Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "padaczka" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Zastosowanie diety ketogennej w leczeniu padaczki
Ketogenic diet for epilepsy
Autorzy:
Jastrzębski, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029794.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
dieta ketogenna
encefalopatie padaczkowe
padaczka
padaczka lekooporna
terapia
Opis:
Epilepsy is the second most frequent chronic condition neurologists encounter in their day-to-day practice. Suboptimal response to antiepileptic drugs may be due to numerous factors, some of which may be modified. For patients who remain nonresponsive to various combinations of drugs and doses, the therapeutic options include surgery, or vagal nerve stimulation, yet not all patients with drug-resistant epilepsy are eligible for the procedures. Ketogenic diet is one of the available non-pharmacological options in such cases. Many years of experience, dating back to the 1920s, have allowed to identify disorders in which ketogenic diet is the treatment modality of choice. In the case of broadly defined drug-resistant epilepsy in children, and increasingly often in adult patients, ketogenic diet is an established adjunctive treatment. Most of the available data concerns the paediatric population. This paper is a review of literature data regarding ketogenic diet for drug-resistant epilepsy. The diet’s application has been discussed for the management of various neurological disorders such as glucose transporter type 1 deficiency syndrome (GLUT1 deficiency syndrome), Dravet syndrome, tuberous sclerosis, Doose syndrome, Lennox–Gastaut syndrome, Ohtahara syndrome, Landau–Kleffner syndrome and epileptic encephalopathy with continuous spike and wave during sleep. The literature data demonstrate ketogenic diet to be an effective nonpharmacological treatment method. Importantly, however, in many cases instead of being considered a therapy of last resort, it should be offered earlier in the management.
Padaczka jest drugą co do częstości chorobą przewlekłą, z  jaką neurolog spotyka  się w  codziennej praktyce. Niesatysfakcjonująca odpowiedź na leki przeciwpadaczkowe może mieć wiele przyczyn, a część z nich jest potencjalnie modyfikowalna. Dla osób nieodpowiadających na leki w różnych kombinacjach i dawkach opcją terapeutyczną pozostaje usunięcie ogniska padaczkorodnego czy stymulacja nerwu błędnego, jednak nie wszyscy pacjenci z padaczką lekooporną kwalifikują się do wymienionych procedur. Jedną z niefarmakologicznych metod, które można wówczas zastosować, jest dieta ketogenna. Wieloletnie doświadczenia, sięgające lat 20. XX wieku, doprowadziły do zidentyfikowania chorób, w których dieta ketogenna stanowi metodę z wyboru. W przypadku szeroko pojętej padaczki lekoopornej u dzieci i coraz częściej u dorosłych wspomnianą dietę stosuje się nierzadko jako terapię dodaną do już przyjmowanych przez pacjenta leków. Najwięcej dostępnych danych odnosi się do populacji dzieci. Celem pracy był przegląd danych literaturowych na temat padaczki lekoopornej i diety ketogennej. Omówiono jej zastosowanie w związku z deficytem transportera glukozy typu pierwszego, zespołem Dravet, stwardnieniem guzowatym, zespołem Doose’a, zespołem Lennoxa–Gastauta oraz innymi problemami neurologicznymi: zespołem Ohtahary, zespołem Landaua–Kleffnera i encefalopatią padaczkową z ciągłymi wyładowaniami typu iglica–fala w trakcie snu. Dane z piśmiennictwa wskazują, że dieta ketogenna jest skuteczną pozafarmakologiczną metodą leczenia. Co ważne, często powinno się ją wdrażać nie na samym końcu, lecz na wcześniejszych etapach postępowania.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2017, 17, 4; 214-219
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe metody w diagnostyce padaczki: magnetoencefalografia
New methods in the diagnosis of epilepsy : magnetoencephalography
Autorzy:
Nowak, Rafał
Durka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140862.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
Tematy:
padaczka
magnetoencefalografia
epilepsy
magnetoencephalography
Opis:
W niniejszej pracy przedstawiamy zastosowanie kliniczne magnetoenecfalografii w diagnostyce padaczki. Postępujący w ostatnich latach rozwój metod detekcji pola magnetycznego stworzył podstawy dla powstania nowych technik monitorowania czynności biomagnetycznej mózgu. W pracy zostały omówione podstawy teoretyczne oraz zastosowanie kliniczne magnetoencefalografii jako nieinwazyjnej metody badania czynności biomagnetycznej mózgu. Magnetoencefalografia jest używana w celach diagnostycznych padaczki dwojako. Tak jak w klasycznym EEG do detekcji grafoelemenów padaczkowych w zapisach spontanicznych i w potencjałach wywołanych do określenia zmian latencji/amplitudy poszczególnych załamków. Podstawowe zastosowanie to lokalizacja i określenie przebiegu czasowego źródeł aktywności spontanicznej i wywołanej. Pozwala na nieinwazyjną diagnostykę przedoperacyjną, dając precyzyjną lokalizację kory odpowiedzialnej za powstawanie napadów. Przy użyciu MEG możliwa jest lokalizacja źródła iglic rozpoczynających wyładowanie międzynapadowe jak również napad kliniczny. MEG pozwala również na mapowanie czynnościowych ośrodków korowych z użyciem odpowiedzi wywołanych odpowiednim bodźcem. Aktualne badania nad wysokotemperaturowymi czujnikami MEG oraz tzw. czujnikami atomowymi z pewnością w przyszłości pozwolą na szersze rozpowszechnienie urządzeń MEG.
In this article we review the contribution of magnetoencephalography in epilepsy diagnosis. Recent development of methods for magnetic field detection created the basis for the aplication of new techniques for the monitoring of the biomagnetic brain activity. This paper discusses the theoretical basis and clinical application of magnetoencephalography as a non-invasive method for brain biomagnetic activity evaluation. Magnetoencephalography is used for diagnosis of epilepsy in two ways. Just as in the classical EEG to detect paroxismal events in the spontaneous recording and evoked potentials to determine the changes in latency/amplitude of each wave. The basic application of MEG is the localization of the epileptic focus and time course of spontaneous and evoked brain activity. It allows for noninvasive, preoperative localization of the cortex responsible for the generation of seizures. Using MEG enables to localize the onset of the ictal and interictal discharges. Current research on high-temperature sensors and atomic detectors will allow for wider use of MEG devices.
Źródło:
Neurologia Dziecięca; 2016, 25, 50; 109-111
1230-3690
2451-1897
Pojawia się w:
Neurologia Dziecięca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niedrgawkowy stan padaczkowy u dorosłych
Autorzy:
Bosak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551635.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
padaczka
niedrgawkowy stan padaczkowy
EEG
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2015, 4; 299-305
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Padaczka miokloniczna z włóknami szmatowatymi (zespół MERRF) – analiza kliniczno-elektrofizjologiczna
Autorzy:
Ejma, Maria
Waliszewska-Prosół, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552053.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
MERR F
padaczka miokloniczna
neurofizjologia
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2015, 4; 312-315
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie SMR neurofeedbacku w padaczce lekoopornej
The use of SMR neurofeedback in the treatment of drug-resistant epilepsy
Autorzy:
Kopka, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030367.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
epilepsy
leczenie
neurofeedback
padaczka
treatment
Opis:
Epilepsy is one of the most frequent neurologic disorders. The main aim of epilepsy treatment is to improve the quality of life, and to reduce epileptic seizures. Epilepsy is described as drug resistant if adequate trials of two tolerated and appropriately chosen and used treatments fail to achieve sustained seizure freedom. In Poland, 400,000 people suffer from epilepsy, and 30% of them have drug-resistant epilepsy. Surgical treatment is available for only some of these patients. The pursuit for new methods of alternative treatment continues, with neurofeedback seemingly emerging as one of viable options. Neurofeedback is a training method based on biofeedback, which can be described as providing information about the changes of the physiological signals to the trained person. In essence, neurofeedback takes place, if the bioelectrical activity of the brain (EEG) is the signal registered during the biofeedback training. The aim of this article is to present the knowledge regarding the use of SMR neurofeedback in the treatment of resistant epilepsy. In 1972, Sterman and Friar, encouraged by the positive results of studies in animals, for the first time attempted to use neurofeedback for the treatment of drug-resistant epilepsy. In the last decade, two independent meta-analyses were published. It seems that SMR neurofeedback should be considered as adjunctive method of treatment in patients with resistant epilepsy, particularly in cases where other methods have failed. More randomised controlled studies are needed to confirm the efficacy of this method of treatment. The directions of future studies have been highlighted in the article.
Padaczka to jedno z najczęstszych schorzeń neurologicznych. Głównym celem leczenia jest zmniejszenie liczby napadów, a co za tym idzie – poprawa jakości życia chorych. Jeżeli dwie próby odpowiednio dobranego, tolerowanego i zastosowanego leczenia farmakologicznego okazują się nieskuteczne, padaczkę określa się mianem lekoopornej. W Polsce na padaczkę choruje około 400 tysięcy osób, u około 30% z nich występuje postać lekooporna. Tylko część pacjentów może skorzystać z leczenia chirurgicznego, istnieje zatem potrzeba poszukiwania alternatywnych metod wspomagania terapii. Jedną z nich wydaje się SMR neurofeedback – metoda treningu oparta na zasadzie biologicznego sprzężenia zwrotnego, czyli dostarczania choremu informacji zwrotnej o zmianach wartości rejestrowanych parametrów fizjologicznych. Gdy podczas treningu rejestrowana jest i wykorzystywana czynność bioelektryczna mózgu (EEG), mówimy o neurofeedbacku. Artykuł ma na celu przedstawienie wiedzy na temat stosowania SMR neurofeedbacku w leczeniu osób z padaczką lekooporną. W 1972 roku Sterman i Friar, zachęceni pozytywnymi wynikami badań na zwierzętach, podjęli pierwszą próbę leczenia za pomocą neurofeedbacku pacjentki z padaczką lekooporną, zaś w ostatniej dekadzie opublikowano wyniki dwóch niezależnych metaanaliz. Wydaje się, że neurofeedback powinien być brany pod uwagę jako terapia uzupełniająca w przypadku chorych z padaczką lekooporną, zwłaszcza gdy zawiodły inne metody. Do potwierdzenia skuteczności neurofeedbacku konieczne są dalsze randomizowane badania kontrolowane – w pracy wskazano ich kierunki.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 2; 88-90
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Padaczka u osób w przedziale wiekowym 20–45 lat
The causes of epilepsy in young people between 20 and 45
Autorzy:
Chrześcijanek, Beata
Plucińska, Agnieszka
Przybyła, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053397.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
etiologia padaczki
padaczka skrytopochodna
padaczka u osób młodych
padaczka objawowa
stwardnienie hipokampa
aetiology of epilepsy
cryptogenic epilepsy
epilepsy in young
symptomatic epilepsy
hippocampal
sclerosis
Opis:
Epilepsy is one of the common chronic neurologic disorder. Epilepsy affects approximately 50 million people worldwide. The causes of epilepsy can be put into three main groups: symptomatic, idiopathic or cryptogenic epilepsy. Aetiology of epilepsy is different for children and adults. Common causes of childhood epilepsy include genetic factors and prenatal injury. The older the patient, the more likely it is that the cause is an underlying brain disease, such as a brain tumour or cerebrovascular disease, or is the result of head injury. Important diagnostic and therapeutic problems occur in young patients between 20 and 45 years. Despite that incidence rate of epilepsy is the lowest in this group about 65–75 % of all case of epilepsy has no identifiable cause and is known as cryptogenic epilepsy. For many years it has believed that the first epileptic seizures in young after 20 years old have been symptoms of the brain tumour. The authors review data from literature and show that symptomatic epilepsy occurs only in 30% young patients and appears with the head injury, brain tumours, cerebral arteriovenous malformations, alcohol withdraw, infections as meningitis. The new advances in brain imaging such as MRI morphometry, MRI spectroscopy may reveal epileptic lesions in patients considered to have cryptogenic epilepsy. Future improvements in ability to diagnose and localize epileptogenic focus should enable a more-effective clinical evaluation and successful treatment.
Padaczka jest jedną z najczęstszych chorób neurologicznych, szacuje się, że choruje na nią około 50 milionów ludzi na świecie. W zależności od etiologii padaczkę można podzielić na trzy grupy: objawową, idiopatyczną i skrytopochodną. U dzieci znaczenie mają czynniki genetyczne oraz przebieg ciąży i porodu. U osób po 60. roku życia główną przyczyną padaczki są zmiany organiczne na tle naczyniowym, zmiany rozrostowe oraz urazy. Poważny problem diagnostyczny i terapeutyczny stanowią pacjenci między 20. a 45. rokiem życia. Dotychczas panowało przekonanie, że pierwszy napad drgawkowy, który wystąpił u osoby po 20. roku życia, jest prawdopodobnie objawem guza ośrodkowego układu nerwowego. Analiza dostępnego piśmiennictwa pokazuje, że jedynie u około 30% pacjentów w tej grupie wiekowej rozpoznaje się padaczkę objawową w przebiegu zmian pourazowych, zmian rozrostowych OUN, malformacji naczyniowych lub też związaną z nadużywaniem alkoholu czy neuroinfekcją. Przeważającą większość, bo aż 65–75% przypadków choroby, stanowi padaczka skrytopochodna. Nowe perspektywy diagnostyczne i terapeutyczne pacjentów z padaczką wiąże się z rozwijającymi się metodami neuroobrazowania, takimi jak spektroskopia magnetycznego rezonansu jądrowego lub morfometria magnetycznego rezonansu jądrowego. Pozwalają one na precyzyjne umiejscowienie w mózgu obszaru zmienionego patologicznie, odpowiedzialnego za występowanie napadów padaczkowych. Na podstawie wyników takich badań będzie można podjąć decyzję o sposobie skutecznego leczenia.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2013, 13, 1; 35-39
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biomarkery epileptogenezy – nadzieje i możliwości
Biomarkers of epileptogenesis – hopes and possibilities
Autorzy:
Franckiewicz, Milena
Strzelecka, Jolanta
Dryżałowski, Paweł
Jóźwiak, Sergiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077792.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
Tematy:
biomarkery
epileptogeneza
padaczka
biomarkers
epileptogenesis
epilepsy
Opis:
Prawie 30% chorych z padaczką cierpi na padaczkę lekooporną. Pomimo stosowania nowych leków odsetek ten nie obniża się. W wielu klinikach i pracowniach nauk podstawowych poszukuje się obecnie metod skuteczniejszego leczenia. Ostatnie lata przyniosły ogromne zainteresowanie czynnikami, za pomocą których można modyfikować proces powstawania i ewoluowania padaczki (epileptogenezę). Czynniki te nazywane biomarkerami epileptogenezy, należą do różnych grup. Wyróżnia się biomarkery immunologiczne, elektroencefalograficzne, neuroobrazowe, biomarkery "obwodowe", w tym biomarkery znajdowane w krwi obwodowej pacjenta. Najczęściej używanym biomarkerem jest badanie EEG. Współcześnie w Europie jest realizowanych wiele projektów badawczych dotyczących biomarkerów w padaczce. Celem tych badań jest lepsze poznanie mechanizmów powstawania padaczki i przełożenie tego na praktykę kliniczną. Biomarkery powinny pomóc podjąć decyzję w następujących kwestiach: "kogo leczyć?", "kiedy rozpocząć leczenie?" i "jaki sposób leczenia wybrać?". W ostatnim czasie dzięki ustaleniu biomarkerów, które pozwalają przewidzieć chorobę oraz dzięki opracowaniu skutecznych terapii antyepileptogennych, pacjenci z grup ryzyka wystąpienia padaczki mogą być leczeni jeszcze przed wystąpieniem napadów padaczkowych.
In almost 30% of epilepsy cases seizures remain uncontrolled. Despite the introduction of new drugs this percentage does not decrease. New methods of epilepsy treatment are investigated in many clinical departments and basic research institutes. In recent years a great attention has been paid to factors which may modify epileptogenesis and a course of epilepsy. These factors are called "biomarkers of epileptogenesis". They belong to different groups classified into : immunological, electroencephalographic, neuroimmaging, and "peripheral" biomarkers which may be found in peripheral blood. Currently the most frequently used biomarker is electroencephalography. There are several ongoing studies on epilepsy biomarkers in Europe. Their aim is to learn better about the mechanisms of epileptogenesis and translate this knowledge to clinical practice. Biomarkers should help to decide "who should be treated?", "when to start treatment?", "which treatment should be applied"? In recent years, due to the biomarkers which may predict an epilepsy and due to new antiepileptogenic therapies, patients with high risk of epilepsy may be treated even before the onset of first epileptic seizures.
Źródło:
Neurologia Dziecięca; 2017, 26, 52; 55-62
1230-3690
2451-1897
Pojawia się w:
Neurologia Dziecięca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Padaczka- choroba społeczna XXI wieku
Epilepsy- the Social Disease of the 21st Century
Autorzy:
Filipska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029015.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowa Uczelnia Zawodowa we Włocławku
Tematy:
padaczka
nagła niespodziewana śmierć
choroba społeczna
Opis:
Epilepsy is considered one of the oldest known original neurological diseases, and its most characteristic feature are repeated incidents of sudden disorders of electrochemical nerve cells in the brain. Inherently, it is also related to seizures and high risk of the reoccurrence of the seizure. Epilepsy affects about 50 million patients worldwide. It is a heterogeneous group of disorders, thus collecting any accurate epidemiological data may come as a great difficulty. It is estimated that nearly 300-400 thousand people suffer from this disease. The most significant role ascribed to antiepileptic drugs is the inhibition of seizures and control of seizures. The main criterion for characterizing these drugs is increasing the threshold for seizures. The choice of pharmaceuticals is preconditioned by the type of seizures and epileptic syndromes. In case of people with epilepsy the prevalence of sudden unexpected death (SUDEP)may sometimes occur
Padaczka uznawana jest za jedną z najstarszych znanych pierwotnych chorób neurologicznych. Wiodącym jej elementem są powtarzalne incydenty występowania nagłych zaburzeń elektrochemicznych określonych komórek nerwowych w mózgu. Charakteryzuje się ją także nieodłącznie z napadem drgawkowym oraz z wysokim ryzykiem nawrotu napadu. Padaczka dotyczy około 50 milionów pacjentów na całym świecie. Stanowi ona niejednorodną grupę zaburzeń, dlatego też zebranie dokładnych danych epidemiologicznych bywa trudne. W Polsce szacuje się, że blisko 300-400 tyś. osób cierpi na tą jednostkę chorobową. Wiodącą rolą stosowanych leków przeciwpadaczkowych jest hamowanie drgawek oraz kontrola ich napadów. Głównym kryterium charakteryzującym te leki jest podnoszenie progu drgawkowego. Wybór środków farmakologicznych jest zależny od typu napadów i zespołów padaczkowych. U osób z padaczką czasami dochodzi do występowania nagłej niespodziewanej śmierci (SUDEP).
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2016, 1, 3; 72-78
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność elektrodermalna w metodzie biofeedback – zastosowanie kliniczne na przykładzie padaczki
Autorzy:
Bazarnik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034146.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
aktywność elektrodermalna
biofeedback
padaczka
przewodnictwo skórne
Opis:
Electrodermal activity (EDA) is one of the most widely used response systems in psychophysiology. Research involving EDA has been reported since the second half of the 19th century. It was observed at that time that human’s skin and especially its areas with a high density of sweat glands, could change the resistance. These resistance shifts were linked to subjective emotional responses of individuals undergoing EDA measurements. EDA serves as an index of peripheral autonomic arousal. It had been observed more than 40 years before Hans Berger discovered bioelectrical activity of the human brain and made the first electroencephalographic (EEG) recording. Nevertheless, the interests in therapeutic use of EDA is increasing noticeably just over the last several years. These interests are mainly conditioned by rapid development of neuroimaging techniques which enable a better understanding of mechanisms which underlie EDA and indicate these areas of the brain that are directly related to its regulation. These achievements contribute to an increasing use of EDA biofeedback, both in diagnosis and treatment. Of particular note is the use of this technique complementarily in some chronic medical conditions, such as drug resistant epilepsy
Aktywność elektrodermalna stanowi jeden z najczęściej wykorzystywanych parametrów w psychofizjologii. Początki jej pomiarów sięgają drugiej połowy XIX wieku. Już wtedy zaobserwowano, że skóra człowieka, szczególnie w tych miejscach, w których znajduje się wiele gruczołów potowych, zmienia swoją oporność, a zmiany te mają związek z subiektywnymi reakcjami emocjonalnymi osób poddawanych pomiarom. Aktywność elektrodermalna jest wskaźnikiem obwodowego pobudzenia autonomicznego. Została zaobserwowana ponad czterdzieści lat przed tym, jak Hans Berger udokumentował aktywność bioelektryczną mózgu ludzkiego, dokonując pierwszego zapisu elektroencefalograficznego. Mimo to, zainteresowanie jej terapeutycznym wykorzystaniem wzrasta zauważalnie dopiero na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat. Zjawisko to uwarunkowane jest między innymi dynamicznym rozwojem metod neuroobrazowania, dzięki którym możliwe jest dokładniejsze opisanie i zrozumienie mechanizmów leżących u podstaw aktywności elektrodermalnej oraz wskazanie na te obszary mózgu, które są bezpośrednio związane z jej regulacją. Osiągnięcia te przyczyniają się do coraz szerszego zastosowania metody biofeedback opartej na aktywności elektrodermalnej zarówno w diagnozie, jak i w procesie leczenia. Na szczególną uwagę zasługuje wykorzystanie tej techniki pomocniczo w schorzeniach przewlekłych, na przykład w padaczce lekoopornej.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantów Uniwersytetu Jagiellońskiego. Nauki Ścisłe; 2016, 12; 157-175
2082-3827
2084-977X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantów Uniwersytetu Jagiellońskiego. Nauki Ścisłe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opieka nad dzieckiem z padaczką w środowisku domowym
Caring for a child with epilepsy in the home environment
Autorzy:
Żelazek, Paulina
Antczak, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944649.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
padaczka
epilepsja
opieka
dziecko
epilepsy
care
child
Opis:
Wstęp. Padaczka jest przewlekłą chorobą mózgu charakteryzującą się trwałą (tj. uporczywą) predyspozycją do generowania napadów padaczkowych, niesprowokowaną jakimkolwiek bezpośrednim urazem ośrodkowego układu nerwowego oraz neurobiologicznymi, poznawczymi, psychologicznymi i społecznymi konsekwencjami nawrotów napadów. Padaczka dotyka obu płci i w każdym wieku, występując na całym świecie. Cel. Celem pracy było przedstawienie i omówienie problemów związanych z opieką nad dzieckiem z padaczką w środowisku domowym oraz omówienie wad i objawów dotyczących w/w jednostki chorobowej. Przegląd. Większość napadów jest dobrze kontrolowana za pomocą leków i innych rodzajów leczenia, ale padaczka może powodować problemy w sytuacjach społecznych, szkolnych i zawodowych, utrudniając samodzielne życie. Dzieci z napadami często mają problemy fizyczne (np. złamania, siniaki i nieznacznie zwiększone ryzyko nagłej śmierci), a także problemy społeczne z powodu napiętnowania chorobą. Osoby z padaczką i ich rodziny mogą nie mieć wsparcia społecznego lub doświadczać izolacji społecznej, zakłopotania, strachu i dyskryminacji. Samoleczenie padaczki odnosi się do szerokiego zakresu zachowań i czynności zdrowotnych, których dana osoba jak i opiekunowie tej osoby mogą się nauczyć i dostosować, aby kontrolować napady i poprawiać samopoczucie. Podejście to wymaga partnerstwa między osobą a świadczeniodawcami usług (np. specjalistyczne poradnie leczenia padaczki, pielęgniarskie usługi łącznikowe między lekarzami rodzinnymi a lekarzami szpitali specjalistycznych, specjalistyczne zespoły środowiskowe ds. padaczki). Wnioski. Obecnie pomimo zmniejszenia obciążenia chorobą, padaczka jest nadal ważną przyczyną niepełnosprawności i śmiertelności.
Introduction. Epilepsy is a chronic brain disease characterised by a persistent (i.e., persistent) predisposition to generate epileptic seizures, unprovoked by any direct trauma to the central nervous system and by the neurobiological, cognitive, psychological and social consequences of recurrent seizures. Epilepsy affects both sexes and all ages, occurring worldwide. Aim. The purpose of this study was to present and discuss the problems associated with caring for a child with epilepsy in the home environment and to discuss symptoms associated with the aforementioned disease entity. Overview. Most seizures are well controlled with medication and other treatment but epilepsy can cause problems in social, school and work situations, making independent living difficult. Children with seizures often have physical problems (e.g., fractures, bruising, and a slightly increased risk of sudden death), as well as social problems because of the stigma surrounding the illness. People with epilepsy and their families may lack social support or experience social isolation, embarrassment, fear, and discrimination. Epilepsy self-management refers to a broad range of health behaviors and activities that the person as well as the person’s caregivers can learn and adapt to control seizures and improve well-being. This approach requires a partnership between the person and service providers (e.g., specialist epilepsy clinics, nurse liaison services between GPs and specialist hospital doctors, specialist community epilepsy teams). Conclusions. Currently, despite the reduction in the burden of disease, epilepsy is still an important cause of disability and mortality.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2022, 7, 1; 108-119
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Padaczka jako problem wieku podeszłego
Epilepsy as a problem of the elderly
Autorzy:
Klimek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058160.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
differential diagnosis
elderly epilepsy
epidemiological aspects
post-stroke epilepsy
therapy
padaczka późna
epidemiologia padaczki
padaczka poudarowa
diagnostyka różnicowa
terapia
Opis:
Epilepsy in the elderly differs from that in younger people. It is an important and increasingly common clinical problem. Old age is the most common time to develop seizures and around 25% of new cases of epilepsy occur in elderly people. In people of 70 years and above, the prevalence of epilepsy has been estimated two times more to compered with the general population. The epidemiological studies showed that the value of incidence and prevalence in elderly epilepsy are similar in many countries. About one-half of cases of epilepsy in elderly cannot be linked to an identifitable cause, in the rest – 33% cerebrovascular disturbances, 12% dementia. In the elderly partial epilepsy dominated on tonic-clonic seizures. In connection to elongation of average age of population in Poland the number of the elderly epilepsy will be increase. Especially of the number of ischemic stroke in connection with epilepsy is typical in this age. To realize of scale of this problem the author according to the generally accepted the value of prevalence and incidence of epilepsy estimates suitable accounts with reference to our country.
Padaczka w późnym wieku cechuje się wieloma odrębnościami, stwarzając istotne trudności diagnostyczne i terapeutyczne. Badania wykazały, że liczba zachorowań na padaczkę u osób po 50. r.ż. wyraźnie wzrasta – jej występowanie u osób w wieku 70-75 lat jest dziś ważnym problemem społecznym. Badania epidemiologiczne prowadzone w wielu krajach wykazują zbliżone wskaźniki rozpowszechnienia i zachorowalności na padaczkę w wieku starczym. Etiologia napadów w tym wieku jest różna: u 50% chorych stwierdza się padaczkę idiopatyczną, u 33% będącą skutkiem uszkodzenia naczyniowego mózgu, zaś w 12% padaczkę w przebiegu procesów otępiennych. Pozostałe przyczyny są o wiele rzadsze. W wieku starczym napady częściowe złożone (50%) i proste (13%) przeważają nad napadami toniczno-klonicznymi (27%). W rozpoznaniu różnicowym należy przede wszystkim wykluczyć kardiogenne tło utrat przytomności oraz otępienie. W związku z wydłużającą się w ostatnich latach średnią długością życia w Polsce problem padaczek wieku starczego będzie narastał. Jest on także związany z występowaniem w tym wieku udarów niedokrwiennych. W artykule przedstawione zostały odpowiednie wyliczenia w odniesieniu do naszego kraju oparte na powszechnie przyjętych wskaźnikach zachorowalności i rozpowszechnienia padaczki.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2010, 10, 4; 221-226
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stwardnienie rozsiane a padaczka – złożone zależności
Multiple sclerosis and epilepsy – the complex relationship
Autorzy:
Waszczuk, Aleksandra
Rejdak, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030298.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
epilepsy
leczenie
multiple sclerosis
padaczka
stwardnienie rozsiane
treatment
Opis:
Multiple sclerosis is one of the most common chronic neurodegenerative diseases of the central nervous system with autoimmune background. The prevalence of epileptic seizures in patients with multiple sclerosis ranges from 0.5% to 10%, while in the general population it ranges from 0.5% to 1%. Clinical studies have proved that all types of epileptic seizures may occur in the course of multiple sclerosis. Yet, it needs to be remembered that not all seizure symptoms are consistent with epileptic seizures. Non-epileptic seizures include tonic spasms (paroxysmal dystonias), paroxysmal akinesias and paresthesias, and trigeminal neuralgia. According to the literature of the subject, the majority of the available antiepileptic drugs have been broadly used for management of seizures in multiple sclerosis patients. However, there is a group of medications registered for multiple sclerosis treatment, that can in isolated cases slightly lower the seizure threshold thus causing or strengthening episodes of epileptic seizures. They include 4-aminopyridine and baclofen used for supportive therapy of multiple sclerosis, and according to some sources also immunomodulatory drugs such as interferon beta. The latest research has shown sodium channel blockers such as lamotrigine and phenytoin to potentially assist neuroprotection by inhibiting axonal degeneration that underlies the impaired mobility in multiple sclerosis patients. Additionally, phenytoin has found its application in the therapy of optic neuritis, also in the course of multiple sclerosis. Multiple sclerosis is indisputably a disease whose course eludes clear prognosis, whereas the coexistence of epileptic seizures and the clinical multiple sclerosis symptoms frequently poses both diagnostic and therapy-related challenges for the treating physicians.
Stwardnienie rozsiane jest jedną z najczęściej występujących przewlekłych chorób neurodegeneracyjnych ośrodkowego układu nerwowego o prawdopodobnym podłożu autoimmunizacyjnym. Rozpowszechnienie napadów padaczkowych w grupie pacjentów chorujących na stwardnienie rozsiane waha się od 0,5% do ponad 10%. Z kolei w populacji ogólnej wskaźnik ten wynosi od 0,5% do 1%. Badania kliniczne dowodzą, że w przebiegu choroby mogą pojawić się wszystkie typy napadów padaczkowych. Jednocześnie należy mieć na uwadze fakt, iż nie wszystkie objawy napadowe odpowiadają napadom padaczkowym. Wśród niepadaczkowych zdarzeń napadowych wymienia się: skurcze toniczne (napadowe dystonie), napadowe akinezje i parastezje czy neuralgię nerwu trójdzielnego. Z informacji zawartych w literaturze wynika, że większość dostępnych leków przeciwpadaczkowych miała szerokie zastosowanie w leczeniu napadów u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Jednakże istnieje grupa leków zarejestrowanych w terapii choroby, które w nielicznych przypadkach mogą nieznacznie obniżać próg drgawkowy i w ten sposób wywoływać lub nasilić epizody napadów padaczkowych. Są to 4-aminopirydyna i baklofen stosowane w leczeniu objawowym stwardnienia rozsianego, a według niektórych źródeł także leki immunomodulujące (interferon beta). Najnowsze badania dowodzą, iż leki działające poprzez blokadę kanałów sodowych (m.in. lamotrygina, fenytoina) mają potencjalny udział w neuroprotekcji poprzez zahamowanie aksonalnej degeneracji będącej główną przyczyną niepełnosprawności ruchowej pacjentów. Dodatkowo fenytoina znalazła zastosowanie w leczeniu zapalenia nerwu wzrokowego, również w przebiegu stwardnienia rozsianego. Stwardnienie rozsiane jest niewątpliwie schorzeniem, które przebiegu nie jesteśmy w stanie do końca przewidzieć, a jednoczesna koincydencja napadów padaczkowych i objawów klinicznych choroby niejednokrotnie stwarza lekarzom klinicystom trudności zarówno diagnostyczne, jak i lecznicze.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 4; 199-204
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy padaczka jest chorobą chronozależną?
Is epilepsy chronodependent ?
Autorzy:
Steinborn, Barbara
Malendowicz-Major, Bogna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819363.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
Tematy:
padaczka
rytmy okołodobowe
chronotypy
epilepsy
circadiam rhytms
chronotypes
Opis:
Napady padaczkowe występują w sposób nawrotowy, w niektórych padaczkach i zespołach padaczkowych nawet cykliczny, uwzględniając rytm okołodobowy, tygodniowy a nawet miesięczny. Celem pracy była analiza danych z piśmiennictwa dotyczącego tzw. chronozależności padaczki i napadów padaczkowych. W dostępnym piśmiennictwie dyskutowany jest problem chronobiologii padaczek oraz jest wiele obserwacji potwierdzających cykliczność napadów padaczkowych w różnych populacjach chorych. Wyodrębnienie tzw. chronotypów padaczek oraz założeń chronofarmakologii wymaga jednak dalszych obserwacji.
Seizures occur recurrently, in some epilepsies and epileptic syndromes even cyclically, including circadian, weekly and even monthly rhythms.The aim of the study was to analyse literature data on the, so-called, relationship between epilepsy and seizures.The available literature discusses the problem of epilepsy chronobiology and there are many observations confirming the cyclicalnature of epileptic seizures in various patient populations.However, differentiation of the, so-called, epilepsy chronotypes and chronopharmacology guidelines requires further observation.
Źródło:
Neurologia Dziecięca; 2019, 28, 56; 11-15
1230-3690
2451-1897
Pojawia się w:
Neurologia Dziecięca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność fizyczna i fizjoterapia u dzieci z padaczką
Physical activity and physical therapy in children with epilepsy
Autorzy:
Kasperkowicz, Marcin Łukasz
Malak, Roksana Ewa
Winczewska-Wiktor, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077864.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
Tematy:
padaczka
fizjoterapia
aktywność fizyczna
epilepsy
physiotherapy
physical activity
Opis:
Wstęp: Fizjoterapia jest jedną z form terapii w populacji dzieci z zaburzonym rozwojem psychoruchowym w tym również wśród pacjentów chorujących na padaczkę. Sposób postępowania terapeutycznego podyktowany jest aktualnym stanem pacjenta i jego potrzebami. Aktywność fizyczna pacjentów chorujących na padaczkę nie jest przeciwwskazana, wprost przeciwnie wpływa korzystnie na kontrolę napadów padaczkowych. Mimo tego fakt występowania napadów padaczkowych często traktowany jest jako potencjalne przeciwskazanie w uczestnictwie w zajęciach wychowania fizycznego lub fizjoterapii. Cel pracy: Celem pracy było zbadanie poziomu aktywności fizycznej oraz możliwości podejmowania fizjoterapii przez dzieci chore na padaczkę. Materiał i metoda: Grupa badana składała się z 50 dzieci z rozpoznaną padaczką od co najmniej 3 miesięcy. Badania były przeprowadzane wśród pacjentów Kliniki Neurologii Wieku Rozwojowego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Metodę badawczą stanowił autorski kwestionariusz ankietowy skierowany do rodziców dzieci. Spośród nich 31 miało zapewnioną rehabilitację. Wszystkie dzieci były leczone farmakologicznie. Wyniki: Większość respondentów (70%) negatywnie oceniła sprawność fizyczną swojego dziecka. Ciągłej opieki w ciągu dnia wymagało 54% dzieci. Na zajęcia wychowania fizycznego uczęszczało 32% pacjentów. Aktywność ruchowa była najczęściej (72%) wybieraną formą spędzania czasu wolnego. Wywierała ona pozytywny wpływ (88%) na pacjenta. 62% pacjentów była poddawanych fizjoterapii. Większość z nich (67%) co najmniej 3 razy w tygodniu. Wiodącymi metodami były NDT – Bobath (81%), metoda Vojty (71%). Innymi zajęciami, na które uczęszczały dzieci były: integracja sensomotoryczna (81%) oraz masaż(87%). Wnioski: Odsetek dzieci chorych na padaczkę korzystających z fizjoterapii jest dość wysoki. Rodzice pokładają w niej nadzieje na polepszenie jakości życia ich dzieci. Obserwuje się natomiast ograniczenia w podejmowaniu aktywności fizycznej. Związek aktywności fizycznej z samopoczuciem dziecka jest oceniany pozytywnie, dlatego należałoby edukować rodziców dzieci chorych na padaczkę o możliwościach uczestnictwa w różnorodnych aktywnościach fizycznych i rekreacyjnych.
Introduction: Physiotherapy is a form of therapy of children with abnormal psychomotor development, among whom are children with epilepsy. Treatment characteristics depend on patient’s current health condition and his or her needs. When it comes to patients with epilepsy, there are no contraindications to physical activity, on the contrary, it has a positive impact on reducing the number of epileptic seizures. Despite this, occurrence of epileptic seizures is considered as a potential contraindication to participation in physical education classes or physiotherapy. im of the thesis: The aim of the thesis is proving the level of children’s physical activity, as well as the possibility of giving a physical therapy to the children suffering from epilepsy. Research material and method: The study group consisted of 50 children who had been identified with epilepsy for at least 3 months. The research was conducted among the patients from the Clinics of Neurology of Developmental Age of Heliodor Święcicki Teaching Hospital of Poznan University of Medical Sciences. The research method was an original questionnaire handed to children’s parents. 31% of patients were provided with rehabilitation care. All of the children’s treatments were based on medications. Results: In 70% of cases, the physical condition of children was assessed negatively by the respondents. 54% of children required constant care. 32% of patients took part in physical education classes. In 72% of cases physical activity was the most popular form of spending leisure time. 88% of parents noted physical activity as a positive impact factor. 62% of patients were given physical therapy and among this group 67% exercised at least 3 times a week. Main methods of treatment were: NDT– Bobath, Voyta method (71%). Other activities children participated in were: sensorimotor integration (81%), massage (87%). Conclusions: The percentage of children suffering from epilepsy given physical therapy is quite high. Parents put hope in the treatment as it could improve their children’s quality of life. Parents should be educated on different possibilities in the field the physical activity and in the field of recreation as the children don’t take enough advantage of it.
Źródło:
Neurologia Dziecięca; 2017, 26, 52; 27-37
1230-3690
2451-1897
Pojawia się w:
Neurologia Dziecięca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies