- Tytuł:
-
Эпитет «крутой» в лирике Павла Васильева: соотношение общеязыковой и окказиональной семантики
Epitet „крутой” w liryce Pawła Wasiliewa: porównanie semantyki ogólnej i okazjonalnej
The epithet “krutoi” in the lyrics of Pavel Vasiliev: the ratio of conventional and occasional - Autorzy:
- Temirgazina, Zifa
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/20311755.pdf
- Data publikacji:
- 2023
- Wydawca:
- Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
- Tematy:
-
эпитет
крутой
конвенциональное значение
окказиональное значение
семантическая окказионализм
семантическая метаморфоза
epitet
krutoy
znaczenie
znaczenie konwencjonalne
znaczenie okazjonalne
okazjonalizm semantyczny
metamorfoza semantyczna
epithet
krutoi
conventional meaning
occasional meaning
semantic occasionalism
semantic metamorphosis - Opis:
-
The article deals with the specificity of the use of the epithet, expressed by the adjective krutoi, in the lyric texts of Pavel Nikolaevich Vasiliev, the poet of the first half of the twentieth century. His work is notable for its dynamism, special imagery. That is why the epithet krutoi with its semantics of sharpness, strength, abruptness, decisiveness and severity is so in demand in Vasiliev's poetics. Usual semantics is transformed in poetic discourse and is overgrown with additional semantic increments, to varying degrees associated with conventional meaning - from an explicit connection to a distant one. Depending on the degree of transformation of conventional meanings, we distinguish three types of epithets: conventional epithets, semantic occasionalisms and semantic metamorphoses. Typical for Vasiliev's poetics is the transformation in accordance with his ideological and artistic views of the epithets expressed by the word krutoi. Semantic occasionalisms and metamorphoses make up 84.54% of the use of the epithets under consideration. With the help of occasional epithets, the poet creates unique macro-images and symbols that are essential for his poetic worldview, for example, the symbol of a horse.
В статье рассматривается специфика употребления эпитета, выраженного прилагательным крутой, в лирических текстах поэта первой половины ХХ века Павла Николаевича Васильева. Его творчество отличается динамичностью, особой образностью. Вот почему эпитет крутой с его семантикой силы, резкости, решительности и суровости так востребован в поэтике Васильева. Обычная семантика трансформируется в поэтическом дискурсе и обрастает дополнительными семантическими приращениями, в той или иной степени связанными с конвенциональным значением - от эксплицитной связи до отдаленной. В зависимости от степени трансформации условных значений выделяют три типа эпитетов: условные эпитеты, семантические окказионализмы и семантические метаморфозы. Для поэтики Васильева характерна трансформация в соответствии с его идейно-художественными воззрениями эпитетов, выражаемых словом крутой. Семантические окказионализмы и метаморфозы составляют 84,54 % употребления рассматриваемых эпитетов. С помощью окказиональных эпитетов поэт создает неповторимые макрообразы и символы, существенные для его поэтического мировоззрения, например, символ коня.
Artykuł omawia specyfikę użycia epitetu wyrażonego przymiotnikiem „krutoy” w tekstach lirycznych poety pierwszej połowy XX wieku Pawła Nikołajewicza Wasiliewa. Jego twórczość wyróżnia się dynamiką i szczególną obrazowością. Dlatego też epitet „krutoy” z jego semantyką siły, ostrości, gwałtowności, stanowczości i surowości jest tak pożądany w poetyce Wasiliewa. Zwyczajowa semantyka zostanie przekształcona w dyskursie poetyckim i wzbogacona o dodatkowe znaczenia, związane z konwencjonalnym znaczeniem w różnym stopniu – od wyraźnego związku do odległego. W zależności od stopnia przekształcenia znaczeń konwencjonalnych można wyróżnić trzy typy epitetów: epitety zwyczajowe, okazjonalizmy semantyczne i metamorfozy semantyczne. Typowe dla poetyki Wasiliewa są przekształcenia epitetów wyrażanych słowem „krutoy”, zgodne z jego poglądami ideowymi i artystycznymi. Semantyczne okazjonalizmy i metamorfozy stanowią 84,54% użycia omawianych epitetów. Za pomocą okazjonalnych epitetów poeta tworzy niepowtarzalne makroobrazy i istotne dla jego poetyckiego światopoglądu symbole, na przykład symbol konia. - Źródło:
-
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 1 (181); 123-142
0137-298X - Pojawia się w:
- Przegląd Rusycystyczny
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł