Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "płodozmian" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Dynamika zachwaszczenia lanu zyta ozimego uprawianego w plodozmianie i monokulturze zbozowej
Autorzy:
Derylo, S
Szymankiewicz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/805606.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
plodozmian zbozowy
uprawa roslin
chwasty
plodozmian
agrotechnika
monokultury
zyto ozime
zachwaszczenie
Opis:
Ścisłe badania polowe przeprowadzono w latach 1998-2000 w GD Uhrusk, należącym do AR w Lublinie. Założono je na glebie bielicowej wytworzonej z piasków słabo gliniastych, zaliczonej do kompleksu żytniego dobrego. Badania obejmowały zachwaszczenie łanu żyta ozimego w różnych fazach rozwojowych (strzelania w źdźbło, kłoszenia i dojrzałości woskowej ziarna) uprawianego w płodozmianach i monokulturze wielogatunkowej zbożowej na tle zróżnicowanego poziomu agrotechniki. Chwastami dominującymi, które zasiedlały łany żyta ozimego w płodozmianach i wielogatunkowej monokulturze zbożowej były gatunki krótkotrwałe, w tym głównie: Apera spica-venti, Viola arvensis, Stellaria media, Veronica ssp., Galium aparine i stanowiły one od 78,3% do 82,8% ogólnej liczby chwastów. Największą liczbę chwastów w łanie żyta (192,2 szt.·m⁻²) stwierdzono w fazie strzelania w źdźbło, zaś najmniejszą w okresie dojrzałości woskowej ziarna (118,1 szt.·m⁻²). Natomiast przeciwnie kształtowała się powietrznie sucha masa chwastów i najwyższe jej wartości stwierdzono w fazie kłoszenia i dojrzałości woskowej ziarna (średnio 37,9 g·m⁻² ), była ona wyższa o 37,5% w odniesieniu do fazy strzelania w źdźbło. Wyższy poziom agrotechniki istotnie przyczynił się do obniżenia zachwaszczenia żyta ozimego, co wyraziło się zredukowaniem ponad 3-krotnym liczby chwastów i 6-krotnym ich powietrznie suchej masy.
The strict field experiment was carried out at the Experimental Farm Uhrusk, a part of the Agricultural University Lublin in the years 1998-2000. It was set up on podzolic soil obtained from coarse sandy soils, numbered among good rye complex. The examinations included the infestation of winter rye canopy at various developmental phases (shooting, earing and grain wax maturity) cultivated in crop rotations and grain multispecies monoculture against of a differentiated agrotechnical level. The dominant weeds inhabiting winter rye canopies in crop rotations and grain multispecies monoculture proved to be short-lived species, mainly Apera spica-venti, Viola arvensis, Stellaria media, Veronica ssp., Galium aparine. They amounted to 78.3% to 82.8% of total weed number. The highest weed number in a rye canopy was determined at the shooting phase, while the lowest at the grain wax maturity (118.1 No·m⁻² ). On the other hand the air dry weight of weeds and its highest values were noted at the earing phase and grain wax maturity (mean 37.9 g·m⁻²), it was higher by 37.5% was compared to the shooting phase. A higher level of agrotechnics significantly decreased the winter rye infestation which was manifested by over triple reduction of weed number and six fold of their air dry weight.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2003, 490; 57-65
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachwaszczenie i plonowanie jeczmienia jarego w plodozmianach i w monokulturze
Autorzy:
Buczynski, G
Marsk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/805349.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
uprawa roslin
chwasty
jeczmien jary
plodozmian
plonowanie
monokultury
zachwaszczenie
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki 6-letnich badań statycznych przeprowadzonych na glebie bardzo ciężkiej. Oceniano reakcję jęczmienia jarego, mierzoną poziomem zachwaszczenia i plonowania, na jego uprawę w płodozmianie zbożowym (75% zbóż) i w monokulturze, na tle czteropolówki norfolskiej (obiekt kontrolny). Wykazano, że agrofitocenozy jęczmienia wysiewanego w płodozmianie o dużym udziale zbóż oraz w uprawie po sobie, charakteryzowały się większą liczebnością chwastów. Zwiększenie liczby pól z roślinami kłosowymi do trzech w 4- letniej rotacji skutkowało obniżką plonu ziarna jęczmienia o 13%. Ciągła monokultura powodowała jeszcze znaczniejszy spadek wydajności, który w stosunku do obiektu kontrolnego wyniósł aż 25%.
This work presents the results of a six-year static research carried out on very heavy soil. The evaluation concerned the reaction of spring barley (measured according to the level of weed infestation and cropping) to its cultivation in cereal crop rotation (75%) and monoculture with Norfolk four-course rotation as the control object. It was demonstrated that barley communities sowed in crop rotation with a large share of cereals and in monoculture were characterised by an increased weed infestation. Increasing the number of fields with ear plants to three in a four-course rotation resulted in a 13% decrease of barley yield. The continuous monoculture caused an even greater decrease in efficiency (25% in relation to the control object).
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2003, 490; 41-47
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachwaszczenie jeczmienia jarego w zaleznosci od doboru przedplonow i czestotliwosci uprawy w plodozmianie
Autorzy:
Wanic, M
Nowicki, J.
Jastrzebska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/798255.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
chwasty
przedplony
jeczmien jary
stanowisko w zmianowaniu
plodozmian
zachwaszczenie
Opis:
W wieloletnim doświadczeniu śledzono zachwaszczenie łanu jęczmienia jarego i gleby w płodozmianach z 25, 50 i 75% jego udziałem, w których wysiewano go w stanowiskach po ziemniaku, grochu siewnym, koniczynie perskiej oraz po sobie. Wykazano, iż zarówno w okresie wiosennym jak i pod koniec wegetacji, porównywane przedplony oraz częstotliwość uprawy jęczmienia w płodozmianie nie różnicowały liczebności i składu gatunkowego chwastów. Najkorzystniej zaprezentowała się czteropolówka, w której jęczmień zajmował 50% i gdzie wysiewano go po dwóch przedplonach niezbożowych, tj. ziemniaku i koniczynie perskiej; w porównaniu do pozostałych obiektów chwasta było tu mniej o ponad 20%. Wpływ skracania rotacji płodozmianowych uwidocznił się natomiast we wzroście suchej masy chwastów. Nie wykazano istotnego związku pomiędzy zachwaszczeniem łanów a liczebnością diaspor chwastów zmagazynowanych w warstwie uprawnej gleby.
During a long-term experiment weed infestation of spring barley and weed presence in the soil in crop rotation systems with 25 , 50 and 75% share of that cereal cultivated on plots after potatoes, fodder peas, Persian clover and spring barley were observed. It was shown that during both the spring season and at the end of vegetation the compared forecrop and frequency of barley cultivation in the crop rotation system did not make a difference to the quantity and composition of weed species. The most favorable result was obtained in the four lot rotation system where barley occupied 50% and where it was sown following the two non-cereal forecrop, i.e. potatoes and Persian clover. Comparing to other plots they contained over 20% less weeds. The influence of shortening the crop rotation periods manifested itsey in the increase of the weed dry mass. No significant relations between weeds growth in standing barley and number of weed seeds in the cultivated layer of the soil was demonstrated.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2003, 490; 275-284
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regenerujace znaczenie lubinu zoltego w plodozmianach zbozowych na glebie lekkiej
Autorzy:
Sadowski, T
Krzeslak, S.
Zawislak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/800053.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
rosliny regenerujace
plodozmian zbozowy
uprawa roslin
zboza
lubin zolty
Opis:
W latach 1993-1995 w statycznym doświadczeniu na glebie V klasy, kompleksu 6. żytniego słabego, badano efektywność regenerującą łubinu żółtego jako przedplonu zbóż. Ze zbóż uprawiano: pszenżyto ozime odmiany Malno, żyto ozime odmiany Dańkowskie Złote, jęczmień jary odmiany Lot, mieszankę jarą - jęczmień odmiany Lot z owsem odmiany Komes. Łubin żółty jako roślina regenerująca zwiększał średnie plony ziarna zbóż o 11%. Największą efektywność plonotwórczą stwierdzono u pszenżyta ozimego (20%), mniejszą u żyta ozimego (9,3%), i jęczmienia jarego (9,8%), a najmniejszą u mieszanki zbożowej (6,8%). W warunkach niedoboru opadów w okresie wegetacji 1994 roku, łubin jako przedplon zbóż zwiększał średni plon ziarna o 28,3%, łagodząc skutki suszy.
The regenerative efficiency of yellow lupine for winter and spring cereals in croprotation was studied on 5th class, weak rye soil complex 6. The following cereals species and cultivars were grown: winter triticale Malno cv., winter rye Dańkowskie Złote cv., spring barley Lot cv., spring mixture of barley Lot cv. with oats Komes cv. Yellow lupine as a regenerating crop increased the yield of cereals by 11%. The highest effectiveness of yellow lupine was found at winter triticale (20%), and smaler at winter rye (9,3%), spring barley (9,8%) and cereal mixture (6,8%). Under dry conditions of 1994, yellow lupine as a forecrop for cereals increased their mean yielding by 28,3%, alleviating the soil water deficit.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2000, 470; 43-47
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw plodozmianu, monokultury i nawozenia na zachwaszczenie zyta ozimego
Autorzy:
Blecharczyk, A
Malecka, I.
Piechota, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803732.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
uprawa roslin
chwasty
plodozmian
nawozenie
monokultury
zyto ozime
zachwaszczenie
Opis:
Badania przeprowadzono w latach 2000-2002 w oparciu o statyczne doświadczenie polowe prowadzone od 1957 w Zakładzie Doświadczalnym Brody, należącym do Akademii Rolniczej w Poznaniu. Żyto ozime uprawiano w monokulturze oraz zmianowaniu o 7-letniej rotacji. Obiekty nawozowe obejmowały kontrolę bez nawożenia, obornik, obornik + NPK, NPK + Ca i NPK. Uprawa w monokulturze spowodowała zwiększenie liczby i biomasy chwastów w łanie żyta ozimego. W płodozmianie do gatunków dominujących w życie ozimym należały Apera spica-venti, Viola arvensis, Poa annua i Capsella bursa-pastoris. W monokulturze żyta ozimego najliczniej występowały Apera spica-venti, Viola arvensis, Veronica spp., Centaurea cyanus, a na obiektach bez nawożenia również Vicia spp. i Eąuisetum arvense.
Field study was carried out in 2000-2002 based on the static experiment started in 1957 at Research Station Brody belonging to Agricultural University of Poznań. Winter rye was grown continuously and in seven-course crop rotation. The fertilization treatments were: without fertilization, farmyard manure (FYM), FYM + NPK, NPK+Ca and NPK. Continuous cropping led to the increase of the number and weed dry matter in a canopy of winter rye. When winter rye was grown in rotation, the dominance of species such as Apera spica-venti, Viola arvensis, Poa annua and Capsella bursa-pastoris was observed. In the continuous winter rye cultivation Apera spica- venti, Viola arvensis, Veronica spp., Centaurea cyanus were dominant, with Vicia spp. and Equisetum arvense particularly frequent on plots without fertilization.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2003, 490; 23-29
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw zwiekszonej czestotliwosci uprawy buraka cukrowego w plodozmianie na stan zachwaszczenia pol
Autorzy:
Tyburski, J
Rychcik, B.
Zawislak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803275.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
buraki cukrowe
uprawa roslin
chwasty
pola uprawne
plodozmian
zachwaszczenie
Opis:
W latach 1987-1992 w RZD Bałcyny k. Ostródy, na glebie brunatnej płowej, pylastej, kompleksu pszennego dobrego, przeprowadzono drugą rotację ścisłego doświadczenia polowego nad koncentracją uprawy buraka cukrowego w płodozmianie. Uprawiano go w płodozmianach 6-polowych poczynając od kontrolnego (16,7%), przez umiarkowanie specjalistyczny płodozmian buraczany (33,3%), wysoce specjalistyczny płodozmian buraczany (50%), aż do monokultury - uprawa ciągła. W doświadczeniu nie stosowano herbicydów. Skład gatunkowy oraz obsadę chwastów na poletkach z burakiem cukrowym określano przed pierwszą pielęgnacją mechaniczną. Średnio dla całego doświadczenia w 6-letnim okresie badań stwierdzono występowanie 290 siewek chwastów na 1 m². Jako gatunki dominujące wykazano: Chenopodium album, Thlaspi arvense, Stellaria media, Poa annua, Capsella bursa- pastoris, Viola arvensis, Matricaria maritima ssp. inodora, Fallopia convolvulus, Lamium amplexicaide, Polygonum lapathifolium. Wzrost częstotliwości uprawy buraka cukrowego w 6-polowym płodozmianie z jednego do dwóch pól spowodował zmniejszenie obsady chwastów o 6,8%, dalszy wzrost do trzech pól skutkował redukcją zachwaszczenia o 13,6%, natomiast uprawa buraka w monokulturze obniżyła obsadę chwastów aż o 45,9%. Narastanie udziału buraka cukrowego w płodozmianie doprowadziło do niewielkich zmian gatunkowych w zbiorowiskach chwastów, dopiero uprawa buraka cukrowego w monokulturze doprowadziła do relatywnego zmniejszenia udziału dominujących gatunków: Chenopodium album i Thlaspi arvense oraz nasilenia występowania Poa annua, Agropyron repens i Sonchus arvensis.
In the years 1987-1992 a second rotation of field experiment on sugar beet concentration in crop rotation was carried out on a loamy, brown, good wheat soil. Sugar beet was grown in 6-field crop rotation from control rotation (1 : 6), through moderate specialised beet rotation (2 : 6), highly specialised beet rotation (3 : 6), to continuous cropping. While carrying out the experiment no herbicides were applied. Weed infestation level and weed floristic composition on sugar beet plots were recorded before first mechanical weeding. 290 weed seedlings per square meter were found as an average weed infestation level in the experiment for the 6-years investigation period. The dominant weed species were: Chenopodium album, Thlaspi arvense, Stellaria media, Poa annua, Capsella bursa-pastoris, Viola arvensis, Matricaria maritima ssp. inodora, Fallopia convolvulus, Lamium amplexi-caule, Polygonum lapathifolium. The increase of sugar beet cropping frequency from 1 field to 2 fields in 6-field crop rotation (from 1 : 6 to 2 : 6) resulted in the reduction of weed infestation by 6.8%, the further increase to 3 fields (3 : 6) resulted in the 13.6% reduction of weed infestation. In the case of sugar beet monoculture weed infestation was reduced by 45.9%. The increase of sugar beet cropping frequency in the scopes from 1 : 6 to 3 : 6 resulted in slight changes in floristic weed composition, whereas sugar beet cropping in monoculture resulted in a decrease of dominant weed species, namely: Chenopodium album and Thlaspi arvense and an increase of Poa annua, Agropyron repens, and Sonchus arvensis.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2003, 490; 257-264
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw czynnikow agrotechnicznych na zawartosc miedzi rozpuszczalnej w poziomie prochnicznym gleby
Autorzy:
Czekala, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/804819.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
Wroclaw konferencja
azot
konferencje
prochnica
plodozmian
nawozenie
deszczowanie
miedz
Opis:
Niniejsza praca prezentuje wyniki badań dotyczących wpływu następujących czynników: zmianowania (udział zbóż od 0 do 100%), nawożenia azotem (4 dawki) oraz deszczowania (obiekty deszczowane i niedeszczowane). Z przeprowadzonych badań wynika, że spośród badanych czynników istotny wpływ na ilość tej formy miedzi w poziomie próchnicznym gleby miały płodozmiany różniące się udziałem zbóż w granicach od 0 do 100% oraz deszczowanie. Bez wpływu był natomiast azot stosowany w zróżnicowanych na czterech poziomach dawkach. Najwięcej miedzi stwierdzono w glebie płodozmianu z 50% udziałem zbóż, a najmniej z 25% udziałem. Z kolei deszczowanie zwiększyło zawartość miedzi rozpuszczalnej średnio o 15% w porównaniu do kombinacji niedeszczowanych. Stwierdzono również współdziałanie czynnika wodnego z płodozmianami i azotem w kształtowaniu ilości badanej formy miedzi.
Paper presents the results of investigations dealing with the influence of following factors: crop rotations (share of cereals varied from 0 to 100%), nitrogen fertilization (4 doses) and sprinkling (sprinkled and not sprinkled objects) on the amount of soluble copper in humus horizon of soil. The lack of any significant influence of N fertilization on soluble Cu content was noticeable. It was found that the crop rotations revealed the strongest effect on analyzed form of copper. The highest amount of soluble metal was determined in soil samples from crop rotation with 50% share of cereals. At the same time, the lowest content of copper occurred in soil from crop rotation with 25% share of cereals. The quantity of soluble copper increased by 15% under sprinkling in comparison to the amount noticed in soil not sprinkled. Significant influence of N fertilization in interaction with water factor on soluble copper was stated. Similar tend occured in the case of water factor and crop rotation interaction.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 1; 35-42
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efektywnosc plodozmianu i herbicydow w ograniczaniu zachwaszczenia kukurydzy
Autorzy:
Rychlicki, B
Tyburski, J.
Zawislak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/794101.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
herbicydy
efektywnosc
kukurydza
chwasty
ograniczanie zachwaszczenia
plodozmian
monokultury
zachwaszczenie
Opis:
Sześcioletnie studia (1993-1998) nad zmiennością zbiorowisk chwastów w kukurydzy prowadzono w płodozmianie: burak cukrowy (obornik) - kukurydza silosowa - jęczmień jary - groch siewny - rzepak ozimy - pszenica ozima oraz w 26-31 letniej monokulturze (obornik co 3 lata). Porównywano dwa warianty ochrony kukurydzy: 0 - bez herbicydów i H - z ochroną herbicydami doglebowymi Bladex 50 WP + Dual 960 EC, stosowanymi tuż po siewie. Skład gatunkowy oraz liczbę chwastów określano po wschodach kukurydzy. W obiektach bez ochrony chemicznej wystąpiło 24-25 gatunków chwastów, zaś w chronionych 20-21. Liczba chwastów na obiektach nie chronionych wynosiła średnio w płodozmianie 240 szt.·m⁻², a w monokulturze o 26,7% więcej, podczas gdy na traktowanych herbicydami odpowiednio 21 szt.·m⁻² i 28,6% więcej. W obu systemach uprawy kukurydzy dominowały dwa światłolubne gatunki chwastów - azotolubna Chenopodium album i ciepłolubna Echinochloa crus- galli. W monokulturze bez herbicydów populacja Chenopodium album zwiększyła się prawie 2-krotnie, podczas gdy z herbicydami tylko o 26,3%, a Echinochloa crus-galli średnio o 5,3%. Zastosowane herbicydy spowodowały zmniejszenie liczebności zbiorowisk w płodozmianie o 87,5%, a w monokulturze o 88,8%. Liczba chwastów zimujących i jarych właściwych zmalała do minimum, lecz w monokulturze ponad trzykrotnie zwiększyły się populacje gatunków wieloletnich: Elymus repens, Sonchus arvensis, Equisetum arvense, Cirsium atvense i Mentha arvensis.
A six-year study (1993-1998) on the variability of weed assemblages in maize was carried out in crop rotation: sugar beet (manure) - maize - spring barley - pea - winter rape - winter wheat, and a 26-31 - year monoculture (manure every 3 years). Two maize protection variants were compared: 0 - without herbicides and H - with Bladex 50 WP + Dual 960 EC soil herbicide protection, applied immediately after sowing. The species composition and number of weeds were determined after maize germination. There were 24-25 weed species in the objects without chemical protection, and 20-21 in protected ones. An average number of weeds in unprotected objects amounted to 240 units·m⁻² in crop rotation and 26.7% more in monoculture, while in those treated with herbicides - 21 units·m⁻² and 28.6% more, respectively. In both systems, maize crops were dominated by two photophilous weed species - nitrophilous Chenopodium album and thermophilous Echinochloa crus-galli. In the monoculture without herbicides, the population of Chenopodium album nearly doubled, while with herbicides it increased only by 26.3%, and Echinochloa crus-galli - by 5.3%, on average. The applied herbicides caused a decrease in the number of weeds per assemblage by 87.5% in crop rotation, and by 88.8% in monoculture. The number of wintering and spring weeds was reduced to minimum, but populations of perennial species (Elymus repens, Sonchus arvensis, Equisetum arvense, Cirsium arvense and Mentha arvensis) increased over three times in the monoculture.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2003, 490; 203-209
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw sposobu regeneracji stanowiska na plonowanie i zachwaszczenie buraka cukrowego
Autorzy:
Wesolowski, M
Betkowski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/808883.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
regeneracja
buraki cukrowe
uprawa roslin
stanowisko
rosliny fitosanitarne
plonowanie
plodozmian
zachwaszczenie
Opis:
Celem badań prowadzonych na glebach lessowych środkowo-wschodniej Polski było określenie plonowania i zachwaszczenia buraka cukrowego w warunkach substytucji obornika poplonami ścierniskowymi, stanowionymi przez mieszankę grochu polnego i bobiku oraz gorczycę białą. Dowiedziono, że przyorane poplony dawały podobny do obornika efekt produkcyjny w uprawie buraka cukrowego. Użyźnianie stanowiska obornikiem zwiększało istotnie jedynie plon liści buraka cukrowego, w porównaniu z poplonami ścierniskowymi.
The study aimed at determination of yielding and weed infestation of sugar beet under manure substitution by stubble-crops: field peas + faba bean (mixture) and white mustard. The experiment was conducted on loess soil in the central-eastern part of Poland. It was proved that ploughing in the stubble crops brought similar effect on sugar beet productivity as the manure application did. The manure application - as compared to stubble crops - increased significantly only the yield of sugar beet leaves.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2000, 470; 173-180
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies