Temat: pàthos - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Patos w retoryce filmowej. Na podstawie "Yodok stories" Andrzeja Fidyka
Pathos in Film Rhetoric. On the Example of Andrzej Fidyk’s "Yodok Stories"
Autorzy:: Fiołek-Lubczyńska, Bogumiła
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/968032.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: pathos
documentary film
rhetoric
Opis:: The article relates to the use of rhetoric in documentary film. Pathos is one of many ways of creating a persuasive documentary. According to Andrzej Fidyk, modern documentary film must be attractive to the viewer, otherwise, nobody will watch it. Hence the director decided to use persuasive elements in his film. Pathos is a tool for arousing strong feelings in the viewer. The source of those feelings is the presentation of power and concentration camps in the form of a musical extravaganza.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 31, 1
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Sakralność i patos jako cechy poezji oświecenia (na przykładzie tłumaczeń psalmów Michaiła Łomonosowa i Franciszka Karpińskiego)
Sacredness and hieratism as features of religious poetry in the Enlightenment (the example of paraphrasing the psalms of Mikhail Lomonosov and Franciszek Karpiński)
Autorzy:: Gorzelana, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1920436.pdf
Data publikacji:: 2020-12-19
Wydawca:: Uniwersytet Opolski
Tematy:: style
psalms
sacredness
pathos
archaism
Opis:: The article compares two Enlightenment translations of psalms made by Lomonosov (into Russian) and Karpiński (into Polish). Their authors used their own sense of a translation method, which allowed them to identify the determinants of style characteristics specific to each translator-poet. The sacredness and hieratism characteristic of the psalm genre were realized by the use of various stylistic means. When identifying the determinants of sacredness, a reference was made to semantic fields, presenting lexis from the sphere of the sacred and profane (e.g. such terms as Absolute and man). Analyzing the determinants of hieratism, the focus was placed on stylistic clues and vocabulary. Translations based on one source show differences, e.g. in the number of terms referring to the Absolute and in the use of archaic forms. The differences result, among others, from the poetry programs of each translator. The author of this study also reminds that during the Enlightenment, in both Poland and Russia, religious poetry developed, and the religious work of Lomonosov, who was an outstanding scientist, proves that there is no contradiction between being devoted to the development of science and faith in God.
Źródło:: Stylistyka; 2020, 29; 271-292
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:: Stylistyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Triada retoryczna (logos, etos, patos) a perswazyjność sylwetki prasowej
The Rhetorical Triad (Logos, Ethos, Pathos) and the Persuasiveness of Piece in the Press
Autorzy:: Worsowicz, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/968040.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: portrait
press
rhetoric
logos
ethos
pathos
Opis:: The article discusses the specificity of character pieces (the journalistic genre for the presentation and recommendation of a person) in the context of the rhetorical triad. Logos, ethos and pathos are three ways of shaping an argument which in a character piece have a persuasive impact on the reader by influencing his intellect, will and emotions. In journalistic practice, this means using facts and commanding direct or indirect inference in relation to the axiology of moral attitudes, as well as showing and engendering feelings, states of emotion and stimulating the imagination. The author discusses these actions based on selected journalistic texts from the magazines „Polityka”, „Gazeta Wyborcza”, „Press” and „Newsweek Polska”.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 31, 1
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Narzędzia Norwidowskiej moralistyki. Wzniosłość, pàthos, éthos i paideia w Wielkich słowach i w Modlitwie
The tools of Norwid’s moralizing. Sublimity, pàthos, and paideia in Wielkie słowa (Great words) and Modlitwa (Prayer)
Autorzy:: Pniewski, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16729385.pdf
Data publikacji:: 2020-05-05
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: wzniosłość
pàthos
éthos
paideia
Norwid
moralizing
sublimity
Opis:: The aim of the analyses presented in the article is an attempt to prove that Norwid's moralizing may be explained by his conscious referring to the ancient categories of pàthos, éthos, paideia and to the category of sublimity that had been reinterpreted for centuries. According to the principles of rhetoric a sudden emotion, that is pàthos, that is revealed during a speech, was supposed to ensure the public that the speaker was earnest. In Great words Norwid explicitly indicates that he speaks for idealistic reasons. In this way he behaves like an orator: he exposes an idea, and not himself; he does not appear as a master, a prophet, someone who is initiated into something; he also does not pronounce himself to be the discoverer of that idea. A bombastic emotionality of an utterance indicates involvement of the orator who considers himself a guard or defender of everlasting values coming from the Absolute. The speaker's personal éthos is tantamount to a universal law. Defined in this way pàthos is given a moral sanction. Norwid's moralizing approach may also be explained by paideia – the ancient idea of spiritual and emotional development of an individual. Origen, transferring this category into the area of Christianity, recognized it as a concept describing the way of the Christian spirit in time. The development of civilization and culture was to be the trace of this passage. In the tradition of paideia reflections concerning the role of writing in education occupied an important place. Because of the fact that it conveyed and constructed personal models, literature was perceived as a form of paideia. Reference to the written culture in the poem was supposed to lead Norwid's contemporaries to this trace. In ancient times pàthos i éthos were connected with sublimity understood as an experience of the absolute or an attempt to “show” transcendence, “an inexpressible expression”, and speaking “for idealistic reasons”. Interest in sublimity in the period of European Romanticism also helped to remind the categories that supported it. Sublime became popular in the last quarter of the 18th century and proved to be exceptionally long-lived. The inspiring power of this category was to a large extent due to Immanuel Kant's reflections. The Author of the article looked for arguments supporting the suggested interpretation of Great words in such opinions voiced by Kant in which he connected sublimity with ethics (although the Author remarked that the Königsberg thinker was attracted by amorality of sublimity). Among others, because of the influence of Kant's conception sublimity was significantly reinterpreted in the third quarter of the 19th century, especially by Mallarmé. The article is first of all an attempt at indicating the causes of Norwid's moralizing approach and at describing the tools he used for it. Interpretations conducted along these lines also reveal the analysis of the way the poet used the convention of sublimity and they give a reconstruction of his own original formulas of sublimity. For this reason the Author subjected to analysis its diametrically opposed definitions. Great words are an example of one of them; the Author explains its persuasive emphasis by its connections of sublimity with pàthos, éthos and paideia. The intimate, subjective sublimity of Modlitwa that is rather close to its modernistic version, is an example of the other one.
Źródło:: Studia Norwidiana; 2011, 29; 119-133
0860-0562
Pojawia się w:: Studia Norwidiana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Est-ce que le chef est solidaire ? Les ethos d’identification dans le discours politique hégémonique de Nicolas Sarkozy
Does the boss voice solidarity? Identification ethos in the hegemonic political discourse of Nicolas Sarkozy
Autorzy:: Białas, Mateusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2109909.pdf
Data publikacji:: 2019-12-30
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: discours
rhétorique
identité
pathos
ethos
discourse
rhetoric
identity
Opis:: D’après Patrick Charaudeau (2005), le discours politique qualifié d’hégémonique se fabrique actuellement selon les modes d’interaction, mais aussi, et peut-être principalement, selon l’identité des acteurs qui s’y trouvent impliqués. Appréhendé selon ce point de vue, ce type de discours paraît dévoiler beaucoup plus les mécanismes de communication, à savoir les procédés de sa mise en scène, que la teneur de son propos. En effet, la mise en scène discursive s’appuie sur le recours à diverses stratégies, dont les stratégies persuasives introduites dans le discours à travers les figures rhétoriques semblent jouer un rôle prépondérant. Or, il importe de faire remarquer qu’à ces dernières viennent s’ajouter les effets de pathos et d’ethos qui, tout en finissant par tenir lieu de valeurs de vérité, sont censés remuer les coeurs de ses récepteurs. Dans cet article, nous nous pencherons essentiellement sur l’ethos discursif de l’orateur qui sera considéré ici comme l’un des moyens discursifs permettant à l’émetteur du discours de construire une image de soi. En accord avec l’hypothèse que, dans le discours de Nicolas Sarkozy constituant l’objet de notre étude basée sur un corpus englobant une dizaine d’interventions publiques du président (soit 65 000 mots environ), certains ethos d’identification relèvent de l’affectif social pour devenir ainsi un élément central de la mise en scène du discours examiné. En d’autres termes, le discours sarkozien, avec son éventail d’instruments langagiers, semble chercher à se créer des imaginaires qui, par le biais d’un processus d’identification irrationnel, permettront à ses récepteurs de fondre leur identité dans la sienne et, par conséquent, de se laisser emporter par un élan d’adhésion à sa parole politique.
Hegemonic political discourse is currently manufactured according to the modes of interaction, but also, and perhaps primarily, according to the identity of the actors involved (Patrick Charaudeau 2005). Apprehended from this point of view, this type of discourse seems to reveal much more its communication mechanisms, namely the discursive tactic, than the strength of its content. Indeed, the discursive tactic relies on the use of manifold strategies, among which persuasive strategies introduced in the discourse through the rhetorical figures appear to play a preponderant role. However, it is important to note that the aforementioned figures, being intertwined with the effects of pathos and ethos, which substitute for the values of truth, are supposed to stir the hearts of its receivers. In this paper, we are going to focus principally on the discursive ethos of the speaker considered here as a discursive means enabling the sender of the message to build an image of oneself. In conformity with the hypothesis that, in the discourse of Nicolas Sarkozy constituting the object of our study based on a corpus encompassing a dozen public speeches by the president (or approximately 65,000 words), some ethos of identification stem from the social affectation to become a central element of the discursive tactic implemented in the discourse analyzed. In other words, Sarkozy’s discourse, with its range of language instruments, seems to create the imaginaries which, through a process of irrational identification, will enable its receivers to intermingle their identity with the speaker’s, and therefore to get thrilled to a gust of adhesion to his political discourse.
Źródło:: Białostockie Archiwum Językowe; 2019, 19; 23-45
1641-6961
Pojawia się w:: Białostockie Archiwum Językowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: What is conscience?
Co to jest sumienie?
Autorzy:: Kowalik, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2096352.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: conscience
awareness
pathos
ethos
community
solidarity
tragedy
Antigone
Orestes
J. Conrad
B. Wolniewicz
sumienie
świadomość
„pathos”
„ethos”
wspólnota
solidarność
tragedia
Antygona
Opis:: The concept of conscience is analyzed here in two different ways: the systematic and the historical-literary. As to the first, systematic perspective, I distinguish (in part 1) three levels of conscience and on every level I identify two opposite categories (conscience that is ‛individual’ versus ‛collective’; ‛emotional’ versus ‛intellectual’; ‛motivating ex ante’ versus ‛evaluating ex post’). In the second, historical-literary perspective, I analyze two literary cases of fictional characters usually thought of as being guided or affected by conscience. The first case is the ancient Greek tragedy and here I offer (in part 2) a comment on the Sophoclean Antigone and the Euripidean Orestes presenting them both as dramas that contain an exemplary formulation of the phenomenon of conscience. Although Antigone and Orestes express their main principles of action in apparently different words, I suggest (in part 3) the two poetical visions of conscience are equally based upon a highly emotional behavior called pathos by the Greek. Thereby I provide a reason, why ancient philosophers created a new concept of conscience intended as an alternative to the poetical vision of human behavior. The new philosophical concept of conscience was based upon an axiological behavior called ethos. I also coin (in part 4) a concept of the ‛community of conscience’ where I distinguish four ‛aspects of solidarity’ in conscience, namely, somebody’s own self, a group of significant persons, a group of the same moral principles, and a sameness of life. In the end I turn (in part 5) to a historical-literary case in Joseph Conrad’s last novel The Rover (1923), which provoked a lively discussion among Polish authors and seems useful as an illustration of several levels of ‛solidarity of conscience’.
Źródło:: Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2019, 1; 69-91
1230-1493
Pojawia się w:: Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: “How Much Truth Can a Spirit Dare?” Nietzsche’s “Ethical” Truth Theory as an Epistemic Background for Philosophizing with Children
Autorzy:: Marsal, Eva
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/781335.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Philosophizing
Nietzsche
truth
value
pathos
morality
reason
dialogue
inquiry
Opis:: Philosophizing, according to E. Martens, can be seen as an elemental cultural technology, like arithmetic or writing, which both can and should be acquired in childhood. Martens is proposing here an understanding of philosophy that attributes value not only to the content canon, but also to the process itself, as Wittgenstein, for one, also did when he stated in the Tractatus Logico-Philosophicus, “Philosophy is not a doctrine, but an activity.” For Socrates, this activity consisted in “giving an account of ourselves, our knowledge, our way of life.” In Nietzsche’s view, the precondition for this kind of accounting is the personal capacity for self-distancing, which allows us to grasp our quite individual primal experiences of emotion, perception, sudden illuminations of insight, and so on, as general concepts and logical structures.
Źródło:: Ethics in Progress; 2011, 2, 2
2084-9257
Pojawia się w:: Ethics in Progress
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: La France en quête de confiance: la construction des émotions dans les voeux des hommes politiques pour la nouvelle année
France in the search of confidence: constructing emotions in politicians’ New Year’s wishes
Autorzy:: Kostro, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050603.pdf
Data publikacji:: 2015-12-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: emotions
pathos
New Year’s Messages
discourse analysis
persuasion.
Opis:: With the development of political communication over the Internet, a growing number of the French politicians are posting online their New Year’s Messages, which have been so far a genre of political discourse reserved for the President. These speeches have a similar pattern, which apart from wishes include an evaluation of the passing year and plans for the future. This is so, because the New Year’s Messages have primarily a persuasive function, and serve the purpose of strengthening the addressees’ group identity by reminding them of common values. However, while the President’s speech is strongly ritualized and emotionally balanced – as it is addressed to the whole nation – the online speeches are not subject to certain conventions, which allows the politicians to adjust the tone of their speech to the expectations of their supporters. Therefore a whole range of feelings is applied – from the fear of France falling, to national pride – depending on the political aims which are to be achieved. This article makes an attempt at answering the question in which way these emotions are constructed within the speeches, and which persuasive function they embody. The author adopts the perspective of argument analysis in discourse (Amossy, 2000; Plantin, 2011), which perceives emotions as a rhetoric means (pathos) whose aim is to influence the addressee.
Źródło:: Studia Romanica Posnaniensia; 2015, 42, 4; 47-62
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:: Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: The paschein and pathê of the Earth and Living Beings in Aristotle and Alexander of Aphrodisias (Meteorologica 1.14)
Autorzy:: Militello, Chiara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28408730.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Pathos
scala naturae
Aristotle
Alexander of Aphrodisias
climate
change
great winter
Opis:: In his 2013 monograph on Structure and Method in Aristotle’s Meteorologica, Malcolm Wilson has shown both that Aristotle conceived of meteorological phenomena as analogous to the bodily processes of animals, and that for the Stagirite the sublunar world should not be seen as a single body, but rather as composed of many different individuals. However, Wilson did not articulate the relationship between these two theories—that is, he did not answer the following question: how is it possible for the Earth to behave like an animal if it is not a single body? This paper argues that the answer to this question lies in the Aristotelian statement about the different paschein of the Earth and animals. In fact, in the chapter of Meteorology dedicated to climatic changes (1.14), Aristotle, after comparing such changes to the maturing and ageing of living organisms, states that ‘only, in the case of the bodies of plants and animals being affected does not occur in each part separately, but it is necessary for the being to mature and decay all at once, whereas in the case of the Earth this occurs in each part separately, due to cooling and warming’ (351a.28-31). In his commentary, Alexander of Aphrodisias reiterates that the difference between the changes of the Earth and those of living organisms concern the way in which these different subjects undergo affections (pathê). The concept of paschein/pathos is thus fundamental to understanding how Aristotle conceives of biological analogies, which play a key role in his meteorology: as the affections of maturing and corruption show, parallels with organic processes can be found in meteorological phenomena, but always at the level of the individual parts of the Earth. Although the sublunary world can be understood in organic terms, this world is not a ‘cosmic animal’, but rather a multiplicity of ‘regional animals’. To corroborate this thesis, this paper addresses several related questions, including: the mechanics ofenvironmental changes according to Aristotle; the differences between the regions of the Earth; the lexicon used in Meteorology to refer to the transformations of the Earth; the personal notes that Alexander adds to Aristotle’s discussion. Finally, the first modern translation of the relevant section of Alexander’s commentary is also provided here.
Źródło:: Peitho. Examina Antiqua; 2023, 14, 1; 69-84
2082-7539
Pojawia się w:: Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Entre fabrication de Soi et défense de l’Autre : discours de Bernard-Henri Lévy à l’occasion de l’affaire Strauss-Kahn
Between self building and defense of the other: Bernard-Henri Lévy’s discourse during the Strauss-Kahn affaire
Autorzy:: Rycman, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050570.pdf
Data publikacji:: 2015-12-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: ethos
pathos
intellectuel médiatique
affaire Dominique Strauss-Kahn
Bernard-Henri Lévy.
Opis:: The purpose of the paper is to analyze a discourse (via the ethos and pathos concepts) published by the French philosopher Bernard-Henri Lévy to defend his friend Dominique Strauss-Kahn when the DSK sex affair appeared on May 2011. This analysis presents how persuasive discourse, while defending the accused (DSK), becomes a tool used to create the image of the defendant of the accused (BHL as the intellectualist that fights for social justice). This strongly emphasized ethos creates natural imbalance – the one that talks become more important than the one who is the subject of his speech. This effect is strengthened by the emotional impact – pathos is built upon the feeling of indignation.
Źródło:: Studia Romanica Posnaniensia; 2015, 42, 4; 139-153
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:: Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: „Z takimi patronami można iść na koniec świata”. Strategie retoryczne stosowane w crowdfundingu na wybranych przykładach z serwisu Patronite.pl
“With such patrons you can walk to the edge of the world”. Rhetorical strategies using in crowdfunding based on selected examples from Patronite.pl
Autorzy:: Pawlak-Hejno, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/39574442.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:: crowdfunding
publicystyka
patos
etos
logos
topos
bliskość
journalism
pathos
ethos
closeness
topoi
Opis:: Celem niniejszego artykułu jest analiza strategii retorycznych w donacyjnym modelu crowdfundingu. Materiałem badawczym jest 40 wizytówek twórców w serwisie Patronite.pl, którzy prowadzą profile w kategorii publicystyka, zrzeszają co najmniej stu patronów oraz uzyskują miesięczną kwotę finansowania nie niższą niż minimalna pensja krajowa brutto. Na ich podstawie wyodrębniono toposy skoncentrowane na budowaniu wspólnoty z odbiorcami, potwierdzając, że najistotniejszą rolę w tej formie crowdfundingu odgrywają strategie patosowe oraz zaufanie do twórcy.
The purpose of this article is to analyze rhetorical strategies in the donation crowdfunding model. The research material is 40 business cards of creators on Patronite.pl who maintain profiles in the journalism category, have at least one hundred patrons and receive a monthly amount of funding not less than the minimum gross national salary. Based on these, the topoi focused on building a community with the audience were extracted, confirming that the most significant role in this form of crowdfunding is played by pathos strategies and trust in the creator.
Źródło:: Res Rhetorica; 2023, 10, 3; 81-99
2392-3113
Pojawia się w:: Res Rhetorica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Praca z aktorem w reżyserskiej sztuce Lidii Zamkow
Working with the actor – Lidia Zamkow as a theatre director
Autorzy:: Łubieniewska, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/938251.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: brechtyzm
sztuka aktorska
symbolizm
realizm
psychoanaliza
patos
Brecht's thought
actorship
symbolism
realism
psychoanalysis
pathos
Opis:: Lidia Zamkow, a great individual in the theatre, a hero of numerous press arguments in the 60s and 70s of the 20th century, is mainly remembered as a shocking stage arranger with innovative ideas. Classics (Sophocles, Euripides, Shakespeare, Gorki, Dostoyevsky, Wyspiański) and contemporary period (Wiszniewski, Kafka, Brecht, Durrenmatt, Mrożek), were crucial for her achievements as a director. However, she was underappreciated as an actress with a few brilliant roles. Little did one realize how great her influence was on actorship, both as a director and an actress. This paper is an attempt at filling this gap; the author discusses some statements, which could be regarded as Zamkow’s aesthetic credo; she describes the characters played by Zamkow (especially Medea from the performance in the Kameralny Theatre); different critical opinions, as well as fragments of letters from the artist to actors, which show her skills. She was a rebellious, but curious and meticulous observer of Brecht’s work. By modifying the rules of epic play, she worked out her own methods of building roles. Distance and expression, elements of realism and symbolism, irony and pathos created in them a harmonious combination, against the contrasts which separated them.
Źródło:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2019, 19; 257-274
2081-1853
Pojawia się w:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Час i чалавек у кантэксце аўтарскай тыпiзацыi героя (на матэрыяле беларускай прозы першай трэцi ХХ стагоддзя)
Time and space in the context of authors’ typification of a character (based on the prose in the first thirty years of the 20th century)
Autorzy:: Biełaja, Alena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2131017.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: fiction
personality element
pathos of the era
tradition
ironic and humorous discourse
ambivalent character
image-symbol
Opis:: In the article social and artistic phenomena of time and man depicted in interliterary context in the prose of K. Chorny, K. Krapiva, Z. Byaduli and M. Zaretsky are discussed. The analysis includes the uniqueness of the authors’ vision of reality, the characters’ diversity and dynamics, the peculiarities of artistic typification, universal human features and national diversity of the concept of man. Special attention is paid to the peculiarities of personality self-identification in the critical period as well as to the principles and methods of artistic depiction of a character in the context of the era. The article examines the key existential principles and humanistic dominants embodied by Belarusian writers in their artistic concept of personality in the era of wars and revolutions.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2021; 159-169
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Stylistique de l’hypotypose dans l’oeuvre romanesque de Marin Le Roy de Gomberville
Stylistics of Hypotyposis in the Novels of Marin le Roy de Gomberville
Stilistica dell’ipotiposi nella produzione romanzesca di Marin le Roy de Gomberville
Autorzy:: Romagnino, Roberto
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/683281.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: ipotiposi
pathos
Gomberville
romanzo barocco
descrizione
retorica
Progymnasmata
retoriche gesuite
hypotyposis
Baroque fiction
description
rhetoric
Jesuit Rhetorics
Opis:: Il presente articolo è dedicato al trattamento dell’ipotiposi nel romanzo francese d’età barocca. Dopo aver proposto una definizione di questa figura, intesa come un discorso particolarmente adatto alla rappresentazione di uno « spettacolo » impressionante e patetico, lo studio si concentra sul corpus di Marin Le Roy de Gomberville, autore di romanzi di successo la cui produzione si estende dal 1619 al 1651. Attraverso l’analisi stilistica di alcuni estratti rappresentativi, questo articolo si propone si mettere in luce alcuni elementi di una retorica e di una pragmatica dell’ipotiposi.
This paper considers the treatement of hypotyposis in baroque French narrative fiction. After providing a definition of this figure, understood as a discourse particularly suited to the representation of a striking and pathetic « spectacle », the study focuses on its usage in the corpus of novels by Marin Le Roy de Gomberville, a successful author whose fictional production covers the 1619-1651 period. Through the stylistic study of some representative excerpts, this article aims to identify some elements of a rhetorics and a pragmatics of hypotyposis.
-
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2016, 11; 147-158
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Strategie argumentacyjne w dyskursie emancypacyjnym kobiet przedsiębiorczych
Argumentative strategies in the emancipatory discourse of female enterpreneurs
Autorzy:: Smoleń-Wawrzusiszyn, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2232012.pdf
Data publikacji:: 2023-07-01
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:: dyskurs emancypacyjny
narracja
kobiety przedsiębiorcze
strategia argumentacyjna
ethos-pathos-logos
emancipatory discourse
narrative
female enterpreneurs
argumentative strategy
Opis:: Badany typ dyskursu emancypacyjnego jest wyrazem dążeń środowisk kobiecych do wypracowania własnej przestrzeni w sferze przedsiębiorczości. Instytucjami tego dyskursu są organizacje zachęcające Polki do biznesowego współdziałania. Celem artykułu jest analiza narracji trzech takich instytucji pod kątem typów strategii argumentacyjnych (ethos, pathos, logos) legitymizujących ten dyskurs i ich funkcji. Wyniki badań wskazują na dominującą argumentację etotyczną, która służy m.in. eksponowaniu potrzeby biznesowej samodzielności kobiet oraz akcentowaniu ich wspólnotowości i wzajemnego wsparcia. Praktyki komunikacyjne oparte na pathos cechują jedną z organizacji, której narracja nieco bardziej też zaznacza miejsce jednostki na tle kobiecej wspólnoty. Stylistyka dyskursu wykazuje jego racjonalność i rzeczowość, nie ujawnia radykalnej postawy feminizmu wojującego.
The studied emancipatory discourse is an expression of the aspirations of women's movement to develop their own space in the sphere of entrepreneurship. The institutions of this discourse are organisations encouraging Polish women to become entrepreneurs. The aim of this article is to analyse the narratives of three such institutions in terms of the types of argumentative strategies (ethos, pathos, logos) legitimising this discourse and their functions. The findings indicate a dominant ethotic argumentation that serves, among other things, to expose women's need for business autonomy and to emphasize their solidarity and mutual support. Pathos-based persuasive practices characterise one of the organisations whose narrative also marks the place of the individual somewhat more against the background of the female community. The stylistics of the discourse shows its rationality and factuality, and does not reveal the attitudes of a radical, militant feminism.
Źródło:: Res Rhetorica; 2023, 10, 2; 89-104
2392-3113
Pojawia się w:: Res Rhetorica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:: Przedmowa. Rozważania człowieka niepolitycznego (przełożył Jacek Kępa)
The Preface. Reflections of a unpolitical man
Autorzy:: Mann, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1391832.pdf
Data publikacji:: 2015-12-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: war
art
work
politics
the man of letters
enlightenment
democracy
Martin Luther
New Pathos.
wojna
sztuka
polityka
oświecenie
demokracja
Opis:: “The Preface” was finished after the work on “Reflections of a unpolitical Man” and explains the reasons behind its creation. Thomas Mann decided that armed conflict between Germany and the West was the result of different perspectives. Democracy damages the world order and German values. The greatest advocate of democracy among Germans is the civilization’s man of letters. Mann undermines the value of his art and gives reasons for the disagreements with this revolutio-nary knowledge, which he calls “The new Pathos”. He develops the theory of the greatness of Germans as a nonpolitical nationality, recognizing Martin Luther as a reflection of this theory. He mentions the great minds of the 18th and 19th centuries to emphasize the most crucial differen- ces, seeing in himself a child of the 19th century. In conclusion, Mann claims that his opposition to democracy hastens its victory.
Źródło:: Przestrzenie Teorii; 2015, 24; 329-354
2450-5765
Pojawia się w:: Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:: Сацыяльна-крытычны пафас твораў Джона Стэйнбека, Васiля Аксёнава i Васiля Быкава
Społeczno-polityczny patos utworów Johna Steinbecka, Wasila Aksionowa i Wasila Bykowa
Socio-critical pathos of works by John Steinbeck, Vasily Aksionau and Vasil Bykau
Autorzy:: Алейнiк, Лада
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/944765.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: american, russian, belarusian prose
genre and stylistic features
social-ethical pathos
proza amerykańska
rosyjska
białoruska
patos społeczno-etyczny
cechy gatunkowo-stylistyczne
Opis:: The article investigates the socio-critical pathos of works by John Steinbeck (novel “The Wayward Bus”), Vasily Aksionau (novel “Overstocked Barrels”) and Vasil Bykau (short story “Yellow sand”). The author examines ideological and artistic connections in the works of the American, Russian and Belarusian writers, analyzes genre, stylistic and compositional features of their works. In addition, the analysis of the system of characters and their artistic symbols is provided.
W artykule analizuje się społeczno-krytyczny patos utworów Johna Steinbecka (powieść „Zagubiony autobus”), Wasilija Aksionowa (opowieść „Buble, beczka, masa transportowa”) i Wasila Bykawa („Żółty piaseczek”). Autor rozpatruje ideologiczne i artystyczne związki literackie trzech powyższych utworów, analizuje gatunkowe, stylistyczne i kompozycyjne ich właściwości, wreszcie podobieństwo w charakterystyce bohaterów podkreślając ich artystyczną symbolikę.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 43-58
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:: Асэнсаванне гiсторыi Польшчы ў рамане Тэрэсы Ядвiгi Папi “Цярнiстым шляхам”
Rozumienie historii Polski w powieści T.J. Papi „Po ciernistej drodze”
Understanding the history of Poland in T. Y. Papi’s novel “Ternistym putem”
Autorzy:: Гладкова, Ганна
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2108334.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: pozytywizm
artystyczny dokument epoki
powstanie listopadowe
patriotyzm
patos publicystyczny
positivism
artistic document of the period
patriotism
publicistic pathos
November Uprising 1830–1831
Opis:: W artykule omówiono powieść „Po ciernistej drodze” autorstwa dziewiętnastowiecznej polskiej pisarki Jadwigi Papi. W powieści poświęconej powstaniu 1830–1831, przedstawiono autorską interpretację wydarzeń, etap przygotowania powstania, przyczyny klęski i sytuację imigrantów. Podkreślono edukacyjną wartość powieści oraz jej miejsce w twórczości pisarki.
The article analyzes the novel “Ternistym putem”, written by a nineteenth century Polish writer Teresa Jadwiga Papi, which was devoted to the uprising of 1830–1831. The novel is considered as the author’s interpretation of the preparatory phase of the uprising, the reasons for its failure, the situation of immigrants. Educational value of the novel for young people and its place in the author’s work are discussed.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2016; 453-460
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:: Retoryczny patos w fotografiach nagrodzonych w konkursie Grand Press Photo w kategorii „Środowisko”
Autorzy:: Bulisz, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1195845.pdf
Data publikacji:: 2021-06-30
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:: retoryka wizualna
ekologia afektywna
patos
perswazja
fotografia reporterska
Grand Press Photo
strategiczna empatia
visual rhetoric
affective ecology
pathos
persuasion
photojournalism
strategic empathy
Opis:: Fotografie nagrodzone w konkursie Grand Press Photo w kategorii „Środowisko” przyczyniają się do kształtowania świadomości społecznej odnośnie do współczesnych problemów i wyzwań ekologicznych. Analiza retoryczna wybranych fotografii i fotoreportaży dowodzi, że siła perswazyjna obrazu, użyta jako argument emocjonalny, może wpływać na kształtowanie opinii publicznej o stanie środowiska oraz zachęcać do podjęcia działań proekologicznych. Artykuł prezentuje rolę „strategicznej empatii”/„strategicznego współodczuwania” w procesie perswazji fotografii reporterskiej.
The photographs awarded in the Grand Press Photo contest in the category of Environment contribute to raising social awareness about modern environmental problems and challenges. A rhetorical analysis of the selected photographs and photo-relations proves that the persuasive force of image when used as an emotional argument may influence the public opinion concerning the state of the environment and encourage the viewers to take pro-environmental action. The article presents the role of “strategic empathy” in the persuasive function of photojournalism.
Źródło:: Res Rhetorica; 2021, 8, 2; 97-117
2392-3113
Pojawia się w:: Res Rhetorica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:: Separation, Loss, Confinement, and Change: How Evagrius Can Speak to the Experience of Lockdown
Autorzy:: Tobon, Monica
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2158084.pdf
Data publikacji:: 2022-06-15
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Evagrius
separation
loss
confinement
apatheia
lockdown
freedom
logismoi
Plato
Epictetus
change
ascetism
spiritual growth
transformation
nous
old self
new self
pathos
pathe
Frankl
Opis:: Separation, loss, confinement, and change have been imposed on entire populations during the Covid-19 pandemic in the form of lockdowns aimed at limiting the spread of the virus. They are also central to Evagrian asceticism, where they establish the conditions for the change at which the monastic life aims, namely to begin to reverse the effects of the fall by restoring the soul to health. This paper examines how they do so in order to gain an understanding of their ascetic function. Following the Introduction, it outlines Evagrius’ anthropology in order to lay the groundwork for its main theme, the healing of pathos through the practical life. Separation, loss, and confinement are each considered in turn by referencing Evagrius’ descriptions of their ascetic function and his own experience of them. Next, the change at which they aim is described, again drawing upon a range of Evagrian material. The final section of the paper considers how Evagrius can speak to the experience of lockdown by endowing separation, loss, confinement with meaning and purpose in relation to spiritual awakening and growth, highlighting our freedom to choose our attitude to them, and acting as both our guide and our companion.
Źródło:: Vox Patrum; 2022, 82; 89-112
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:: Lógos, éthos i pathos w komunikacji w biznesie. Na przykładzie metody Assessment Center/Development Center
Lógos, éthos and pathos in communication in business. The example of the Assessment Center/Development Center method
Autorzy:: Kiereś-Łach, Joanna Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2232018.pdf
Data publikacji:: 2023-07-01
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:: Assessment Center/Development Center
rozmowa oceniająca
lógos
éthos
pathos
komunikacja w biznesie
przywództwo
schematy komunikacyjne
assessment conversation
communication in business
leadership
communication schemes
Opis:: Artykuł podejmuje zagadnienie obecności argumentacji typu lógos, éthos i pathos w biznesowych schematach konwersacyjnych. Zaprezentowano metodę Assessment Center/Development Center (AC/DC) jako przykład podejścia do komunikacji w biznesie (na linii przełożony–pracownik), w którym uwzględnia się tę retoryczną triadę. Przykładem obrazującym tę metodę jest schemat rozmowy oceniającej zmierzającej do ewaluacji dotychczasowej pracy oraz zmotywowania pracownika do rozwijania swoich umiejętności i podnoszenia kwalifikacji. Na początku wprowadzono ustalenia terminologiczne odnoszące się do klasycznej triady lógos, éthos, pathos. Następnie omówiono, czym jest komunikacja biznesowa, a czym komunikacja w biznesie. Uwzględniając różnice między komunikacją zewnętrzną oraz wewnętrzną, omówiono metodę AC/DC jako przykład skutecznego kierowania komunikacją wewnętrzną firmy. Przedstawienie schematu rozmowy oceniającej (związanej z udzielaniem konstruktywnych informacji zwrotnych oraz stosowaniem praktyk motywacyjnych, inaczej zwanych wzmacniającymi) pozwoliło wskazać wytyczne, zgodnie z którymi powinna ona przebiegać.
The article addresses the presence of logos, ethos, and pathos in business conversational patterns. The Assessment Center/Development Center (AC/DC) method is presented as an example of a communication approach in the business context (between supervisor and employee) that incorporates this rhetorical triad. A conversation evaluation scheme aimed at assessing the employee’s performance and motivating them to develop their skills and qualifications serves as an illustrative example of this method. The article begins by introducing the terminological framework related to the classical triad of logos, ethos, and pathos. It then discusses the distinction between business communication and communication in the business context. Considering the differences between external and internal communication, the AC/DC method is discussed as an example of how to effectively manage a company's internal communication. The presentation of the conversation evaluation scheme (falling within the realm of providing constructive feedback and employing motivational practices, also known as reinforcement) provided guidelines for its implementation.
Źródło:: Res Rhetorica; 2023, 10, 2; 105-118
2392-3113
Pojawia się w:: Res Rhetorica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:: Сацыяльна-крытычны пафас твораў Джона Стэйнбека, Васiля Аксёнава i Васiля Быкава
Społeczno-polityczny patos utworów Johna Steinbecka, Wasila Aksionowa i Wasila Bykowa
Socio-critical pathos of works by John Steinbeck, Vasily Aksionau and Vasil Bykau
Autorzy:: Алейнiк, Лада
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2108348.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: american, russian, belarusian prose
genre and stylistic features
social-ethical pathos
proza amerykańska
proza rosyjska
proza białoruska
patos społeczno-etyczny
cechy gatunkowo-stylistyczne
Opis:: The article investigates the socio-critical pathos of works by John Steinbeck (novel “The Wayward Bus”), Vasily Aksionau (novel “Overstocked Barrels”) and Vasil Bykau (short story “Yellow sand”). The author examines ideological and artistic connections in the works of the American, Russian and Belarusian writers, analyzes genre, stylistic and compositional features of their works. In addition, the analysis of the system of characters and their artistic symbols is provided.
W artykule analizuje się społeczno-krytyczny patos utworów Johna Steinbecka (powieść „Zagubiony autobus”), Wasilija Aksionowa (opowieść „Buble, beczka, masa transportowa”) i Wasila Bykawa („Żółty piaseczek”). Autor rozpatruje ideologiczne i artystyczne związki literackie trzech powyższych utworów, analizuje gatunkowe, stylistyczne i kompozycyjne ich właściwości, wreszcie podobieństwo w charakterystyce bohaterów podkreślając ich artystyczną symbolikę.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2015; 43-58
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:: Асэнсаванне гiсторыi Польшчы ў рамане Тэрэсы Ядвiгi Папi “Цярнiстым шляхам”
Rozumienie historii Polski w powieści T.J. Papi „Po ciernistej drodze”
Understanding the history of Poland in T. Y. Papi’s novel “Ternistym putem”
Autorzy:: Гладкова, Ганна
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/944915.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: positivism
artistic document of the period
the November Uprising 1830–1831
patriotism
publicistic pathos
pozytywizm
artystyczny dokument epoki
powstanie listopadowe
patriotyzm
patos publicystyczny
Opis:: W artykule omówiono powieść „Po ciernistej drodze” autorstwa dziewiętnastowiecznej polskiej pisarki Jadwigi Papi. W powieści poświęconej powstaniu 1830–1831, przedstawiono autorską interpretację wydarzeń, etap przygotowania powstania, przyczyny klęski i sytuację imigrantów. Podkreślono edukacyjną wartość powieści oraz jej miejsce w twórczości pisarki.
The article analyzes the novel “Ternistym putem”, written by a nineteenth century Polish writer Teresa Jadwiga Papi, which was devoted to the uprising of 1830–1831. The novel is considered as the author’s interpretation of the preparatory phase of the uprising, the reasons for its failure, the situation of immigrants. Educational value of the novel for young people and its place in the author’s work are discussed.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2016, 8; 453-460
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:: Пафас творчасцi “белавежцаў” у сiтуацыi беларуска-польскага памежжа
Pathos of creativity of “Belavezha” writers in the belarusian-polish border area
Patos twórczości pisarzy-“białowieżan” na białorusko-polskim pograniczu
Autorzy:: Sińkowa, Ludmiła
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2117140.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: literatura białoruska w Polsce
stowarzyszenie literackie „Białowieża”
pogranicze
kultura
estetyka
patos
patriotyzm
Belarusian literature of Poland
literature association “Belavezha”
borderland
culture
aesthetics
pathos
patriotism
Opis:: Belarusian literature in the 20th century often developed on the territory of other countries. A particularly striking example of such development is represented by creativity of Belarusian writers of Poland, united in the literature association “Belavezha” in 1958. The article highlights the links between the literature of the Belarusian-Polish borderland and the literary process in the BSSR and the Republic of Belarus, highly appreciated spiritual and pragmatic activity of “Belavezha” writers, national style features in their work, aspiration in artistic autobiographies to reconstruct the life of the Belarusian people in the era of state border changes in Europe, and patriotic pathos.
Literatura białoruska w XX wieku często rozwijała się na terytorium innych krajów. Przykładem takiego rozwoju jest twórczość białoruskich pisarzy w Polsce, stowarzyszonych w organizacji literackiej „Białowieża” w 1958 roku. Artykuł przedstawia związki między literaturą na białorusko-polskim pograniczu a procesem literackim w BSRR i Republice Białoruś, podkreśla duchową i pragmatyczną działalność pisarzy-„białowieżan”, ich narodowy styl, aspiracje – aby zrekonstruować życie Białorusinów w epoce przesuwania granic w Europie, podkreśla patriotyczny patos.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2018; 25-35
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:: Chłopcy malowani (piórem Andrzeja Struga i Miroslava Krležy). Etiuda komparatystyczna
The painted boys (Andrzej Strug and Miroslav Krleža’ pen). A comparative study
Autorzy:: Legeżyńska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1078755.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: World War I
lost generation
Polish prose
Balkan prose
comparative analysis
pathos
irony
grotesque
I wojna światowa
stracone pokolenie
proza polska
proza bałkańska
analiza porównawcza
patos
ironia
groteska
Opis:: Głównym tematem artykułu jest zróżnicowanie obrazu pokolenia I wojny światowej w literaturze polskiej i bałkańskiej. Przedmiotem przeprowadzonej analizy porównawczej stały się dwa utwory: Odznaka za wierną służbę Andrzeja Struga oraz opowiadanie Ambrożek domobrońca (Domobran Jambrek) Miroslava Krležy z tomu Chorwacki bóg Mars. Autorka objaśnia zasady i funkcję patetycznej poetyki opisu wojny w prozie Struga oraz zupełnie odmiennej, ironicznej poetyki opowiadania Krležy. Mimo wielu podobieństw, oba utwory emitują odmienne ideologie artystyczne i polityczne. W zakończeniu artykułu kolejnym odniesieniem dla tematu wojennego jest powieść serbskiego pisarza, Miloša Crnjanskiego pt. Zapiski o Czarnojeviciu. W konkluzji rozważań autorka wskazuje na odmienność kontekstów tradycji i zwraca uwagę na formacyjne znaczenie polskiego romantyzmu.
The main subject of the article is a diverse image of the generation of World War I in Polish and Balkan literature. The two works which have been a subject of the comparative study are Badge of Loyal Service by Andrzej Strug and the novel Domobran Jambrek by Miroslaw Krleža (a part of Croatian God Mars). The author explains the principles and functions of pompous poetics of the description of war in the prose by Strug and in a completely different, ironic poetics of the stories by Krleža. Despite many similarities, the two works transmit different artistic and political ideologies. In the last part of the article, another point of reference to the subject of war is a novel by Serbian writer Miloš Crnjanski: Records of Czarnojevic. In the conclusion of her considerations, the author points to the diversity of contexts of tradition and draws attention to the importance of formative function of Polish Romanticism.
Źródło:: Polonistyka. Innowacje; 2016, 3; 35-46
2450-6435
Pojawia się w:: Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:: Phenomenology of the pathos of life as a goal of maturity: Dominique Kahang’a Rukonkish, reading of Michel Henry
Phénoménologie du pathos de la vie comme visée de maturité : Dominique Kahang’a Rukonkish, lecteur de Michel Henry
Autorzy:: Mawanzi, César
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595208.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: radykalna fenomenologia
patos życia
Dominique Kahang’a Rukonkish
Michel Henry
Ernst Cassirer
filozofia form symbolicznych
negroafrykańska tożsamość
radical phenomenology
pathos of life
philosophy of symbolic forms
Negro-African identity
Źródło:: Studia Oecumenica; 2019, 19; 427-446
1643-2762
Pojawia się w:: Studia Oecumenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:: Диариуш Афанасия Филипповича и Житие протопопа Аввакума: типологические схождения в историческом контексте
Afanasij Filipovich’s Diariuš and Protopop Avvakum’s Žitie : typological similarities in the historical context
Autorzy:: Twaranowicz, Halina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29519402.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: polemic literature
autobiography
autobiographism
the pathos of the work
spiritual potential
the Brest Union
the Old Believers movement
полемическая литература
агиография
автобиографизм
пафос произведений
духовный потенциал
Брестская уния
старообрядческое движение
Opis:: A leading position in the 17th century Belarusian literature is occupied by Afanasij Filipovich, a writer and publicist, a political and Orthodox Church activist. His “Diariuš”, an autobiographical work is one of the most distinctive examples of polemic publicity devoted to the fight against the Brest Union in 1596 and its tragic consequences. Meanwhile, a special place in the 17th century Russian literature is occupied by protopop Avvakum’s “Žitie” – a remarkable first apostle and a symbol of the Old Believers movement whose life experience served as the first autobiography in Russian literature. Afanasij Filipovich’s “Diariuš” and protopop Avvakum’s “Žitie” present sufficient grounds for considering various typological similarities and parallels in authors’ fate and the pathos of their works. New principles of the selfawareness of an individual and the ways of expressing them are present in the works of Belarusian and Russian writers.
Źródło:: Studia Wschodniosłowiańskie; 2021, 21; 75-90
1642-557X
Pojawia się w:: Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:: Volodymyr Zelensky’s Presidential Rhetoric as a Strategic Resource
Retoryka prezydencka Wołodymyra Zełenskiego jako zasób strategiczny
Autorzy:: Hordecki, Bartosz
Nosova, Bogdana
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30147274.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: presidential rhetoric
Ukrainian presidential rhetoric
political communication as a strategic resource
facilitating leadership
logos
ethos
pathos
Volodymyr Zelenskyy
retoryka prezydencka
ukraińska retoryka prezydencka
komunikacja polityczna jako zasób strategiczny
przywództwo wzmacniające
logo
Wołodymyr Zełenski
Opis:: The article exposes Volodymyr Zelenskyy’s presidential rhetoric as a strategic resource in Ukraine’s confrontation with the Russian aggressor after 24.02.2022. By grasping varied aspects of political communication exercised by the Ukrainian president, we try to explain how and why the Ukrainian state is capable of creating an effective communication campaign in times of being invaded by its powerful neighbor. According to our assumptions, it is particularly a matter of 1. clarity and relevance of goals that the head of Ukraine wants to achieve through his rhetoric, 2. inclusiveness of the formula that Zelenskyy uses to demonstrate the essence of being Ukrainian and contributing to Ukrainian culture; 3. his artistic proficiency which helps him in identifying the proper means of persuading broad audiences to his narrative and agenda. To verify the accuracy of the hypotheses, we employed theoretical concepts of logos, ethos, and pathos in the course of analysing chosen speeches delivered by the Ukrainian president. Moreover, the notions of “facilitating leadership” proposed by George C. Edwards III, and the “Medici Effect” coined by Frans Johansson are involved. The outcomes of the work confirmed our expectations. The high quality and strategic meaning of Zelenskyy’s statements after 24.02.2022 come from three main sources, i.e., 1. transparent and justified message; 2. the unifying qualities of the speaker; 3. his persuasive skilfulness.
Artykuł ukazuje retorykę prezydencką Wołodymyra Zełenskiego jako zasób strategiczny, który Ukraina wykorzystuje w konfrontacji z rosyjskim agresorem po 24.02.2022 roku. Uchwytując różne aspekty komunikacji politycznej prowadzonej przez ukraińskiego prezydenta, staramy się wyjaśnić, w jaki sposób i dlaczego państwo ukraińskie potrafiło podjąć skuteczną kampanię komunikacyjną w czasach inwazji ze strony potężnego sąsiada. Zgodnie z naszymi założeniami jest to w szczególności kwestia: 1) jasności i trafności celów, które głowa Ukrainy chce osiągnąć poprzez swoją retorykę; 2) inkluzywności formuły, której używa Zełenski, aby zademonstrować istotę bycia Ukraińcem i wkładu w ukraińską kulturę; 3) jego biegłości artystycznej, która pomaga w identyfikacji właściwych środków przekonujących szeroką publiczność do jego narracji i programu. Weryfikując trafność postawionych hipotez, wykorzystaliśmy teoretyczne koncepcje logosu, etosu i patosu, by przeanalizować wybrane przemówienia wygłoszone przez ukraińskiego prezydenta. Ponadto odnieśliśmy się do modelu „przywództwa wzmacniającego” w ujęciu George’a C. Edwardsa III, a także zjawiska, które Frans Johansson określił mianem „efektu medycejskiego”. Wyniki pracy potwierdziły nasze oczekiwania. Wysoka jakość i strategiczne znaczenie wypowiedzi Zełenskiego po 24.02.2022 r. wynikają z trzech głównych źródeł, tj. 1) przejrzystego i uzasadnionego przekazu; 2) jednoczących cech mówcy; 3) jego umiejętności perswazyjnych.
Źródło:: Przegląd Strategiczny; 2023, 16; 237-250
2084-6991
Pojawia się w:: Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:: Exemples atroces et atrocités exemplaires : l’hypotypose dans les canards sanglants en France aux XVIe et XVIIe siècles
Cruel Exemplars and Exemplary Cruelty: Hypotyposis in Canards Sanglants of 16th and 17th Century France
Okrutne exempla i egzemplarne okrucieństwo: hypotypoza w canards sanglants szesnasto- i siedemnastowiecznej Francji
Autorzy:: Giernatowska, Justyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/683291.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: hypotypoza
canards sanglants
scena przemocy
zbrodnia
pathos
perswazja
amplifikacja
sugestywny opis
krótkie formy narracyjne
środki wyrazu
XVI-XVII wiek
hypotyposis
scene of violence
crime
persuasion
amplification
suggestive description
short stories
figures of speech
16th-17th centuries
Opis:: Wpisując się w poetykę krótkich i krwawych form narracyjnych; tak popularnych we Francji nękanej wojnami religijnymi; canards sanglants z upodobaniem posługują się hypotypozą; aby ukazywać brutalne sceny przemocy w sposób niezwykle sugestywny. Wspomniana figura retoryczna; wkomponowana w strukturę formalną owych broszur okolicznościowych; nie tylko oddziałuje na wyobraźnię czytelnika; m.in. poprzez swoistą surowość w doborze środków stylistycznych i – często pozorną – neutralność opisu zbrodni; ale też ulega patetycznym amplifikacjom; dostosowuje się do charakteru szesnasto- i siedemnastowiecznej prozy. Adaptując środki wyrazu do potrzeby dobitnego; atrakcyjnego i odpychającego zarazem sposobu przedstawiania aktualnych wydarzeń czy też palącej problematyki; autorzy tym efektywniej manipulują emocjami czytelnika; by wpoić mu propagowane przez siebie wartości moralne; poddać krytyce naganne zachowania i zjawiska natury społecznej; politycznej lub religijnej. Kreślone przez nich obrazy przybliżają tym samym w interesujący sposób realia ówczesnej epoki.
Canards sanglants fit squarely into the poetics of short, bloody stories, very popular in 16th and 17th century France which is tormented by the Wars of Religion. Those occasional booklets willingly have recourse to hypotyposis, in order to present the brutal scenes of violence in an exceptionally suggestive manner. The rhetorical figure, integrated with the narrative structure of canards, is supposed to have an influence on reader’s imagination, i.a. by means of restrained use of the stylistic devices and impartiality – which often turns out to be illusory – of the crime’s description. However, it can be subject to pathetic amplification and it adapts to the 16th and 17th century prose. By virtue of this approach, that consists in representing the recent events or the most important issues in a distinct, disturbing, but also attractive way, the authors attempt to manipulate emotions, to share their moralizing reflections and inculcate some ethical values into the public, to criticize the social, political or religious phenomena of the time.
-
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2016, 11; 119-132
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "pàthos" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język