Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "oil recovery" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 35
Tytuł:
CCS jako jedna z metod redukcji emisji CO2
CCS as one of the CO2 emission reduction methods
Autorzy:
Adamczak-Biały, T.
Wójcicki, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061847.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
emisja CO2
wychwyt CO2
projekty wychwytu i podziemnego składowania CO2 w strukturach geologicznych
wspomaganie wydobycia ropy naftowej
zmiany klimatyczne
CO2 emission
CO2 capture
Carbon Capture and Storage/Sequestration (CCS)
Enhanced Oil Recovery (EOR)
climate changes
Opis:
W artykule zaprezentowano jeden ze sposobów ograniczenia emisji gazów cieplarnianych odpowiedzialnych za wzrost temperatury i zmiany klimatu. Jest nim technologia wychwytu i podziemnego składowania CO2 w strukturach geologicznych (Carbon Capture and Storage – CCS). Większość projektów CCS na dużą skalę (tzn. wychwyt i składowanie CO2 rzędu 1 mln t/rok) funkcjonuje w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Wiele z nich wiąże się z wykorzystywaniem CO2 wychwyconego z procesów przemysłowych do wspomagania wydobycia ropy naftowej (Enhanced Oil Recovery – EOR). Prezentowane przykłady projektów to: Boundary Dam Carbon Capture and Storage (Kanada), Great Plains Synfuels and Weyburn-Midale (Kanada) i Kemper County Energy Facility (Stany Zjednoczone). Aktualnie realizowane projekty CCS mają zasadnicze znaczenie, gdyż ukazują gotowość technologiczną do komercyjnego wdrożenia technologii wychwytu i geologicznego składowania CO2. W chwili obecnej mamy na świecie 15 działających dużych projektów CCS oraz 7 na końcowym etapie inwestycji.
Information presented in the article allows us to introduce one of the approaches to reducing anthropogenic greenhouse gas emissions responsible for the temperature increase and climate change. This is the technology of capture and underground storage of carbon dioxide in geologic structures (Carbon Capture and Storage – CCS). Most of the large-scale CCS projects (i.e. capture and storage of an order of magnitude of 1 million tonnes of CO2 per year) operate in the United States and Canada. Many of them are associated with the use of CO2 captured from the industrial processes for the enhanced oil recovery (EOR). The presented examples of projects are: Boundary Dam Carbon Capture and Storage (Canada), Great Plains Synfuels and Weyburn-Midale (Canada), and Kemper County Energy Facility (United States). Presently operating CCS projects are crucial for demonstrating the technological readiness for commercial implementation of capture and geological storage of CO2. As of today 15 large-scale CCS projects are operating around the world, and 7 projects are in the last stages of investment.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2017, 470; 1--7
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Enhanced Oil Recovery methods on offshore fields in the light of world literature
Autorzy:
Bednarz, P.
Stopa, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/299090.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
EOR
enhanced oil recovery
offshore fields
Opis:
Enhanced Oil Recovery methods (EOR) are known since long time, but in recent years they have been used primarily in the U.S. mostly for research purposes. The increased interest in their use was in the 70's of the twentieth century, and associated with the increase in oil prices. Currently for several years there has been a return to the these methods, including offshore fields. Experience in the application of EOR methods in Poland is small, currently no exploitation is carried out using them. The purpose of this article is to present the current trends and latest technologies in enhanced oil recovery methods in terms of the applicability by the Polish oil companies. Statistical data of current and planned EOR methods in the world with special emphasis on offshore reservoirs is presented. Current trends in technological development of EOR methods are given, both which are still in the phase of laboratory tests and the first tests on fields such as: carbon dioxide flooding, water alternating gas injection, Iow salinity water injection, carbonated water injection, conventional technologies of polymer gels and thermally activated polymers.
Źródło:
AGH Drilling, Oil, Gas; 2014, 31, 2; 215-229
2299-4157
2300-7052
Pojawia się w:
AGH Drilling, Oil, Gas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of GPU in the development of 3D hydrodynamics simulators for oil recovery prediction
Zastosowanie procesorów graficznych GPU w rozwoju trójwymiarowych symulatorów hydrodynamicznych w planowaniu wtórnego wydobycia ropy naftowej
Autorzy:
Beisembetov, I. K.
Bekibaev, T. T.
Assilbekov, B. K.
Zhapbasbayev, U. K.
Kenzhaliev, B. K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/299217.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
GPU
CPU
NVIDIA
trójwymiarowe symulatory hydrodynamiczne
planowanie wtórnego wydobycia ropy
3D hydrodynamics simulators
prediction of oil recovery
Opis:
In this article computer's graphics card application in prediction of oil recovery using the CUDA architecture is studied. CUDA is architecture of parallel computing made by NVIDIA Company. It allows increasing dramatically the calculating performance due to GPU (graphical processors) usage. Calculations were executed on field models with 3 million grid blocks. Material balance equation approximated with IMPES method. As the result of numerical modeling of oil recovery prediction with GPU, dozens of times acceleration of calculations comparing with CPU has been taken.
Artykuł przedstawia badania nad programem graficznym wykorzystywanym w planowaniu wtórnego wydobycia ropy naftowej z wykorzystaniem równoległego systemu obliczeniowego CUDA. CUDA jest systemem stworzonym przez firmę NVIDIA. Pozwala on na ogromne zwiększenie mocy obliczeniowej poprzez zastosowanie procesorów graficznych GPU. Porównane zostały wyniki osiągnięte od roku 2003 obliczone z wykorzystaniem zwykłego procesora CPU oraz procesora graficznego GPU. Obliczenia zostały wykonane na modelu złożowym wykonanym na siatce przestrzennej złożonej z 3 milionów komórek. Równanie bilansu masowego w przybliżeniu opisuje metoda przepływu dwufazowego w ośrodku porowatym typu IMPES. W rezultacie modelowania numerycznego wtórnego wydobycia ropy naftowej z wykorzystaniem procesora graficznego GPU, wyniki obliczeń uzyskano wielokrotnie szybciej niż w przypadku stosowania procesora typu CPU.
Źródło:
AGH Drilling, Oil, Gas; 2012, 29, 1; 75-88
2299-4157
2300-7052
Pojawia się w:
AGH Drilling, Oil, Gas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of enhanced oil recovery methods to oil deposits
Zastosowanie zwiększonego wydobycia ze złóż ropy naftowej
Autorzy:
Briza, K.
Bujok, P.
Luner, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/299566.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
ropa naftowa
eksploatacja
oil
oil recovery
Opis:
At present, oil can be ranked among the most important fuels and energy minerals. In the majority of cases, primary recovery moves, however, merely in the range of 30-40% of original oil in place (geological reserves). But with deposits containing very viscous oil, percent recovery is much lower, i.e. from 5 to 10%, and the use of primary methods brings about only little economic effect. It is the application of so-called secondary and tertiary methods that enables the effective exploitation of reserves. In the submitted study, we present some results obtained by laboratory experiments with using polymers and surface-active agents in the displacement of highly viscous oil from reservoir rocks
Obecnie ropa naftowa należy do najważniejszych paliw i źródeł energii. Jednakże w większości przypadków ze złóż pozyskiwanych jest około 30-40% ropy. W przypadku złóż ropy charakteryzującej się dużą lepkością procent ten jest dużo mniejszy, tj. od 5 do 10%, a zastosowanie metod pierwotnych przynosi niewielkie zyski ekonomiczne. Dopiero zastosowanie tzw. metod wtórnych lub trzeciorzędnych gwarantuje efektywne wykorzystanie złóż. W artykule przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych nad wykorzystaniem polimerów i surfaktantów do zwiększenia produkcji ropy o dużej lepkości
Źródło:
Wiertnictwo, Nafta, Gaz; 2006, 23, 1; 95-100
1507-0042
Pojawia się w:
Wiertnictwo, Nafta, Gaz
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecological, Economic and Social Issues of Implementing Carbon Dioxide Sequestration Technologies in the Oil and Gas Industry In Russia
Autorzy:
Cherepovitsyn, A.
Ilinova, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/123523.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
carbon dioxide
sequestration
carbon capture and storage
oil recovery
EOR-CO2 technology
oil and gas
Russia
Opis:
The objective of this paper is to define the main approaches to the implementation of carbon dioxide sequestration technologies in the oil and gas industry in Russia, and also to identify ecological, economic and social issues of their usage. Promotion of the technology of carbon dioxide (CO2) sequestration by means of capturing and injecting it into underground reservoirs is a promising mechanism of reducing carbon dioxide concentration. Carbon capture and storage (CCS) technologies might be used to enhance oil recovery (EOR-CO2) and production by means of oil extraction and decreasing oil viscosity. Conceptual view of the potential of EOR-СО2 technologies within the context of oil and gas industry sustainable development are presented. Incentives of the CCS projects implementation are identified. On the basis of the conducted research a number of scientific research and practical areas of the CCS technology development are presented.
Źródło:
Journal of Ecological Engineering; 2016, 17, 2; 19-23
2299-8993
Pojawia się w:
Journal of Ecological Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effectiveness of gas recovery systems for managing odour from conventional effluent treatment ponds in Palm oil mills in Malaysia
Autorzy:
Chung, Andrew Yap Kian
Qamaruz Zaman, Nastaein
Yaacof, Narushikin
Yusoff, Syafinah
Abd Manaf, Fatah Yah
Mohamed Halim, Rohaya
Abd Majid, Rusnani
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/396236.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
gas recovery systems
palm oil mill effluent
palm oil mills
effluent treatment
anaerobic ponds
reduce odour
reduced gas emission
systemy odzyskiwania gazu
ścieki palmowe
olejarnie palmowe
oczyszczanie ścieków
stawy beztlenowe
redukcja zapachów
redukcja emisji gazów cieplarnianych
Opis:
Gas recovery systems at palm oil mills enable the curtailment of uncontrolled greenhouse gas emissions from open anaerobic pond, but can also reduce odour, an aspect which has not yet been substantiated. The objective of this study is to evaluate the odour emission from palm oil mill effluent and the effectiveness of covers and tank digester in reducing odour emission from the open lagoons. Odour samples were obtained from the cooling ponds in conjunction with in-field odour assessment performed on site. Results demonstrated that odour released from open ponding or covered lagoon were almost comparable, ranging from 33,150 – 162,000 OU/m3, and 68,705 – 102,000 OU/m3, respectively. In contrast, odour emission from cooling pond which used tank digester system seemed markedly lower, ranging between 13,000 – 76,000 OU/m3. In fact, the analysis of ambient air close to anaerobic tank digesters proved a reduction of odour emission to the surroundings (with 3.5 OU/m3, weak intensity) compared to open pond (with 2700 OU/m3, strong intensity) or covered lagoon (with 111 OU/m3, distinct intensity). In conclusion, gas recovery systems at palm oil mills should be promoted not only towards the management of greenhouse gaseous, but also as an odour impact management strategy.
Źródło:
Civil and Environmental Engineering Reports; 2019, 29, 3; 70-85
2080-5187
2450-8594
Pojawia się w:
Civil and Environmental Engineering Reports
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Development of Biochemically Enhanced Oil Recovery Technology for Oil Fields – A Review
Przegląd kierunków rozwoju biochemicznych metod wspomagania wydobycia ropy naftowej ze złóż ropnych
Autorzy:
Devi, Kamalakshi
Bhagobaty, Ranjan Kumar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143535.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
enhanced oil recovery
polymer flooding
biopolymer
bioplugging
oil field
BcEOR
ropa naftowa
nawadnianie
polimer
biopolimer
blokowanie
mikroorganizm
złoża ropy
biochemiczne wspomaganie wydobycia ropy naftowej
Opis:
Crude oil, a major source of energy, is being exploited as a driver of the economy throughout the world. Being a limited resource, the price of crude oil increases constantly and the exploitation of mature reservoirs becomes essential in order to meet the ever-increasing energy demands. As conventional recovery methods are not sufficient to fulfil the growing needs, there is an incessant demand for developing new technologies which can help in efficient tertiary recovery in old reservoirs. Petroleum biotechnology has been emerging as a branch that can provide solutions to major problems in the oil industry, including increasing oil production from marginal oil wells. The enhanced oil recovery (EOR) method comprises four methods – chemical, thermal, miscible, and immiscible gas flooding – as well as microbial interference to increase recovery of the remaining hydrocarbons trapped in reservoir rocks. Biochemically enhanced oil recovery comprises an array of blooming technologies for tertiary oil recovery methods which is eco-friendly, cost-effective, and efficient in extracting the residual oil trapped in reservoir rocks. Biochemical enhanced oil recovery (BcEOR) is based on the principle of using biochemical by-products produced by microbial species to enhance oil recovery, etc. All these technologies work on the principles of reducing viscosity, increasing permeability, modifying solid surfaces, emulsifying through adherence to hydrocarbons, and lowering interfacial tension. BcEOR technologies either employ the beneficial microorganism itself or the biochemical by-products produced by the microbial species to enhance tertiary oil recovery. This review paper discusses the chronological development of biologically enhanced oil recovery and its various mechanisms.
Ropa naftowa jest wykorzystywana na całym świecie jako główne źródło energii. Ze względu na ograniczone zasoby ropy naftowej jej cena stale rośnie, a eksploatacja ze złóż dojrzałych staje się niezbędna do zaspokojenia ciągle zwiększającego się zapotrzebowania na energię. Ponieważ konwencjonalne metody wydobycia nie wystarczają do zaspokojenia coraz większych potrzeb, istnieje nieustanne zapotrzebowanie na rozwój nowych technologii, które mogą pomóc w efektywnym wspomaganiu wydobycia ze starych złóż metodami trzecimi. Ostatnio biotechnologia naftowa staje się gałęzią, która dostarcza rozwiązań dotyczących głównych problemów przemysłu naftowego, w tym zwiększenia wydobycia ropy z brzeżnych odwiertów ropnych. Wspomaganie wydobycia ropy naftowej (EOR) obejmuje cztery rodzaje metod: chemiczne, termiczne, tzw. mieszające i niemieszające wypieranie ropy gazem, a także oddziaływanie mikrobiologiczne w celu zwiększenia wydobycia węglowodorów uwięzionych w skałach złożowych. Biochemiczne metody wspomagania wydobycia ropy naftowej to szereg rozwijających się technologii dla trzecich metod wspomagania wydobycia, które są przyjazne dla środowiska, racjonalne pod względem kosztów i efektywne, jeżeli chodzi o wydobycie ropy rezydualnej uwięzionej w skałach złożowych. Biochemiczne wspomaganie wydobycia ropy naftowej (BcEOR) oparte jest na zasadzie, zgodnie z którą biochemiczne produkty uboczne wytwarzane przez gatunki drobnoustrojów są wykorzystywane do wspomagania wydobycia ropy naftowej itp. Wszystkie te technologie działają na takich zasadach jak: zmniejszenie lepkości, zwiększenie przepuszczalności, modyfikacja powierzchni ciał stałych, emulgowanie poprzez adhezję do węglowodorów, obniżenie napięcia międzyfazowego. Technologie BcEOR albo wykorzystują pożyteczny mikroorganizm jako taki, albo wykorzystują biochemiczne produkty uboczne wytwarzane przez gatunki drobnoustrojów w trzecich metodach wspomagania wydobycia ropy naftowej. W niniejszym artykule przeglądowym omówiono chronologiczny rozwój biologicznych metod wspomagania wydobycia ropy naftowej i ich różne mechanizmy.
Źródło:
Nafta-Gaz; 2021, 77, 2; 63-74
0867-8871
Pojawia się w:
Nafta-Gaz
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biocatalized silicate gels in oil and geothermal industry
Autorzy:
Falkowicz, S.
Cicha-Szot, R.
Dubiel, S.
Bailey, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/216309.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
eksploatacja złóż
złoże ropy naftowej
wody termalne
modyfikacja przepuszczalności
skała zbiornikowa
badania laboratoryjne
żele krzemianowe
biokataliza
water shut-off
oil exploitation
geothermal water exploitation
improved oil recovery
reservoir rocks permeability modification
laboratory testing
silicate gels
biocatalysis
Opis:
Technologies using silicates have become accepted worldwide as cost-effective solutions for enhancing oil production. Despite very intensive research work gelling mechanism of the silicate system in the reservoir conditions is still unknown. Selection of appropriate additives extending gelling time and improving gel properties is very difficult because of the lack of that information. Moreover, complexity of the systems which contains organic and inorganic additives cause difficulties in industrial applications. This paper presents complex literature review which gives complete picture on the use and application of silicate based systems for water shut-off and enhancing oil recovery. Moreover, it shows new way of pH-dependent silicate gels application during the permeability modification treatments as an interesting alternative to chemical crosslinked gels. Gelling time of that system can be extended by the using microbiology to the pH modification what limit the number of chemical additives, facilitate process control and improve treatment competitiveness. The effect of biocatalyzed silicate gels on porous rocks was tested in the reservoir conditions on the lab stand of the Temco Inc Company (USA). Experimental results of coreflooding experiments indicated that silicate gel system may cause decrease of core permeability in the range from 60 to 90%.
W publikacji przedstawiono kompleksowy przegląd literatury fachowej dotyczącej zastosowań żeli krzemianowych w górnictwie naftowym. Jak wynika z przytoczonych wyników wieloletnich badań, do czynników wpływających na skuteczność zabiegu modyfikacji przepuszczalności skał złożowych można zaliczyć: — rodzaj warunków złożowych (litologia, temperatura złożowa, zasolenie, jednorodność budowy złoża), — sposób udostępnienia warstwy produktywnej, — mechanizm dopływu wody do odwiertu, — odpowiedni dobór układu żelującego (polimery, żywice lub krzemiany), — sposób zatłaczania żelu do właściwej strefy złożowej (użycie Coiled Tubingu, jednoczesne zatłaczanie do dwóch stref). Reasumując można stwierdzić, że wszystkie prace związane z zatłoczeniem żelu do strefy o podwyższonej przepuszczalności należy zakończyć przed upływem kilku godzin. Wliczając w to czas potrzebny na przygotowanie żelu oraz wytłoczenia żelu z Colied Tubingu, jest to czas bardzo krótki. Jednymi z najbardziej obiecujących środków do likwidacji stref złożowych o wysokich przepuszczalnościach skał są żele oparte na bazie krzemianów. Mimo intensywnych badań w dalszym ciągu nie został do końca poznany mechanizm żelowania krzemianów w złożu, co utrudnia dobór odpowiednich dodatków wydłużających czas żelowania oraz poprawiających właściwości żelu, a złożoność systemów zawierających dodatki organiczne i nieorganiczne powoduje utrudnienia w zastosowaniach przemysłowych. Zastosowanie mikrobiologii w celu modyfikacji pH znacznie wydłuża czas żelowania, a ponadto ogranicza liczbę dodatków chemicznych, przez co ułatwia kontrolę i poprawia również ekonomikę zabiegu. Jednak, aby technologia ta była przydatna do komercyjnego wykorzystania wskazane jest wykonanie odpowiednich testów laboratoryjnych, np. metodą czynnikową kolejnych przybliżeń. Testy te powinny w maksymalnym stopniu symulować warunki złożowe pod względem termobarycznym i technologicznym. Ze znacznym podobieństwem proces ten można symulować dzięki aparaturze firmy Temco Inc (USA) będącej na wyposażeniu Instytutu Nafty i Gazu w Krakowie. Celem przeprowadzonych badań laboratoryjnych była wstępna ocena przydatności roztworów krzemianów do likwidacji przepuszczalności porowatych skał zbiornikowych z wykorzystaniem biokatalizatorów. Do przygotowania cieczy zabiegowej użyto roztworu krzemianu sodu o następujących właściwościach: stosunek SiO2/Na2O - 3,11; zawartość Na2O - 9,5%; zawartość SiO2 - 29,5%; gęstość około 1420 kg/m3; pH = 11,5. W przygotowanych cieczach stosowano stężenia krzemianu sodu niższe niż 2%, bowiem po przekroczeniu tego stężenia proces żelowania krzemianu rozpoczynał się w przeciągu kilku godzin, co jest czasem zbyt krótkim z punktu widzenia wykorzystania tej technologii w praktyce. Przygotowano cztery ciecze zabiegowe różniące się stężeniem krzemianu sodu: 1 – 0,5%; 2 - 0,75%; 3 - 0,1%; – 0,75%. W przypadku cieczy nr 4, na podstawie wyników wcześniejszych testów, zastosowano zmodyfikowaną pożywkę dla mikroorganizmów. Do wszystkich cieczy dodawano mikroorganizmy alkalifilne w ilościach takich, aby ich końcowe stężenie wynosiło około 1 ź 102 w 1 ml. Po zatłoczeniu do rdzeni cieczy zabiegowej w warunkach beztlenowych, poddawano procesowi dwutygodniowej inkubacji w temperaturze 40°C. Po tym okresie określano przepuszczalność końcową rdzeni kks dla solanki, a tym samym określano zmiany (utratę) ich przepuszczalności. Do rdzeni oznaczonych numerami 1 i 2 zatłoczono ciecz oznaczoną nr 1. W czasie dwutygodniowej inkubacji nie stwierdzono zauważalnych zmian pH, ani lepkości przygotowanej cieczy. Nastąpiło tylko nieznaczne wytrącenie się krzemianów z cieczy i ich sedymentacja na dnie naczynia, w którym inkubowano rdzenie. Stwierdzono uszkodzenia przepuszczalności rdzeni o numerach 1 i 2 odpowiednio 70% i 4% (tab. 3). Podczas pomiaru przepuszczalności końcowej solanka przepływająca przez testowany rdzeń w całości gromadzona była w przezroczystym naczyniu. Stwierdzono, iż dno naczynia pokrywa zżelowany osad usuniętych z rdzenia krzemianów. Podobną sytuację stwierdzono w przypadku rdzeni oznaczonych numerami 3 i 4. Daje się jednak zauważyć na dnie naczynia większą ilość usuniętych krzemianów, niż w przypadku rdzeni 1 i 2. Jest to spowodowane większą ilością krzemianów w roztworze wyjściowym. W tym przypadku również nie stwierdzono zmian pH cieczy żelującej. Zanotowano odpowiednio 73% i 61% uszkodzenie przepuszczalności rdzeni. Wprowadzono modyfikację w składzie cieczy nr 3, którą zatłoczono do rdzeni 5 i 6. W tym przypadku proces przebiegał w sposób zbliżony do oczekiwanego. Po pierwsze, stwierdzono po ok. 14 dniach zmianę pH cieczy z 11 na 8 i żelowanie cieczy w całej objętości. Nie stwierdzono osadu w pojemniku, w którym zgromadzono ciecz wypływającą z rdzenia 3. Tak więc, przepływająca solanka nie usuwała w tym przypadku z rdzenia krzemianów. Stwierdzono uszkodzenia przepuszczalności na poziomie 77% i 80%. Następnie przygotowano ciecz oznaczoną numerem 4, którą zatłoczono do rdzeni o numerach 7, 8 i 9. Po około trzech dobach zaobserwowano wytrącanie się żelu krzemianowego. Zmiany pH roztworu odnotowano po 12 dniach od przygotowania cieczy roboczej. W testowanych rdzeniach stwierdzono zmiany przepuszczalności odpowiednio 67%, 90% i 93%. Były to największe, a zarazem najtrwalsze zmiany przepuszczalności ze wszystkich testowanych rdzeni. Jak w poprzednich eksperymentach, również w tym przypadku gromadzony był filtrat wypływający z rdzenia podczas pomiaru przepuszczalności końcowej. Wizualnie nie stwierdzono obecności krzemianów w zgromadzonym filtracie. Na rysunku 1 pokazano zmiany gradientu różnicy ciśnienia w rdzeniach nr 4 i 8 w trakcie pomiaru przepuszczalności końcowej kks. Zmiany te mają typowy przebieg dla tego typu eksperymentów. Kształt obu krzywych dostarcza istotnych informacji, co do zjawisk zachodzących w przestrzeni porowej testowanych piaskowców podczas przepływu przez nie solanki. Na początku gradient ciśnienia gwałtownie rośnie i osiąga wartość maksymalną, aby potem mniej lub bardziej gwałtownie spadać i po pewnym czasie osiągnąć stabilizację. Wielkość i dynamika zmian (spadku) wartości gradientu różnicy ciśnienia wynika z zakresu i tempa usuwania krzemianów jakie zostały zatłoczone do testowanych rdzeni. Im więcej przepływająca solanka usunie z rdzenia cząsteczek krzemianów tym spadki gradientu różnicy ciśnienia będą większe. Kształt krzywych pokazanych na rysunku 1 pozwala na stwierdzanie że z rdzenia 4 (ciecz robocza 2) przepływająca solanka usunęła więcej krzemianów niż z rdzenia 8, do którego zatłoczono ciecz roboczą 4. W przypadku rdzenia 8 siły hydraulicznego unoszenia nie były w stanie pokonać sił adsorbujących cząsteczki krzemianu na ścianach por piaskowca i krzemian nie został usunięty powodując 90% spadek przepuszczalności tego rdzenia. Czynnikiem, który steruje tym procesem są zjawiska elektrokinetyczne zachodzące na powierzchni krzemianów w środowisku solanek o różnym pH.
Źródło:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi; 2009, 25, 4; 5-22
0860-0953
Pojawia się w:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microbial flooding increases recovery factor of depleted Pławowice oil field - from lab to the field
Autorzy:
Falkowicz, S.
Cicha-Szot, R.
Dubiel, S.
Launt, P.
Nelson, S.
Wójcicki, W.
Rogaliński, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/298938.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
oil fields
Carpathian Foredeep
MEOR
recovery factor
Carpathians
Opis:
The paper relates to the application of microbial enhanced waterflooding to improve the recovery factor and extend the productive life of depleted oil fields in the Carpathians Foreland. This technology and the application method used are categorized as Microbial Enhanced Oil Recovery (MEOR). Results of laboratory tests simulating the microbial flooding process in the oil field are presented along with results from the first two years of microbial flooding at Pławowice oil field. In the first two years of field application this MEOR process has increased the production ratę of two oil wells by 70% on average above the rate before treatment.
Źródło:
AGH Drilling, Oil, Gas; 2015, 32, 2; 345-357
2299-4157
2300-7052
Pojawia się w:
AGH Drilling, Oil, Gas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Responding to spills of marine distillate fuels
Autorzy:
Halonen, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24201430.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Morski w Gdyni. Wydział Nawigacyjny
Tematy:
oil spill response
marine gas oil
usability testing
fuel Oii
marine oil spill
shipborne oil pollution
Marine diesel oil
oil spill recovery
Opis:
The current spill response capability in Finland is built to respond to oil spills caused by heavy fuel oils and the most transported oil cargoes. However, the implementation of the Sulphur Directive in 2015 changed the fuel profiles of the ships: prior to the new regulation ships operating in the Baltic Sea mainly used heavy fuel oil (HFO), whereas now ships use marine gas oil (MGO DMA) or marine diesel (MDO DMB) known as marine distillate fuels. This paper reviews the effectiveness of the current recovery techniques in responding to spills of marine distillate fuels based on the oil recovery field tests. The results indicate that conventional recovery techniques are only partially applicable to marine distillate fuels, which calls for a reassessment of the marine oil spill response capability and further research. The use and availability of low-carbon marine fuels will continue to increase as emission regulations become more stringent. This will require a continuous assessment of the oil recovery capabilities and the adaptation of spill response preparedness accordingly.
Źródło:
TransNav : International Journal on Marine Navigation and Safety of Sea Transportation; 2023, 17, 3; 675--683
2083-6473
2083-6481
Pojawia się w:
TransNav : International Journal on Marine Navigation and Safety of Sea Transportation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Petro-physical properties of geological formation in the aspect of possible CO2 sequestration
Autorzy:
Klempa, M.
Porzer, M.
Bujok, P.
Pavlus, J.
Rado, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/298902.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
carbon dioxide
enhanced oil recovery (EOR)
porosity
permeability
Opis:
CO2 emissions and a future increasing trend can be, by some scientists, considered a serious menace for the sustainable development of mankind and the reduction is necessary for the environment protection. Carbon dioxide is one of the most important gases that causes greenhouse effect, which warms up the earth surface as a consequence of a different heat flow between the earth and the atmosphere.
Źródło:
AGH Drilling, Oil, Gas; 2013, 30, 1; 109-116
2299-4157
2300-7052
Pojawia się w:
AGH Drilling, Oil, Gas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Study of methods of hydrocarbon recovery enhancement from the depleted oil fields
Autorzy:
Kondrat, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/298753.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
field
wells
oil recovery
drilling
oil
Opis:
The article deals with the optimization of existing development system and oil recovery factor enhancement through the involvement to the development of productive bed areas with significant remaining oil reserves by using the hydrodynamic models of filtration processes of formation fluids in heterogeneous beds on the example of the sandstone deposit of the Boryslav field. The calculations for the different variants development in order to select the most rational one of the further development of a field were made. The task of the optimization was performed according to the criteria of the highest value of oil recovery factor.
Źródło:
AGH Drilling, Oil, Gas; 2013, 30, 1; 127-143
2299-4157
2300-7052
Pojawia się w:
AGH Drilling, Oil, Gas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy i możliwości wykorzystania procesu biomineralizacji węglanu wapnia
Principles and possible applications of calcium carbonate biomineralization
Autorzy:
Krajewska, Barbara
Raczak, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237418.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
biomineralizacja
CaCO3
bakterie
ureaza
inżynieria
wody gruntowe
grunt
wydobycie ropy naftowej
sekwestracja CO2
budowle historyczne
biomineralization
bacteria
urease
engineering
groundwater
soil
oil recovery
CO2 sequestration
historic monuments
Opis:
Węglan wapnia CaCO3 jest substancją szeroko rozpowszechnioną w przyrodzie i znajduje liczne zastosowania praktyczne. W przyrodzie jego biomineralizacja jest między innymi wynikiem procesów strącania indukowanych mikrobiologicznie. Jednym z nich jest strącanie indukowane przez bakterie ureolityczne. Proces ten, jeśli prowadzony biomimetycznie, zachodzi w łagodnych warunkach i co ważne, może być zastosowany w warunkach polowych in situ. W ten sposób stanowi on ekoprzyjazną i energooszczędną technikę do wykorzystania jako ekologiczna alternatywa dla obecnie stosowanych technik w wielorakich obszarach inżynieryjnych. W obszarach tych wytrącany CaCO3 spełnia rolę czynnika remediacyjnego i cementującego, na przykład w celu (1) oczyszczania wód z jonów metali toksycznych i radionuklidów, (2) wzmacniania i konsolidacji gruntu i piasku, (3) uszczelniania formacji geologicznych, (4) naprawy obiektów budowlanych i (5) ochrony powierzchni tych obiektów warstwami ochronnymi. Choć stosowana z powodzeniem w sektorze ochrony i restauracji budowli historycznych, technika ta pozostaje ciągle na etapie badań i procesów optymalizacyjnych. By stać się w pełni niezawodną i ekonomiczną techniką wymaga ona dalszych badań, których zadaniem jest rozwiązanie ograniczeń i parametryczna optymalizacja, oraz testy w pełnowymiarowych eksperymentach polowych. Jest to zadanie interdyscyplinarne dla inżynierów budownictwa, geologów, chemików, mikrobiologów i konserwatorów zabytków, którego efektem będzie wprowadzenie tej ekoprzyjaznej i innowacyjnej techniki na rynek inżynierski do wykorzystania w inżynierii środowiska i lądowej, geotechnice i konserwacji zabytków. W kontekście ekopotencjału i innowacyjności tej techniki, w niniejszym artykule przedstawiono jej podstawy, obszary jej zastosowań oraz zalety i ograniczenia.
Calcium carbonate (CaCO3) is a substance widespread in nature and used in numerous practical applications. In nature, its biomineralization relies, among others, on microbiologically induced precipitation processes. One of such processes is precipitation induced by ureolytic bacteria. If performed in a biomimetic manner, the process is carried out under mild conditions and, most importantly, can be employed in field applications in situ. Therefore, the process constitutes an eco-friendly and energy-saving technique to be used as an ecological alternative to conventional techniques in a variety of engineering fields. In these fields, CaCO3 serves as a remediating and cementing agent, for instance to (1) clean waste- and groundwater from toxic metals and radionuclides, (2) strengthen and consolidate soil and sand, (3) seal geological formations to enhance oil recovery and geologic CO2 sequestration, (4) repair stone and concrete structures, and (5) cover surfaces of these structures with protective layers. Although already in use in the sector of protection and renovation of stone monuments, to date the technique has remained mostly under research and optimization. To become fully implementable as a reliable and economically viable technique, it still requires further research in order to address its limitations, focus on parametrical optimization, up-scaling and life-size field experiments. All these, in an interdisciplinary effort of geologists, microbiologists, chemists, civil engineers and conservators of historic monuments, will move this eco-friendly and innovative branch of engineering from laboratory to field applications in the environmental and civil engineering, geotechnology and conservation of historic buildings. Given its eco-potential and innovativeness, in this study the principles of the technique, advantages, possible applications and challenges are reviewed.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2019, 41, 1; 31-37
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of the oil recovery between waterflooding and CO2-EOR method for the JSt oil reservoir
Autorzy:
Kułynycz, V.
Janowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/298755.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
waterflooding
CO2 injection
oil
recovery factor
Opis:
Exploitation of oil from the reservoir initially is performed by primary methods that use natural energy reserves, that allows for partial exploitation of geological resources (30%). Further oil resources depletion requires the implementation of appropriate methods to support exploitation, secondary methods, consist mainly in the physical oil displacement and third methods, in which additional types of energy aid the process of exploitation. The use of this methods may contribute up to a twofold increase in the degree of the geological resources depletion. One way to increase the exploitation is the injection of CO2 into the oil fields (CO2-EOR). This gas interacts physically and chemically on the reservoir rocks and oil contained in them, improving the conditions of its production. The technology of CO2 injection into the reservoir allows not only to increase oil production, but also gives the possibility of storing this gas in reservoirs, which is beneficial from the viewpoint of its impact on the environment. In the article was made a comparison of the oil recovery effectiveness between waterflooding and CO2-EOR method for Jastrząbka Stara reservoir. For this purpose, were made simulations of waterflooding and injecting CO2 for selected oil reservoir on the basis of the CO2PROPHET program. We analyzed different variants of injection of water and gas, both the amount of injected media, and the method of injection (only water, only gas, change injection of gas and water). Based on the results of modeling was estimated the amount of oil possible to extract by both methods and the recovery factor of the geological resources of the selected oil reservoir.
Źródło:
AGH Drilling, Oil, Gas; 2017, 34, 3; 787-797
2299-4157
2300-7052
Pojawia się w:
AGH Drilling, Oil, Gas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pyrolysis Technologies in Branch of Energy Recovery from Tyres in the Czech Republic
Technologie pirolitycznego odzysku energii z opon w Czechach
Autorzy:
Lapcik, V.
Jez, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/319248.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
Tematy:
piroliza
odpady
opony
odzysk energii
gaz pirolityczny
olej pirolityczny
pyrolysis
waste
tyres
energy recovery
pyrolytic gas
pyrolytic oil
Opis:
The article deals with the application options of pyrolysis technologies and energy recovery from waste tyres in the Czech Republic (CR). It discusses pyrolysis facilities that may be used to process waste tyres. Apart others, attention is paid to the innovated facility produced by the Czech company HEDVIGA GROUP plc. The next section of the article describes the disposal of pyrolytic oil that is problematic according to the Czech state authorities. Some operators of pyrolysis plants have decided to address the problem of pyrolytic oil utilisation by recovering the energy in cogeneration units combusting the oil, or a mixture of pyrolytic oil and gas. Specific facilities produced in the CR are presented that are piloted in Great Britain. The article includes a section dealing with the results of emission measurements of one pyrolysis plant for energy recovery from waste tyres, and a section dealing with the determination of specific emission limits for such facilities in the CR combusting pyrolytic gas, or pyrolytic oil. The conclusion discusses the situation in environmental impact assessment of pyrolysis technologies for energy recovery in the CR.
Artykuł dotyczy możliwości zastosowania technologii pirolizy do odzysku energii z zużytych opon w Czechach (CR). Omówiono technologie pirolizy, które mogą być wykorzystywane do przetwarzania zużytych opon. Między innymi przedstawiono innowacyjną technologię stosowaną w zakładzie czeskiej firmy Hedviga Group plc. Przedstawiono metody utylizacji oleju pirolitycznego, który jest najbardziej niebezpieczny dla środowiska. Niektórzy operatorzy instalacji pirolizy postanowili rozwiązać problem utylizacji oleju pirolitycznego poprzez wykorzystanie oleju do odzyskiwania energii w jednostkach kogeneracji opalanych olejem lub mieszaninę oleju pirolitycznego i ropy lub gazu. Przedstawiono instalacje pilotowe w Wielkiej Brytanii oraz wdrożenia w Czechach. Artykuł zawiera analizę wyników pomiarów emisji z jednego zakładów pirolitycznego odzysku energii ze zużytych opon oraz określenie możliwości spełnienia limitów emisji dla takich obiektów w Czechach. Przedstawiono ocenę oddziaływania na środowisko pirolizy do odzysku energii w Czechach.
Źródło:
Inżynieria Mineralna; 2016, R. 17, nr 2, 2; 233-240
1640-4920
Pojawia się w:
Inżynieria Mineralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 35

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies