Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "odpowiedzialność lekarska" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Lekarski obowiązek udzielenia pomocy i związana z nim odpowiedzialność karna za jego zaniechanie
    Doctors obligation to provide help and the criminal liability for its nonfeasance
    Autorzy:
    Kowalska, Dagmara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499460.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    pomoc lekarska
    nieudzielenie pomocy lekarskiej
    odpowiedzialność karna
    medical help
    failure to provide medical help
    criminal liability
    Opis:
    Problematyka odpowiedzialności karnej lekarzy za nieudzielenie pomocy osobie jej potrzebującej jest opisywana w zakresie poszukiwania źródła tej odpowiedzialności. Autorka konstatuje, że udzielenie pomocy jest obowiązkiem, a nie przywilejem lekarza. Stanowisko to potwierdzają przepisy Kodeksu karnego.
    The issue of criminal liability of doctors for failure to provide help to a person in need is described within the search for the source of this responsibility. The author concludes that providing medical aid is an obligation, and not a doctor’s privilege. This standpoint is confirmed by the provisions of the Criminal Code.
    Źródło:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2013, 3; 69-78
    2299-2774
    Pojawia się w:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Principles of Mediation Based on the Law on Chambers of Physicians
    Autorzy:
    Luty, Katarzyna Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618979.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    mediation
    mediation rules
    the chamber of physicians
    professional responsibility of doctors
    mediacja
    zasady mediacji
    izba lekarska
    odpowiedzialność zawodowa lekarzy
    Opis:
    The Act on chambers of physicians provides for the possibility of referring parties to mediation proceedings, the purpose of which is, among others, to alleviate the conflict between the aggrieved patient and the accused doctor. Depending on the stage of a given case, mediation is directed by the spokesperson for professional liability – in the course of an investigation, or medical court – during the proceedings before a medical court. A mediator may only be a doctor appointed from a given chamber as a trustworthy person, which may raise doubts as to his impartiality and neutrality towards the case and parties to the proceedings.
    Ustawa o izbach lekarskich przewiduje możliwość skierowania stron do postępowania mediacyjnego, czego celem jest m.in. załagodzenie konfliktu pomiędzy pokrzywdzonym pacjentem a obwinionym lekarzem. W zależności od etapu danej sprawy do mediacji kieruje rzecznik odpowiedzialności zawodowej – w toku postępowania wyjaśniającego, albo sąd lekarski – w toku postępowania przed sądem lekarskim. Mediatorem może być tylko lekarz wyznaczony z danej izby jako osoba godna zaufania, co może rodzić wątpliwości w zakresie jego bezstronności oraz neutralności wobec sprawy i stron postępowania.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2018, 27, 3
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasady postępowania w praktyce lekarskiej
    Autorzy:
    Michalska-Sieniawska, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2204989.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Code of Medical Ethics
    medical practise
    medical profession
    doctor
    patient
    ethics
    deotology
    morality
    profession of public trust
    independent profession
    medical services
    medicine
    professional self-governmet
    professional libility
    current medical knowledge
    advertisement
    patient rights
    Kodeks Etyki Lekarskiej
    praktyka lekarska
    zawód medyczny
    doktor
    pacjent
    etyka
    deontologia
    moralność
    zawód zaufania publicznego
    zawód niezależny
    usługi medyczne
    medycyna
    samorządność zawodowa
    odpowiedzialność zawodowa
    aktualna wiedza medyczna
    reklama
    prawa pacjenta
    Opis:
    The incrising demand for regulating social relations which are becoming more complicated is an efect of developing civilization, including in it the level of protection of human rights in XXI century. Standarization is a synonym of the nowadys developing world economy. Apart of the legal rules there are other regulation systems like moral standards, ethical standards, deontological norms or customs. These regulation systems are the complementary systems to the law regulations. Their origin is the natural law. Deontological principles mostly are legally binding like planty of ethical standards in medicine. The reason of the legal power of ethics in medicine is libility for human life. Code of Medical Ethics is also the source of legal norms in medical law. The most important legal norm for medical practice is the doctor’s obligation to treat patients acording to the current medical knowledge. Besides doctors should conduct their practice in a socially acceptable way as working in a profession of public trust.
    Źródło:
    Themis Polska Nova; 2016, 1(10); 105-115
    2084-4522
    Pojawia się w:
    Themis Polska Nova
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Myśl etyczno-medyczna Władysława Biegańskiego (1857-1917)
    Ethical-medical reflections of Wladyslaw Bieganski (1857−1917)
    Autorzy:
    Raniszewska-Wyrwa, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431366.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Bieganski Wladyslaw
    medical ethics
    patient
    compassion
    responsibility
    Biegański Władysław
    etyka lekarska
    pacjent
    współczucie
    odpowiedzialność
    Opis:
    Wladyslaw Bieganski was one of the most famous philosophers of medicine in Polish history, living at the turn of the 19th and 20th century. In his numerous works he considered, among others, the place of ethics and philosophy in a doctor’s work. He stressed that medical art constitutes of actual and ethical parts, with the first one being conditioned by the development of empirical knowledge, while the ethical part is not directly connected to science and thought, but with feelings that rule the world and with general ethical ideals of humanity. According to Bieganski, the attempts to put ethical rules, which should be in effect in the medical profession, into codes and regulations will remain ineffective as long as they are not established in the internal feeling of morality of the representatives of the medical profession. He called for the reform of the medical teaching system in a way that it would not only grant scientific knowledge but also shape the ability of a holistic approach to the patient, requiring the development of a sense of duty, compassion and respect for another person, which should be done not with words but by setting an example, as one should always demand the most of oneself. Good doctors are not those who only heal physical ailments, but those who “do not lose patience and calm in long suffering and desperate cases and [are] able to inspire the patient and his family with confidence”. Postulated by Bieganski, the pattern of doctor-philanthropist and the set of his typical virtues is close to the model of trustworthy carer presented by Tadeusz Kotarbinski. Despite the passage of time, Bieganski’s thoughts on ethical culture of doctors seems not to have lost its relevance; on the contrary – it is growing, emphasizing the humane dimension of medicine, which unfortunately more and more often is lost in the age of developing consumerism – and hence always remains an ideal to which it belongs, seeks and promotes well today, especially in the circles of the healthcare community.
    Władysław Biegański był jednym z najbardziej znanych polskich filozofów medycyny, żyjącym na przełomie XIX/XX wieku. W swoich licznych pracach podejmował m.in. rozważania nad miejscem etyki i filozofii w zawodzie lekarza. Podkreślał, iż sztukę lekarską konstytuuje część faktyczna i etyczna, przy czym ta pierwsza uwarunkowana jest wzrostem wiedzy empirycznej, natomiast etyczna nie jest w sposób bezpośredni związana z nauką i myślami, lecz z uczuciami, które rządzą światem oraz z ogólnymi etycznymi ideałami ludzkości. Zdaniem Biegańskiego próby ujmowania zasad etycznych, które powinny obowiązywać w zawodzie lekarza, w kodeksy i przepisy pozostaną nieefektywne, jeżeli nie będą one umocowane na wewnętrznym poczuciu moralności przedstawicieli środowisk medycznych. Postulował zreformowanie systemu nauczania medycyny w taki sposób, ażeby poza przekazywaniem wiedzy ściśle naukowej wykształcić w adeptach sztuki medycznej umiejętność holistycznego podejścia do pacjenta, do czego nieodzowne będzie rozwijanie w nich poczucia obowiązku, współczucia i szacunku dla drugiego człowieka, co czynić należy nie za pośrednictwem słów, lecz na podstawie własnego przykładu, gdyż najwięcej wymagać należy zawsze od siebie. Dobrym lekarzem nie będzie ten, kto ogranicza się do leczenia dolegliwości fizycznych, lecz ten, „kto w długotrwałych cierpieniach i rozpaczliwych przypadkach nie straci cierpliwości i spokoju i potrafi natchnąć ufnością chorego i otoczenie”. Postulowany przez Biegańskiego wzorzec lekarza-filantropa oraz zespół typowych dla niego cnót, bliski jest modelowi opiekuna spolegliwego przedstawionemu przez Tadeusza Kotarbińskiego. Pomimo upływu lat refleksja Władysława Biegańskiego na temat kultury etycznej lekarza wydaje się nie tracić na swej aktualności, a nawet zyskiwać, akcentując humanistyczny wymiar medycyny, który niestety coraz częściej ulega zatraceniu w dobie rozwijającego się konsumpcjonizmu – stąd też na zawsze pozostanie ideałem, do którego należy dążyć i propagować również współcześnie, zwłaszcza w kręgach przedstawicieli służby zdrowia.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2013, 49, 3; 43-70
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Błąd medyczny a powikłanie. Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 11.05.2017 r., I ACa 560/15
    Medical error and complication. Gloss to the Judgment of the Court of Appeal in Szczecin of 11 May 2017, I ACa 560/15
    Autorzy:
    Serwach, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/48455534.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-11
    Wydawca:
    Fundacja „Prawo Ubezpieczeniowe”
    Tematy:
    odpowiedzialność lekarska
    błąd medyczny
    powikłanie
    odszkodowanie i zadośćuczynieniepieniężne
    medical liability
    medical error
    complication
    compensation and monetary compensation
    Opis:
    Przedmiotem glosy jest problematyka powikłania i błędu medycznego, w szczególności rozróżnienia sytuacji, w której mamy do czynienia z błędem objętym odpowiedzialnością cywilną oraz niepożądanym wynikiem leczenia nazywanym potocznie powikłaniem lub niepowodzeniem medycznym. W praktyce lekarskiej kwestia ta budzi wiele wątpliwości praktycznych i prawnych, a jednocześnie ma ogromne znaczenie dla ubezpieczycieli OC. Na tle stanu faktycznego oraz rozważań prowadzonych przez Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 11 maja 2017 r. (I ACa 560/15) autorka wskazuje, że w razie powstania błędu, niezależnie od jego charakteru (błąd diagnostyczny, błąd terapeutyczny, błąd co do rokowania, błąd wykonawczy), lekarz może ponosić odpowiedzialność cywilną za negatywne skutki, jakie wystąpią u pacjenta (rozstrój zdrowia, uszkodzenie ciała, a nawet zgon). Jeżeli jednak lekarz wykaże, że w konkretnym stanie faktycznym mamy do czynienia z powikłaniem, którego wystąpienie przewiduje aktualna wiedza medyczna, zajdzie następujący mechanizm: jeżeli pacjent został poinformowany o możliwości wystąpienia danego powikłania i wyraził świadomą zgodę – lekarz nie będzie ponosił odpowiedzialności za powstanie negatywnego skutku leczenia. Jeśli jednak lekarz nie wskazał pacjentowi na możliwość wystąpienia określonego powikłania lub pacjent nie wyraził na jego wystąpienie świadomej zgody – lekarz, niestety, nie zwolni się z odpowiedzialności. Przyczyną odpowiedzialności cywilnej będzie w ostatnim przypadku nie tyle fakt wystąpienia błędu medycznego, ile brak uzyskania świadomej zgody pacjenta na możliwość wystąpienia określonego rodzaju powikłania. Czym innym jest także wystąpienie powikłania, a czym innym brak prawidłowej diagnozy w tym zakresie oraz niepodjęcie działań naprawczych wobec pacjenta, u którego ujawnione zostały negatywne skutki podjętej terapii.
    This gloss discusses the issues related to complications and medical error, notably the distinction between the error covered by third party liability versus undesirable results of treatment, commonly referred to as a complication or a medical failure. In medical practice, the latter gives rise to a number of practical and legal questions, at the same time being of considerable importance for insurance undertakings offering third party liability insurance. Taking into account the facts of the case and deliberations of the Court of Appeal in Szczecin in its judgment of 11 May 2017 (I ACa 560/15), the author of this gloss indicates that in the event of an error, irrespective of its nature (diagnostic error, therapeutic error, prognosis error, executive error), the doctor may be held liable for negative consequences that occur to the patient (health disorder, bodily injury or even death). However, if a doctor proves that in the case concerned a complication has occurred and that the complication is prognosed by the current medical expertise, the following mechanism applies: if the patient concerned has been advised of the possible occurrence of the complication and has given his or her informed consent to the treatment, the doctor bears no liability for negative results thereof. The cause of liability in the above case would not be a medical error, but the failure to obtain the patient’s informed consent that he or she is aware of possible complications of certain type. A distinction needs also to be made between the occurrence of a complication, the failure to provide a correct diagnosis and/or the failure to take remedial action in respect of the patient who exhibits negative effects of the treatment applied.
    Źródło:
    Prawo Asekuracyjne; 2023, 3(116), 3; 93-100
    1233-5681
    2957-1995
    Pojawia się w:
    Prawo Asekuracyjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies