Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "orientalizm" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 52
Tytuł:
"Czefurzy raus!" Gorana Vojnovicia. Słoweńska powieść kultowa w świetle bałkanizmu
Southern Scum Go Home! A Slovene Cult Novel in The Light of Balkanism
Autorzy:
Reiman, Judit
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182313.pdf
Data publikacji:
2014-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
postcolonial Slovene novel
post-Yugoslav spaces
nesting orientalism
nesting balkanism
Bo
słoweńska powieść postkolonialna
obszar postjugosłowiański
wewnętrzny orientalizm
wewnętrzny bałkanizm
Bośniacy w Słowenii
Opis:
Czefurzy raus! to wydana również po polsku słoweńska powieść autora Gorana Vojnovicia, której narrator, żyjący na lublańskim osiedlu-getcie imigranckim nastolatek bośniackiego pochodzenia, opowiada o swojej sytuacji i perypetiach w słoweńskiej stolicy. Wyobcowanai wykorzeniona tożsamość bohatera pokazywana swoistym dyskursem „czefurskim”, mieszanką języka słoweńskiego i bośniackiego, gorzko, nie bez ironii i dowcipu przywołuje sytuację postjugosłowiańską z wieczną kontrowersją Europy Środkowej i Bałkanów z punktu widzenia upokorzonego, napiętnowanego i pozbawionego życiowych szans bohatera. Tekst pokazuje, w jaki sposób w powieści tematyzowane są toposy wewnętrznego orientalizmu i bałkanizmu, które dotyczą nie tylko Bośniaków, ale także Słoweńców, oraz szuka odpowiedzi na pytanie, dlaczego oczekiwany transfer kulturowy nie mógł dojść do skutku. Punktem wyjściowym analizyjest teoria Marii Todorovej, która na wzór wewnętrznego orientalizmu wprowadziła koncept wewnętrznego bałkanizmu.
„Czefurzy raus!” by Goran Vojnović is a Slovene cult novel narrated by a Bosnian teenager living in a Ljubljana housing estate, an immigrant ghetto. The boy, while relating about his adventures and experiences in a mixed Bosnian-Slovene language which is the most conspicuous evidence of his uprootedness and alienation, in an ironic and sometimes funny way recalls the situation in post-Yugoslav spaces with their constant cultural conflict between Central Europe and the Balkans with the eyes of the stigmatized and humiliated hero who is deprived of a chance for a better life. The paper shows how the topoi of nesting orientalism and nesting balkanism referring to Bosnians and Slovenes are thematized in the novel and represents an attempt to describe why the expected cultural transfer could not succeed. The starting point of our analysis is the theory of Maria Todorova, who introduced the concept of nesting balkanisms on the basis of nesting orientalisms.
Źródło:
Porównania; 2014, 14; 99-107
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Lud «Koranu» – lud «Ewangelii»”. Norwid o genezie islamu i historii relacji chrześcijańsko-muzułmańskich
„People of the Quran – People of the Gospel”. Norwid on the Origin of Islam and the History of the Relations between Christians and Muslims
Autorzy:
Gadamska-Serafin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451044.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Norwid
Islam
Muslims
Christians
Christian-Muslim relations
origins of Islam
Saint John of Damascus
19th century orientalism
Polish orientalism
islam
muzułmanie
chrześcijanie
relacje chrześcijańsko-muzułmańskie
geneza islamu
św. Jan Damasceński
orientalizm XIX wieku
orientalizm polski
Opis:
In addition to the western Mediterranean culture, Cyprian Kamil Norwid’s cultural interests also include the world of Islam and the civilization of the East. As emerges from the poet’s surviving letters and notes, his interest focused mainly on the question of the origins of the Muslim religion and the centuries-old history of Christian-Muslim relations. As a descendant of King John III Sobieski , the victor over Turks at Vienna, and an avid reader of Jerusalem Delivered by Tasso, Norwid simply could not neglect this issue in his ruminations and studies. His notes on Islam in Album Orbis were illustrated with many graphics and drawings related to eastern themes. It seems that Norwid’s historical approach to Muslim issues was to a large extent shaped by some patristic sources, and first of all by writings of Saint John of Damascus, rather than by his contemporary scientific or travelogue orientalism.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2016, 6(11); 407-441
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Tatarski czyn” Norwida między hierarchią a erupcją (semantyka, konteksty, konsekwencje)
Norwids "tatarski czyn". Between hierarchy and eruption (semantics, contexts, and consequences)
Autorzy:
Zehnder, Christian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117452.pdf
Data publikacji:
2019-11-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
Mickiewicz
Cieszkowski
polski romantyzm
Promethidion
aktywizm romantyczny
filozofia czynu
Imperium Rosyjskie
orientalizm
Polish Romanticism
Romantic activism
philosophy of action
Russian Empire
Orientalism
Opis:
Opierając się na polemice między Stanisławem Cywińskim a Ignacym Fikiem z lat 30. XX w. artykuł rozróżnia dwa sposoby rozumienia norwidowskiego wyrażenia „tatarski czyn”: jako ‘akcja’ lub jako ranga (z rosyjskiego czin według carskiej Tabeli rang). Celem artykułu jest ukazanie, w jaki sposób erupcyjne i hierarchiczne odczytania „tatarskiego czynu” wpłynęły na opinie na temat Promethidiona (1851) i, szerzej, na norwidowską krytykę utopijnej myśli polskiego romantyzmu i rosyjskiej polityki. Adam Mickiewicz w latach dwudziestych i trzydziestych XIX w. wskazywał na homonimię między wyrazami czyn a czin oraz na jej potencjał w tworzeniu ambiwalencji między pozornie nieprzystającymi wyobrażeniami erupcji i hierarchii. Ponadto Mickiewicz powiązał oba rozumienia słowa czyn ze stereotypową tatarską lub mongolską „azjatyckością”. Pod tym względem sformułowanie Norwida jest konwencjonalne. Oryginalne jest jednak to, jak Norwid obraca wcześniejsze idee Mickiewicza przeciwko późniejszym poglądom autora Dziadów, który w swoich prelekcjach paryskich zdaje się gloryfikować „czyn tatarski”. W przeciwieństwie do „krwawej drabiny” rosyjskiej biurokracji i irracjonalnej tendencji w aktywizmie Mickiewicza, Norwid proponuje „stopniową pracę”, której kulminacją, a nie erupcją, jest czyn. Ten aspekt wyobraźni Norwida ukazany jest w równoległej lekturze z myślą filozofa Augusta Cieszkowskiego, który w swoich Prolegomenach do historiozofii określił historię jako „tkaninę czynów” prowadzącą do instytucji. W podobny sposób pozytywne wyobrażenie Norwida o czynie, czyli jego rewizja romantycznego akty-wizmu, powinno sytuować się poza alternatywami erupcji i hierarchii.
Drawing on a scholarly polemic of the 1930s, this paper differentiates between two ways of understanding and translating Cyprian Norwid’s formula “tatarski czyn,” as ‘Tatar deed’ (from the Polish czyn) or as ‘Tatar rank’ (from the Russian chin according to the Tsarist Table of Ranks). The aim is to show how the eruptive versus the hierarchical readings of “tatarski czyn” have influenced the opinions on Norwid’s dialogic treatise Promethidion (1851) and, more generally, on his criticism of the utopian thought of Polish Romanticism and of Russian po-litics. It was Adam Mickiewicz who in the 1820s and 1830s pointed to the homonymy between czyn and chin and its potential in enacting ambivalences between the seemingly incommensurable imaginaries of eruption and hierarchy. Moreover, Mickiewicz already linked both understandings of czyn with a stereotypical Tatar, or Mongolian, “Asianness.” In this respect, Norwid’s formula is fairly conventional. What is genuinely original, however, is how Norwid turns Mickiewicz’s earlier ideas against those of the later Mickiewicz who, in his Paris Lectures on the Slavs (1840–1844), seems to glorify the “Tatar deed.” In contrast to the “bloody ladder” of Russian bureaucracy and the irrational tendency in Mickiewicz’s activism, Norwid suggests a “gradual labor” culminating in, not erupting with, the deed (Promethidion). This aspect of Norwid’s metaphorical thought is shown in a parallel reading with the philosopher August Cieszkowski who, in his Prolegomena to Historiosophy (1838), conceptualized history as a “texture of deeds” leading to institutions. Similarly, Norwid’s positive notion of the deed, i.e. his revision of Romantic activism, should be situated beyond the alternatives of eruption and hierarchy.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2019, 37; 17-42
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ten sam jest Bóg”. Norwid – Abd el-Kader - Ibn ‘Arabi
[God is the same]. Norwid – Abd el-Kader - Ibn ‘Arabi
Autorzy:
Gadamska-Serafin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117224.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
Abd el-Kader
Ibn ‘Arabi
orientalizm XIX-wieczny
Orient
romantyzm
islam
muzułmanie
19th-century orientalism
the Orient
Romanticism
Islam
Muslims
Opis:
Przesłanie Norwidowskiego wiersza Do Emira Abd el Kadera w Damaszku z roku 1860 wykazuje niezwykłą zbieżność z myślami wyrażonymi przez Abd el-Kadera w jego wydanym po francusku dziele Rappel à l’intelligent, avis à l’indifferent. Cinsiderations philosophiques, réligieuses, historiques etc. (Paris 1858). Jest wielce prawdopodobne, że Norwid znał wskazaną publikację algierskiego bohatera narodowego, mistyka i świętego islamu. Duchowa i intelektualna bliskość tych dwóch wybitnych myślicieli XIX stulecia jest uderzająca. Źródłem uniwersalizmu religijnego Abd el-Kadera była nauka jego duchowego mistrza, twórcy muzułmańskiego mistycyzmu i najwybitniejszego teologa sufickiego późnego islamu – Ibn ‘Arabiego. W poezji Norwida zainicjowany został w literaturze polskiej – osadzony na solidnym fundamencie metafizycznym i na uniwersalistycznych przesłankach wyłonionych z obu tradycji – okcydentalnej i orientalnej, prawdziwy dialog świata zachodniego z arabskim Wschodem, niepomiernie przekraczający swą głębią i merytorycznością wszelkie powierzchowne mody i orientalne stylizacje tamtej epoki. Norwid i arabski Emir z Damaszku nie tylko jednogłośnie wskazywali te same zagrożenia wynikające z błędnych założeń kulturowo-cywilizacyjnych europejskiej nowożytności oraz pragnęli przemodelować ją według wzorca doskonalszego, ale także wspólnie proponowali w swych pismach, by zamknąć (wpierw mentalnie, następnie na planie dziejów) starą epokę europocentryzmu i religijnego ekskluzywizmu, a otworzyć erę nową – humanizmu światowego
The main message of Norwid’s poem Do Emira Abd el Kadera w Damaszku [To Emir Abd el Kader in Damascus] of 1860 reveals his remarkable affinity for the ideas expressed by Abd el-Kader in his French work Rappel à l’intelligent, avis à l’indifferent. Considerations philosophiques, réligieuses, historiques etc. [Call to the intelligent, warning to the indifferent. Philosophical, religious, historical and related considerations] (Paris 1858). It is highly probable that Norwid was familiar with the text by the Algerian national hero, a mystic and an Islamic saint. The spiritual and intellectual closeness of these two remarkable thinkers of the 19th century is striking. The source of the religious universalism in Abd el-Kader’s thought is the legacy of his own spiritual master – the founding father of Muslim mysticism and the most famous Sufi theologian of late Islam – Ibn ‘Arabi. Norwid’s poetry introduced an idea of authentic dialogue of the West with the Arabic East to Polish literature. This dialogue rested on sound metaphysical foundations and on the universalist premises emerging from both traditions – occidental and oriental. In its weight and depth, this dialogue surpassed all the superficial fads and oriental stylisations typical of the epoch. Norwid and the Arab Emir of Damascus expressed unanimously their anxiety about the dangers that the European contemporaneity faced as a result of the false cultural and civilizational assumptions it decided to rest on. They both strove to reconstruct it in accord with a more promising model. They both believed as well that the reconstruction must begin with closing down (first mentally, then historically) the old time of Eurocentrism and religious exclusivism, to open a new era of global humanism.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2016, 34; 21-59
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘Ten sam jest Bóg’. Norwid – Abd el-Kader – Ibn ‘Arabi
Autorzy:
Gadamska-Serafin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729758.pdf
Data publikacji:
2020-05-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
Abd el-Kader
Ibn ‘Arabi
19th-century orientalism
the Orient
Romanticism
Islam
Muslims
orientalizm XIX-wieczny
Orient
romantyzm
islam
muzułmanie
Opis:
The main message of Norwid’s poem Do Emira Abd el Kadera w Damaszku [To Emir Abd el Kader in Damascus] of 1860 reveals his remarkable affinity for the ideas expressed by Abd el-Kader in his French work Rappel à l’intelligent, avis à l’indifferent. Considerations philosophiques, réligieuses, historiques etc. [Call to the intelligent, warning to the indifferent. Philosophical, religious, historical and related considerations] (Paris 1858). It is highly probable that Norwid was familiar with the text by the Algerian national hero, a mystic and an Islamic saint. The spiritual and intellectual closeness of these two remarkable thinkers of the 19th century is striking. The source of the religious universalism in Abd el-Kader’s thought is the legacy of his own spiritual master – the founding father of Muslim mysticism and the most famous Sufi theologian of late Islam – Ibn ‘Arabi. Norwid’s poetry introduced an idea of authentic dialogue of the West with the Arabic East to Polish literature. This dialogue rested on sound metaphysical foundations and on the universalist premises emerging from both traditions – occidental and oriental. In its weight and depth, this dialogue surpassed all the superficial fads and oriental stylisations typical of the epoch. Norwid and the Arab Emir of Damascus expressed unanimously their anxiety about the dangers that the European contemporaneity faced as a result of the false cultural and civilizational assumptions it decided to rest on. They both strove to reconstruct it in accord with a more promising model. They both believed as well that the reconstruction must begin with closing down (first mentally, then historically) the old time of Eurocentrism and religious exclusivism, to open a new era of global humanism.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2016, 34 English Version; 23-60
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A STUDY ON THE ASPECTS OF EUROCENTRISM AND DIFFUSIONISM REPRESENTED IN FOREIGNERS’ TRAVEL RECORDS ON KOREA IN EARLY 1900s
20세기 초반 외국인 여행기에 나타난 유럽중심주의와 전파론의 양상
STUDIUM NAD EUROCENTRYZMEM I DYFUZJONIZMEM W POŚWIĘCONYCH KOREI DZIENNIKACH ZAGRANICZNYCH PODRÓŻNIKÓW Z POCZĄTKU XX WIEKU
Autorzy:
CHO, Kang Sok
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040228.pdf
Data publikacji:
2017-07-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
inność
reprezentatywność
postępowość
orientalizm
estetyczny orientalizm
dziennik z podróży
dyfuzjonizm geograficzny
the other
representation
progressivism
orientalism
aesthetic orientalism
travelogue
geographical diffusionism
Opis:
This paper deals with three different perspectives appeared in foreign visitors’ records on Korea in 1900s. Jack London was a writer who wrote novels highly critical of American society based on progressivism. However, when his progressive perspective was adopted to report the political situation of Korea in 1904, he revealed a typical perspective of orientalism. He regarded Korea and ways of living in Korea as disgusting and ‘uncivilized.’Compared with Jack London’s perspective, French poet Georges Ducrocq’s book was rather favorable. He visited Korea in 1901 and he showed affectionate attitude toward Korea and its people. However, his travel report, Pauvre et Douce Coree, can be defined as representing aesthetic orientalism. He tried to make all the ‘Korean things’ seem beautiful and nice, but it is true that this kind of view can also conceal something concrete and specific. This perspective at once beautifies Korea and also conceals the reality about Korea.E. Burton Holmes was a traveler and he often used his ‘motion-picture’ machine to record things he witnessed while travelling around worldwide countries. So, his report (travelogue) and motion picture film on Korea written and made in 1901 was based on close observation and rather objective point of view. Nonetheless, he couldn’t avoid the perspective of the colonizer’s model of the world, in other words, geographical diffusionism of western culture.
Ten artykuł dotyczy trzech różnych perspektyw jakie pojawiły się w dokumentach zagranicznych gości na temat Korei w początkach XX wieku. Jack London był pisarzem, który pisał powieści bardzo krytyczne w stosunku do społeczeństwa amerykańskiego. Gdy jednak w 1904 roku przyjęto jego postępową perspektywę, opisując sytuację polityczną w Korei, ujawnił on typowy pogląd orientalizmu. Uważał, że Korea i sposób życia Koreańczyków są obrzydliwe i „niecywilizowane”. W porównaniu z punktem widzenia Jacka Londona, książka francuskiego poety Georgesa Ducrocqa przedstawiała Koreę raczej w korzystnym świetle. Odwiedził Koreę w 1901 roku i okazywał uczuciową postawę wobec Korei i jej mieszkańców. Jednak jego sprawozdanie z podróży, Pauvre et Douce Coree, można określić jako reprezentatywny orientalizm estetyczny. Starał się, by wszystkie „koreańskie sprawy” wydały się piękne i miłe, ale prawdą jest, że taki pogląd może ukryć coś konkretnego. Ta perspektywa od samego początku upiększa Koreę, a także w tym samym czasie ukrywa rzeczywisty obraz Korei. E. Burton Holmes był podróżnikiem i często używał swojego „aparatu fotograficznego” do nagrywania rzeczy, których był świadkiem podczas podróży po całym świecie. Tak więc jego reportaż (travelogue) i film fabularny o Korei z 1901 roku opierały się na ścisłej obserwacji i raczej obiektywnym punkcie widzenia. Niemniej jednak nie mógł on uniknąć perspektywy modelu kolonizatora świata, innymi słowy, geograficznego dyfuzjonizmu.
본고는 20세기 초반 한국(대한제국)을 방문한 3명의 외국 작가의 글을 검토한다. 잭 런던의 직선적 진보의식에 기초한 오리엔탈리즘이 타자를 유럽(서구)중심의 기준에 맞춰 무한히 상대화하면서 스스로의 우월성을 강조한다면 조르주 뒤크로의 심미적 오리엔탈리즘은 타자의 구체적 상황과 갈등과 내적 변모 과정을 무화시키는 정서적 태도에 의존함으로써 타자를 항구적 불변의 지위에 두려한다. 그런가 하면 버튼 홈스는 사용하는 매체의 특징에 따라 객관적 관찰자의 시점을 유지하려는 노력을 기울인다. 그러나 그 역시 근대적 확산론의 전제를 수용하고 있다.잭 런던의 편협한 진보주의와 조르주 뒤크로의 복고적이고 심미화된 오리엔탈리즘, 그리고 버튼 홈스의 객관적 태도와 그것의 이면에 놓인 근대적 확산의 시계는 20세기 초 조선을 방문한 민간인 외국인들의 시선을 전형적 구도로 보여준다고 하겠다.
Źródło:
International Journal of Korean Humanities and Social Sciences; 2017, 3; 117-126
2449-7444
Pojawia się w:
International Journal of Korean Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Transformation in Islamic Thought: The House of Wisdom (Bayt al-Hikmah) in the Context of Occidentalism versus Orientalism
Autorzy:
Tas, Ismail
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/423243.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Al-Ma'mun
occidentalism
orientalism
philosophy
theology
okcydentalizm
orientalizm
filozofia
teologia
Opis:
The House of Wisdom (Bayt al-Hikmah) was built first as a library where the books on the sciences of the Ancients were kept. Under the sponsorship of the Caliph Al-Ma'mun (813-833), it developed into a scientific institute where the books on Ancient Greek philosophy were translated into Arabic. The Caliph acquired many Greek manuscripts and generously supported the translation activities in the House. By the end of the century, Arabic translation of the major works of the Greek philosophy and science had been completed. Thus, the Caliph and his House paved the way for the rise and flourish of Islamic philosophy and science.
Źródło:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2011, 23; 245-270
0860-4487
Pojawia się w:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abd el-Kader o XIX-wiecznej Europie
Autorzy:
Gadamska-Serafin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030967.pdf
Data publikacji:
2018-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Abd el-Kader
the modern age
orientalism
islam
XIX-century Europe
nowożytność
orientalizm
Europa XIX-wieczna
Opis:
As a consequence of being an Algerian leader in the struggle of the independence movement and anti-colonial war against France during the 19th century, Emir Abd el-Kader spent 5 years in a French prison. Later he visited Paris and other European cities on other occasions as well. These events in el-Kader’s life were excellent opportunities to become well acquainted with Western civilization. His work: Call to the Intelligent, Warning to the Indifferent. Philosophical, religious, historical and related considerations (Paris 1858) can be described not only as a philosophical work but also as a tactful worldview discussion and a well-balanced, though a little covert, critique of the modern civilization and Western Culture. Despite his enthusiasm for Western culture and its intellectual trends of the time, the Arab thinker saw the profound flaws in the modern, Cartesian rationalism. Being a true adherent to the Eastern beliefs of reason and religion as inseparable entities, el-Kader advocated their alliance also in the field of science. He regarded religion and science as complementary domains. He also reproached European scholars for the rejection of tradition as a source of truth, which he perceived as a mistake. During the time of colonial politics, which was based on political and religious confrontation, el-Kader wrote about the essential unity of all religions and a need for consensus between people of all creeds around uniform values. Abd el-Kader’s work remains to this day an interesting testimony of the 19th-century Europe’s reception by a true Eastern thinker coming from the world of Islam.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2018, 13, 8; 476-495
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antagonistic Cultures or Global Stratification? Lessons of History and Social Analysis: The Causes of Tensions in Multicultural Societies
Antagonistyczne kultury czy globalne rozwarstwienie? Przyczyny napięć w społeczeństwach wielokulturowych na podstawie nauk historii i analiz społecznych
Autorzy:
DRWĘSKI, BRUNO
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556232.pdf
Data publikacji:
2016-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Edukacji Międzykulturowej i Badań nad Wsparciem Społecznym.
Tematy:
Europe
Islam
crisis
orientalism
West
Europa
islam
kryzys
orientalizm
Zachód
Opis:
When we observe the history and heritage of great civilizations, we notice that we had almost always to do with civilizations we can define as “multicultural”, even if such a concept did not exist in those times. Mesopotamia, Persia, Hellenistic States, and ancient Rome at the time of their splendour, Arab-Muslim empires during the Middle Ages, Mongol-Yuan Chinese empire, of Mongol Indies, Polish-Lithuanian-Ruthenian “Republic of the Two Nations”, Soviet Union, United States – those are some examples of states and civilizations that, not taking into account our own opinions and feelings concerning their political regime or legitimacy, managed to have a strong infl uence on the development of human culture, art and political, social, ideological, theological, economical, scientifi c or legal culture. In all of those states, at least at the time of the peak of their civilization, people from diff erent nationalities (ethnicities) and/or religions held leading political, economical, cultural, scientifi c or ideological positions. We can also give the example of the capital city of the Ottoman “Muslim” and “Turkish” empire, Constantinople, where until the middle of the 19th century, Christians and Jews counted for almost half of the population (Roou, 2005). This State was submitted to a Muslim Sultan but his capital was also the Seat of the spiritual leader of the Universal Christian Greek Orthodox Patriarchate. We can then consider, on the base of these few examples found among numerous other ones we could also have found, that symbiosis and emulation of cultures constitute the basic element and requirement for the dynamic development of human cultures.
Jeśli spojrzymy na historię i dziedzictwo wielkich cywilizacji, obserwujemy, że zawsze mieliśmy do czynienia z cywilizacjami, które określilibyśmy dziś jako »wielokulturowe«, choć takie pojęcie z kolei wówczas nie istniało. Przykłady Mezopotamii, Persji, państw hellenistycznych, starożytnego Rzymu w okresie szczytu jego potęgi, imperiów arabsko-muzułmańskich w wiekach średnich, Chin dynastii Mongołów – Yuanów, Indii Mogołów, Rzeczypospolitej Obojga Narodów, Związku Radzieckiego czy USA, oto parę wybranych przykładów państw, które wywierały, niezależnie od naszych opinii wobec ich ustrojów, wobec ich zasad założycielskich, wobec ich religii, wobec ich ideologii, wobec ich metod rządzenia, silny wpływ na rozwój kultury ludzkiej, na rozwój sztuki, a także na postęp koncepcji politycznych, społecznych, ideologicznych, teologicznych, prawnych, ekonomicznych, naukowych itp. We wszystkich tych państwach, przynajmniej w okresie ich rozkwitu, ważne funkcje polityczne, ekonomiczne, kulturalne, naukowe czy ideologiczne zajmowali ludzie różnych narodowości bądź różnej przynależności ideowej. Należy jeszcze podkreślić przykład stolicy imperium osmańskiego, Konstantynopola, który był masowo zamieszkany do połowy XIX w. przez chrześcijan i żydów, chociaż państwo to było pod władzą muzułmańskiego sułtana, co nie przeszkodziło zresztą, żeby stolica tego imperium była jednocześnie stolicą duchową uniwersalistycznego w swych założeniach chrześcijańskiego patriarchatu prawosławnego. Możemy więc stwierdzić na podstawie tych kilku przykładów wybranych spośród wielu innych możliwych, że synteza i współzawodnictwo kultur stanowią nieodłączną część składową, a także warunek dynamicznego rozwoju kultury ogólnoludzkiej.
Źródło:
Multicultural Studies; 2016, 1; 21-30
2451-2877
Pojawia się w:
Multicultural Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between ‘the me that leaves and the me that returns’: Gertrude Bell’s Persian Gateways and Walls
„Ja, która wyruszam a ja, która wracam” – perskie pasaże Gertrude Bell
Autorzy:
Szołtysek, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198020.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Gertrude Bell
kolonializm
orientalizm
Persja
wiktoriańscy podróżnicy
colonialism
Orientalism
Persia
Victorian travellers
Opis:
Persian Pictures, Gertrude Bell’s first published collection, differs substantially from her later works; critics have accused it of sentimentality, lack of substance – a mere ‘folly’ incommensurable with Bell’s later writings. In the present article, I intend to advocate for Bell, though, proposing to see the supposed faults of Persian Pictures as the work’s greatest strengths which in fact reveal the author’s other, more lyrical and less ‘business-like’, side. With special emphasis placed on the concept of gateways and walls I will attempt to shed light on how, by traversing and/or transgressing borders of various types and putting herself to a series of identity-forming tests, Persian Pictures – to the contemporary reader – offer insight into the broader apparatus of British (and Western) colonialism.By linking each of the selected essays with one of John Frederick Lewis’s orientalist paintings, I hope to further strengthen my argument that aspects of Persian Pictures, originally seen as the work’s weaknesses, have the potential to actually enrich discussions of Western mis/representations of the Orient, without compromising its author, and should thus be approached as instances of powerful and vivid responses to the ‘shock of the new,’ as experienced by Gertrude Bell – and, in fact, many other travellers, male and female alike, who ventured into these realms.
Persian Pictures, pierwsze opublikowane dzieło Gertrude Bell, znacznie różni się od jej późniejszych prac. Krytycy zarzucali jej, że jest to kolekcja sentymentalnych anegdot, niewspółmiernych z jej dojrzalszą twórczością. W niniejszym artykule podejmę próbę „zrehabilitowania” Gertrude Bell, proponując uznać przywoływane wady tekstu za najmocniejsze strony zbioru, które pozwalają ujrzeć inną – młodszą, mniej doświadczoną – Bell, ale już wtedy oddaną „sprawie wschodniej”. Kładąc nacisk na kwestie przekraczania granic i transgresyjnych pasaży, przyjrzę się wybranym esejom z kolekcji Persian Pictures pod kątem ukazania ewolucji tożsamości Bell i rozwoju jej twórczości w kontekście szczytu brytyjskiej ekspansji kolonialnej na Bliskim Wschodzie. Dzięki porównaniu poszczególnych anegdot Bell z orientalistycznym malarstwem Johna Fredericka Lewisa, pragnę dowieść, że pewne aspekty Persian Pictures, pierwotnie uznawane za ich najsłabsze punkty, stanowią tak naprawdę o sile i świeżości wczesnego pisarstwa Bell i są asumptem do prowadzenia dyskusji na temat reprezentacji Orientu w twórczości zachodnich badaczy i artystów.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2021, 27, 1; 69-85
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Byronic “Rugged nurse of savage men” in the 21st century: the perpetually romantic Albania
George’a Byrona „Rugged nurse of savage men” w XXI wieku, czyli Albania wiecznie romantyczna
Autorzy:
Vaso, Kleitia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361391.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Lord Byron
Edward Said
Orientalizm
Wschód
Zachód
literatura albańska
sztuka albańska
kolonializm
Orientalism
East
West
Albanian literature
Albanian
art
internalized colonialism
Opis:
n Childe Harold’s Pilgrimage (1812–1818), Lord Byron writes these verses on Albania: “Land of Albania! let me bend mine eyes / on thee, thou rugged nurse of savage men!” One of the most memorable visits to the region, eternally immortalized in Thomas Phillips’ Portrait of Lord Byron in Albanian Dress (1813), Lord Byron’s evocation in this poem presents a commonplace perspective on the region as a land of savage men, a view further reinforced by the Balkans’ bloody history and one which has been internalized by its inhabitants as well. Lord Byron’s evocation is echoed by other Western visitors like Edith Durham and Edward Lear who in 1848 writes that, in Albania there is “luxury and the inconvenience, on the one hand, liberty, hard living and filth on the other.” Although these statements contain fragments of truth, especially pertaining to the luxurious landscape and the poverty of rural areas, an orientalist lens, as defined by Edward Said, is also at work. Here, the West defines the East as the other, a place of savage wilderness which has been slowly erased by industrialization in their home countries. The particular danger of this perspective lies in its absorption and perpetuation by the region itself. Art that focuses on topics like blood feuds and sworn virgins (Broken April by Ismail Kadare and Sworn Virgin by Elvira Dones are only a few examples) are the most successful in receiving financial support and international acclaim, thus enabling their continuation and proliferation of the Romantic idea of the country as an exotic and dangerous place.
W Pielgrzymce Childe Harolda (1812–1818) Lord Byron pisze o Albanii: Kraina Albanii! pozwólcie, że zwrócę moje oczy / ty, surowa pielęgniarko dzikich mężczyzn! Ta jedna z najbardziej niezapomnianych wizyt w tym regionie została uwieczniona w portrecie Thomasa Phillipsa Portret lorda Byrona w albańskim stroju (1813). Przywołana przez lorda Byrona w tym wierszu Albania przedstawia powszechnie obecny obraz regionu jako krainy dzikich ludzi. Wizja ta zostaje wzmocniona krwawą historią Bałkanów, która także została zinternalizowana przez jej mieszkańców. Wykrzyknik Lorda Byrona jest powtarzany przez innych zachodnich turystów, takich jak Edith Durham i Edward Lear, którzy w 1848 roku piszą, że w Albanii jest „luksus i niedogodności, z jednej strony wolność, ciężkie życie i brud z drugiej”. Chociaż stwierdzenia te zawierają fragmenty prawdy, szczególnie odnosząc się do luksusowego krajobrazu i ubóstwa na obszarach wiejskich, działa w nich również orientalistyczna perspektywa zdefiniowana przez Edwarda Saida. Tutaj Zachód definiuje Wschód jako gorszy, miejsce dziczy, które zostało powoli wyparte przez industrializację w krajach ojczystych zachodnich turystów. Szczególne niebezpieczeństwo związane z tą perspektywą leży w jej absorpcji i utrwaleniu przez samych Albańczyków. Sztuka, która koncentruje się na tematach takich, jak krwawe waśnie i zaprzysiężone dziewice (Broken April Ismaila Kadare i Sworn Virgin Elvira Dones to tylko kilka przykładów), odnosi największe sukcesy w otrzymywaniu wsparcia finansowego i międzynarodowego uznania. Takie działanie umożliwia kontynuację i rozpowszechnianie romantycznej idei kraju jako miejsca egzotycznego i niebezpiecznego.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 121-131
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Commodifying the Oriental Other. Liberal American media and reproduction of racism
Orientalny Towar. Amerykańskie media liberalne i reprodukcja rasizmu
Autorzy:
Gutowska-Kozielska, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365013.pdf
Data publikacji:
2020-06-17
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
media
orientalizm
komercjalizacja
kobiety
rasizm
Opis:
The purpose of this article is the critical analysis of particular elements of the plot of The Good Wife, a legal and political CBS drama, conducted to present the way American media act as the orientalists and create the Orient when constructing the characters in popular TV series. The deconstruction of the threads related to one of supporting characters – Kalinda Sharma – allows to expose ethnic and gender stereotypes of the image of Oriental women, within the trend of postcolonial criticism and Edward Said’s theory. Interestingly, the series was signed by the liberal CBS station which has been trying to sustain the image of racism – free network since 2010 when they were criticized for underrepresentation of ethnic minorities, and promised to correct their policy. Instead, the network’s flagship series seems to have constructed the Oriental Other to fulfil the expectations and needs of the dominant, i.e. white culture.
Celem artykułu jest krytyczna analiza elementów fabuły jednego z najbardziej popularnych amerykańskich seriali o tematyce prawnej i politycznej – The Good Wife. W centrum mojego zainteresowania znalazła się drugoplanowa bohaterka – Kalinda Sharma. Dekonstrukcja wątków związanych z tą postacią pozwala zdemaskować liczne stereotypy płciowe i etniczne dotyczące wyobrażeń „kobiety wschodu”. W tym miejscu artykuł wyraźnie koresponduje z rozważaniami E. Saida i współczesną krytyką postkolonialną. Co ciekawe, serial sygnowany był przez CBS, które walczy o wizerunek stacji liberalnej i równościowej. Punktem zwrotnym był tu rok 2010, w którym to CBS skrytykowano za dysproporcje w reprezentacji mniejszości etnicznych, a stacja obiecała zmianę swej polityki w tym zakresie. Niestety flagowy serial The Good Wife – zachował stereotypową figurę „kobiety wschodu”, która wciąż pełni rolę obcego/innego w kulturze zdominowanej przez białych.
Źródło:
Media Biznes Kultura; 2020, 1(8); 139-149
2451-1986
2544-2554
Pojawia się w:
Media Biznes Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Constructing Japan: Strategies of the creation of the ‘Japan effect’ in the fiction of Wacław Sieroszewski and Ferdynand Ossendowski
Konstruowanie Japonii. Strategie tworzenia „efektu japońskości” w utworach Wacława Sieroszewskiego i Ferdynanda Ossendowskiego
Autorzy:
Deja, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087596.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the early 20th century
popular literature
Japan
orientalism
exoticism
strategies of representation
the reality effect
Roland Barthes (1915–1980)
Wacław Sieroszewski (1858–1945)
Ferdynand Ossendowski (1876–1945)
japoniznm
Japonia
orientalizm
egzotyzm
efekt rzeczywistości
literatura popularna
Młoda Polska
dwudziestolecie międzywojenne
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Opis:
This is an analysis of the strategies used to create a perception of Japan, or the ‘Japan effect’ – a term inspired by Roland Barthes ‘reality effect’ (effet de reel) – in the fiction of Wacław Sieroszewski and Ferdynand Ossendowski, two Polish writers who were first to introduce Japan to the Polish general public. Both visited Japan, Sieroszewski in 1903 and Ossendowski in 1921; both were authors of popular fiction set in exotic locations. However, each of them chose a different strategy of presenting the Japanese setting of their stories. While Ossendowski's construction of the ‘Japan effect’ can be described as ‘encyclopedic realism’ (his narrative is stitched up with multiple notes and explanations), Sieroszewski takes a more direct, dramatic approach. Sieroszewski prefers to confront the reader with various exotic ‘props’ and to take him on a journey of discovery of the peculiarities of Japanese behavior, aesthetic values and ways of thinking.
Źródło:
Ruch Literacki; 2021, 4; 461-
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czar, East and Civilization: Russian Empire in Edna Dean Proctor’s Travelogue
Car, wschód, cywilizacja: Imperium Rosyjskie w trawelogu Edny Dean Proctor
Царь, восток, цивилизация: Российская Империя в травелоге Эдны Дин Проктор
Autorzy:
Annenkova, Elena
Yufereva, Elena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085270.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Эдна Дин Проктор
путешествие в Россию
Путешествие в Россию
травелог
образ России
Восток
Запад
Европа
ориентализм
женское путевое письмо
Edna Dean Proctor
A Russian Journey
trawelog
obraz Rosji
Wschód
Europa
orientalizm
kobieca literatura podróżnicza
travelogue
image of Russia
West
Europe
Orientalism
female’s travel writing
Opis:
American writer Edna Dean Proctor (1829-1923), known as a poet and a progressive social activist, published her travelogue back in 1871, hot on the trail of her extensive tour of the countries of Western Europe and the Holy Land, including the Russian Empire. A Russian Journey was reprinted in America several times, and by the 1890 reprint, which has served as the material for this paper. The purpose of the study is to reveal the peculiarities of the image of Russia in the female traveler vision, which was created at the intersection of several discourse fields, Russian and Oriental, European and Eastern. The analysis of the author's creative thinking is based on a culturological perusal, which makes it possible to identify symbolic and mythopoetic codes of construction of a “borderline” mentality, as well as on a gender-adjusted post-colonial approach, exposing the clash of colonial and anti-colonial ideas. The research demonstrates, that European codes do not play a meaning-forming role, as well as the truly Russian ones; instead, the Eastern codes are revealed to the fullest possible extent. The attempts to fit the development of the empire into the Western discourse leads to emergence of semantic shifts and dichotomy of Oriental and European concepts.  
Американская писательница Эдна Дин Проктор (1829-1923), хорошо известная у себя на родине как поэт и прогрессивный общественный деятель, опубликовала свой травелог еще в 1871 году, по горячим следам своего обширного турне по странам Западной Европы и Святой Земле, а также Российской империи. «Русское путешествие» несколько раз переиздавалось в Америке, в том числе было опубликовано в 1890 году. Именно текст этого издания послужил материалом для этой статьи. Целью исследования является выявление особенностей образа России, запечатленного вглядом женщины-путешественницы и созданного на пересечении нескольких дискурсивных полей, русского и восточного, европейского и восточного. Анализ творческого мышления автора основан на культурологическом осмыслении, позволяющем обнаружить символические и мифопоэтические коды построения «пограничной» ментальности, а также на гендерно адаптированном постколониальном подходе, обнажающем столкновение колониальных и антиколониальных идей. Исследование показывает, что европейские коды не играют основополагаюзей смыслообразующей роли, как и собственно русские, тогда как восточные коды раскрываются с максимальной полнотой. Попытки вписать развитие Российской империи в западный дискурс приводят к возникновению семантических сдвигов и дихотомии восточных и европейских концептов. а, ориентализм, женское путевое письмо.
Amerykańska pisarka Edna Dean Proctor (1829–1923) znana w swojej ojczyźnie jako poetka i postępowa działaczka społeczna, opublikował swój trawelog jeszcze w 1871 roku, po podróży po krajach Europy Zachodniej i Ziemi Świętej, w tym Imperium Rosyjskim. „A Russian Journey” był kilkakrotnie wznawiany w Ameryce, w tym został opublikowany w 1890 roku. To tekst tego wydania posłużył jako materiał do niniejszego artykułu. Celem badań jest zidentyfikowanie cech obrazu Rosji, utrwalonego przez podróżniczkę, powstałego na skrzyżowaniu kilku pól dyskursywnych, rosyjskiego i orientalnego, europejskiego i wschodniego. Analiza twórczości autorki opiera się na refleksji kulturowej, która pozwala zidentyfikować symboliczne i mitopoetyczne kody konstruowania mentalności „granicznej”, a także na uwzględniającym płeć podejściu postkolonialnym, odsłaniającym zderzenie idei kolonialnej i antykolonialnej. Badania dowodzą, że europejskie kody nie odgrywają istotnej roli sensotwórczej, rosyjskie również, podczas gdy kody orientalne w pełni się uwydatniają. Próby wpisania rozwoju Imperium Rosyjskiego w dyskurs Zachodni prowadzą do powstania przesunięć semantycznych i dychotomii pojęć wschodnich i europejskich.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 2 (178); 119-136
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dekoracja radełkowa na siedemnastowiecznych oprawach w zbiorach Baworovianum
Roll decoration on the book bindings from the 17th century in the collection of Baworovianum
Autorzy:
Wagner, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/541338.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Jerzego Kukuczki w Katowicach
Tematy:
Baworovianum
rzemiosło polskie
XVII wiek
introligatorstwo polskie
radełko
radełka jagiellońskie
oprawy barokowe
oprawy wachlarzowe
orientalizm
Polish craft
17th century
Polish bookbinding
roll
Jagiellonian rolls
baroque book bindings
l’eventail book bindings
orientalism
Opis:
W artykule scharakteryzowano – dotąd nie zbadany – problem powszechnego wykorzystywania radełek w warsztatach introligatorskich Rzeczypospolitej XVII w. Analiza opraw ze zbiorów dawnego Baworovianum wykazała, iż najczęściej były to narzędzia z XVI w. (z dekoracją typowo renesansową), a nawet z około 1500 r. (z dekoracją późnogotycką). Jednocześnie nikłą rolę odgrywają wśród nich nowe narzędzia – z ornamentami odpowiadającym barokowym trendom w zdobnictwie introligatorskim. Przyczyną tego stanu był przede wszystkim kryzys rzemiosł w Rzeczypospolitej – jako dziedziny gospodarki miast, który nasilił się po potopie szwedzkim.
The article characterizes the problem of widespread use of rolls in workshops of bookbinders from the Polish–Lithuanian Commonwealth in the 17th century which has so far been not studied. The analysis of bindings from the collection of the ancient Baworovianum proved that most frequent among them were rolls from the 16th century (with typically renaissance decoration) or even from around 1500 (with late gothic decoration). At the same time the faint role was played by new rolls – with the ornament that corresponded with trends in baroque bookbinding. The reason of this was particularly crisis of the crafts in the Polish– Lithuanian Commonwealth as the field of cities’ economy – that intensified after the Swedish Deluge.
Źródło:
Bibliotheca Nostra. Śląski Kwartalnik Naukowy; 2018, 4(54); 108-125
2084-5464
Pojawia się w:
Bibliotheca Nostra. Śląski Kwartalnik Naukowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 52

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies