Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ograniczenia wolności" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 57
Tytuł:
„Wychowanie dla pokoju” versus wychowanie do wojny. Wartości uniwersalne wobec wyzwań globalnych
Autorzy:
Menkes, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197634.pdf
Data publikacji:
2018-09-03
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
pokój
wychowanie dla pokoju
wartości uniwersalne
ograniczenia wolności słowa
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem jest przedstawienie prawniczej analizy implementacji wartości uniwersalnych jako instrumentu sprostania zagrożeniom dla pokoju. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problemem jest analiza możliwości implementacji wartości uniwersalnej pokój przy wykorzystaniu instrumentarium wychowania dla pokoju, które państwom i innym aktorom międzynarodowym oferuje System NZ. Wykorzystano prawnicze metody badawcze, przede wszystkim analizę instytucjonalno-funkcjonalną.PROCES WYWODU: Wywód składa się z trzech części. Celem pierwszej jest identyfikacja procesu przypisania prawom człowieka i pokojowi rangi nadrzędnej w uniwersalnym systemie wartości. W kolejnej zidentyfikowane zostały i poddane krytycznej analizie normy i instytucje wyznaczające ramy prawne wychowania dla pokoju i zakazu propagandy prowojennej. Część trzecia jest poświęcona wskazaniu instytucji i norm stanowiących zaporę przed wychowaniem do wojny.WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analiza wskazuje, że na poziomie uniwersalnym instrumentarium prawne wychowania dla pokoju i zapobiegające tworzeniu postaw umożliwiających wojnę jest wystarczające. Bariery efektywności wyznacza stopień internalizacji wartości oraz rywalizacja z postawami i wartościami utożsamianymi z interesem państwa.WNIOSKI, INNOWACJE I REKOMENDACJE: Cel, jakim było uchronienie kolejnych pokoleń od klęski wojny, który wyznaczał aksjologiczną podstawę porządku po II wojnie światowej, nie został zrealizowany. Kolejne konflikty zbrojne poprzedzane są odczłowieczeniem wroga i relatywizacją praw człowieka. Przemawia to na rzecz włączenia do wychowania dla pokoju nowych aktorów i pogłębienia współpracy.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2018, 17, 41; 215-223
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara ograniczenia wolności w świetle polityki kryminalnej w latach 1970-1998
Non-Custodial Sentences in Light of Penal Policy 1970-1998
Autorzy:
Melezini, Mirosława
Szczygieł, Grażyna B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699178.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
kara ograniczenia wolności
polityka kryminalna
restriction of freedom
criminal policy
Opis:
The subject of the article is an analysis of the non-custodial sentencje known in Poland as curtailment of liberty (and thus excluding fines) as an important instrument of penal policy in the 1970-1998, the main focus being on two strands or this policy–legislative policy and penal policy–to the exclusion of the latter’s administrative aspects. In the light of the guiding principles of the 1969 Criminal Code non-custodial sentences were intended to become an important penal policy measure for treatment of perpetrators of  minor offenses and at the same time to provide a substitute for short terms of imprisonment, which had been found relatively ineffective as a means of achieving rehabilitation of convicted offenders. However, the normative extent of the code’s provision for non-custodial penalties proved to be relatively narrow. Within the range of alternatives to custodial punishment curtailment of liberty was an option available only under 17.5% of the defined offenses. Under Article 54 §1 sentencing to curtailment of liberty was admissible for 24% of all offenses and under Article  57 §1.3 for 27.9% of the total. The potential possibilities of non-custodial treatment of offenders were circumscribed by the provisions of Articles 54 §2, 52, 59 and 60.       A significant influence on the frequency of sentencing to curtailment of liberty was the actual incidence of criminal acts punishable by alternative form of treatment. Based on an analysis of Ministry of Justice and judicial statistics it appears that such acts were not among the most frequently committed offenses, amounting to about 10% of all convictions. The systematic growth of the proportion of sentences to curtailment of liberty, from 6.2% in 1970 to l8% in 1980, should, therefore, be regarded as achievement of the maximum level of possible sentences of this kind. If we consider the share of curtailment of liberty in the structure of sentences for offenses punishable by alternative forms of treatment we will find that there was a judicial bias towards curtailment of liberty. The frequency of such treatment of offenders fluctuated between 32.83% and 56.54%, while the range for fines came to 21.26%‒5I,99 % and for imprisonment to 3,4%‒21.26%. It can, therefore, be said that in the first decade following the 1969 Criminal Code’s entry into force curtailment of liberty fulfilled the purpose envisaged by the lawmakers, that is as an alternative to short terms of imprisonment. Undoubtedly, a factor contributing to the increase in the proportion of non-custodial sentences in the structure of final and conclusive judgments was the jurisprudence of the Supreme Court, in particular its guidelines for the administration of justice and judicial practice issued on 30 May 1979 (VII KZP 31/1977) concerning sentencing policy with respect to offenses for which the prescribed punishment is, interchangeably, imprisonmet, curtailment of liberty or a fine. Imprisonment, these stated, should be a penalty imposed only in the last resort when non-custodial forms of treatment are deemed incapable of performing the function of protection of the legal order.        If a salient characteristic of the 1970s was stability of legislative policy, which  precluded the possibility of shaping penal policy by means of legislation, the 1980s, or more precisely the period from 12 December 1981 to 1989, saw the emergence of a tendency in the opposite direction. For it brought the adoption of numerous basic amendments in criminal legislation, the general thrust of which was towards severer difinition of criminal responsibility. This was reflected in a decrease in the proportion of non-custodial sentences in the structure of final and conclusive judgments (from 15.6% in 1981 to 8.2% in 1984) and a concurrent increase in the frequency with which courts sentenced offenders to imprisonment (from 25.3% in 1981 to 33.1% in 1984).         During the years in which the rigorous provisions of the Special Criminal Responsibility Act were in force, that is in the period from 10 May 1985 to 30 June 1988, there was a systematic rise in the proportion of curtailment of liberty in the structure of sentences (from 10.1% in 1985 to 17.4% in 1987), which might have something to do with the introduction by the May legislation of provisions allowing for non-custodial treatment of offenders in summary proceedings.        The 1988 amendments to the Criminal Code, aimed at relaxing definitions of criminal responsibility, included, albeit in only a limited degree, provisions relating to the applicability of curtailment of liberty. These changes reflected a desire to increase the significance of non-custodial treatment in penal policy. However, in judicial practice there ensued a decrease in sentencing to curtailment of liberty, from 10.5% in 1989 to 5.3% in 1990.        The period of political, economic and social change in Poland which began  in 1989 stimulated criminal law reform. The aim of numerous legislative change which followed was to reduce the punitive  character of the Criminal Code. One reflection of this was greater provision for non-custodial treatment of offenders (introduced by the new Criminal Code enacted in 1995) through a broadening of the grounds for commuting sentences of imprisonment to curtailment of liberty or a fine under Article 54), reduction of the role of repeated criminality as an aggravating circumstance in punishment of offenders, and abolition of extended sentences for offenses classified as "hooligansm" or committed by repeat offenders.        In 1991-1995 the share of curtailment of liberty in the structure of sentences held steady at a level of 3.5%‒3,9%, making it the lowest ever for the period in which the 1969 Criminal Code was in force. This was not a result of the greater repressiveness of the criminal justice system since we observed a drop in the frquency of sentences of imprisonment. The courts tended to favor the use of conditional suspension of custodial sentences (the share of which rose from 43.9% in 1989 to 55.1% in 1997) and fines (up from 4.9% in 1989 to 27.4% in 1997). The explanation should, rather, be sought in problems with execution of sentences to curtaiment of liberty, chief among them the job shrinkages caused by changes in the free-market economy.       Analysis indicates that curtailment of liberty did not fulfill the expectations associated with this form of punishment. It did not become a significant instrument of penal policy nor did it contribute to reducing the scale of sentencing to terms of imprisonment. Even after a substantial widening of provision for punishment by curtailment of liberty its share of sentences ordered by the courts reached a level of only 5.2% (in 1977).       The new Criminal Code has substantially expanded the possibilities of sentencing offenders to curtailment of liberty. This form of punishment is intended to be an important instrument of penal policy with respect to misdemeanors and minor offenses and to replace imprisonment and even fines if ordering the latter is thought to serve no purpose. At the same time the Criminal Code has introduced modifications in the legal shape of this punishment. By preserving, contrary to the intentions of the code’s original drafters, multivariate forms of punishment it gives curtailment of liberty some of the hallmarks of probation by introducing the possibility of imposing certain additional conditions and establishing supervision. The new elements in the design of curtailment of liberty have met with numerous criticisms of the doctrine (including by the authors of the article). How it will affect the functioning of the institution analyzed the immediate future will tell.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2002, XXVI; 133-159
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zatarcie skazania obejmującego kary orzeczone kumulatywnie
Autorzy:
Stefańska, Blanka J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147029.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
grzywna kumulatywna
kara mieszana
kumulatywna kara ograniczenia wolności
warunkowe zawieszenie wykonania kary
zatarcie skazania
Opis:
Przedmiotem artykułu jest problem zatarcia skazania, obejmującego orzeczoną obok kary pozbawienia wolności grzywnę lub karę ograniczenia wolności. W aktualnym stanie praw-nym nie jest możliwe jednoznaczne rozwiązanie tego problemu, z wyjątkiem kary grzywny orzeczonej obok kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, w związku z tym zachodzi konieczność wprowadzenia do Kodeksu karnego przepisów okre-ślających warunki jednoczesnego zatarcia skazania na wszystkie orzeczone kary. Wykorzystu-jąc metodę formalno-dogmatyczną, opierającą się na analizie językowo-logicznej przepisów Kodeksu karnego, regulujących zatarcie skazania, zaproponowano rozwiązanie tych proble-mów, przyjmując, że zatarcie skazania następuje na mocy prawa z chwilą upływu okresu przewidzianego dla zatarcia skazania na karę pozbawienia wolności. Wyrażono pogląd, że co do zatarcia takiego skazania na mocy orzeczenia sądu zarówno kumulatywna grzywna, jak i kumulatywna kara ograniczenia wolności nie stanowią przeszkody do orzeczenia zatar-cia całego skazania. Jednocześnie zaproponowano, by dodać art. 107 § 5a k.k. w brzmieniu: „W razie skazania na podstawie art. 37b lub orzeczenia grzywny obok kary pozbawienia wol-ności, zatarcie skazania następuje z upływem okresów przewidzianych w art. 107 § 1, 4 i 4a”.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 1; 117-132
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolność a wychowanie. Poszukiwanie rozwiązań teoretyczno-prakseologicznych
Freedom and Education. Looking for praxiological Solutions
Autorzy:
Rynio, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1849880.pdf
Data publikacji:
2020-05-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wolność
rodzaje i ograniczenia wolności
wychowanie do wolności
freedom
kinds and limitations of freedom
education for freedom
Opis:
The essential problem of the present article can be reduced to an attempt to find the answers to three questions: What is freedom in its essence? What is the connection between freedom and education? How can we enable a man to properly develop freedom and to useit? The analysis undertaken in the article besides the answers to the above questions shows theoretical foundations of education for freedom. It also allows the reader to acquaint himself with selected ways of understanding freedom (St. John Chrysostom's; J. J. Rousseau's; R. Steiner's; J. Maritain's; J. Salij's; S. Hessen's; S. Szuman's and A. Neill's) with special emphasis on the views of two thinkers: the ancient philosopher Epictetus (born in 50 A.D) and the founder of the Comunione e Liberazione movement, Luigi Giussani (died on 22 February 2005).
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2006, 34, 2; 71-89
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Human Freedom in the Constitution of the Republic of Poland
Wolność człowieka w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
Autorzy:
Chmaj, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/940704.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
human freedom
the limits of freedom,
principle of proportionality
wolność człowieka
ograniczenia wolności
zasada proporcjonalności
Opis:
The term “freedom” comes from the Latin language and is derived from the words liber – free, independent and libertas – freedom. In general, freedom means no coercion and the ability to act according to your own will, which also means making choices under all available options. Freedom appears both in the preamble and in many pro- visions of the Polish Constitution. Of the greatest significance is Article 31, which indicates that “Human freedom is subject to legal protection” (paragraph 1) and that “Everyone is obliged to respect the freedoms and rights of others. No one shall be compelled to do what he is not required by law” (paragraph 2). After these guarantees, the principle of proportionality – is included in paragraph 3 – indicating on the basis of which premises and criteria restrictions of freedoms and rights may be introduced. This provision implies three specific, detailed rules regarding the restriction of liber- ty: a) the principle of the exclusivity of the law; b) the principle of proportionality and c) the principle of preserving the essence of freedom and rights. The constitutional leg- islator has formulated in Art. 31 par. 3 also a closed catalog of limitation clauses that allow the restriction of freedom and human rights. These are the following premises: a) the premise regarding state security and public order; b) the premise regarding environmental protection; c) the premise regarding the protection of public health and morals and d) the premise regarding the freedoms and rights of others. The scope of freedom regulated by Art. 31 is universal because it applies to all freedoms and rights that are guaranteed in the Constitution.
Pojęcie „wolność” pochodzi z języka łacińskiego i wywodzi się od słów liber – wolny, nie - zależny oraz libertas – wolność. Generalnie rzecz biorąc wolność oznacza brak przymusu oraz możliwość działania zgodnie z własną wolą, oraz dokonywania wyborów spośród wszystkich dostępnych opcji. Wolność występuje zarówno w preambule, jak i w wielu przepisach Konstytucji RP. Najbardziej istotne znaczenie ma art. 31, w którym wskazano, że „Wolność człowieka podlega ochronie prawnej” (ust. 1) oraz, że „Każdy jest obo- wiązany szanować wolności i prawa innych. Nikogo nie wolno zmuszać do czynienia tego, czego prawa mu nie nakazuje” (ust. 2). Po tych gwarancjach, w ust. 3 zawarto zasadę proporcjonalności, wskazując na podstawie jakich przesłanek i kryteriów może dojść do wprowadzenia ograniczeń wolności i praw. Z przepisu tego wynikają trzy konkretne, szczegółowe zasady dotyczące ograniczenia wolności: a) wyłączności ustawy; b) proporcjonalności oraz c) zachowania istoty wolności i praw. Ustrojodawca sformułował w art. 31 ust. 3 także katalog zamknięty klauzul limitacyjnych, które dopuszczają ograniczenie wolności i praw człowieka. Są to przesłanki: a) bezpieczeństwa państwa i po-rządku publicznego; b) ochrony środowiska; c) ochrony zdrowia i moralności publicznej oraz d) wolności i praw innych osób. Zakres wolności z art. 31 ma charakter uniwersalny, ponieważ dotyczy wszystkich wolności i praw, które są zagwarantowane w Konstytucji.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2019, 5 (51); 187-199
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 57

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies