Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pamięć Zagłady" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Odwaga, gęstość (czułość), światło. Gross par lui-même. …bardzo dawno temu, mniej więcej w zeszły piątek… Jan Tomasz Gross w rozmowie z Aleksandrą Pawlicką. Warszawa, Wydawnictwo W.A.B. – Grupa Wydawnicza Foksal, 2018, ss. 300
Courage, Density (Sensitivity), Light Gross par lui-même …bardzo dawno temu, mniej więcej w zeszły piątek… Jan Tomasz Gross w rozmowie z Aleksandrą Pawlicką. Warszawa, Wydawnictwo W.A.B. – Grupa Wydawnicza Foksal, 2018, ss. 300.
Autorzy:
Kuczyńska-Koschany, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699460.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Jan Tomasz Gross
pamięć Zagłady
Sąsiedzi
memory of the Shoah
The Neighbors
Opis:
Jan Tomasz Gross is one of the most significant figures in the 21st century Polish culture. His works, The Neighbors predominantly, boldly state the diagnosis of Polish “obsession of innocence.” What is he like? What has affected his life and academic choices? How does he perceive Poland, the rest of the world, and himself, and how is it reflected in the way he talks? This article attempts to construct a “dialogic” portrait of the Polish sociologist in a broader context, focusingon Aleksandra Pawlicka’s captivating book: …bardzo dawno temu, mniej więcej w zeszły piątek… Jan Tomasz Gross w rozmowie z Aleksandrą Pawlicką [“…long ago, last Friday, more less…” Jan Tomasz Gross in Conversation with Aleksandra Pawlicka].
Jan Tomasz Gross jest jedną z najważniejszych postaci w polskiej kulturze XXI wieku. Jego dzieła, zwłaszcza Sąsiedzi, stawiają odważnie diagnozę na temat polskiej „obsesji niewinności”. Jaki jest prywatnie, co wpłynęło na jego wybory życiowe i naukowe, jak świat, Polskę i siebie postrzega oraz opowiada? Autorka szkicu stara się to pokazać w szerokim, kontekstowym omówieniu arcyciekawej książki-rozmowy Aleksandry Pawlickiej z Janem Tomaszem Grossem pt.  „…bardzo dawno temu, mniej więcej w zeszły piątek…”. Jan Tomasz Gross w rozmowie z Aleksandrą Pawlicką (Warszawa, W. A. B., 2018), w swego rodzaju dialogowym portrecie własnym socjologa.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 369-378
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odwaga, gęstość (czułość), światło. Gross par lui-même. …bardzo dawno temu, mniej więcej w zeszły piątek… Jan Tomasz Gross w rozmowie z Aleksandrą Pawlicką. Warszawa, Wydawnictwo W.A.B. – Grupa Wydawnicza Foksal, 2018, ss. 300
Courage, Density (Sensitivity), Light Gross par lui-même …bardzo dawno temu, mniej więcej w zeszły piątek… Jan Tomasz Gross w rozmowie z Aleksandrą Pawlicką. Warszawa, Wydawnictwo W.A.B. – Grupa Wydawnicza Foksal, 2018, ss. 300.
Autorzy:
Kuczyńska-Koschany, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699440.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Jan Tomasz Gross
pamięć Zagłady
Sąsiedzi
memory of the Shoah
The Neighbors
Opis:
Jan Tomasz Gross is one of the most significant figures in the 21st century Polish culture. His works, The Neighbors predominantly, boldly state the diagnosis of Polish “obsession of innocence.” What is he like? What has affected his life and academic choices? How does he perceive Poland, the rest of the world, and himself, and how is it reflected in the way he talks? This article attempts to construct a “dialogic” portrait of the Polish sociologist in a broader context, focusingon Aleksandra Pawlicka’s captivating book: …bardzo dawno temu, mniej więcej w zeszły piątek… Jan Tomasz Gross w rozmowie z Aleksandrą Pawlicką [“…long ago, last Friday, more less…” Jan Tomasz Gross in Conversation with Aleksandra Pawlicka].
Jan Tomasz Gross jest jedną z najważniejszych postaci w polskiej kulturze XXI wieku. Jego dzieła, zwłaszcza Sąsiedzi, stawiają odważnie diagnozę na temat polskiej „obsesji niewinności”. Jaki jest prywatnie, co wpłynęło na jego wybory życiowe i naukowe, jak świat, Polskę i siebie postrzega oraz opowiada? Autorka szkicu stara się to pokazać w szerokim, kontekstowym omówieniu arcyciekawej książki-rozmowy Aleksandry Pawlickiej z Janem Tomaszem Grossem pt.  „…bardzo dawno temu, mniej więcej w zeszły piątek…”. Jan Tomasz Gross w rozmowie z Aleksandrą Pawlicką (Warszawa, W. A. B., 2018), w swego rodzaju dialogowym portrecie własnym socjologa.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 369-378
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SPOSOBY MÓWIENIA O ZAGŁADZIE W ŻYDOWSKIEJ WOJNIE HENRYKA GRYNBERGA
THE WAYS OF TALKING ABOUT THE HOLOCAUST IN THE JEWISH WAR BY HENRYK GRYNBERG
Autorzy:
Sucharska, Bożenna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/955729.pdf
Data publikacji:
2019-02-03
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
pamięć
pamięć indywidualna
tożsamość
język
przemilczenia
literackie sposoby prezentacji Zagłady
the words of concealment
the literary ways of presenting the Holocaust
memory
personal memory
identity
language
Opis:
The Jewish war by Henryk Grynberg is a record of emotions and experiences related to the Holocaust. By creating their image, the author combines individual, childhood mem-ories with the memory of his mother and the survivors from his immediate environment. Linguistic expression plays a fundamental role in their presentation.In Grynberg’s work understatements marked with ellipsis are very important, which testifies to its multilayeredness. The goal of my article was to show the motivation of human behavior in specific situations and psychological defense mechanisms.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2018, 16; 93-108
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbiorowa nieświadomość. Czesław Miłosz
Collective Unconscious. Czesław Miłosz
Autorzy:
Żukowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699396.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Zagłada w Polsce
świadkowie Zagłady
pamięć zbiorowa
nieświadomość
polska poezja wojenna
Holocaust in Poland
bystanders
collective memory
unconscious
Polish war poetry
Opis:
“A Poor Christian Looks at the Ghetto” and “Campo di Fiori” are the most acclaimed Polish poetic works on the Holocaust. They have been read as texts on the collective anxieties; the article assumes this interpretative position as well. It begins with a reference to the concreteness of war, that is, an attempt to understand the array of scenes and phenomena that underlie the poetic images. In fact, literary accounts and testimonies of Polish Jews suggest that the general context includes the problems of the Polish violence towards them and collective responsibility incorporated into the plan of extermination inaugurated by the Nazi Germany. In Miłosz’s poem, the unwanted awareness of cooperation and contribution to the Holocaust resurfaces as anxieties (represented by the “mole-guard”), whose invasion is followed by the collapse of the symbolic order and domesticating images. Present yet invisible to the society, the knowledge of Polish violence thus functions as the Lacanian Real. Polish perspective on the death of Jews is put forward in “Campo di Fiori.” Against the traditional readings of it as an account of “apathy,” this text juxtaposes the event of burning the heretic on stake by Christian inquisition with the gaze of a “poor Christian” focused on the burning ghetto. Both figures share the exclusion of dying people who establish the limits of Christian and Polish community; simultaneously, the dying occupy a “dangerous place,” one that is destined to be annihilated in the realm of foundational myths of identity. In the  times of the Holocaust, constructing such a limit happens to be a sentence legitimising the actions undertaken by the Nazis.
Wiersze Biedny chrześcijanin patrzy na getto oraz Campo di Fiori należą do najsłynniejszych polskich utworów poetyckich o Zagładzie. Czytano je jako zapis zbiorowych lęków. Tekst jest próbą pójścia tym tropem interpretacyjnym. Krokiem wstępnym jest odniesienie do wojennego konkretu, a więc próba zrozumienia, do jakiego rodzaju scen i zjawisk odnoszą się poetyckie obrazy. Zestawienie ze świadectwami oraz literackimi zapisami polskich Żydów wskazuje, że kontekstem są polska przemoc i kolektywne sprawstwo wpisujące się w realizowaną przez nazistów eksterminację. Niechciana wiedza o sprawstwie i współudziale przybiera u Miłosza postać lęków uosabianych przez „strażnika-kreta”. Ich inwazji towarzyszy rozpad symbolicznego porządku i obrazów zadomowienia, co wskazuje, że obecna, a jednocześnie niewidoczna dla społeczności wiedza o polskiej przemocy funkcjonuje jak Lacanowskie Realne. Zapisem polskiego patrzenia na śmierć Żydów jest wiersz Campo di Fiori. Polemicznie do tradycji interpretowania go jako świadectwa „obojętności” wydobyte zostają paralele między spaleniem heretyka przez chrześcijańską inkwizycję i spojrzeniem „biednego chrześcijanina” na płonące getto. Ich wspólną cechą jest wykluczenie ginących jako tych, którzy wyznaczają granicę chrześcijańskiej i polskiej społeczności, a jednocześnie zajmują „miejsce niebezpieczne”, a więc w porządku fundujących tożsamość mitów przeznaczone do unicestwienia. Ustanowienie tej granicy okazuje się w realiach Zagłady wyrokiem i legitymizuje działania nazistów.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 44-65
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbiorowa nieświadomość. Czesław Miłosz
Collective Unconscious. Czesław Miłosz
Autorzy:
Żukowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699402.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Zagłada w Polsce
świadkowie Zagłady
pamięć zbiorowa
nieświadomość
polska poezja wojenna
Holocaust in Poland
bystanders
collective memory
unconscious
Polish war poetry
Opis:
“A Poor Christian Looks at the Ghetto” and “Campo di Fiori” are the most acclaimed Polish poetic works on the Holocaust. They have been read as texts on the collective anxieties; the article assumes this interpretative position as well. It begins with a reference to the concreteness of war, that is, an attempt to understand the array of scenes and phenomena that underlie the poetic images. In fact, literary accounts and testimonies of Polish Jews suggest that the general context includes the problems of the Polish violence towards them and collective responsibility incorporated into the plan of extermination inaugurated by the Nazi Germany. In Miłosz’s poem, the unwanted awareness of cooperation and contribution to the Holocaust resurfaces as anxieties (represented by the “mole-guard”), whose invasion is followed by the collapse of the symbolic order and domesticating images. Present yet invisible to the society, the knowledge of Polish violence thus functions as the Lacanian Real. Polish perspective on the death of Jews is put forward in “Campo di Fiori.” Against the traditional readings of it as an account of “apathy,” this text juxtaposes the event of burning the heretic on stake by Christian inquisition with the gaze of a “poor Christian” focused on the burning ghetto. Both figures share the exclusion of dying people who establish the limits of Christian and Polish community; simultaneously, the dying occupy a “dangerous place,” one that is destined to be annihilated in the realm of foundational myths of identity. In the  times of the Holocaust, constructing such a limit happens to be a sentence legitimising the actions undertaken by the Nazis.
Wiersze Biedny chrześcijanin patrzy na getto oraz Campo di Fiori należą do najsłynniejszych polskich utworów poetyckich o Zagładzie. Czytano je jako zapis zbiorowych lęków. Tekst jest próbą pójścia tym tropem interpretacyjnym. Krokiem wstępnym jest odniesienie do wojennego konkretu, a więc próba zrozumienia, do jakiego rodzaju scen i zjawisk odnoszą się poetyckie obrazy. Zestawienie ze świadectwami oraz literackimi zapisami polskich Żydów wskazuje, że kontekstem są polska przemoc i kolektywne sprawstwo wpisujące się w realizowaną przez nazistów eksterminację. Niechciana wiedza o sprawstwie i współudziale przybiera u Miłosza postać lęków uosabianych przez „strażnika-kreta”. Ich inwazji towarzyszy rozpad symbolicznego porządku i obrazów zadomowienia, co wskazuje, że obecna, a jednocześnie niewidoczna dla społeczności wiedza o polskiej przemocy funkcjonuje jak Lacanowskie Realne. Zapisem polskiego patrzenia na śmierć Żydów jest wiersz Campo di Fiori. Polemicznie do tradycji interpretowania go jako świadectwa „obojętności” wydobyte zostają paralele między spaleniem heretyka przez chrześcijańską inkwizycję i spojrzeniem „biednego chrześcijanina” na płonące getto. Ich wspólną cechą jest wykluczenie ginących jako tych, którzy wyznaczają granicę chrześcijańskiej i polskiej społeczności, a jednocześnie zajmują „miejsce niebezpieczne”, a więc w porządku fundujących tożsamość mitów przeznaczone do unicestwienia. Ustanowienie tej granicy okazuje się w realiach Zagłady wyrokiem i legitymizuje działania nazistów.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 44-65
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Mi‑ Szoa li‑tkuma”. Polska jako antynomia Izraela
Mi-Szoa li-tkuma. Poland as an Antinomy of Israel
Autorzy:
Budzik, Jagoda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699452.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
izraelska pamięć o Zagładzie
pielgrzymki do Polski
literatura Zagłady
trzecie pokolenie
Israeli memory of the Shoah
pilgrimages to Poland
Holocaust literature
Third Generation
Opis:
The aim of the article is to present and analyse texts whose authors – members of the Israeli Third Generation – refer in various ways to the phenomenon of pilgrimages to the memorial sites, attended by high school students for more than three decades. This phenomenon involves such questions as: the role of the Shoah in the Israeli collective narrative, the level of its institutional commemoration, relations between the act of memorialising the Holocaust and military activities, and lasting confidence in the experience of pilgrimage to Poland as part of the process of the Israeli youth’s coming of age. The texts included in these reflections are used to portray the multiplicity of possible attitudes adopted by authors towards such methods of commemorating the Shoah – from unconditional acceptance, through the belief in their inevitability, to outright criticism.
Celem artykułu jest zaprezentowanie i analiza tekstów, których twórcy – przedstawiciele izraelskiego trzeciego pokolenia – na różne sposoby odwołują się do zjawiska pielgrzymek do miejsc pamięci, odbywanych przez młodzież licealną od przeszło trzech dekad. Zjawisko to skupia w sobie kwestie takie jak: rola Zagłady w izraelskiej narracji zbiorowej, stopień jej instytucjonalnego upamiętniania, częste związki między upamiętnianiem Szoa a wątkami militarnymi i trwałym wpisaniem doświadczenia pielgrzymki do Polski w proces dojrzewania izraelskiej młodzieży. Teksty włączone do rozważań mają za zadanie unaocznić wielość możliwych postaw przyjmowanych przez twórców wobec takich metod upamiętniania Szoa – od bezwarunkowej ich akceptacji, przez przekonanie o ich nieuchronności, aż po zdecydowaną krytykę.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2018, 4; 55-66
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od idei postępu do technologii zagłady. O wystawie "Postęp i higiena" oraz innych kulturowych odniesieniach do nazistowskiej eksterminacji osób niepełnosprawnych
From the idea of progress to the technology of extermination. The exhibition "Progress and hygiene" and other cultural references to the Nazi extermination of people with disabilities
Autorzy:
Ojrzyńska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1853596.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
nazistowska eksterminacja osób niepełnosprawnych
wystawa postęp i higiena
michel foucault
technologie zagłady
pamięć
nazi extermination of people with disabilities
exhibition: progress and hygiene
technologies of extermination
memory
Opis:
The article starts with a general reflection on the extermination technology developed by the German Nazis to effect mass murder of psychiatric patients. It discusses the references to these often neglected and largely forgotten historical facts that are conspicuous in the exhibition Progress and Hygiene and other cultural texts. The author analyzes the manner in which the exhibition reminds its viewers of these events and exposes the forms of operation of various Foucauldian technologies that enable control over individuals and societies.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2018, 102, 3; 59-74
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies