Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "of Podolia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Biblioteki w protokołach wizytacyjnych klasztorów dominikańskich diecezji kamienieckiej z 1824 roku
    Libraries in the visitation protocols of the Dominican monasteries from the Diocese of Kamyanets-Podilskyi from 1824
    Autorzy:
    Miławicki, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/557638.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Podolia
    libraries
    book collections
    Dominican Brothers
    Dominican Sisters
    visitation protocols
    National Archive of the Khmelnytskyi Oblast (Ukraine)
    library catalogue
    Opis:
    Eleven monasteries of the Dominican Brothers and one of the Dominican Sisters existed in the area of the Diocese of Kamyanets-Podilskyi in the first half of the 19th century. Thanks to the visitations preserved from that period, we can find out about the personal makeup, emolument of the monastery, and its book collections. The latter are the subject of this article. Their analysis is based on the visitation protocols from 1824. Documents that allow for a detailed analysis and comparison of all monasteries as far as their book collections are concerned are preserved in the National Archive of the Khmelnytskyi Oblast. The source is even more important as it is the last one pertinent to all monasteries before their dissolution in 1832 (only the Dominican Sisters in Kamyanets-Podilskyi were dissolved in 1864). Based on these visitations, we managed to learn about the size of the book collections, their thematic scope, age, as well as the languages in which the books were written. The analysis led to the conclusion that Dominican libraries in Podolia were rather small. The biggest ones were in Kamyanets-Podilskyi and Letychiv, the rest of libraries fell far behind them. In the remaining libraries, homiletical and ascetic literature dominated, evidently corresponding to the preaching work of the monks. The only convent that belonged to the Order of St. Dominic also did not possess an exceptional collection. However, the negligent catalogue did not allow for a deeper analysis.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia; 2013, 11; 124-143
    2081-1861
    2300-3057
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cechy i funkcje nadawcy dziewiętnastowiecznych inskrypcji nagrobnych na katolickich cmentarzach Podola
    Features and functions of the sender of 19th-century tombstone inscriptions in Catholic cemeteries in Podolia
    Autorzy:
    Havryliuk, Olena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40247333.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Podolia
    grave inscriptions
    characteristics of the deceased
    founder
    features and functions of the commemorator
    relations
    Opis:
    The article presents 19th‑century tombstone inscriptions from Catholic cemeteries in Podolia. An important part of the inscription is the marking of the founder and their relationship to the deceased. The article analyzes tombstone inscriptions from the historic Catholic cemeteries of Podolia that were made in the 19th and early 20th century. The presented inscriptions were saved and photographed by the author of the article during research internships, the “Save my great‑grandfather save from oblivion” (“Mogiłę pradziada ocal od zapomnienia”) program, as well as planned trips to document the tombstones and publish the findings.
    Źródło:
    Białostockie Archiwum Językowe; 2022, 22; 165-178
    1641-6961
    Pojawia się w:
    Białostockie Archiwum Językowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cele i skutki rozdwojenia sejmiku podolskiego w 1786 roku
    The causes and the effects of the division of the sejmik of Podolia in 1786
    Autorzy:
    Stroynowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1901480.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-29
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Sejmik podolski 1786 r.
    rozdwojenie
    sejmik of Podolia in 1786
    division
    Opis:
    The division of the sejmik of Podolia in 1786 went beyond the context of a mere struggle for the seats in the assembly. The local activists of the court party decided to divide the sejmik thanks to the appropriate support of the nobility and thanks to the fact that they started its session in a church which did not feature a tradition of holding sessions of an assembly. Despite this violation of the law their sejmik was recognised by the majority in the assembly during the expulsions from the assembly, which was a result of the overwhelming superiority of the supporters of the court. Another result of this violation of the law and customs was such antagonisation of those who participated in sessions that debate could not be brought under control and the session adjourned with the rejection of the bills of the reform of military regulations. Such a result of the division of the Podolia sejm was foreseeable. In this situation a question was made about the aims of the court which must have been significant enough that it was worthwhile to run the risk of the failure of the attempts at a military reform for the sake of the realisation of these aims. An intention to demonstrate before Petersburg the inability tobring the sejm under control in the context of the emergence of a strong opposition could have been an undercurrent of this intention. However, a more likely reason for this was the intention to discredit Prince Adam Czartoryski, whose ideological and cultural activities in Puławy began to endanger the king’s monopoly for propagating the ideas of the Enlightenment in the country. Whereas a permanent result of the division of the session in Kamieniec Podolski, which was unexpected by the court, was the elaboration of the bill of the reform of the regional assemblies by the Potocki family, which was realised until the sessions of the Four‑Year Sejm.
    Źródło:
    Wieki Stare i Nowe; 2015, 8, 13; 99-114
    1899-1556
    2353-9739
    Pojawia się w:
    Wieki Stare i Nowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diecezja kamieniecka około 1830 roku – parafie i dekanaty, kościoły i kaplice
    Autorzy:
    Szczepaniak, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669673.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Podolia
    Diocese of Kamyanets
    Metropoly of Mohylev
    Kamianets-Podilskyi
    Podole
    diecezja kamieniecka
    metropolia mohylewska
    Kamieniec Podolski
    Opis:
    The key and basic problem in doing research about the history of the Catholic Church of Latin rite in the eastern regions of the Republic of Both Nations (the Polish-Lithuanian Commonwealth), after the regions of the Republic were included into Russian Empire, is verification of information about the changes in administrative division, numbers of parishes, churches and chapels and the number of clergy and the faithful. The difficulties refer to period 1772–1939. The data to which the researchers are usually referring were determined on the basis of fragmentary sources from Polish and West-European archives, scientific periodicals and old publications of historians. The paper’s aim is to verify the essential information about the diocese of Kamyanets, for the period before the onset of the Russian repressions following the November Uprising.
    Kluczowym i podstawowym problemem w badaniach nad dziejami Kościoła katolickiego obrządku łacińskiego na wschodnich ziemiach Rzeczpospolitej Obojga Narodów, po rozbiorach wcielonych do Imperium Rosyjskiego, jest weryfikacja informacji dotyczących zmian w podziale administracyjnym, ilości parafii, kościołów, kaplic oraz liczby duchowieństwa i wiernych od 1772 do 1939 roku. Istniejące w obiegu naukowym, często wykorzystywane i komentowane dane zostały ustalone na podstawie szczątkowych źródeł, znajdujących się w polskich i zachodnioeuropejskich archiwach, wydawnictw prasowych oraz dawniejszych publikacji historyków. Niniejsza praca ma za zadanie zweryfikowanie podstawowych informacji o diecezji kamienieckiej przed rozpoczęciem represji rosyjskich, po upadku powstania listopadowego.
    Źródło:
    Analecta Cracoviensia; 2015, 47
    2391-6842
    0209-0864
    Pojawia się w:
    Analecta Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ks. Władysław Wanags MIC i jego posługa na Podolu w latach 1977-2001
    Rev. Władysław Wanags MIC and his Work in Podolia in the Years 1977-2001
    Autorzy:
    Biletska, Mariia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1019666.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Władysław Wanags
    Gródek Podolski
    Diecezja Kamieniecko-Podolska
    XX wiek
    Komunizm
    ZSRR
    Ukraina
    the Diocese of Kamyanyets and Podolia
    the 20th century
    Communism
    USSR
    UkraineDiscipline: History
    Opis:
    The article presents Rev. Władysław Wanags, a Marian priest,  and his achievements. He was born in Latvia, but most of his life spent in Soviet Ukraine working among the Catholics in  Podolia. As an adult, he experienced inner conversion, which resulted in the choice of the priestly life. After a brief ministry in Latvia, he was directed by the church authorities to work in Ukraine in 1971. He became famous for uncompromising nature and courage that won him the respect from the faithful and the local party apparatus. He worked strenuously and served the congregation at a time when the communist authorities fought with religion and obstructed pastoral work. Rev. Wanags became famous as a great builder. He initiated and often actively participated in building twenty new churches, twenty-nine parish houses, two buildings for the seminary, a house for the poor and the elderly. All these buildings were erected within 10 years. He also managed to restore nine historic churches which had been ruined for decades. Even now the churches erected by him are called "wanagsowe" because of their appearance.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 107; 33-62
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kwestie narodowościowe w relacjach między ziemianami a włościanami na Podolu, Wołyniu i Kijowszczyźnie w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku
    Autorzy:
    Gałat, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1810682.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-27
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    Polish landlords, Volhynia, Podolia, Kiev governorate, Polish-Ukrainian relations, eenfranchisement of peasants
    Opis:
    Polish-Ukrainian relations in the second half of the nineteenth and early twentieth century were very complicated. Apart from tensions resulting from the emerging national identity of both nations, economic issues were also important. The class divisions in this area coincided with the ethnic ones. The situation was also worsened by the enfranchisement carried out during the January Uprisingand the rapid growth of the rural population. All these factors contributed to bringing both nationalities into conflict which was one of the goals of tsarism’s policy.
    Źródło:
    Officina Historiae; 2020, 3, 1; 55-66
    2545-0905
    Pojawia się w:
    Officina Historiae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lanckorońscy na Jagielnicy. Z dziejów i genealogii podolskiej linii rodziny Lanckorońskich herbu Zadora w XVI i XVII wieku
    The Lanckoroński Family in Jagielnica. History and Genealogy of the Podolian Line of the Lanckoroński Family, Zadora Coat of Arms in the 16th and 17th Centuries
    Autorzy:
    Anusik, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23050639.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Jagielnica
    Podolia
    Lanckoroński family
    Zadora coat of arms
    genealogy
    Polish nobility
    Polish-Lithuanian Commonwealth in the 16th and 17th centuries
    Podole
    Lanckorońscy herbu Zadora
    genealogia
    szlachta polska
    Rzeczpospolita w XVI i XVII w.
    Opis:
    W prezentowanym tu artykule przedstawiono dzieje tej linii znanego rodu Lanckorońskich herbu Zadora, która w połowie XVI w. objęła w posiadanie miasto Jagielnicę z przyległymi dobrami na Podolu. Pierwszym właścicielem Jagielnicy z rodu Lanckorońskich był starosta skalski Hieronim (zm. 1569), który był właściwym protoplastą jagielnickiej gałęzi tej rodziny. Przedmiotem zainteresowania autora były cztery pokolenia Lanckorońskich z tej linii. Omówiono tu pokrótce dzieje życia tak samego Hieronima, jak i jego synów, wnuków i prawnuków. Najwięcej miejsca poświęcono najwybitniejszym potomkom starosty skalskiego – synom Stanisławowi (zm. 1592), kasztelanowi halickiemu i Mikołajowi (zm. 1597), podkomorzemu podolskiemu, wnukowi Stanisławowi (1585–1617), wojewodzie podolskiemu oraz prawnukowi, też Stanisławowi (zm. 1657), wojewodzie ruskiemu i hetmanowi polnemu koronnemu. Autor wprowadził szereg korekt i uzupełnień zarówno do genealogii rodziny Lanckorońskich, jak i do biografii wielu reprezentantów linii jagielnickiej. Sporo uwagi poświęcił też rodzinom, z których pochodziły żony Lanckorońskich. Ustalił pokrewieństwa łączące interesujących go przedstawicieli tej rodziny z ważnymi i wpływowymi osobistościami na scenie politycznej Rzeczypospolitej. Omówił również, na szerszym tle dziejów państwa polsko-litewskiego, szereg nieznanych wcześniej zagadnień natury politycznej, gospodarczej i obyczajowej związanych z historią opisywanej tu rodziny.
    The article presented here presents the history of the Podolian Line of the renowned Lanckoroński family, Zadora coat of arms, which in the mid-16th century took into its possession the town of Jagielnica, together with the adjacent estates in Podolia. The first owner of Jagielnica from the Lanckoroński family was Hieronim (d. 1569), starost of Skała, who was the actual ancestor of the Jagielnica branch of this family. The article analyses four generations of the Lanckoroński family from this line. While the history of the life of Hieronim and his sons, grandchildren and great-grandchildren is discussed briefly, most of the text is devoted to the most eminent descendants of the starost of Skała – his sons Stanisław (d. 1592), castellan of Halych and Mikołaj (d. 1597), chamberlain of Podolia, his grandson Stanisław (1585–1617), voivode of Podolia and his great-grandson, also Stanisław (d. 1657), the voivode of Ruthenia and the field hetman of Crown. In this article, the author introduced a number of corrections and additions both to the genealogy of the Lanckoroński family and to the biographies of many representatives of the Jagielnica line. Much attention is devoted to the families from which the Lanckoroński’s wives came. Kinship was established between the particular representatives of this family who and certain important and influential personalities on the political scene of the Polish-Lithuanian Commonwealth. Keeping in mind the broader background of the history of the Polish-Lithuanian state, the author also discusses a number of previously unknown political, economic and moral issues related to the history of the Lanckoroński family.
    Źródło:
    Przegląd Nauk Historycznych; 2023, 22, 2; 9-40
    1644-857X
    2450-7660
    Pojawia się w:
    Przegląd Nauk Historycznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Looking for the traces of Polish heritage on the map of Ukraine. Linguistic educational game
    Śladami polskiego dziedzictwa na mapie Ukrainy. Językowa gra edukacyjna
    Autorzy:
    Januszkiewicz, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2016577.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-07
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    gra
    mapa
    dziedzictwo
    nauczanie i promocja języka polskiego jako obcego
    Podole
    game
    map
    heritage
    teaching and promotion of Polish as foreign language
    Podolia
    Opis:
    The article describes the idea for an educational game Polskie dziedzictwo na mapie Podola (Polish Heritage on the Map of Podolia) aimed at learning Polish as foreign language using a historical map. The article presents a map (as a game board) that was drawn up by a 17th-century cartographer Guillaume Le Vasseur de Beauplan. The map of Podolia provides a starting point for preparing scenarios of educational classes that would present historic figures, places, events and architectural monuments connected with Poland. The game is supposed to enhance the interest in learning Polish and teach respect for the common historical and cultural heritage, as well as encourage young people to study the past and discover their ‘personal homeland’. The author of the article suggests to use the board game as part of teaching the Polish language, which would certainly make linguistic education more attractive.
    Artykuł opisuje koncepcję gry edukacyjnej Polskie dziedzictwo na mapie Podola, której celem jest nauka języka polskiego jako obcego przy wykorzystaniu mapy historycznej. W artykule została zaprezentowana mapa (jako plansza do stworzenia gry), którą sporządził XVII-wieczny kartograf Guillaume Le Vasseur de Beauplan. Mapa Podola staje się punktem wyjścia do napisania scenariuszy zajęć dydaktycznych prezentujących postaci, miejsca, wydarzenia i zabytki architektury związane z Polską. Gra ma na celu wzmacniać zainteresowanie nauką języka pol- skiego, uczyć szacunku dla wspólnego dziedzictwa historycznego i kulturowego, a także skłonić młodych ludzi do zainteresowania przeszłością i odkrywania „małej ojczyzny”. Autorka artykułu proponuje, aby w proces nauczania języka polskiego włączyć grę planszową, co z pewnością przyczyni się do uatrakcyjnienia kształcenia językowego.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Etnograficzne; 2021, 60; 297-302
    2450-5544
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Etnograficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz onomastyczny powiatu borszczowskiego w województwie podolskim I Rzeczpospolitej
    An Onomastic Picture of the Borshchov District in the Podolian Voivodeship during the First Polish-Lithuanian Commonwealth
    Autorzy:
    Czapla, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2031142.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    onomastics
    names of places
    Borshchov District
    language picture of Podolia
    Źródło:
    Slavia Orientalis; 2020, LXIX, 3; 617-638
    0037-6744
    Pojawia się w:
    Slavia Orientalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od towarzysza jazdy do wojewody podolskiego. Przebieg służby wojskowej Nikodema Żaboklickiego w latach 1656–1706
    Autorzy:
    Hundert, Zbigniew
    Sowa, Jan Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631470.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Nikodem Żaboklicki, regimentarze (deputies) of the Crown Army, hussar lieutenants, the 17th century, military patronage of the Sieniawscy, Potoccy, and Stanisław Jan Jabłonowski, voivodes of Podolia
    Nikodem Żaboklicki, regimentarze wojska koronnego, porucznicy husarscy, XVII wiek, patronat wojskowy Sieniawskich, Potockich i Stanisława Jana Jabłonowskiego, wojewodowie podolscy
    Opis:
    Nikodem Żaboklicki (zm. 1706) był jednym z najbardziej doświadczonych i jednym z najdłużej odbywających służbę wojskową oficerów koronnych w drugiej połowie XVII w. i na początku XVIII w. Syn chorążego bracławskiego Hieronima wstąpił do wojska ok. 1650 r. Na pewno od 1656 r. służył w królewskiej chorągwi kozackiej, zaś w latach 1663–1667 był towarzyszem roty husarskiej hetmana wielkiego koronnego Stanisława „Rewery” Potockiego. Równocześnie, w latach 1666–1667, był rotmistrzem chorągwi tatarskiej. Po krótkim epizodzie dowodzenia husarią hetmana polnego koronnego ks. Dymitra Wiśniowickiego w latach 1668–1683 był porucznikiem husarii Mikołaja Hieronima Sieniawskiego, a w latach 1684–1694 jego syna Adama Mikołaja. Następnie dowodził husarią hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jana Jabłonowskiego (1695–1702) oraz króla Augusta II (od 1702 r. chorągwią królewicza Fryderyka Augusta, a od ok. 1704 r. do śmierci – chorągwią samego monarchy). W trakcie dowodzenia husarią kolejnych możnych, z którymi Żaboklicki wchodził w układy klientalne, zwiększały się jego kompetencje dowódcze. W 1683 r. jako pułkownik JKM stał na czele hetmańskiego pułku Sieniawskiego. W latach osiemdziesiątych XVII w. coraz częściej wyznaczano go dowódcą większych zgrupowań taktycznych bądź grup operacyjnych, natomiast w latach dziewięćdziesiątych XVII w. i w pierwszych latach XVIII w. pełnił często samodzielne dowództwo nad wojskiem koronnym jako regimentarz generalny. Jako dowódca wojskowy był często wybierany na komisarza do hiberny czy komisarza do trybunałów skarbowych. Pełnił również funkcje posła wojskowego oraz posłów cywilnych z sejmików województwa ruskiego i podolskiego. Od 1676 r. był chorążym bracławskim, w 1693 r. wszedł w skład senatu w randze kasztelana kamienieckiego, a w 1704 r., jako zaufany stronnik króla Augusta II, otrzymał urząd wojewody podolskiego. W trakcie swej wieloletniej służby wojskowej odznaczył się wieloma osiągnięciami w kampaniach wojennych.
    Źródło:
    Res Historica; 2016, 42
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od towarzysza jazdy do wojewody podolskiego. Przebieg służby wojskowej Nikodema Żaboklickiego w latach 1656–1706
    Autorzy:
    Hundert, Zbigniew
    Sowa, Jan Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631947.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Nikodem Żaboklicki, regimentarze (deputies) of the Crown Army, hussar lieutenants, the 17th century, military patronage of the Sieniawscy, Potoccy, and Stanisław Jan Jabłonowski, voivodes of Podolia
    Nikodem Żaboklicki, regimentarze wojska koronnego, porucznicy husarscy, XVII wiek, patronat wojskowy Sieniawskich, Potockich i Stanisława Jana Jabłonowskiego, wojewodowie podolscy
    Opis:
    Nikodem Żaboklicki (d. 1706) was one of the most experienced officers in the Crown Army in the second half of the 17th century and at the beginning of the 18th century. Żaboklicki, a son of Hieronim (the Standard Bearer of Bracław), joined the army about 1650. Since 1656, he served in the royal cossack company, while from 1663 to 1667 he was a towarzysz (commilito, companion) in the hussar company of Grand Crown Hetman Stanisław ‘Rewera’ Potocki. At the same time, from 1666 to 1667, he was the rittmeister of a Tatar company. For a short time, he commanded the hussars of Field Crown Hetman Duke Dymitr Wiśniowiecki. Then, from 1668 to 1683, he was the lieutenant of Mikołaj Hieronim Sieniawski’s hussars, and later, until 1694, of those of Mikołaj’s son Adam Mikołaj. Next, he commanded the hussar company of Grand Crown Hetman Stanisław Jan Jabłonowski (1695–1702) and King Augustus II (from 1702 – the company of Prince Frederick Augustus, and from about 1704 until his death – the company of the monarch himself). While leading the hussars of the various magnates, with whom Żaboklicki was establishing cliental relationships, his commanding skills were developing. In 1683, as a Colonel of His Majesty, he was heading the cavalry regiment of Hetman Sieniawski. In the 1680s, he was appointed as the commander of bigger tactical or operational groups with increasing frequency. In the 1690s and 1700s, he was often designated the independent commander of the whole Crown Army as the Regimentarz Generalny (Hetman’s deputy). As an officer he would often be elected a commissar for the distribution of hiberna (augmentation of cavalry soldiers’ pay during the winter months) or a Member of the Fiscal Tribunal. He was also performing the duties of a military envoy to the Sejm and of a parliamentary representative of the Ruthenian and Podolian Voivodeships. Since 1676, he was the Standard Bearer of Bracław, while in 1693, he became a member of the Senate as the Castellan of Kamieniec Podolski. In 1704, as a trusted supporter of Augustus II, he was granted the office of the Voivode of Podolia. His long career abounded in impressive military achievements.
    Nikodem Żaboklicki (zm. 1706) był jednym z najbardziej doświadczonych i jednym z najdłużej odbywających służbę wojskową oficerów koronnych w drugiej połowie XVII w. i na początku XVIII w. Syn chorążego bracławskiego Hieronima wstąpił do wojska ok. 1650 r. Na pewno od 1656 r. służył w królewskiej chorągwi kozackiej, zaś w latach 1663–1667 był towarzyszem roty husarskiej hetmana wielkiego koronnego Stanisława „Rewery” Potockiego. Równocześnie, w latach 1666–1667, był rotmistrzem chorągwi tatarskiej. Po krótkim epizodzie dowodzenia husarią hetmana polnego koronnego ks. Dymitra Wiśniowickiego w latach 1668–1683 był porucznikiem husarii Mikołaja Hieronima Sieniawskiego, a w latach 1684–1694 jego syna Adama Mikołaja. Następnie dowodził husarią hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jana Jabłonowskiego (1695–1702) oraz króla Augusta II (od 1702 r. chorągwią królewicza Fryderyka Augusta, a od ok. 1704 r. do śmierci – chorągwią samego monarchy). W trakcie dowodzenia husarią kolejnych możnych, z którymi Żaboklicki wchodził w układy klientalne, zwiększały się jego kompetencje dowódcze. W 1683 r. jako pułkownik JKM stał na czele hetmańskiego pułku Sieniawskiego. W latach osiemdziesiątych XVII w. coraz częściej wyznaczano go dowódcą większych zgrupowań taktycznych bądź grup operacyjnych, natomiast w latach dziewięćdziesiątych XVII w. i w pierwszych latach XVIII w. pełnił często samodzielne dowództwo nad wojskiem koronnym jako regimentarz generalny. Jako dowódca wojskowy był często wybierany na komisarza do hiberny czy komisarza do trybunałów skarbowych. Pełnił również funkcje posła wojskowego oraz posłów cywilnych z sejmików województwa ruskiego i podolskiego. Od 1676 r. był chorążym bracławskim, w 1693 r. wszedł w skład senatu w randze kasztelana kamienieckiego, a w 1704 r., jako zaufany stronnik króla Augusta II, otrzymał urząd wojewody podolskiego. W trakcie swej wieloletniej służby wojskowej odznaczył się wieloma osiągnięciami w kampaniach wojennych.
    Źródło:
    Res Historica; 2016, 42
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od towarzysza jazdy do wojewody podolskiego. Przebieg służby wojskowej Nikodema Żaboklickiego w latach 1656–1706
    Autorzy:
    Hundert, Zbigniew
    Sowa, Jan Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953504.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    nikodem żaboklicki
    regimentarze wojska koronnego
    porucznicy husarscy
    xvii w.
    patronat wojskowy sieniawskich
    potockich i stanisława jana jabłonowskiego
    wojewodowie podolscy
    regimentarze (deputies) of the crown army
    hussar
    lieutenants
    the 17th century
    military patronage of the sieniawscy
    potoccy
    and stanisław
    jan jabłonowski
    voivodes of podolia
    Opis:
    Nikodem Żaboklicki (zm. 1706) był jednym z najbardziej doświadczonych i jednym z najdłużej odbywających służbę wojskową oficerów koronnych w drugiej połowie XVII w. i na początku XVIII w. Syn chorążego bracławskiego Hieronima wstąpił do wojska ok. 1650 r. Na pewno od 1656 r. służył w królewskiej chorągwi kozackiej, zaś w latach 1663–1667 był towarzyszem roty husarskiej hetmana wielkiego koronnego Stanisława „Rewery” Potockiego. Równocześnie, w latach 1666–1667, był rotmistrzem chorągwi tatarskiej. Po krótkim epizodzie dowodzenia husarią hetmana polnego koronnego ks. Dymitra Wiśniowickiego w latach 1668–1683 był porucznikiem husarii Mikołaja Hieronima Sieniawskiego, a w latach 1684–1694 jego syna Adama Mikołaja. Następnie dowodził husarią hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jana Jabłonowskiego (1695–1702) oraz króla Augusta II (od 1702 r. chorągwią królewicza Fryderyka Augusta, a od ok. 1704 r. do śmierci – chorągwią samego monarchy). W trakcie dowodzenia husarią kolejnych możnych, z którymi Żaboklicki wchodził w układy klientalne, zwiększały się jego kompetencje dowódcze. W 1683 r. jako pułkownik JKM stał na czele hetmańskiego pułku Sieniawskiego. W latach osiemdziesiątych XVII w. coraz częściej wyznaczano go dowódcą większych zgrupowań taktycznych bądź grup operacyjnych, natomiast w latach dziewięćdziesiątych XVII w. i w pierwszych latach XVIII w. pełnił często samodzielne dowództwo nad wojskiem koronnym jako regimentarz generalny. Jako dowódca wojskowy był często wybierany na komisarza do hiberny czy komisarza do trybunałów skarbowych. Pełnił również funkcje posła wojskowego oraz posłów cywilnych z sejmików województwa ruskiego i podolskiego. Od 1676 r. był chorążym bracławskim, w 1693 r. wszedł w skład senatu w randze kasztelana kamienieckiego, a w 1704 r., jako zaufany stronnik króla Augusta II, otrzymał urząd wojewody podolskiego. W trakcie swej wieloletniej służby wojskowej odznaczył się wieloma osiągnięciami w kampaniach wojennych.
    Nikodem Żaboklicki (d. 1706) was one of the most experienced officers in the Crown Army in the second half of the 17th century and at the beginning of the 18th century. Żaboklicki, a son of Hieronim (the Standard Bearer of Bracław), joined the army about 1650. Since 1656, he served in the royal cossack company, while from 1663 to 1667 he was a towarzysz (commilito, companion) in the hussar company of Grand Crown Hetman Stanisław ‘Rewera’ Potocki. At the same time, from 1666 to 1667, he was the rittmeister of a Tatar company. For a short time, he commanded the hussars of Field Crown Hetman Duke Dymitr Wiśniowiecki. Then, from 1668 to 1683, he was the lieutenant of Mikołaj Hieronim Sieniawski’s hussars, and later, until 1694, of those of Mikołaj’s son Adam Mikołaj. Next, he commanded the hussar company of Grand Crown Hetman Stanisław Jan Jabłonowski (1695–1702) and King Augustus II (from 1702 – the company of Prince Frederick Augustus, and from about 1704 until his death – the company of the monarch himself). While leading the hussars of the various magnates, with whom Żaboklicki was establishing cliental relationships, his commanding skills were developing. In 1683, as a Colonel of His Majesty, he was heading the cavalry regiment of Hetman Sieniawski. In the 1680s, he was appointed as the commander of bigger tactical or operational groups with increasing frequency. In the 1690s and 1700s, he was often designated the independent commander of the whole Crown Army as the Regimentarz Generalny (Hetman’s deputy). As an officer he would often be elected a commissar for the distribution of hiberna (augmentation of cavalry soldiers’ pay during the winter months) or a Member of the Fiscal Tribunal. He was also performing the duties of a military envoy to the Sejm and of a parliamentary representative of the Ruthenian and Podolian Voivodeships. Since 1676, he was the Standard Bearer of Bracław, while in 1693, he became a member of the Senate as the Castellan of Kamieniec Podolski. In 1704, as a trusted supporter of Augustus II, he was granted the office of the Voivode of Podolia. His long career abounded in impressive military achievements.
    Źródło:
    Res Historica; 2016, 42
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posługa duszpasterska Ojców Bernardynów w Jarmolińcach na przełomie XVIII i XIX wieku
    Pastoral service of Bernardine Fathers in Yarmolyntsi in the late 19th and the early 20th centuries
    Autorzy:
    Zharuk, Oleg
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/503371.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    bernardyni
    Jarmolińce
    Podole
    diecezja kamieniecka
    Bernardine
    Yarmolyntsi
    Podolia
    diocese of Kamyanets
    Opis:
    This article entitled “Pastoral service of Bernardine Fathers in Yarmolyntsi” covers the years 1761–1832. Paweł Starżyński, the owner of the city of Yarmolyntsi, in 1761 invited Franciscan Observants – Bernardine to the pastoral ministry. It was also this year that the monastery parish was founded. In the church under the invocation of St. John of Nepomuk and St. Anthony of Padua brothers performed sacramental service and spiritual care of the local people. In addition to pastoral and preaching work it is worth mentioning the existence of a parish school. It was not only a place for lay education, but also a place of catechization of children. Additionally, the brotherhood of St. Anna was active in the parish and dealt with spiritual care of adults. After 70 years of Bernardine’s work in Yarmolyntsi, on August 20, 1832, according to the Supreme Order of the Head of the Podolia Province no 23992 to the Kamianets Spiritual Consistory, the tsarist authorities liquidated the monastery and the monks had to leave the place of their work. Monastery of Bernardine Fathers was taken over for the needs of the tsarist authorities, and the church was transferred into the hands of the Orthodox Church.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2018, 27, 4; 235-256
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sztuka dowódcza gen. Józefa Hallera podczas I wojny światowej (1914-1918)
    The command art of Józef Haller during World War I (1914-1918)
    Autorzy:
    Buława, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2084947.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
    Tematy:
    Joseph Haller
    Polish Legions
    II Brigade (CarpathianIron)
    Carpathians
    mountain battles
    Volhynia
    offensive of Brusilow
    Bessarabia
    tearing through the front
    Podolia
    Polish II Corps in Russia
    fight in the lap
    Józef Haller
    Legiony Polskie
    II Brygada (KarpackaŻelazna)
    Karpaty
    bitwy górskie
    Wołyń
    ofensywa Brusiłowa
    Besarabia
    przedarcie się przez front
    Podole
    II Korpus Polski w Rosji
    walka w okrążeniu
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest ocenie sztuki dowódczej Józefa Hallera, który jako oficer Legionów Polskich wielokrotnie prowadził w boju swoich podkomendnych, zyskując uznanie przełożonych i szacunek żołnierzy. Autor, dokonując oceny, sięga do opisów i relacji dotyczących wybranych bitew na froncie wschodnim I wojny światowej w Karpatach Wschodnich (Mołotków, Pasieczna, Maksymiec), na Wołyniu (Rudka Miryńska), w Besarabii (Rarańcza) i na Podolu (Kaniów).
    The article regards the assessment of the command art of Józef Haller, who as an officer of the Polish Legions many times led his subordinates in battle, gaining the recognition of his superiors and the respect of soldiers. The author reaches the descriptions and accounts of selected battles on the Eastern Front of World War I in the Eastern Carpathians (Mołotków, Pasieczna, Maksymiec), in Volhynia (Rudka Mryryńska), in Bessarabia (Rarańcza) and in Podolia (Kaniów).
    Źródło:
    Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2018, 2(9); 113-135
    2354-0435
    2719-8618
    Pojawia się w:
    Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wielka własność ziemska w guberni podolskiej na tle Ukrainy Prawobrzeżnej w XIX wieku
    Autorzy:
    Epsztein, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/653764.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    wielka własność ziemska na Ukrainie
    ziemiaństwo
    Ukraina w XIX w.
    gubernia kijowska
    podolska i wołyńska w XIX w.
    great landed property in Ukraine
    landed gentry
    Ukraine in the 19th c.
    Guberniya of Kiev
    of Podolia
    and of Volhynia in the 19th c.
    Opis:
    Artykuł jest podsumowaniem kilkunastu lat badań, przygotowanych edycji źródłowych i analiz autora dotyczących zmian w sytuacji wielkiej własności ziemskiej na Ukrainie (gubernie kijowska, podolska i wołyńska) w XIX w. Ustalenia dotyczące drugiej połowy tego stulecia zestawia z najnowszymi pracami, prowadzonymi w latach 2013–2016 i obejmującymi gubernię podolską w pierwszej połowie XIX w. Badania zostały przeprowadzone na podstawie źródeł rękopiśmiennych i drukowanych dotąd niewykorzystywanych. Autora interesuje m.in. ewolucja zasięgu wielkiej własności na ziemiach ukraińskich; pozycja polskiego ziemiaństwa; zmiany w elicie wielkiej własności w XIX w.; zależności pomiędzy pozycją majątkową a karierami w samorządzie szlacheckim.The present article is a summary of several years of research and studies, published sources editions, and analyses made by the author of changes in the ownership structure of great landed property in Ukraine (Guberniyas of Kiev, Podolia, and Volhynia) in the nineteenth century. The author compares the establishments made for the second half of that century with these of the most recent studies, conducted in 2013–2016, for the Guberniya of Podolia in the first half of the nineteenth century. The study is based on handwritten and published primary sources, previously not exploited. The author is interested, among others, in the evolution of extent area of great landed property in Ukraine; the position of Polish landed gentry; changes in the elite of great landed estates owners in the nineteenth century; relationship between a financial position and career within the noble local governments.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2018, 53, 1
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies