Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "organ," wg kryterium: Temat


Tytuł:
„Archiwum” i „repertuar”. Kłopoty z klasyką w szkole podstawowej
“Archive” and “Repertoire”. Problems with Classics in the Primary School
Autorzy:
Rusek, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/782942.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
literary classics
reading, canon
literary education in the primary school
A. Fredro Zemsta (Revenge)
B. Prus Katarynka (The Barrel Organ)
Cinderella
renarrations
literature didactics
literatura klasyczna
czytanie
kanon
kształcenie literackie w szkole podstawowej
Zemsta Fredry
Katarynka Prusa
Kopciuszek
renarracje
dydaktyka literatury
Opis:
The article is dedicated to the issue of reception of literary classics by primary school pupils. The fundamental contemporary reception problem consists in the increasing linguistic and cultural strangeness which hampers, and sometimes even prevents independent reading by pupils. The theoretical reflection concerning the ways of preventing the rejection of the classics, as well as overcoming their strangeness is combined with the analysis of particular cases (Cinderella and its contemporary renarrations, The Barrel Organ by B. Prus, and Revenge by A. Fredro). The conclusions emphasize the importance of hermeneutic activities on the part of the teacher, which should precede and boost the act of reading. These are metaphorically referred to as the “gesture of familiarizing the classics”. The “archive” and “repertoire” metaphors introduced in the title are intended to indicate the direction of changes in the manner of presenting the works from the past. Classics should be perceived not as texts from an archive, but as works from the repertoire which are being prepared for staging, i.e. for (re)reading.
prepared for staging, i.e. for (re)reading. Key words: literary classics, reading, canon, literary education in the primary school, A. Fredro Zemsta (Revenge), B. Prus Katarynka (The Barrel Organ), Cinderella, renarrations
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia; 2019, 10, 285; 134-143
2082-0909
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Dziennik wypadków". T. 1, 1939-1945
Autorzy:
Estreicher, Karol (jr).
Współwytwórcy:
Mieczkowski, Zbigniew. Recenzja
Muszkowski, Krzysztof. Sprostowanie
Siemaszko, Zbigniew S. Recenzja
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Kraków
Tematy:
Sikorski, Władysław (1881-1943)
Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie Francja Wielka Brytania 1939-1945 r. pamiętniki recenzja
Rząd (organ państw.) Polska 1939-1945 r. pamiętniki recenzja
Estreicher Karol (1906-1984), jr pamiętniki recenzja
II wojna światowa (1939-1945)
Pamiętniki i wspomnienia
Recenzja
Literatura polska
Opis:
Sprost.:; Tendencjonalność; Krzysztof Muszkowski; Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza. Tydzień Polski (Londyn); 2002; nr 18; s. 21.
Odpowiedzialność za wybuch wojny; Zbigniew S. Siemaszko; Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza. Tydzień Polski (Londyn); 2002; nr 21; s. 10.
Wspomnienia sekretarza gen. W. Sikorskiego (17 IX 1939 -- 27 XII 1945).
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
„Melodieen zu dem Oppelner katholischen Gesangbuche” Bernharda Kothego (1821–1897). Dzieje i repertuar
"Melodieen zu dem Oppelner katholischen Gesangbuche" of Bernhard Kothe (1821–1897). History and repertoire
Autorzy:
Pawlik, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1201962.pdf
Data publikacji:
2021-06-24
Wydawca:
Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
Tematy:
bernhard kothe
akompaniament organowy
cecylianizm
parafia św. krzyża w opolu
organ accompaniment
cecilianism
st. cross parish in opole
Opis:
Muzyka kościelna na przełomie XVIII i XIX wieku przeżywała kryzys. Pozycja organisty w społeczeństwie uległa dewaluacji, a za kontuarem zasiedli przypadkowi ludzie. Niezwykle potrzebne w tym momencie okazały się wszelkie materiały przybliżające rolę muzyki w kościele, ale także takie, dzięki którym znający nuty kandydat mógł od razu rozpocząć posługę organisty. Pragnienie zapełnienia tej luki towarzyszyło Bernhardowi Kothemu, dyrektorowi muzycznemu kościoła św. Krzyża w Opolu, w 1865 roku, podczas komponowania zbioru towarzyszeń organowych Melodieen zu dem Oppelner katholischen Gesangbuche. Niniejszy artykuł dzieli się na trzy części. W pierwszej przybliżona zostanie postać Bernharda Kothego, jego biografia oraz działalność. Dwie kolejne będą dotyczyć omawianego zbioru towarzyszeń organowych. Najpierw przedstawione zostaną idee towarzyszące wydaniu pozycji oraz doboru pieśni. Natomiast w ostatniej części znajdzie się analiza zawartości zbioru oraz akompaniamentów zaproponowanych przez B. Kothego. Przyglądając się omawianemu zbiorowi towarzyszeń organowych należy zwrócić uwagę na troskę, którą wydawca przy pomocy swojego dzieła objął kilka rzeczywistości. Pierwszą z nich jest liturgia kościoła katolickiego. Idee cecylianizmu były mu szczególnie bliskie, wszak założył oddział towarzystwa cecyliańskiego w Opolu. Pracował jako organista i nauczyciel muzyki, co pozwoliło mu zadbać również o potrzeby posługujących, wiernych, a w szczególności młodzieży. Dzięki swoim staraniom B. Kothe stworzył dzieło dziewięciokrotnie wznawiane, które szybko zyskało popularność. Zaszczepione w Melodieen idee wzbudziły szeroki rezonans w świecie niemiecko- i polskojęzycznym. B. Kothe zdobył także naśladowców, czego dowodem są żarliwe podziękowania w chorale Richarda Gillara.
Church music at the turn of the 18th and 19th centuries was in crisis. The position of the organist in society was devalued, and random people played on the organ. At this point, all books related to the role of music in the church turned out to be extremely necessary, but also those that would allow the candidate who knew the notes to start the organist's service immediately. Bernhard Kothe, music director of the Church of St. Cross in Opole, desire to fill this gap in 1865, while composing a collection of organ companions Melodieen zu dem Oppelner katholischen Gesangbuche. This article is divided into three parts. The first part introduces Bernhard Kothe, his biography and work. The next two will concern the discussed set of organ associations. First, circumstances of the creation and selection of the songs will be presented. In the last part, however, there will be an analysis of the content of the set and the accompaniment proposed by B. Kothe. When looking at the discussed collection of organ works, one should pay attention to the care that the publisher has embraced several realities with his work. The first is the liturgy of the Catholic Church. The ideas of Cecilianism were particularly close to him, after all, he founded a branch of the Cecilian society in Opole. He worked as an organist and music teacher, which allowed him to take care of the needs of church musician, the people, especially young people. Thanks to his efforts, B. Kothe created a work reprinted nine times, which quickly gained popularity. The ideas instilled in Melodieen aroused a wide resonance in the German and Polish-speaking world. B. Kothe also gained followers, as evidenced by the heartfelt thanks in Richard Gillar's chorale.
Źródło:
Musica Ecclesiastica; 2021, 16; 83-98
2353-6985
Pojawia się w:
Musica Ecclesiastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“New” toccatas by Giovanni Gabrieli in the Turin organ tablatures: issues of attribution
Autorzy:
Felici, Candida
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/473810.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Musica Iagiellonica
Tematy:
Giovanni Gabrieli, Turin organ tablatures, Keyboard music
Opis:
Almost all of Giovanni Gabrieli’s keyboard output has been transmitted in German sources, the most important of which are the German organ tablatures now held at the Turin National Library (I-Tn, Fondo Foà Giordano, Giordano 1-8, Foà 1–8). The lack of concordances and the way of transmission have led some scholars to consider many of these compositions as doubtful or even spurious works, as in the case of a group of toccatas in Giordano 2. This article examines the characteristics of the Turin tablatures and the way of transmission of Gabrieli’s toccatas, in order to propose a reconsideration of their exclusion. Due to the small number of free-style works whose attribution to Gabrieli is without question, the article proposes an analysis of the toccatas through the comparison with the larger corpus of Gabrieli’s works, both vocal and instrumental: indeed, some of the Turin toccatas reveal strong similarities with late compositions by Gabrieli. Through both a philological and an analytical approach, the article proposes adding the Turin toccatas to the corpus of Gabrieli’s authentic works.
Źródło:
Musica Iagellonica; 2017, 8; 35-51
1233-9679
2545-0360
Pojawia się w:
Musica Iagellonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Pieśń moją śpiewam królowi” (Ps 45, 2). O kategorii muzycznego piękna w celebracji liturgicznej
Autorzy:
Hudek, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668825.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
beauty
liturgical celebration
Gregorian chant
organ music
vocal-and-instrumental music
piękno
celebracja liturgiczna
chorał gregoriański
muzyka organowa
muzyka wokalno-instrumentalna
Opis:
The beauty of music at the service of the liturgical celebration. Derived from the biblical evidence (cf. Ps 45) and theology (cf. J. Ratzinger / Benedict XVI), the beauty of liturgical music leads to an encounter with God, who is the most perfect Beauty. Three types of liturgical music: vocal, instrumental and choral, offer countless opportunities to reach the Beauty. They create not only a richness of touching the Mystery, but direct, intuitive encounter with God. Among the various genres of music associated with the liturgy of the Church the ones that are especially worth noting are those recorded in the traditions and laws: Gregorian chant, Palestrina’s polyphony, Church song, organ music and choral music with its wide range of performing arrangements (soloists, choir, and orchestra). All of these, confirmed by the history of music, and recorded in the documents of the Church, are demanding reliable and aesthetic updates in relation to the knowledge of “the spirit of the liturgy” (cf. Joseph Ratzinger). This requirement calls for a series of actions of formation (on the musical, liturgical and spiritual level). The proposals placed in the article (responsorial psalm, choral music for worship and organ music at the end) are examples of how specifically the beauty called for by the documents, written in the liturgical texts – is to be incarnated into the time and space of the liturgical celebration.
Piękno muzyczne pozostaje na usługach celebracji liturgicznej. Wywiedzione z przesłanek biblijnych (por. Ps 45) i teologicznych (por. J. Ratzinger/Benedykt XVI) piękno muzyki liturgicznej prowadzi do spotkania z Bogiem, który jest najdoskonalszym Pięknem. Trzy rodzaje muzyki liturgicznej: wokalna, instrumentalna i wokalno-instrumentalna dają niezliczoną ilość możliwości docierania do P(p)iękna. Stwarzają one nie tylko bogactwo dotykania Tajemnicy, ale i bezpośredniego, intuicyjnego spotkania z Bogiem. Wśród różnych gatunków muzyki związanej z liturgią Kościoła warto odnotować te szczególnie zapisane w tradycji oraz przepisach: chorał gregoriański, polifonia palestrinowska, pieśń kościelna, muzyka organowa oraz muzyka wokalno-instrumentalna angażująca szeroki aparat wykonawczy (soliści, chór, orkiestra). Te drogi, potwierdzone historią muzyki oraz zapisane w dokumentach Kościoła, domagają się rzetelnej i estetycznej aktualizacji związanej ze znajomością „ducha liturgii” (por. Joseph Ratzinger). Ten postulat domaga się szeregu działań formacyjnych (na poziomie muzycznym, liturgicznym i duchowym). Umieszczone w artykule propozycje (psalm responsoryjny, utwór wokalno-instrumentalny na uwielbienie oraz muzyka organowa na zakończenie) stanowią przykłady tego, jak konkretnie wcielać owo piękno postulowane w dokumentach, zapisane w tekstach liturgicznych w czas i przestrzeń liturgicznej celebracji.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2014, 12
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Polak w Indiach” (1943–1948). Organ Delegatury Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej w Bombaju
Polak w Indiach (1943–1947). The Organ of the Delegate of the Polish Ministry of Labour and Social Welfare in Bombay
Autorzy:
Seroka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2019179.pdf
Data publikacji:
2022-01-14
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
polska prasa
„Polak w Indiach”
Organ Delegatury Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej w Bombaju
Polish press
A Pole in India
organ of the Delegate of the Polish Ministry of Labour and Social Welfare in Bombay
Opis:
Artykuł poświęcony jest czasopismu „Polak w Indiach”, które było organem prasowym Delegatury Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej. Periodyk ukazywał się w Indiach w latach 1943–1948. Był to dwutygodnik, początkowo integrujący Polaków w okresie II wojny światowej, a potem zaspokajający głód wiedzy o sytuacji na ziemiach polskich, tak bardzo od Indii odległych. Gazeta stanowiła również kronikę poloników indyjskich – opisywała życie polskiej diaspory. Celem artykułu jest przedstawienie okoliczności powstania czasopisma, jego tematyki i roli, jaką odegrało dla polskich wychodźców.
The article presents the periodical Polak w Indiach (A Pole in India), the press organ of the Delegate of the Polish Ministry of Labour and Social Welfare in Bombay. The journal was published in India between 1943 and 1948. It was a biweekly title that initially integrated Poles in India during World War II, and then satisfied their hunger for knowledge of the situation in Poland. At the same time, it also served as a chronicle of the Polish diaspora in India. The article’s primary purpose is to present the circumstances of the establishment of the newspaper, its topics, and the role it played within the Polish diaspora.
Źródło:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2022, 19; 5-32
2450-8365
Pojawia się w:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Psalm Dawida” i inne intawolacje kontrafaktur wokalnych w rękopisach organowych z przełomu XVI i XVII wieku powstałych na terenach Rzeczpospolitej
A ‘Psalm of David’ and Other Intabulations of Vocal Contrafacta in Late Sixteenth- / Early Seventeenth-Century Organ Manuscripts Compiled in the Polish–Lithuanian Commonwealth
Autorzy:
Szelest, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24253519.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kontrafaktury
intawolacje
Psalm Dawida
laudi spirituali
tabulatura organowa
tabulatura z Kroż
tabulatura braniewsko-oliwska
tabulatura ryska
contrafacta
intabulations
Psalm of David
organ tablatures
Kražiai Tablature
Braunsberg–Oliva Tablature
Riga Tablature
Opis:
W artykule przedstawiono ustalenia dotyczące intawolacji kontrafaktur wokalnych oraz powiązanych z nimi zagadnień w czterech rękopisach na instrumenty klawiszowe powstałych na przełomie XVI i XVII wieku w kolegiach jezuickich na Warmii, Żmudzi oraz w Inflantach. Zapisany w rękopisie z Kroż (Wilno, Lietuvos nacionalinė Martyno Mažvydo biblioteka [LT-Vu], sygn. F105-67) Psalm Dawida został zidentyfikowany jako intawolacja canzonetty Hansa Leo Hasslera Chi mi dimandarà z autorskiego druku Canzonette a quatro voci ... libro primo (Nürnberg 1590), a następująca po nim kompozycja bez tytułu i atrybucji – jako zapis canzony Claudia Merulo, znanej również z czterech innych rękopisów. Rozpoznania te, uzupełnione o analizę inskrypcji tytułowej, falsyfikują niedawno zaprezentowaną hipotezę Tomasza Jasińskiego, według której utwory te miałyby stanowić dwuczęściowe opracowanie autorstwa Mikołaja Gomółki do słów Psalmu 1 w tłumaczeniu Jana Kochanowskiego. Rękopis z Kroż zawiera ponadto niewątpliwy cytat madrygału Palestriny Vestiva i colli w utworze „Łobzoskie” Adama z Wągrowca oraz anonimowo odpisany Ricercar Secondo Francesca Uspera. Utrwalony w źródle korpus utworów kontrapunktycznych zapisanych w notacji partyturowej może mieć związek z działalnością w Rzeczpospolitej Vincenza Bertolusiego, którego dwie kompozycje jako jedyne w tym korpusie zaopatrzono w atrybucje. Utworem pochodzenia lokalnego jest natomiast Surrexit Dominus [valete luctus], opracowanie pieśni Andrzeja Krzyckiego zanotowane już w tabulaturze Jana z Lublina i znane również z tabulatury S-Uu vmhs 89 oraz kancjonałów ze Staniątek, Sandomierza i Radomia. Tabulatura organowa zachowana w Universitetsbibliotek w Uppsali (S-Uu, sygn. Vokalmusik i handskrift 89) zawiera intawolacje pięciu włoskich laud, odpisanych bezpośrednio z pochodzącego z tradycji jezuickiej druku Lodi spirituali novamente composte… (Venezia 1580). Dwie z nich zapisano później w tabulaturze braniewsko-oliwskiej z niemieckimi tytułami wskazującymi na proces kontrafaktury; wersje niemieckie zostały następnie opublikowane w śpiewniku Himmlischer Harffenklang (Braunsberg 1639). Intawolacja znanego wyłącznie z rękopisów rzymskich trzychórowego motetu Annibale Zoilo Laudate Dominum in sanctis ejus również wskazuje na bliskie kontakty z Italią środowiska, w którym powstała tabulatura. Inne rozpoznane w niej kontrafaktury wiążą ją z praktyką muzyczną Rzeczpospolitej, Pomorza i Szwecji. W źródle utrwalono też intawolację chanson Thomasa Crecquillona Pour ung plaisir jako anonimową „Fugę” oraz dwie kompozycje instrumentalne, które wyposażono w incipity tekstowe świadczące o tym, że wykonywano je wokalnie. Ustalenia te pozwalają przypuszczać, że rękopis powstał na Warmii, w ośrodku, w którym pracowało równocześnie kilku skryptorów posługujących się notacją tabulaturową i w którym możliwe było wykonywanie utworów trzychórowych; jedynym ośrodkiem, który według obecnego stanu wiedzy spełniał te kryteria, było kolegium jezuickie w Braniewie. Większość kontrafaktur utrwalonych w braniewskiej części tabulatury braniewsko-oliwskiej (Wilno, Lietuvos mokslų akademijos Vrublevskių biblioteka [LT-Va], sygn. F15-284) pochodzi z drukowanych antologii, których liczba i dostępność znacząco wzrosła na przełomie stuleci. Wśród nielicznych intawolacji kontrafaktur pochodzących z tradycji rękopiśmiennej wyróżnia się opracowanie anonimowej cantio zawartej, zazwyczaj z tekstem Spiritus Sancti gratia, w ok. dwudziestu rękopisach środkowoeuropejskich powstałych na przestrzeni ponad dwustu lat. Na tle obecnej w nich znacznej wariantywności tekstu muzycznego zwraca uwagę niemal całkowita zgodność przekazów w tabulaturze braniewsko-oliwskiej i w tabulaturze S-Uu vmhs 89. W tabulaturze pochodzącej z kolegium jezuickiego w Rydze (Uppsala, Universitetsbibliotek [S-Uu], sygn. Vokalmusik i handskrift 88) zapisano pięć intawolacji kontrafaktur utworów świeckich pochodzących z trzech druków autorskich z lat 1567–1577; ich incipity tekstowe nie są znane z innych źródeł, były to zatem najpewniej opracowania proweniencji lokalnej. Data 1620, zapisana w tytule rękopisu, prawdopodobnie dokumentuje końcowy etap jego powstawania, natomiast główna część źródła mogła być spisana już w pierwszej dekadzie XVII wieku. Badania zapisów kontrafaktur w rękopisach na instrumenty klawiszowe nie pozwalają zazwyczaj na wyciąganie szczegółowych wniosków w zakresie warstwy słownej opracowań, mogą jednak przynieść rezultaty dotyczące transmisji, migracji i recepcji repertuaru oraz praktyki muzycznej w ośrodkach, w których źródła te powstawały. Powinny być prowadzone systematycznie, ze zwróceniem szczególnej uwagi na nieznane skądinąd incipity tekstowe oraz na kompozycje, w których rodzaj tekstu słownego nie jest kompatybilny z gatunkiem muzycznym. Przykładem takiej potencjalnej kontrafaktury jest przypisywany Petrusowi de Drusina utwór Deus in adjutorium meum intende. Utrwalona w rękopisie z Kroż kompozycja Słuchaj, co żywo również może okazać się kontrafakturą. Z tego względu nie można mieć pewności, że jej tekst nie pochodził z Psałterza Kochanowskiego, jak udowadaniał Tomasz Jasiński; przypisywanie jej Adamowi z Wągrowca nie ma natomiast wystarczających podstaw w materiale źródłowym.
This article presents findings concerning intabulations of vocal contrafacta and related issues in four keyboard manuscripts compiled around the turn of the seventeenth century in Jesuit colleges in Warmia, Samogitia and Livonia. The ‘Psalm of David’ entered in the Kražiai manuscript (Vilnius, Lietuvos nacionalinė Martyno Mažvydo biblioteka [LT-Vu], shelf-mark F105-67) has been identified as an intabulation of Hans Leo Hassler’s canzonetta Chi mi dimandarà from that composer’s print Canzonette a quatro voci ... libro primo (Nürnberg 1590). The composition that follows, untitled and unattributed in the source, is a canzona by Claudio Merulo, known from four other manuscripts. These findings, complemented by analysis of the titular inscription, belie Tomasz Jasiński’s recent hypothesis that these two pieces constitute a bipartite setting by Mikołaj Gomółka of Psalm 1 in Jan Kochanowski’s Polish rendering. The Kražiai Tablature also contains an evident quotation from Palestrina’s madrigal Vestiva i colli (in Adam of Wągrowiec’s Łobzoskie) and an unattributed copy of Francesco Usper’s Ricercar Secondo. The body of contrapuntal works found in this source (in score notation) may possibly be related to the activity in the Polish-Lithuanian Commonwealth of Vincenzo Bertolusi, two of whose compositions are the only attributed pieces in this set. Surrexit Dominus [valete luctus], on the other hand, is a local piece, a setting of a song by Andrzej Krzycki included in the Tablature of Jan of Lublin and also known from tablature S-Uu vmhs 89, as well as cantionals from Staniątki, Sandomierz and Radom. The organ tablature kept at Uppsala’s Universitetsbibliotek (S-Uu, shelf-mark Vokalmusik i handskrift 89) contains intabulations of five Italian laudi copied directly from the Jesuit-tradition print Lodi spirituali novamente composte… (Venezia 1580). Two of them were later inscribed in the Braunsberg–Oliva Tablature with German titles that reflect the process of contrafactum. The German-language versions were subsequently printed in the Himmlischer Harffenklang songbook (Braunsberg 1639). The presence of an intabulation of Annibale Zoilo’s motet Dominum in sanctis ejus for three choirs similarly suggests that close contacts with Italy were maintained by the circles in which the source was compiled. Other identified contrafacta from this manuscript relate it to the musical life of the Polish–Lithuanian Commonwealth, Pomerania and Sweden. The same source contains an intabulation of Thomas Crecquillon’s chanson Pour ung plaisir, inscribed there as an anonymous ‘Fuga’, as well as two instrumental pieces with text incipits, indicating that they were performed vocally. These findings support the thesis that the manuscript was compiled in Warmia, at a place where several scribes worked simultaneously using tablature notation and works for three choirs could be performed. As far as we know, the only centre that fulfilled all these criteria was the Jesuit college in Braunsberg (now Braniewo). The majority of the contrafacta found in the Braniewo section of the Braunsberg–Oliva Tablature (Vilnius, Lietuvos mokslų akademijos Vrublevskių biblioteka [LT-Va], shelf-mark F15-284) come from printed anthologies, which became much more numerous and easily available around the turn of the century. Among the few contrafacta derived from the manuscript tradition, particularly notable is the setting of an anonymous cantio found (usually with the text Spiritus Sancti gratia) in about 20 Central European manuscripts compiled over a period of more than 200 years. They exist in numerous musical variants, but the versions recorded in the Braunsberg–Oliva Tablature and in S-Uu vmhs 89 are almost identical. A tablature from the Jesuit college in Riga (now in Uppsala, Universitetsbibliotek [S-Uu], shelf-mark Vokalmusik i handskrift 88) contains five intabulated contrafacta of secular works taken from three single-composer editions from the years 1567–1577. Their text incipits are not known from other sources, which suggests that these were local settings. The date 1620 in the manuscript’s title probably refers to the final stage of its compilation, whereas its main section may have been written as early as the first decade of the seventeenth century. Studies of contrafacta contained in keyboard manuscripts do not usually allow for detailed conclusions to be drawn concerning the literary texts, but they can provide results related to the transmission, migration and reception of the repertoire and musical performance practice in the centres where the sources were compiled. Such studies need to be conducted in a systematic manner, with special attention given to text incipits not recorded elsewhere and to works in which the incipit is incompatible with the musical genre. One example of such a potential contrafactum is Deus in adjutorium meum intende, attributed to Petrus de Drusina. The composition Słuchaj, co żywo from the Kražiai manuscript may likewise prove to be a contrafactum; therefore, contrary to what Tomasz Jasiński argues, we cannot be certain that its text was not taken from Kochanowski’s Psalter. There is also insufficient source evidence for its attribution to Adam of Wągrowiec.  
Źródło:
Muzyka; 2023, 68, 1; 93-154
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Symboliczni" winowajcy : sąd nad Wrześniem 1939
Autorzy:
Sobecki, Władysław.
Powiązania:
Trybuna 1999, nr 204, s. 10-11
Współwytwórcy:
Koźniewski, Kazimierz. Polemika
Sobecki, Władysław. Repolemika
Data publikacji:
1999
Tematy:
Rydz-Śmigły, Edward (1886-1941)
Kampania wrześniowa dowódcy ocena
Kampania wrześniowa (1939)
Rząd (organ państwowy)
Opis:
Polem.:; Dobrze i źle o Rydzu-Śmigłym; Kazimierz Koźniewski; Tamże; 211; s. 11.
Akt odwagi, skruchy czy zdrady interesów państwa; jeszcze o Rydzu-Śmigłym; Władysław Sobecki; Tamże; nr 220; s. 12.
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
'Plastrons and adhesive organs' - the functional morphology of surface structures in the broad mite, Polyphagotarsonemus latus (Banks, 1904)
Plastrony i organy przyczepne - morfologia funkcjonalna struktur powierzchniowych u Polyphagotarsonemus latus (Banks, 1904)
Autorzy:
Baker, R.A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/841823.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
plastron
adhesive organ
functional morphology
morphology
surface structure
mite
egg
male
Polyphagotarsonemus latus
Opis:
Consideration is given to the structure and function of the adhesive organ in the male and of the protuberances on the surface of the egg in the Broad mite, Poly phagotarsonemus latus . Scanning Electron microscopy is used to reveal these structures. The adhesive organ serves as a sucker in order that males can carry pharate females. It is believed that the protuberances are part of a discontinuous plastron for gaseous exchange.
Praca jest poświęcona strukturom i funkcjonowaniu organów przyczepnych u samców Polyphagotarsonemus latus oraz strukturze powierzchni jaj tego roztocza. W badaniach posłużono się mikroskopem skaningowym. Organy przyczepne służą samcom do przy trzymywania samic, a struktura widoczna na powierzchni jaj jest pozostałością plastronu
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Biologica; 2012, 19
1230-3976
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Biologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
'Tabulaturae Braunsbergenses-Olivenses', ed. Marcin Szelest, Vols. 1–3, Warszawa 2021 Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa (= Fontes Musicae in Polonia, C/XXV.1–3), pp. 440 + 641 + 764. ISBN 978-83-66456-46-2
Autorzy:
Schöning, Kateryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806177.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
edycja krytyczna
źródła muzyczne
tabulatura organowa
muzyka XVII wieku
critical edition
music sources
organ tablature
seventheenth-century music
Opis:
Review of critical edidion of Tabulaturae Braunsbergenses-Olivenses, ed. Marcin Szelest, Vols. 1–3, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa, 2021
Recenzja edycji krytycznej Tabulaturae Braunsbergenses-Olivenses, red. Marcin Szelest, t. 1–3, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa, 2021
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 1; 170-173
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies