Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "opera polska" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Opera „Filozof zmieniony” Michała Kazimierza Ogińskiego w świetle nowych badań
Michał Kazimierz Ogiński’s Opera ‘Filozof zmieniony’ in the Light of Latest Research
Autorzy:
Bieńkowska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24272933.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Michał Kazimierz Ogiński
Słonim
opera Filozof zmieniony
opera komiczna
opera polska
Slonim
A Philosopher Transformed
comic opera
Polish opera
Opis:
Filozof zmieniony, komiczna opera o zabarwieniu dydaktycznym, jest jednym z pierwszych dzieł w tym gatunku w języku polskim. Po raz pierwszy kompozycja zostało zaprezentowana w karnawale 1771 roku w Słonimiu w teatrze nadwornym Michała Kazimierza Ogińskiego. Obecnie dysponujemy jedynie librettem opery anonimowo wydanym w Wilnie w 1771 i ponownie w 1779 roku. Wszystkie występujące w operze postacie – łącznie dwanaście – mają partie śpiewane. Libretto dzieła poprzedzone wstępem o charakterze dydaktycznym zawiera dwa wątki: liryczno-miłosny i satyryczno-humorystyczny. Ten drugi  przejawia się w sposobie oddania przez Ogińskiego postaci, co zostało spotęgowane poprzez nadanie większości bohaterów nazwisk znaczeniowych. Ogiński, być może inspirowany komediami Molièra, wprowadził ponadto do tekstu elementy realistyczno-satyryczne. Łącznie w operze umieszczono 16 fragmentów śpiewanych – 9 w I akcie i 7 w drugim: 10 arii (w tym jedna poprzedzona recytatywem), trzy duety, tercet, sekstet oraz końcowy chór. W Filozofie zmienionym wykorzystano dwie pieśni, niezauważone dotychczas przez muzykologów, pochodzące z sygnowanego nazwiskiem Ogińskiego zbioru z 1770 roku pt. Pieśni: Anetka oraz O Filozofii, które zostały wykorzystane w drugim akcie opery odpowiednio w scenie pierwszej i szóstej. Melodię pieśni Anetka oznaczoną jako „Aria” odnajdziemy ponadto w podręczniku nauki gry na skrzypcach z 1806, co dowodzi pewnej popularności opery Ogińskiego.  Podręcznik ów mieści melodie w większości zanotowane bez atrybucji autorskich, pochodzące z repertuaru końca XVIII wieku, m.in. kompozycje Ignacego Pleyela oraz fragmenty z oper prezentowanych na scenie warszawskiej, m.in. Cudu mniemanego Jana Stefaniego czy z bardzo popularnej wówczas opery Zośka czyli Wiejskie zaloty M. Kamieńskiego.
Filozof zmieniony (A Philosopher Transformed) is a comic opera with educational elements, one of the first Polish-language works in this genre, staged in the carnival of 1771 in Słonim (now Slonim, Belarus) at the court theatre of Michał Kazimierz Ogiński. At present we only have its libretto, anonymously published in Vilnius in 1771 and again in 1779. All the twelve individual parts are sung. The libretto is preceded by a didactic preface and features two themes: a lyrical (amorous) and a satirical (humorous) one. The latter is reflected in character presentation, enhanced by the fact that most of them have telling surnames. Possibly inspired by Moliere’s comedies, Ogiński also introduced realistic and satirical elements into the text. The opera comprises a total of sixteen sung numbers (nine in Act I, seven in Act II), including ten arias (one preceded by a recitativo), three duets, a trio, a sextet, and the final chorus. The opera contains two songs not previously identified by musicologists, which come from Ogiński’s 1770 collection of songs. These two, ‘Anetka’ (‘Anette’) and ‘O Filozofii’ (‘On Philosophy’) are used respectively in Scenes I and VI of Act II. The melody of the former song was also printed as an ‘Aria’ in an 1806 violin handbook, which shows that Ogiński’s opera enjoyed some popularity. The handbook quotes (mostly without giving the names of composers) melodies belonging to the late eighteenth-century repertoire. These include pieces by Ignaz Pleyel and excerpts from operas staged in Warsaw, such as Jan Stefani’s Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale (The Supposed Miracle or Cracovians and Highlanders) and the extremely popular Zośka, czyli Wiejskie zaloty (Zoska, or the Village Amours) by Maciej Kamieński.
Źródło:
Muzyka; 2023, 68, 2; 72-93
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grzegorz Zieziula, „Nurt kosmopolityczny w polskiej twórczości operowej drugiej połowy XIX wieku”, Warszawa 2020 Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, ss. 670. ISBN 978-83-959167-2-4
Autorzy:
Dziadek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806490.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Polska twórczość operowa w II połowie XIX wieku
opera kosmopolityczna
opera narodowa
Polish opera works in the second half of the 19th century
cosmopolitan opera
national opera
Opis:
Recenzja książki: Grzegorz Zieziula, Nurt kosmopolityczny w polskiej twórczości operowej drugiej połowy XIX wieku, Warszawa 2020. Omówiono założenia metodologiczne pracy oraz jej zawartość merytoryczną. Przeprowadzono dyskusję z propozycjami Autora dotyczącymi przedstawienia tematu w ujęciu analitycznym oraz w perspektywie historii recepcji, uwypuklając, jako szczególnie wartościowe, nowatorstwo ujęcia przez niego problematyki opery kosmopolitycznej jako równorzędnego nurtu polskiej twórczości operowej w XIX wieku, pozytywnie konkurującego z modelem opery narodowej.
Book Review of: Grzegorz Zieziula, Nurt kosmopolityczny w polskiej twórczości operowej drugiej połowy XIX wieku, Warszawa 2020.  The methodological assumptions of the work and its substantive content were discussed. There discussion was held with the author's proposals to present the topic in analytical terms and in the perspective of the history of reception, highlighting, as particularly valuable, the innovative approach of the Author to the issue of cosmopolitan opera as an equal current of Polish opera in the nineteenth century, positively competing with the model of national opera.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 2; 175-180
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józef Elsner, Król Łokietek, czyli Wiśliczanki. Opera w dwóch aktach. Libretto Ludwik Adam Dmuszewski, wyd. Grzegorz Zieziula, Warszawa 2019 (= Monumenta Musicae in Polonia. Seria E: Opera selecta) Instytut Sztuki PAN, ss. 527. ISBN 978-83-65630-84-1
Autorzy:
Woźna-Stankiewicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26731707.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Józef Elsner
opera
muzyka polska
muzyka XIX wieku
Polish music
nineteenth-century music
Źródło:
Muzyka; 2021, 66, 2; 193-198
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza brytyjskiej docusoap i polskiej telenoweli dokumentalnej w kontekście produkcyjno-nadawczym
The Genesis of the British Docusoap and the Polish Documentary Soap Opera in a Production and Broadcast Context
Autorzy:
Kosińska-Krippner, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340684.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
docusoap
telenowela dokumentalna
Telewizja Polska
BBC
ramówka telewizyjna
documentary soap opera
Polish Television
TV schedule
Opis:
Pod koniec XX w. europejskie publiczne stacje telewizyjne musiały zawalczyć o publiczność z coraz liczniejszymi stacjami komercyjnymi. Rozwiązaniem miały być prawdziwe historie z życia ludzi, które zapożyczały styl i środki dramaturgiczne od seriali fikcyjnych, jak np. docusoap – telewizyjny gatunek hybrydowy łączący właściwości dokumentalizmu obserwacyjnego z cechami opery mydlanej. Realizatorzy docusoap wykorzystali warunki, jakie pojawiły się w produkcji i strukturę ramówki tak, by nowy gatunek dostarczał stacjom jak największej liczby widzów, czyli odpowiednich wskaźników oglądalności i wysokich ocen, od których zależało zainteresowanie reklamodawców kupowaniem czasu antenowego. W europejskich stacjach telewizyjnych nastąpiła moda na docusoap, która nie ominęła także Polski. Autorka opisuje okoliczności powstania, rozkwit oraz kres docusoap w Wielkiej Brytanii i Niemczech oraz telenoweli dokumentalnej w Polsce. Porównuje sytuację produkcyjno-nadawczą, znaczenie i rolę tych gatunków oraz wskazuje narodowe różnice w tym zakresie.
At the end of the 20th century, European public television stations had to fight for an audience with a growing number of commercial stations. The solution was to be found in true stories from the lives of people, which borrow style and dramaturgy from fictional series, such as docusoap – a hybrid television genre that combines the properties of observational documentalism with the features of the soap opera. The makers of docusoap took advantage of the conditions that appeared in television production and the structure of the TV schedule, so that the new genre would provide stations with the largest number of viewers, i.e. appropriate viewership rates and high ratings, which determined advertisers’ interest in buying airtime. In European television stations there was a fashion for docusoap, which did not bypass Poland. The author describes the circumstances of the creation, the flourishing and the end of docusoap in Great Britain and Germany and documentary soap opera in Poland. She compares the production and broadcasting situation, as well as the significance and role of docusoap and docu-drama, pointing to national differences in this area.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 108; 293-314
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warszawskie sezony Salomei Kruszelnickiej (1898–1902)
Warsaw seasons of Salomea Kruszelnicka (1898–1902)
Autorzy:
Dziadek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1358250.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Salomea Kruszelnicka
wokalistyka operowa
opera warszawska
polska kultura muzyczna w czasach zaborów
polska krytyka muzyczna przełomu XIX i XX wieku
operatic vocalism
Warsaw opera
Polish musical culture in the period of the Partitions
Polish musical criticism at the turn of the nineteenth and twentieth centuries
Opis:
The article discusses the artistic activity of Salomea Kruszelnicka in the years 1898–1902. It predominantly concerns her performances on the stage of the Warsaw Government Theatres. The account is supplemented with a report on her other activities in that period. The work is based on source material gathered from the press published in Poland, Leipzig (“Signale für die musikalische Welt”) and Saint Petersburg (the Polish-language weekly “Kraj”). The reviews of Kruszelnicka’s performances constitute a valuable record of the reception of her art and, at the same time, paint an interesting picture of a fragment of Warsaw’s musical culture at the turn of the nineteenth and twentieth centuries – a time when traditional views on art clashed with modernist trends.
Artykuł jest poświęcony omówieniu działalności artystycznej Salomei Kruszelnickiej w latach 1898–1902. Uwzględniono przede wszystkim jej występy na scenie operowej Warszawskich Tea- trów Rządowych. Relację uzupełniono sprawozdaniem na temat pozostałych działań artystki w tym okresie. Praca została napisana w oparciu o materiał źródłowy zebrany w prasie wychodzącej w ośrodkach polskich, Lipsku („Signale für die musikalische Welt”) i Petersburgu (polskojęzyczny tygodnik „Kraj”). Recenzje poświęcone występom Kruszelnickiej stanowią cenny dokument recep- cji jej sztuki, a przy okazji tworzą ciekawy obraz wycinka warszawskiej kultury muzycznej prze- łomu XIX i XX wieku – czasu, w którym starły się ze sobą tradycyjne poglądy na sztukę z prądami modernistycznymi.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2019, 14; 17-75
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genologia i polityka. Swoistość „Cudu, czyli krakowiaków i górali” w horyzoncie gatunków operowych końca XVIII stulecia
Genology and Politics. The Specific Qualities of ‘Cud, Czyli Krakowiacy i Górale’ in the Context of Late Eighteenth-Century Operatic Genres
Autorzy:
Chachulski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26470640.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Cud, czyli Krakowiacy i Górale
Wojciech Bogusławski
Jan Stefani
muzyka polska
gatunki operowe
singspiel
opéra-comique
Dialogoper
The Miracle, or Cracovians and Highlanders
Polish music
operatic genres
Opis:
Dotychczasowe badania genologiczne opery Cud, czyli Krakowiacy i Górale ograniczały się zasadniczo do stwierdzenia pokrewieństwa utworu z singspielem bądź opera-comique, ze względu na obecność dialogów mówionych. Nowe spojrzenie wprowadził ostatnio Adam Tomasz Kukla, wskazując na szczegółowe cechy opery łączące ją zarówno z dwoma wymienionymi gatunkami jak i operą buffa. Artykuł niniejszy podejmuję próbę przekroczenia ograniczeń dotychczasowych rozpoznań poprzez wnikliwsze uwzględnienie historycznego kontekstu genologicznego opery. W tym ujęciu kluczowe stają się dwa aspekty dzieła wykraczające poza krąg gatunków operowych uprawianych w stanisławowskiej Warszawie. Przyjęcie metodologii badań nad operą dialogową (Dialogoper) wypracowanych Thomasa Betzwiesera pozwala uchwycić nowatorstwo dzieła w zakresie łączenia numerów muzycznych z tekstem mówionym, wykraczające poza dominujące w środowisku warszawskim wpływy wiedeńskiego singspielu i opery buffa oraz dotychczasowa polską oryginalną twórczość operową, zbliżające się zaś raczej do pewnych koncepcji francuskich. Istotnie nowatorska – i znajdująca podówczas pewne paralele jedynie w francuskiej twórczości operowej doby rewolucji  – okazuje się także dramaturgia scen chóralnych opery, ściśle wpisująca się w fenomen opisany przez Jamesa Parakilasa formułą „chór jako reprezentacja polityczna”. Oba spostrzeżenia, ujęte w kontekście historycznych okoliczności prapremiery i horyzontu oczekiwań ówczesnej publiczności, dają się połączyć na płaszczyźnie całościowej interpretacji wiążącej gatunkową nowatorskość utworu z zamierzonym oddziaływaniem społeczno-politycznym, to jest apelem powstańczym połączonym z radykalnymi ideami egalitarnej redefinicji wspólnoty narodowej. Kluczową rolę odegrała zmiana znaczenia pierwiastka ludowości, wysuniętego z początku  jako czynnik konstytuujący dramatyczno-estetyczną spójność spektaklu w duchu baletowo-chóralnego divertissement, potem jednak zreinterpretowanego poprzez polityczną emancypację chóralnego podmiotu zbiorowego.
Previous genological studies of the opera ‘Cud, czyli Krakowiacy i Górale’ (The Miracle, or Cracovians and Highlanders) have limited themselves essentially to pointing out affinities with the singspiel or the opéra-comique, on account of the presence of spoken dialogues. Adam Tomasz Kukla recently presented a new approach, indicating specific qualities which link this work both to those two genres and to opera buffa. This article represents an attempt to surmount the limitations of earlier studies by taking more thorough account of the historical-genological context behind the opera. Of key importance to this approach are two aspects of the work that transcend the operatic genres cultivated in Warsaw during the reign of King Stanislaus Augustus. By adopting the methodology elaborated by Thomas Betzwieser for research into the ‘dialogue opera’ (Dialogoper), we can bring out the innovation of this work in terms of linking musical numbers with spoken text, which goes beyond existing original Polish operatic output and the influence of the Viennese singspiel and opera buffa which held sway in Warsaw at that time, and brings ‘The Miracle’ closer to French operatic concepts. Also genuinely innovative, with some parallels only in Revolution-era French operatic output, is the dramatic construction of the opera’s choral scenes, which perfectly fits the formula described by James Parakilas: ‘the chorus as political representation’. These two observations, taken within the context of the historical circumstances surrounding the work’s premiere and the expectations of the audience at that time, can be brought together on the plane of an integral interpretation which links the work’s generic innovation to its intended social-political impact, namely, an appeal for insurrection, combined with radical ideas for an egalitarian redefinition of national community. A key role was played by a change in the understanding of the folk element, originally viewed as a determinant of the spectacle’s dramatic-aesthetic unity in the spirit of a ballet-choral divertissement, but later reinterpreted in terms of the political emancipation of the choral collective subject.
Źródło:
Muzyka; 2021, 66, 3; 117-147
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies