Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "organ failure" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Odrespiratorowe zapalenie płuc chorych leczonych w oddziale intensywnej terapii
Ventilator-associated pneumonia in patients treated in the intensive care unit
Autorzy:
Kubielas, Grzegorz
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119984.pdf
Data publikacji:
2018-09-03
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
personel pielęgniarski
oddział intensywnej terapii
zakażenia szpitalne
odrespiratorowe zapalenie płuc
wentylacja mechaniczna
toaleta drzewa oskrzelowego
badania mikrobiologiczne
skala niewydolności wielonarządowej APACHE II
nursing staff
intensive care unit
nosocomial infections
ventilator-associated pneumonia
mechanical ventilation
bronchial tree toilet
microbiological examination
multi-organ failure scale APACHE II
Opis:
Wstęp. Pacjent hospitalizowany w oddziale intensywnej terapii (OIT) wymaga ciągłej i wzmożonej opieki realizowanej przez zespół pielęgniarski. Polega ona na zapewnieniu całościowej pielęgnacji, monitorowaniu i wspomaganiu funkcji życiowych, ale także regularnej toalety drzewa oskrzelowego. Jednak nadal obserwowana jest narastająca częstość zakażeń szpitalnych u chorych leczonych w OIT. Jest ona ściśle powiązana z zastosowaniem wysokospecjalistycznych, często inwazyjnych, metod, takich jak wentylacja mechaniczna. Jednym z zakażeń szpitalnych związanych z intubacją tchawicy i mechaniczną wentylacją jest odrespiratorowe zapalenie płuc (VAP). Cel pracy. Ocena porównawcza dwóch metod toalety drzewa oskrzelowego. Celem drugorzędnym jest poprawa jakości opieki pielęgniarskiej u chorych z VAP w OIT na podstawie analizy uzyskanych wyników. Materiał i metody. Badaniami objęto grupę 30 pacjentów Klinicznego Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii (KOAIT) 4. Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką we Wrocławiu. Wszyscy chorzy wymagali wentylacji mechanicznej co najmniej 72 godziny z powodu ostrej niewydolności oddechowej. Badaną grupę chorych podzielono ze względu na rodzaj zastosowanej techniki wykonania toalety drzewa oskrzelowego na: grupę I (n = 13) – odsysanie w systemie otwartym oraz grupę II (n = 17) – odsysanie w systemie zamkniętym. U wszystkich chorych pobrano wymaz z drzewa oskrzelowego metodą na ślepo (BBS), a uzyskany materiał przekazywano do laboratorium diagnostyki mikrobiologicznej. Ponadto analizowano dane demograficzne pacjentów oraz stan ogólny w skali APACHE II. Obserwację kończono w momencie zakończenia wentylacji mechanicznej i ekstubacji tchawicy lub z powodu zgonu chorego. Wyniki. Wśród przyczyn niewydolności oddechowej w badanej grupie pacjentów wykazano stan po nagłym zatrzymaniu krążenia (n = 10), uraz wielonarządowy (n = 8), uraz czaszkowo-mózgowy (n = 7) oraz inne (n = 5). Średni czas pobytu w OIT w grupie I wynosił 13 dni, a w grupie II – 11 dni. Liczba badań mikrobiologicznych wykonanych w grupie I wynosiła 70, a w grupie II – 78. Ujemny posiew w grupie I uzyskało 2 z 5 pacjentów do końca badań, a w grupie II było to 4 z 6 pacjentów. Najczęstszym typem drobnoustroju dla grupy I był Staphylococcus aureus dodatni w dobie 0 (n = 4), 3 (n = 4), 6 (n = 4) i 9 (n = 3) oraz Pseudomonas aeruginosa w dobie 12 (n = 2). Z kolei najczęstszym typem drobnoustroju dla grupy II był Acinetobacter baumani dodatni w dobie 0 (n = 5), 3 (n = 5), 6 (n = 5), 9 (n = 3) i 12 (n = 2). Badana grupa chorych nie różniła się istotnie w zakresie danych demograficznych (średni wiek 36 lat w grupie I oraz 42 lata w grupie II; rozkład płci to 9 mężczyzn i 4 kobiety w grupie I oraz 9 mężczyzn i 8 kobiet w grupie II) oraz w wyjściowym stanie klinicznym ocenianym w skali APACHE II (wynik 20 pkt. dla grupy I oraz 21 pkt. dla grupy II). Wnioski. Zastosowanie zamkniętego systemu ssącego pozwala na utrzymanie jałowości dolnych dróg oddechowych przez cały okres (12 dni) leczenia w OIT z użyciem respiratora, a system otwarty zapewnia jałowy posiew jedynie do 6. doby leczenia. Wiedza personelu pielęgniarskiego z zakresu pielęgnacji chorych wentylowanych mechanicznie jest ważnym elementem zapobiegania VAP. Zastosowanie metody pobierania materiału z dolnych dróg oddechowych w codziennej praktyce jest elementem właściwie prowadzonej strategii diagnostyki mikrobiologicznej z zaangażowaniem personelu pielęgniarskiego.
Background. The patient hospitalized in the intensive care unit (ICU) requires continuous and intensified care performed by the nursing team. It consists in providing comprehensive care, monitoring and support of vital functions, as well as a regular toilet in the bronchial tree. However, the increasing incidence of nosocomial infections in patients treated in ICUs is still observed. It is closely related to the use of highly specialized, often invasive methods, such as mechanical ventilation. One of the nosocomial infections associated with tracheal intubation and mechanical ventilation is ventilator-associated pneumonia (VAP). Objectives. The main aim of the study was to compare of the assessment of two methods of the bronchial tree toilet. The secondary aim is to improve the quality of nursing care in patients with VAP in the ICU based on the analysis of the obtained results. Material and methods. The study involved a group of 30 patients of the Clinical Department of Anaesthesiology and Intensive Therapy at the 4th Military Clinical Hospital with the Polyclinic in Wroclaw. All patients required mechanical ventilation for at least 72 hours due to acute respiratory failure. The studied group of patients was divided according to the type of technique used to provide the toilet of the bronchial tree: group I (n = 13) – suction in the open system and group II (n = 17) – suction in a closed system. In all patients a bronchial swab was collected with the blind bronchial sampling (BBS) method and the obtained material was transferred to the microbiological diagnostic laboratory. In addition, patient demographics and the general state of the APACHE II scale were analyzed. Observation was terminated at the end of mechanical ventilation and extubation of the trachea or due to death of the patient. Results. Among the causes of respiratory failure in the examined group of patients, the state after sudden cardiac arrest was found (n = 10), multi-organ trauma (n = 8), craniocerebral trauma (n = 7) and others (n = 5). The average length of ICU stay in group I was 13 days, and in group II – 11 days. The number of microbiological tests performed in group I was 70, and in group II – 78. The negative microbiological test in group I was obtained by 2 out of 5 patients until the end of the study, and in group II it was 4 out of 6 patients. The most common type of microorganism for group I was Staphylococcus aureus positive on the day 0 (n = 4), 3 (n = 4), 6 (n = 4) and 9 (n = 3) and Pseudomonas aeruginosa on the day 12 (n = 2) . In turn, the most common type of microorganism for group II was Acinetobacter baumani positive at 0 (n = 5), 3 (n = 5), 6 (n = 5), 9 (n = 3) and 12 (n = 2). The studied group of patients did not differ significantly in terms of demographic data (mean age 36 years in group I and 42 in group II, sex distribution is 9 men and 4 women in group I and 9 men and 8 women in group II) and in the starting a clinical condition assessed on the APACHE II scale (score 20 points for group I and 21 points for group II). Conclusions. The use of a closed suction system allows the maintenance of sterility of the lower respiratory tract for the entire period (12 days) of ICU treatment with the use of a respirator, and the open system ensures sterile culture only until the 6th day of treatment. The knowledge of nursing staff in the care of mechanically ventilated patients is an important element of VAP prevention. The application of the method of collecting material from the lower respiratory tract in everyday practice is an element of properly conducted strategy of microbiological diagnostics with the involvement of nursing staff.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2018, 7, 4; 83-88
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZMIANY WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOKINETYCZNYCH LEKÓW PRZECIWDROBNOUSTROJOWYCH U PACJENTÓW KRYTYCZNIE CHORYCH
CHANGES IN PHARMACOKINETIC PROPERTIES OF ANTIBACTERIAL DRUGS IN CRITICALLY ILL PATIENTS
Autorzy:
Cios, Agnieszka M.
Wesołowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/762581.pdf
Data publikacji:
2020-02-25
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
Tematy:
oddział intensywnej terapii
farmakokinetyka
posocznica
farmakodynamika
Leki przeciwdrobnoustrojowe
niewydolność narządów
sepsis
intensive care unit
pharmacokinetics
pharmacodynamics
antimicrobial agents
organ failure
Opis:
Critically ill patients are at high risk of developing a life-threatening infection leading to severe shock and, as a consequence, multi-organ failure and even death. Optimal antimicrobial therapy, especially in the first 48 hours, is crucial to increasing patients' chances of survival. However, effective drug dosing is problematic because pathophysiological changes associated with the critical state of a disease affect their pharmacokinetic properties, mainly those drugs that are hydrophilic in nature. Concentrations of these drugs may be elevated in critically ill patients, mainly because of decreased renal clearance due to renal failure/damage. Conversely, antimicrobial concentrations may decrease due to increased volume of distribution and increased renal clearance, caused by the systemic inflammatory response syndrome, capillary leakage, reduced drug binding, intravenous fluids and inotropic drugs used. The frequency of simultaneous occurrence of numerous complications that may affect pharmacokinetic properties of drugs is excessively complicated by predicting their therapeutic concentrations. In general, situations where antimicrobial concentrations in serum of critically ill patients are too low dominate in clinical settings. And obtaining inappropriate plasma concentrations of patients is clinically important because it leads to ineffective eradication of pathogenic microorganisms and a lack of clinical improvement. In addition, too low drug levels trigger the development of multi-drug resistance, which is not only a medical but also a socio-economic problem. One of the major solutions to this problem seems to be the widespread use of plasma drug monitoring for individual adjustment of the dosage of antimicrobial drugs in a particular patient's clinical condition. However, despite the successful implementation of the beta-lactam antibiotic monitoring program in critically ill patients in Poland, several problems remain to be solved, such as insufficient documentation of the advantage of such a procedure and its clinical success, the lack of necessary technical preparation and specialist knowledge of medical staff in hospitals, which has an impact for the time of determining the concentration of antibacterial drugs in the patient plasma, even the possibility of monitoring drug concentration therapy does not solve the problem of obtaining the most optimal pharmacokinetic-pharmacodynamic indicators that determine the dosage selection. One solution, though not without its drawbacks, is to use population models to calculate the dosage of antimicrobial drugs. These models should take into account the state of mechanical ventilation, diagnostic category and glomerular filtration of the patient. However, also in such model preparation, there are problems such as the state of patients' kidney function, which may show large fluctuations and require frequent monitoring of creatinine, which is associated with additional work and time input, capillary leak affecting the value of distribution volume. The above pathophysiological changes significantly impede the development of appropriate models that would be adequate for use in optimization of the antimicrobial dosage in critically ill patients.
Krytycznie chorzy pacjenci są narażeni na wysokie ryzyko rozwoju zagrażającej życiu infekcji prowadzącej do ciężkiego wstrząsu i w konsekwencji niewydolności wielonarządowej, a nawet śmierci. Optymalna terapia przeciwdrobnoustrojowa ma kluczowe znaczenie w zwiększaniu szansy tych pacjentów na przeżycie. Jednak skuteczne dawkowanie leków jest problematyczne, ponieważ zmiany patofizjologiczne, związane z krytycznym stanem choroby, wpływają na ich właściwości farmakokinetyczne, głównie tych leków, które wykazują charakter hydrofilowy. Stężenia tych leków mogą być podwyższone u pacjentów krytycznie chorych, głównie z powodu zmniejszonego klirensu nerkowego spowodowanego niewydolnością/uszkodzeniem nerek. I przeciwnie, stężenia leków przeciwbakteryjnych mogą ulec obniżeniu z powodu zwiększonej objętości dystrybucji i zwiększonego klirensu nerkowego, wywołanego przez zespół ogólnoustrojowej odpowiedzi zapalnej, wyciek kapilarny, zmniejszone wiązanie leku z białkami, podawanie dożylnych płynów oraz leków inotropowych. Częstość jednoczesnego występowania licznych powikłań, które mogą wpływać na właściwości farmakokinetyczne leków, nadmiernie komplikuje prognozowanie ich terapeutycznych stężeń. Zasadniczo, w warunkach klinicznych dominują sytuacje gdy uzyskiwane stężenia leków przeciwdrobnoustrojowych u pacjentów krytycznie chorych są zbyt niskie. A uzyskanie nieodpowiedniego stężenia leków w osoczu pacjentów jest istotne z klinicznego punktu widzenia, ponieważ prowadzi do nieskutecznej eradykacji drobnoustrojów chorobotwórczych i braku poprawy klinicznej. Ponadto, zbyt niskie stężenia leków wywołują rozwój oporności wielolekowej drobnoustrojów, co stanowi problem nie tylko medyczny, ale i społeczno-ekonomiczny. Jednym z zasadniczych rozwiązań tego problemu wydaje się powszechne stosowanie monitorowania stężeniem leku w osoczu, w celu indywidualnego dostosowania dawkowania leków przeciwdrobnoustrojowych do stanu klinicznego pacjenta.
Źródło:
Farmacja Polska; 2020, 76, 1; 33-46
0014-8261
2544-8552
Pojawia się w:
Farmacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prevalence and outcome of infections in intensive care units of a tertiary care hospital in north India.
Autorzy:
Malik, Samiullah Sami
Maqbool, Muzaffar
Rafi, Asma
Kokab, Najma
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054909.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Pomocy Doraźnej
Tematy:
Intensive Care Units
mortality
nosocomial infections
Sequential Organ Failure Assessment (SOFA)
Opis:
INTRODUCTION: Infection is a major cause of morbidity and mortality in Intensive Care Units (ICUs), more so in resource limited ICUs of low and lower-middle income countries. However relatively little information is available about epidemiology and outcome of such infections in our part of the world. The point was to provide information about the prevalence and outcome of primary and secondary (nosocomial) infections in ICUs. MATERIAL AND METHODS: 257 adult patients admitted in medical and surgical ICUs over a period of 9 months were enrolled in the study. Patients fulfilling sepsis 3 criteria were categorized under “prevalence of the infections” and patients who developed infections after 48 hours of admission in ICUs were categorized under “secondary (nosocomial) infections”. Sequential Organ Failure Assessment score (SOFA score) was calculated at admission and after 72 hours of ICU stay. The patients were followed for 30 days. RESULTS: Patients were distributed in two groups: 153 (59.5%) medical ICU and 104 surgical ICU patients. Prevalence of primary infection was significantly higher in medical ICU patients (p value < 0.05). A total of 93(60.8%) patients in medical ICU and 50(48.1%) patients in surgical ICU were admitted as primary infections (p value < 0.001). Secondary (nosocomial) infections occurred in 30 (19.6%) patients in medical ICU and 15 (14.4%) patients in surgical ICU (p-value 0.283). The average length of stay was 14 days in patients with nosocomial infections and 3.5 days for patients without secondary infections (p-value < 0.001). Out of total of 188 infected patients, 80 (42.5%) died whereas 17 (24.6%) of the 69 patients without infection expired (p-value 0.008). 112 patients with mean SOFA score of 11.35 ± 2.71 expired while as 145 patients with mean SOFA score of 5.84 ± 1.92 survived (p value < 0.001). CONCLUSIONS: The prevalence of infections was more in medical ICU than in surgical ICU. The nosocomial infections significantly increase the average length of stay in ICUs. Mortality was significantly more in patients admitted with infection in Intensive Care Units. The higher the SOFA score, greater the mortality.
Źródło:
Critical Care Innovations; 2022, 5, 2; 20-28
2545-2533
Pojawia się w:
Critical Care Innovations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies