Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ochrona przyrody nieożywionej" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Formy ochrony przyrody na Saharze w kontekście ochrony przyrody nieożywionej
    Nature conservation forms of the Sahara Desert in the context of inanimate nature protection
    Autorzy:
    Pająk, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/183646.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
    Tematy:
    geoturystyka
    Sahara
    obszary chronione
    ochrona przyrody nieożywionej
    dziedzictwo geologiczne
    Sahara Desert
    protected areas
    inanimate nature protection
    geological heritage
    geotourism
    Opis:
    Protected areas of the Sahara Desert were compiled in this paper. A special emphasis was put on abiotic components of these areas and on the others representative inanimate nature examples that should be geologically documented and preserved for the future as geosites. Nature conservation level is diversified due to different geopolitical status and living standard in the 11 Saharan countries.
    Źródło:
    Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2009, 35, 2/1; 353-365
    0138-0974
    Pojawia się w:
    Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geological heritage and museums
    Autorzy:
    Jakubowski, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1186573.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    kolekcje geologiczne
    muzea przyrodnicze
    nieruchome i ruchome zabytki przyrody nieożywionej
    dziedzictwo przyrodnicze i kulturalne
    geoochrona
    ochrona czynna
    edukacja przyrodnicza
    geological collections
    natural history museums
    immovable and movable monuments of inanimate nature
    natural and cultural heritage
    geoconservation
    active protection
    environmental education
    Opis:
    Muzea przyrodnicze gromadzące cenne kolekcje spełniają ważną rolę w ochronie dziedzictwa geologicznego. Wiąże się ona integralnie z podstawową misją muzeów w zakresie zachowania dziedzictwa przyrodniczego i kulturalnego. Dla celów metodologicznych wyróżniono dwie kategorie zabytków przyrody nieożywionej: (1) nieruchome dziedzictwo geologiczne (nieruchome zabytki przyrody nieożywionej), nierozerwalnie związane z otaczającym środowiskiem i chronione in situ oraz (2) ruchome dziedzictwo geologiczne (ruchome zabytki przyrody nieożywionej), chronione ex situ w przestrzeni muzealnej. Przedstawiono naukowe i dydaktyczne kryteria waloryzacji głównych typów kolekcji muzealnych, stanowiących ruchomą część dziedzictwa geologicznego. Wskazano na nowe tendencje czynnej ochrony geostanowisk, polegające na zastosowaniu muzealnych technik konserwacji i ekspozycji in situ oraz budowie specjalnych pawilonów muzealnych.
    Źródło:
    Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 21-28
    1507-9791
    Pojawia się w:
    Polish Geological Institute Special Papers
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ochrona głazów narzutowych w Wielkopolskim Parku Narodowym
    Protection of erratic boulders in the Wielkopolski National Park
    Autorzy:
    Gorska-Zabielska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/87262.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Asocjacja Ekologii Krajobrazu
    Tematy:
    parki narodowe
    Wielkopolski Park Narodowy
    geoturystyka
    przyroda nieozywiona
    glazy narzutowe
    ochrona przyrody nieozywionej
    Źródło:
    Problemy Ekologii Krajobrazu; 2011, 29
    1899-3850
    Pojawia się w:
    Problemy Ekologii Krajobrazu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ochrona różnorodności biologicznej Karkonoskiego Parku Narodowego - praktyczne, aktywne metody ochrony przyrody
    Biological diversity of Karkonosze National Park - practical and active methods of environmental protection
    Autorzy:
    Kus, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/880835.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Leśny Zakład Doświadczalny. Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie
    Tematy:
    parki narodowe
    Karkonoski Park Narodowy
    ochrona przyrody
    ochrona bioroznorodnosci
    ochrona czynna
    strategia ochrony
    rosliny
    gatunki zagrozone
    ochrona przyrody nieozywionej
    jodla
    restytucja gatunku
    ekosystemy lesne
    drewno martwe
    funkcje ekologiczne
    Opis:
    Różnorodność biologiczna rozpatrywana jako właściwość układu biologicznego jest ściśle związana z jego równowagą, stanem homeostazy. Zubażanie różnorodności – zanikanie właściwych elementów układu biologicznego powoduje jego rozregulowanie, zachwianie stanu równowagi, a w skrajnym przypadku rozpad.Najczęstszym czynnikiem powodującym przekształcenia bioróżnorodności jest antropopresja, która spowodowała na terenie Karkonoszy powstanie stanu klęski ekologicznej. Siła niekorzystnych czynników, transgraniczny charakter oddziaływań, krótki czas na reakcje i przystosowanie się układów biologicznych powoduje konieczność stosowania aktywnych formy ochrony przyrody. W Karkonoskim Parku Narodowym ochrona różnorodności biologicznej realizowana jest na różnych poziomach. Na poziomie genowym – przez zachowanie bogactwa puli genowej gatunku i jego miejscowej populacji (archiwa genetyczne jodły pospolitej; plantacje rodów sosny zwyczajnej ekotypu naskalnego z Chojnika; rozmnażanie in vitro skalnicy śnieżnej, rzeżuchy rezedolistnej, rozrzutki alpejskiej; inicjowanie odnowień naturalnych w ekosystemach leśnych). Na poziomie gatunku poprzez ochronę zróżnicowania gatunkowego ekosystemów (restytucja jodły, rzadkich i zagrożonych gatunków drzew i krzewów; aktywna ochrona łąk śródleśnych; martwe drewno w lasach, poprawa warunków siedliskowych dla pilchowatych). Na poziomie przestrzennym poprzez ochronę różnych typów ekosystemów (przywracanie właściwego składu gatunkowego i struktury ekosystemów leśnych, sposoby wprowadzania gatunków docelowych, zabiegi mikroinżynierii środowiskowej – wykładanie liści bukowych w monokulturach świerkowych, odpowiednia infrastruktura turystyczna).
    Biological diversity seen as characteristic of biological system is closely connected with its balance, the state of homeostasis. Decreasing of diversity – vanishing of right elements of biological system causes its being out of balance and in acute situation decay. The most common factor causing transformation of biodiversity is antropopression, which resulted in the state of natural disaster in Karkonosze Mountains. The power of unfavorable factors, transborder character of reaction, short time for reaction and adjusting of biological systems cause the necessity to use active forms of nature protection. In Karkonosze National Park the protection of biodiversity is executed on many levels. On the gene level – by preserving the richness of gene scope of the species and its local population (genetic archive of silver fir, plantation of generations of Scots pine of on-rock ecotype from Chojnik; in vitro breeding of Saxifraga nivalis, Cardamine resedifolia, Woodsia alpina; initiating of regeneration in forest ecosystems). On the level of species – by protection of species diversity of ecosystems (restitution of fir, rare and endangered species of trees and bushes; active protection of forest meadows, dead wood in forests, and improvement in conditions of habitat for Gliridae (Muscardinidae). On the spatial level – by protection of different types of ecosystems (restitution of proper composition of species and structure of forest ecosystems, methods of implementing final species, environmental micro engineering – placing oak leaves in spruce monocultures, relevant tourists infrastructure).
    Źródło:
    Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej; 2007, 09, 2-3[16] cz.1
    1509-1414
    Pojawia się w:
    Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unesco Global Geopark. Educational priorities
    Światowy Geopark Unesco. Priorytety edukacyjne
    Autorzy:
    Poros, Michał
    Sobczyk, Wiktoria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1841517.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
    Tematy:
    park
    education
    protection of inanimate nature
    geopark
    edukacja
    ochrona przyrody nieożywionej
    Opis:
    Geopark is an area characterized by a special geological heritage, whose economic development is sustainable. is area must have a relatively uniform character, clearly defined boundaries and sufficient space to act as a stimulator of local economic development. Within the geopark, there should be a network of geological sites with significant values from the point of view of geotourism, education and science, as well as representing other, non-geological aspects (biotic, archaeological, cultural), making up the specificity of a given area as a region distinguishing in terms of nature and culture. An important aspect of the geopark's operation is a coherent strategy for the protection of geological sites, in accordance with the legal regulations in force in a given area. e idea of preserving the geological heritage for future generations and the concepts of creating Unesco Global Geopark in the Świętokrzyskie region have extensive assumptions. Indirectly, they are based on clear, historically documented relationships between man and inanimate nature, expressed in the traditions of ore and rock mining.
    Geopark to obszar o szczególnym dziedzictwie geologicznym, którego rozwój gospodarczy powinien być zrównoważony. Obszar ten musi mieć jednolity charakter, jasno określone granice i odpowiednią przestrzeń, aby działać jako stymulator lokalnego rozwoju gospodarczego. W obrębie geoparku powinna istnieć sieć stanowisk geologicznych o znaczących walorach z punktu widzenia geoturystyki, edukacji i nauki, a także reprezentujących inne aspekty niegeologiczne (biotyczne, archeologiczne, kulturowe), składające się na specyfikę danego obszaru jako regionu wyróżniającego się pod względem przyrodniczym i kulturowym. Ważnym aspektem działalności geoparku jest spójna strategia ochrony stanowisk geologicznych, zgodna z obowiązującymi na danym terenie przepisami prawnymi. Idea zachowania dziedzictwa geologicznego dla przyszłych pokoleń oraz koncepcja utworzenia Światowego Geoparku Unesco na terenie województwa świętokrzyskiego mają szerokie założenia. Pośrednio opierają się na klarownych, historycznie udokumentowanych związkach człowieka z przyrodą nieożywioną, wyrażonych w tradycji górnictwa rud i skał.
    Źródło:
    Inżynieria Mineralna; 2021, 1; 19-23
    1640-4920
    Pojawia się w:
    Inżynieria Mineralna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies