Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "odbudowa powojenna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Działania kulturalne jako potencjalne narzędzia deokupacji wydzielonych rejonów obwodów donieckiego i ługańskiego (ORDŁO) oraz reintegracji ich mieszkańców
    Autorzy:
    Korzeniowska-Bihun, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/121546.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Towarzystwo Wiedzy Obronnej
    Tematy:
    Ukraina
    wojna
    odbudowa powojenna
    kultura
    Judith Butler
    Ukraine
    war
    post-conflict reconstruction
    culture
    Opis:
    Ukraina jest w piątym roku wojny. We wrześniu 2015 roku Parlament ukraiński uznał część obwodów donieckiego i ługańskiego za czasowo zajęte regiony. Ukraińscy analitycy przewidują kilka scenariuszy dotyczących przyszłości swojego kraju. Najbardziej optymistyczne scenariusze to odzyskanie tych regionów przez Ukrainę, ich likwidacja i odbudowa po konflikcie. Działania kulturalne mogą być pomocne w tym procesie. Niektórzy ukraińscy artyści rozpoczęli już realizację projektów skierowanych zarówno do mieszkańców okupowanych regionów, jak i reszty ukraińskiej ludności. Ich celem jest zmniejszenie podziału między tymi dwiema grupami, ukazanie każdego z nich w świetle „życiowego życia” (w kategorii Judith Bulter), a także stworzenie nowego i bardziej skutecznego dyskursu na temat wojny, zwycięstwa i stanowiska – konflikt procesu.
    Ukraine is in its fifth year of war. In September 2015 the Ukrainian parliament recognized a part of the Donetsk and Luhansk Oblasts as temporarily occupied regions. Ukrainian analysts predict several scenarios regarding the future of their country. The most optimistic scenarios is the recovery of these regions by Ukraine, their deoccupation and post-conflict reconstruction. Cultural activities may be helpful in this process. Some Ukrainian artists have already launched projects addressed to both the inhabitants of the occupied regions and the rest of the Ukrainian population. Their aim is to reduce the division between these two groups, showing each of them in the light of the Grievable Life (in Judith Bulters category) as well as to form new and more effective discourse about war, victory and the post-conflict process.
    Źródło:
    Wiedza Obronna; 2019, 1-2; 20-33
    0209-0031
    2658-0829
    Pojawia się w:
    Wiedza Obronna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tenement house ”Under the Golden Crown” in Wrocław - renovation of the peculiar monument
    Kamienica „Pod Złotą Koroną” we Wrocławiu - renowacja osobliwego zabytku
    Autorzy:
    Kirschke, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/396347.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    Wrocław
    post-war reconstruction
    historic tenement house
    odbudowa powojenna
    kamienica historyczna
    kamienica mieszczańska
    Opis:
    Among the many historic buildings in Wroclaw, there is a property address Rynek 29 - Oławska 2, that in 1970 entered in the register of monuments as “a department store, earlier tenement house called " Under the Golden Crown". In the fact it was built in 1961 and it is neither a historical building nor department store. It is, spectacular example of creative retrospective, in the post-war reconstruction of Wroclaw. It has relict of medieval and Renaissance architecture, but the aboveground parts have a skeleton structure of commercial buildings from the early 20th century. In recent years, there is a problem with renovating such buildings. Recognition of these monuments has become a requirement now. Because only in this way in the future, in the course of modernization works, you will be able to avoid bad decisions and unforeseen situations.
    Wśród licznych historycznych budowli Wrocławia, znajduje się obiekt o adresie Rynek 29, ul. Oławska 2, wpisany w 1970 r. do rejestru zabytków jako Dom handlowy d. kamienica „Pod Złota Koroną". Jego osobliwość polega na tym, że został wzniesiony w 1961 r. i nie jest to ani kamienica historyczna, ani dom handlowy. Obiekt ten stanowi w powojennej odbudowie historycznego centrum Wrocławia spektakularny przykład kreacji retrospektywnej, polegającej na wznoszeniu ważnych dla Starego Miasta, budowli „zabytkowych”, niekoniecznie wiernie odtworzonych i znajdujących się na swym oryginalnym miejscu. Ponieważ budowano je na zrębach budowli historycznych, były w części podziemnej średniowieczne lub renesansowe, ale w części nadziemnej miały już konstrukcję szkieletową budynków komercyjnych z początku XX w. Wzniesione w oparciu o te elementy udane stylizacje historycznych kamienic sprawiły, że szybko wtopiły się one w krajobraz i już po kilku latach w całości uzyskały rangę rejestrowych zabytków. Dziś nie wnikamy w szczegóły takiej nobilitacji wykreowanej niespełna 60 lat temu pseudostylowej architektury. Wydaje się ona uprawniona, gdy spojrzymy na walory kompozycyjne fasad tych obiektów, detal i jakość prac rzemieślniczych. W ostatnich latach pojawił się problem remontów i przebudów takich staromiejskich budynków, powiązany z naciskiem właścicieli na lokowanie w nich wyłącznie dochodowych funkcji. Rozpoznanie takich zabytków stało się wymogiem chwili. Bowiem tylko w ten sposób w przyszłości, w trakcie prowadzonych prac modernizacyjnych, będzie można uniknąć złych decyzji i nieprzewidzianych sytuacji.
    Źródło:
    Civil and Environmental Engineering Reports; 2015, 19; 51-59
    2080-5187
    2450-8594
    Pojawia się w:
    Civil and Environmental Engineering Reports
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem odbudowy starych miast na przykładzie Szczecina
    THE PROBLEM OF THE RECONSTRUCTION OF OLD TOWNS. CASE STUDY OF SZCZECIN
    Autorzy:
    Radacki, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/535863.pdf
    Data publikacji:
    1978
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    powojenna odbudowa starych miast
    architektura środowiskowa
    odbudowa Szczecina
    Opis:
    The starting point o f the paper is the situation which has so far prevailed in Polish town planning and led to wrecking of the original and regional traits o f historical towns. In the author’s opinion reconstruction of an urban centre should tend, first and foremost, to creation o f the so-called environmental architecture depending on the townscape of the cities concerned. The townscape is a resultant of their history, the creative atmosphere of the given region and geographical environment. Implementation of the idea of the so-called environmental architecture would force the designers to make their projects of modern buildings revert to the preserved historical forms and maintain the traditional character o f the given city, e.g. that of a trade centre, the essential elements of which would be pedestrina ways and enclosed shopping centres referring to the traditional urban pattern. The point is that the old town districts be not onerous to inhabitants but, due to removal therefrom o f offices and vehicular traffic — residential areas with a high social standard. The first Polish town reconstructed in consonance with those new principles is Szczecin. It was there that satisfaction of the needs o f the population has been reconciled with the idea of preservation o f the relics of the past, i.a. of the mediaeval lay-out of streets, the castle o f the Dukes o f Pomerania, the town hall, burghers’ houses etc. The author describes the project, of 1955, for the reconstruction of the Old Town and criticizes some o f the work implemented in consonance with it. His proposals concerning the final work still to be carried out within the frameworks of that reconstruction are followed by a postulate for an individual treatment of, and approach to, the historical architecture of every town. What is meant here is the need for matching the height of the new buildings with that of the historical ones and providing for adequate pictorial views. The new architecture has not necessarily to refer to historical forms. It should not, however, divert attention from historical monuments, nor be a stereotype one. What is also required is its good quality. All the traits mentioned above are essential since they emphasize the contact of the different epochs in the development o f culture.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1978, 1; 28-34
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Penicylina i protezy. Pomoc UNRRA w odbudowie polskiego przemysłu medycznego po drugiej wojnie światowej
    Penicillin and prostheses. UNRRA’s help in rehabilitating Poland’s medical industries after World War II
    Autorzy:
    Łotysz, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1853569.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Narodowe Centrum Kultury
    Tematy:
    unrra
    odbudowa powojenna
    przemysł farmaceutyczny
    inwalidzi wojenni
    protezy
    niepełnosprawność
    post-war reconstruction
    pharmaceutical industry
    war veterans
    prostheses
    disability
    Opis:
    When World War II came to an end, the United Nations Relief and Rehabilitation Administration (UNRRA) offered substantial aid to many countries, including Poland. It provided food, medicine and clothing to millions of war victims, and also provided ‘help to self-help’ the nations as a whole, by assisting local government entities in reconstructing industry, agriculture, and transportation infrastructure in the war-torn countries. For example, a penicillin factory and a prosthetic production facility were built in Poland as part of the UNRRA program. This paper draws a comparison between disabled veterans and the early postwar states. The latter, also significantly affected by the war, had to be similarly aided and rehabilitated in order to regain their ability to perform their everyday duties. The article sheds light on how the artificial limb plant program was negotiated to meet the needs of Poland and its war veterans. .
    Źródło:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2018, 102, 3; 118-130
    1230-4808
    Pojawia się w:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Transformacja urbanistyczna Starego Miasta we Wrocławiu w okresie PRL-u jako dokument przemian politycznych i społecznych
    Urban transformation of the Old Town in Wrocław during the period of the Polish People’s Republic as a document of political and social changes
    Autorzy:
    Grodzka, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/294091.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    Stare Miasto
    Wrocław
    odbudowa powojenna
    przebudowa zespołów staromiejskich
    XX w.
    Old Town
    post-war rebuilding
    Old Town’s rebuilding
    20th century
    Opis:
    Artykuł przedstawia zarys zmian urbanistycznych z okresu PRL-u na Starym Mieście we Wrocławiu. Intensywne działania budowlane rozpoczęły się już pod koniec lat 40. XX w. Początkowo polegały głównie na rekonstrukcji zniszczonej zabudowy staromiejskiej, skoncentrowanej wokół Rynku i pl. Solnego. Od 1956 r. zaobserwować można powrót do idei przedwojennego modernizmu. Nowa architektura i urbanistyka miała być symbolem nowej organizacji życia społecznego oraz postępu technologicznego. W latach 70. i 80. XX w., pomimo ambitnych planów przekształcenia centrum Wrocławia w wielkomiejskie centrum usługowe, tempo inwestycji budowlanych zdecydowanie zmalało. Pod koniec epoki PRL, dzięki stopniowemu odejściu od gospodarki centralnie planowanej, znacznie wzrosła ilość zabudowy plombowej na Starym Mieście.
    The article is a short brief about urban changes in the Old Town in Wrocław during the Polish People’s Republic. Intensive rebuiliding activities have begun at the end of 1940’s. Historical buildings around the Main Square and Solny Square were the first to be reconstructed. However, since 1956 the return to pre-war modernism ideas has been observed. New architecture and urbanism were supposed to be a symbol of new social order and technological progress. Despite of ambitious plans of transforming Wrocław’s city centre into a modern downtown the pace of rebuilding of The Old Town dropped dramatically in the 1970’s and 1980’s. At the end of the communist era in Poland, thanks to the gradual departure from the centrally planned economy, the number of infill buildings in the Old Town has increased considerably.
    Źródło:
    Architectus; 2019, 2 (58); 27-40
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powojenna odbudowa domu handlowego J. Mamloka we Wrocławiu – próba odczytania palimpsestu
    The post-war reconstruction of J. Mamlok’s Department Store in Wrocław – an attempt at the palimpsest decoding
    Autorzy:
    Kirschke, K.
    Olesińska, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/293953.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    Wrocław
    powojenna odbudowa
    dom handlowy J. Mamloka
    palimpsest
    post-war reconstruction
    Mamlok department store
    Opis:
    Artykuł dotyczy specyfiki powojennej odbudowy ze zniszczeń obiektów komercyjnych znajdujących się na Starym Mieście we Wrocławiu. W wyniku II wojny światowej miasto zostało dotkliwie zniszczone, jednak zdołało uchronić czytelną strukturę urbanistyczną – sieć ulic i układ kwartałów. Przesądziło to o kierunku odbudowy nawiązującym do historycznej tradycji, zwłaszcza że było to zgodne z planem generalnego konserwatora zabytków Jana Zachwatowicza, zakładającym pełną rekonstrukcję budynków z przeznaczeniem na cele mieszkalne. W wyniku tej akcji zniknęła znaczna część z ponad stu nowoczesnych budowli handlowych wzniesionych na przełomie XIX i XX w. Dawny dom handlowy J. Mamloka, powstały w 1905 r. według projektu spółki Simon & Halfpaap, jest jednym z przykładów odbudowy połączonej ze zmianą funkcji, gdyż został w 1954 r. zaadaptowany na obiekt dydaktyczno-biurowy. Zacierając charakter komercyjny budowli, całkowicie zmieniono fasadę, upodabniając ją do wrocławskich kamienic doby baroku. Opóźniająca się realizacja projektu sprawiła, że dopiero w latach 80. XX w. główną elewację otynkowano „na gładko”, ograniczając detal do wykonania gzymsu cokołowego. Przed kilku laty budynek zmienił użytkownika i funkcjonuje jako hostel z gastronomią na parterze i w piwnicach. Wciąż można dostrzec stalową konstrukcję dawnego domu handlowego i najstarsze mury, na których został wzniesiony. Dziś można się zastanawiać, czy powojenne działania były świadomym zacieraniem starej, czy tworzeniem nowej warstwy palimpsestu miasta. Jednak z pewnością ten drobny element w skali miasta złożył się na budowę tożsamości jego dzisiejszych mieszkańców.
    The article refers to the after the war rebuilding of the damage of commertial objects in the Old Town in Wrocław. The nature of Wroclaw, like other cities, is constantly changing, which depends on many factors and determines the identity of the inhabitants. As a result of World War II, the city was severely damaged, but managed to protect a clear urban structure – a network of streets and the layout quarters. This prejudged the direction of reconstruction referring to the historical tradition especially since it was in line with the plan of General Conservator of Monuments Jan Zachwatowicz, assuming a full reconstruction of buildings intended for residential purposes. As a result of this action a significant portion of more than a hundred modern commercial buildings erected in the late 19th and early 20th century has disappeared. The former trading house J. Mamlok, built in 1905, designed by Simon & Halfpaap, is one example of reconstruction combined with changes in the function. In 1954 it was adapted to the object of teaching and office. The facade of the commercial building was changed completely and was similar to Wrocław Baroque townhouses. Realisation of the project was completed in the 1980s when the main facade was plastered “smooth” delimiting detail to constructing the plinth moulding. A few years ago the building has changed its user and acts as a hostel with a restaurant and pub on the ground floor and basements. It is still possible to see the steel structure of the former department store and the oldest walls on which it was built. Today one may wonder whether post-war actions were deliberate blurring of the old and creating a new layer of palimpsest city. But certainly the history of this small element of the city, took part in creation of the identity of its contemporary inhabitants.
    Źródło:
    Architectus; 2016, 1 (45); 59-72
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Integrated models of the combination of EU grant funding and private funding in the energy sector of Ukraine based on Public-Private Partnership
    Zintegrowane modele łączenia dofinansowania unijnego i prywatnego w sektorze energetycznym Ukrainy w oparciu o partnerstwo publiczno-prywatne
    Autorzy:
    Kuzior, Aleksandra
    Liashenko, Viacheslav
    Petrova, Iryna
    Serdiuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27312526.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
    Tematy:
    VOSviewer
    public-private partnership
    post-war recovery Ukraine
    energy infrastructure
    energy sector
    partnerstwo publiczno-prywatne
    powojenna odbudowa Ukrainy
    infrastruktura energetyczna
    sektor energetyczny
    Opis:
    The post-war reconstruction of the energy sector of Ukraine is a critical issue that requires significant investment in both infrastructure and modernization. However, the limited financing of the public sector is a problem that needs to be addressed. A combination of European Union (EU) grant funding and private funding through public-private partnerships (PPPs) has been suggested as a potential solution to this problem. The relevance of this topic lies in the potential of PPPs to attract resources and experience from both the public and private sectors. This can lead to a more efficient use of resources and can help solve the problems associated with limited public sector funding. In addition, PPPs can provide a framework for sharing risks between the public and private sectors and can help mobilize private sector resources and expertise, which can be critical in post-war recon struction efforts. In addition, a combination of EU grant funding and private funding through PPPs can contribute to broader economic development by promoting investment in the energy sector. This can help stimulate economic growth, create jobs and improve energy security, which is critical for the long-term sustainability of Ukraine’s energy sector. Thus, the topic of combined models of uniting EU grant funding and private funding based on public-private partnership for the post-war reconstruction of the energy sector of Ukraine is extremely relevant for solving problems related to limited public sector funding, attracting resources and experience from both public and private sectors as well as promoting the broader economic development of Ukraine.
    Powojenna odbudowa sektora energetycznego Ukrainy jest kwestią krytyczną, wymagającą znacznych inwestycji w infrastrukturę i modernizację. Problemem wymagającym rozwiązania jest jednak ograniczone finansowanie sektora publicznego. Jako potencjalne rozwiązanie tego problemu zaproponowano połączenie dotacji UE i finansowania prywatnego w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego (PPP). Istotność tego tematu polega na potencjale PPP w zakresie przyciągania zasobów i doświadczenia zarówno z sektora publicznego, jak i prywatnego. Może to prowadzić do bardziej efektywnego wykorzystania zasobów i pomóc w rozwiązaniu problemów związanych z ograniczonym finansowaniem sektora publicznego. Ponadto PPP mogą zapewnić ramy podziału ryzyka między sektor publiczny i prywatny oraz mogą pomóc w mobilizacji zasobów i wiedzy fachowej sektora prywatnego, co może mieć kluczowe znaczenie w powojennych wysiłkach na rzecz odbudowy. Ponadto połączenie dotacji UE i finansowania prywatnego za pośrednictwem PPP może przyczynić się do szerszego rozwoju gospodarczego poprzez promowanie inwestycji w sektorze energetycznym. Może to pomóc w stymulowaniu wzrostu gospodarczego, tworzeniu miejsc pracy i poprawie bezpieczeństwa energetycznego, co ma kluczowe znaczenie dla długoterminowej stabilności ukraińskiego sektora energetycznego. Zatem temat połączonych modeli łączenia dofinansowania unijnego i prywatnego w oparciu o partnerstwo publiczno-prywatne na rzecz powojennej odbudowy sektora energetycznego Ukrainy jest niezwykle istotny dla rozwiązywania problemów związanych z ograniczonym finansowaniem sektora publicznego, przyciąganiem środków i doświadczeń zarówno z sektora publicznego, jak i prywatnego, a także promowanie szerszego rozwoju gospodarczego Ukrainy.
    Źródło:
    Polityka Energetyczna; 2023, 26, 4; 165--194
    1429-6675
    Pojawia się w:
    Polityka Energetyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odbudowa komunikacji na Warmii i Mazurach w latach 1945–1950
    Reconstruction of communications in Warmia and Mazury in the years 1945-1950
    Autorzy:
    Bujko, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365786.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
    Tematy:
    Warmia
    Mazury
    Okręg Mazurski
    województwo olsztyńskie
    komunikacja
    powojenna odbudowa
    kolejnictwo
    komunikacja samochodowa
    Masuria
    District of Mazury
    Olsztyn province
    communication
    post-
    -war reconstruction
    railway
    roads
    Opis:
    The aim of this article is to present the most significant problems connected with the process of rebuilding the post-war transportation system in Warmia and Mazury. The system was one of the most important fields of the economy because it provided a basis for further reconstruction. It was essential for carrying out post-war territorial decisions connected with the relocation of the population, for example displacing Germans, relocating the people from the East or the process of settlement. The reconstruction of the transportation system was also necessary for the development of former East Prussia, a part of which was given to Poland by the new administrative authorities. For this reason, teams of railmen were the first to arrive to the territory of Warmia and Mazury. This article presents the destruction of the rolling stock and the participation of the Soviet soldiers in its further devastation. Moreover, the focus is placed on the stages of the reconstruction of the railways and rail connections. Apart from that, substantial attention is devoted to the reconstruction of the road system. The article describes the difficulties in obtaining cars and motorcycles, caused by the fact that most of such vehicles were only to be used by the local authorities. Furthermore, the article presents the development of the passenger road transport network. Attempts have been made not only to reconstruct the timetables and describe the changes in ticket prices, but also to present the difficulties such as the lack of punctuality or limited driving comfort. The article is supplemented with data regarding the number of passengers of the aforementioned forms of transport. Additionally, the information about the alternative methods of travelling during the first five years after the Second World War have been provided.
    Źródło:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2016, 292, 2; 261-287
    0023-3196
    2719-8979
    Pojawia się w:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zabezpieczenie materialne białoruskiej wsi w okresie powojennym (druga połowa lat 40. – początek lat 50. XX wieku)
    Autorzy:
    Sumko, Alena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/624798.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Belarus, post-war reconstruction, agriculture, collective farm, illegal economic activity
    Białoruś, powojenna odbudowa, rolnictwo, kołchoz, nielegalna działalność gospodarcza
    Беларусь, пасляваеннае аднаўленне, сельская гаспадарка, колхоз, нелегальная эканамічная дзейнасць
    Opis:
    The stabilisation of the Belarusian village in the period of post-war renewal had its own peculiarities. Very clearly they were manifested in the example of Northern Belarus, where coexisted areas with different types of socio-economic structure and, accordingly, with different levels of well-being of the population, which was characterised by different mentalities. The revival of agriculture in the Eastern regions of Northern Belarus took place on the basis of the collective farm state system. In the Western regions in the post-war period, individual farms prevailed, which provided the bulk of agricultural production. The search for material resources for life by the rural population in different areas of the region revealed an intra-ethnic division into ‘Westerners’ and ‘Easterners’ with a wide range of mutual socio-cultural stereotypes formulated in the memories of local residents about the post-war years. Archival data and oral history materials indicate that during this period a major role in the search for funds for the life of the peasants was played by private farms both in the Eastern and Western regions. However, if it was the main source of income for individual farmers, the peasants in collective state farms were forced to combine the processing of personal plots with work on the farm, the payment for which was not a factor in stimulating agriculture and usually was minimal. The lack of material stimulation caused the desire to minimise labour participation on the collective farm. The materials of oral history represent the cruel reality of the post-war period during which atypical forms of economic and commercial activities of the villagers arose or became relevant: in addition to traditional occupations, illegal forms of commercial entrepreneurship developed, which often had a criminal nature. A special manifestation of the illegal economic activity of Belarusian villagers was home brewing, which became widespread because it was an effective way to change agricultural products into ‘real money’ and thus brought the necessary financial means to upgrade their own economy
    W okresie powojennym proces stabilizacji na białoruskiej wsi posiadał cechy, które były szczególnie zauważalne w północnej części kraju, gdzie współistniały regiony zróżnicowane społecznie i ekonomicznie, a – co za tym idzie – charakteryzujące się różnym poziomem życia oraz odmienną mentalnością mieszkańców. We wschodnich rejonach północnej Białorusi odradzanie się gospodarki wiejskiej odbywało się w systemie kołchozów i sowchozów, w rejonach zachodnich przeważały gospodarstwa jednoosobowe. Odmienne sposoby pozyskiwania przez ludność wiejską środków utrzymania doprowadziły do podziału na „tych z zachodu” oraz „tych ze wschodu”, a także – w konsekwencji – do powstania dużej liczby utrwalonych we wspomnieniach miejscowej ludności stereotypów. Dane archiwalne oraz przekazy ustne świadczą o tym, że w badanym okresie zarówno w rejonach wschodnich, jak i zachodnich pozyskiwano środki do życia przede wszystkim dzięki pracy we własnych gospodarstwach. Jednakże o ile rolnicy indywidualni pracowali wyłącznie na swój rachunek, o tyle chłopi zatrudnieni w kołchozach byli zmuszeni do dodatkowego wysiłku, za który otrzymywali niewielkie wynagrodzenie. Brak motywacji finansowej wpływał na niską jakość ich działań. Przekazy ustne świadczą o brutalizacji powojennej rzeczywistości, kiedy to powstawały i rozkwitały nielegalne (a często także kryminalne) formy działalności gospodarczej, do których należy zaliczyć m.in. pędzenie bimbru jako efektywny sposób wymiany produkcji rolnej na „żywą gotówkę”.
    Стабілізацыя беларускай вёскі ў перыяд пасляваеннага аднаўлення мела свае асаблівасці. Вельмі выразна яны прасочваюцца на прыкладзе Паўночнай Беларусі, дзе суіснавалі раёны з рознымі тыпамі сацыяльна-эканамічнага ўкладу і, адпаведна, розным узроўнем дабрабыту насельніцтва, якое характарызавалася адрознай ментальнасцю. Аднаўленне сельскай гаспадаркі ва ўсходніх раёнах Паўночнай Беларусі праходзіла на аснове калгасна-саўгаснай сістэмы. У заходніх раёнах у паваенны час пераважалі аднаасобныя гаспадаркі, якія і забяспечвалі асноўны аб’ём сельскагаспадарчай вытворчасці. Здабыванне матэрыяльных сродкаў для жыцця вясковым насельніцтвам у розных раёнах гэтага рэгіёна выяўляла ўнутрыэтнічны падзел на “заходнікаў” і “ўсходнікаў” з шырокім спектрам узаемных сацыякультурных стэрэатыпаў, сфармуляваных ва ўспамінах мясцовых жыхароў пра паваенныя гады.Архіўныя дадзеныя і матэрыялы вуснай гісторыі сведчаць пра тое, што ў гэты перыяд асноўную ролю ў пошуках сродкаў для жыцця сялян адыграла асабістая гаспадарка, прычым як ва ўсходніх, так і ў заходніх раёнах. Аднак, калі для аднаасобнікаў, яна была асноўнай крыніцай забяспечанасці, то сяляне-калгаснікі вымушаны былі спалучаць апрацоўку прысядзібнай гаспадаркі з працай у калгасе, аплата за якую не з’яўлялася фактарам стымулявання сялянскай працы і была вельмі мізэрнай. Адсутнасць матэрыяльнай матывацыі выклікла імкненне мінімалізаваць працоўны ўдзел у калектыўнай гаспадарцы. Матэрыялы вуснай гісторыі прадстаўляюць жорсткую рэальнасць пасляваенных гадоў, у якія ўзніклі або сталі актуальнымінетыповыя формы эканамічнай і гандлёвай дзейнасці сялян: сярод традыцыйных зяняткаў развіваліся і нелегальныя формы гандлёвага прадпрымальніцтва, якія часта мелі крымінальны характар. Адмысловай праявай нелегальнага гаспадарчага занятка беларускіх сялян з’яўлялася самагонаварэнне, якое стала масавым, паколькі ўяўляла сабой эфектыўны спосаб замены сельскагаспадарчай прадукцыі ў “жывыя грошы”.
    Źródło:
    Studia Białorutenistyczne; 2019, 13
    1898-0457
    Pojawia się w:
    Studia Białorutenistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historia – kontekst – tożsamość. Powojenna odbudowa i dekoracja Starego Miasta w Olsztynie
    History – context – identity. Post-war restoration and decoration of the Old Town in Olsztyn
    Autorzy:
    Wawrykiewicz, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1927097.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    powojenna odbudowa
    Stare Miasto w Olsztynie
    zabytkowe zespoły staromiejskie
    program odbudowy
    rekonstrukcja
    projektowanie
    wartość artystyczna
    dekoracja plastyczna
    sgraffito
    post-war reconstruction
    Old Town in Olsztyn
    historic Old Town complexes
    rebuilding programme
    reconstruction
    design
    artistic value
    artistic decoration
    Opis:
    Artykuł jest kolejnym przyczynkiem do badań nad fenomenem powo¬jennej odbudowy polskich miast w formach historycznych i historyzu¬jących. W pracy podjęto próbę zarysowania mało znanych aspektów skomplikowanego i wielowątkowego procesu projektowania odbudowy Starego Miasta w Olsztynie po zniszczeniach 1945 roku oraz uzupełnienia dotychczasowego stanu badań w tym zakresie. Poruszono także problem oceny wartości architektury z okresu powojennej odbudowy staromiejskiej dzielnicy Olsztyna. W powojennej odbudowie miast rysuje się wyraźna dwoistość – odtwarzano średniowieczny układ urbanistyczny i jednoczenie realizowano założenia urbanistyki nowoczesnej. Odbudowę Olsztyna trudno nazwać rekonstrukcją, jego historyczna struktura została bowiem istotnie zmieniona. Patrząc jednak na realizacje późniejsze – modernistyczne oraz w duchu retrowersji – przyznać trzeba, że przyjęte wtedy założenia odbudowy w formach historyzujących okazały się z dzisiejszej perspektywy słuszne. Autorom takiej koncepcji udało się bowiem zachować „obraz” dawnego miasta. Kontekst historyczny, społeczno-kulturowy, polityczno-ekonomiczny i wreszcie architektoniczny miał niewątpliwy wpływ na kształt programu odbudowy tej dzielnicy staromiejskiej, a zrealizowana z niemałym trudem zabudowa stała się nośnikiem istotnych wartości. Wyróżnikiem olsztyńskiego Starego Miasta na tle innych odbudowanych ośrodków jest najbardziej współczesny charakter dekoracji plastycznych – specyficzne połączenie stylizowanej architektury o formach historyzujących ze sztuką już na wskroś nowoczesną, której cechy formalne w pełni odzwierciedlają współczesne tendencje rysujące się w plastyce lat 60. XX wieku. Wartością dekoracji staromiejskich, wykonanych głównie w technice sgraffito, jest zarówno indywidualny program tematyczny, jak i oryginalna forma plastyczna o współczesnym wyrazie artystycznym.
    This article is another contribution to research on the phenomenon of post-war reconstruction of Polish cities in historical and historicizing forms. The article attempts to highlight little-known aspects of the com¬plex and multi-task process of designing the reconstruction of the Old Town in Olsztyn after it was destroyed in 1945 and to fill gaps in the relevant research. It also examines the problem of valuation of the post-war architecture of the reconstructed Old Town District in Olsztyn. In towns and cities rebuilt after the war, there is a clearly visible duality – on the one hand, their restorers reconstructed the medieval urban layout, on the other hand, they aimed to achieve the objectives of modern urban planning. Olsztyn was rebuilt rather than reconstructed, because its historical structure was altered significantly. However, considering the subsequent projects – modernistic and in the spirit of retroversion – it must be admitted that, from today’s perspective, the then formulated objectives to rebuild the city in historicizing forms proved to be justified. This is because the authors of that concept managed to preserve the “image” of the pre-existing town. The historical, socio-cultural, political, economic and last but not least architectural context had an unquestion¬able impact on the nature of the old town reconstruction programme. The resulting built-up area, which required so much effort to recreate, embodies essential values today. What distinguishes the Old Town in Olsztyn from other rebuilt old towns is the most contemporary character of artistic decorations – stylized, historicizing architecture was specifically combined with art that was already thoroughly modern and whose formal features fully reflected the dominant trends in visual arts of the 1960s. The value of old-town decorations, produced mainly in the sgraffito technique, arises both from a specific range of themes and from their original artistic form, which is characterized by contemporary aesthetics.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2019, 1; 73-112
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W trzydziestolecie powojennej opieki nad zabytkami
    THE THIRTY YEARS OF POST-WAR PROTECTION OF CULTURAL HERITAGE
    Autorzy:
    Czerner, Olgierd
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/539502.pdf
    Data publikacji:
    1974
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    powojenna opieka nad zabytkami
    Jan Zachwatowicz
    organizacja służby konserwatorskiej
    odbudowa zespołów zabytkowych
    ołtarz Wita Stwosza
    portal ołbiński we Wrocławiu
    konsola z Mojżeszem w Toruniu
    powstanie „Ochrony Zabytków”
    Opis:
    The first conservations started in this country already within the early period of the newly formed political and social system. On August 30, 1945 an extensive programme of activities in this field has been formally approved; as a consequence of unprecedented losses suffered by cultural heritage in Poland the necessity emerged to rebuild the key elements of the country’s culture. In the 1960’s the interest of practicizing Conservators' and restorers Was chiefly focused on protection of historical monuments that have survived and only in recent years may foe observed some signes o f return to practices from the early years after the country's liberation. No doubt, however, that a good deal of experience gathered during the thirty years of activities greatly contributed to development of both theoretical and practical knowledge of those dealing with conservation and restoration. In 1972 once again was established the post of Chief Conservator to make the skilled care of architectural and townplanming monuments more effective. The ranks of conservators and restorers undertaking their work in 1944—1945 were extremely scarce, however, they were growing systematically with the passing time and now some deficits are to be noted only in the government conservation services. Unlike in early post-war years, when the restoration and conservation were carried out by various working teams and companies, at present they are realized by a state-owned company known as The Ateliers for Conservation of Cultural Property entrusted with almost monopolistic rights and active not only in this country but also abroad. Contributions made by that Company to restoration of entire urban centres and especially of ancient palaces, castles and sacred buildings were quite enormous. Acting since January 1962, being the date of its establishment, the Historical Monuments Documentation Centre, Warsaw is responsible for specialized publications, collecting of information and giving as extensive as possible aid to conservators and restorers. An undisputable merit of Polish conservators consists in publication, since 1948, of a quarterly “Protection of Historical Monuments” and of a series known as the “Library of Museums and Historical Monuments Protection”. Both popularity and interest in conservation were most vivid in 1945—1955 but in the 1960’s some stagnation prevailed; at present the situation improved which the fact may be evidenced by appearance of numerous publications, organization of an all- country action called „The Monuments are awaiting their owners” and the establishing of the Society for Preservation of Cultural Property. As is well known fact the foreign professional circles are highly appreciating our achievements in art of conservation and the Polish conservators have deserved a wide reputation.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1974, 3; 171-179
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies