Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "otorynolaryngologia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Historia otorynolaryngologii
Autorzy:
Bruzgielewicz, Antoni
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Bartoszewicz, Robert
Litwiniuk, Małgorzata
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401529.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
historia
otorynolaryngologia
Opis:
Profesor Teodor Heiman w przedmowie „Krótkiego rysu historyi otjatryi” wydanej w 1912 roku, pisał: „Kto jednakże chce poznać dokładnie medycynę, lub jakiś dział jej, kto zawodu swego nie chce traktować jak zwyczajne rzemiosło, ten nie może obejść się bez znajomości tego, co zrobiono w przeszłości, bez zapoznania się z przebiegiem rozwoju nauki, przynajmniej w zarysach ogólnych”. Autorzy, kierując się tym przesłaniem, starają się pokazać, jakie są możliwości zapoznania się z historią otorynolaryngologii.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 4; 49-53
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sekcja Wileńska Polskiego Towarzystwa Otorinolaryngologicznego w latach 1924–1939
Autorzy:
Bruzgielewicz, Antoni
Bartoszewicz, Robert
Niemczyk, Kazimierz
Krupowies, Walentyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398983.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
historia medycyny
otorynolaryngologia
Wilno
Opis:
Towarzystwo lekarskie zrzeszające lekarzy zajmujących się chorobami uszu, nosa, krtani i gardła na terytorium Rzeczypospolitej została zarejestrowane w 1921 jako Polskie Towarzystwo Otorinolaryngologiczne. Sekcja Wileńska Towarzystwa powstała w 1924 roku. O Sekcji Wileńskiej Polskiego Towarzystwa Otorinolaryngologicznego wiemy najwięcej, ponieważ zachowały się protokoły posiedzeń sekcji. Jak wynika z protokołów w ciągu 16 lat istnienia Sekcji Wileńskiej odbyło się 58 posiedzeń. Przez cały okres działalności Sekcji zademonstrowano ponad 250 różnych przypadków klinicznych, wygłoszono ponad 30 prac i referatów, omawiano i prezentowano wynalazki, nowe metody lecznicze i operacyjne. Koledzy dzieli się doświadczeniem zdobytym za granicą, omawiano staże odbyte w ośrodkach za granicą, udział w zjazdach w Polsce i zagranicą. Sekcja Wileńska w ramach XIII Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich w Wilnie 26-29.09.1929 roku zorganizowała VIII krajowy Zjazd Towarzystwa oraz posiedzenie sekcji.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 1; 36-41
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
40-lecie (1980–2020) powstania Sekcji Onkologicznej Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi
Autorzy:
Bruzgielewicz, Antoni
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Kaczmarczyk, Dariusz
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399306.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
historia medycyny
otorynolaryngologia
Sekcja Onkologiczna
Opis:
Sekcja Onkologiczna Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi jest jedną z najstarszych sekcji PTOL-u. Została ona powołana uchwałą Walnego Zebrania PTOL-u w Poznaniu 22 września 1980 r. na wniosek prof. Stanisława Iwankiewicza, który został jej Przewodniczącym. 12 grudnia 1981 r. we Wrocławiu odbyła się I Konferencja Sekcji; jej tematem był rak krtani. W ciągu 40-lecia istnienia Sekcja Onkologiczna zorganizowała 3 konferencje i 17 sympozjów, przynosząc tym chlubę całemu Towarzystwu, propagowała najnowsze trendy naukowe w podejściu do nowotworów głowy i szyi. Wraz z rozwojem nauk podstawowych, badań genetycznych, molekularnych oraz nowych metod diagnostycznych i leczniczych, tematyka spotkań stopniowo rozszerzała się, obejmując nowe działy i zagadnienia w onkologii laryngologicznej.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 4; 17-22
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otorhinolaryngological manifestations of COVID-19
Otorynolaryngologiczne manifestacje COVID-19
Autorzy:
Wysocki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399025.pdf
Data publikacji:
2021-04-26
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
COVID-19
otorhinolaryngology
symptoms
otorynolaryngologia
objawy
Opis:
COVID-19 manifests itself in a wide spectrum of clinical symptoms, both in terms of their variety and severity. It can be asymptomatic or abortive, mild, moderate, severe and lightning, as septic with multiple organ failure and shock Typical leading symptoms of COVID-19 are: high fever poorly responding to drugs, severe loss of strength, chest pain, dyspnoea, pain headaches, bone and joint pain and muscle pain, until the onset of acute respiratory distress syndrome (ARDS). However, many publications mention among the possible symptoms also others, not related to the involvement of the lower respiratory tract. These are gastrointestinal disorders, damage to the central and peripheral nervous system, catarrh of the upper respiratory tract and dysfunctions of the sensory organs. The aim of this literature review was to determine the frequency of various head and neck dysfunctions that are part of COVID-19. Symptoms of conjunctivitis, nasal mucosa, pharynx and larynx are reported by about of patients, but they do not always occur at the same time, as in infections caused, for example, by rhinoviruses. Anosmi / hyposmia or ageusia / hypogeusia occur with a similar frequency. Symptoms of damage to the equilibrium system, such as dizziness, are reported by approx. 1/3, vertigo and hearing loss approx. 5-6%, tinnitus approx. 10% of patients. Reports of coexistence with COVID-19 of peripheral paresis of the facial nerve are so far relatively few and often included in the neurological disorders, the frequency of which is also about 1/3 of COVID-19 cases. Importantly, both catarrhal symptoms and the others listed here may precede, co-occur or follow the appearance of the leading symptoms of COVID-19. They can also be the only symptoms of this disease. This should prompt otorhinolaryngologists to be particularly vigilant in this regard
COVID-19 manifestuje się szerokim spektrum objawów klinicznych, tak pod względem ich różnorodności, jak natężenia. Może przebiegać bezobjawowo lub poronnie, lekko, średnio, ciężko oraz piorunująco, jako stan septyczny z niewydolnością wielonarządową i wstrząsem Typowymi wiodącymi objawami COVID-19 są: wysoka gorączka słabo reagująca na leki, mocno odczuwalna utrata sił, ból w klatce piersiowej, duszność, ból głowy, bóle kostno-stawowe i mięśniowe, aż do wystąpienia zespołu ostrej niewydolności oddechowej ARDS (acute respiratory distress syndrome). Jednakże wiele publikacji wymienia wśród możliwych objawów także inne, nie związane z zajęciem dolnych dróg oddechowych. Są to zaburzenia żołądkowo-jelitowe, uszkodzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, nieżyt górnych dróg oddechowych i dysfunkcje narządów zmysłów. Celem niniejszego przeglądu piśmiennictwa było określenie częstości różnych dysfunkcji w obrębie głowy i szyi, będących elementami COVID-19. Objawy nieżytu spojówek, błony śluzowej nosa, gardła i krtani podaje ok. ¾ chorych, jednak nie zawsze występują one wszystkie i jednoczasowo, jak w infekcjach wywoływanych np. przez rhinowirusy. Z podobną częstością występują Anosmi/hyposmia lub ageusia/hypogeusia. Objawy uszkodzeń układu równowagi, w postaci dizziness zgłasza ok. 1/3, vertigo i niedosłuch ok. 5-6%, szum uszny ok. 10%, pacjentów. Doniesienia o współwystępowaniu z COVID-19 obwodowego niedowładu nerwu twarzowego są na razie stosunkowo nieliczne i często zaliczane do zaburzeń neurologicznych, których częstość wynosi również ok. 1/3 przypadków COVID-19. Co ważne, tak objawy nieżytowe, jak i pozostałe tu wymienione mogą poprzedzać, współwystępować lub następować po wystąpieniu wiodących objawów COVID-19. Mogą być także jedynymi objawami tej choroby. Powinno to skłaniać otorynolaryngologów do szczególnej czujności w tym zakresie.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 2; 18-24
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie tomografii komputerowej wiązki stożkowej (CBCT) w laryngologii i chirurgii rekonstrukcyjnej głowy i szyi – przegląd literatury i doświadczenia własne
Autorzy:
Piotrowska-Seweryn, Agnieszka
Krakowczyk, Łukasz
Maciejewski, Adam
Kaniszewska-Dorsz, Żaneta
Markowski, Jarosław
Pietrauszka, Kornelia
Goroszkiewicz, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399678.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
głowa i szyja
otorynolaryngologia
rekonstrukcja
tomografia komputerowa
wolny płat
Opis:
CBCT jest stosunkowo nową metodą diagnostyki obrazowej w medycynie. Po raz pierwszy została użyta w 1982 r. w Mayo Clinic Biodynamics Research Laboratory [1], a od 2001 r. jest komercyjnie wykorzystywana w stomatologii. Od wielorzędowej osiowej tomografii komputerowej różni się m.in. techniką wykonania oraz poszczególnymi parametrami. Niska dawka promieniowania stanowi jej największą zaletę, dzięki której coraz chętniej posługuje się nią wielu specjalistów, w tym laryngolodzy i chirurdzy rekonstrukcyjni. W laryngologii CBCT znalazła zastosowanie w diagnostyce przed- i okołooperacyjnej zarówno w rynologii, jak i otologii. W chirurgii rekonstrukcyjnej CBCT ułatwia dokładne zaplanowanie płata, a śródoperacyjnie pozwala na perfekcyjne dopasowanie odtwarzanych elementów tkankowych. W niniejszym artykule autorzy przedstawiają dotychczasowe informacje na temat CBCT w laryngologii, uzyskane na podstawie przeglądu literatury polskiej i zagranicznej, oraz dzielą się własnym doświadczeniem w zastosowaniu tomografii komputerowej wiązki stożkowej w operacjach rekonstrukcyjnych w obrębie twarzoczaszki.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 3; 1-7
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The unusual case of neck lymphadenopathy - oculoglandular form of tularemia
Nietypowy przypadek pacjentki z limfadenopatią szyjną - postać oczno-węzłowa tularemii
Autorzy:
Baranowska-Kempisty, Katarzyna
Kluz-Zawadzka, Jolanta
Warzybok-Bajda, Sylwia
Szuber, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399818.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
neck limphadenopathy
tularemia
Francisella tularensis
otorhinolaryngology
limfadenopatia szyjna
otorynolaryngologia
Opis:
Tularemia is anthropozoonosis caused by Bacteria Francisella tularensis a gram negative, non-motile aerobic bacillus.[5][8] The bacteria is transmitted mostly by rabbits, hares, rodents and arthropods. The pathogen penetrates into an organism via damaged skin, conjunctiva or mucosa- either through inhalation or ingestion. The clinical manifestations depend on the route of acquisition. Six forms of the disease can be distinguished: ulceroglandular or glandular, oculoglandular, oropharyngeal, respiratory, typhoidal, and intestinal. [11] We present a case report of the rarest oculoglandular form of tularemia. The patient was admitted to the hospital with right pre-auricular swelling, right sided neck lymphadenopathy, conjunctivitis and a nodule of the right eyelid. After excluding more common differential diagnoses, an ELISA test was performed and Francisella tularensis antibodies were identified. Patient administered proper antibiotic therapy. Tularemia is a rarely occurring disease in Poland and is nearly never taken into consideration by otolaryngologists when diagnosing patients with neck lymphadenopathy. In clinical practice, otorhinolaryngologists should always consider this infectious zoonosis, especially the oculoglandular and oropharyngeal forms, as delayed diagnosis and treatment may causes serious health consequences in patients. In the future new drug research should be conducted because of the adverse effect of widely used medications specially for children and pregnant woman.
Tularemia jest antropozoonozą wywołaną przez wewnątrzkomórkową gram ujemną bakterię tlenową Francisella tularensis, bardzo rzadko występującą w Polsce [5, 8]. Najczęściej przenoszona jest przez króliki, zające oraz inne gryzonie, a także stawonogi. Patogen wnika do organizmu przez uszkodzoną skórę, spojówkę lub błonę śluzową ‒drogą wziewną lub pokarmową. W zależności od drogi wniknięcia możemy wyróżnić 6 postaci tularemii: wrzodziejąco-węzłową, oczno-węzłową, ustno-gardłową, płucną, durową oraz jelitową. Przedstawiamy przypadek pacjentki, u której wystąpiła najrzadsza forma tularemii – postać oczno-węzłowa [11]. Pacjentka zgłosiła się na Oddział Otorynolaryngologii jednego ze szpitali na podkarpaciu z powodu obrzęku w okolicy przedusznej prawej, powiększenia węzłów chłonnych szyi po stronie prawej oraz guzka powieki górnej i zaczerwienienia spojówki oka prawego. Po wykluczeniu najbardziej prawdopodobnych przyczyn powodujących limfadenopatię szyjną przeprowadzono badania ELISA, w którym zostały wyryte przeciwciała Francisella tularensis. Po potwierdzeniu choroby pacjentka otrzymała leczenie celowane. Na oddziałach otorynolaryngologicznych praktycznie nie jest brana pod uwagę w diagnozowaniu chorych z towarzyszącą limfadenopatią szyjną. W praktyce laryngologicznej powinniśmy jednak pamiętać o tej chorobie zakaźnej, a szczególnie o jej postaci oczno-węzłowej i ustno-gardłowej, ponieważ opóźnienie diagnozy i leczenia może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 3; 33-38
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
COVID-19 – aktualne dane kliniczne i przegląd zaleceń dla lekarzy otorynolaryngologów i stomatologów
Autorzy:
Niemczyk, Kazimierz
Jasińska, Agnieszka
Krawczyk, Przemysław
Bilińska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399233.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
COVID-19
otorynolaryngologia
procedury generujące aerozol
SARS-CoV-2
wytyczne postępowania
Opis:
Mimo wielokierunkowych działań w sferze polityki, ochrony zdrowia i ograniczania bezpośrednich kontaktów międzyludzkich do minimum, pandemia Covid-19 objęła cały świat, a liczba przypadków tej choroby wzrasta wykładniczo. Świadczy to o niezwykłej powadze sytuacji. Lekarze i inni specjaliści w zakresie ochrony zdrowia są i będą na pierwszej linii walki z pandemią, stanowiąc przy tym grupę najbardziej narażoną na zakażenia. Infekcja wirusem SARS-CoV-2 dotyczy pacjentów w każdym wieku, przy czym mediana wieku chorych wynosi 49–59 lat. Do najczęstszych dolegliwości u osób z Covid-19 należą: gorączka, kaszel z odkrztuszaniem wydzieliny, duszność oraz uczucie ogólnego osłabienia i bóle mięśniowe. W przebiegu Covid-19 dochodzi do zapalenia płuc, które w ok. 20% przypadków ma umiarkowanie ciężki przebieg z zaburzeniami oddechowymi. Istotne z punktu widzenia otorynolaryngologów są także doniesienia o zaburzeniach węchu i smaku, które są stwierdzane u 30% pacjentów. Potwierdzeniem zakażenia SARS-CoV-2 u pacjentów z objawowym lub epidemiologicznym podejrzeniem Covid-19 są testy genetyczne RT-PCR. Materiał biologiczny pobiera się najczęściej z nosa lub nosogardła. Postępowanie w przypadkach Covid-19 jest objawowe, gdyż nie ma obecnie specyficznego leku pozwalającego na wyleczenie. Szczególnie duże ryzyko zakażenia istnieje u lekarzy zajmujących się regionem górnych dróg oddechowych i początkowego odcinka drogi oddechowej. Mało objawowe pierwsze stadia choroby przy dużej zakaźności powodują, że w czasie trwania pandemii planowe badania i zabiegi powinny być ograniczone. Podczas badania pacjentów lub ich leczenia wskazane jest stosowanie osobistego wyposażenia zabezpieczającego, zmniejszając ryzyko przypadkowego zakażenia zespołu leczącego. Przy leczeniu osób z potwierdzoną infekcją SARS-CoV-2 lub wymagających natychmiastowego leczenia, bez możliwości ustalenia czynników epidemiologicznych Covid-19, pełne osobiste wyposażenie zabezpieczające jest konieczne.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 1; 19-27
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd przyczyn dyskwalifikacji członków załóg lotniczych w Chińskich Wojskach Lotniczych w latach 1961-90 z powodów laryngologicznych
Powiązania:
Polski Przegląd Medycyny Lotniczej 1995, nr 1, s. 82-83
Współwytwórcy:
Jaskowski, Adam. Tłumaczenie
Data publikacji:
1995
Tematy:
Medycyna wojskowa lotnicza
Personel latający choroby Chiny 1961-1990 r.
Otorynolaryngologia
Opis:
Tł. art. zamieszcz. w "Aviation Space and Environment Medicine". --- 1994, May.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies