Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ocena biomechaniczna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Study of the impact of incremental technology on mechanical and tribological properties of biomaterials
    Badanie wpływu technologii przyrostowej na właściwości mechaniczne biomateriałów
    Autorzy:
    Bojko, Ł.
    Ryniewicz, W.
    Ryniewicz, A.
    Kot, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/190583.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
    Tematy:
    biomateriały
    technologia
    nanoindentacja
    SEM
    tarcie
    zużycie
    ocena biomechaniczna
    biomaterials
    technology
    nanoindentation
    friction
    wear
    biomechanical estimation
    Opis:
    The latest method for creating denture replenishment in CAD / CAM systems is Direct Metal Laser Sintering (DMLS) technology. With the use of DMLS, prosthodontics, implant prosthetics, and facial-cranialjaw surgery adapted to individual patient conditions can be realized. The aim is to evaluate the strength, microstructure, and tribological properties of Ti6Al4V and CoCrMo alloys obtained from DMLS technology in the aspect of therapeutic constructions. The conducted tests show that, in the DMLS technology, as compared to milling technology preceded by casting and forging or pressed powder and sintering, for the same percentage composition of elements, the micromechanical properties, microstructural and tribological change. This procedure, from which constructions for various dental applications are obtained, is the new technology preferred for making permanent restorations faced with ceramics, producing intravascular implants, and implants of the temporomandibular joint. It can be an alternative to conventional cast-based methods and CAD / CAM based milling.
    Najnowszą metodą tworzenia uzupełnień stomatologicznych w systemie CAD/CAM jest technologia Direct Metal Laser Sintering (DMLS). Z wykorzystaniem DMLS można realizować wykonanie konstrukcji protetyki, implantoprotetyki oraz chirurgii twarzowo-czaszkowo-szczękowej dostosowanej do indywidualnych warunków pacjenta. Celem jest ocena parametrów wytrzymałościowych, mikrostruktury i właściwości tribologicznych stopów Ti6Al4V oraz CoCrMo uzyskanych w technologii DMLS w aspekcie zastosowania na konstrukcje terapeutyczne. Przeprowadzone badania wskazują, że w technologii DMLS, w porównaniu z technologią frezowania poprzedzoną procesami odlewania i kucia lub prasowania proszku i spiekania, dla tego samego składu procentowego pierwiastków, zmieniają się właściwości mikromechaniczne, mikrostrukturalne i tribologiczne. Procedura ta, w wyniku której uzyskuje się konstrukcje dla różnych aplikacji stomatologicznych – jest nową technologią preferowaną do wykonawstwa uzupełnień stałych licowanych ceramiką, do wytwarzania wszczepów śródkostnych oraz implantów stawu skroniowo-żuchwowego. Może ona stanowić alternatywę dla klasycznych metod opartych na odlewnictwie oraz metod CAD/CAM opartych na frezowaniu.
    Źródło:
    Tribologia; 2017, 273, 3; 29-38
    0208-7774
    Pojawia się w:
    Tribologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posture stability and risk of fall test in the objective assessment of balance in patients with ectopic bone tissue after total hip replacement
    Stabilność postawy i test ryzyka upadku w obiektywnej ocenie balansu u pacjentów z ektopową tkanką kostną po endoprotezoplastyce całkowitej stawu biodrowego
    Autorzy:
    Maciąg, Bartosz Michał
    Żarnovsky, Krystian
    Adamska, Olga
    Maciąg, Grzegorz Jan
    Czuchaj, Paweł
    Łapiński, Marcin
    Świercz, Maciej
    Tsitko, Hanna
    Stolarczyk, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2191574.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Exemplum
    Tematy:
    total hip replacement
    heterotopic ossification
    posture stability
    risk of fall
    biomechanical assessment
    aloplastyka stawu biodrowego
    skostnienia pozaszkieletowe
    stabilność postawy
    ocena biomechaniczna
    ryzyko upadków
    Opis:
    Introduction. Total hip replacement is an operative treatment method for end-stage osteoarthritis, considered the most effective nowadays. One of the typical complications after the procedure is heterotopic ossification which may influence patient posture stability and increase the risk of falls. Aim. The study aimed to assess whether patients developing heterotopic ossifications after total hip replacement have a higher risk of falls in comparison to the matched-cohort group without them. Materials and methods. 46 out of 312 patients undergoing a total hip replacement in 2020 who developed heterotopic ossifications were observed. For these patients, a propensity score based on age, sex, and BMI was generated, and a matched-cohort control group consisting of 39 patients was selected. Each patient was operated on via an anterolateral approach, and an uncemented total hip prosthesis was implanted. Patients from both cohorts underwent postoperative radiological and biomechanical assessment and fulfilled WOMAC and Oxford questionnaires pre-and postoperatively. Statistical analyses of the results were performed. Results. There were statistically significant differences between cohorts in the postural stability test (4.9±1.1 vs 2.0±1.0 p<0.05), antero-posterior stability index (3.6±1.2 vs 1.6±0.9, p<0.05), medio-lateral stability index (3.0±1.3 vs 1.0±0.7, p<0.05) and risk of fall test (9.8±1.0 vs 7.8±1.0, p<0.05). No statistically significant differences were observed in the WOMAC and Oxford questionnaires. Conclusions. Our study proved that heterotopic ossifications, which appear in hip abductor muscles, could have an impact on balance and the risk of falls in patients after total hip replacement. In the elderly population, this can result in serious consequences such as a periprosthetic fracture or head trauma after total hip replacement.
    Wstęp. Endoprotezoplastyka całkowita stawu biodrowego jest operacyjną metodą leczenia schyłkowej choroby zwyrodnieniowej stawów uznawaną obecnie za najskuteczniejszą. Jednym z typowych powikłań po zabiegu są skostnienia pozaszkieletowe, które mogą wpływać na stabilność postawy pacjenta i zwiększać ryzyko upadków. Cel. Celem badania była ocena, czy pacjenci, u których dochodzi do powstania skostnień pozaszkieletowych po całkowitej aloplastyce stawu biodrowego mają większe ryzyko upadków w porównaniu z grupą z dobranej kohorty bez skostnień. Materiał i metody. Zaobserwowano 46 z 312 pacjentów poddanych całkowitej aloplastyce stawu biodrowego w 2020 roku, u których rozwinęły się heterotopowe skostnienia. Dla tych pacjentów wygenerowano wskaźnik skłonności oparty na wieku, płci oraz BMI i wybrano dopasowaną grupę kontrolną składającą się z 39 pacjentów. Każdy pacjent był operowany z dostępu przednio-bocznego z użyciem bezcementowej protezy całkowitej stawu biodrowego. Pacjenci z obu kohort przeszli pooperacyjną ocenę radiologiczną i biomechaniczną oraz wypełnili przed- i pooperacyjnie kwestionariusze WOMAC i Oxford. Przeprowadzono analizę statystyczną wyników. Wyniki. Wystąpiły statystycznie istotne różnice między kohortami w teście stabilności postawy (4,9±1,1 vs 2,0±1,0 p<0,05), wskaźniku stabilności przednio-tylnej (3,6±1,2 vs 1,6±0,9, p<0,05), wskaźniku stabilności przyśrodkowo-bocznej (3,0±1,3 vs 1,0±0,7, p<0,05) oraz test ryzyka upadku (9,8±1,0 vs 7,8±1,0, p<0,05). Nie zaobserwowano statystycznie istotnych różnic w kwestionariuszach WOMAC i Oxford. Wnioski. Nasze badanie wykazało, że heterotopowe skostnienia pojawiające się w mięśniach odwodzących biodra mogą mieć wpływ na równowagę i ryzyko upadków u pacjentów po całkowitej aloplastyce stawu biodrowego. W populacji osób starszych po całkowitej aloplastyce stawu biodrowego może to skutkować bardzo poważnymi konsekwencjami, takimi jak złamanie okołoprotezowe lub uraz głowy.
    Źródło:
    Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2022, 87, 4; 160-164
    0009-479X
    2956-4719
    Pojawia się w:
    Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies