Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "obraz ciała" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Związek obrazu ciała i poczucia jakości życia u niewidzących młodych kobiet
The relationship between body image and the sense of quality of life in blind young women
Autorzy:
Ziółkowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954156.pdf
Data publikacji:
2021-11-29
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Instytut Pedagogiki
Tematy:
niepełnosprawność
kobiety
wczesna dorosłość
obraz ciała
jakość życia
disability
women
early adulthood
body image
quality of life
Opis:
Standardy estetyczne dotyczące wyglądu, lansowane głównie przez media, oddziałują na obraz ciała kobiet. Subiektywna ocena ciała staje się zaś istotnym wymiarem samooceny i wyznacznikiem jakości życia. Młode niewidzące kobiety nie formują obrazu własnego ciała w oparciu o informacje wzrokowe. Interesujące jest zatem, jaki jest obraz ich ciała i jakie ma znaczenie dla jakości życia. Celem badań było sprawdzenie związku pomiędzy obrazem ciała a poczuciem jakości życia u niewidomych młodych kobiet. Zastosowano: Kwestionariusz Wizerunku Ciała KWCO oraz WHOQOL – BREF w wersji skróconej. Grupę właściwą stanowiło 30 kobiet niewidzących, a kontrolną 50 kobiet widzących. U kobiet niewidomych występuje związek między obrazem ciała a jakością życia. Nie wykazano istotnych różnic w postrzeganiu swojego ciała przez kobiety niewidome i widzące. Jakość życia w sferach psychologicznej i socjalnej kobiet niewidomych ma związek z krytyką otoczenia – im silniejsza krytyka tym gorsza ocena jakości życia. Częściowo potwierdzono związek między BMI badanych kobiet a obrazem ciała. U kobiet widzących i niewidomych nadwaga lub otyłość mają istotny związek z negatywną oceną własnego ciała. Założenia dotyczące obrazu ciała oraz jego związku z jakością życia powinny zostać poddane dalszym analizom, aby zweryfikować ich słuszność.
Introduction: Aesthetic standards of appearance affect the body image of women. The subjective assessment of the body becomes an important dimension of self-esteem and a determinant of the quality of life. “Young blind women do not form their own body image based on visual information”. It is therefore interesting what the image of their body is and what it means for the quality of life. Purpose and method: The aim of the research was to check the relationship between body image and the sense of quality of life in blind young women. The following was used: KWCO Body Image Questionnaire and WHOQOL – BREF in the shortened version. The proper group consisted of 30 blind women, and the control group consisted of 50 sighted women. Results: In blind women, there is a relationship between body image and quality of life. There were no differences in the perception of their body by blind and sighted women. The quality of life in the psychological and social spheres of blind women is related to the criticism of the environment – the stronger the criticism, the worse the assessment of the quality of life. The relationship between the BMI of the studied women and the body image was partially confirmed. In sighted and blind women, overweight or obesity is associated with a negative assessment of their own body. Conclusions: The assumptions about the body image and its relationship to quality of life should be further analyzed to verify their validity
Źródło:
Niepełnosprawność; 2021, 41; 167-181
2080-9476
2544-0519
Pojawia się w:
Niepełnosprawność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachowania autoagresywne a obraz własnego ciała u kobiet z zaburzeniami odżywiania
Self-injurious behavior and body image in women with eating disorders
Autorzy:
Mioduchowska-Zienkiewicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564835.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
zachowania autoagresywne
obraz własnego ciała
zaburzenia odżywiania
autoaggressive behavior
body image
eating disorders
Opis:
The purpose of this article is to present the phenomena of eating disorders, body image and autoaggressive behaviour and to attempt to present the relationship between these variables in women with eating disorders. The study group (clinical) in the project consisted of 25 women diagnosed with anorexia or bulimia, while the control group contained30 healthy women. The research made use of the following methods: The Body Self Questionnaire (J-C Scale) by Beata Mirucka and the Inventory of the Psychological Aggression Syndrome (IPSA-II) by Zbigniew B. Gaś. The analysis of the results showed that women with anorexia and bulimia, had higher autoaggressive tendencies compared to healthy women. In addition, in the study group the disturbed body image significantly correlated with the increased autoaggressive behavior. The obtained results are discussed in the context of the existing research findings and theories.
Celem artykułu jest przybliżenie zjawiska zaburzeń odżywiania się, obrazu własnego ciała i zachowań autoagresywnych, a także próba przedstawienia zależności między tymi zmiennymi u kobiet z zaburzeniami ożywiania się. Grupę badawczą (kliniczną) w projekcje stanowiło 25 kobiet ze zdiagnozowaną anoreksją lub bulimią, grupę kontrolną zaś – 30 kobiet zdrowych. Do badań wykorzystano Kwestionariusz Ja cielesnego (Skala J-C) Beaty Miruckiej oraz Inwentarz psychologicznego syndromu agresji (IPSA-II) Zbigniewa B. Gasia. Analiza uzyskanych wyników pokazuje, że kobiety z anoreksją i bulimią, w porównaniu do kobiet zdrowych, przejawiają większe tendencje autoagresywne. Ponadto w grupie badawczej niewłaściwy wizerunek ciała istotnie koreluje z nasileniem autoagresji. Uzyskane rezultaty przedyskutowano w świetle dotychczasowych wyników badań i teorii.
Źródło:
Studia Psychologica; 2015, 15, 1; 45-62
1642-2473
Pojawia się w:
Studia Psychologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie fenomenu anty-body shaming do (re)interpretacji obrazu ciała na Instagramie
Autorzy:
Teler, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057156.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
body shaming
obraz ciała
media cyfrowe
Instagram
instagramizacja
body image
digital media
instagramization
Opis:
Zamiarem autorki jest opisanie zidentyfikowanej potrzeby reinterpretacji obrazu ciała na Instagramie oraz wyjaśnienie fenomenu anty-body shaming poprzez analizę zawartości wybranej hasztagosfery i wybranego profilu instagramowego (The Birds Papaya). Obserwacja uczestnicząca pozwoliła sformułować pytanie badawcze: „Jak wykorzystać zjawisko anty-body shaming do reinterpretacji obrazu ciała na Instagramie?”. W toku badań ujawniono, że poprzez oferowanie różnorodnych treści i autentyczny przekaz dotyczący życia osobistego, edukowanie i podnoszenie świadomości anty-body shaming ma szansę zreinterpretować obraz ciała w przestrzeni cyfrowej. Celem artykułu jest także zainicjowanie dyskusji na ten temat.
The author’s intention is to describe the possibility (as well as the alleged need) of reinterpretation of the body image on Instagram and to explain the anti-body shaming phenomenon by analyzing the content of the selected hashtagosphere and the selected Instagram profile (The Birds Papaya). The observation allowed us to formulate the research question: How to use the anti-body shaming phenomenon to reinterprete the body image on Instagram? The research revealed that by offering a variety of content and authentic messages about personal life, educating and raising awareness, anti-body shaming has a chance to reinterpret the image of the body in the digital space. The aim of the article is also to initiate a discussion on this topic.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2021, 13, 1; 103-123
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane czynniki psychiczne a częstość wymiotów w przebiegu żarłoczności psychicznej oraz ich związek ze zmianami stężeń amylazy w surowicy i w moczu
Correlation of selected mental factors with frequency of vomiting in the course of bulimia nervosa and their association with altered amylase level in serum and urine
Autorzy:
Kostulski, Adrian
Pawełczyk, Tomasz
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945503.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
amylase
amylaza
anxiety
body image
bulimia nervosa
depresja
depression
hostility
lęk
obraz ciała
wrogość
żarłoczność psychiczna
Opis:
One of the most health- and sometimes also life-threatening symptoms of bulimia nervosa is vomiting. It may lead to severe complications, e.g. electrolyte imbalance, metabolic alkalosis, hyperchloremia, hypokalemia, metabolic disturbances, heart arrhythmia, vitamin deficit, damage of posterior wall of pharynx and oesophagus, erosion of dental enamel. Detection of a specific predictor of unfavourable consequences of the disease might help to define a group of patients more at risk of developing uncontrollable vomiting in the course of bulimia nervosa, as well as to provide a means of monitoring frequency of vomiting in non-cooperative patients. The aim of this study was to explore correlations between frequency of vomiting in the course of bulimia nervosa and selected variables, e.g. symptoms of depression, anxiety, hostility, dissatisfaction with own body image and elevated levels of amylase in serum and urine. Using a specially designed questionnaire, Hamilton Depression Scale, Hamilton Anxiety Scale, Buss-Durkee Hostility Inventory and Body Image Questionnaire, we studied 55 patients (54 females and 1 male) with a diagnosis of bulimia nervosa (acc. to ICD-10), treated at the out-patients clinic (52 persons) and institutionalised (3 persons) since 2003 thru 2005. Each participant of the study was tested for serum and urine amylase level. Study protocol has been approved by Bioethical Committee. In the study group we noticed a significant positive correlation between frequency of vomiting and severity of anxiety and hostility and amylase level in serum and urine. Furthermore, a significant positive correlation was noticed between amplitude of body mass fluctuations, severity of hostility and amylase level in serum and urine. No associations were found between frequency of vomiting, presence of depression and dissatisfaction with own body.
Jednym z najbardziej niebezpiecznych dla zdrowia, a często i dla życia objawów żarłoczności psychicznej (ZP) są wymioty. Mogą one prowadzić do poważnych powikłań, takich jak: zaburzenia elektrolitowe, zasadowica metaboliczna, hiperchloremia, hipokaliemia, zaburzenia metaboliczne, zaburzenia rytmu serca, niedobory witamin, uszkodzenie tylnej ściany gardła i przełyku, erozja szkliwa zębów. Znalezienie predyktora niekorzystnych konsekwencji choroby mogłoby pomóc w wyodrębnieniu pacjentek bardziej zagrożonych ryzykiem wymiotów w przebiegu ZP, a także dałoby szansę monitorowania częstości wymiotów u pacjentek niewspółpracujących. Celem badania było ustalenie związku pomiędzy częstością wymiotów w przebiegu ZP a wybranymi zmiennymi, takimi jak: obecność objawów depresji, lęku, wrogości, niezadowolenia z obrazu własnego ciała oraz podwyższonych stężeń amylazy w surowicy krwi i moczu. Za pomocą specjalnie opracowanego kwestionariusza oraz Skali Depresji Hamiltona, Skali Lęku Hamiltona, Kwestionariusza Wrogości Bussa-Durkee, Kwestionariusza Obrazu Ciała przebadano 55 pacjentów (54 kobiety i 1 mężczyznę) z rozpoznaniem ZP (wg ICD-10), leczonych w poradni (52 osób) oraz w oddziale (3 osoby) w latach 2003-2005. U każdego uczestnika badania oznaczono stężenia amylazy we krwi i w moczu. Na przeprowadzenie badania uzyskano zgodę Komisji Bioetycznej. W grupie badanej stwierdzono istotną dodatnią korelację pomiędzy częstością wymiotów a nasileniem objawów lęku oraz wrogości oraz stężeniem amylazy w surowicy i moczu. Ustalono także występowanie istotnej dodatniej korelacji pomiędzy wielkością zmian/wahań masy ciała a nasileniem wrogości oraz stężeniem amylazy w surowicy i moczu. Nie obserwowano związku między częstością wymiotów a obecnością depresji oraz niezadowolenia z własnego ciała.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 2; 104-111
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Visual Culture of the Selfie from the Perspective of ‘Visual Identity’. The Issues of the Selfie within Contemporary Art
Kultura wizualna selfie z perspektywy „tożsamości wizualnej”. Problematyka selfie w sztuce współczesnej
Autorzy:
Chmielecki, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37262194.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kultura wizualna
sztuka współczesna
selfie
tożsamość wizualna
koncepcja biowładzy
potulne ciała
obraz
ORLAN
visual culture
contemporary art
the selfie
visual identity
the biopower concept
the docile bodies
an image
Opis:
The essay attempts to outline the issues of the visual culture of the selfie from the perspective of “visual identity” that has referred to contemporary art. In this paper, I analyze examples of the following artworks: The Reincarnation of Saint ORLAN by the French artist ORLAN, the Bodies© INCorporated website, designed by Victoria Vesna, The Little Revenge from the Periphery by José Bedia Valdés, The Chief: He Who Sold Africa to the Colonists and Autoportraits by Samuel Fosso. In addition, this paper is focused on an analysis of the “biopower” concept which refers to Michel Foucault’s “docile bodies.” This concept is based on the neoliberal power process over the production of living beings and exercising control over them is an updating of the development of political, democratic, and economic institutions, as well as information and biocybernetic technologies. The “docile bodies” concept strengthens the conviction of the bodies must become the object of biopower interventions for the “perfect body” concept to act upon the strictly defined appearance of the body consistent with the standards and norms of “beauty” adopted by visual culture. In this situation, the selfie and photographic images produce homogeneous images, which function as “ideological texts” making our “visual identity” and self-image. This concept is given a lot of considerable space in this paper because the selfie can be regarded as an “personality identity” shaping the visual appearance of our bodies. In the essay’s conclusion, I claim that the visual culture of the selfie seems to be an aesthetic phenomenon shaped by a visual medium such as digital photography. However, photography does not is the key medium of the selfie. My analyses were aimed at showing that this role plays an “image,” no matter how it can be understood.
Esej jest próbą nakreślenia problematyki kultury wizualnej selfie z perspektywy „tożsamości wizualnej”, która odnosi się do sztuki współczesnej. W niniejszym artykule analizuję przykłady następujących dzieł sztuki: The Reincarnation of Saint ORLAN francuskiej artystki ORLAN, strona internetowa Bodies© INCorporated, zaprojektowana przez Victorię Vesna, The Little Revenge from the Periphery José Bedia Valdésa, The Chief: He Who Sold Africa to the Colonists i Autoportraits Samuela Fosso. Ponadto niniejszy artykuł koncentruje się na analizie koncepcji „biowładzy”, która odnosi się do „podatnych ciał” Michela Foucaulta. Koncepcja ta opiera się na neoliberalnym procesie władzy nad produkcją istot żywych i sprawowaniem nad nimi kontroli. Jest aktualizacją rozwoju instytucji politycznych, demokratycznych i ekonomicznych, a także technologii informacyjnych i bio-cybernetycznych. Koncepcja „podatnych ciał” wzmacnia przekonanie, że ciała muszą się stać przedmiotem interwencji biowładzy, aby koncepcja „ciała idealnego” oddziaływała na ściśle określony wygląd ciała zgodny z przyjętymi przez kulturę wizualną standardami i normami „piękna”. W tej sytuacji media i obrazy fotograficzne wytwarzają jednorodne obrazy, które funkcjonują jako „teksty ideologiczne” tworzące naszą „tożsamość wizualną” i obraz siebie. Koncepcji tej poświęcono w tym artykule bardzo dużo miejsca, ponieważ selfie można traktować jako „tożsamość osobistą”, kształtującą wizualny wygląd naszych ciał. W podsumowaniu eseju twierdzę, że kultura wizualna selfie wydaje się zjawiskiem estetycznym ukształtowanym przez medium wizualne, jakim jest fotografia cyfrowa. Fotografia nie jest jednak kluczowym medium selfie. Moje analizy miały na celu pokazanie, że funkcję tę pełni „obraz”, bez względu na to, jak może być rozumiany.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 42, 3; 201-226
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tendencje bigorektyczne u kobiet trenujących siłowo w zależności od ich płci psychologicznej oraz obrazu własnego ciała
Autorzy:
Ziółkowska, Beata
Dobrogoszcz, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129202.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
bigoreksja
kobiety
obraz ciała
płeć psychologiczna
sporty siłowe i estetyczne
wczesna dorosłość
Opis:
Tendencje bigorektyczne widoczne są coraz częściej nie tylko w populacji mężczyzn, ale także młodych kobiet. Celem badań było ustalenie związku między skłonnością do rozwinięcia bigoreksji u kobiet trenujących siłowo a ich płcią psychologiczną i obrazem własnego ciała. Do pomiaru kluczowych zmiennych wykorzystano Inwentarz do Oceny Płci Psychologicznej Alicji Kuczyńskiej, Skalę Zadowolenia z Poszczególnych Części i Parametrów Ciała Alicji Głębockiej oraz Kwestionariusz do Badania Zaburzeń Odżywiania oraz Obrazu Własnego Ciała u Mężczyzn (KBZOM II) Beaty Pawłowskiej, Zofii Stankiewicz i Emilii Potembskiej. Grupę właściwą stanowiło 60 kobiet w stadium wczesnej dorosłości trenujących siłowo, a grupę kontrolną 60 kobiet w stadium wczesnej dorosłości trenujących sporty estetyczne (tu: fitness). Wykazano, że w grupie kobiet trenujących siłowo występuje: 1) istotnie większa tendencja do rozwijania bigoreksji niż u kobiet trenujących fitness; 2) częstsze występowanie płci psychologicznej o charakterze androgynicznym. Ponadto udowodniono, że tendencje do bigoreksji pozostają w związku ze stosunkiem badanych do własnego ciała.
Źródło:
Polskie Forum Psychologiczne; 2021, XXVI, 3; 245-258
1642-1043
Pojawia się w:
Polskie Forum Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadomość ciała u dziewcząt z anoreksją
Body awareness in girls with anorexia
Autorzy:
Majewska, Paulina
Boroń-Krupińska, Krystyna
Szczepańska-Gieracha, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/464970.pdf
Data publikacji:
2015-09-30
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Tematy:
anoreksja
świadomość ciała
obraz ciała
schemat ciała
anorexia
body awareness
body image
body schema
Opis:
Background. Anorexia nervosa is an eating disorder consisting in weight loss caused intentionally by the patient. The condition mainly occurs in adolescent girls. Its core feature is body image disturbances which lead to psychopathological symptoms manifested as intrusive thoughts about weight gain. Material and methods. The aim of the study was to examine body image in the group of 17 girls suffering from anorexia nervosa treated in the Department of Child and Adolescent Psychiatry in Wroclaw. The average age of the sample was 15 years. Body image was analyzed using the self-assessment Body-Esteem Scale (based on Franzoi and Shields, 1984) and a questionnaire (developed by the authors) concerning the patient’s subjective assessment of the size and shape of their body, feelings and thoughts in relation to their own body, satisfaction with their appearance and whether they had any authorities. Results. Descriptive statistics was used to analyze the data. Most of the girls expressed a negative attitude to their own bodies and assessed the size of their silhouettes as much larger than they really are. Noted decreased satisfaction with the appearance of particular parts of the body such as the abdomen, buttocks, thighs while the respondents generally expressed a positive attitude to the appearance of their face. Conclusions. The study confirmed distorted body image in girls suffering from anorexia. The vast majority of respondents perceived their bodies bigger than they were, expressed a negative attitude to it and were not pleased with their body weight.
Źródło:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu; 2015, 49; 42-50
0239-4375
Pojawia się w:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Starzejące się ciało w społeczeństwie somatycznym
Autorzy:
Dziuban, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/679353.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
starość, starzenie się, ciało, obraz ciała, społeczeństwo somatyczne
Opis:
Aging body in the somatic societyThe aim of this article is to discuss and critically analyze selected theories, existing within the fields of medical sociology and sociology of the body, concerning body image during the process of aging. The author first analyzed theories concerning social images of the aging body, pointing out that the emergence of a consumer society, stigmatization and stereotyping serve as salient determinants of this image. Second, the article analyzed how subjective body image is developed among older people, describing how body aging influences the process of identity construction and perception of one’s own body among people of old age. The analysis has shown that the problem of social and subjective body image among the elderly has been relatively widely explored in the domain of sociology of the body and sociology of medicine. However, existing analyses are more often than not one-sided and narrow. Therefore, it is necessary to create a multidimensional theory of body perception among older people, taking under consideration not only social determinants of body image among people of old age, but also subjective interpretations ascribed to the body.
Źródło:
Zeszyty Pracy Socjalnej; 2013, 18, 1
2449-6138
Pojawia się w:
Zeszyty Pracy Socjalnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spostrzeganie własnego ciała przez mężczyzn intensywnie uprawiających sporty siłowe. Przypadki dysmorfii mięśniowej
Body perception by men intensely training force sports. Muscle dysmorphia cases
Autorzy:
Rakfalska, Agata
Schier, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945502.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
body image
body satisfaction
dysmorfia mięśniowa
men
muscle dysmorphia
mężczyźni
obraz ciała
own body perception
spostrzeganie ciała
zadowolenie z ciała
Opis:
In 1993, Harrison Pope et al. from Harvard Medical School described a form of muscular dysmorphia among bodybuilders and named it reverse anorexia nervosa. It is characterized by a distorted body image, the body is perceived as small, excessively frail and not muscular enough. Pertinent literature differentiates 3 basic features of muscle dysmorphia: 1. constant worrying associated with imperative need of being both slim and muscular; 2. negative attitudes towards a body appearance, anxiety and avoidance of thinking about own body; 3. coexistence of both above mentioned factors and their consequences in the person’s professional, social and other areas of functioning. The aim of this study was an analysis of own body image in men intensely practicing force sports. Our working hypothesis was, that these men may suffer muscle dysmorphia. The study encompassed 80 males from two cities (Kraoenik and Warsaw), aged 18-46; there of 43 men were in the study group and 37 men in the control group, who did not exert at the gymnasium. Study participants filled-in an Introductory Questionnaire, Stephen Franzoi Body Esteem Scale and a projection instrument – Body Image Drawing Test “Nagusek” (“Nudie”). Study results indicate that the subscale Upper Body Strength of the Body Esteem Scale (particularly such items as: muscle strength, chest, muscular mass and width of the shoulder girdle) differentiated both groups examined. Among men practicing force sports, 41.9% of the subjects presented traits of muscle dysmorphia.
W 1993 roku Harrison Pope z zespołem z Harvard Medical School opisali dysmorfię mięśniową wśród kulturystów i określili ją jako odwrócona anorexia nervosa. Charakteryzuje się ona zaburzoną percepcją obrazu ciała, które postrzegane jest m.in. jako małe, niewystarczająco umięśnione i wątłe. W literaturze przedmiotu wyróżnia się trzy podstawowe cechy dysmorfii mięśniowej: 1. zamartwianie się związane z potrzebą bycia jednocześnie szczupłym i umięśnionym; 2. negatywne przekonania dotyczące wyglądu ciała, lęk oraz unikanie myślenia o swoim ciele; 3. współwystępowanie dwóch powyższych czynników oraz ich konsekwencje w życiu zawodowym, społecznym oraz innych obszarach funkcjonowania. Celem przeprowadzonego badania była analiza obrazu ciała mężczyzn intensywnie trenujących sporty siłowe. Przyjęto założenie, iż mężczyźni ci mogą cierpieć na dysmorfię mięśniową. W badaniu uczestniczyło 80 mężczyzn z dwóch miast (Kraśnika i Warszawy) w wieku 18-46 lat. W grupie właściwej było 43 mężczyzn, natomiast w grupie kontrolnej 37 mężczyzn niećwiczących na siłowni. Badani wypełnili: Ankietę Wstępną, test Skala Oceny Ciała Stephena Franzoi oraz narzędzie projekcyjne - Rysunkowy Test Obrazu Ciała „Nagusek". Wyniki badań pokazały, iż badane grupy różnicowała podskala Siła Górnych Części Ciała testu Skala Oceny Ciała (w szczególności pozycje: siła mięśni, klatka piersiowa, muskulatura i szerokość ramion). W grupie mężczyzn uprawiających intensywne sporty siłowe 41,9% wykazywało cechy dysmorfii mięśniowej.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 2; 93-103
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samoocena i satysfakcja z wyglądu własnego ciała u kobiet oczekujących narodzin dziecka i bezdzietnych
Autorzy:
Mańkowska, Anna
Steuden, Stanisława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129196.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
ciąża
obraz ciała
satysfakcja z wyglądu
Opis:
Podczas ciąży ciało kobiety zmienia się. Zmiany fizyczne są widoczne dla kobiety i jej otoczenia. Zastanawiający jest sposób spostrzegania własnego ciała, satysfakcji z niego oraz samooceny wyglądu kobiet ciężarnych. Głównym celem badań było porównanie ogólnej satysfakcji z wyglądu (uwzględniając aspekt ważności i zadowolenia z poszczególnych części ciała) oraz samoocenę wyglądu (uwzględniając: poczucie defektu, maskowanie defektu, obsesyjne zaabsorbowanie defektem, kontrolowanie sprawdzania defektu) w trzech grupach kobiet – będących w pierwszej i kolejnej ciąży oraz kobiet bezdzietnych. W badaniach udział wzięło 142 kobiety – w tym 50 w pierwszej ciąży (w wieku między 19 a 41, M = 29,18, SD = 5,01), 51 w kolejnej ciąży (w wieku między 23 a 39, M = 31,20, SD = 4,29) oraz 41 bezdzietnych (w wieku między 20 a 26, M = 23,46, SD = 1,38). Badane poproszono o wypełnienie następujących kwestionariuszy: Rysunkowy Arkusz Samooceny Wyglądu (RASW; ujmujący ogólną satysfakcję z wyglądu obejmującą ważność i zadowolenie z poszczególnych części własnego ciała) oraz Kwestionariusz Samooceny Wyglądu (KSW – uwzględniający: poczucie defektu, maskowanie defektu, obsesyjne zaabsorbowanie defektem, kontrolowanie sprawdzania defektu). Pomiędzy badanymi grupami kobiet w teście rysunkowym własnego ciała nie wykazano istotnych różnic w ogólnej satysfakcji z wyglądu. Natomiast w grupie kobiet bezdzietnych stwierdzono różnice w ocenie ważności i zadowolenia z poszczególnych części ciała. W zakresie samooceny wyglądu (KSW) istotne różnice pomiędzy grupami dotyczą poczucia defektu – kobiety bezdzietne mają większe poczucie defektu aniżeli pozostałe grupy. Uzyskane wyniki są interesujące, wbrew oczekiwaniom ukazują bowiem, że zmiana sylwetki spowodowana faktem ciąży (zarówno pierwszej, jak i kolejnej) nie wpływa w sposób istotny na poczucie ważności i zadowolenia oraz ogólnej satysfakcji z wyglądu, ani też na samoocenę wyglądu. Stwierdzono natomiast, że kobiety bezdzietne w porównaniu z kobietami będącymi w ciąży ujawniają wyższe poczucie defektu własnego ciała.
Źródło:
Polskie Forum Psychologiczne; 2021, XXVI, 3; 259-276
1642-1043
Pojawia się w:
Polskie Forum Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozszerzony model percepcji. O roli ciała w przeżyciu percepcyjnym
Autorzy:
Przybylski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705976.pdf
Data publikacji:
2012-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
modele percepcji
schemat ciała
obraz ciała
ucieleśnienie
fenomenologia
kognitywistyka
Opis:
Artykuł podejmuje kwestię funkcji ciała w percepcji. Współczesne modele percepcji najczęściej pomijają ciało w procesie percepcji. Model percepcji zaproponowany w tekście został zrekonstruowany w oparciu o fenomenologiczną strukturę przeżycia i rozszerzony na gruncie kognitywistyki. Rozszerzenie modelu percepcji polega na włączeniu w jego strukturę reprezentacji ciała w postaci „schematu” i „obrazu” ciała. Oba terminy charakteryzują bardzo ważny fragment wiedzy o ciele własnym podmiotu percepcji, która jest wykorzystywana w akcie percepcyjnym.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 3; 337-350
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postawa ciała a obraz siebie i funkcjonowanie psychospołeczne w okresie adolescencji
The impact of body posture on self-image and psychosocial functioning during adolescence
Autorzy:
Biernat, Monika
Bąk-Sosnowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034926.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adolescencja
obraz ciała
postawa ciała
samoocena
skolioza idiopatyczna
wada postawy
Opis:
Adolescence is the time when not only the self-image and self-esteem, but also the physiological body posture is intensely formed. A self-image may be described as a mental construct used by an individual to perceive, describe, understand and present oneself. It is subject to changes throughout life; however, developmental changes (such as maturation, pregnancy, aging) and difficult situations (such as health conditions, psychological crises, accidents) have a particular impact on its development. Disturbances in the above-mentioned areas are of great importance for child’s development and entering into adulthood. The aim of this paper is to present the relationship between abnormal body posture, self-image, self-esteem and social functioning of adolescents. We used the available literature to describe the specifics of puberty and factors influencing physical and mental development of adolescents as well as to characterise the most common bone deformity in this group, i.e. idiopathic scoliosis. We also presented the results of scientific research confirming that the discussed spinal deformity and the method of treatment may have a great impact on the quality of life, body perception, mental state and self-esteem of patients. Therefore, we believe that rehabilitation of children with postural defects or deformities, such as scoliosis, should be comprehensive, including the presence of a psychologist in the therapeutic team. At the same time, it seems worth implementing correction and shaping of correct body posture among children with low self-esteem or lack of self-acceptance.
Okres adolescencji to czas, w którym intensywnie kształtują się obraz siebie i samoocena, ale również fizjologiczna postawa ciała. Obraz siebie jest mentalnym konstruktem, jakim posługuje się człowiek w celu postrzegania, opisywania, rozumienia i prezentowania własnej osoby. Podlega on przemianom w trakcie całego życia, jednak szczególny wpływ na jego kształtowanie mają zmiany rozwojowe (np. dojrzewanie, ciąża, starzenie się) oraz sytuacje trudne (np. choroby, kryzysy psychiczne, wypadki). Nieprawidłowości w zakresie wymienionych obszarów mają ogromne znaczenie dla rozwoju dziecka i jego wkraczania w dorosłe życie. Celem artykułu jest przedstawienie związku między nieprawidłową postawą ciała, jego obrazem i samooceną a funkcjonowaniem psychospołecznym młodzieży. Na podstawie dostępnej literatury opisano specyfikę okresu dojrzewania i czynniki wpływające na rozwój fizyczny oraz psychiczny adolescentów, scharakteryzowano również deformację kostną występującą najczęściej wśród młodzieży – skoliozę idiopatyczną. Przedstawiono wyniki badań naukowych potwierdzające, że omawiana deformacja kręgosłupa oraz sposób jej leczenia mogą mieć negatywny wpływ na jakość życia, postrzeganie swojego ciała, stan psychiczny i samoocenę chorych. W związku z powyższym autorki postulują, że rehabilitacja dzieci z wadami postawy czy też deformacjami, takimi jak skolioza, powinna mieć charakter kompleksowy, uwzględniający obecność psychologa w zespole terapeutycznym. Jednocześnie warto wdrożyć korekcję i kształtowanie prawidłowej postawy ciała wśród dzieci, które borykają się z niską samooceną czy też brakiem samoakceptacji.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 3; 282-285
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piękno starzejącego się ciała: oczywisty czy pozorny wymiar wartości społecznych?
The beauty of the aging body: apparent indicator of social worth?
Autorzy:
Bieńko, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951803.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
starość
obraz ciała
płeć
piękno
kultura
old age
body image
gender
beauty
culture
Opis:
Celem artykułu jest przegląd teorii i badań empirycznych, dotyczących problematyki społecznego oraz subiektywnego obrazu ciała w procesie starzenia. W sferze publicznej panuje powszechne przekonanie, że wraz z wiekiem obniża się atrakcyjność, a według stereotypu starzy ludzie postrzegani są jako „brzydcy”. Wobec wyzwania, jakim jest starość, seniorzy dążą do utrzymania pozytywnej oceny swojej fizyczności, zarówno w dziedzinie wyglądu, jak i zdrowia. Nowe pokolenia kończące sześćdziesiąty rok życia ucieleśniają zmiany, wyrażające się w postaci dyskretnego wzrostu wydatków, wyższego poziomu aktywności fizycznej, przywiązywania większej wagi do reżimu diety i kondycji fizycznej oraz częstszego szukania pomocy w obszarze kosmetycznych i odmładzających technologii. Przeprowadzone analizy wskazały na to, że efekty naturalnego procesu starzenia podlegają społecznej stygmatyzacji. We współczesnym zachodnim społeczeństwie obsesja na punkcie młodzieńczego, pięknego wyglądu stała się powszechna, a jej rezultatem są procedury zmierzające do odwrócenia procesu starzenia. Potrzeba estetyzacji ciał i medialne epatowanie pięknem cenzurują starość w wymiarze cielesnym. W artykule szczególną uwagę poświęcono zagadnieniom zróżnicowania płciowego w kontekście starości. O ile można znaleźć liczne przykłady mężczyzn, będących bohaterami kultury masowej, którym „pozwolono” się zestarzeć, o tyle w przypadku kobiet obowiązkowe jest bycie „wiecznie młodą”.
The purpose of this paper is to review theory and empirical research concerned with the problem of social and subjective body image among the elderly. There is a common perception among the public that age reduces attractiveness and older people tend to be stereotyped as “ugly”. Given the challenges of aging, older individuals strive to maintain positive evaluation of their physical selves both in domain of appearance and health. As newer cohorts of “over sixties” replace older cohorts, changes have become embodied in through increased levels of discretionary spending, greater levels of physical activity, more attention to diet and fitness regimes, more frequent recourse to cosmetic and rejuvenative technologies. The analysis has shown that there is a social stigma around the effects of the natural ageing process. Obsession with a youthful and beautiful appearance has become commonplace in modern western society and has resulted in procedures trying to reverse the aging process. The need for aeastheticization of bodies and media fixation on beauty functions as censorship of old age in the physical realm. Special attention was given the gender-related differences in aging. As there are examples of men presented in mass culture who were “allowed” to get old, in the case of women it is obligatory to be “forever young”.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2015, 55; 23-36
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perfekcjonizm a obraz ciała w grupie młodych kobiet i mężczyzn
Autorzy:
Rębacz, Weronika
Wikiera, Katarzyna
Wikiera, Klaudia
Mącik, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34111871.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
perfectionism
body image
body perception
personal criticism
perfekcjonizm
obraz ciała
postrzeganie ciała
krytyka osobista
Opis:
Perfekcjonizm jest rozumiany jako cecha osobowości przejawiająca się nadmiernym dążeniem do doskonałości, wysokimi standardami i krytyką osobistą. Krytyka może dotyczyć oceny siebie, zachowania, ale również własnego ciała. Celem badania było sprawdzenie, jak perfekcjonizm wiąże się z postrzeganiem ciała. Postawiono pytanie weryfikujące, które wymiary perfekcjonizmu mają największy potencjał wyjaśniania oceny własnego ciała u przedstawicieli obu płci. Przebadano 213 osób, w tym 108 kobiet (M = 21,76; SD = 2,35). W badaniu zastosowano Skalę Perfekcjonizmu (BTPS – Big Three Perfectionism Scale) i Skalę Oceny Ciała (SOC-BES – Body Esteem Scale), z których pierwsza posłużyła do badania 10 wymiarów perfekcjonizmu, a druga do analizy trzech wymiarów obrazu siebie u kobiet i trzech wymiarów u mężczyzn. Wyniki analizy regresji wykazały, że niektóre wymiary perfekcjonizmu istotnie wyjaśniają poszczególne wymiary oceny ciała u obu płci. Dla kobiet istotne były: Perfekcjonizm zorientowany na siebie, Samokrytyka, Wątpliwości dotyczące działania oraz Hiperkrytycyzm. Dla mężczyzn istotne były: Perfekcjonizm zorientowany na siebie, Obawa przed błędami oraz Wątpliwości dotyczące działania. Wszystkie modele regresyjne wyjaśniały od 17% do 28% wariancji oceny ciała, co wskazuje na jej związki z wymiarami perfekcjonizmu.
Perfectionism is understood as a personality trait manifested by excessive striving for perfection, high standards and personal criticism. Criticism may concern self-evaluation, behavior, but also one’s body image. The purpose of the study was to investigate how perfectionism is associated with body perception. A question was posed to verify which dimensions of perfectionism have the greatest potential to explain the assessment of representatives of both genders. A total of 213 people were tested, including 108 women (M = 21.76; SD = 2.35). The study used the Big Three Perfectionism Scale (BTPS) and Body Esteem Scale (SOC-BES), of which the former was used to research 10 dimensions of perfectionism, and the latter to analyze three dimensions of self-image for women and three dimensions for men. The results of the regression analysis showed that some dimensions of perfectionism significantly explain individual dimensions of body image for both genders. For women, the following were significant: Self-oriented perfectionism, Self-criticism, Doubts about actions, and Hypercriticism. For men, the following were significant: Self-oriented perfectionism, Concern over mistakes, and Doubts about actions. All regression models explained 17% to 28% of the variance in body image assessment, indicating their associations with perfectionism dimensions.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2023, 36, 4; 203-220
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Percepcja własnego ciała u kobiet z zaburzeniem osobowości typu borderline – badania pilotażowe
Perception of own body by women with borderline personality disorder – preliminary studies
Autorzy:
Szepietowska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944225.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
body perception
borderline
personality disorder
psychopathological symptoms
body image
objawy psychopatologiczne
obraz ciała
percepcja własnego ciała
zaburzenie osobowości
Opis:
Aim: Analysis of the way women with borderline personality disorder (BPD) perceive their bodies. Methods: The body perception was presented as a psychological model manifested in the attitude to one’s own body, the way of sensing and interpreting the bodily sensations, mental identification with the body, and the feeling of comfort in interpersonal closeness and social exposure situations. Material and methods: Twenty eight women took part in the study: 14 of them met the BPD criteria, 14 constituted a comparative group (selection by pairs). Three instruments were used: The Symptom Checklist-90 (SCL-90), self-constructed questionnaire examining one’s own body perception (Body Perception Scale – Skala Percepcji Ciała, SPC), and Borderline Scale from Structured Clinical Interview for DSM-IV Axis II Disorders (SCID-II) to confirm BPD symptoms. Results: Women with BPD perceive their bodies more negatively in all examined aspects, as compared to those without personality disorders. Predominant are negative emotions towards one’s body and lack of confidence in one’s attraction for other people. Less intense become such traits as: the impression of perceptive changes, difficulty in identification with the body appearance, and avoidance of close physical contacts. Comparisons of SCL-90 results show that in women with BPD all psychopathological symptoms are more severe. These patients are characterized by an increased level of depressiveness, obsessive-compulsive traits, paranoid ideation, and psychoticism. The results profile shows a similar pattern of symptoms in both groups and it is not the type but severity of psychopathological symptoms that differentiates them.
Cel pracy: Celem badań była analiza postrzegania własnego ciała przez kobiety z zaburzeniem osobowości borderline (borderline personality disorder, BPD). Percepcja ciała została ujęta jako konstrukt psychologiczny, przejawiający się w postawie wobec ciała, sposobie odczuwania i interpretacji wrażeń cielesnych, identyfikacji psychicznej z ciałem oraz poczuciu komfortu w sytuacjach bliskości interpersonalnej i ekspozycji społecznej. Materiał i metody: W badaniach wzięło udział 28 kobiet: 14 z nich spełniało kryteria BPD, 14 stanowiło grupę porównawczą (dobór parami). Wykorzystano kwestionariusz SCL-90, autorską Skalę Percepcji Ciała (SPC) i Ustrukturalizowany Wywiad do Badania Zaburzeń Osobowości SCID-II (Skala Borderline) w celu potwierdzenia symptomów BPD. Wyniki: Kobiety z BPD we wszystkich badanych wymiarach percypują własne ciało bardziej negatywnie niż te bez zaburzeń osobowości. Dominują negatywne emocje wobec ciała i niepewność własnej atrakcyjności dla otoczenia. Słabiej zarysowują się: wrażenie zmian percepcyjnych, trudność z utożsamieniem się z wyglądem ciała, unikanie bliskich kontaktów fizycznych. Porównania wyników SCL-90 wskazują, że kobiety z BPD cechują się większym nasileniem wszystkich objawów psychopatologicznych. Dla tych pacjentek charakterystyczny jest podwyższony poziom depresyjności, natręctw, myślenia paranoidalnego i psychotyczności. Profil wyników wskazuje na podobną strukturę symptomów w obu grupach. Tym, co je różnicuje, okazuje się nie rodzaj, lecz nasilenie objawów psychopatologicznych.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 1; 29-36
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies