer, sower, harvester, gardener, vineyard keeper and shepherd. Moreover, Jesus’ parables include other occupations such as fisherman, manager, judge, merchant, and banker. Jesus also refers to jobs and tasks such as : guarding and opening the doors (doorkeeper), preparing a feast, waiting tables, taking care of the house, making bread dough, tower building, playing dance music at weddings, wailing and lamenting at funerals. Drawing on Jesus’ parables, one can also notice a wide range of different categories of people who performed particular jobs and tasks. A reference is made to a field owner, vineyard owner, house owner, manager who on behalf of the host administers goods, lease holders, hired and seasonal workers and servants (slaves). The parables also show us the ways of providing reward for work. Servants often performed their duties in exchange for accommodation and food; lease holders in exchange for profit sharing, whereas hired and seasonal workers in exchange for a fixed remuneration. Should the Bible be seen as a specific album presenting photographs of working people, then Jesus’ parables are undoubtedly of particular interest.
Parables occupy a significant place in Jesus’ prophesizing and teachings about the Kingdom of God. One of their characteristic traits, as a literary genre, are references to Jesus’ and His listeners’ daily lives. The article presents the analysis of the synoptic parables focused on human work. The material has been divided into two major parts. The first one analyzes the occupations referred to in the parables and the type of work they involve. The second one reflects on the elements of labor law, in particular the employment contracts and related remuneration. The analyzed parables constitute a unique kaleidoscope of occupations existing in the society of the time. Among them, of particular prominence are those connected with land cultivation and farming, such as farmer, sower, harvester, gardener, vineyard keeper and shepherd. Moreover, Jesus’ parables include other occupations such as fisherman, manager, judge, merchant, and banker. Jesus also refers to jobs and tasks such as : guarding and opening the doors (doorkeeper), preparing a feast, waiting tables, taking care of the house, making bread dough, tower building, playing dance music at weddings, wailing and lamenting at funerals. Drawing on Jesus’ parables, one can also notice a wide range of different categories of people who performed particular jobs and tasks. A reference is made to a field owner, vineyard owner, house owner, manager who on behalf of the host administers goods, lease holders, hired and seasonal workers and servants (slaves). The parables also show us the ways of providing reward for work. Servants often performed their duties in exchange for accommodation and food; lease holders in exchange for profit sharing, whereas hired and seasonal workers in exchange for a fixed remuneration. Should the Bible be seen as a specific album presenting photographs of working people, then Jesus’ parables are undoubtedly of particular interest.
Źródło:: Verbum Vitae; 2014, 25; 105-126
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Miłosierdzie jako istotny temat Ewangelii według świętego Łukasza
Autorzy:: Blajer, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/571311.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: parables of mercy
the prodigal son
mercy
the Gospel of Luke
przypowieści miłosierdzia
syn marnotrawny
miłosierdzie
ewangelia Łukasza
Opis:: The Gospel of Luke is the only one of its kind. It is the only gospel that has its continuation in the Acts of the Apostles. Anyone who approaches the Gospel of Luke can find in it something for himself. For example, it is worth noting that the prologue was written in classical Greek style, and the first two chapters presenting the childhood of Jesus, resemble the style and form of books of the Old Testament. The Gospel of Luke is exceptional not only from literary point of view but also thematically. The third evangelist shows that Jesus came into the world to save all. He does it by revealing the infinite mercy of God, which bends over everybody who needs assistance regardless of his status. At the center of this message there are the three parables of mercy in Chapter 15. Those parables are Jesus’ response to the criticism of the Pharisees and scribes who look down at Jesus who meets and eats with those needing God’s mercy.
Ewangelia św. Łukasza jest jedyną w swoim rodzaju. Jako jedyna ewangelia posiada kontynuację w Dziejach Apostolskich. Każdy kto sięga po ewangelię Łukasza może w niej znaleźć coś dla siebie. Dla przykładu warto zwrócić uwagę, że prolog został napisany w klasycznym stylu greckim, a pierwsze dwa rozdziały, w których autor opowiada o dzieciństwie Jezusa, przypominają stylem i formą księgi Starego Testamentu. Ewangelia Łukasza jest szczególną nie tylko pod względem literackim, ale także tematycznym. Trzeci ewangelista w sposób charakterystyczny wskazuje, że Jezus przyszedł na świat, by zbawić wszystkich. Dokonuje tego ukazując nieskończone Boże miłosierdzie, które pochyla się nad każdym potrzebującym pomocy bez względu na jego status. W centrum tego orędzia znajdują się trzy przypowieści o miłosierdzi w rozdziale 15. Są one odpowiedzią Jezusa na krytykę faryzeuszy i uczonych w Piśmie, którzy złym okiem spoglądają na Jego pochylanie się nad tymi, którzy najbardziej potrzebują Bożego miłosierdzia.
Źródło:: Polonia Sacra; 2020, 24, 1
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Z problematyki interpretacji przypowieści Jezusa
The problem of the interpretation of Jesus’ parables
Autorzy:: Nowak, Dominik
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/559171.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:: alegoria
hermeneutyka
historyczny przegląd badań
metafora
metodologia
przypowieści Jezusa
allegory
hermeneutics
historical review of research
Jesus’ parables
metaphor
methodology
Opis:: Współczesna teologia biblijna reprezentuje zgodność w kwestii, iż jądrem Jezusowego posłannictwa jest zwiastowanie królestwa Bożego. Wyjątkowe miejsce przypada przy tym tej formie nauczania, jaką są przypowieści. Dzięki swej obrazowości dobrze przemawiają one do wyobraźni słuchaczy czy czytelników. Jednak ów obrazowy charakter, który może rodzić wrażenie prostoty, staje się niekiedy źródłem trudności interpretacyjnych. Nie zawsze bowiem potrafimy we właściwy sposób odczytać nakreślony w przypowieści obraz. Dzieje egzegezy, a także całe dzieje Kościoła ukazują, jak w przypadku tych rzekomo łatwych tekstów łatwo zejść na interpretacyjne manowce. Przez wiele wieków, począwszy od Ojców Kościoła, a przecież nawet już na etapie przekazu oraz reinterpretacji tradycji ewangelicznej przez prazbór i ewangelistów, przypowieści interpretowane były w sposób alegoryczny, co jednak – jak ukazują to współczesne badania – nie znajduje swego uzasadnienia.
Contemporary biblical theology is in accordance with the issue that proclamation of the kingdom of God is the center of Jesus mission. In order to convey the message of God to many different facets of society, Jesus often spoke in parables. These memorable illustrations are an effective form of teaching because they easily appeal to the human imagination. However, this figurative type which generates the impression of simplicity sometimes becomes the source of difficulties. History of exegesis and also the whole Church history is laden with examples of how human beings have often misinterpreted parables. Modern theological studies often focus on the need to examine parables in their historical context. Such an examination, can lead to a more thorough appreciation of the humanities; especially literature, philosophy, sociology and psychology. Perhaps more importantly, a critical interpretation of parables increases the knowledge of those involved in judeo-christian religious studies and inter-religious disciplines.
Źródło:: Studia Gdańskie; 2011, 29; 91-121
0137-4338
Pojawia się w:: Studia Gdańskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "parables" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język