Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "order of monks" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Jasnogórskie piśmiennictwo dewocyjne w XVII-XVIII wieku. Recepcja modlitewnika Ksawerego Augustyna Rottera Ucieczka grzeszników albo nabożny zasmuconych rekurs do dzielney cudami Częstochowskiey Matki
    Jasna Góra devotional writings of the 17th-18th. The reception of the prayer book written by Ksawery Augustyn Rotter: Ucieczka grzeszników albo nabożny zasmuconych rekurs do dzielney cudami Częstochowskiey Matki
    Autorzy:
    Bubel, Dagmara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/911581.pdf
    Data publikacji:
    2010-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Jasna Góra writings
    Utilitarian devotional book
    Ksawery Rotter
    Writing monks of the Pauline Order
    Prayer books
    Piśmiennictwo jasnogórskie
    Użytkowa książka dewocyjna
    Jasna Góra
    Pisarze paulińscy
    Modlitewniki
    Opis:
    Jasnogórskie piśmiennictwo dewocyjne nierozerwalnie związane jest z Jasną Górą jako ośrodkiem kultu cudownego obrazu. Już od XVII wieku Jasna Góra obok ośrodka religijnego i duszpasterskiego stanowiła również prężny ośrodek kultury piśmiennej, oddziałującej na społeczeństwo przez dewocyjną książkę użytkową. Charakter tych książek podyktowany był przede wszystkim szczególnymi potrzebami Jasnej Góry jako ośrodka pielgrzymkowego. Jasna Góra, ze swym łaskami słynącym obrazem, była celem licznych pielgrzymek nie tylko z całego państwa polskiego, ale także ze Śląska, Moraw i Węgier. Paulini wobec masowego ruchu pątniczego nie pozostawali bierni. Docierali do pątników przez słowo drukowane w formie modlitewników, które popularyzowały również treści literackie. Życie Jasnej Góry jako miejsca świętego, największego ośrodka pielgrzymkowego w Polsce, znalazło odbicie w piśmiennictwie jasnogórskim XVII-XVIII wieku.
    Jasna Góra devotional writings are inextricably linked with Jasna Góra Monastery as a the center of pilgrimage and the cult of the miraculous picture of Our Lady of Częstochowa. As early as the seventeenth century Jasna Góra had formed, besides its religious and pastoral significance, a thriving center for impressive written culture influencing the population through devotional utilitarian literature produced in the monastery. The very nature of these books was dictated primarily by particular needs of Jasna Góra as a hub for pilgrimage. Jasna Góra drew crowds of pilgrims, venerating the painting of Our Lady, not only from the territories of the Polish Commonwealth but also from Silesia, Moravia and Hungary. The Pauline Fathers (of the Order of St. Paul the First Hermit) were very much involved in this mass pilgrimage movement. They reached for and appealed to pilgrims through printed word in the form of prayer books that also propagated literary images of saints. The life of Jasna Góra as a holy place, the biggest pilgrimage center in Poland, was reflected in the writings produced here in the seventeenth and the eighteenth centuries.
    Źródło:
    Biblioteka; 2010, 14(23); 33-52
    1506-3615
    2391-5838
    Pojawia się w:
    Biblioteka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hieromnich Andrzej Abrahamowicz – Karaim-studyta w Ukraińskiej Cerkwi Greckokatolickiej, wuj dwóch partyzantów
    Hieromonk Andrzej Abrahamowicz - a Karaim monk in the Ukrainian Greek Catholic Church
    Autorzy:
    Moroz, Volodymyr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/440308.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
    Tematy:
    Karaimi Halicza
    zakon studytów
    represje totalitaryzmu
    Karaimi a chrześcijaństwo
    Karaims Halicz
    Karaims and Christianity
    the order of Studite Monks
    repressions of totalitarianism
    Opis:
    This article endeavours to reconstruct the biography of a Karaim from Galicia called Andrzej (Zachariasz Simcha) Abrahamowicz (1885–1959) who was a monk of the Studite Brethren religious society. The author examines the transition to Christianity made by five of the six members of the Karaim Abrahamowicz family: the father, two sons and two daughters. Four of them joined Greek Catholic monasteries. Andrzej Abrahamowicz spent 56 of his 74 years living as a monk. After being ordained a priest by Metropolitan Andrzej Szeptycki, his calling took him to Galicia, Bosnia and the Lemko region. At one time he was a prisoner in the "Jaworzno" labor sub-camp. He was persecuted because his sister and two other relatives were active members of the OUN armed resistance against the USSR. However, he refused to make any compromises with the totalitarian regime. Similarly, the sister of the father Abrahamowicz, Olga (Rebeka) Abrahamowicz was a nun from the Congregation of the Sister Servants of Mary Immaculate. The lives of the Abrahamowicz family illustrate the strong roots they established in the Greek Catholic Church and how strongly they identified with Ukrainian culture.
    Artykuł jest próbą odtworzenia biografii Karaima galicyjskiego, mnicha z zakonu studytów Andrzeja (Zachariasza Simchy) Abrahamowicza (1885–1959). Autor bada przejście na chrześcijaństwo pięciu z sześciu członków karaimskiej rodziny Abrahamowiczów: ojca, dwóch synów i dwóch córek. Czterech z nich wstąpiło do klasztorów greckokatolickich. Andrzej Abrahamowicz ze swoich 74 lat życia 56 przeżył jako mnich. Otrzymawszy święcenia kapłańskie od metropolity Andrzeja Szeptyckiego, służył w Galicji, Bośni i na Łemkowszczyźnie. Mnich był więźniem w ukraińskim podobozie pracy „Jaworzno”. Prześladowano go, ponieważ siostra i dwóch innych krewnych brało udział w walce UPA przeciwko reżimowi ZSRR, ale nie poszedł na kompromis z totalitaryzmem. Podobnie siostra o. Abrahamowicza – zakonnica Zgromadzenia Sióstr Służebnic Niepokalanej Dziewicy Marii – Olga (Rebeka) Abrahamowicz. Życie Abrahamowiczów świadczy o ich głębokim zakorzenieniu w Cerkwi greckokatolickiej i ścisłym związku z tożsamością ukraińską.
    Źródło:
    Almanach Karaimski; 2019, 8; 141-156
    2300-8164
    Pojawia się w:
    Almanach Karaimski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sources of maintenance of the first Franciscan Observans monasteries in Kingdom of Poland (to the middle of the 16th century)
    Autorzy:
    Sitnik, Aleksander Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139281.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-03
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Zakon Franciszkański
    historia Kościoła w Polsce
    Obserwancja Zaalpejska
    bernardyni
    klasztor
    ubóstwo
    uposażenie
    Franciscan Order
    history of the Church in Poland
    Ultramontanian Observance
    Bernardine monks
    monastery
    poverty
    salary
    Opis:
    Artykuł podejmuje zagadnienie uposażenia zakonników żyjących według reguły zabraniającej przyjmowania pieniędzy i rzeczy mających jakąkolwiek wartość materialną. Również oni zabiegali o utrzymanie klasztorów. Różne były, jak się okazuje, źródła dochodów klasztorów. Ignorowany przez nich pieniądz, będący w XIII w. synonimem bogactwa, stał się, w miarę upływu czasu, środkiem płatniczym używanym przez wszystkie warstwy społeczne. Z tego względu autorzy ustaw i konstytucji zakonnych łagodzili na przestrzeni wieków surowe nakazy św. Franciszka z Asyżu, podzielając tym samym opinię franciszkanów na temat ubóstwa.
    To begin with, it should be considered whether it is justified to discuss the problem of the endowment of monks living according to the rule that forbids accepting money and things of any material value.  It seems it is, indeed, as they also strove to maintain their monasteries. There were various sources of income for monasteries. The money Bernardine monks ignored as synonymous with wealth in the 13th century, became, in the course of time, a means of payment used by all social classes. For this reason, the authors of laws and monastic constitutions have mitigated the strict orders of St. Francis of Assisi, sharing the Franciscans' opinion on poverty.
    Źródło:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2022, 29, 1; 86-99
    1232-1575
    Pojawia się w:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sytuacja ekonomiczna klasztoru paulinów w Leśnej (na tle gospodarki innych placówek paulińskich działających we wschodnich województwach Rzeczpospolitej)
    Autorzy:
    Szpak, Jacek Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088440.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Pauline fathers
    order of monks
    Leśniów
    Włodawa
    monastic economy
    Catholic church
    paulini
    zakon męski
    gospodarka klasztorna
    Kościół katolicki
    Opis:
    Jedną z najważniejszych placówek polskiej prowincji paulinów w XVIII-XIX wieku był klasztor w Leśnej na Podlasiu. Został on ufundowany w 1726 r. przez właściciela wsi Władysława Jana Michałowskiego. Po III rozbiorze w 1795 r. Leśna znalazła się w Galicji Zachodniej, od 1809 r. miejscowość leżała w Księstwie Warszawskim, w latach 1815-1918 w Królestwie Polskim, znajdującym się pod władzą carów Rosji. Klasztor został skasowany w 1864 r. Klasztor otrzymał bardzo duże uposażenie. W jego posiadaniu do 1795 r. znajdowało się 16 wsi, jednak w wyniku III rozbioru paulini utracili na rzecz skarbu rosyjskiego większość swoich dóbr. Do końca istnienia posiadał jedynie 4 wsie. Areał ziemi klasztornej w XVIII wieku wynosił 4907 mórg, a po 1795 r. jedynie 842,50 morgi (o 82,83% mniej niż wcześniej). Tak duże uposażenie, powodowało, że klasztor leśniański był drugim najlepiej zabezpieczonym po Jasnej Górze konwentem w polskiej prowincji paulinów. Paulini w Leśnej w największych ilościach siali żyto, pszenicę, jęczmień, owies, uprawiali także tatarkę, groch, proso, grykę i len. Na poziom produkcji roślinnej duży wpływ miały działania zbrojne, które toczyły się w rejonie klasztoru. Występowało wówczas zagrożenie życia i zdrowia oraz liczne grabieże dokonywane przez maszerujące armie, np. w latach 1812-1813 i 1831. Najwięcej plonów wydatkowano na zasiewy i spożycie w klasztorze, natomiast w XIX wieku część zbiorów sprzedawano na rynku lokalnym. Wydaje się, że w XIX wieku nastąpiła również poprawa kultury rolnej, co przyniosło wzrost wydajności. W dobrach klasztornych hodowano woły i konie jako siłę roboczą oraz bydło mleczne, owce, świnie, drób i pszczoły. Hodowla była przeznaczona przede wszystkim na zaspokojenie własnych potrzeb. Dużą rolę w działalności ekonomicznej klasztoru odgrywała gospodarka pozarolnicza, czyli młynarstwo, propinacja oraz produkcja cegieł. Na podstawie zachowanych, niekompletnych materiałów archiwalnych ustalono, że największe dochody uzyskiwano z czynszów dzierżawnych, z odsetek wyderkafowych oraz z depozytów bankowych i spłaty listów zastawnych. Najwięcej wydawano na prace budowlane i remontowe, podatki, pensje dla czeladzi oraz na utrzymanie zakonników. Sytuacja finansowa klasztoru była niestabilna, jednak klasztor w Leśnej utrzymywał się samodzielnie, korzystając z pomocy władz prowincji tylko raz w latach 30. XIX wieku.
    One of the most important institutions of the Polish Pauline Province in the 18th and 19th centuries was the monastery in Leśna in Podlasie (Podlachia). It was founded in 1726 by the village owner, Władysław Jan Michałowski. After the Third Partition in 1795, Leśna became part of Western Galicia, from 1809 it was part of the Duchy of Warsaw, and from 1815 to 1918 part of the Kingdom of Poland under the rule of Russian Tsars. The monastery was dissolved in 1864. The monastery received a very large endowment. Until 1795 it owned 16 villages, but as a result of the Third Partition, the Pauline Fathers lost most of their property to the Russian treasury. Until the end of its existence, it owned only 4 villages. The acreage of the monastic land in the 18th century amounted to 4907 morgens, and after 1795 it was only 842.50 morgen (82.83% less than before). Such a large endowment meant that the monastery in Leśna was financially the best secured convent in the Polish Pauline Province, second only to Jasna Góra. The Paulines in Leśna sowed the greatest quantities of rye, wheat, barley, oats, and they also grew Tartary buckwheat, peas, millet, buckwheat, and flax. The level of crop production was heavily influenced by military operations that took place in the area of the monastery. At that time, there occurred threats to life and health, as well as numerous lootings carried out by marching armies, e.g., over the years 1812 to 1813 and 1831. Most of the crops were expended on sowing and consumption in the monastery, while in the 19th century part of the harvest was sold on the local market. The 19th century also seems to have witnessed an improvement in the farming culture, resulting in increased productivity. The monastic estates bred oxen and horses as beasts of burden, as well as dairy cattle, sheep, pigs, poultry, and bees. Animal husbandry was primarily intended for satisfying their own needs. Non-agricultural economy, namely milling industry, propination (exercising local alcohol monopoly), and brick production played an important role in the economic operations of the monastery. On the basis of the preserved, incomplete archival materials, it has been established that the biggest income was obtained from lease rents, interest on special contracts for the purchase of profits from lease rents, as well as from bank deposits, and the repayment of mortgage bonds. The most substantial amounts were spent on construction and renovation works, taxes, salaries for servants and on the upkeep of monks. The financial situation of the monastery was unstable, but the monastery in Leśna supported itself without any external help, with a single exception being an assistance of the provincial authorities which happened only once, in the 1930s.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 116; 397-436
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies