Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "obowiązek informacyjny" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Ocena Modelu Kosztu Standardowego
Autorzy:
Bełdowski, Jarosław
Kantorowicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/698055.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
koszty administracji
obowiązek informacyjny
pomiar
Opis:
Model Kosztu Standardowego to narzędzie służące do pomiaru obciążeń administracyjnych. Obejmuje wyłącznie koszty administracyjne wynikające z nałożonych przez państwo obowiązków informacyjnych. Cykliczne ich wyliczenia pozwalają uchwycić zmiany dotyczące wymogów biurokratycznych. Wprowadzenie MKS w Polsce jest związane z unijnym programem Lepsze Regulacje, realizowanym dwuetapowo przez Ministerstwo Gospodarki. W artykule zostały omówione mechanizm konstrukcji i wskazane wady. Jednak, jak autorzy podkreślają, pomimo niedoskonałości, MKS może stać się przydatnym narzędziem do ograniczenia biurokracji, co jest celem zasadniczym.
Źródło:
Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie; 2011, 20, 3; 13-17
1896-656X
Pojawia się w:
Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązki informacyjne przedkontraktowe w projekcie nowej dyrektywy o kredycie konsumenckim w świetle dotychczasowych regulacji unijnych
Autorzy:
Gałązka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2206949.pdf
Data publikacji:
2021-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
kredyt konsumencki
usługi finansowe
Unia Europejska
obowiązek informacyjny
Opis:
Komisja Europejska, reagując na postulaty nowelizacji, przedstawiła w czerwcu 2021 roku projekt nowej dyrektywy o kredycie konsumenckim. Jednym z zagadnień, zapowiadanym jako element zmian była kwestia informacji dla konsumenta przedstawianej przez kredytodawcę przed zawarciem umowy. W artykule przeanalizowano treść projektu w zakresie przedkontraktowej informacji dla konsumenta, porównując zaproponowane przepisy z dotychczas obowiązującymi i oceniając je pod kątem słuszności oraz skuteczności realizacji celów nowego projektu dyrektywy oraz wcześniejszych zapowiedzi Komisji Europejskiej jako projektodawcy.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2021, 10, 7; 63-78
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązki informacyjne konsumentów wobec kredytodawców jako przejaw odpowiedzialnego udzielania kredytów
Information obligations provided by consumers to creditors as a manifestation of responsible lending
Autorzy:
Paleczna, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1185889.pdf
Data publikacji:
2019-01-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
kredytodawca
kredyt
informacja
obowiązek informacyjny.
konsument
credit
consumer
creditor
information
information obligation.
Opis:
W artykule przedstawione zostały istota i zakres obowiązków informacyjnych przekazywanych przez konsumentów wobec kredytodawców. W opracowaniu przyjęto definicję kredytodawcy w ujęciu trzech ustaw: ustawy z dnia 12 maja 2011r. o kredycie konsumenckim, ustawy z dnia 23 października 2014 r. o odwróconym kredycie hipotecznym oraz ustawy z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym i nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami. Obowiązek informacyjny jest jednym z mechanizmów ochrony konsumenta na rynku usług finansowych, w tym także kredytowych. Dyrektywa 2008/48/WE, dyrektywa 2014/17/UE oraz ustawa o kredycie konsumenckim zobowiązały konsumentów do przekazania informacji kredytodawcy w celu przeprowadzenia oceny zdolności kredytowej, nie wskazując jednak katalogu tych informacji. Ze względu na specyfikę umowy kredytowej konsument powinien przekazywać wszystkie informacje dotyczące jego bieżącej i przyszłej sytuacji finansowej. Poprzez prawidłowe, rzetelne i kompleksowe przekazanie informacji konsument może uchronić się przed nadmiernym zadłużeniem i popadnięciem w tzw. „spiralę zadłużenia”. W artykule poruszono również kwestię niewypełnienia obowiązku informacyjnego przez konsumenta. Wypełnienie obowiązku informacyjnego przez kredytodawcę i konsumenta jestem jednym z przejawów realizacji idei odpowiedzialnego kredytowania.
The paper presents the essence and the scope of the consumer's obligations to provide the creditor with information. The information obligations is one of the consumer protection mechanisms existing on the financial services market, what includes credit services. Directive 2008/48/WE and the Consumer Credit Act of 12 May 2011 oblige consumers to provide the creditor with information in order for the creditor to be able to conduct a thorough assessment of the consumer’s creditworthiness, however this information is not specified. Owing to the nature of the credit agreement, consumer shall communicate all information concerning his or her current and future financial situation. The true, fair and comprehensive transfer of information may prevent the consumer from over-indebtedness and from falling into so-called “debt spiral”. The paper also addresses the issue of the failure to fulfill the information obligation by the consumer. Fulfilling the information obligation by the consumer is one of the manifestations of implementation of the responsible lending.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2019, 1; 8-12
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sytuacja prawna pracowników muzeów w przypadkach łączenia muzeów z innymi instytucjami kultury
Autorzy:
Gredka-Ligarska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27757932.pdf
Data publikacji:
2022-09-14
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
pracownicy muzeów
łączenie muzeów
instytucje kultury
przejście zakładu pracy na innego pracodawcę
obowiązek informacyjny pracodawcy
Opis:
Łączenie instytucji kultury – w tym muzeów – w praktyce nierzadko budzi emocje i jest przedmiotem kontrowersji, o których donoszą media. Po stronie pracowników łączonych instytucji mogą pojawić się obawy dotyczące zatrudnienia u nowego pracodawcy. Połączenie muzeum z innym muzeum lub z inną instytucją kultury, niebędącą muzeum w sensie prawnym, kwalifikowane jest jako przejście zakładu pracy w rozumieniu art. 231 Kodeksu pracy. Niniejszy artykuł został poświęcony sytuacji prawnej pracowników łączonych muzeów. Główna część opracowania koncentruje się na uprawnieniach pracowników związanych z przejściem zakładu pracy na innego pracodawcę i odpowiada na pytanie, czy interesy pracowników w takich przypadkach są należycie zabezpieczone. Rozważania na temat sytuacji pracowników de lege lata doprowadziły do sformułowania wniosków de lege ferenda. Wydaje się bowiem, że ochrona prawna przejmowanych pracowników mogłaby być wzmocniona.
Źródło:
Muzealnictwo; 2022, 63; 144-149
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawne warunki stosowania cookies
Legal Conditions of Using Cookies
Autorzy:
Piątek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508187.pdf
Data publikacji:
2015-10-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
K23
cookies
obowiązek informacyjny
zgoda
przeglądarka
dane osobowe
information obligation
consent
Web browser
personal data
Opis:
Przedmiotem artykułu jest stosowanie cookies przez dostawców usług telekomunikacyjnych, usług świadczonych drogą elektroniczną oraz dostawców usług reklamowych. Celem opracowania jest wskazanie dopuszczalnych sposobów wykonania obowiązku informacyjnego i obowiązku uzy-skania zgody, a także zakresu zwolnień z tych obowiązków w świetle dorobku interpretacyjnego Grupy Roboczej ds. Artykułu 29, regulatorów innych państw członkowskich UE i krajowej praktyki. Problemy cookies są rozpatrywane głównie w świetle przepisów prawa telekomunikacyjnego, ale z uwzględnieniem wymagań wynikających z przepisów o ochronie danych osobowych.
The subject matter of this article centers on the use of cookies by providers of telecommunications services, information society services, and advertising services. The goal of the analysis is to identify the permissible forms of performing the information obligation and acquiring subscribers’ consent for the use of cookies. The paper also considers the scope of the exclusion of these duties in light of the opinions of Article 29 of the Data Protection Working Party, regulatory bodies of EU countries other than Poland, and Polish practice. The issues of cookies are analyzed in the light of Polish Telecommunications Law provisions and respective provisions on the protection of personal data.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2015, 4, 6; 49-72
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zgoda pacjenta na czynność medyczną w polskim porządku prawnym
Patient’s consent to a medical activity in the Polish legal order
Autorzy:
Lis, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046398.pdf
Data publikacji:
2020-10-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ochrona zdrowia
świadczenia zdrowotne
zgoda pacjenta
obowiązek informacyjny
healthcare
health benefits
patient’s consent
information obligation
Opis:
Każdy człowiek, jako podmiot wolności i praw, samodzielnie decyduje o sposobie skorzystania z nich. Od niego więc zależy decyzja co do poddania się czynności medycznej koniecznej ze względu na stan zdrowia. By decyzja ta była prawnie skuteczna musi być podjęta w sposób dobrowolny, świadomy oraz zostać wyrażona w sposób nie budzący wątpliwości przed przystąpieniem do poddania się konkretnej czynności medycznej. W ten sposób pacjent uzyskuje realny wpływ na proces swojego leczenia i staje się partnerem lekarza w podejmowanych przez niego działaniach. Zgoda na czynność medyczną stanowi wyraz poszanowania autonomii pacjenta i jego prawa do samostanowienia.  
Every men, as a subject of freedom and rights, independently decides how to use them. It is up to him, therefore, to decide whether to undergo the medical act necessary for health. In order for the decision to be be legally effective, it must be voluntary, conscious, expressed in a way that does not raise any doubts before proceeding to a specific medical activity. In this way, the patient gets a real influence on the process of his treatment and becomes a partner of the doctor in the actions taken by him. Consent to a medical act is an expression of respect for the patient’s autonomy and his right to self-determination.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 3; 39-58
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orzeczenie Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 24 kwietnia 2013 r. (I ACa 787/12). Rozważania dotyczące konsekwencji braku rzetelnej informacji o stanie pacjenta
Autorzy:
Sobas, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617614.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
obligation of information
personal rights
compensation responsibility
prenatal examination
obowiązek informacyjny
dobra osobiste
odpowiedzialność odszkodowawcza
badania prenatalne
Opis:
The article is about compensation responsibility for prenatal injuries also wrongful life and wrongful birth. The study is an attempt to define the concept of harm in the context of the birth of a child and to protect the personal rights of parents in the form of the right to family planning in the event of the birth of a child with a disability. The text also refers to the information obligation of the doctor and medical staff, as well as its scope and method of providing the patient with information about his condition.
W niniejszym artykule podjęto tematykę związaną z odpowiedzialnością za szkody prenatalne, a także z roszczeniami wrongful life oraz wrongful birth. Opracowanie jest próbą zdefiniowania pojęcia szkody w kontekście urodzenia się dziecka oraz ochrony dóbr osobistych rodziców w postaci prawa do planowania rodziny w przypadku przyjścia na świat dziecka z niepełnosprawnością. Tekst odnosi się również do obowiązku informacyjnego lekarza i personelu medycznego oraz jego zakresu i sposobu przekazywania pacjentowi informacji o jego stanie zdrowia.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2018, 21, 38
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązki informacyjne sanatorium uzdrowiskowego wobec pacjentów w świetle teorii asymetrii informacji
Information duties of the thermal sanatorium for patients in the light of information asymmetry theory
Autorzy:
Paszkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399454.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Stowarzyszenie Gmin Uzdrowiskowych RP
Tematy:
asymetria informacji
obowiązek informacyjny
pacjent
zakłady lecznictwa uzdrowiskowego
prawo
information asymmetry
information obligation
patient
thermal treatment institutions
the law
Opis:
Brak równowagi informacyjnej w relacji z pacjentem spowodował, że ustawodawca nałożył na zakłady lecznictwa uzdrowiskowego wiele obowiązków informacyjnych. Prawo wymaga między innymi informowania pacjenta o jego prawach i rodzaju udzielanych świadczeń zdrowotnych. Personel medyczny ma obowiązek informowania pacjenta o jego stanie zdrowia. Dodatkowe obowiązki informacyjne sanatorium związane są m.in. z umową zawartą z Narodowym Funduszem Zdrowia. Celem artykułu jest identyfikacja podstawowych prawnych obowiązków informacyjnych sanatorium uzdrowiskowego wobec pacjentów.
The lack of information balance in relation to the patient caused the legislator to impose a lot of information obligations on the thermal treatment institutions. The law requires, among other things, information about the rights of the patient and the type of health benefits provided. Medical personnel are required to inform the patient about his / her condition. Additional information obligations among others are related to the contract concluded with the National Health Fund. The aim of the article is to present and analyze the basic information obligations of the thermal sanatorium to patients.
Źródło:
Biuletyn Uzdrowiskowy; 2017, 3; 51-64
2543-9766
Pojawia się w:
Biuletyn Uzdrowiskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice obowiązku informacyjnego notariusza przy sporządzaniu aktu notarialnego – glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2019 r. (IV CSK 224/18)
Autorzy:
Sekuła-Leleno, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338399.pdf
Data publikacji:
2020-09-28
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
delikt notarialny
szkoda
obowiązek informacyjny
należyta staranność
status notariusza
notarial tort
harm
disclosure obligation
due diligence
status of a notary
Opis:
Notariusz ponosi odpowiedzialność za wyrządzoną przez niego przy wykonywaniu czynności notarialnej szkodę zarówno wobec klienta, jak i osób trzecich, na podstawie art. 415 k.c., za niezachowanie należytej staranności (art. 49 u.p.n.), w sposób zawiniony, z uwzględnieniem zawodowego charakteru jego działalności (art. 355 § 2 k.c.) i granic staranności zawodowej wyznaczonych przez art. 80 § 1–3 u.p.n. Notariusz jest osobą zaufania publicznego, a dokumenty zawierające czynności notarialne mają charakter dokumentów urzędowych w rozumieniu kodeksu postępowania cywilnego. Jego zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa i wiarygodności obrotu prawnego, co jest istotne zarówno z punktu widzenia interesu publicznego, jak i prywatnych interesów stron czynności notarialnych. Postępowanie przed notariuszem nie ma charakteru sporu między stronami, a kontrola sprawowana przez niego jest kontrolą prewencyjną.
A notary is liable for harm inflicted in the course of a notarial transaction whether on a client or third parties, on the basis of Article 415 of the Civil Code, on account of failure to exercise due diligence (Article 49 Notarial Law Act), in a culpable manner, subject to the professional nature of the notary’s activities (Article 355 § 2 Civil Code) and the limits of professional diligence set out by Article 80 § 1 to § 3 NLA. The notary is the bearer of an office of public trust, and documents containing notarial transactions are official documents within the meaning of the Code of Civil Procedure. The notary’s task is to guarantee the safety and credibility of legal transactions, which is of importance both to the public interest and the private interests of parties to notarial transactions. The proceedings before the notary are not a contest between the parties, and the nature of control exercised by the notary is preventive.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 3; 190-206
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązek ujawnienia przez dłużnika informacji o czynnościach dokonanych z pokrzywdzeniem wierzycieli
Obligation of the debtor to disclose information about actions done with detriment to creditors
Autorzy:
Flaga-Gieruszyńska, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/476773.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
disclosure of assets
information obligation of the debtor
debtor’s insolvency
enforcement proceedings
wyjawienie majątku
obowiązek informacyjny dłużnika
niewypłacalność dłużnika
postępowanie egzekucyjne
Opis:
The Author discusses the new construction of Art. 913 section 1 of the Polish Code of Civil Procedure, which introduced – apart from the obligation to disclose the assets – information obligation of the debtor to increase the effectiveness of pursuing claims by creditors. In the new content of this provision, the legislator defined the creditor’s right to request the debtor to disclose information about paid and free legal actions done to third parties with a value determined by the legislator during the five year period preceding the initiation of the execution which resulted in him or her becoming insolvent or becoming insolvent to a greater degree than he or she was before the action. The Author arranges terminological issues and points to interpretative problems that may be relevant to the practice of enforcing this obligation.
Autorka omawia nową konstrukcję art. 913 § 1 k.p.c., w której wprowadzono – obok obowiązku wyjawienia składników majątkowych – obowiązek informacyjny dłużnika mający podnieść efektywność dochodzenia roszczeń przez wierzycieli. W nowej treści wskazanego przepisu ustawodawca określił uprawnienie wierzyciela w zakresie żądania ujawnienia przez dłużnika informacji o odpłatnych i nieodpłatnych czynnościach prawnych dokonanych na rzecz osób trzecich, o określonej przez ustawodawcę wartości, w okresie pięcioletnim poprzedzającym wszczęcie egzekucji, w wyniku których stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu niż był przed dokonaniem czynności. Autorka dokonuje uporządkowania kwestii terminologicznych oraz wskazuje na problemy interpretacyjne, które mogą mieć znaczenie dla praktyki egzekwowania tego obowiązku.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2017, 2 (21); 65-76
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usługi telekomunikacyjne o podwyższonej opłacie
Premium Rate Services
Autorzy:
Piątek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507838.pdf
Data publikacji:
2012-11-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
usługi o podwyższonej opłacie
świadczenie dodatkowe
obowiązek informacyjny
blokowanie połączeń
kary pieniężne
premium rate service
value added service
information obligation
blocking of connections
fines
Opis:
Artykuł przedstawia przyczyny i następstwa nowelizacji Prawa telekomunikacyjnego z 2011 roku w zakresie warunków świadczenia usług o podwyższonej opłacie, w skład których obok usługi telekomunikacyjnej wchodzi dodatkowe świadczenie. Masowe naruszenia interesów użytkowników i niepowodzenie samoregulacji spowodowało wprowadzenie środków daleko wykraczających poza wymagania ochronne Unii Europejskiej. Dokonano analizy obowiązków informacyjnych dostawców przy promocji usług o podwyższonej opłacie, zawieraniu umowy i w czasie korzystania z usług. Omówiono środki zapewniające osobom korzystającym z tych usług możliwości kontroli nad wydatkami. Przedstawiono kompetencje regulatora dotyczące egzekwowania obowiązków dostawców tych usług oraz wykonawców świadczeń dodatkowych.
This paper aims to present grounds and results of the 2011 amendment of Telecommunications Law concerning provisions on the delivery of prime rate services, that combine the telecommunications service with value added service. Extensive infringements of users’ rights and failure of selfregulation initiatives resulted in the introduction of protective regulations exceeding the requirements of the European Union. The analyze regards the suppliers’ information obligations related to the promotion of those services, conclusion of service contract and the process of service provision. The article addresses measures that provide users of premium rate services with controls over the amount of expenses related to the service. The competences of the regulator aimed at the enforcement of obligations imposed on telecommunications service providers and suppliers of value added part of the service were discussed in detail.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2012, 1, 5; 40-57
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zezwolenie sądu opiekuńczego na udzielenie małoletniemu świadczenia zdrowotnego
Permission of a Guardianship Court to Providing Health Services to the Juvenile
Autorzy:
Lis, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1771612.pdf
Data publikacji:
2021-06-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pacjent małoletni
świadczenie zdrowotne
obowiązek informacyjny
zgoda
pacjenta
wyjątek terapeutyczny
zezwolenie sądu
juvenile patient
health service
information obligation
patient’s consent
therapeutic
exception
court permission
Opis:
Warunkiem udzielenia świadczenia zdrowotnego jest zgoda pacjenta. Podstawą jej udzielenia jest rzetelna informacja przekazana przez lekarza w sposób zrozumiały dla odbiorcy. W oparciu na przekazanych informacjach pacjent samodzielnie podejmuje decyzję o skorzystaniu ze świadczenia zdrowotnego albo odmawia skorzystania z takiej możliwości. Nie dotyczy to małoletnich, za których decyzję w tym zakresie podejmują rodzice albo inne podmioty sprawujące nad nim pieczę. W przypadku niewyrażenia zgody na udzielenie świadczenia zdrowotnego, pomimo istnienia wskazań lekarskich albo w przypadku konfliktu stanowisk podmiotów uprawnionych do jej wyrażenia, inicjatywę przejmuje sąd opiekuńczy.
The condition for the provision of health services is patient’s consent. The basis for its granting is reliable information provided by the doctor in a manner understandable to the recipient. Based on the information provided, the patient makes his own decision on the use of the health service or refuses to make use of this possibility. This does not apply to minors for whom the decision is made by parents or other entities exercising custody over him. In the event of disagreement with the provision of health services, despite the existence of medical indications or in the event of a conflict of positions of entities authorized to express it, the initiative is taken over by the guardianship court.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 3; 93-118
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstrzymanie dostaw energii elektrycznej z powodu zaległości po stronie odbiorcy a obowiązek informacyjny przedsiębiorcy
Autorzy:
Szanciło, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788172.pdf
Data publikacji:
2016-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
wstrzymanie dostaw energii elektrycznej
obowiązek informacyjny
dostawa
energia
terminy
zapłata
przesłanki prawne
suspension of energy supply
obligation to provide information
supply; energy
supply
energy
date
payment
Opis:
The suspension of energy supply is one of the farthest-reaching powers of energy entrepreneur with whom a recipient had signed an agreement. Therefore, it is not right which can be used in every situation, but must be met certain conditions, even if the basis for suspension of supply is the lack of payment by the recipient. It may rise dispute between the trader and the recipient concerning the validity of cutting-off delivery of electricity. It is necessary to determine whether the action of the energy trader was in accordance with the law, which was preceded by all the required law actions, including whether it has been preserved obligation to provide information in relation to the contractor. It is not sufficient that the recipient is in default for a specified period of payment for energy, but must be notified in writing of its intention to terminate the contract. In addition, it must be designated an additional two-week deadline for payment of outstanding and current liabilities. It’s important to define the conditions of keeping by the operator of the energy information’s obligation, including the starting date for calculating the additional period set for payment of arrears. This raises doubt whether the principle derived from Article. 61 of the Civil Code can be applied directly to the energy law, which aims to protect recipients. This is more important that consumers more often than not are recipients of electricity, so far the weaker party of a contract for the sale and delivery of electricity.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2016, 3 (207); 129-147
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea odpowiedzialnego kredytowania na rynku niebankowych kredytów konsumenckich w Polsce
Autorzy:
Rutkowska-Tomaszewska, Edyta
Paleczna, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164844.pdf
Data publikacji:
2018-09-13
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
kredyt konsumencki
konsument kredytobiorca
niebankowa instytucja pożyczkowa
kredytodawca
ochrona konsumenta
odpowiedzialne udzielanie kredytów
ustawa o kredycie konsumenckim
dyrektywa 2008/48/WE
zdolność kredytowa
obowiązek informacyjny
edukacja finansowa
Opis:
W rzeczywistości pokryzysowej, wobec dużej skali zjawiska nadmiernego zadłużania się konsumentów i jego negatywnych skutków zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i globalnym, problem odpowiedzialnego kredytowania przez kredytodawców i odpowiedzialnego pożyczania przez konsumentów staje się coraz donioślejszy. Jest to istotne, z uwagi na generowanie ryzyka kredytowego, systemowego, a także negatywne skutki społeczne. Idea ta przestaje mieć formę jedynie postulatu, lecz staje się przedmiotem regulacji i szeroko rozumianego orzecznictwa. Jest ona realizowana przez prawidłowe badanie zdolności kredytowej konsumenta przez kredytodawców, tak przed udzieleniem kredytu, jak i w trakcie trwania kredytowania oraz informowanie go o warunkach umowy kredytowej, w tym w szczególności o ponoszonych przez niego kosztach, jak i konsekwencjach prawnych oraz ekonomicznych niewykonywania tej umowy przez konsumenta. Celem opracowania jest zaprezentowanie idei odpowiedzialnego kredytowania jedynie po stronie kredytodawców, jakimi są niebankowe instytucje pożyczkowe, bez analizowania odpowiedzialnego pożyczania przez kredytobiorców konsumentów, sposobów jej realizacji oraz egzekwowania i stosowania w praktyce.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2018, 7, 6; 38-52
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Travel of an organized group of fans and their transportation
Przejazd zorganizowanej grupy kibiców oraz ich przewóz
Autorzy:
Dróżdż, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1389814.pdf
Data publikacji:
2018-03-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
prawo w turystyce
rynek usług turystycznych
umowa o usługi turystyczne
treść umowy o usługi turystyczne
obowiązek informacyjny
tourism law
tourism services market
tourism services agreement
content of tourism services agreement
information duty
Opis:
The tourism services agreement is one of the most common contract on the market of tourism services, which basically comprehensively regulates the relationship between the participant of tourism event (the consumer) and professional entity (the tour operator). Proper stimulation of the relationship between professional and non-professional entities should therefore be the priority tasks of tourism policy, which can be achieved by using a wide catalog of instruments, including legal acts. Problems in the proper functioning of the agreement causes dysfunctions, which, due to the universality of the agreement, can create far-reaching negative effects. Of course, with no doubt, the content of the tourism services contract is one of the most important elements constituting the quality of the agreement on the market of tourism services. That is why, studies made concentrate on the issue of contractual information (the information contained in the contract), because it is reasonable to indicate that the professional entities ‘communicate’ with consumers also by using the content of the agreement, which includes basic information about the services and therefore consumers should pay special attention to the analysis of that content. It is more than obvious that the lack of equivalence between professional and non-professional entitles can be considered as the market defect, and hence can create far-reaching distortion of competition. Defects appearance often depends on the internal characteristics of the market. Therefore, firstly the identification of the main characteristics of the tourism market (created by the specificity of tourism products) will be done. Then, the detail issues related to professional entitles information duties with special emphasis on the content of the tourism services agreement will be discussed. The main considerations are divided into two areas: (1) remarks on the Directive 90/314 and the Tourism Services Act from 1997; (2) remarks on the Directive 2015/2302 and the proposal of new regulations (bill) on tourism events and linked travel arrangement.
Umowa o usługi turystyczne jest jedną z najbardziej powszechnych umów zawieranych na rynku usług turystycznych, która w zasadzie kompleksowo reguluje stosunek łączący uczestnika imprezy turystycznej (konsumenta, podróżnego) i podmiot profesjonalny, za jaki co do zasady i dla pewnego uproszczenia należy uznać organizatora turystyki. Właściwe stymulowanie wzajemnych relacji pomiędzy podmiotem profesjonalnym, a nieprofesjonalnym (konsumentem) należy zatem do zadań priorytetowych polityki turystycznej, która w celu ich realizacji wykorzystuje szeroki katalog instrumentów, w tym prawnych. Problemy w prawidłowym funkcjonowaniu umowy powodują różnego rodzaju dysfunkcje, które ze względu na powszechność umowy, rodzą daleko posunięte negatywne skutki. Należy przy tym pamiętać, iż treść umowy o usługi turystyczne stanowi jeden z ważniejszych elementów konstytuujących jakość funkcjonowania umowy na rynku usług turystycznych. Niniejsze opracowanie konkretyzuje zatem problematykę informacji umownych (informacji zawartych w umowie), gdyż zasadne jest wskazanie, iż podmioty profesjonalne „komunikują się” z konsumentami również za pomocą treści umowy, w której zawarte są podstawowe informacje dotyczące świadczonych usług turystycznych, a zatem konsumenci powinni szczególną uwagę poświęcić analizie owej treści. Oczywiste jest, iż brak równorzędności pomiędzy podmiotami profesjonalnymi, a konsumentami, na jakimkolwiek rynku usług, jest przejawem jego wadliwości, a przeto powoduje daleko idące zaburzenia konkurencji – przy czym, bardzo często wady te uzależnione są od wewnętrznych cech danego rynku. Stąd, w pierwszej kolejności w niniejszych rozważaniach zostaną wskazane najważniejsze cechy rynku turystycznego (kreowane przez specyfikę produktów turystycznych), dopiero następnie szczegółowo zostaną omówione kwestie związane z obowiązkiem informacyjnym podmiotów profesjonalnych, ze szczególnym uwzględnieniem treści komentowanej umowy. Rozważania główne zostaną podzielona na dwie sfery: (1) uwagi dotyczące ustawy z dnia 29 stycznia 1997 r. o usługach turystycznych oraz dyrektywy 90/314; (2) uwagi dotyczące dyrektywy 2015/2302 oraz Projektu ustawy o imprezach  urystycznych i powiązanych usługach turystycznych.
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 1; 101-112
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies