Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "odczuwanie architektury" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Dom - archetyp. uniwersalna waluta czy przedmiot globalnej psychozy?
A home - an archetype. common currency or the global psychosis?
Autorzy:
Szewczyk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398209.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
dom
odczuwanie domu
percepcja architektury
zamieszkiwanie
kultura społeczna
house
inhabitation
indwelling
perception of architecture
home experiencing
social culture
Opis:
Dawniej z domem kojarzono wartości archetypiczne. Dom był ostoją spokoju, symbolem bezpieczeństwa („my home is my castle”), materialnym znakiem rodziny, a w kulturze ludowej – także odzwierciedleniem wszechświata. Dom w pierwotnym społeczeństwie patriarchalnym miał wręcz wymiar sakralny. Z czasem dom stał się raczej znakiem prestiżu, materialnym dowodem pracowitości, rzetelności i wiarygodności rodziny. Stał się najbardziej wiarygodnym świadectwem dojrzałości rodziny. Ostatecznym etapem dotychczasowej ewolucji okazał się dom-waluta, dom-lokata majętności, będący przedmiotem bezrefleksyjnego i asentymentalnego obrotu handlowego, łatwo kupowany i jeszcze łatwiej sprzedawany dom-towar, jeden z setek mniej lub bardziej anonimowych obiektów w asortymencie agencji handlu nieruchomościami. Czy rzeczywiście jest to ostateczny dotychczasowy etap w nieuchronnej ewolucji koncepcji domu? Ów szkic ewolucji domu można by na tym zakończyć, gdyby nie gigantyczne, globalne zaburzenie gospodarczo-kulturowe z lat 2008 i 2009, w wyniku którego logika koncepcji domu jako lokaty majętności legła w gruzach. Owa koncepcja wymaga bowiem przynajmniej przybliżonej przewidywalności inwestycji, która to przewidywalność była dotąd główną zaletą operacji na rynku nieruchomości, lecz właśnie zanikła. W artykule przedstawiono hipotezy dotyczące przyszłej, społeczno-kulturowej roli mieszkania, na tle dotychczasowego rozwoju idei domu.
The recent evolution of the social perception of a home is subjectively analyzed in the paper, with emphasis on the most specific features of experiencing home space. A home is universally recognised as a carrier of archetypal values, the common symbol of safety („my home is my castle”), the symbol of family and its life, and in folk culture a home – or a house – has been perceived as the representation of the whole universe. In primitive patriarchal cultures, a home carried some sacred significance. But the perception of a home tended to change during the consecutive ages. It started to stand for prestige and to be the material evidence of the success of a family and a symbol of maturity. But the final stage of this evolution can be defined as „a home as common currency”, a home as an investment. Was it the eventual and ultimate stage of the inevitable evolution of the notion of a home? The answer was suggested by the recent global economic crisis, which smashed the sense of stability related to residential market, and affected the notion of a home as the object of mercurial and unpredictable value, „a psychopathic home”. The analysis acts as the base for prospective reasoning, from which the consecutive predictions are drawn concerning the expected future evolution of the notion of „a home” and „habitation”.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2010, 2, 2; 73-78
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ramy miejsc
Framework of Places
Autorzy:
Kalenik, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147683.pdf
Data publikacji:
2022-08-19
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Tematy:
architektura miasta
przestrzeń publiczna
krawędź
granica
miejsce
doświadczanie przestrzeni architektonicznej
odczuwanie architektury
urban architecture
public space
edge
boundary
place
experiencing architectural space
feeling architecture
Opis:
Mur, ściana, ogrodzenie – elementy będące pomiędzy wnętrzem i zewnętrzem, często postrzegane na planach jako liniowe elementy o sile ochrony, są jednak strefami zwieńczającymi i obramowującymi dzieło, jakim jest zaprojektowana przestrzeń. Odpowiednio zaprojektowane, o namacalnej miąższości, mogą rozwarstwiać się i stawać same w sobie przestrzenią wnęk, nisz, zagłębień, a nawet korytarzy i przejść. Solidne, grube i ciężkie lub też wręcz przeciwnie – lekkie, ażurowe, wypełnione powietrzem ujmują w ramy wnętrza budynków i miejską przestrzeń. Działają dwukierunkowo, choć przynależą do jednego obiektu. Mówią jednocześnie o wewnętrzności i zewnętrzności obiektu architektonicznego. Na planie i w wielkiej skali odbierane jako granice, bariery, po bliższym przyjrzeniu się i zrozumieniu – mogą stać się miękkimi obrzeżami stanowiącymi obszycie delikatnej materii budynku lub fragmentu miasta. Artykuł podejmuje temat krawędzi i skrajów w kontekście architektury budynków i miasta, zagadnień ram fragmentów miejskiej przestrzeni. Zarówno w odniesieniu do budynków, jak i rejonów miasta wydają się istotnymi elementami przestrzennymi, a często traktowane są niedostatecznie uważnie. W artykule rozpatrzono kilka przykładów miejskich ram, by zilustrować ich rolę w kreowaniu miejsc.
A wall, an inner wall, a fence: elements that are between the inside and the outside, often seen on plans as linear elements with a protective force, are nevertheless zones that crown and frame the work, i.e. the designed space. Properly designed, with a tangible thickness, they can stratify and become on their own spaces of recesses, niches, hollows and even corridors or passages. Solid, thick and heavy or, on the contrary, light, openwork and filled with air, they frame the interiors of buildings and the urban space. They operate bi-directionally, although they belong to a single object. They speak of the interiority and exteriority of an architectural object at the same time. On a plan and in a large scale they are perceived as boundaries, barriers, but in closer perspective and deeper understanding they can become soft edges enclosing the delicate matter of a building or a part of a city. The article deals with the theme of edges and verges in the context of the architecture of buildings and the city, the issues of the framework of parts of urban space. In relation to both buildings and city districts, they appear to be important spatial elements, yet which are often treated with insufficient attention. The article considers several examples of urban frameworks to illustrate their role in creating places.
Źródło:
inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine; 2022, 1; 6-19
2719-7816
Pojawia się w:
inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Siła miejskiej pustki
Autorzy:
Kalenik, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811494.pdf
Data publikacji:
2021-06-13
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Tematy:
przestrzeń publiczna
miejsce
architektura miasta
doświadczanie przestrzeni architektonicznej
odczuwanie architektury
Opis:
„W czasie zarazy” życie miasta toczy się dalej, zmieniając swój rytm i dostosowując się do trudnych okoliczności i ograniczeń. Wycofuje się do strefy prywatnej, do wnętrz ukrytych za grubymi murami. Balkony, niczym łączniki między wnętrzem i zewnętrzem, stają się przestrzeniami o nieocenionej wartości. Tak jak rozedrgania fasad, schody, nisze, podcienie i arkady, rozwarstwienia w warstwie architektonicznej, które pozwalają uznać przestrzeń miasta za przyjazną, bo dającą się dotknąć, poczuć, pozwalają przysiąść i odpocząć, pobyć. Nawet wtedy, gdy nie oferuje atrakcji, nie migocze światłami kawiarni, nie zaprasza do galerii sztuki ani na wieczorne spektakle teatralne. Miasto dotknięte pandemią zamyka miejsca spotkań – restauracje, galerie sztuki, kina. Jednocześnie kryzys obnaża siłę miejskiej pustki – przestrzeni ulic, placów, formowanych fasadami budynków oraz odsłania potencjał otwartych miejsc spotkań, przestrzeni spacerów i miejskich włóczęg. Jeśli nie są inspirujące, nie poruszają, miasto cichnie i obumiera, mieszkańcy nie mają dokąd pójść, nie mogą spotkać się i poczuć „w mieście”. Są jednak takie, które nie oferując nic poza swoją formą, wciąż są odwiedzane, nie tracą życia, przyciągają mieszkańców. W czym tkwi sekret ich niezwykłej jakości? Jak warstwa architektoniczna przestrzeni publicznych wpływa na zachowania mieszkańców? Czy pozbawiona „eventów” i komercyjnych atrakcji przestrzeń może zachęcać do bycia w niej?Artykuł podejmuje temat przestrzeni jako miejsca spotkań i zawiera analizę oraz interpretację obserwacji kilku wybranych przestrzeni miejskich pod kątem ich potencjału bycia przestrzeniami spotkań.
Źródło:
inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine; 2021, 2, 1; 164-181
2719-7816
Pojawia się w:
inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Światło i kolor jako kluczowy element ‘odczuwania architektury’
The concept of light and color as a key element of experiencing ‘feeling architecture’
Autorzy:
Chęć-Małyszek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/391031.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
architecture
light in architecture
feeling of architecture
architektura
światło
kolor
odczuwanie architektury
Opis:
Niniejszy artykuł w szczególny sposób zwraca uwagę, na rolę jaką pełni światło w odbiorze współczesnej architektury. Światło stanowi zasadniczy element kreujący i uwidaczniający piękno architektury, podkreśla jej walory estetyczne i pozwala odczuwać nieograniczoną przestrzeń „całym sobą”. Od zarania dziejów światło w połączeniu z kolorem odgrywało istotną rolę już na etapie projektomania a później jej odbioru. Współcześnie postęp technologiczny i cywilizacyjny przyczynił się do zwiększenia roli światła i koloru umożliwiając zastosowania ich już momentu projektowania. Wzrastające oczekiwania wobec architektów spowodowały intensyfikację zjawiska, która coraz częściej wyrażana jest realizacjami przepełnionymi światłem i kolorem.
This article investigates the role of light in the perception of contemporary architecture. Light is an essential element that creates and reveals the beauty of architecture, emphasizes its aesthetic values, and allows us to feel the unlimited space „with one’s whole self”. Since time immemorial, light in combination with colour has played an important role at the design stage and later in its reception. Nowadays, technological and civilization progress has contributed to the increase in the role of light and color, enabling their application already at the moment of design. Increasing expectations towards architects have led to an intensification of the phenomenon, which is increasingly expressed in projects filled with light and colour.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2019, 18, 1; 11-21
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies