Temat: pàthos - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: “How Much Truth Can a Spirit Dare?” Nietzsche’s “Ethical” Truth Theory as an Epistemic Background for Philosophizing with Children
Autorzy:: Marsal, Eva
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/781335.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Philosophizing
Nietzsche
truth
value
pathos
morality
reason
dialogue
inquiry
Opis:: Philosophizing, according to E. Martens, can be seen as an elemental cultural technology, like arithmetic or writing, which both can and should be acquired in childhood. Martens is proposing here an understanding of philosophy that attributes value not only to the content canon, but also to the process itself, as Wittgenstein, for one, also did when he stated in the Tractatus Logico-Philosophicus, “Philosophy is not a doctrine, but an activity.” For Socrates, this activity consisted in “giving an account of ourselves, our knowledge, our way of life.” In Nietzsche’s view, the precondition for this kind of accounting is the personal capacity for self-distancing, which allows us to grasp our quite individual primal experiences of emotion, perception, sudden illuminations of insight, and so on, as general concepts and logical structures.
Źródło:: Ethics in Progress; 2011, 2, 2
2084-9257
Pojawia się w:: Ethics in Progress
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: „Z takimi patronami można iść na koniec świata”. Strategie retoryczne stosowane w crowdfundingu na wybranych przykładach z serwisu Patronite.pl
“With such patrons you can walk to the edge of the world”. Rhetorical strategies using in crowdfunding based on selected examples from Patronite.pl
Autorzy:: Pawlak-Hejno, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/39574442.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:: crowdfunding
publicystyka
patos
etos
logos
topos
bliskość
journalism
pathos
ethos
closeness
topoi
Opis:: Celem niniejszego artykułu jest analiza strategii retorycznych w donacyjnym modelu crowdfundingu. Materiałem badawczym jest 40 wizytówek twórców w serwisie Patronite.pl, którzy prowadzą profile w kategorii publicystyka, zrzeszają co najmniej stu patronów oraz uzyskują miesięczną kwotę finansowania nie niższą niż minimalna pensja krajowa brutto. Na ich podstawie wyodrębniono toposy skoncentrowane na budowaniu wspólnoty z odbiorcami, potwierdzając, że najistotniejszą rolę w tej formie crowdfundingu odgrywają strategie patosowe oraz zaufanie do twórcy.
The purpose of this article is to analyze rhetorical strategies in the donation crowdfunding model. The research material is 40 business cards of creators on Patronite.pl who maintain profiles in the journalism category, have at least one hundred patrons and receive a monthly amount of funding not less than the minimum gross national salary. Based on these, the topoi focused on building a community with the audience were extracted, confirming that the most significant role in this form of crowdfunding is played by pathos strategies and trust in the creator.
Źródło:: Res Rhetorica; 2023, 10, 3; 81-99
2392-3113
Pojawia się w:: Res Rhetorica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Диариуш Афанасия Филипповича и Житие протопопа Аввакума: типологические схождения в историческом контексте
Afanasij Filipovich’s Diariuš and Protopop Avvakum’s Žitie : typological similarities in the historical context
Autorzy:: Twaranowicz, Halina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29519402.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: polemic literature
autobiography
autobiographism
the pathos of the work
spiritual potential
the Brest Union
the Old Believers movement
полемическая литература
агиография
автобиографизм
пафос произведений
духовный потенциал
Брестская уния
старообрядческое движение
Opis:: A leading position in the 17th century Belarusian literature is occupied by Afanasij Filipovich, a writer and publicist, a political and Orthodox Church activist. His “Diariuš”, an autobiographical work is one of the most distinctive examples of polemic publicity devoted to the fight against the Brest Union in 1596 and its tragic consequences. Meanwhile, a special place in the 17th century Russian literature is occupied by protopop Avvakum’s “Žitie” – a remarkable first apostle and a symbol of the Old Believers movement whose life experience served as the first autobiography in Russian literature. Afanasij Filipovich’s “Diariuš” and protopop Avvakum’s “Žitie” present sufficient grounds for considering various typological similarities and parallels in authors’ fate and the pathos of their works. New principles of the selfawareness of an individual and the ways of expressing them are present in the works of Belarusian and Russian writers.
Źródło:: Studia Wschodniosłowiańskie; 2021, 21; 75-90
1642-557X
Pojawia się w:: Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Chłopcy malowani (piórem Andrzeja Struga i Miroslava Krležy). Etiuda komparatystyczna
The painted boys (Andrzej Strug and Miroslav Krleža’ pen). A comparative study
Autorzy:: Legeżyńska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1078755.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: World War I
lost generation
Polish prose
Balkan prose
comparative analysis
pathos
irony
grotesque
I wojna światowa
stracone pokolenie
proza polska
proza bałkańska
analiza porównawcza
patos
ironia
groteska
Opis:: Głównym tematem artykułu jest zróżnicowanie obrazu pokolenia I wojny światowej w literaturze polskiej i bałkańskiej. Przedmiotem przeprowadzonej analizy porównawczej stały się dwa utwory: Odznaka za wierną służbę Andrzeja Struga oraz opowiadanie Ambrożek domobrońca (Domobran Jambrek) Miroslava Krležy z tomu Chorwacki bóg Mars. Autorka objaśnia zasady i funkcję patetycznej poetyki opisu wojny w prozie Struga oraz zupełnie odmiennej, ironicznej poetyki opowiadania Krležy. Mimo wielu podobieństw, oba utwory emitują odmienne ideologie artystyczne i polityczne. W zakończeniu artykułu kolejnym odniesieniem dla tematu wojennego jest powieść serbskiego pisarza, Miloša Crnjanskiego pt. Zapiski o Czarnojeviciu. W konkluzji rozważań autorka wskazuje na odmienność kontekstów tradycji i zwraca uwagę na formacyjne znaczenie polskiego romantyzmu.
The main subject of the article is a diverse image of the generation of World War I in Polish and Balkan literature. The two works which have been a subject of the comparative study are Badge of Loyal Service by Andrzej Strug and the novel Domobran Jambrek by Miroslaw Krleža (a part of Croatian God Mars). The author explains the principles and functions of pompous poetics of the description of war in the prose by Strug and in a completely different, ironic poetics of the stories by Krleža. Despite many similarities, the two works transmit different artistic and political ideologies. In the last part of the article, another point of reference to the subject of war is a novel by Serbian writer Miloš Crnjanski: Records of Czarnojevic. In the conclusion of her considerations, the author points to the diversity of contexts of tradition and draws attention to the importance of formative function of Polish Romanticism.
Źródło:: Polonistyka. Innowacje; 2016, 3; 35-46
2450-6435
Pojawia się w:: Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Entre fabrication de Soi et défense de l’Autre : discours de Bernard-Henri Lévy à l’occasion de l’affaire Strauss-Kahn
Between self building and defense of the other: Bernard-Henri Lévy’s discourse during the Strauss-Kahn affaire
Autorzy:: Rycman, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050570.pdf
Data publikacji:: 2015-12-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: ethos
pathos
intellectuel médiatique
affaire Dominique Strauss-Kahn
Bernard-Henri Lévy.
Opis:: The purpose of the paper is to analyze a discourse (via the ethos and pathos concepts) published by the French philosopher Bernard-Henri Lévy to defend his friend Dominique Strauss-Kahn when the DSK sex affair appeared on May 2011. This analysis presents how persuasive discourse, while defending the accused (DSK), becomes a tool used to create the image of the defendant of the accused (BHL as the intellectualist that fights for social justice). This strongly emphasized ethos creates natural imbalance – the one that talks become more important than the one who is the subject of his speech. This effect is strengthened by the emotional impact – pathos is built upon the feeling of indignation.
Źródło:: Studia Romanica Posnaniensia; 2015, 42, 4; 139-153
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:: Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Est-ce que le chef est solidaire ? Les ethos d’identification dans le discours politique hégémonique de Nicolas Sarkozy
Does the boss voice solidarity? Identification ethos in the hegemonic political discourse of Nicolas Sarkozy
Autorzy:: Białas, Mateusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2109909.pdf
Data publikacji:: 2019-12-30
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: discours
rhétorique
identité
pathos
ethos
discourse
rhetoric
identity
Opis:: D’après Patrick Charaudeau (2005), le discours politique qualifié d’hégémonique se fabrique actuellement selon les modes d’interaction, mais aussi, et peut-être principalement, selon l’identité des acteurs qui s’y trouvent impliqués. Appréhendé selon ce point de vue, ce type de discours paraît dévoiler beaucoup plus les mécanismes de communication, à savoir les procédés de sa mise en scène, que la teneur de son propos. En effet, la mise en scène discursive s’appuie sur le recours à diverses stratégies, dont les stratégies persuasives introduites dans le discours à travers les figures rhétoriques semblent jouer un rôle prépondérant. Or, il importe de faire remarquer qu’à ces dernières viennent s’ajouter les effets de pathos et d’ethos qui, tout en finissant par tenir lieu de valeurs de vérité, sont censés remuer les coeurs de ses récepteurs. Dans cet article, nous nous pencherons essentiellement sur l’ethos discursif de l’orateur qui sera considéré ici comme l’un des moyens discursifs permettant à l’émetteur du discours de construire une image de soi. En accord avec l’hypothèse que, dans le discours de Nicolas Sarkozy constituant l’objet de notre étude basée sur un corpus englobant une dizaine d’interventions publiques du président (soit 65 000 mots environ), certains ethos d’identification relèvent de l’affectif social pour devenir ainsi un élément central de la mise en scène du discours examiné. En d’autres termes, le discours sarkozien, avec son éventail d’instruments langagiers, semble chercher à se créer des imaginaires qui, par le biais d’un processus d’identification irrationnel, permettront à ses récepteurs de fondre leur identité dans la sienne et, par conséquent, de se laisser emporter par un élan d’adhésion à sa parole politique.
Hegemonic political discourse is currently manufactured according to the modes of interaction, but also, and perhaps primarily, according to the identity of the actors involved (Patrick Charaudeau 2005). Apprehended from this point of view, this type of discourse seems to reveal much more its communication mechanisms, namely the discursive tactic, than the strength of its content. Indeed, the discursive tactic relies on the use of manifold strategies, among which persuasive strategies introduced in the discourse through the rhetorical figures appear to play a preponderant role. However, it is important to note that the aforementioned figures, being intertwined with the effects of pathos and ethos, which substitute for the values of truth, are supposed to stir the hearts of its receivers. In this paper, we are going to focus principally on the discursive ethos of the speaker considered here as a discursive means enabling the sender of the message to build an image of oneself. In conformity with the hypothesis that, in the discourse of Nicolas Sarkozy constituting the object of our study based on a corpus encompassing a dozen public speeches by the president (or approximately 65,000 words), some ethos of identification stem from the social affectation to become a central element of the discursive tactic implemented in the discourse analyzed. In other words, Sarkozy’s discourse, with its range of language instruments, seems to create the imaginaries which, through a process of irrational identification, will enable its receivers to intermingle their identity with the speaker’s, and therefore to get thrilled to a gust of adhesion to his political discourse.
Źródło:: Białostockie Archiwum Językowe; 2019, 19; 23-45
1641-6961
Pojawia się w:: Białostockie Archiwum Językowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Exemples atroces et atrocités exemplaires : l’hypotypose dans les canards sanglants en France aux XVIe et XVIIe siècles
Cruel Exemplars and Exemplary Cruelty: Hypotyposis in Canards Sanglants of 16th and 17th Century France
Okrutne exempla i egzemplarne okrucieństwo: hypotypoza w canards sanglants szesnasto- i siedemnastowiecznej Francji
Autorzy:: Giernatowska, Justyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/683291.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: hypotypoza
canards sanglants
scena przemocy
zbrodnia
pathos
perswazja
amplifikacja
sugestywny opis
krótkie formy narracyjne
środki wyrazu
XVI-XVII wiek
hypotyposis
scene of violence
crime
persuasion
amplification
suggestive description
short stories
figures of speech
16th-17th centuries
Opis:: Wpisując się w poetykę krótkich i krwawych form narracyjnych; tak popularnych we Francji nękanej wojnami religijnymi; canards sanglants z upodobaniem posługują się hypotypozą; aby ukazywać brutalne sceny przemocy w sposób niezwykle sugestywny. Wspomniana figura retoryczna; wkomponowana w strukturę formalną owych broszur okolicznościowych; nie tylko oddziałuje na wyobraźnię czytelnika; m.in. poprzez swoistą surowość w doborze środków stylistycznych i – często pozorną – neutralność opisu zbrodni; ale też ulega patetycznym amplifikacjom; dostosowuje się do charakteru szesnasto- i siedemnastowiecznej prozy. Adaptując środki wyrazu do potrzeby dobitnego; atrakcyjnego i odpychającego zarazem sposobu przedstawiania aktualnych wydarzeń czy też palącej problematyki; autorzy tym efektywniej manipulują emocjami czytelnika; by wpoić mu propagowane przez siebie wartości moralne; poddać krytyce naganne zachowania i zjawiska natury społecznej; politycznej lub religijnej. Kreślone przez nich obrazy przybliżają tym samym w interesujący sposób realia ówczesnej epoki.
Canards sanglants fit squarely into the poetics of short, bloody stories, very popular in 16th and 17th century France which is tormented by the Wars of Religion. Those occasional booklets willingly have recourse to hypotyposis, in order to present the brutal scenes of violence in an exceptionally suggestive manner. The rhetorical figure, integrated with the narrative structure of canards, is supposed to have an influence on reader’s imagination, i.a. by means of restrained use of the stylistic devices and impartiality – which often turns out to be illusory – of the crime’s description. However, it can be subject to pathetic amplification and it adapts to the 16th and 17th century prose. By virtue of this approach, that consists in representing the recent events or the most important issues in a distinct, disturbing, but also attractive way, the authors attempt to manipulate emotions, to share their moralizing reflections and inculcate some ethical values into the public, to criticize the social, political or religious phenomena of the time.
-
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2016, 11; 119-132
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: La France en quête de confiance: la construction des émotions dans les voeux des hommes politiques pour la nouvelle année
France in the search of confidence: constructing emotions in politicians’ New Year’s wishes
Autorzy:: Kostro, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050603.pdf
Data publikacji:: 2015-12-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: emotions
pathos
New Year’s Messages
discourse analysis
persuasion.
Opis:: With the development of political communication over the Internet, a growing number of the French politicians are posting online their New Year’s Messages, which have been so far a genre of political discourse reserved for the President. These speeches have a similar pattern, which apart from wishes include an evaluation of the passing year and plans for the future. This is so, because the New Year’s Messages have primarily a persuasive function, and serve the purpose of strengthening the addressees’ group identity by reminding them of common values. However, while the President’s speech is strongly ritualized and emotionally balanced – as it is addressed to the whole nation – the online speeches are not subject to certain conventions, which allows the politicians to adjust the tone of their speech to the expectations of their supporters. Therefore a whole range of feelings is applied – from the fear of France falling, to national pride – depending on the political aims which are to be achieved. This article makes an attempt at answering the question in which way these emotions are constructed within the speeches, and which persuasive function they embody. The author adopts the perspective of argument analysis in discourse (Amossy, 2000; Plantin, 2011), which perceives emotions as a rhetoric means (pathos) whose aim is to influence the addressee.
Źródło:: Studia Romanica Posnaniensia; 2015, 42, 4; 47-62
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:: Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Lógos, éthos i pathos w komunikacji w biznesie. Na przykładzie metody Assessment Center/Development Center
Lógos, éthos and pathos in communication in business. The example of the Assessment Center/Development Center method
Autorzy:: Kiereś-Łach, Joanna Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2232018.pdf
Data publikacji:: 2023-07-01
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:: Assessment Center/Development Center
rozmowa oceniająca
lógos
éthos
pathos
komunikacja w biznesie
przywództwo
schematy komunikacyjne
assessment conversation
communication in business
leadership
communication schemes
Opis:: Artykuł podejmuje zagadnienie obecności argumentacji typu lógos, éthos i pathos w biznesowych schematach konwersacyjnych. Zaprezentowano metodę Assessment Center/Development Center (AC/DC) jako przykład podejścia do komunikacji w biznesie (na linii przełożony–pracownik), w którym uwzględnia się tę retoryczną triadę. Przykładem obrazującym tę metodę jest schemat rozmowy oceniającej zmierzającej do ewaluacji dotychczasowej pracy oraz zmotywowania pracownika do rozwijania swoich umiejętności i podnoszenia kwalifikacji. Na początku wprowadzono ustalenia terminologiczne odnoszące się do klasycznej triady lógos, éthos, pathos. Następnie omówiono, czym jest komunikacja biznesowa, a czym komunikacja w biznesie. Uwzględniając różnice między komunikacją zewnętrzną oraz wewnętrzną, omówiono metodę AC/DC jako przykład skutecznego kierowania komunikacją wewnętrzną firmy. Przedstawienie schematu rozmowy oceniającej (związanej z udzielaniem konstruktywnych informacji zwrotnych oraz stosowaniem praktyk motywacyjnych, inaczej zwanych wzmacniającymi) pozwoliło wskazać wytyczne, zgodnie z którymi powinna ona przebiegać.
The article addresses the presence of logos, ethos, and pathos in business conversational patterns. The Assessment Center/Development Center (AC/DC) method is presented as an example of a communication approach in the business context (between supervisor and employee) that incorporates this rhetorical triad. A conversation evaluation scheme aimed at assessing the employee’s performance and motivating them to develop their skills and qualifications serves as an illustrative example of this method. The article begins by introducing the terminological framework related to the classical triad of logos, ethos, and pathos. It then discusses the distinction between business communication and communication in the business context. Considering the differences between external and internal communication, the AC/DC method is discussed as an example of how to effectively manage a company's internal communication. The presentation of the conversation evaluation scheme (falling within the realm of providing constructive feedback and employing motivational practices, also known as reinforcement) provided guidelines for its implementation.
Źródło:: Res Rhetorica; 2023, 10, 2; 105-118
2392-3113
Pojawia się w:: Res Rhetorica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Narzędzia Norwidowskiej moralistyki. Wzniosłość, pàthos, éthos i paideia w Wielkich słowach i w Modlitwie
The tools of Norwid’s moralizing. Sublimity, pàthos, and paideia in Wielkie słowa (Great words) and Modlitwa (Prayer)
Autorzy:: Pniewski, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16729385.pdf
Data publikacji:: 2020-05-05
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: wzniosłość
pàthos
éthos
paideia
Norwid
moralizing
sublimity
Opis:: The aim of the analyses presented in the article is an attempt to prove that Norwid's moralizing may be explained by his conscious referring to the ancient categories of pàthos, éthos, paideia and to the category of sublimity that had been reinterpreted for centuries. According to the principles of rhetoric a sudden emotion, that is pàthos, that is revealed during a speech, was supposed to ensure the public that the speaker was earnest. In Great words Norwid explicitly indicates that he speaks for idealistic reasons. In this way he behaves like an orator: he exposes an idea, and not himself; he does not appear as a master, a prophet, someone who is initiated into something; he also does not pronounce himself to be the discoverer of that idea. A bombastic emotionality of an utterance indicates involvement of the orator who considers himself a guard or defender of everlasting values coming from the Absolute. The speaker's personal éthos is tantamount to a universal law. Defined in this way pàthos is given a moral sanction. Norwid's moralizing approach may also be explained by paideia – the ancient idea of spiritual and emotional development of an individual. Origen, transferring this category into the area of Christianity, recognized it as a concept describing the way of the Christian spirit in time. The development of civilization and culture was to be the trace of this passage. In the tradition of paideia reflections concerning the role of writing in education occupied an important place. Because of the fact that it conveyed and constructed personal models, literature was perceived as a form of paideia. Reference to the written culture in the poem was supposed to lead Norwid's contemporaries to this trace. In ancient times pàthos i éthos were connected with sublimity understood as an experience of the absolute or an attempt to “show” transcendence, “an inexpressible expression”, and speaking “for idealistic reasons”. Interest in sublimity in the period of European Romanticism also helped to remind the categories that supported it. Sublime became popular in the last quarter of the 18th century and proved to be exceptionally long-lived. The inspiring power of this category was to a large extent due to Immanuel Kant's reflections. The Author of the article looked for arguments supporting the suggested interpretation of Great words in such opinions voiced by Kant in which he connected sublimity with ethics (although the Author remarked that the Königsberg thinker was attracted by amorality of sublimity). Among others, because of the influence of Kant's conception sublimity was significantly reinterpreted in the third quarter of the 19th century, especially by Mallarmé. The article is first of all an attempt at indicating the causes of Norwid's moralizing approach and at describing the tools he used for it. Interpretations conducted along these lines also reveal the analysis of the way the poet used the convention of sublimity and they give a reconstruction of his own original formulas of sublimity. For this reason the Author subjected to analysis its diametrically opposed definitions. Great words are an example of one of them; the Author explains its persuasive emphasis by its connections of sublimity with pàthos, éthos and paideia. The intimate, subjective sublimity of Modlitwa that is rather close to its modernistic version, is an example of the other one.
Źródło:: Studia Norwidiana; 2011, 29; 119-133
0860-0562
Pojawia się w:: Studia Norwidiana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Patos w retoryce filmowej. Na podstawie "Yodok stories" Andrzeja Fidyka
Pathos in Film Rhetoric. On the Example of Andrzej Fidyk’s "Yodok Stories"
Autorzy:: Fiołek-Lubczyńska, Bogumiła
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/968032.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: pathos
documentary film
rhetoric
Opis:: The article relates to the use of rhetoric in documentary film. Pathos is one of many ways of creating a persuasive documentary. According to Andrzej Fidyk, modern documentary film must be attractive to the viewer, otherwise, nobody will watch it. Hence the director decided to use persuasive elements in his film. Pathos is a tool for arousing strong feelings in the viewer. The source of those feelings is the presentation of power and concentration camps in the form of a musical extravaganza.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 31, 1
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Phenomenology of the pathos of life as a goal of maturity: Dominique Kahang’a Rukonkish, reading of Michel Henry
Phénoménologie du pathos de la vie comme visée de maturité : Dominique Kahang’a Rukonkish, lecteur de Michel Henry
Autorzy:: Mawanzi, César
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595208.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: radykalna fenomenologia
patos życia
Dominique Kahang’a Rukonkish
Michel Henry
Ernst Cassirer
filozofia form symbolicznych
negroafrykańska tożsamość
radical phenomenology
pathos of life
philosophy of symbolic forms
Negro-African identity
Źródło:: Studia Oecumenica; 2019, 19; 427-446
1643-2762
Pojawia się w:: Studia Oecumenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Praca z aktorem w reżyserskiej sztuce Lidii Zamkow
Working with the actor – Lidia Zamkow as a theatre director
Autorzy:: Łubieniewska, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/938251.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: brechtyzm
sztuka aktorska
symbolizm
realizm
psychoanaliza
patos
Brecht's thought
actorship
symbolism
realism
psychoanalysis
pathos
Opis:: Lidia Zamkow, a great individual in the theatre, a hero of numerous press arguments in the 60s and 70s of the 20th century, is mainly remembered as a shocking stage arranger with innovative ideas. Classics (Sophocles, Euripides, Shakespeare, Gorki, Dostoyevsky, Wyspiański) and contemporary period (Wiszniewski, Kafka, Brecht, Durrenmatt, Mrożek), were crucial for her achievements as a director. However, she was underappreciated as an actress with a few brilliant roles. Little did one realize how great her influence was on actorship, both as a director and an actress. This paper is an attempt at filling this gap; the author discusses some statements, which could be regarded as Zamkow’s aesthetic credo; she describes the characters played by Zamkow (especially Medea from the performance in the Kameralny Theatre); different critical opinions, as well as fragments of letters from the artist to actors, which show her skills. She was a rebellious, but curious and meticulous observer of Brecht’s work. By modifying the rules of epic play, she worked out her own methods of building roles. Distance and expression, elements of realism and symbolism, irony and pathos created in them a harmonious combination, against the contrasts which separated them.
Źródło:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2019, 19; 257-274
2081-1853
Pojawia się w:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Przedmowa. Rozważania człowieka niepolitycznego (przełożył Jacek Kępa)
The Preface. Reflections of a unpolitical man
Autorzy:: Mann, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1391832.pdf
Data publikacji:: 2015-12-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: war
art
work
politics
the man of letters
enlightenment
democracy
Martin Luther
New Pathos.
wojna
sztuka
polityka
oświecenie
demokracja
Opis:: “The Preface” was finished after the work on “Reflections of a unpolitical Man” and explains the reasons behind its creation. Thomas Mann decided that armed conflict between Germany and the West was the result of different perspectives. Democracy damages the world order and German values. The greatest advocate of democracy among Germans is the civilization’s man of letters. Mann undermines the value of his art and gives reasons for the disagreements with this revolutio-nary knowledge, which he calls “The new Pathos”. He develops the theory of the greatness of Germans as a nonpolitical nationality, recognizing Martin Luther as a reflection of this theory. He mentions the great minds of the 18th and 19th centuries to emphasize the most crucial differen- ces, seeing in himself a child of the 19th century. In conclusion, Mann claims that his opposition to democracy hastens its victory.
Źródło:: Przestrzenie Teorii; 2015, 24; 329-354
2450-5765
Pojawia się w:: Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Retoryczny patos w fotografiach nagrodzonych w konkursie Grand Press Photo w kategorii „Środowisko”
Autorzy:: Bulisz, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1195845.pdf
Data publikacji:: 2021-06-30
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:: retoryka wizualna
ekologia afektywna
patos
perswazja
fotografia reporterska
Grand Press Photo
strategiczna empatia
visual rhetoric
affective ecology
pathos
persuasion
photojournalism
strategic empathy
Opis:: Fotografie nagrodzone w konkursie Grand Press Photo w kategorii „Środowisko” przyczyniają się do kształtowania świadomości społecznej odnośnie do współczesnych problemów i wyzwań ekologicznych. Analiza retoryczna wybranych fotografii i fotoreportaży dowodzi, że siła perswazyjna obrazu, użyta jako argument emocjonalny, może wpływać na kształtowanie opinii publicznej o stanie środowiska oraz zachęcać do podjęcia działań proekologicznych. Artykuł prezentuje rolę „strategicznej empatii”/„strategicznego współodczuwania” w procesie perswazji fotografii reporterskiej.
The photographs awarded in the Grand Press Photo contest in the category of Environment contribute to raising social awareness about modern environmental problems and challenges. A rhetorical analysis of the selected photographs and photo-relations proves that the persuasive force of image when used as an emotional argument may influence the public opinion concerning the state of the environment and encourage the viewers to take pro-environmental action. The article presents the role of “strategic empathy” in the persuasive function of photojournalism.
Źródło:: Res Rhetorica; 2021, 8, 2; 97-117
2392-3113
Pojawia się w:: Res Rhetorica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "pàthos" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język