Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "odbudowa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 273
Tytuł:
Altana Słuszków czy „fontanna Szujskich”. Epilog: Uchwała Prezydium Rady Ministrów nr 572/53
The Słuszko Gazebo or the “Shuiskys’ Fountain”. Epilogue: the Presidium of the Council of Ministers Decree No. 572/53
Autorzy:
Omilanowska-Kiljańczyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38712110.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
rebuilding Warsaw
monument reconstruction
Słuszko Gazebo
Moscow Chapel
odbudowa Warszawy
rekonstrukcja zabytków
altana Słuszków
Kaplica Moskiewska
Opis:
Barokowa, XVII-wieczna altana ogrodowa Słuszków, przez wielu niesłusznie uważana za Kaplicę Moskiewską, dotrwała jako ruina do 1953 r. Jej odbudowę zaprojektował Mieczysław Kuzma, ale mimo przyznania środków i przygotowania dokumentacji budowlę rozebrano 3 listopada 1953 r., znalazła się bowiem na liście warszawskich ruin przeznaczonych do rozbiórki. Listę tę załączono do niejawnego rozporządzenia Prezydium Rady Ministrów (nr 572/53), którego uchwalenie (29 lipca 1953) było świadomym aktem politycznym zmierzającym nie tylko do uporządkowania miasta, lecz także do symbolicznego zakończenia procesu odbudowy zabytków. W praktyce rozporządzenie stało się podstawą do zniszczenia wielu nadających się do odbudowy obiektów, których pozostałości uznano za zakłócające pozytywny odbiór inwestycji budowlanych dokonanych w Warszawie doby socrealizmu. Decyzje w tej kwestii zapadały w porozumieniu pomiędzy Bolesławem Bierutem i Józefem Sigalinem, a przygotowanie treści rozporządzenia przeprowadzano z pominięciem autorytetów z dziedziny ochrony i konserwacji zabytków.
The 17th-century Baroque garden gazebo of the Słuszko family, wrongly thought by many to be the Moscow Chapel, survived as a ruin until 1953. Its reconstruction was designed by Mieczysław Kuzma; yet although funding was available and documentation had been prepared, on 3 November 1953 the building was pulled down, as it had been included on a list of Warsaw ruins marked for demolition. The list was appended to a secret decree of the Presidium of the Council of Ministers (No. 572/53), the passing of which (on 29 July 1953) was a deliberate political act intended not only to put the city in order, but also to symbolically end the process of rebuilding monuments. In practice, the decree provided the legal basis for the destruction of many buildings whose reconstruction would have been feasible, but whose remains were deemed to interfere with the positive reception of the construction ventures implemented in Warsaw during the Socialist Realist era. Decisions on this issue were made in agreement by Bolesław Bierut and Józef Sigalin, and the content of the decree was prepared without consulting any authority in the field of protection and conservation of monuments.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 2; 171-186
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Budownictwo szkół powszechnych w województwie wileńskim w latach II RP. Wyniki wstępnych badań
Construction of public schools in the wileńskie voivodship in the Second Republic of Poland. Results of preliminary research
Autorzy:
Jurczyk-Romanowska, Ewa
Piwowarczyk, Mirosław
Walasek, Stefania
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29963036.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
budownictwo szkolne
II RP
odbudowa państwa polskiego
kresy wschodnie
szkoły powszechne
finansowanie budowy szkół
school construction
Second Republic
reconstruction of the Polish state
eastern borderlands
public schools
school construction funding
Opis:
Wprowadzenie. W latach 1918–1939 zagadnienie budownictwa szkół, przede wszystkim powszechnych, stało się priorytetowym zadaniem dla państwa, samorządów i lokalnych społeczności. Wprowadzenie ustawowego obowiązku nauki skutkowało koniecznością budowy szkół w licznych miejscowościach. Wiązało się to z pokonywaniem szeregu problemów przede wszystkich o charakterze finansowym. Celem artykułu jest zaprezentowanie przebiegu procesu budowy szkół, ich wzrastającej liczebności oraz źródeł finansowania. Cel. W artykule nakreślono rozwój budownictwa szkół powszechnych na terenie województwa wileńskiego w latach II RP. Badania obejmowały analizę zróżnicowanych dokumentów w zakresie rozwiązań legislacyjnych na poziomie państwa, działalności lokalnej, a także wsparcia działań miejscowych przez organizacje i towarzystwa ogólnopolskie. Metoda. W prowadzonych badaniach wykorzystano metodę jakościowej analizy dokumentów. Zróżnicowany materiał źródłowy został zgromadzony zarówno podczas kwerendy archiwalnej w Wilnie, jak i kwerendy powszechnie obowiązujących aktów prawnych dokonanej za pośrednictwem Internetowego Systemu Aktów Prawnych. Wyniki. W artykule wskazano liczbę wybudowanych szkół w okręgu wileńskim w latach II RP oraz podjęto próbę zrekonstruowania ich finansowania. Wnioski. Efektem budowy (rozbudowy i remontów) szkół w II RP było: 1) rozwijanie sieci szkolnictwa zaniedbanego w czasach zaborów oraz zniszczonego w czasie działań prowadzonych podczas I wojny światowej i w latach 1918-1920; 2) tworzenie warunków dla coraz pełniejszej realizacji obowiązku szkolnego; 3) organizowanie centrum życia kulturalno-oświatowego lokalnej społeczności; 4) aktywizowanie i integrowanie mieszkańców danej miejscowości.
Introduction. Between 1918 and 1939, the issue of building schools, above all universal schools, became a priority task for the state, local authorities and local communities. The introduction of statutory compulsory education resulted in the need to build schools in numerous localities, overcoming a number of problems primarily of a financial nature. The aim of this article is to present the process of building schools, their increasing size and sources of funding. Aim. This article presents the development of the construction of public schools in the Wilno [Vilnius] province during the years of the Second Republic. The research included an analysis of various documents concerning legislative solutions at the state level, local activities, as well as support of local activities by national organisations and societies. Method. The research was conducted using the method of qualitative document analysis. The diverse source material was collected both during an archival search in Vilnius and a search of commonly applicable legal acts made through the Internet System of Legal Acts. Results. The article indicates the number of schools built in the Vilnius district during the years of the Second Republic and attempts to reconstruct their financing. Conclusion. The effect of the construction (expansion and renovation) of schools in the Second Republic was: 1) the development of the educational network neglected during the Partitions and destroyed during the actions of World War I and in the years 1918-1920; 2) to create conditions for the increasingly full implementation of compulsory schooling; 3) organising a centre for the cultural and educational life of the local community; 4) activating and integrating the inhabitants of the locality.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2023, XXX, (2/2023); 25-40
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integrated models of the combination of EU grant funding and private funding in the energy sector of Ukraine based on Public-Private Partnership
Zintegrowane modele łączenia dofinansowania unijnego i prywatnego w sektorze energetycznym Ukrainy w oparciu o partnerstwo publiczno-prywatne
Autorzy:
Kuzior, Aleksandra
Liashenko, Viacheslav
Petrova, Iryna
Serdiuk, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312526.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
VOSviewer
public-private partnership
post-war recovery Ukraine
energy infrastructure
energy sector
partnerstwo publiczno-prywatne
powojenna odbudowa Ukrainy
infrastruktura energetyczna
sektor energetyczny
Opis:
The post-war reconstruction of the energy sector of Ukraine is a critical issue that requires significant investment in both infrastructure and modernization. However, the limited financing of the public sector is a problem that needs to be addressed. A combination of European Union (EU) grant funding and private funding through public-private partnerships (PPPs) has been suggested as a potential solution to this problem. The relevance of this topic lies in the potential of PPPs to attract resources and experience from both the public and private sectors. This can lead to a more efficient use of resources and can help solve the problems associated with limited public sector funding. In addition, PPPs can provide a framework for sharing risks between the public and private sectors and can help mobilize private sector resources and expertise, which can be critical in post-war recon struction efforts. In addition, a combination of EU grant funding and private funding through PPPs can contribute to broader economic development by promoting investment in the energy sector. This can help stimulate economic growth, create jobs and improve energy security, which is critical for the long-term sustainability of Ukraine’s energy sector. Thus, the topic of combined models of uniting EU grant funding and private funding based on public-private partnership for the post-war reconstruction of the energy sector of Ukraine is extremely relevant for solving problems related to limited public sector funding, attracting resources and experience from both public and private sectors as well as promoting the broader economic development of Ukraine.
Powojenna odbudowa sektora energetycznego Ukrainy jest kwestią krytyczną, wymagającą znacznych inwestycji w infrastrukturę i modernizację. Problemem wymagającym rozwiązania jest jednak ograniczone finansowanie sektora publicznego. Jako potencjalne rozwiązanie tego problemu zaproponowano połączenie dotacji UE i finansowania prywatnego w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego (PPP). Istotność tego tematu polega na potencjale PPP w zakresie przyciągania zasobów i doświadczenia zarówno z sektora publicznego, jak i prywatnego. Może to prowadzić do bardziej efektywnego wykorzystania zasobów i pomóc w rozwiązaniu problemów związanych z ograniczonym finansowaniem sektora publicznego. Ponadto PPP mogą zapewnić ramy podziału ryzyka między sektor publiczny i prywatny oraz mogą pomóc w mobilizacji zasobów i wiedzy fachowej sektora prywatnego, co może mieć kluczowe znaczenie w powojennych wysiłkach na rzecz odbudowy. Ponadto połączenie dotacji UE i finansowania prywatnego za pośrednictwem PPP może przyczynić się do szerszego rozwoju gospodarczego poprzez promowanie inwestycji w sektorze energetycznym. Może to pomóc w stymulowaniu wzrostu gospodarczego, tworzeniu miejsc pracy i poprawie bezpieczeństwa energetycznego, co ma kluczowe znaczenie dla długoterminowej stabilności ukraińskiego sektora energetycznego. Zatem temat połączonych modeli łączenia dofinansowania unijnego i prywatnego w oparciu o partnerstwo publiczno-prywatne na rzecz powojennej odbudowy sektora energetycznego Ukrainy jest niezwykle istotny dla rozwiązywania problemów związanych z ograniczonym finansowaniem sektora publicznego, przyciąganiem środków i doświadczeń zarówno z sektora publicznego, jak i prywatnego, a także promowanie szerszego rozwoju gospodarczego Ukrainy.
Źródło:
Polityka Energetyczna; 2023, 26, 4; 165--194
1429-6675
Pojawia się w:
Polityka Energetyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół w Asunach - ostatni projekt Fritza Heitmanna
The Church in Asuny: Fritz Heitmann’s Last Design
Autorzy:
Kantorowicz, Klara
Wółkowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30134278.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Politechnika Warszawska, Wydział Architektury
Tematy:
Fritz Heitmann
gotyk ceglany
Prusy
architektura sakralna
odbudowa po I wojnie światowej
kościół wiejski
masonry gothic
Prussia
church architecture
post Worlds War I reconstruction
rural church
Opis:
Artykuł przedstawia dzieje gotyckiego wiejskiego kościoła parafialnego (obecnie cerkwi greckokatolickiej) w Asunach [niem. Assaunen] w dawnych Prusach. Jest to niewielka budowla wzniesiona etapami w ciągu XV wieku. Kościół aż do XX wieku zachował niemal w całości swój pierwotny gotycki wygląd. W ciągu ostatnich 120 lat przeszedł natomiast trzy gruntowne przebudowy. Najpierw remont w 1906 roku, później odbudowę po zniszczeniach I wojny światowej, a po II drugiej wojnie światowej przekształcenie na cerkiew greckokatolicką. Pierwsze dwie przebudowy wykonał jeden z najważniejszych architektów zajmujących się architekturą sakralną w Prusach Wschodnich Friedrich (Fritz) Heitmann. Ta, którą zrealizował po zniszczeniach I wojny światowej była też prawdopodobnie jego ostatnią pracą. Analiza tego projektu pozwala wychwycić elementy charakterystyczne dla końcowej fazy jego twórczości, a także dobrze ilustruje jego działalność na polu konserwacji zabytków. Odbudowa kościoła w Asunach była też elementem szerszej akcji od budowy całej prowincji po zniszczeniach I wojny światowej.
The article presents the history of the rural Gothic parish church (currently a Greek Orthodox church) in Asuny [German: Assaunen], formerly Prussia. It is a small building erected in stages over the course of the 15th century. The church maintained its original Gothic look almost completely right up to the 20th century. However, it underwent significant remodeling three times over the past 120 years. First, it was subject to renovation work in 1906. Subsequently, it was rebuilt after the destruction of the First World War. Following the Second World War it was converted into a Greek Orthodox church. The first two reconstruction projects were performed by one of the most important architects engaged in religious architecture in East Prussia—Friedrich (Fritz) Heitmann. The work he undertook after the destruction of the First World War was probably his last job. Analysis of his design allows an identification of elements characteristic of the final phase of this creativity. It is also a good illustration of his work in the field of heritage protection. The rebuilding of the church in Asuny was also an element of a broader effort—the reconstruction of the entire province in the wake of the destruction of the First World War.
Źródło:
Studia do Dziejów Architektury i Urbanistyki w Polsce; 2023, 6; 153-200
2657-5795
2956-591X
Pojawia się w:
Studia do Dziejów Architektury i Urbanistyki w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odbudowa zachodniej pierzei Placu Marszałka Józefa Piłsudskiego – czy specustawa jest potrzebna?
Reconstruction of the western frontage of Piłsudski Square – Is the special act necessary?
Autorzy:
Wieczorek, Anna
Gorzelak, Magnolia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16453343.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
Plac Marszałka Józefa Piłsudskiego
Pałac Saski
Pałac Brühla
kamienice przy ulicy Królewskiej
odbudowa
Piłsudski Square
Saxon Palace
Brühl Palace
tenement houses at Królewska Street
reconstruction
Opis:
W 2021 r. uchwalono ustawę o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie odbudowy Pałacu Saskiego, Pałacu Brühla oraz kamienic przy ulicy Królewskiej w Warszawie. To kolejna z wielu tzw. specustaw, które zawieszają stosowanie powszechnie obowiązujących przepisów. Pałace Saski i Brühla oraz kamienice przy ulicy Królewskiej w 1939 r. tworzyły zachodnią pierzeję Placu, który podobnie jak dzisiaj nosił nazwę Marszałka Józefa Piłsudskiego. Celem artykułu jest wykazanie, że do zorganizowania odbudowy, w szczególności do ustalenia lokalizacji powyższych budynków, wystarczają przepisy ogólnie obowiązujące.
The Act on the preparation and implementation of investments in the reconstruction of the Saxon Palace, the Brühl Palace and tenement houses at Królewska Street in Warsaw entered into force in 2021. This is another of many of so-called special acts that suspend the implementation of generally applicable regulations. In 1939, the Saxon Palace, the Brühl Palace and the tenement houses at Królewska Street formed the western frontage of the square which was named after Marshal Józef Piłsudski. The aim of the article is to demonstrate that generally applicable regulations are sufficient to organize the reconstruction, in particular to determine the location of above-mentioned buildings.
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2023, 45; 91-101
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Planistyczno-architektoniczna historia doświadczalnej wsi Piaseczno koło Warki
The Planning and Architectural History of Piaseczno: The Experimental Village near Warka
Autorzy:
Piwowarska, Klaudia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30134856.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Politechnika Warszawska, Wydział Architektury
Tematy:
budownictwo wiejskie
budynki inwentarskie
odbudowa wsi
zagospodarowanie przestrzenne wsi
planowanie terenów wiejskich
budownictwo mieszkaniowe
Franciszek Piaścik
Stefan Tworkowski
rural construction
livestock buildings
village reconstruction
rural spatial development
residential building construction
Opis:
Tuż po zakończeniu działań wojennych w 1945 roku cały kraj zmagał się z problemami w każdej dziedzinie życia społecznego. Dla architektów najpilniejszym zagadnieniem była odbudowa kraju, w tym również wsi. Powstawały różne koncepcje jak do tego tematu podejść kompleksowo. Jedną z nich była idea wsi doświadczalnej, której twórcą był Stanisław Tworkowski. Jego celem było wybranie miejscowości zniszczonej przez wojnę i odbudowa jej w sposób całościowy, w krótkim czasie, z poszanowaniem polskich tradycji, a także z użyciem nowoczesnych materiałów. Jednak najważniejszymi założeniami tego eksperymentu było zdobycie doświadczeń, stworzenie wzorca wsi oraz możliwość implikacji tego typu rozwiązań w całej Polsce. Pomysł ten ziścił się przy wsparciu ówczesnego Ministra Odbudowy w postaci doświadczalnej miejscowości Piaseczno pod Warką. Odbudowa całej wsi była ewenementem w skali kraju, w którym udział wzięli znani polscy architekci, niezajmujący się jednak wcześniej tematyką wiejską. Każdy projektant stworzył indywidualny projekt, który później posłużył jako wytyczna do sporządzenia całościowego planu nowego osiedla. Oprócz architektów do pracy nad odbudową Piaseczna włączono wielu inżynierów, planistów oraz mierniczych, którzy wspólnie stworzyli kompletny projekt wsi wyposażonej w urządzenia komunalne, drogi, zieleń i budynki społeczne. W fazie projektowej eksperymentu ważnym głosem było zdanie mieszkańców, którzy przyczynili się m.in. do wyboru projektu rozplanowania siedlisk. Ambitne plany i założenia zostały zweryfikowane przez trudną sytuację ekonomiczną kraju. Nie wszystkie pomysły doczekały się realizacji, jednak warto zauważyć, że już same projekty stanowią wartość dydaktyczną ze względu na nowatorskie rozwiązania techniczne oraz użycie niekonwencjonalnych materiałów budowlanych, co w dużej mierze wynikało z niedoboru standardowych budulców. Pomysł unifikacji elementów konstrukcyjnych połączono z tradycyjną w wyrazie estetycznym architekturą, mającą wpisywać się w otoczenie sadów i pól. W ocenie, której dokonał Tworkowski po dwudziestu latach, plan ten powiódł się i mimo wielu mankamentów i niedociągnięć, wynikających z ograniczonego czasu realizacji założenia oraz problemów finansowych i niedostatku materiałów budowlanych, powstała spójna architektonicznie wieś. Po latach badania nad Piasecznem przeprowadzono również na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej oraz w Instytucie Badań Budownictwa – co spełniało założenie o dydaktycznej funkcji eksperymentów. Po blisko 80 latach od ukończenia prac nad Piasecznem po raz kolejny podjęto badania nad wsią. W wyniku wizji lokalnej autorka sporządziła badanie struktury zabudowy z zaznaczeniem oryginalnych, przebudowanych i nowych zabudowań wraz z opisem zachowanych obiektów oraz analizą rozplanowania osiedla.
Immediately following the end of military operations in 1945, the whole of the country grappled with problems encompassing jest about every aspect of social life. In the case of architects, the most pressing matter was the rebuilding of the country, including rural areas. Various concepts emerged as to how to approach this problem in a comprehensive manner. One of them was the concept of an experimental village. Its author was Stanisław Tworkowski. His premise assumed the selection of a location destroyed by the war and its complete rebuilding over a short period of time, respecting Polish tradition as well as using modern materials. However, the most important assumption of this experiment was the amassing of experience and the creation of a model village with the potential for implementing it as a solution throughout the whole of Poland. This idea came to fruition with the support of the then Ministry of Reconstruction in the form of the experimental location of Piaseczno near Warka. The reconstruction of an entire village was thoroughly unique on a national scale. Well–known Polish architects, albeit architects previously not involved in rural subject matter, took part. Each designer developed an individual design that later served as a guide for the development of an all–encompassing plan for the new settlement. In addition to architects working on the reconstruction of Piaseczno, several engineers, planners, and surveyors were also brought in. Together, they created a complete design for the village, including the provisions of municipal facilities, roads, vegetation, and community buildings. The views of the inhabitants were important in the design phase of the experiment. Among other things, they played a role in selecting the design for the planned settlement. The ambitious plans and assumption were verified by the difficult economic situation of the country. Not all ideas were implemented. However, worth noting is the fact that just the designs themselves are of educational value due to their novel technical solutions and the use of unconventional building materials. This, to a great extent, was the result of the unattainability of standard construction materials. The idea was to unify structural elements in combination with a traditional architectural aesthetic that fit in with surroundings consisting of orchards and fields. Having made an assessment of the plan after twenty years, Tworkowski decided that it was a success in spite of many flaws and shortcomings stemming from the rapid execution of the complex as well as financial difficulties and an insufficiency of building materials. What was created was an architecturally cohesive village. After years of research on Piaseczno, including by the Faculty of Architecture of the Warsaw University of Technology and the IBB Institute for Building Research, this served to meet the educational functions of the experiment. After nearly eighty years as of completion of work on Piaseczno, research was again carried out on the village. Thanks to a visit to the site, the author conducted a study of the built structures, identifying the original, remodeled, and new buildings, inclusive of a description of the surviving buildings as well as an analysis of the layout of the settlement.
Źródło:
Studia do Dziejów Architektury i Urbanistyki w Polsce; 2023, 6; 201-246
2657-5795
2956-591X
Pojawia się w:
Studia do Dziejów Architektury i Urbanistyki w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towards alternative strategies for the post-disaster recovery of cultural heritage sites: a case study of the Basilica of St. Benedict in Norcia, Italy
Ku alternatywnym strategiom odbudowy obiektów zabytkowych po klęskach żywiołowych. Studium przypadku Bazyliki św. Benedykta w Nursji we Włoszech
Autorzy:
Rizzi, Paola
Porębska, Anna
Rogulska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407420.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
architectural heritage
post-disaster recovery
post-disaster reconstruction
masonry
reinforcement
Basilica of St. Benedict in Norcia
dziedzictwo architektoniczne
regeneracja po klęskach żywiołowych
odbudowa po klęskach żywiołowych
konstrukcja murowa
wzmocnienie
Bazylika św. Benedykta w Nursj
Opis:
This article discusses the recovery and reconstruction of architectural and urban heritage sites damaged by natural disasters, such as earthquakes, and man-made disasters, such as armed conflicts. Analyzing the differences in the approach to the accessibility of public spaces, attention is drawn to the potentially negative consequences of the long timespans of decision-making processes. Since restoring the social dimension of the latter through temporary and semi-temporary measures can have a positive impact on social, psychological and economic recovery, alternative scenarios for pre-reconstruction interventions in the area of St. Benedict Church in Norcia, Italy, that collapsed during the 2016 Amatrice–Visso–Norcia seismic sequence, are proposed. The paper offers some insight on the potential advantages of saving places instead of saving only structures and contributes to the discussion regarding the post-disaster reconstruction of architectural heritage sites.
Niniejszy artykuł omawia rewaloryzację i odbudowę zabytków architektury i urbanistyki zniszczonych przez klęski żywiołowe takie jak trzęsienia ziemi oraz katastrofy takie jak konflikty zbrojne. Poprzez analizę różnic w podejściach do dostępności przestrzeni publicznych zwraca się uwagę na potencjalnie negatywne skutki długotrwałych procesów decyzyjnych. Ponieważ odnowa wymiaru społecznego tego ostatniego poprzez tymczasowe i na wpół tymczasowe środki może mieć pozytywny wpływ na społeczną, psychologiczną i ekonomiczną odbudowę, zaproponowano alternatywne scenariusze przedrekonstrukcyjnych interwencji na obszarze Bazyliki św. Benedyka w Nursji we Włoszech, która zawaliła się podczas sekwencji sejsmicznej Amatrice-Visso-Nursja. Artykuł wzbogaca wiedzę na temat potencjalnych korzyści z ratowania miejsc, zamiast ratowania jedynie obiektów, i stanowi przyczynek do dyskusji o odbudowie zabytków po klęskach żywiołowych i katastrofach.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2023, 73; 48--56
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Динаміка розгортання деліберативих практик моделювання процесу відновлення України
Dynamika wdrażania deliberatywnych praktyk modelowania procesu odbudowy Ukrainy
Autorzy:
Rotar, Natalii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343701.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russian aggression
restoration of Ukraine
deliberative democracy
deliberation
subjects of deliberation
consensus
rosyjska agresja
odbudowa Ukrainy
demokracja deliberatywna
deliberacja
tematy deliberacji
konsensus
російська агресія
відбудова України
дорадча демократія
обговорення
обговорювальні теми
консенсус
Opis:
У статті досліджено дискусійний процес, тематичне поле якого сформувалося навколо проблеми подолання деструктивних наслідків російського агресора в усіх сферах життєдіяльності українського суспільства, який у лютому 2022 р. здійснив повномасштабне вторгнення на Україну. Встановлено, що сьогодні буде створено впізнавану та визнану систему індикаторів ефективного обговорення, наслідком чого може стати потенційна розробка консолідованого, узгодженого, систематизованого бачення відбудови України та поетапного плану його реалізації. Доведено, що сформувався інституціоналізований простір міркувань щодо відбудови України, структурно представлений площиною національних міркувань і площиною міжнародних міркувань, які перебувають у постійній комунікаційній взаємодії, що забезпечує, серед іншого, нормативні принципи їх функціонування. Обґрунтовано, що в інституціоналізованому просторі УРК коло активних суб’єктів (Українська держава, Європейський Союз, Світовий банк, міжнародні організації, країни-партнери) та коло потенційних суб’єктів (громадські організації, приватний бізнес, міста і регіони ЄС) були чітко визначені, обговорення принципів реконструкції України. Під час зустрічі були консолідовані позиції учасників цього процесу щодо визначення умов початку відбудови, яка має розпочатися в умовах воєнного стану та широкомасштабної агресії Росії проти України, але сформульовано ряд позицій щодо визначення етапів та їх сутність. Кожна сторона процесу обговорення зберігає свою позицію щодо лідерства в процесі. Відповідно до офіційно зафіксованої позиції ЄС, відновлення такого масштабу на європейському континенті вимагає лідерства ЄС у співпраці з міжнародними партнерами. Луганська декларація, яка стала результатом першого раунду обговорень, встановила, що процес реконструкції очолює та спрямовує Україна. Натомість експерти GMF наголошують, що лідерським ядром процесу відбудови України мають стати країни G7, які разом з Україною виділять потужного координатора – США, пояснюючи свою позицію відсутністю необхідних політичних і фінансових ресурсів у державі. Було встановлено, що основні висновки консенсусу в процесі обговорення питань відновлення України стосуються зобов’язань учасників обговорення, як це відображено в Луганській декларації та відповідних керівних принципах: партнерство; спрямованість на реформи; прозорість, підзвітність і верховенство права; демократична участь; залучення всіх зацікавлених сторін; гендерна рівність та інклюзія; cталий розвиток. Також важливо досягти консенсусу щодо того, що процес відновлення не має пріоритету над процесом реформ, боротьбою з корупцією, забезпеченням прозорості здійснення влади та створенням незалежної системи правосуддя, оскільки ці два процеси взаємозалежні.
The article studies the deliberative process, the subject field of which was formed around the problem of overcoming the devastating consequences inflicted on all areas of the functioning of Ukrainian society by the Russian aggressor, who launched a large-scale armed aggression against a sovereign democratic state in February 2022. It is established that today a system of markers of effective deliberation has been formed, the result of which could be the potential development of a consolidated, agreed, systematized vision of the update and a step-by-step plan for its implementation. It has been proved that an institutionalized space of deliberation of recovery of Ukraine was formed, structurally represented by the level of the national plane of deliberation and the level of the international plane of deliberation, which are in constant communication interaction, which is ensured by the normative principles of their functioning. It is substantiated that within the framework of the institutionalized space of the URC, a circle of active subjects (the Ukrainian state, the European Union, the World Bank, international organizations, partner states) and a circle of potential subjects (public organizations, private business, cities and regions of the European Union) of deliberation of the principles of Ukraine’s recovery. In the process of deliberation, there was a consolidation of the positions of the participants in this process in terms of determining the timing of the start of recovery, which should begin under martial law and russia's aggression against Ukraine, but a number of positions were formulated regarding the stages and their essence. Each of the parties to the process of deliberation adheres to its own position regarding leadership in this process. According to the official position of the EU, a recovery of this magnitude, taking place on the European continent, needs EU leadership, implemented in cooperation with international partners. The Lugano Declaration, which is the result of the first round of deliberation, determined that the recovery process is led and directed by Ukraine. At the same time, GMF experts note that the leadership core of managing the recovery process of Ukraine should be formed by the G7 countries, which, together with Ukraine will appoint a powerful coordinator – the United States, explaining their position by the lack of necessary political and financial resources in the EU. It has been established that the basic consensus decisions in the process of deliberation of recovery of Ukraine relate to the obligations of the subjects of deliberation, reflected in the Lugano Declaration and the relevant guidelines: partnership; focus on reform; transparency, accountability and the rule of law; democratic participation; involvement of all stakeholders; gender equality and inclusion; sustainable development. The consensus reached is also important that the reconstruction process does not take priority over the reform process, the fight against corruption, ensuring the transparency of the exercise of power and the creation of an independent judiciary, since two processes are interconnected.
Artykuł bada proces deliberatywny, którego pole tematyczne ukształtowało się wokół problemu przezwyciężenia destrukcyjnych konsekwencji, jakie we wszystkich sferach funkcjonowania społeczeństwa ukraińskiego wyrządził rosyjski agresor, który w luty 2022 r. napadł na Ukrainę. Planowane jest powstanie rozpoznawalnego i uznanego systemu wskaźników skutecznej deliberacji, którego wynikiem może być potencjalne wypracowanie skonsolidowanej, uzgodnionej, usystematyzowanej wizji odbudowy Ukrainy i stopniowego –etapowy plan jego realizacji. Udowodniono, że ukształtowała się zinstytucjonalizowana przestrzeń rozważań nad odbudową Ukrainy, reprezentowana strukturalnie przez płaszczyznę rozważań narodowych i płaszczyznę rozważań międzynarodowych, które pozostają w ciągłej interakcji komunikacyjnej, co zapewnia m.in. normatywne zasady ich funkcjonowania. Uzasadnione jest, że w ramach zinstytucjonalizowanej przestrzeni URC krąg podmiotów aktywnych (państwo ukraińskie, Unia Europejska, Bank Światowy, organizacje międzynarodowe, państwa partnerskie) oraz krąg podmiotów potencjalnych (organizacje publiczne, prywatne biznes, miasta i regiony UE) zostały jasno określone, toczone są obrady nad zasadami odbudowy Ukrainy. Podczas obrad skonsolidowano stanowiska uczestników tego procesu w kwestii określenia warunków rozpoczęcia odbudowy, która powinna rozpocząć się w warunkach stanu wojennego i agresji Rosji na wielką skalę na Ukrainę, ale szereg stanowisk sformułowano w odniesieniu do definicji etapów i ich istoty. Każda ze stron procesu deliberacji obstaje przy swoim stanowisku dotyczącym przywództwa w tym procesie. Zgodnie z oficjalnie zapisanym stanowiskiem UE, przywrócenie takiej skali na kontynencie europejskim wymaga przywództwa UE realizowanego we współpracy z partnerami międzynarodowymi. Deklaracja z Lugano, będąca wynikiem pierwszej rundy obrad, ustaliła, że proces odbudowy jest prowadzony i kierowany przez Ukrainę. Zamiast tego eksperci GMF podkreślają, że trzon przywódczy procesu odbudowy Ukrainy powinny stanowić kraje G7, które wraz z Ukrainą wyznaczą potężnego koordynatora – USA, tłumacząc swoje stanowisko brakiem niezbędnych środków politycznych i finansowych w UE. Ustalono, że podstawowe ustalenia konsensusu w procesie obrad nad odbudową Ukrainy dotyczą zobowiązań podmiotów obrad, odzwierciedlonych w Deklaracji Lugano i odpowiednich przewodnich zasadach: partnerstwo; skupić się na reformach; przejrzystość, odpowiedzialność i praworządność; udział demokratyczny; zaangażowanie wszystkich zainteresowanych stron; równouprawnienie i włączenie płci; zrównoważony rozwój. Istotne jest również osiągnięcie konsensusu, że proces naprawczy nie ma pierwszeństwa przed procesem reform, walką z korupcją, zapewnieniem przejrzystości sprawowania władzy i utworzeniem niezależnego wymiaru sprawiedliwości, gdyż te dwa procesy są współzależne
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2023, 9, 1; 11-35
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparing and contrasting the post-1945 re-building of Warsaw and Minsk city centres
Podobieństwa i kontrasty w powojennej odbudowie śródmiejskich dzielnic Warszawy i Mińska
Падобнае і адрознае ў пасляваенным аднаўленні цэнтральных раёнаў Варшавы і Мінска
Autorzy:
Martyn, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341089.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
Tematy:
urbanity
architecture
rebuilding
reconstruction
reconstitution
urban redevelopment
miejskość
architektura
odbudowa
rekonstrukcja
przebudowa miast
горадабудаўніцтва
архітэктура
будуецца нанова
рэканструкцыя
адраджэнне гарадоў
Opis:
The so-called “Stalinist episode” (1948/9–1955/6 in Warsaw; 1945 dragged out to the late-1950s in Soviet-held Minsk) was of crucial significance to both cities, being marked by intensive construction work primarily focussed on the respective city centres. In Warsaw, this was a brief and highly-charged seven or so years intricately intertwined with setting up the Polish People’s Republic. The foundations were thus laid for a so-called socialist capital city, characterised by ‘communalisation’ of property, zealous architects enjoying Party favour and ripping down the burnt-out ruins of a great many readily restorable buildings; above all tenement houses from the anathematised «bougeois-capitalist» era of c.1850–1914.Re-building in the capital of the BSSR still enjoys wide recognition for transforming it into a million+ city. The obliterated main street became the showpiece Stalin (now Independence) Avenue; Lenin, Engels, Karl Marks, other central streets undergoing partial redevelopment. While key historic monuments were ripped down, the still prominent remnant architecture from c.1850–1914 was typically restored, heightened or readapted to suit the Stalinist aesthetic. ‘Historic Minsk’ began to be reinvented after 1991. Summary reference is additionally made to the respective pre-1939 and pre-1941 urban-architectural profiles of Warsaw and Minsk, their wartime destruction and continued urban redevelopment beyond the key Stalinist ‘episode’ that had defined vital aspects of the post-1945 built urban environment.
Вырашальнае значэнне для Варшавы і Мінска мела г. зв “сталінская эпоха” (1948/9–1955/6 у Варшаве; у савецкім Мінску – з 1945 да канца 1950 х), якая характарызавалася інтэнсіўнай забудовай цэнтральных раёнаў. У Варшаве гэта былі кароткія, але вельмі пакутлівыя сем гадоў, цесна пераплеценыя з узнікненнем Польскай Народнай Рэспублікі. Так быў закладзены падмурак для г. зв. сацыялістычнае сталіцы, якая характарызавалася “камуналізацыяй” маёмасці, дзейнасцю руплівых архітэктараў, якія карысталіся прыхільнасцю партыі, а таксама зносам руінаў многіх будынкаў, якія можна было рэстаўраваць – прынамсі, камяніцаў “буржуазна-капіталістычнай” эпохі 1850–1914 гг. Рэканструкцыя ў сталіцы БССР і сёння карыстаецца вялікім прызнаннем у сувязі з яе ператварэннем у мільённы горад. Безаблічная раней, галоўная вуліца набыла характар візітоўкі горада ў выглядзе праспекта Сталіна (цяпер праспект Незалежнасці); часткова рэканструяваны вуліцы Леніна, Энгельса, Карла Маркса і іншыя цэнтральныя камунікацыйныя праспекты. У той час як ключавыя помнікі былі знесены, усё яшчэ адметная архітэктура з 1850–1914 гадоў звычайна рэканструявалася і часта адаптавалася да сталінскай эстэтыкі. “Гістарычны Мінск” пачаў выдумляцца нанава, старанна адбудоўвацца толькі пасля 1991 г. У падсумаванні аўтар звяртаецца да даваеннага архітэктурна-прасторавага характару Варшавы і Мінска, іх разбурэння падчас Другой сусветнай вайны, а таксама наступных этапаў рэканструкцыі пасля ключавое “сталінскае эпохі”, якая вызначыла істотныя рысы гарадской архітэктуры і прасторавай планіроўкі, уведзеных пасля 1945 г.
Decydujące znaczenie w przypadku Warszawy i Mińska miał tzw. „epizod stalinowski” (1948/9–1955/6 w Warszawie; trwający od 1945 aż do końca lat 50. XX w. w sowieckim Mińsku), charakteryzujący się intensywnymi pracami budowlanymi w dzielnicach centralnych. W Warszawie było to niedługie, lecz bardzo dotkliwe siedmiolecie, ściśle splecione z powstaniem PRL. W ten sposób położono podwaliny pod tak zwaną stolicę socjalistyczną, która zaznaczyła się jako okres „komunalizacji” majątku, działalności zagorzałych architektów cieszących się przychylnością Partii oraz burzenia wypalonych ruin wielu gotowych do odrestaurowania budynków – przede wszystkim kamienic czynszowych z piętnowanej epoki „burżuazyjno-kapitalistycznej” z ok. 1850–1914. Odbudowa w stolicy BSRR wciąż cieszy się dużym uznaniem ze względu na przekształcenie jej w ponadmilionowe miasto. Zatarta w swym dawnym biegu główna ulica nabrała charakteru wizytówki miasta w postaci alei Stalina (obecnie Niepodległości); ulice Lenina, Engelsa, Karola Marksa oraz kolejne centralne aleje komunikacyjne przeszły częściową przebudowę. Podczas gdy kluczowe zabytki zostały zburzone, wciąż wyróżniająca się architektura z ok. 1850–1914 była zazwyczaj poddawana renowacji i nierzadko podwyższana lub dostosowana do estetyki stalinowskiej. „Historyczny Mińsk” zaczął być wymyślany na nowo, z czasem starannie odbudowany dopiero po 1991 r. W podsumowaniu autor nawiązuje do przedwojennego charakteru architektoniczno-przestrzennego Warszawy i Mińska, ich zniszczeń w trakcie drugiej wojny światowej oraz dalszych faz przebudowy, dokonywanych po kluczowym „epizodzie” stalinowskim, który zdecydował o istotnych cechach architektury miejskiej i układu przestrzennego wprowadzonego po 1945 r.
Źródło:
Acta Albaruthenica; 2022, 22; 251-267
1898-8091
Pojawia się w:
Acta Albaruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania społeczne na rzecz odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie na przykładzie Towarzystwa Przyjaciół Warszawy
Social activities for the reconstruction of the Royal Castle in Warsaw on the example of the Society of Friends of Warsaw
Autorzy:
Michalec, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195814.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
społeczeństwo
Towarzystwo Przyjaciół Warszawy
Zamek Królewski
odbudowa
historia
Society
Society of Friends of Warsaw
The Royal Castle
reconstruction
history
Opis:
Środowisko historyczne Warszawy (i nie tylko) wielokrotnie podkreślało konieczność odbudowy Zamku oraz domagało się rozpoczęcia przygotowanych prac naukowych i konserwatorskich. Na plenarnych zebraniach Towarzystwa Przyjaciół Warszawy, od momentu powołania do życia stowarzyszenia, corocznie podejmowano uchwałę o potrzebie odbudowy Zamku i podjęciu gruntownych badań nad jego dziejami. Członkowie TPW organizowali akcje społeczne, szerząc ideę odbudowy pomnika kultury polskiej. Największym autorytetem w dziele odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie był prof. Stanisław Lorentz, dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie, zarazem współzałożyciel i pierwszy prezes TPW. W niniejszym artykule przedstawiono wielki wkład społeczny członków Towarzystwa Przyjaciół Warszawy w dzieło odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie. Społeczne zaangażowanie i ofiarność przekroczyły wszelkie oczekiwania. Dzięki niestrudzonej postawie Stanisława Lorentza i wielu działaczy Towarzystwa Przyjaciół Warszawy, dziś Zamek Królewski w Warszawie – Muzeum, Rezydencja Królów i Rzeczypospolitej wkroczył w jubileusz 50-lecia odbudowy.
The not only historical society of Warsaw has repeatedly emphasized the need to rebuild the Royal Castle and demanded that the prepared scientific and conservation works need to be started. At the plenary meetings of the Society of Friends of Warsaw from the moment the association was established, a resolution was passed every year about the need to rebuild the Royal Castle and to undertake thorough research into its history. TPW members organized social campaigns, spreading the idea of rebuilding a monument of Polish culture. The greatest authority in the reconstruction of the Royal Castle in Warsaw was prof. Stanisław Lorentz, director of the National Museum in Warsaw, co-founder and first president of TPW. This article presents the great social contribution made by the members of the Society of Friends of Warsaw to the reconstruction of the Royal Castle in Warsaw. The social commitment and generosity of the society exceeded all expectations. Thanks to the tireless attitude of Stanisław Lorentz and many activists of the Society of Friends of Warsaw, today the Royal Castle in Warsaw – Museum – The Residence of the Kings and (Commonwealth) the Republic of Poland entered the 50th anniversary of reconstruction.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2022, 3(72); 23-35
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia Oddziału Kieleckiego SEP
History of the Kielce Branch SEP
Autorzy:
Ginał, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097854.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Gdańska. Wydział Elektrotechniki i Automatyki
Tematy:
Ruśkiewicz Tomasz
Stowarzyszenie Elektryków Polskich
SEP
historia
działalność
elektrotechnika
stowarzyszenie
zjazd
oddział
koło
Oddział Kielecki
Oddział Radomsko-Kielecki SEP
okupacja
odbudowa
Association of Polish Electrical Engineers
history
activity
electrical engineering
association
congress
branch
Radomsko-Kielce SEP Section
occupation
reconstruction
Opis:
W referacie przedstawiona została skrótowo historia i działalność Oddziału Kieleckiego SEP. Przedstawiono postać inż. Tomasza Ruśkiewicza. Opisano działalność elektryków i działaczy SEP w ramach Radomskiego Koła Elektrotechników, powołanego przez II Ogólnopolski Zjazd Elektrotechników i Radomskiego Oddziału SEP przekształconego z Koła na Oddział na Walnym Zjeździe Delegatów SEP w 1928 roku w Toruniu. Kolejna część artykułu obejmuje historię i działalność Oddziału Radomsko-Kieleckiego w latach 1935 do 1939, a także okres działalności SEP w czasie okupacji (lata 1939-1945). Przedstawiono też historię i działalność Oddziału RadomskoKieleckiego SEP po wyzwoleniu spod okupacji i dostosowanie jej do nowej rzeczywistości politycznej i gospodarczej. Artykuł zakończono działalnością Oddziału Kieleckiego SEP od roku 1950 do 2022 roku.
The paper briefly presents the history and activities of the Kielce Branch of SEP. The first part of the paper presents the figure of Eng. Tomasz Ruśkiewicz - Son of the Świętokrzyskie Region. His professional activity was related to electrical engineering. Regardless of his professional work Eng. Tomasz Ruśkiewicz was involved in social and association activities. In 1919, he was one of the initiators and organizers of the Founding Congress of the Association of Polish Electrical Engineers. He is the patron of the Kielce Branch of the SEP. The second part of the paper (1921-1935) presents the activities of electricians and SEP activists within the Radom Electrical Engineering Club established by the 2nd National Congress of Electrical Engineers (November 1, 1921) and the Radom Branch of SEP transformed from a Club to a Branch at the General Congress of SEP Delegates held in 1928 in Toruń. The third part of the paper covers the history and activities of the Radom-Kielce Branch from 1935 to 1939. During this period, a draft of new regulations of the Radom-Kielce Branch was prepared and approved by the Main Board. In June 1935, the Radom SEP Branch was transformed into the Radom-Kielce SEP Branch with its seat in Skarżysko-Kamienna. The fourth part of the paper concerns the SEP's activity during the occupation (1939-1945). The occupier destroyed Poland's property and most of the Association's achievements. The members and sympathizers of the SEP went into conspiratorial activities. The repressions greatly reduced the ranks of the Association, but did not completely destroy its activities. The fifth part of the paper covers the years 1945-1950. It presents the story and the activities of the Radom-Kielce Branch of the SEP after the liberation from occupation and its adaptation to the new political and economic reality. It is the time of a rebuilding of the country, in which SEP activists took an active part. The sixth part of the paper presents the efforts of SEP activists from Kielce, operating within the existing Radom-Kielce Branch, to create an independent Kielce Branch based in Kielce. The seventh part - the last part of the paper presents the story and the activity of the Kielce Branch of SEP from 1950 to 2022.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej; 2022, 74; 229-236
1425-5766
2353-1290
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inżynier, społecznik, krajoznawca. Przyczynek do biografii Aleksandra Zubelewicza (1890-1956)
Engineer, social activist, tourist. Contribution to the biography of Aleksander Zubelewicz (1890-1956)
Autorzy:
Bojarski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135578.pdf
Data publikacji:
2022-08-18
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
biografie
przesiedleńcy z Wileńszczyzny na Warmii i Mazurach
komunikacja i drogownictwo
ruch turystyczny i krajoznawczy
odbudowa Warmii i Mazur
biographies
resettlers from the Vilnius Region in Warmia and Mazury
communication and transport
tourist and sightseeing traffic
reconstruction of Warmia and Mazury
Opis:
W artykule została zaprezentowana sylwetka inżyniera Aleksandra Zubelewicza – pierwszego powojennego naczelnika wydziału komunikacyjnego Urzędu Pełnomocnika Rządu RP na Okręg Mazurski i Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie. Aleksander Zubelewicz był absolwentem Instytutu Technologicznego w Petersburgu. W okresie międzywojennym pracował m.in. jako dyrektor Dyrekcji Robót Publicznych w Nowogródku i w Wilnie oraz w charakterze naczelnika wydziału komunikacyjnego Urzędu Wojewódzkiego w Wilnie. Oprócz pracy zawodowej angażował się społecznie zarówno przed jak i po II wojnie światowej. Działał m.in. na rzecz rozwoju turystyki i krajoznawstwa, a po wielkiej powodzi jaka dotknęła Wilno w 1931 r. w ramach Komisji Technicznej Komitetu Ratowania Bazyliki Wileńskiej nadzorował prace budowlane w Katedrze Wileńskiej. Tekst stanowi przyczynek do dalszych badań nad dziejami elit przybyłych z Wileńszczyzny na Warmię i Mazury po II wojnie światowej.
The article presents engineer Aleksander Zubelewicz - the first post-war head of the communications department of the Office of the Government Plenipotentiary of the Republic of Poland for the Mazury District and the Voivodeship Office in Olsztyn. Aleksander Zubelewicz graduated from the Technological Institute in Saint Petersburg. In the interwar period, he worked as the director of the Public Works Directorate in Nowogródek and Vilnius and as the head of the communication department of the Provincial Office in Vilnius, among other things. Apart from his professional life, he was involved in social issues both before and after World War II. For instance, he made efforts for the development of tourism and sightseeing, and after the great flood that hit Vilnius in 1931 he supervised construction works at the Vilnius Cathedral as part of the Technical Commission of the Committee for the Rescue of the Vilnius Basilica. The text is a contribution to further research on the history of the elites who came from the Vilnius Region to Warmia and Mazury after World War II.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2022, 317, 2; 196-218
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nie tylko Biuro Odbudowy Stolicy. Instytucje zaangażowane w odbudowę Warszawy po II wojnie światowej
Not only the Capital Reconstruction Office. Institutions involved in the reconstruction of Warsaw after the II World War
Autorzy:
Kuba, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152489.pdf
Data publikacji:
2022-12-15
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
Warszawa
odbudowa
straty wojenne
zniszczenia wojenne
Warsaw
rebuilding
war losses
war damages
Opis:
W artykule opisano najważniejsze instytucje zaangażowane w odbudowę Warszawy po II wojnie światowej. Powołano wówczas wiele podmiotów odpowiedzialnych za miasto, między innymi: Biuro Odbudowy Stolicy, Ministerstwo Odbudowy, Komitet Odbudowy Stolicy, Naczelną Radę Odbudowy Warszawy, Społeczny Fundusz Odbudowy Stolicy oraz Warszawską Dyrekcję Odbudowy. W rozważaniach przedstawiono ich genezę i zakres odpowiedzialności. Pod względem chronologicznym artykuł ogranicza się do lat 1945-1949.
The article presents the most important institutions involved in the reconstruction of Warsaw after the Second World War. The establishment of the Capital Reconstruction Office, the Ministry of Reconstruction, the Capital Reconstruction Committee, the Supreme Council for the Reconstruction of Warsaw, the Social Fund for the Reconstruction of the Capital, and the Warsaw Reconstruction Directorate shows the multitude of entities responsible for the city in the first years after World War II. The publications present the genesis of their creation and the scope of responsibility in 1945-1949.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2022, 2, 18; 77-87
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odbudowa i rozwój społeczno-gospodarczy powiatu makowskiego w pierwszych latach Polski Ludowej
The reconstruction and the socio-economic development of the Maków Mazowiecki district in the first years of People’s Poland
Autorzy:
Budelewski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168513.pdf
Data publikacji:
2022-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
zniszczenia wojenne
odbudowa
rozwój
war damage
reconstruction
development
Opis:
Wyzwolenie powiatu makowskiego rozpoczęło nowy okres w jego historii, okres odbudowy i rozwoju społeczno-gospodarczego. Powiat makowski należał do najbardziej zniszczonych powiatów w województwie warszawskim. Wraz z wyzwoleniem powiatu rozpoczął się proces odbudowy i organizacji organów władz samorządowych. W wyniku dużego wysiłku mieszkańców wsi oraz wyraźnej pomocy państwa szybko odrobione zostały straty wojenne i dokonał się duży postęp w produkcji rolnej. Stopniowo zwiększała się liczba mniejszych zakładów przemysłowych i usługowych oraz spółdzielni spożywczych. Powoli odrabiano też zaległości w infrastrukturze drogowej. W ramach opieki medycznej utworzono ośrodki zdrowia i punkty felczerskie oraz otwarto szpital w Makowie. W celu likwidacji analfabetyzmu przystąpiono do stworzenia sieci szkół podstawowych i średnich. Wraz z rozwojem oświaty rozwijała się też makowska kultura i sport.
The liberation of the Maków Mazowiecki district began a new period in its history – it was the period of reconstruction and the socio- economic development. The Maków Mazowiecki county was one of the most damaged counties in the Warsaw province. The liberation of this county caused its great rebuilt and the reconstruction process as well as the reconstruction of the local government authorities. The war losses were rebuilt soon as a result of the great efforts of the inhabitants, villagers and the state aid. A large increase in agricultural production also took place. The number of smaller industrial plants, service establishments and food cooperatives gradually increased. The backlog in road infrastructure was also being made up slowly. The health and felting centers have been established as well as the hospital in Maków Mazowiecki. In order to eliminate illiteracy, the network of primary and secondary schools were set up. Along with the development of education in Maków Mazowiecki district, also culture and sport highly developed in this area.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2022, zeszyt, XXXVI; 207-220
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polonika w Oddziale Kwatermistrzowskim c. i k. Naczelnej Komendy Armii w Archiwum Wojny w Wiedniu (czerwiec–lipiec 1918)
Polonica in Corps of Quartermasters of k.u.k. Army High Command in Vienna War Archives (June-July 1918)
Autorzy:
Gaul, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446644.pdf
Data publikacji:
2022-12-13
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
odbudowa państwowości polskiej
I wojna światowa
Królestwo Polskie
Rada Stanu
Legiony Polskie
korpusy polskie
Galicja
restoration of Polish statehood
World War I
Kingdom of Poland
Council of State
Polish Legions
polish corps
Galicia
Opis:
W trakcie kwerendy w 2021 r. w Archiwum Państwowym w Wiedniu autor przeprowadził rejestrację poloników w Archiwum Wojny (Kriegsarchiv), w zespole Naczelnej Komendy Armii (Armeeoberkommando – AOK), w podzespole Oddział Kwatermistrzowski (Quartiermeisterabteilung – Qu.Abt.). W przebadanych 10 kartonach (nr 2537–2546), zawierających dokumenty z 1918 r., zarejestrowano liczne polonika. Materiały dotyczą spraw wojskowości i państwowości polskiej oraz c. i k. administracji wojskowej na ziemiach polskich – okupacji w Królestwie Polskim i w Galicji. W dokumentach pojawiają się nazwiska znanych osobistości, jak minister spraw zagranicznych Austro-Węgier Stephan Burián, gen. Jan Dowbor-Muśnicki, minister Agenor Gołuchowski, dyrektor Banku Handlowego w Warszawie Stanisław Karłowski, delegat Rady Regencyjnej Jerzy Tarnowski, minister spraw wewnętrznych Jan Stecki, premier Jan Steczkowski, komisarz rządu polskiego Juliusz Zdanowski.
During queries conducted in 2021 in the State Archive in Vienna, the author has registered the Polonica in the War Archives (Kriegsarchiv), in the fond of Army High Command (Armeeoberkommando – AOK), in sub-collection Corps of Quartermasters (Quartiermeisterabteilung – Qu.Abt.). Ten boxes were searched (No. 2537–2546), containing documents dated 1918; numerous polonica were found. Recorded materials pertain to the matters of Polish military and statehood, k.u.k military administration in Polish territories – occupation of the Kingdom of Poland and Galicia. Documents contain the names of distinguished persons, such as Minister of Foreign Affairs of the Austro-Hungary Stephan Burián, General Jan Dowbor-Muśnicki, Minister Agenor Gołuchowski, Director of Bank Handlowy in Warsaw Stanisław Karłowski, delegate of Regency Council Jerzy Tarnowski, Minister of Interior Jan Stecki, Prime Minister Jan Steczkowski, Commissioner of the Government of Poland Juliusz Zdanowski.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2022, 29, 29; 243-262
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 273

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies