Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "open architectural space" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Morfologia otwartej przestrzeni osiedli powstałych z wielkiej płyty: postrzeganie pieszych (na przykładzie osiedla Sychów we Lwowie, Ukraina)
The Morphology of Open Spaces within Large-Panel Housing Estates: the Pedestrian Perception (a case study of Sykhiv estate in Lviv, Ukraine)
Autorzy:
Mysak, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/344931.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
Tematy:
osiedla mieszkaniowe z wielkiej plyty
przestrzeń dla pieszych
otwarta architektoniczna przestrzeń
publiczna przestrzeń
socjalna przestrzeń
transformacja
fotografia
Sychów
large panel housing estate
pedestrian area
open architectural space
public space
social space
transformation
photography
Sykhiv
Opis:
Artykuł dotyczy problemu otwartych przestrzeni osiedli, zbudowanych w okresie ZSRR w latach 60.–80. XX w., w szczególności, ich funkcji, jako strefy dla pieszych. Podczas gdy przestrzenie te według początkowych założeń miały być najbardziej popularnymi miejscami dla socjalizacji i rekreacji mieszkańców, dziś są one przede wszystkim postrzegane, jako anonimowa, nieprzyjazna dla pieszych przestrzeń, pozbawiona wyraźnej identyczności. Z powodu przesadzonej skali, jak również funkcjonalnej i przestrzennej monotonii, obszary otwartej przestrzeni osiedli mieszkalnych z wielkiej płyty, spontanicznie transformowano zgodnie ze zmianami w latach 90. XX w. w kontekstach socjalnych, ekonomicznych, kulturalnych. W artykule przeanalizowano proces transformacji przestrzeni, aspekty dostępności, hierarchię przestrzeni i jej percepcji przez pieszych. Artykuł także zawiera badanie jakościowych cech otwartych przestrzeni osiedla Sychów we Lwowie (Ukraina) na materiale fotograficznym zaczerpniętym z portalu społecznościowego Instagram.
The article deals with the problem of open spaces within large-panel housing estates built in 1960–1980’s in the former USSR, particularly their functioning as pedestrian areas. While open spaces were originally meant for socialization and recreation, nowadays they are largely perceived as anonymous pedestrian-unfriendly places with no identity. Due to exaggerated scale as well as functional and spatial homogeneity, open spaces within large-panel housing estates were spontaneously transformed in 1990’s to meet the requirements of new social, economic and cultural contexts. The article focuses on the process of their transformation while considering such aspects as accessibility, privacy and users’ ability to interact with a space and navigate within it. The article also includes a case study of qualitative features of open spaces within Sykhiv housing estate in Lviv, Ukraine, on the basis of material from Instagram social networking service.
Źródło:
Środowisko Mieszkaniowe; 2014, 13; 164-172
1731-2442
2543-8700
Pojawia się w:
Środowisko Mieszkaniowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamika – sposób postrzegania geometrii
Dynamics as a way of perceiving geometry
Autorzy:
Dybczyńska-Bułyszko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/145985.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
kompozycja przestrzeni architektonicznej
dynamika przestrzeni architektonicznej
neoplastycyzm
rytm w architekturze
kompozycja otwarta
narracja w architekturze
Władysław Strzemiński
Koszczyc-Witkiewicz Jan
Edgar Norwerth
Romuald Gutt
Christian Norberg-Schulz
teoria architektury
polska architektura międzywojenna
composition
architectural space
dynamics of space
neoplasticism
architectural rhythm
open composition
architectural narrative
Jan Koszczyc-Witkiewicz
architectural theory
Polish interwar architecture
Opis:
Architektura modernistyczna w ślad za rozwojem sztuki (malarstwo) wprowadziła dynamikę do kompozycji przestrzennej: neoplastycyzm oparty na rytmie jednostajnym i kompozycji otwartej; funkcjonalizm oparty na komunikacji, czyli sposobie w jaki poruszając się postrzegamy geometrię przestrzeni. W latach 30. XX w. model percepcji przestrzeni zgodny z zasadami fizjologii (rytm jednostajny) zastąpił model percepcji zgodny z zasadami psychologii (teoria bodźców) i bazujący na tworzeniu subiektywnej narracji psychologicznej. Subiektywne wrażenie, niedookreślone, aby umożliwić zróżnicowaną interpretację stworzyło nowy kanon podstawowych elementów kompozycji architektonicznej (Norberg-Schulz): centrum, kierunek, obszar - tym charakterystycznych, że nie definiują granicy formy. Wieloznaczność, czyli swoboda interpretacji przestrzeni dopuszcza (jako opcję zaproponowaną, a nie narzuconą przez architekta) przekaz wartości. Przykładem jest pawilon na światową wystawę w Paryżu w 1937 roku projektu Romualda Gutta, gdzie narracja psychologiczna mimo „formy otwartej” kulminuje się w geometrii konkretnej - czaszy muszli koncertowej. To przekaz architekta, który w 1936 roku uznał, że największą wartością ówczesnej Polski na forum światowym jest jej wartość kulturowa – tu symbolicznie reprezentowana przez koncerty muzyki Chopina.
In the wake of the developing art (paintings) modernist architecture introduced dynamics into spatial composition. Neoplasticism based it on regular rhythm and open composition, while functionalism based it on movement – the way we perceive geometry while moving through space. In the 1930s the spatial perception model in accordance with physiology principles (regular rhythm) was replaced by the perception model in accordance with the principles of psychology (theory of incentives) and relied on the creation of a subjective psychological narrative. The subjective impression, kept vague on purpose, enabled diverse interpretation and created a new canon of the basic elements of architectural composition (Norberg-Schulz): the center, the direction, an area - characteristic because they did not define borders of the form. Ambiguity or freedom of interpretation of the space allows (as an option proposed rather than imposed by the architect) for a transfer of values. The pavilion at the world exhibition in Paris in 1937 with the design by Romuald Gutt can be viewed as an example where the psychological narrative despite the “open form” culminates in definite geometry - the acoustical shell’s dome. It serves as a message from the architect, who in 1936 had decided that the greatest value of Poland in those times, at the international exhibition, was its cultural value - represented symbolically by concerts with Chopin’s music.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2016, 61, 2; 35-52
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies