Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "papal legate" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
U źródeł terytorialnego ustroju krzyżackich Prus –układ w sprawie podziału ziem pruskich pomiędzy biskupem Prus Chrystianem a zakonem krzyżackim z 1232 r.
At the origins of the Territorial Organisation of Teutonic Prussia – The Division of Prussian Lands between the Bishop of Prussia and the Teutonic Order in a Treaty of 1232.
Autorzy:
Dorna, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365581.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
Układ w sprawie podziału Prus z 1232 r.
biskup Prus Chrystian
zakon
krzyżacki
legat Wilhelm z Modeny
Treaty on the division of Prussia in 1232
Christian
the Bishop of Prussia
the Teutonic Order
William of Modena
the papal legate
Opis:
In this article, the author attempts to establish the circumstances and meanings of the texts of the 1240s and 1250s, concerning the division of the Prussian lands, which the Bishop of Prussia along with the Teutonic Order had signed with the papal legate William of Modena. This agreement sub-divided the Prussian lands with a ratio of 2:1 in favour of the Order and according to the author’s findings came to fruition in 1232, during the forgotten Prussian mission of Wilhelm of Modena in autumn of this year. It was accompanied by a second agreement, in which, in exchange for the Bishop’s acceptance of the unfavourable division of Prussia, it was agreed to increase his property rights in the Kulmerland. This arrangement was the first agreement between Christian and the Teutonic Order to divide all the Prussian lands, for granting Christian of Rubenicht from the start of 1231, under which the Bishop gave the Teutonic Order a third of their Prussian lands, encompassed only the lands acquired by the Bishop, to come into his possession by voluntary means from the converts of Prussia and not on Prussian lands which were to become the targets of conquest. The partitioning of autumn 1232 proved to have far-reaching consequences in the history of the Teutonic Order State in Prussia, for it became a model for regulating the division of the Prussian territories between the bishops and the Order made by William of Modena in the Act of 28th July 1243.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2017, 298, 4; 547-567
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego w normach trzynastowiecznych polskich synodów legackich
The Sacraments of Christian Initiation in the Norms of Polish 13th Century Legate Synods
Autorzy:
Napruszewska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807620.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
bierzmowanie
chrzest
Eucharystia
legat papieski
statuty synodalne
synod legacki
sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego
Confirmation
Baptism
Eucharist
papal legate
sacraments of Christian initiation
synodical statutes
legate synod
Opis:
Synodical statutes issued by papal legates, who were deployed in the Polish ecclesiastical province of the 13th century, are a source of norms related to the sacraments of Christian initiation: Baptism, Confirmation and the Eucharist. These three vital sacraments rank highly in legate legislation. The 13th century was a time of the seven-sacrament theology, which was reflected in the general councils of that era. After publication, these norms were transferred by papal legates to different Christian countries of Europe. The present article describes the statues of four papal legates of the 13th century. The first of them is Jacques Pantaleon, the archdeacon of Liege, who conducted a synod in Breslau in 1248. The second is Cardinal Guido, who used the title of St. Lorenzo in Lucina. He also headed a synod in Breslau in 1267. The next two legates did not conduct their synods in Poland, but their jurisdiction extended also over Poland, apart from other territories. These were: Filippo, the bishop of Fermo, who convened a synod in Buda in 1279, and Giovanni Boccamazza, the cardinal-bishop of Frascati, whose synod took place in 1287 in Wurzburg. A large amount of synodical norms were devoted to the Eucharist. Legates issued norms dealing with the ways to store the Blessed Sacrament, the cult and lithurgical observances, including very detailed norms of decent participation in the Holy Mass. The statues treating of the Sacrament of Baptism tell us about the ordinary and extraordinary forms of the Sacrament, its effects, Eucharist ministers, and they determine the number and rights of godparents. The legate law on the Confirmation focuses on the way to prepare oneself to receive the Sacrament and emphasises the spiritual goods which the candidate will receive from the Holy Spirit. It also regulates the duties of a bishop, who administers the Confirmation, and his obligations related to teaching priests and congregation about the Sacrament as well as the divine graces to be obtained by way of the Confirmation. Summing up, it may be concluded that the work of papal legates in the 13th century Poland was to transfer and include the norms of universal law in particular laws of Poland of the time.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2009, 19, 2; 195-219
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozycja prawna legatów papieskich w prawie kanonicznym i międzynarodowym
The position of papal Legates in canon and international law
Autorzy:
Wroceński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372538.pdf
Data publikacji:
2018-09-08
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Biskup Rzymski
legat papieski
prawo kanoniczne
prawo międzynarodowe
pozycja prawna
Stolica Apostolska
Roman Bishop
papal legate
canon law
international law
legal position
Holy See
Opis:
The key issue discussed by the author is the issue of the legal position of papal legates in canon and international law. The author presents first the historical aspect of the institution of the papal legates and argues that from the beginning of the Church the legates were present in it. The development of the Church and the increase in the number of followers and the emer-gence of new problems made it impossible for the Roman Pontiff a personal presence in the local Churches, hence he was sending his representatives to them. As a rule, they did not have jurisdiction, but they performed diploma-tic functions, and other tasks Church entrusted to them. The Middle Ages strengthened the position of papal legates. From the ninth century, a new quality appeared in their activities. They were sent to lay rulers of various countries to guard the affairs of the Church. In the thirteenth century, the office of the Apostolic Nuncio appears and further clarification of the rights of the papal legates. Unfortunately, their great power, and in fact its abuse, caused conflicts with local Ordinaries and state rulers. Hence, attempts were made to regulate the activities of the legates. It was not until the fif-teenth century, however, with the emergence of new state organisms, that stabilization in church and state diplomacy occured. Subsequent centuries brought weakness to the activity of diplomacy of the Holy See; only in the nineteenth century, and more specifically after the Congress of Vienna, its revival took place. During World War I and World War II, papal legates focused on efforts to stop war conflicts and helping victims of wars. Cur-rently, legates are established at local Churches, by the State governments and international organizations. Canon and international law defines their tasks, depending on the subject at which they act. By fulfilling the mission of representing the Bishop of Rome, they express his concern for the unity of the Church, and also show his commitment to the problems of all mankind.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 3; 29-71
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pontifical Legation to the United Nations
Legacja papieska w ONZ
Autorzy:
Melnyk, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807555.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
legacja papieska
stały obserwator
legat papieski
pontifical legation
permanent observer
papal legate
Opis:
Artykuł omawia podstawy prawne legacji papieskiej w Organizacji Narodów Zjednoczonych, międzynarodowa osobowość Stolicy Apostolskiej, status dyplomatyczny misji stałego obserwatora Stolicy Apostolskiej przy ONZ, najnowsze uregulowania prawne dotyczące przedstawicieli papieskich, kanoniczny wymiar urzędu legata papieskiego w ONZ w świetle stosownych przepisów kościelnych oraz role i funkcjonowanie przedstawicieli papieskich w ONZ w kontekście bieżących wydarzeń na świecie. Autor zajmuje sie także statusem prawnym stałego obserwatora i misji Stolicy Apostolskiej w ONZ w kontekście właściwych przepisów, tworzeniem się kanonów KPK w trakcie rewizji Kodeksu Prawa Kanonicznego i reformy Kurii Rzymskiej, istotnymi aspektami instytucji legata papieskiego jako funkcji kościelnej oraz obecnością osób świeckich jako przedstawicieli papieskich.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2009, 19, 1; 149-165
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hlond i Słoweńcy. Misje legata papieskiego kardynała Augusta Hlonda w Lublanie
Hlond and Slovenes: The Mission of the Papal Legate in Ljubljana
Autorzy:
Celary, Ireneusz
Olszar, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084265.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
Ljubljana
Kongres eucharystyczny
Chrystus Król
legat papieski
August Hlond
Eucharistic Congresses
Christ the King
papal legate
Opis:
Jednym ze znaczących zadań, jakie prymasostwo i Stolica Apostolska wyznaczyła kardynałowi Augustowi Hlondowi, był jego udział w kongresach krajowych i międzynarodowych na trzech kontynentach: afrykańskim, amerykańskim i europejskim. Jako reprezentant Kościoła polskiego za granicą w dniach 7-11 maja 1930 roku Hlond wziął udział w XXX Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Kartaginie. Od 22 do 26 czerwca 1932 roku uczestniczył w XXXI Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Dublinie (Irlandia). Między 8 a 14 października 1934 roku był delegatem Kościoła w Polsce na XXXII Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Buenos Aires (Argentyna). W uznaniu owocnej i niezwykłej gorliwości apostolskiej oraz bezwarunkowej lojalności wobec Biskupa Rzymu kardynał August Hlond otrzymał najwyższy zaszczyt reprezentowania Ojca Świętego na kongresach krajowych i międzynarodowych w roli legata papieskiego a latere. Sługa Boży został mianowany legatem papieskim na Międzynarodowy Kongres Chrystusa Króla w Poznaniu (Polska), który odbył się między 25 a 29 czerwca 1937 roku. Rok później, od 22 do 29 maja, reprezentował Ojca Świętego w Budapeszcie (Węgry) na zorganizowanym tam XXXIV Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym. Po raz pierwszy jednak kardynał August Hlond wystąpił jako przedstawiciel papieża w 1935 roku. Pius XI w piśmie z 9 czerwca tego roku mianował go legatem papieskim na Krajowy Kongres Eucharystyczny w Lublanie w Jugosławii. W tym mieście dostrzegł siłę wiary i oddania narodu słoweńskiego, skupionego wokół Kościoła i władz państwowych. Kardynał August Hlond powrócił 28 lipca 1939 roku znowu do Lublany jako legat papieski, aby uroczyście otworzyć VI Międzynarodowy Kongres Chrystusa Króla w imieniu Piusa XII. 30 lipca odprawił Mszę świętą pontyfikalną na stadionie w stolicy Słoweńców. W wygłoszonym w Lublanie przemówieniu ostrzegał on przed rosnącymi w siłę Trzecią Rzeszą i Związkiem Sowieckim. W stolicy Słoweńców Hlond stał się heroldem zapowiadającym niechybny koniec pewnej epoki i początek odbudowy w świecie zatraconego ładu. Sługa Boży postrzegał swoje zadanie w świecie słowiańskim jako misję kulturową, szanującą tak samo własną tożsamość, jak i odrębność sąsiednich narodów oraz historię. W swoim nauczaniu wskazywał na duchowe zjednoczenie Słowian w ramach wielkiej rodziny narodów. Nieprzypadkowo metropolita gnieźnieński w Lublanie wyraził radość Polaka, Słowianina północnego, mogącego zastępować Ojca chrześcijaństwa. Mówił o zagadnieniach ekonomicznych i kryzysach dręczących i niszczących narody, a także o wieczystych celach człowieka i ludzkości. Sensu historii Słowiańszczyzny dopatrywał się w posłannictwie świętych apostołów Cyryla i Metodego, którzy połączyli wszystkich Słowian braterską spójnią duchową. Uroczystości eucharystyczne i ku czci Chrystusa Króla, obchodzone w Lublanie, traktował jako wielkie święta Słowian. Wieszczył tam wspaniałą przyszłość potomkom Lecha, Czecha i Rusa, których bogactwo duszy w wielkiej mierze było jeszcze nierozbudzone i niewykorzystane. Dlatego nawoływał: Wyjdźmy ze swych katedr łacińskich i wschodnich, jak szedł św. Wojciech i jak szli święci Cyryl i Metody!.
One of the tasks assigned by the Holy See to Cardinal August Hlond, the Primate of Poland, was his participation at the International Eucharistic Congresses on three continents: Africa, America and Europe. Eucharistic congresses were a form of public manifestations of faith in which the cardinal participated; moreover, in Poland, he was their creator and chief architect. He considered this an effective method for the new evangelization and rebirth of man and state. As a representative of the Polish Church, Hlond took part at the International Eucharistic Congresses in Carthage (Tunisia), Dublin (Ireland) and Buenos Aires (Argentina). He represented the Holy Father Pius XI as a papal legate at the International Congress of Christ the King in Poznań (Poland) and the International Eucharistic Congress in Budapest. However, for the first time, Cardinal August Hlond appeared as a representative of the Pope in 1935 at the National Eucharistic Congress in the city of Ljubljana, Yugoslavia. In today’s capital of Slovenia, he saw the strength of faith and dedication of the Slovenian people centred around the Church and state authorities. In 1939 he returned to Ljubljana as a papal legate to solemnly open the VI International Congress of Christ the King. In this unique city, he encouraged ‚beloved Slavic brothers‘ and the faithful from all over the world to ‚remain in the Church‘. The Servant of God, August Hlond, saw his task in the Slavic world as a cultural mission. He was deeply convinced that at the time of decay of the European civilization, an era was coming in which the Slavic culture would play a historical role. The precondition for the success of this idea was to come closer to each other and be acquainted with other Slavs.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2021, Teologiczne Studia Siedleckie XVIII (2021) 18; 137-166
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies