Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pamięci" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Symbole pamięci i prawa pamięci w Izraelu
Symbols of remembrance and the memory laws in Israel
Autorzy:
Gliszczyńska-Grabias, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28865405.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Holocaust
Israel
mnemonic policy
memory laws
mnemonic constitutionalism
Izrael
polityka pamięci
prawa pamięci
konstytucjonalizm pamięci
Opis:
Zarządzanie zbiorową pamięcią i narracją na temat przeszłości stanowi element polityki historycznej większości państw świata. Polityka ta prowadzona jest za pomocą wielu instrumentów, w tym tych należących do katalogu środków prawnych, ujętych często w postać konstytucjonalizmu pamięci. W przypadku Izraela polityka pamięci ma jednak charakter szczególny. Osadzona jest bowiem wokół zbrodni Holocaustu, stanowiącej nie tylko uniwersalny symbol ostatecznego zła i ludobójstwa, lecz również kamień węgielny powstania izraelskiej państwowości. Odniesienia do Holocaustu stanowią w Izraelu także istotny wyznacznik stosunku państwa – i prawa – do palestyńskiej kolektywnej pamięci historycznej oraz prób jej regulowania. W obliczu nadal trwającego konfliktu i ten jego aspekt wydaje się zatem konieczny do rozważenia. Celem podjęcia naukowej refleksji jest w tym przypadku chęć dokonania analizy sposobów, a w szczególności sposobów prawnych, za pomocą których Izrael zbudował i nadal kształtuje swoją tożsamość oraz najbardziej kontrowersyjnych, również pod względem prawnym, metod tworzenia tej tożsamości. W artykule podjęta została próba przedstawienia roli Holocaustu w izraelskiej polityce i konstytucjonalizmie pamięci, ze szczególnym uwzględnieniem tej roli w kontekście trwałego kryzysu w stosunkach palestyńsko-izraelskich, lub szerzej, arabsko-izraelskich. Wnioski przeprowadzonej analizy skłaniają ku stwierdzeniu, że choć motywy, którymi kieruje się Izrael, prowadząc określoną politykę pamięci, pozostają w dużej mierze zrozumiałe i uzasadnione, ich realizacja następuje jednak niekiedy nie tylko z naruszeniem określonych standardów ochrony praw człowieka, lecz także ze szkodą dla i tak kruchego, czy wręcz obecnie przerwanego, procesu pokojowego.
The governance over collective memory and narratives about the past is an element of the memory policy of the majority of states in the world. This policy is carried out by means of various instruments, including those belonging to the catalogue of legal measures and often manifesting themselves in the form of mnemonic constitutionalism. In the case of Israel, the memory policy has a special character, however. It is focused on the crime of the Holocaust, established not only as a universal symbol of ultimate evil and genocide, but also as a cornerstone of the emergence of the Israeli statehood. The reference to the Holocaust in Israel is also a determinant of the attitude of the state – and the law – to Palestinian collective historical memory and attempts to regulate it. In the view of the lasting conflict, it also seems necessary to consider this aspect of mnemonic policy. The aim of the scholarly reflection in the present article is to analyse the measures, and in particular the legal measures, by which Israel has built and continues to shape its identity, as well as the most controversial methods of creating this identity, including legal ones. This article attempts to present the role of the Holocaust in the Israeli mnemonic policy and constitutionalism, with particular focus placed on the context of the permanent crisis in the Palestinian-Israeli relations, or more broadly, Arab-Israeli relations. The analysis carried out leads to the conclusion that, although Israel’s motives in pursuing a particular policy of remembrance remain largely understandable and legitimate, their implementation sometimes causes not only violations of certain standards of human rights protection, but are also used to the detriment of an already fragile, if not currently broken, peace process.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2023, 85, 3; 219-234
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura pamięci w szkolnym dyskursie polonistycznym
Autorzy:
Gromadzka, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/782993.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
kultura pamięci
kanon
Opis:
Popularność badań nad pamięcią pokoleń, sposobami jej utrwalenie, przechowywania i przekazywania zajmują się obecnie badacze wielu dyscyplin. Kultura pamięci rozumiana jest jako społeczne zobowiązanie do zapamiętywania przeszłości w postaci świadectw, form upamiętnienia, rytuałów, obrazów i symboli. Współcześnie, w polskiej szkole, widoczny jest odwrót od przeszłości, historii i pamięci. Nacisk położony został na sukces w przyszłości, a młodzi ludzie odwracają się od historii, coraz powszechniej nie rozumiejąc jej znaczenia dla teraźniejszości. Zadaniem edukacji, także edukacji polonistycznej, powinno być przywrócenie kultury pamięci oraz pokrewnej pamięci kulturowej, to znaczy pamięci wymienionej miedzy członkami społeczności, między pokoleniami w formie języka, narracji, obrazu i dźwięku. W artykule zaproponowano klasyfikację form obecności kultury pamięci w kształceniu polonistycznym. Istnieje ona w trzech wątkach: intertekstualnym, lekturowym i narracyjnym. Każdy z nich jest ważną dla kolejnych pokoleń formą przekazywania pamięci zbiorowej. Intertekstualna kultura pamięci jest formą przechowywania pamięci o motywach, tematach, formach i gatunkami, to pamięć literatury o sobie samej. Lekturowa kultura pamięci przechowuje zbiór tekstów ważnych dla tożsamości kulturowej zbiorowości, a narracyjna kultura pamięci jest formą uczestniczenia w przeszłości poprzez utrwalanie i tworzenie indywidualnych przekazów pamięci. Uzupełnieniem tych trzech modeli jest przestrzenna kultura pamięci, której celem jest rekonstruowanie w formie projektu edukacyjnego pamięci miejsca, czyli zapisu pamięci zbiorowej zakotwiczonej w miejscu. Ślady pamięci utrwalone we współczesnej topografii miasta służą ukazywaniu ciągłości między przeszłością a teraźniejszością.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia; 2013, 4, 140; 128-141
2082-0909
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies