Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "omamy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Doświadczenie schizofrenii – doświadczenie ludzkie
Autorzy:
Rosińska, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2100452.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
schizofrenia
rozszczepienie
logorea
omamy
elastyczność
ja minimalne
nadrefleksyjność
Opis:
Główny cel artykułu to zwrócenie uwagi na nieostrość granicy pomiędzy chorobą psychiczną a zdrowiem psychicznym. Autor stara się przedstawić tę nieostrość na przykładzie schizofrenii. Wskazuje, iż w obrębie psychiatrii istnieje wielość określeń schizofrenii oraz że cechy schizofrenii są obecne również w doświadczeniu ludzi zdrowych. W opinii autora całkowita rezygnacja z rozróżnienia zdrowia psychicznego i choroby psychicznej nie jest właściwym rozwiązaniem, choćby ze względu na konieczność organizacji pomocy lekarskiej. Jednak pytanie o rozgraniczenie zakresów zdrowia psychicznego i choroby psychicznej oraz leżącego pomiędzy nimi wciąż niezdefiniowanego obszaru pozostaje pytaniem otwartym.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2017, 2; 71-89
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psychotic symptoms due to topiramate
Objawy psychotyczne wywołane stosowaniem topiramatu
Autorzy:
Oğuz, Gülay
Güven, Mükerrem
Çağlı, Saime
Batmaz, Sedat
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944122.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
auditory hallucinations
psychotic symptoms
topiramate
objawy psychotyczne
omamy słuchowe
topiramat
Opis:
Topiramate is an antiepileptic drug prescribed in the treatment of numerous psychiatric disorders and in epilepsy. Topiramate exerts its antiepileptic effect through different mechanisms, such as by the blockage of sodium channels, increasing GABAergic neurotransmission, antagonizing excitatory amino acid receptors (glutamate) or blocking calcium channels. Its prescription in psychiatric diseases has increased in recent years and psychotic symptom development due to the usage of topiramate has been observed in some studies. Therefore, it is essential to evaluate the patient for psychotic symptoms while using topiramate. This article presents a case of a 37-year-old woman who developed depression, anxiety and auditory hallucinations during the treatment with 150 mg of topiramate. After stopping topiramate, 5 mg of olanzapine bid was started and the symptoms gradually decreased and finally disappeared.
Topiramat to lek przeciwdrgawkowy przepisywany w leczeniu wielu zaburzeń psychicznych i padaczce. Mechanizm działania przeciwdrgawkowego jest wielokierunkowy – np. lek ten blokuje kanały sodowe, stymuluje neurotransmisję w układzie GABA-ergicznym, antagonizuje receptory dla pobudzających aminokwasów (glutaminian) oraz blokuje kanały wapniowe. Jakkolwiek w ostatnich latach topiramat przepisywany jest coraz częściej w leczeniu zaburzeń psychicznych, to jednak w kilku badaniach zgłaszano występowanie objawów psychotycznych w następstwie jego stosowania. Z tego względu szczególnie ważna jest ocena pacjentów stosujących ten lek pod kątem występowania objawów psychotycznych. Autorzy przedstawiają przypadek 37-letniej pacjentki, u której w związku z leczeniem z użyciem 150 mg topiramatu rozwinęły się depresja, zaburzenia lękowe i omamy słuchowe. Po odstawieniu topiramatu zalecono stosowanie 5 mg olanzapiny dwa razy dziennie. Objawy stopniowo zanikały, aż do całkowitego ustąpienia.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2015, 15, 1; 38-40
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Studium przypadku pacjenta chorego na schizofrenię
The case study of a patient suffering from schizophrenia
Autorzy:
Marzec, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/526828.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
schizofrenia
autyzm
urojenia
omamy
przewlekły proces schizofreniczny
schizophrenia
autism
delusions
the long-drawn schizophrenic process
Opis:
Wstęp. Schizofrenia jest dość częstą chorobą, występuje na całym świecie, we wszystkich kręgach kulturowych i jest najbardziej inwalidyzującą chorobą psychiczną człowieka. Główne objawy tej jednostki chorobowej to: - niespójność w sferze myślenia, emocji, aktywności i czynności poznawczych (pamięć, uwaga, koncentracja); - autyzm (oderwanie od rzeczywistości i życie w świecie własnych przeżyć); - niedostosowanie i zaburzenia kontaktu (porozumienie staje się coraz trudniejsze, zachowanie bardziej nieczytelne, niezrozumiałe, nieprzewidywalne); - objawy wytwórcze (urojenia – fałszywe sądy wpływające na zachowanie, dotyczące samej osoby i jej otoczenia, nie podlegające sprostowaniu oraz omamy – przeżycia zmysłowe powstałe przy braku bodźców zewnętrznych). Ze względu na złożony obraz kliniczny schizofrenia jest dużym wyzwaniem terapeutycznym dla lekarzy psychiatrów. Leczenie ma charakter przewlekły a decyzja o wyborze odpowiedniego leku przeciwpsychotycznego powinna uwzględniać nie tylko jego skuteczność w czasie leczenia ostrych objawów choroby, ale skuteczność długoterminową i tolerancję. Cel pracy.Przedstawienie problemów pacjenta w okresie zaostrzeń choroby i opisanie działań podejmowanych przez pielęgniarkę. Materiał i metody. Oceny stanu psychicznego pacjenta dokonano na podstawie wnikliwej obserwacji, przeprowadzonego wywiadu (z chwilą poprawy stanu psychofizycznego) oraz danych z historii choroby i analizy dokumentacji medycznej. Opis przypadku. Sześćdziesięcioletni pacjent od ponad 20 lat leczony z powodu schizofrenii. Do szpitala został przywieziony przez Pogotowie. Główną przyczyną hospitalizacji było złe samopoczucie i nasilone objawy choroby (wypowiedzi o charakterze urojeniowym). Dodatkowo zgłaszał utratę poczucia sensu życia i własnej wartości (nastrój smutku i przygnębienia), trudności z zasypianiem oraz zaburzenia łaknienia. Chory wycofywał się z życia oddziału (brak uczestnictwa w terapii zajęciowej i społeczności), przejawiał trudności w nawiązaniu kontaktu z otoczeniem, brak nawyków higienicznych. Wnioski.Proces rehabilitacji uzyskano w stopniu zadawalającym. Rehabilitacja i mobilizacja odbywały się bardzo powoli a przyczyny wynikały z utrzymujących się objawów przewlekłego procesu schizofrenicznego. Poprawę funkcjonowania osiągano „małymi kroczkami”. Rokowania były zmienne. Ustępowanie objawów psychotycznych umożliwiło nawiązanie logicznego kontaktu i zachęcanie do uczestnictwa w społeczności na oddziale. Pacjent uświadomił sobie swoje deficyty, dostrzegł problemy i postanowił przezwyciężać trudności. Jego poczucie wartości wzrosło, nie bał się wypisu do domu. Po dwumiesięcznej hospitalizacji opuścił szpital.
Introduction. Schizophrenia is a relatively frequent disease occurring worldwide, in all cultures and is considered as the most individualizing mental disorder in humans. The most recognizable symptoms include: - inconsistency in thinking processes, emotions, activity and cognitive abilities such as memory, attention and concentration, - autism which is the state of avulsion from the reality and life in the world of internal feelings, - maladjustment and contact disturbances in which the communication becomes difficult, the behavior less predictable and understandable. - productive symptoms such as delusions, false judgments which influence the behavior concerning the patient and his/her environment and which cannot be corrected, and hallucinations which are some internal sensory experiences arisen without external factors. As schizophrenia is a complex clinical disorder it is a therapeutic challenge for psychiatrists. The treatment is long-drawn and the decision on an appropriate antipsychotic medication ought to take into consideration not only its effectiveness during the treatment of the acute symptoms of the disease but also its long-lasting effectiveness and drug tolerance in the patient. Aim of the study.The aim of the study was to present the problems of a patient during the exacerbation of the disease and to describe the actions undertaken by a nurse. Material and methods.The assessment of the patient’s state was made on the basis of observations, interviewing the patient after the improvement of his condition, patient’s history and the analysis of medical records. Case description.The 60-year old patient has been treated for schizophrenia for 20 years. He was brought to the hospital by the ambulance. The main reason for the hospitalization was malaise and aggravated symptoms of the disease such as the comments of delusional nature. Additionally, he complained of losing the sense of life and his self-esteem (sadness and depression), difficulties with falling asleep and loss of appetite. The patient withdrew from the hospital ward life (lack of participation in occupational therapy and the ward community). He was difficult to maintain the contact with and had no hygienic habits. Conclusions.The rehabilitation process was completed at a satisfactory level. The rehabilitation and mobilization took a lot of time and were very slow as the acute symptoms kept bothering the patient quite long. The improvement of his state was achieved with very small steps. The prognosis were variable. The withdrawal of psychotic symptoms enabled logical communication and the encouragement to the participation in the hospital ward community. The patient has become aware of his deficits, recognized his problems and decided to overcome the difficulties. His self-esteem has increased and he was not afraid of being discharged from the hospital. He left the hospital after two-month treatment.
Źródło:
Puls Uczelni; 2012, 3; 18-22
2080-2021
Pojawia się w:
Puls Uczelni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głuchota i niedosłuch u osób hospitalizowanych z powodu zaburzeń psychicznych
Total and partial deafness in persons hospitalized because of mental disorders
Autorzy:
Szymanek, Anna
Zaborowski, Adam
Kłoszewska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945540.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
agresja
auditory delusions
deafness
głuchota
hospitalizacja
hospitalization
mental disorders
niedosłuch
omamy słuchowe
partial deafness
zaburzenia psychiczne
Opis:
Background: According to current estimates, Polish population of totally deaf and deaf-mute persons reaches 45-50 000 and that of partially deaf people – about 800-900 000. Various mental disorders may occur in such a vast group of people. Several reports suggest that impairment of hearing may predispose to the development of mental disorders. One of the signs most frequently described in these patients (even in those, who do not present any other psychotic symptoms) are auditory or musical hallucinations. The aim of this paper was to assess the prevalence of total and partial deafness in patients hospitalized because of mental disorders and to describe their symptoms, with particular emphasis on auditory hallucinations. The present study is a preliminary one. Material and method: Analysis of medical records of patients treated at the J. Babiński Mental Hospital in Łódź, Poland, since 1998 thru 2004. Results: In this timespan, 10 patients with coexisting total (n=6) and partial (n=4) deafness have been treated at the Psychiatric Department of our hospital. Paranoid schizophrenia was diagnosed in 2 patients, depressive epizode in 2 and single cases of the following mental conditions: organic catatonic disorder, organic personality disorder, delusional disorder, behavioral-emotional disorder, adaptation disorder and mental retardation coexisting with alcohol abuse. Results obtained were discussed with a reference to statistical data provided in the literature. Pattern of mental disorders developing in these patients was presented and compared with reports encountered in the literature. Conclusions: The number of patients with coexisting hearing impairment and mental disorders was surprisingly small, precluding any far-reaching conclusions. Nevertheless, it is possible that most of these patients do not receive hospital psychiatric care, or do not receive psychiatric care at all. Further studies are required to confirm this thesis.
Wstęp: Szacuje się, iż w Polsce żyje obecnie 45-50 tys. osób głuchych i głuchoniemych oraz 800-900 tys. osób słabo słyszących. U tych osób występują różnorodne zaburzenia psychiczne. Ponadto istnieją też doniesienia, że głuchota i niedosłuch mogą być czynnikami predysponującymi do wystąpienia pewnych zaburzeń psychicznych. Jednym z najczęściej opisywanych objawów występujących u tych pacjentów (także tych, u których nie stwierdza się żadnych innych zaburzeń psychotycznych) są halucynacje słuchowe, w tym muzyczne. Celem pracy było stwierdzenie częstości występowania głuchoty i niedosłuchu u pacjentów hospitalizowanych z powodu zaburzeń psychicznych oraz opisanie ich objawów, ze szczególnym uwzględnieniem omamów słuchowych. Praca ma charakter wstępny. Materiał i metoda: Analizowano historie chorób pacjentów Szpitala im. J. Babińskiego w Łodzi, hospitalizowanych w latach 1998-2004. Wyniki: W rozpatrywanym przedziale czasowym na oddziale psychiatrycznym przebywało 10 pacjentów ze współistniejącym niedosłuchem (6 osób) lub głuchotą (4 osoby). Spośród tych osób schizofrenię paranoidalną rozpoznano w 2 przypadkach, epizod depresyjny - u 2 osób. U pojedynczych osób rozpoznano: organiczne zaburzenia katatoniczne, organiczne zaburzenie osobowości, zaburzenie omamowo-urojeniowe, zaburzenie zachowania i emocji, zaburzenie adaptacyjne i upośledzenie umysłowe z alkoholizmem. Otrzymane wyniki przedyskutowano w odniesieniu do danych statystycznych opisywanych w literaturze. Przedstawiony został również obraz kliniczny występujących u tych pacjentów zaburzeń i porównany z doniesieniami zawartymi w literaturze. Wnioski: Liczba osób ze współistnieniem badanych zaburzeń była zaskakująco mała, co uniemożliwia wyciągnięcie daleko idących wniosków, a pozwala jedynie przypuszczać, że większość tych pacjentów nie jest objęta opieką stacjonarną lub nie jest objęta opieką psychiatryczną w ogóle. Wymaga to jednak potwierdzenia dalszymi badaniami.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2007, 7, 4; 198-209
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies