Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "otoskleroza" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Numerical study of Hough technique in surgery of otosclerosis, using the finite element method
Autorzy:
Gentil, F.
Parente, M.
Martins, P.
Santos, C.
Almeida, E.
Ferreira, A.
Natali, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/307201.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
metoda elementów skończonych
otoskleroza
wycięcie strzemiączka
strzemiączko
finite element method
otosclerosis
stapedectomy
stapedotomy
stapes
Opis:
Purpose: Otosclerosis is a metabolic bone disease of the otic capsule that can cause the stapes fixation, resulting in conductive hearing loss or, in a profound sensorineural deafness threshold. Surgery is one of the possible treatments for the otosclerosis. To repair small focus of otosclerosis in the anterior crus of the stapes, in 1960, Hough suggested the implementation of a technique in which part of the anterior crus is fractured and the stapes turned. As a result, the posterior crus of the stapes is the only connection with the inner ear. In this work, the outcome of Hough’s surgical technique was simulated. Methods: Based on computerized images, a finite element model of middle ear ossicles and tympanic membrane was created, as well as a model where the stapes has changed. The discretization of the tridimensional solid model was made using the ABAQUS software. The mechanical properties used were taken from the literature and adequate boundary conditions were applied. Results: The results obtained with the Hough technique simulation were compared with a representative model of the normal ear, taking into account the displacements obtained on the central part of the stapes footplate and the maximum principal stress in the stapes crus. Conclusions: The results obtained are closer to the normal ear model, therefore Hough technique stands out as a good option to correct small focus of otosclerosis.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2015, 17, 4; 149-153
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tympanometria szerokopasmowa – nowa metoda oceny ucha środkowego
Autorzy:
Niemczyk, Elżbieta
Lachowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401784.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Tympanometria szerokopasmowa
audiometria impedancyjna
niedosłuch
otoskleroza
wysiękowe zapalenie ucha środkowego
perforacja błony bębenkowej
Opis:
Tympanometria szerokopasmowa (WBT) jest stosunkowo nową metodą oceny ucha środkowego. W przeciwieństwie do klasycznej audiometrii impedancyjnej (AI) zamiast tonu próbnego o  częstotliwości 226 Hz, (a w przypadku niemowląt 1000 Hz) w WBT stosuje się trzask szerokopasmowy obejmujący częstotliwości w zakresie 226–8000 Hz. Umożliwia to ocenę: absorbcji dźwięku przez ucho środkowe, uśrednionego tympanogramu szerokopasmowego oraz tympanogramu dla kilku częstotliwości osobno, a w szczególności na częstotliwości rezonansowej ucha środkowego. Te dodatkowe możliwości pomiarów sprawiają, że WBT może być badaniem znacznie czulszym i  bardziej specyficznym w  diagnostyce schorzeń wpływających na komponentę przewodzeniową niedosłuchu. Patologie ucha środkowego o  udokumentowanym wpływie na powyższe parametry to: ujemne ciśnienie w  jamie bębenkowej, wysięk w  jamie bębenkowej, otoskleroza, przerwanie ciągłości łańcucha kosteczek słuchowych, perforacja błony bębenkowej, przetoka na kanale półkolistym górnym. Duże nadzieje wiąże się z wykorzystaniem WBT jako badania pomocniczego w  badaniach przesiewowych słuchu u  noworodków, gdzie nawet niewielkie nieprawidłowości ucha środkowego mogą zaburzać rejestrację otoemisji akustycznych. Zastosowanie WBT pozwala – bardziej precyzyjnie niż klasyczna audiometria impedancyjna z użyciem tonu 1000 Hz – określić niewielkie nieprawidłowości w jamie bębenkowej. Pomiary absorbcji mogą być wykonywane bez zmian ciśnienia w przewodzie słuchowym zewnętrznym, co stwarza możliwości oceny stanu ucha środkowego nawet krótko po operacjach otologicznych. Słabą stroną WBT jest natomiast fakt występowania dużych zmienności osobniczych w  wykresach absorbcji oraz częstotliwości rezonansowej. Utrudnia to określenie zakresów norm dla uszu prawidłowo słyszących, i tych dotkniętych poszczególnymi jednostkami chorobowymi. Z tego powodu WBT wymaga jeszcze wielu badań. Nie zmienia to jednak faktu, że jest cenną metodą, która w przyszłości może stać się nieodzownym elementem diagnostyki stanu ucha środkowego.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 1; 65-74
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyniki leczenia operacyjnego chorych na otosklerozę w Oddziale Klinicznym Laryngologii w Zabrzu w latach 2000–2010
Autorzy:
Czerwińska, Gabriela
Ścierski, Wojciech
Namysłowski, Grzegorz
Lisowska, Grażyna
Misiołek, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398321.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
otoskleroza
stapedotomia
wyniki leczenia operacyjnego
Opis:
Wstęp: Otoskleroza jest przyczyną od 5 do 9 % wszystkich niedosłuchów. Najczęściej wykonywanym zabiegiem operacyjnym w otosklerozie jest stapedektomia Cel pracy: Celem pracy była ocena wyników leczenia operacyjnego chorych na otosklerozę oraz zbadanie wpływu stopnia zaawansowania choroby, czasu trwania dolegliwości, wieku oraz płci na uzyskiwane wyniki. Materiał i metody: Badaniu poddano 105 chorych w wieku 18–65 lat operowanych z powodu otosklerozy w Katedrze i Oddziale Klinicznym Laryngologii w Zabrzu w latach 2000–2010. U 25 pacjentów zabieg wykonano obustronnie. Analizie poddano wyniki uzyskane po 130 zabiegach na strzemiączku. Stan słuchu chorych po operacji oceniono zgodnie z zaleceniami Komitetu do Spraw Słuchu i Równowagi Amerykańskiej Akademii Otolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi, uwzględniając sugestie Europejskiej Akademii Otologii i Neurootologii. Porównywano średnie wartości przewodnictwa kostnego i powietrznego, średnie wartości rezerwy ślimakowej przed, rok po leczeniu (obserwacja wczesna) oraz minimum 4 lata po stapedotomii (obserwacja późna). Oceniono także zmianę Wskaźnika Procentowej Poprawy Słuchu (WPPS). Zbadano wpływ stopnia zaawansowania choroby (według wskaźnika Shambaugha), długość trwania dolegliwości przed zabiegiem, jak również wpływ wieku oraz płci na wyniki leczenia, które oceniano według zmiany średniego ubytku słuchu zgodnie z Bell Telephone Laboratories. Wyniki: Wyniki badań słuchu – oceniające poprawę przewodnictwa powietrznego i kostnego, zmniejszenia rezerwy ślimakowej i WPPS – przyniosły bardzo dobre i dobre wyniki u ponad 90% chorych w obserwacji tak wczesnej, jak i późnej. Wykazano brak wpływu stopnia zaawansowania choroby, długości trwania dolegliwości, wieku oraz płci chorych na wyniki leczenia operacyjnego otosklerozy ocenione zmianą średniego ubytku słuchu.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 2; 17-21
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niedosłuch przewodzeniowy po operacyjnym leczeniu otosklerozy – wieloletnie obserwacje
Autorzy:
Wierzbicka, Małgorzata
Gawęcki, Wojciech
Bartochowska, Anna
Balcerowiak, Andrzej
Pietraszek, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397259.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
niedosłuch przewodzeniowy
otoskleroza
reoperacja
restepedotomia
stapedektomia
stapedotomia
Opis:
Wstęp: Leczenie chirurgiczne otosklerozy od wielu lat stanowi powszechnie przyjęty sposób postępowania. Poprawa słuchu po operacji jest czasami wręcz spektakularna, a dobre wyniki uzyskuje się w wielu ośrodkach w ponad 90% całej operowanej populacji chorych. Jednakże w kolejnych latach po zabiegu u części pacjentów obserwowany jest stały lub postępujący niedosłuch przewodzeniowy. Cel: Celem pracy jest przedstawienie grupy chorych z niedosłuchem przewodzeniowym, który pojawił się po pierwszej operacji otosklerozy, oraz analiza przyczyn jego wystąpienia. Materiał i Metody: Analizie retrospektywnej poddano pacjentów operowanych pierwszorazowo w latach 2000–2009. Przeanalizowano ich dokumentację medyczną do końca 2019 roku, co umożliwiło uzyskanie wyników co najmniej 10-letnich obserwacji pooperacyjnych. Była to grupa 1118 chorych w wieku 14–82 lat, w tym 802 kobiet i 316 mężczyzn. Wyniki: Reoperacje z powodu niedosłuchu przewodzeniowego wykonano u 93 chorych, co stanowiło 8,3% pierwotnie operowanych. Zdecydowanie częściej wykonywano je u pacjentów po stapedektomiach (19,7%) niż po stapedotomii (5,5%). Śródoperacyjnie najczęściej stwierdzano przemieszczenie się protezki (44,1%), często związane z erozją lub nekrozą odnogi długiej kowadełka (28%). Rzadziej występowały: zrosty wokół protezki (10,8%), za mały otwór w płytce strzemiączka (8,6%), za krótka protezka (8,6%), progresja otosklerozy (7,5%), za długa protezka (6,4%), obecność ziarniniaka wokół protezki (5,4%) oraz przemieszczone kowadełko (4,3%). Wnioski: W przypadku otosklerozy leczenie operacyjne stanowi uznaną i dobrą metodę. Pozwala ono na uzyskanie poprawy słuchu u zdecydowanej większości leczonych w ten sposób chorych. Niestety na przestrzeni lat u części pacjentów ponownie rozwija się niedosłuch przewodzeniowy. Reoperacja daje szansę na ustalenie przyczyny i poprawę słuchu w większości takich przypadków.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 1; 1-6
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesne wyniki badań audiologicznych po wykonaniu stapedektomii: porównanie użycia mikrowiertła przy niskich obrotach z perforatorem ręcznym w celu wykonania małego otworu w płytce. Prospektywne badanie obserwacyjne
Autorzy:
Palacios-Garcia, Jose
Ropero-Romero, Francisco
Aguilar-Vera, Francisco
Sanchez-Gomez, Serafin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397256.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
audiologia
chirurgia strzemiączka
niedosłuch
otoskleroza
stapedektomia
Opis:
Wprowadzenie: Stapedektomia jest obecnie chirurgiczną metodą z wyboru w przypadku leczenia otosklerozy. Pomimo tego, nie osiągnięto porozumienia w sprawie najlepszej techniki wykonania małego otworu w płytce, dlatego do tej pory zaproponowano wiele różnych sposobów postępowania. Cel: Celem analizy było zbadanie efektów słuchowych uzyskanych przy użyciu mikrowiertła oraz ręcznego perforatora. Materiał i metody: U osób poddanych stapedektomii przeprowadzono prospektywne badanie obserwacyjne. Przeanalizowano próg słyszenia w dwóch grupach pacjentów w zależności od sposobu wykonania otworu w płytce – za pomocą mikrowiertła lub ręcznego perforatora. Wyniki: Ocenie poddano łącznie 113 pacjentów. Pooperacyjna poprawa słuchu w grupie, w której użyto mikrowiertła, wynosiła 23,29 (18,58) dB HL 95% CI (18,40–28,18), zaś w grupie, w której zastosowano ręczny perforator, 22.67 (12.91) dB HL 95% CI (19.07–26.26). Obie grupy osiągnęły wyniki istotne statystycznie. Pooperacyjny próg słyszenia przewodnictwa kostnego przy częstotliwościach 0,5, 1 i 2 kHz oraz pooperacyjny próg słyszenia przewodnictwa powietrznego przy częstotliwościach 2 i 4 kHz wykazały istotne statystycznie różnice w grupie perforatorów ręcznych. Zamknięcie luki powietrzno-kostnej było większe w grupie, w której użyto mikrowiertła, a różnice były istotne statystycznie. Wniosek: Zarówno perforator ręczny, jak i mikrowiertło, zapewniają dobre rezultaty po sześciu miesiącach od zabiegu. Ręczny perforator pozwala osiągnąć lepsze wyniki audiologiczne niż mikrowiertło. Z tego powodu perforator ręczny jest techniką bezpieczną i może być stosowany w ośrodkach, które nie dysponują innymi metodami wykonania małego otworu w płytce.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 1; 45-50
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ operacji w otosklerozie na ucho nieoperowane
Autorzy:
Wiatr, Agnieszka
Job, Katarzyna
Składzień, Jacek
Wiatr, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397280.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
nieoperowane ucho
otoskleroza
stapedotomia
załamek Carharta
Opis:
Wstęp: Otoskleroza jest określana jako choroba podstawowa błędnika kostnego. Związana z nią utrata słuchu najczęściej ma charakter przewodzeniowy, a w niektórych przypadkach zajęcie kostnej tkanki ślimaka skutkuje mieszanym ubytkiem słuchu. Cel: Celem analizy było udzielenie odpowiedzi na pytanie: czy operacja jednego ucha wpływa na stan ucha przeciwnego w przebiegu otosklerozy? Metody: Badaniami objęto 140 pacjentów hospitalizowanych i operowanych w latach 2010–2016. Do badania zakwalifikowano tylko tych chorych, którzy przed włączeniem do analizy nie przeszli operacji ucha środkowego z powodu otosklerozy. W ocenie audiologicznej wykorzystano audiometrię tonalną (progową). Wyniki: W grupie osób bez załamka Carharta średni próg słyszenia przewodnictwa kostnego był statystycznie niższy niż przed zabiegiem dla częstotliwości 500 oraz 1000 Hz i statystycznie równy dla częstotliwości 2000 Hz. W tej samej analizie przeprowadzonej w grupie pacjentów z załamkiem Carharta obecnym w przedoperacyjnym audiogramie tonalnym ucha nieoperowanego wykazano istotnie statystycznie niższą wartość pooperacyjnego progu przewodzenia kostnego. Wnioski: Badanie potwierdziło możliwość poprawy słyszenia w uchu nieoperowanym po wykonaniu stapedektomii w przeciwnym uchu średnio o 5 dB w zakresie niskich częstotliwości.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 2; 15-20
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies