Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "oratorstwo" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Staropolskie mowy winszujące narodzin potomka. Rekonesans
Old-Polish genethliac speeches. An exploratory study
Autorzy:
Trębska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/679236.pdf
Data publikacji:
2014-11
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
oratory
baroque
tradition
genethliac
rhetoric
oratorstwo
barok
obyczaj
genetliakon
retoryka
Opis:
This study is dedicated to the issue of Old-Polish oratory genethliac variant, that is congratulatory speech delivered on occasion of offspring’s birth – in either theoretical and practical aspect. The main part of the study comprises an analysis of a few selected rhetorical lectures from 17th and 18th century manuscripts, which reveals changes occurring in the text’s structure and composition.
Źródło:
Res Rhetorica; 2014, 1, 1; 46-60
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między argumentem tradycji a retoryką sformułowaną w oratorstwie (na przykładzie polskich świeckich mów od XVII do połowy XVIII wieku)
Between tradition and rhetoric (based on the examples of polish 17th- and 18th-century secular speeches)
Autorzy:
Barłowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048493.pdf
Data publikacji:
2021-10-27
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
rhetoric
orations
rhetorical genres
the custom
retoryka
oratorstwo
gatunki retoryczne
audytorium
Opis:
The article examines the particular way in which authors of the 17th- and 18th- century Polish speeches (the examples of which have been taken from manuscripts and printed anthologies) referred to custom. This strategy was used not only to reinforce the argument by referring to the positively valued tradition, but it also served as a commentary on oratory rules and strategies. The recurrent references to custom that this article seeks to examine could be defined as causam actionis (analogously to causam scribendi) in which the act of speaking, the manner of speaking, and the content of the speech are justified by custom. The texts under discussion offer many remarks on decorum and expressing praise. They present detailed rules of conduct, e.g. a different set of rules applies to a speech delivered in the presence of the king or the queen.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2021, 76; 257-273
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radziwiłłowie jako oratorzy w XVI i XVII wieku – wprowadzenie do badań
The Radziwiłłs as orators in the 16th and 17th centuries – introduction
Autorzy:
Jarczykowa, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048491.pdf
Data publikacji:
2021-10-27
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
the Radziwiłłs
Mikołaj “the Black”
Prince Krzysztof
Albrycht Stanisław
orations
Radziwiłłowie
Mikołaj Czarny
Krzysztof
oratorstwo
Opis:
The article focuses on the representatives of the Radziwiłł family whose speeches were published in print or recorded in diaries and copiers of the 16th, 17th and 18th centuries. Many, often emotional orations of Mikołaj “the Black”, who presented them at the Parliament meetings, have survived. In his speeches he made many references to proverbs, literature, and the Bible. Prince Krzysztof of the Birża line was the most famous orator of the 17th century. He not only delivered speeches about state affairs, but also spoke at funerals and weddings. His oratory skills were recognised and praised by many contemporaries. Prince Krzysztof educated his son Janusz and his nephew Bogusław in rhetoric. Both of them gave public speeches when they were still very young. Yet, their speeches – with some minor exceptions – were not popular. Chancellor Albrycht Stanisław of the Nieśwież line was another well-known speaker who, due to his position, delivered a number of public speeches and evaluated other orators’ skills in his diary. Many speeches by Michał Kazimierz Radziwiłł have survived, preserved in a manuscript and in print (they were published in the 18th century by Johann Christian Lünig). Another anthology featuring many speeches by the Radziwiłłs was collected and edited by Jan Ostrowski-Daneykowicz. At the end of the 17th century, the following members of the Radziwiłł family gave speeches at the parliament: Dominik Mikołaj and Karol Stanisław, who actively participated in the parliamentary sessions of the Warsaw Sejm in 1690. In their speeches they not only supported the policy of King Jan III Sobieski, but also defended the Radziwiłł family.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2021, 76; 237-255
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieweczki i panny w pogrzebowych mowach szlacheckich i kazaniach (XVII wiek)
Autorzy:
Ciszewska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028449.pdf
Data publikacji:
2022-01-11
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
oratorstwo staropolskie
kazania pogrzebowe
szlacheckie mowy pogrzebowe
pochwała panny
Old Polish oratory
funeral sermons
funeral noble’s speeches
encomium of a maiden
Opis:
Studium przedstawia analizę porównawczą enkomionów zawartych w oracjach szlacheckich i kazaniach wygłoszonych w XVII stuleciu na pogrzebach dziewczynek i panien. Zestawienie tekstów należących do dwu różnych gatunków stawia zagadnienie wzorów osobowych w nowym świetle, gdyż zależny od rodzaju mowy sposób amplifikacji retorycznej tych samych toposów pochwalnych okazuje się mieć zasadniczy wpływ na wzorzec, jaki wyłania się z mowy.
The study presents a comparative analysis of encomia included in noblemen’s orations and sermons delivered in the seventeenth century at the funerals of girls and maidens. The juxtaposition of texts belonging to two different genres places the issue of role models in a new light because the way of rhetorical amplification of the same laudatory topoi, which depends on the type of speech, turns out to have a fundamental influence on the model that emerges from the speech.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2022, 65; 131-168
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Encomium of Polish Noblewomen in Jakub Sobieski’s Secular Funeral Speeches (the First Half of the 17th Century)
Pochwała szlachcianki w świeckich mowach pogrzebowych Jakuba Sobieskiego (I połowa XVII wieku)
Autorzy:
Ciszewska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366650.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Old Polish oratory
secular funeral speeches
encomia of noblewomen
funeral sermon
Jakub Sobieski
oratorstwo staropolskie
świeckie oracje pogrzebowe
pochwała szlachcianki
kazanie pogrzebowe
Opis:
The aim of the article is to present the distinctive features of Jakub Sobieski’s funeral speeches and thus to fill the gap in the research on secular funeral speeches. The latter constitute a large section of old Polish oratory; a section only a few years ago recognised clearly in literary and historical research as distinct from the general funeral oratory and literary “output production,” comprising separate and specific types of text. Jakub Sobieski, one of the most eminent speakers of the first half of the 17th century, delivered twenty-seven funeral speeches, five of those dedicated to women. In these speeches, following the rhetorical rules, he expressed the praises of the deceased noblewomen; these encomia envisaged defined role models of wives, mothers, and widows. Thus far, the aspects of female role models have almost exclusively been analysed using examples of funeral sermons, this study is the first to approach the issue from the perspective of nobles’ speeches. The crucial point here is to recognise not the personal model, for it turns out to be basically invariable regardless of the oratory genre, but the manners of amplifying the topoi of women’s praise. On the basis of the conducted analyses, it was discovered that Sobieski, in most cases (among the exceptions are the funeral speeches of Regina Żółkiewska and Anna Ostrogska) prefers to name and enumerate women’s virtues without factual exemplification. This stands in stark contrast to both his speeches in praise of men, which abound in detailed descriptions of the merits and achievements of the deceased and to the homiletic practice of the era.
Celem artykułu jest przedstawienie specyfiki oracji pogrzebowych Jakuba Sobieskiego, a tym samym uzupełnienie luki w badaniach nad świeckimi oracjami pogrzebowymi, stanowiącymi ogromną część staropolskiego oratorstwa, które dopiero od kilku lat są wyraźnie wydzielane w badaniach literaturoznawczych i historycznych spośród ogółu pogrzebowej „produkcji” oratorskiej i literackiej jako osobne i specyficzne typy tekstów. Jakub Sobieski, jeden z najznakomitszych mówców I połowy XVII stulecia, wygłosił dwadzieścia siedem oracji pogrzebowych, z których pięć poświęconych było kobietom. Zgodnie z regułami retorycznymi zawarł w nich pochwały zmarłych szlachcianek, które to enkomiony złożyły się na określony wzór osobowy: żony, matki i wdowy. Elementy wzoru kobiety analizowane były do tej pory niemal wyłącznie na przykładach kazań pogrzebowych – niniejsze studium jest pierwszym, które ujmuje zagadnienie z perspektywy mów szlacheckich. Kluczowe jest tu rozpoznanie nie wzoru osobowego, gdyż ten – jak się okazuje – jest w zasadzie niezmienny niezależnie od gatunku oratorskiego, ile sposobów amplifikacji toposów kobiecej pochwały. Na podstawie przeprowadzonych analiz stwierdzono, że Sobieski w większości przypadków (do wyjątków należą mowy na pogrzebie Reginy Żółkiewskiej i Anny Ostrogskiej) preferuje nazwanie i wyliczenie cnót kobiecych pozbawione egzemplifikacji faktograficznej. Stanowi to jaskrawy kontrast zarówno w stosunku do jego laudacji męskich, obfitujących w szczegółowe opisy zasług i dokonań zmarłych, jak i do praktyki kaznodziejskiej epoki.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2020, 38, 2; 15-25
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies