Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "orientalizm" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 53
Tytuł:
Żyd, Arab. Historia wroga
The Jew, the Arab: A History of the Enemy
Autorzy:
Anidjar, Gil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013181.pdf
Data publikacji:
2018-10-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
anti-Semitism
islamophobia
colonialism
difference
Europe
orientalism
Derrida
theology
law
antysemityzm
islamofobia
kolonializm
różnica
Europa
orientalizm
teologia
prawo
Opis:
Tekst jest fragmentem książki The Jew, The Arab. A History of the Enemy poświęconej historii wrogości między Arabami i Żydami, a także historii związku tego konfliktu z kształtowaniem się zarówno tożsamości w Europie, jak i tożsamości samych Arabów i Żydów. Śledząc rozważania takich filozofów jak Carl Schmitt czy Jacques Derrida, autor stara się przedstawić mechanizmy odpowiedzialne za tworzenie różnic pierwotnych względem tożsamości i jednocześnie dla ich konstrukcji niezbędnych. Różnice te są niezbędne do tworzenia par pojęciowych takich jak „wnętrze–zewnętrze” czy „wróg–przyjaciel”. Problem konstrukcji pojęcia wroga jako konstrukcji różnic i tożsamości zostaje tu zbadany na płaszczyźnie teologii, polityki i prawa, a także jako zagadnienie związane z różnicami etnicznymi oraz z pojęciem „Europy”.
The text is a fragment of a book titled The Jew, The Arab: A History of the Enemy, which is devoted to the history of hostility between Arabs and Jews, as well as to the connection of this conflict with the shaping of both identities in Europe and the identities of Arabs and Jews themselves. Following considerations by such philosophers as Carl Schmitt and Jacques Derrida, the author tries to present the mechanisms responsible for creating primary differences as the necessary conditions for identity creation. These differences are essential for creating conceptual pairs such as "inside-outside” or "enemy-friend." The problem of constructing a concept of the enemy as well as of forging differences and identities is examined at the crossroads of theology, politics, law and ethnic differences, as well as in its function in the very creation of the concept of "Europe."
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2017, 26, 4; 94-117
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czar, East and Civilization: Russian Empire in Edna Dean Proctor’s Travelogue
Car, wschód, cywilizacja: Imperium Rosyjskie w trawelogu Edny Dean Proctor
Царь, восток, цивилизация: Российская Империя в травелоге Эдны Дин Проктор
Autorzy:
Annenkova, Elena
Yufereva, Elena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085270.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Эдна Дин Проктор
путешествие в Россию
Путешествие в Россию
травелог
образ России
Восток
Запад
Европа
ориентализм
женское путевое письмо
Edna Dean Proctor
A Russian Journey
trawelog
obraz Rosji
Wschód
Europa
orientalizm
kobieca literatura podróżnicza
travelogue
image of Russia
West
Europe
Orientalism
female’s travel writing
Opis:
American writer Edna Dean Proctor (1829-1923), known as a poet and a progressive social activist, published her travelogue back in 1871, hot on the trail of her extensive tour of the countries of Western Europe and the Holy Land, including the Russian Empire. A Russian Journey was reprinted in America several times, and by the 1890 reprint, which has served as the material for this paper. The purpose of the study is to reveal the peculiarities of the image of Russia in the female traveler vision, which was created at the intersection of several discourse fields, Russian and Oriental, European and Eastern. The analysis of the author's creative thinking is based on a culturological perusal, which makes it possible to identify symbolic and mythopoetic codes of construction of a “borderline” mentality, as well as on a gender-adjusted post-colonial approach, exposing the clash of colonial and anti-colonial ideas. The research demonstrates, that European codes do not play a meaning-forming role, as well as the truly Russian ones; instead, the Eastern codes are revealed to the fullest possible extent. The attempts to fit the development of the empire into the Western discourse leads to emergence of semantic shifts and dichotomy of Oriental and European concepts.  
Американская писательница Эдна Дин Проктор (1829-1923), хорошо известная у себя на родине как поэт и прогрессивный общественный деятель, опубликовала свой травелог еще в 1871 году, по горячим следам своего обширного турне по странам Западной Европы и Святой Земле, а также Российской империи. «Русское путешествие» несколько раз переиздавалось в Америке, в том числе было опубликовано в 1890 году. Именно текст этого издания послужил материалом для этой статьи. Целью исследования является выявление особенностей образа России, запечатленного вглядом женщины-путешественницы и созданного на пересечении нескольких дискурсивных полей, русского и восточного, европейского и восточного. Анализ творческого мышления автора основан на культурологическом осмыслении, позволяющем обнаружить символические и мифопоэтические коды построения «пограничной» ментальности, а также на гендерно адаптированном постколониальном подходе, обнажающем столкновение колониальных и антиколониальных идей. Исследование показывает, что европейские коды не играют основополагаюзей смыслообразующей роли, как и собственно русские, тогда как восточные коды раскрываются с максимальной полнотой. Попытки вписать развитие Российской империи в западный дискурс приводят к возникновению семантических сдвигов и дихотомии восточных и европейских концептов. а, ориентализм, женское путевое письмо.
Amerykańska pisarka Edna Dean Proctor (1829–1923) znana w swojej ojczyźnie jako poetka i postępowa działaczka społeczna, opublikował swój trawelog jeszcze w 1871 roku, po podróży po krajach Europy Zachodniej i Ziemi Świętej, w tym Imperium Rosyjskim. „A Russian Journey” był kilkakrotnie wznawiany w Ameryce, w tym został opublikowany w 1890 roku. To tekst tego wydania posłużył jako materiał do niniejszego artykułu. Celem badań jest zidentyfikowanie cech obrazu Rosji, utrwalonego przez podróżniczkę, powstałego na skrzyżowaniu kilku pól dyskursywnych, rosyjskiego i orientalnego, europejskiego i wschodniego. Analiza twórczości autorki opiera się na refleksji kulturowej, która pozwala zidentyfikować symboliczne i mitopoetyczne kody konstruowania mentalności „granicznej”, a także na uwzględniającym płeć podejściu postkolonialnym, odsłaniającym zderzenie idei kolonialnej i antykolonialnej. Badania dowodzą, że europejskie kody nie odgrywają istotnej roli sensotwórczej, rosyjskie również, podczas gdy kody orientalne w pełni się uwydatniają. Próby wpisania rozwoju Imperium Rosyjskiego w dyskurs Zachodni prowadzą do powstania przesunięć semantycznych i dychotomii pojęć wschodnich i europejskich.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 2 (178); 119-136
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje Tajlandii
History of Thailand, 2015
Autorzy:
Baker, Christopher John (1948- )
Współwytwórcy:
Pasuk Phongpaichit (1946- ) Autor
Jurewicz, Joanna (1962- ) Tłumaczenie
Państwowy Instytut Wydawniczy. Wydawca
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy
Tematy:
Azjaci
Orientalizm
Monografia
Opis:
Tytuł oryginału: A history of Thailand.
Bibliografia na stronach [355]-359. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Disneifikacja reprezentacji kultur lokalnych w animacji na przykładzie Mulan oraz Lilo i Stich
Disneyfication of Local Cultures’ Representations in Animated Movies. Analysis of the Phenomenon in Selected Movies: Mulan and Lilo & Stitch
Autorzy:
Barańska, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407760.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Disney
disneifikacja
egzotyzacja
orientalizm
film animowany
kultura lokalna
disneification
animation film
local culture
orientalism
exotisation
Opis:
W artykule podjęto próbę refleksji nad procesem disneifikacji w obszarze filmu animowanego wchodzącego w skład repertuaru Walt Disney Studios. Główny problem badawczy stanowi zjawisko disneifikacji reprezentacji kultur lokalnych omówione na podstawie dwóch animacji: Mulan (1998) oraz Lilo i Stich (2002), które według autorki są reprezentatywnymi przykładami opisywanego procesu. Disneifikacja analizowana jest jako narzędzie wspomagające uniwersalizację przekazu filmów animowanych, może być więc interpretowana jako strategia umożliwiająca dotarcie na rynki lokalne oraz osiągnięcie komercyjnego sukcesu w kulturze mainstreamowej. Autorka zwraca również uwagę na proces disneifikacji jako potencjalne zagrożenie dla odbiorców ze względu na kreowanie nieprawdziwych mediaobrazów na temat wybranych mniejszości kulturowych oraz próbuje odpowiedzieć na pytanie, czy w ciągu ostatnich lat nastąpiła zmiana podejścia studia do reprezentacji mniejszości kulturowych.
This paper examines the purpose of disneyfication of local cultures’ representations in movies based on the analysis of selected examples in animated movies by Walt Disney Studios. The main research problem is the phenomenon of disneyfication of local cultures’ representations in the field of animated movies based on analysis of two examples: Mulan (1998) and Lilo & Stitch (2002), which are, according to the author, representative examples of the described process. Disneyfication is analyzed in this paper as a tool to help universalize the message of animated movies, as a result of which the process can be interpreted as a strategy to reach local markets and achieve commercial success in the sphere of mainstream culture. The author also draws attention to the process of disneyfication as a potential threat to audiences, due to the combination of false media images about selected cultural minorities and attempts to answer the question of whether there has been a change in the studio's approach to the representation of cultural minorities in recent years.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione; 2023, 18, 376; 165-180
2081-3325
2300-5912
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postjugosłowiańskie interpretacje orientalizmu Ivo Andricia: niejednoznaczność osmańskiego dziedzictwa w Bośni i Hercegowinie
Autorzy:
Bartulović, Alenka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687237.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
Ivo Andrić
orientalizm
Bośnia
Hercegowina
dziedzictwo
orientalism
Bosnia-Herzegovina
legacy
Opis:
W sprzecznych wyobrażeniach o przeszłości bośniacko-osmańskiej, w latach dziewięćdziesiątych XX wieku reinterpretowanej pragmatycznie przez pryzmat nacjonalizmu w krajach byłej Jugosławii, najsłynniejsze postacie w historii Bośni zazwyczaj przedstawiane są w bardzo różny sposób. W tym kontekście laureat Nagrody Nobla Ivo Andrić wyróżnia się jako jeden z najczęściej przywoływanych (i krytykowanych) pisarzy bośniackich. Rozpad republiki Jugosławii miał ogromny wpływ na ocenę Andricia i jego dzieł. Do twórczości Andricia rościli sobie prawa przede wszystkim Serbowie, a w mniejszym stopniu także i Chorwaci. Boszniacy natomiast starali się wręcz wymazać pisarza z kart historii, klasyfikując go jako zagorzałego zwolennika orientalizmu.Artykuł przedstawia prezentowany przez Andricia wariant orientalizmu, umiejętnie wkomponowany w jego twórczość literacką, widoczny także w jedynym napisanym przez niego dziele naukowym – pracy doktorskiej zatytułowanej Rozwój życia duchowego Bośni w czasach panowania tureckiego. W artykule znajduje się krótka analiza dyskursywna tej pracy; szczególny nacisk położono na omówienie sposobu, w jaki Andrić prezentował wpływy osmańskie widoczne w życiu społecznym, kulturalnym i politycznym Bośni. Analiza wykazuje, że poglądy Andricia na osmańską spuściznę początkowo ewoluowały jako dialog z orientalizmem habsburskim i austro-węgierskim, a także z ideologią formującego się Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców (państwa jugosłowiańskiego). Napisane przez samego Andricia komentarze do pracy doktorskiej sugerują, że nie mamy tu do czynienia ze spójną i niezmienną perspektywą orientalistyczną, a raczej z wysoce wieloznacznym rozumieniem islamu i dziedzictwa osmańskiego. Artykuł ukazuje też, jak poglądy Andricia na osmańskie dziedzictwo są (błędnie) interpretowane w środowisku boszniackich intelektualistów oraz analizuje rolę Andricia w procesie tworzenia świadomości narodowej w powojennej Bośni i Hercegowinie.
Conflicting understandings of the Ottoman and Bosnian past, which has been pragmatically reinterpreted through the nationalising gaze in the 1990s in the former Yugoslav space, tend to encompass different reinterpretations of the most prominent Bosnian (historical) figures. The Nobel Laureate Ivo Andrić stands out as one of the most politically (ab)used writers in Bosnian history. The dissolution of Yugoslavia deeply affected the reception of Andrić and his works. While both Serbs and, to a lesser extent, Croats claimed exclusive ownership of Andrić’s qualities, many Bosniaks made attempts to write him out of history, claiming that Andrić was a strong proponent of orientalism. The article traces a unique Andrić’s brand of orientalism, which is skilfully woven not only into Andrić’s literary works, but is also prominent in his only scientific work, a doctoral dissertation entitled The Development of Spiritual Life in Bosnia Under the Influenceof Turkish Rule. Hence, the article offers a short discursive analysis of Andrić’s dissertation, with special focus on his depiction of Ottoman influence on Bosnian social, cultural, and political life. An analysis indicates the early stages of Andrić’s thinking about the Ottoman legacy, developed in dialogue with the Habsburg or Austro-Hungarian orientalism and ideas of the new or still emerging Kingdom of Serbs, Croats, and Slovenians (Yugoslav state). Andrić’s reactions to his own dissertation suggest that, we cannot speak of an unchanging and coherent orientalist perspective, but rather of a highly ambivalent understanding of Islam and the Ottoman legacy. Current (mis)understandings of Andrić’s reading of Ottoman legacy among a circle of Bosniak intellectuals are also exposed, with the aim to explore the position of Andrić in the process of nation-building in post-war BH.
Źródło:
Łódzkie Studia Etnograficzne; 2017, 56
2450-5544
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Etnograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orientalizm i dyskurs postkolonialny: kilka problemów metodologicznych
Orientalism and Postcolonial Discourse: Couple Methodological Problems
Autorzy:
Beinorius, Audrius
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182988.pdf
Data publikacji:
2012-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
orientalism
postcolonial and postmodern discourse
cultural hermeneutics
orientalizm
dyskurs postkolonialny i postmodernistyczny
hermeneutyka kulturowa
Opis:
Główną inpiracją dla autora artykułu jest książka Edwarda Saida Orientalizm, a celem – podjęcie dyskusji na temat rozwoju pojęcia „orientalizm” w kontekście studiów postkolonialnych. Autor zwraca uwagę na materialną i kulturową przemoc kolonializmu zachodniego. Jednocześnie podkreśla konieczność wzięcia pod uwagę takich aspektów, jak pluralizm religijny, czy różnorodność kulturowa. Ma to ułatwić stworzenie platformy komunikacyjnej między pasywnym Wschodem a opresyjnym Zachodem.
The main inspiration for this article’s author is Edward Said’s book Orientalism and the main goal discussion over the development of the conception of the orientalism in the context of postcolonial discourse. The author pays attention to cultural and material violence of Western colonialism. At the same time he highlights the necessity of taking into account such aspects as religious pluralism and cultural variety. It can enable a creation of a communication platformbetween a passive East and an oppressive West.
Źródło:
Porównania; 2013, 12; 11-23
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja ustroju polsko-litewskiego w Mołdawii Mohyłów (1595-1611). Część I
Reception of the Polish-Lithuanian Institutions in Moldova under the Mohyla Princes (1595-1611). Part I
Autorzy:
Bobicescu, Cristian Antim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2175063.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Jan Zamoyski
Jeremi Mohyła
prawo polskie
Mołdawia
orientalizm
Polish law
Moldova
orientalism
Opis:
Artykuł przedstawia problem recepcji polsko-litewskich instytucji w Mołdawii za pierwszych Mohyłów (1595-1611). Ten okres zaznaczył się zarówno współpracą, jak i konfliktami między Hospodarstwem Mołdawskim i Rzecząpospolitą Obojga Narodów. Zygmunt III i Jan Zamoyski starali się ograniczyć władzę hospodarską w zakresie karania zdrady w celu ukształtowania grupy społecznej Mołdawian popierającej zbliżenie Hospodarstwa z Koroną. Posługiwali się instytucją szlachectwa polskiego i suwerennością króla polskiego nad hospodarstwem. Artykuł bada też postawę hospodarów i bojarów mołdawskich wobec recepcji tych polsko-litewskich pożyczek ustrojowych.
The article presents the problem of the reception of the Polish-Lithuanian institutions in Moldova of the first Mohyla Hospodars (1595-1611). This period was marked by both cooperation and conflicts between the Principality of Moldavia and the Polish-Lithuanian Commonwealth. Sigismund III and Jan Zamoyski tried to limit the right of the Moldovan rulers to punish treason by death, in order to form a social group of Moldovans supporting the rapprochement of the Principality with the Crown. For this purpose, they used the institution of Polish nobility and the suzerainty of the Polish king over the Principality. Also, the article examines the attitude of Moldovan Hospodars and boyars towards the reception of these Polish-Lithuanian institutional loans.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2022, 29, 2; 126-138
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A STUDY ON THE ASPECTS OF EUROCENTRISM AND DIFFUSIONISM REPRESENTED IN FOREIGNERS’ TRAVEL RECORDS ON KOREA IN EARLY 1900s
20세기 초반 외국인 여행기에 나타난 유럽중심주의와 전파론의 양상
STUDIUM NAD EUROCENTRYZMEM I DYFUZJONIZMEM W POŚWIĘCONYCH KOREI DZIENNIKACH ZAGRANICZNYCH PODRÓŻNIKÓW Z POCZĄTKU XX WIEKU
Autorzy:
CHO, Kang Sok
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040228.pdf
Data publikacji:
2017-07-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
inność
reprezentatywność
postępowość
orientalizm
estetyczny orientalizm
dziennik z podróży
dyfuzjonizm geograficzny
the other
representation
progressivism
orientalism
aesthetic orientalism
travelogue
geographical diffusionism
Opis:
This paper deals with three different perspectives appeared in foreign visitors’ records on Korea in 1900s. Jack London was a writer who wrote novels highly critical of American society based on progressivism. However, when his progressive perspective was adopted to report the political situation of Korea in 1904, he revealed a typical perspective of orientalism. He regarded Korea and ways of living in Korea as disgusting and ‘uncivilized.’Compared with Jack London’s perspective, French poet Georges Ducrocq’s book was rather favorable. He visited Korea in 1901 and he showed affectionate attitude toward Korea and its people. However, his travel report, Pauvre et Douce Coree, can be defined as representing aesthetic orientalism. He tried to make all the ‘Korean things’ seem beautiful and nice, but it is true that this kind of view can also conceal something concrete and specific. This perspective at once beautifies Korea and also conceals the reality about Korea.E. Burton Holmes was a traveler and he often used his ‘motion-picture’ machine to record things he witnessed while travelling around worldwide countries. So, his report (travelogue) and motion picture film on Korea written and made in 1901 was based on close observation and rather objective point of view. Nonetheless, he couldn’t avoid the perspective of the colonizer’s model of the world, in other words, geographical diffusionism of western culture.
Ten artykuł dotyczy trzech różnych perspektyw jakie pojawiły się w dokumentach zagranicznych gości na temat Korei w początkach XX wieku. Jack London był pisarzem, który pisał powieści bardzo krytyczne w stosunku do społeczeństwa amerykańskiego. Gdy jednak w 1904 roku przyjęto jego postępową perspektywę, opisując sytuację polityczną w Korei, ujawnił on typowy pogląd orientalizmu. Uważał, że Korea i sposób życia Koreańczyków są obrzydliwe i „niecywilizowane”. W porównaniu z punktem widzenia Jacka Londona, książka francuskiego poety Georgesa Ducrocqa przedstawiała Koreę raczej w korzystnym świetle. Odwiedził Koreę w 1901 roku i okazywał uczuciową postawę wobec Korei i jej mieszkańców. Jednak jego sprawozdanie z podróży, Pauvre et Douce Coree, można określić jako reprezentatywny orientalizm estetyczny. Starał się, by wszystkie „koreańskie sprawy” wydały się piękne i miłe, ale prawdą jest, że taki pogląd może ukryć coś konkretnego. Ta perspektywa od samego początku upiększa Koreę, a także w tym samym czasie ukrywa rzeczywisty obraz Korei. E. Burton Holmes był podróżnikiem i często używał swojego „aparatu fotograficznego” do nagrywania rzeczy, których był świadkiem podczas podróży po całym świecie. Tak więc jego reportaż (travelogue) i film fabularny o Korei z 1901 roku opierały się na ścisłej obserwacji i raczej obiektywnym punkcie widzenia. Niemniej jednak nie mógł on uniknąć perspektywy modelu kolonizatora świata, innymi słowy, geograficznego dyfuzjonizmu.
본고는 20세기 초반 한국(대한제국)을 방문한 3명의 외국 작가의 글을 검토한다. 잭 런던의 직선적 진보의식에 기초한 오리엔탈리즘이 타자를 유럽(서구)중심의 기준에 맞춰 무한히 상대화하면서 스스로의 우월성을 강조한다면 조르주 뒤크로의 심미적 오리엔탈리즘은 타자의 구체적 상황과 갈등과 내적 변모 과정을 무화시키는 정서적 태도에 의존함으로써 타자를 항구적 불변의 지위에 두려한다. 그런가 하면 버튼 홈스는 사용하는 매체의 특징에 따라 객관적 관찰자의 시점을 유지하려는 노력을 기울인다. 그러나 그 역시 근대적 확산론의 전제를 수용하고 있다.잭 런던의 편협한 진보주의와 조르주 뒤크로의 복고적이고 심미화된 오리엔탈리즘, 그리고 버튼 홈스의 객관적 태도와 그것의 이면에 놓인 근대적 확산의 시계는 20세기 초 조선을 방문한 민간인 외국인들의 시선을 전형적 구도로 보여준다고 하겠다.
Źródło:
International Journal of Korean Humanities and Social Sciences; 2017, 3; 117-126
2449-7444
Pojawia się w:
International Journal of Korean Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Constructing Japan: Strategies of the creation of the ‘Japan effect’ in the fiction of Wacław Sieroszewski and Ferdynand Ossendowski
Konstruowanie Japonii. Strategie tworzenia „efektu japońskości” w utworach Wacława Sieroszewskiego i Ferdynanda Ossendowskiego
Autorzy:
Deja, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087596.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the early 20th century
popular literature
Japan
orientalism
exoticism
strategies of representation
the reality effect
Roland Barthes (1915–1980)
Wacław Sieroszewski (1858–1945)
Ferdynand Ossendowski (1876–1945)
japoniznm
Japonia
orientalizm
egzotyzm
efekt rzeczywistości
literatura popularna
Młoda Polska
dwudziestolecie międzywojenne
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Opis:
This is an analysis of the strategies used to create a perception of Japan, or the ‘Japan effect’ – a term inspired by Roland Barthes ‘reality effect’ (effet de reel) – in the fiction of Wacław Sieroszewski and Ferdynand Ossendowski, two Polish writers who were first to introduce Japan to the Polish general public. Both visited Japan, Sieroszewski in 1903 and Ossendowski in 1921; both were authors of popular fiction set in exotic locations. However, each of them chose a different strategy of presenting the Japanese setting of their stories. While Ossendowski's construction of the ‘Japan effect’ can be described as ‘encyclopedic realism’ (his narrative is stitched up with multiple notes and explanations), Sieroszewski takes a more direct, dramatic approach. Sieroszewski prefers to confront the reader with various exotic ‘props’ and to take him on a journey of discovery of the peculiarities of Japanese behavior, aesthetic values and ways of thinking.
Źródło:
Ruch Literacki; 2021, 4; 461-
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antagonistic Cultures or Global Stratification? Lessons of History and Social Analysis: The Causes of Tensions in Multicultural Societies
Antagonistyczne kultury czy globalne rozwarstwienie? Przyczyny napięć w społeczeństwach wielokulturowych na podstawie nauk historii i analiz społecznych
Autorzy:
DRWĘSKI, BRUNO
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556232.pdf
Data publikacji:
2016-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Edukacji Międzykulturowej i Badań nad Wsparciem Społecznym.
Tematy:
Europe
Islam
crisis
orientalism
West
Europa
islam
kryzys
orientalizm
Zachód
Opis:
When we observe the history and heritage of great civilizations, we notice that we had almost always to do with civilizations we can define as “multicultural”, even if such a concept did not exist in those times. Mesopotamia, Persia, Hellenistic States, and ancient Rome at the time of their splendour, Arab-Muslim empires during the Middle Ages, Mongol-Yuan Chinese empire, of Mongol Indies, Polish-Lithuanian-Ruthenian “Republic of the Two Nations”, Soviet Union, United States – those are some examples of states and civilizations that, not taking into account our own opinions and feelings concerning their political regime or legitimacy, managed to have a strong infl uence on the development of human culture, art and political, social, ideological, theological, economical, scientifi c or legal culture. In all of those states, at least at the time of the peak of their civilization, people from diff erent nationalities (ethnicities) and/or religions held leading political, economical, cultural, scientifi c or ideological positions. We can also give the example of the capital city of the Ottoman “Muslim” and “Turkish” empire, Constantinople, where until the middle of the 19th century, Christians and Jews counted for almost half of the population (Roou, 2005). This State was submitted to a Muslim Sultan but his capital was also the Seat of the spiritual leader of the Universal Christian Greek Orthodox Patriarchate. We can then consider, on the base of these few examples found among numerous other ones we could also have found, that symbiosis and emulation of cultures constitute the basic element and requirement for the dynamic development of human cultures.
Jeśli spojrzymy na historię i dziedzictwo wielkich cywilizacji, obserwujemy, że zawsze mieliśmy do czynienia z cywilizacjami, które określilibyśmy dziś jako »wielokulturowe«, choć takie pojęcie z kolei wówczas nie istniało. Przykłady Mezopotamii, Persji, państw hellenistycznych, starożytnego Rzymu w okresie szczytu jego potęgi, imperiów arabsko-muzułmańskich w wiekach średnich, Chin dynastii Mongołów – Yuanów, Indii Mogołów, Rzeczypospolitej Obojga Narodów, Związku Radzieckiego czy USA, oto parę wybranych przykładów państw, które wywierały, niezależnie od naszych opinii wobec ich ustrojów, wobec ich zasad założycielskich, wobec ich religii, wobec ich ideologii, wobec ich metod rządzenia, silny wpływ na rozwój kultury ludzkiej, na rozwój sztuki, a także na postęp koncepcji politycznych, społecznych, ideologicznych, teologicznych, prawnych, ekonomicznych, naukowych itp. We wszystkich tych państwach, przynajmniej w okresie ich rozkwitu, ważne funkcje polityczne, ekonomiczne, kulturalne, naukowe czy ideologiczne zajmowali ludzie różnych narodowości bądź różnej przynależności ideowej. Należy jeszcze podkreślić przykład stolicy imperium osmańskiego, Konstantynopola, który był masowo zamieszkany do połowy XIX w. przez chrześcijan i żydów, chociaż państwo to było pod władzą muzułmańskiego sułtana, co nie przeszkodziło zresztą, żeby stolica tego imperium była jednocześnie stolicą duchową uniwersalistycznego w swych założeniach chrześcijańskiego patriarchatu prawosławnego. Możemy więc stwierdzić na podstawie tych kilku przykładów wybranych spośród wielu innych możliwych, że synteza i współzawodnictwo kultur stanowią nieodłączną część składową, a także warunek dynamicznego rozwoju kultury ogólnoludzkiej.
Źródło:
Multicultural Studies; 2016, 1; 21-30
2451-2877
Pojawia się w:
Multicultural Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From the Peripheries to the Centre via Asia: The Notion of European Identity in Polish and Serbian Travel Writings About Asia (1850s–1920s)
Z peryferii do centrum przez Azję. Pojęcie tożsamości europejskiej w polskiej i serbskiej literaturze podróżniczej o Azji (lata 1850–1920)
Autorzy:
Ewertowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339691.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
tożsamość europejska
geografie wyobrażone
orientalizm
peryferie
polscy podróżnicy
postkolonializm
serbscy podróżnicy
podróżopisarstwo
European identity
imaginative geographies
Orientalism
peripheries
Polish travellers
postcolonialism
Serbian travellers
travel writing
Opis:
The paper focuses on various dimensions of European identity in Polish and Serbian travel writings about Asia in the period from the 1850s to the 1920s, examining several case studies that show how travellers often identified themselves as Europeans, but sometimes discussed various aspects of European identity and had many issues with this self-description. The analysis is based on a large corpus of Polish and Serbian travelogues, but works by Gustaw Olechowski, Karol Lanckoroński, Pavel Petrović, Jerzy Bandrowski, Milan Jovanović, Eugeniusz Romer, Jadwiga Marcinowska and Jelena Dimitrijević are scrutinised in detail. The following issues are discussed: assuming European identity, European identity and planetary consciousness, overcoming Orientalism, the periphery complex, reversed Orientalism and Occidentalism, patriotism, and identification with Asians.
W niniejszym artykule analizuję różne wymiary europejskiej tożsamości w polskich i serbskich relacjach z podróży do Azji w okresie od lat pięćdziesiątych XIX wieku do lat dwudziestych XX wieku. Na podstawie kilku studiów przypadku pokazuję, jak podróżnicy często określali siebie jako Europejczyków, lecz nierzadko problematyzowali różne aspekty europejskiej tożsamości i mieli problemy z taką autodefinicją. Moja analiza opiera się na dużym korpusie polskich i serbskich relacji podróżniczych, ale szczegółowo omawiam teksty autorstwa Gustawa Olechowskiego, Karola Lanckorońskiego, Pavla Petrovicia, Jerzego Bandrowskiego, Milana Jovanovicia, Eugeniusza Romera, Jadwigi Marcinowskiej, Jeleny Dimitrijević. Omawiane są następujące problemy: przyjmowanie europejskiej tożsamości, europejska tożsamość i świadomość planetarna, przekraczanie orientalizmu, kompleks peryferyjny, odwrócony orientalizm i okcydentalizm, patriotyzm i utożsamianie się z Azjatami.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2023, 12; 1-26
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Power of Gaze: Some Remarks on the Orientalizing Perspective in Bharati Mukherjee’s Jasmine
Autorzy:
Filipczak, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807439.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura Amerykanów pochodzenia południowo-azjatyckiego; orientalizm; powieść imigracyjna
South Asian American fiction; Orientalism; immigrant narrative
Opis:
Siła spojrzenia – kilka uwag o orientalizmie w powieści Bharati Mukherjee Jasmine Powieść Bharati Mukherjee Jasmine krytykowano wielokrotnie za orientalistyczne przedstawienie Hindusek i Indii, które może utrwalać stereotypowy podział na Wschód i Zachód i utwierdzać w postrzeganiu ich za pomocą opozycji — przemoc i prymitywność kontra ład i nowoczesność. Analiza dwukierunkowości spojrzenia w powieści, czyli orientalistycznego spojrzenia Amerykanów skierowanego na główną bohaterkę (imigrantkę z Indii) i, co ważniejsze, jej spojrzenia zwróconego na Amerykanów, może prowadzić do konkluzji, że odczytywanie powieści przez pryzmat binarnych opozycji nie jest trafne. Sam akt krytycznego spojrzenia na amerykańską rzeczywistość podważa status bohaterki jako kobiety Orientu (biernej, posłusznej). Ponadto w powieści kwestionowane jest wyobrażenie Ameryki jako Ziemi Obiecanej. 
Bharati Mukherjee’s novel Jasmine has been frequently criticized for the Orientalizing representations of Indian women and India, which can perpetuate the stereotypical dichotomy between the East and West (violence and barbarism vs. peace and modernity). However, the analysis of the bidirectionality of gaze in the narrative, that is, the Westerners’ Orientalizing gaze cast on the protagonist (female immigrant from India) and, more importantly, the protagonist’s gaze back on Americans, can lead to a conclusion that reading the novel in terms of binary oppositions is not valid. In the very act of looking critically at American reality the protagonist denies the stereotypical image of an Oriental female (passive, silent, obedient). Moreover, a variety of representations of India and America are brought to the fore with a particular focus on how the image of America as the Promised Land is challenged.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 11; 123-135
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Lud «Koranu» – lud «Ewangelii»”. Norwid o genezie islamu i historii relacji chrześcijańsko-muzułmańskich
„People of the Quran – People of the Gospel”. Norwid on the Origin of Islam and the History of the Relations between Christians and Muslims
Autorzy:
Gadamska-Serafin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451044.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Norwid
Islam
Muslims
Christians
Christian-Muslim relations
origins of Islam
Saint John of Damascus
19th century orientalism
Polish orientalism
islam
muzułmanie
chrześcijanie
relacje chrześcijańsko-muzułmańskie
geneza islamu
św. Jan Damasceński
orientalizm XIX wieku
orientalizm polski
Opis:
In addition to the western Mediterranean culture, Cyprian Kamil Norwid’s cultural interests also include the world of Islam and the civilization of the East. As emerges from the poet’s surviving letters and notes, his interest focused mainly on the question of the origins of the Muslim religion and the centuries-old history of Christian-Muslim relations. As a descendant of King John III Sobieski , the victor over Turks at Vienna, and an avid reader of Jerusalem Delivered by Tasso, Norwid simply could not neglect this issue in his ruminations and studies. His notes on Islam in Album Orbis were illustrated with many graphics and drawings related to eastern themes. It seems that Norwid’s historical approach to Muslim issues was to a large extent shaped by some patristic sources, and first of all by writings of Saint John of Damascus, rather than by his contemporary scientific or travelogue orientalism.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2016, 6(11); 407-441
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ten sam jest Bóg”. Norwid – Abd el-Kader - Ibn ‘Arabi
[God is the same]. Norwid – Abd el-Kader - Ibn ‘Arabi
Autorzy:
Gadamska-Serafin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117224.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
Abd el-Kader
Ibn ‘Arabi
orientalizm XIX-wieczny
Orient
romantyzm
islam
muzułmanie
19th-century orientalism
the Orient
Romanticism
Islam
Muslims
Opis:
Przesłanie Norwidowskiego wiersza Do Emira Abd el Kadera w Damaszku z roku 1860 wykazuje niezwykłą zbieżność z myślami wyrażonymi przez Abd el-Kadera w jego wydanym po francusku dziele Rappel à l’intelligent, avis à l’indifferent. Cinsiderations philosophiques, réligieuses, historiques etc. (Paris 1858). Jest wielce prawdopodobne, że Norwid znał wskazaną publikację algierskiego bohatera narodowego, mistyka i świętego islamu. Duchowa i intelektualna bliskość tych dwóch wybitnych myślicieli XIX stulecia jest uderzająca. Źródłem uniwersalizmu religijnego Abd el-Kadera była nauka jego duchowego mistrza, twórcy muzułmańskiego mistycyzmu i najwybitniejszego teologa sufickiego późnego islamu – Ibn ‘Arabiego. W poezji Norwida zainicjowany został w literaturze polskiej – osadzony na solidnym fundamencie metafizycznym i na uniwersalistycznych przesłankach wyłonionych z obu tradycji – okcydentalnej i orientalnej, prawdziwy dialog świata zachodniego z arabskim Wschodem, niepomiernie przekraczający swą głębią i merytorycznością wszelkie powierzchowne mody i orientalne stylizacje tamtej epoki. Norwid i arabski Emir z Damaszku nie tylko jednogłośnie wskazywali te same zagrożenia wynikające z błędnych założeń kulturowo-cywilizacyjnych europejskiej nowożytności oraz pragnęli przemodelować ją według wzorca doskonalszego, ale także wspólnie proponowali w swych pismach, by zamknąć (wpierw mentalnie, następnie na planie dziejów) starą epokę europocentryzmu i religijnego ekskluzywizmu, a otworzyć erę nową – humanizmu światowego
The main message of Norwid’s poem Do Emira Abd el Kadera w Damaszku [To Emir Abd el Kader in Damascus] of 1860 reveals his remarkable affinity for the ideas expressed by Abd el-Kader in his French work Rappel à l’intelligent, avis à l’indifferent. Considerations philosophiques, réligieuses, historiques etc. [Call to the intelligent, warning to the indifferent. Philosophical, religious, historical and related considerations] (Paris 1858). It is highly probable that Norwid was familiar with the text by the Algerian national hero, a mystic and an Islamic saint. The spiritual and intellectual closeness of these two remarkable thinkers of the 19th century is striking. The source of the religious universalism in Abd el-Kader’s thought is the legacy of his own spiritual master – the founding father of Muslim mysticism and the most famous Sufi theologian of late Islam – Ibn ‘Arabi. Norwid’s poetry introduced an idea of authentic dialogue of the West with the Arabic East to Polish literature. This dialogue rested on sound metaphysical foundations and on the universalist premises emerging from both traditions – occidental and oriental. In its weight and depth, this dialogue surpassed all the superficial fads and oriental stylisations typical of the epoch. Norwid and the Arab Emir of Damascus expressed unanimously their anxiety about the dangers that the European contemporaneity faced as a result of the false cultural and civilizational assumptions it decided to rest on. They both strove to reconstruct it in accord with a more promising model. They both believed as well that the reconstruction must begin with closing down (first mentally, then historically) the old time of Eurocentrism and religious exclusivism, to open a new era of global humanism.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2016, 34; 21-59
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘Ten sam jest Bóg’. Norwid – Abd el-Kader – Ibn ‘Arabi
Autorzy:
Gadamska-Serafin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729758.pdf
Data publikacji:
2020-05-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
Abd el-Kader
Ibn ‘Arabi
19th-century orientalism
the Orient
Romanticism
Islam
Muslims
orientalizm XIX-wieczny
Orient
romantyzm
islam
muzułmanie
Opis:
The main message of Norwid’s poem Do Emira Abd el Kadera w Damaszku [To Emir Abd el Kader in Damascus] of 1860 reveals his remarkable affinity for the ideas expressed by Abd el-Kader in his French work Rappel à l’intelligent, avis à l’indifferent. Considerations philosophiques, réligieuses, historiques etc. [Call to the intelligent, warning to the indifferent. Philosophical, religious, historical and related considerations] (Paris 1858). It is highly probable that Norwid was familiar with the text by the Algerian national hero, a mystic and an Islamic saint. The spiritual and intellectual closeness of these two remarkable thinkers of the 19th century is striking. The source of the religious universalism in Abd el-Kader’s thought is the legacy of his own spiritual master – the founding father of Muslim mysticism and the most famous Sufi theologian of late Islam – Ibn ‘Arabi. Norwid’s poetry introduced an idea of authentic dialogue of the West with the Arabic East to Polish literature. This dialogue rested on sound metaphysical foundations and on the universalist premises emerging from both traditions – occidental and oriental. In its weight and depth, this dialogue surpassed all the superficial fads and oriental stylisations typical of the epoch. Norwid and the Arab Emir of Damascus expressed unanimously their anxiety about the dangers that the European contemporaneity faced as a result of the false cultural and civilizational assumptions it decided to rest on. They both strove to reconstruct it in accord with a more promising model. They both believed as well that the reconstruction must begin with closing down (first mentally, then historically) the old time of Eurocentrism and religious exclusivism, to open a new era of global humanism.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2016, 34 English Version; 23-60
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 53

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies