Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "obszary podmokłe" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Evaluation of the hydrological role of wetlands in the Włodawka River catchment (Polesie Lubelskie)
Ocena hydrologicznej roli obszarów podmokłych w dorzeczu Włodawki (Polesie Lubelskie)
Autorzy:
Turczyński, M.
Michalczyk, Z.
Chmiel, S.
Mięsiak-Wójcik, K.
Głowacki, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/292929.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
cechy fizyczno-chemiczne
hydrologia
obszary podmokłe
hydrology
physicochemical properties
Polesie Lubelskie
wetlands
Opis:
The Włodawka River catchment of an area of 725 km² covers the central and eastern part of the Łęczna-Włodawa Lake District. Evaluation of the role of hydrogenic areas in runoff creation was based on materials of the Department of Hydrography and the Institute of Meteorology and Water Management data. The analysis was conducted for selected catchments in which additional hydrometric measurements and water quality tests were done. Such parameters as: the share of hydrogenic surfaces in total catchment area, types of wetlands, their hypsometric location and position with reference to drainage streams were taken into consideration for evaluation. The degree of anthropogenic transformation of the marshland was expressed in terms of density and depth of the drainage ditches that dissect it. It was found that the drained gyttja of Krowie Bagno plays a considerable role in increasing the minimum discharge. Wetlands in the Włodawka River catchment influence the conditions of the runoff and water quality, which is noticeable, primarily, in the concentration of organic carbon, and of nitrogen and phosphorus compounds.
Zlewnia Włodawki o powierzchni 725 km² została uformowana przede wszystkim przez połączenie wielu podmokłych obszarów bezodpływowych w spójny hydrologicznie system. Składa się on z 13 zlewni cząstkowych. Obszary podmokłe zajmują 31% zlewni, a w zlewniach cząstkowych ich udział wynosi od 12 do 56%. Niektóre z nich stanowią cenne przyrodniczo fragmenty Poleskiego Parku Narodowego, jego otuliny oraz Sobiborskiego Parku Krajobrazowego, tworzących Międzynarodowy Rezerwat Biosfery. Ich morfometria, budowa geologiczna oraz użytkowanie ziemi wykazują duże zróżnicowanie, co przejawia się złożonym obiegiem wody. Badane zlewnie na znacznych przestrzeniach porozcinane są siecią rowów melioracyjnych, których średnia gęstość wynosi 2 km·km-², osiągając w zlewniach cząstkowych wartość około 5 km·km-², a w obrębie obszarów podmokłych nawet 8,5 km·km-² (Krowie Bagno). Średni odpływ jednostkowy w zlewni Włodawki w latach 1984-2008 wynosił 3,33 dm³ ·s-¹ km-². Chwilowe odpływy jednostkowe w okresach letnich na terenie niektórych zlewni zmniejszają się do 0,1 dm³ ·s-¹ ·km-². Trwały odpływ zarejestrowano wówczas z obszarów podmokłych. W wodach rzeki Włodawka i jej dopływów stwierdzono dużą zawartość węgla organicznego (8-36 mg·dm-³). Ze zlewni Włodawki odprowadzane było w latach 2007-2008 przeciętnie 2436 t·rok-¹ DOC, z czego ponad 90% pochodzi z obszarów organogenicznych. Średni odpływ azotu w latach 2007-2008 wynosił 237 t·rok-¹, a fosforu 21,6 t·rok-¹. Wyniki badań wskazują na złożony system krążenia wody w zlewni Włodawki oraz na decydujący wpływ obszarów podmokłych w kształtowaniu jej ilości i jakości. W tej sytuacji racjonalne gospodarowanie wodą wymaga zorganizowania stałej sieci monitoringu hydrologicznego i hydrochemicznego, obejmującego Włodawkę i jej zlewnie cząstkowe, a ewentualne zabiegi hydrotechniczne powinny doprowadzać do spowolnienia odpływu i zatrzymywania wody w zlewni. Jednakże ze względu na znaczny potencjał eutroficzny wód rzecznych budowa dużych zbiorników retencyjnych na badanym obszarze będzie wpływała niekorzystnie na jakość wód.
Źródło:
Journal of Water and Land Development; 2009, no. 13b; 109-123
1429-7426
2083-4535
Pojawia się w:
Journal of Water and Land Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Waloryzacja przyrodniczo-użytkowa szuwaru mozgowego w dolinie Noteci
Nature and use evaluation of reed canarygrass rushes in the Noteć Valley
Autorzy:
Grzelak, M.
Murawski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/334532.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
łąki mozgowe
obszary podmokłe
waloryzacja przyrodnicza
analiza flory
reed canarygrass meadows
wetlands
nature evaluation
analysis of flora
Opis:
Celem badań była waloryzacja przyrodnicza, która miała charakter analizy flory i ocenę aktualnego stanu szaty roślinnej łąk mozgowych w dolinie Noteci na odcinku Radolinek-Czarnków-Wieleń. Badania fitosocjologiczne i siedliskowe przeprowadzono na obszarach podmokłych, o zróżnicowanych warunkach wilgotnościowych i troficznych, w latach 2010-2012. Badania dotyczyły oceny różnorodności szaty roślinnej, struktury botanicznej, fitosocjologicznej i florystycznych grup użytkowych, stopnia synantropizacji roślinności, określenie tendencji dynamicznych gatunków, spektrum biologicznego, frekwencji gatunków. Ponadto określono warunki siedliskowe oraz dokonano waloryzacji użytkowej. Badania wykazały, że kierunkowość przemian flory na badanym obszarze uzależniona była głównie od warunków wilgotnościowych, żyzności i odczynu gleby. Czynniki te miały istotny wpływ na warunki troficzne i warunkowały skład gatunkowy flory oraz jej różnorodność.
The aim of the study was to conduct evaluation of the Phalaridetum arundinaceae typicum and its subassociations, comprising an analysis of flora and assessment of the current condition of vegetation cover in reed canarygrass meadows in the Noteć valley in the Radolinek-Czarnków-Wieleń section. In the years 2010-2012 phytosociologial and habitat analyses were carried out in wetlands, with varied moisture and trophic conditions. These analyses included assessment of vegetation cover diversity, botanical, phytosociological and floristic structure of use groups, vegetation synanthropy rates, determination of dynamic species trends, biological spectrum and frequency of species. Moreover, habitat conditions were determined and use valuation was performed. Analyses showed that the directions of changes in flora in the investigated area were dependent on moisture conditions, fertility and soil reaction. These factors had a significant effect on trophic conditions and determined species composition of flora and its diversity.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2013, 58, 3; 183-187
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybór wariantu renaturalizacji obszarów podmokłych w Kampinoskim Parku Narodowym na podstawie hydrodynamicznych badań modelowych
Variant selection of wetland areas restoration in the Kampinos National Park based on hydrodynamic modelling research
Autorzy:
Gruszczyński, T.
Krogulec, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2062557.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
obszary podmokłe
renaturalizacja
model filtracji
Kampinoski Park Narodowy
wetland areas
restoration
filtration model
Kampinos National Park
Opis:
Badania modelowe przeprowadzono w hydrogeologicznej jednostce dolinnej, w której jest zlokalizowany Kampinoski Park Narodowy (KPN). Celem obliczeń było sporządzenie prognoz na potrzeby oceny proponowanych wariantów renaturalizacji obszarów podmokłych zlokalizowanych w KPN. Realizacja zadania badawczego sprowadzała się do symulacji zagrożeń związanych z przekształceniem aktualnego układu sieci hydrograficznej. Analiza poszczególnych wariantów przekształcenia sieci hydrograficznej w KPN wykazała, że najbardziej efektywna, z punktu widzenia podniesienia zwierciadła wód podziemnych, byłaby całkowita likwidacja sieci melioracyjnej, której głównym elementem jest kanał Łasica. Rezultaty obliczeń wskazują, że zmiana stanu hydrodynamicznego w wyniku przemodelowania biegu Łasicy będzie mniej znacząca niż w przypadku całkowitej likwidacji cieku. W pierwszym okresie po odtworzeniu meandrowego charakteru koryta może dojść do niepożądanego obniżenia stanów wód w związku z obniżeniem oporności filtracyjnej koryta. Wraz z postępującą w czasie kolmatacją koryta oczekiwać należy odbudowania, a lokalnie nawet przekroczenia stanów aktualnych.
Modelling research was conducted in the hydrogeological valley unit, where the Kampinos National Park (KNP) is situated. The aim of the calculations was to provide a prognosis for the evaluation of proposed restoration variants of the wetland areas located in the KNP. Implementation of the research task required simulation of threats connected with the present hydrographic net transformation. The analysis of particular variants of hydrographic net transformation revealed that the most effective, in terms of groundwater level increase, would be complete elimination of the melioration net, whose base element is the Lasica Canal. The calculation results indicate that the change of hydrodynamic state, as a result of change in the Lasica Canal course, will be less significant than its total elimination. In the first period, after restoration of the meander character of the riverbed, an undesirable groundwater level decrease can appear as a result of decrease in riverbed resistance. As the riverbed colmatage increases in time, the groundwater table levels will be rebuilt or even will locally exceed the present states.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2012, 451 Hydrogeologia z. 13; 45--52
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakres i tendencje zmian stanów wód podziemnych w obszarach podmokłych w Kampinoskim Parku Narodowym
Range and trends of changes in groundwater level in wetlands of the Kampinos National Park
Autorzy:
Krogulec, E.
Furmankowska, A.
Jóźwiak, K.
Zabłocki, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/339510.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
hydrostrefy bagienne
Kampinoski Park Narodowy
obserwacje monitoringowe
obszary podmokłe
zwierciadło wód podziemnych
groundwater level
Kampinos National Park
monitoring observations
wetland areas
wetland hydrozones
Opis:
Powierzchnia hydrostref bagiennych stanowi około 30% obszaru Kampinoskiego Parku Narodowego i jego otuliny. Cechą specyficzną tych obszarów jest płytkie występowanie zwierciadła wód podziemnych, średnio od 0,16 do 2,30 m. Podstawą badań nad określeniem roli czynników geogenicznych i antropogenicznych, warunkujących zakres i tendencję zmian stanów wód były obserwacje monitoringowe z lat 1999-2009. Wśród czynników geogenicznych podstawowe znaczenie mają rozkład oraz sezonowość opadów atmosferycznych oraz drenaż płytkich systemów wód podziemnych przez cieki. Wyniki korelacji opad atmosferyczny – głębokość do zwierciadła wód podziemnych umożliwiają wyodrębnienie rejonów o wysokiej zależności oraz rejony, gdzie dominujący jest wpływ innych czynników. Linie trendu wskazują na trzy okresy zmian stanów wód podziemnych. Od 1999 r. zaznacza się zniżkujący trend zwierciadła wód podziemnych, w latach 2003-2007 następuje jego odwrócenie, a kolejny trend malejący powinien zakończyć się w 2011, lecz bieżąca sytuacja meteorologiczna nie wskazuje, że założenie to, pomimo długiego okresu badawczego, będzie możliwe. Głównym czynnikiem, oprócz wielkości opadu atmosferycznego, działającym lokalnie i okresowo, są przetamowania cieków, naturalne - tworzone lub inicjowane przez bobry podczas mokrych lat lub sztuczne - tworzone przez Służbę Parku. Działanie takich tam kształtuje stany wód podziemnych i wpływa na ich amplitudy, które są niezależne od wielkości opadu.
Marshes cover about 2440 km² in the Kampinos National Park. The specific characteristic of KNP marsh zones is the presence of shallow ground water tables from 0.16 to 2.30 m. The range and trends of groundwater level changes there are related to the influence of geogenic and anthropogenic factors. From among geogenic factors, the most important are the distribution and seasonality of precipitation, which determine the infiltration recharge, evapotranspiration and drainage of shallow groundwater system by streams. Defining the role of factors affecting the range and trends of groundwater level changes in KNP was based on regular monitoring carried out in the park from 1999 to 2009. Obtained correlations indicated a high diversity of the relation: atmospheric precipitation – groundwater table depth in particular areas of the delineated marsh zones. In some, the relationship was so close that other environmental factors seem insignificant, in others, the relationship was weak indicating the effect of factors other than atmospheric precipitation. Groundwater level in marshes was characterised by dynamic changes – the amplitudes in the years 1999-2009 reached from 2 m in northern marsh zone to over 3 m in the southern zone and average annual amplitude was 1.86 m. Since the beginning of observations in 1999 groundwater table tended to decline, after 2003 the character of the trend reversed. Another decreasing trend started in 2007 and, considering previous tendencies, its reverse should be expected after 2011, although present meteorological conditions suggest that this regularity will not be followed. Anthropogenic factors, such as water withdrawal and improper draining system, have not changed in recent years, so their influence can be considered steady and negligible in elaborating programmes of wetland renaturalisation. Basic factors which caused local and temporary increase of groundwater table depth were beaver dams. These dams resulted in groundwater level changes which were mostly independent of precipitation.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2011, 11, 3; 99-112
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powstawanie i przeobrazanie sie gleb hydrogenicznych w krajobrazie mlodoglacjalnym Pojezierza Mazurskiego i Rowniny Sepopolskiej
Autorzy:
Gotkiewicz, J
Okruszko, H
Smolucha, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/808327.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
siedliska podmokle
Pojezierze Mazurskie
gleby
powstawanie gleb
obszary mlodoglacjalne
przeobrazenia gleb
Rownina Sepopolska
gleby hydrogeniczne
Opis:
Istnieje wyraźna zależność między zróżnicowaniem geomorfologicznym Poj. Mazurskiego i Równiny Sępopolskiego a ilością i iodzajami występujących siedlisk hydrogenicznych i związanych z nimi gleb. W wyróżnionych na badanym terenie 9 typach krajobrazu zróżnicowanie w procentowym udziale powierzchni siedlisk hydrogenicznych w ogólnej powierzchni terenu wynosiło od 3,3 do 26,2%. Najwięcej siedlisk hydrogenicznych występuje na piaszczystych terenach sandrowych równin, najmniej na płaskich, gliniastych równinach zastoiskowych. W siedliskach hydrogenicznych dominują torfowiska, 64.1% na Poj. Mazurskim, 98.5% na Równinie Sępopolskiej. W zależności od stopnia rozkładu torfu oraz jego miąższości różnicują się rodzaje gleb hydrogenicznych. W krajobrazie morenowych wzgórz i pagórków gliniastych dominują gleby zaliczane do kompleksów potencjalnie mokrego lub okresowo mokrego. Gleby te występują w siedliskach o soligenicznym typie zasilania i mają wyraźną tendencję do powtórnego zabagniania się. W krajobrazie sandrowych równin przeważają gleby kompleksów potencjalnie posusznego i okresowo suchego. Związane są z siedliskami o topogenicznym typie zasilania nie podlegającymi wtórnemu zabagnieniu przy braku konserwacji melioracyjnej sieci odwadniającej. W warunkach ekstensywnego użytkowania zaznacza się degradacja organicznej masy glebowej nabierającej cech hydrofobowości. W badaniach wyróżniono odrębny typ hydrologicznego zasilania, określany jako spływowy, swym charakterem zbliżony do fluwiogenicznego, ale związany z wodami powierzchniowymi spływającymi do siedlisk hydrogenicznych z przyległych terenów. Wyniki badań wykazują, że w młodoglacjalnym krajobrazie siedliska hydrogeniczne intensywnie zasilane, soligeniczne, odporne na przesuszenie stanowią 26,8%, siedliska powiązane głównie z zasilaniem podsiąkowym, topogeniczne, podatne na przesuszenie - 47,8%, a siedliska z dopływem powierzchniowym (spływowe i fluwiogeniczne) - 25,4 % ogólnej powierzchni terenów hydrogenicznych. Rozpoznanie zróżnicowania siedlisk hydrogenicznych, powodowanego geomorfologią ułatwia ustalenie zasad ich zrównoważonego rozwoju.
There is a clear dependence between geomorghological differentiation of the Masurian Lake District and Sępopol Plain and the number and type of hydrogenic sites as well as soils, connected with them. 9 types of landscape were distinguished in the examined region. The percentage of hydrogenic sites in the total area of the territory was equal to 3.3 - 26.2%. Sandy outwash plains contain the greatest number of hydrogenic sites, and flat, clay plains of ice - dammed lake origin contain the fewest. The most hydrogenic sites are situated on sandy outwash plains, the fewest - on flat, clay plains of ice-dammed lake origin. Peatbog prevail among hydrogenic sites: they constitute 64.1% in the Masurian Lake District and 98.5% on the Sępopol Plain. Hydrogenic soils are divided into different types according to the degree of peat decomposition, and its thickness. Soils of potentially or periodically wet prognostic soil-moisture complex dominate in morainic landscape of hills and hillocks composed of clay. Such soils are present in sites with a soligenous type of - water - feeding and they show a strong tendency to re-swamping. Soils of potentially dry and dry prognostic soil-moisture complex prevail in landscape of outwash plains. Such soils are connected with sites of topogenous type of - water - feeding and are not subjected to re-swamping when there is a lack of maintenance of the melioration drainage network. Degradation of organic soil matter, which starts to be revealed by the features of hydrophobia takes place in the case of extensive cultivation. A specific type of hydrological feeding was distinguished in the course of research. It was described as superficial run-off, similar in character tofluviogenous, but connected with surface waters flowing to hydrogenic sites from the neighbouring grounds. The results of investigation indicate that in the case of young glacial landscape, hydrogenic sites which are fed intensively, of soligenous type and therefore resistant to overdrying, consitute 26.8% of the total area of hydrogenic sites. The sites connected with ascending feeding, of topogenous type, prone to overdrying constitute 47.8%, and the ones with surface inflow (superficial run-off and fluoviogenous) constitute 25.4% of the total area of hydrogenic sites. Recognition of differentiations concerning hydrogenic sites and related to geomorghology, enables formulation of the rules of their balanced development.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1996, 431; 181-201
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Long-term changes in the numbers of waterbirds at an important European wintering site
Autorzy:
Marchowski, Dominik
Ławicki, Łukasz
Guentzel, Sebastian
Kaliciuk, Jacek
Kajzer, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1386238.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Natura 2000
protected areas
Ducks
Swans
Geese
climate change
Odra River Estuary
NW Poland
wetlands
obszary chronione
kaczki
łąbędzie
gęsi
zmiany klimatyczne estuarium Odry
północno-zachodnia Polska
tereny podmokłe
Opis:
Waterbirds were regularly monitored in north-western Poland from 2002 to 2018. Counts took place in the most important areas where wintering waterbirds concentrate in this region, the most important wintering ground for this group of birds in Poland and one of the most important in Europe. In addition to the wintering function, this area also has a very important function as a stopover site for significant numbers of African-Eurasian Flyway migrants. The average number of all waterbirds covered by the study from 2002 to 2018 was 117,000. Numbers in recent years (2011–2018) have increased significantly (P < 0.001) compared to the first half of the study (2002–2010). The most important species found here during the non-breeding period were: Greater Scaup Aythya marila (mean number for 2002–2018: 20,600), Tufted Duck A. fuligula (26,700), Common Pochard A. ferina (1,500), Smew Mergellus albellus (1,400), Goosander Mergus merganser (7,700), Great Crested Grebe Podiceps cristatus (840), Eurasian Coot Fulica atra (8,400), Mute Swan Cygnus olor (1,100), Whooper Swan C. cygnus (890), Taiga/Tundra Bean Goose Anser fabalis sensu lato (13,000) and White-fronted Goose A. albifrons (6,500). The importance of this region at the European scale for migratory and wintering waterbirds has increased, and this presents new challenges to the institutions responsible for protecting these areas.
Od 2002 do 2018 roku prowadzono regularny monitoring ptaków wodnych w północno-zachodniej Polsce. Liczenie przeprowadzono w najważniejszych miejscach zimowania ptaków wodnych w tym regionie, będących jednocześnie ważnymi zimowiskami w Polsce i Europie. Poza funkcją zimowiska, miejsca te jednocześnie są ważnymi miejscami przystankowymi dla migrantów przelatujących z Euroazji do Afryki. Średnia liczba wszystkich ptaków wodnych w latach 2002–2018 na badanym obszarze wynosiła 117 000 osobników. W porównaniu z latami 2002–2010 w ostatnich ośmiu sezonach zimowych (lata 2011–2018) znacząco wzrosła liczba zimujących ptaków na Pomorzu Zachodnim. Najważniejszymi gatunkami obserwowanymi na badanym obszarze w okresie pozalęgowym były: ogorzałka Aythya marila (średnio 20 600 osobników), czernica A. fuligula (26 700), głowienka A. ferina (1500), bielaczek Mergellus albellus (1400), nurogęś Mergus merganser (7700), perkoz dwuczuby Podiceps cristatus (840), łyska Fulica atra (8400), łabędź niemy Cygnus olor (1100), łabędź krzykliwy C. cygnus (890), gęś zbożowa/tundrowa Anser fabalis sensu lato (13 000) i gęś białoczelna A. albifrons (6500). Znaczenie tego regionu dla ptaków migrujących i zimujących w skali Europy rośnie, co tworzy nowe wyzwania dla instytucji odpowiedzialnych za ochronę tych obszarów.
Źródło:
Acta Biologica; 2018, 25; 111-122
2450-8330
2353-3013
Pojawia się w:
Acta Biologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies