Temat: objawy - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Ocena wiedzy na temat grypy i jej powikłań na podstawie badań ankietowych
Autorzy:: Lerch, Dominika
Mastalerz-Migas, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/551769.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:: grypa
objawy grypopodobne
Źródło:: Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 3; 342-343
1734-3402
Pojawia się w:: Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Blastocytoza u 5-letniego chłopca – opis przypadku
Blastocytosis infection in a 5-year-old boy – a case report
Autorzy:: Pawłowska, Joanna
Pawłowska-Iwanicka, Kamila
Stelmach, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030871.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: blastocytoza
dzieci
leczenie
objawy
Opis:: Blastocystis hominis is one of the most common parasites present in the human gastrointestinal tract. Transmission usually occurs via food and water contaminated with cystic forms or via the faecal-oral route. The prevalence of infection is approximately 30–50% in developing countries and about 1.5–10% in developed ones. Blastocystis hominis was long considered as a large intestine commensal due to asymptomatic infestation, possibly characterised by temporary or permanent gastrointestinal carrier state, in some cases. Currently, this protozoan is considered pathogenic as symptoms develop in the course of infestation, especially in infected immunocompromised individuals. The importance of Blastocystis hominis as a factor responsible for enteral and parenteral symptoms is underestimated in clinical practice, and the infestation with this parasite is underdiagnosed. We present a case of a 5-year-old boy infected with Blastocystis hominis, who developed gastrointestinal symptoms and urticaria.
Blastocystis hominis to jeden z najczęściej stwierdzanych pierwotniaków bytujących w przewodzie pokarmowym człowieka. Do zarażenia człowieka dochodzi najczęściej drogą fekalno-oralną lub pokarmową przez zanieczyszczony cystami pierwotniaka pokarm lub wodę. Częstość występowania Blastocystis hominis w krajach rozwijających się wynosi około 30–50%, zaś w krajach rozwiniętych – w granicach 1,5–10%. Przez długi okres Blastocystis hominis uznawany był za komensala jelita grubego, ponieważ w niektórych przypadkach inwazja może przebiegać asymptomatycznie, a cechować ją może przejściowe lub trwałe nosicielstwo w przewodzie pokarmowym. Obecnie jednak pierwotniak uznawany jest za gatunek pasożytniczy, gdyż objawy występują zwłaszcza u osób z obniżoną odpornością, zarażonych tym patogenem. Znaczenie Blastocystis hominis jako czynnika odpowiedzialnego za objawy jelitowe i pozajelitowe jest niedoszacowane w praktyce klinicznej, a zarażenie tym pasożytem nie jest w pełni diagnozowane. W pracy przedstawiono przypadek 5-letniego chłopca, u którego zarażenie Blastocystis hominis wywołało objawy ze strony przewodu pokarmowego oraz pokrzywkę.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 3; 324-326
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Diagnostyka i leczenie zakażeń układu oddechowego u pacjentów wybranych praktyk lekarzy rodzinnych na terenie Gdańska
Autorzy:: Gutknecht, Piotr
Trzeciak, Bartosz
Winiarski, Tomasz
Molisz, Andrzej
Pietrzykowska, Małgorzata
Reiwer-Gostomska, Magdalena
Siebert, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/552493.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:: zakażenia układu oddechowego
antybiotykoterapia
objawy
leczenie
Źródło:: Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 3; 320-322
1734-3402
Pojawia się w:: Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Otorhinolaryngological manifestations of COVID-19
Otorynolaryngologiczne manifestacje COVID-19
Autorzy:: Wysocki, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399025.pdf
Data publikacji:: 2021-04-26
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: COVID-19
otorhinolaryngology
symptoms
otorynolaryngologia
objawy
Opis:: COVID-19 manifests itself in a wide spectrum of clinical symptoms, both in terms of their variety and severity. It can be asymptomatic or abortive, mild, moderate, severe and lightning, as septic with multiple organ failure and shock Typical leading symptoms of COVID-19 are: high fever poorly responding to drugs, severe loss of strength, chest pain, dyspnoea, pain headaches, bone and joint pain and muscle pain, until the onset of acute respiratory distress syndrome (ARDS). However, many publications mention among the possible symptoms also others, not related to the involvement of the lower respiratory tract. These are gastrointestinal disorders, damage to the central and peripheral nervous system, catarrh of the upper respiratory tract and dysfunctions of the sensory organs. The aim of this literature review was to determine the frequency of various head and neck dysfunctions that are part of COVID-19. Symptoms of conjunctivitis, nasal mucosa, pharynx and larynx are reported by about of patients, but they do not always occur at the same time, as in infections caused, for example, by rhinoviruses. Anosmi / hyposmia or ageusia / hypogeusia occur with a similar frequency. Symptoms of damage to the equilibrium system, such as dizziness, are reported by approx. 1/3, vertigo and hearing loss approx. 5-6%, tinnitus approx. 10% of patients. Reports of coexistence with COVID-19 of peripheral paresis of the facial nerve are so far relatively few and often included in the neurological disorders, the frequency of which is also about 1/3 of COVID-19 cases. Importantly, both catarrhal symptoms and the others listed here may precede, co-occur or follow the appearance of the leading symptoms of COVID-19. They can also be the only symptoms of this disease. This should prompt otorhinolaryngologists to be particularly vigilant in this regard
COVID-19 manifestuje się szerokim spektrum objawów klinicznych, tak pod względem ich różnorodności, jak natężenia. Może przebiegać bezobjawowo lub poronnie, lekko, średnio, ciężko oraz piorunująco, jako stan septyczny z niewydolnością wielonarządową i wstrząsem Typowymi wiodącymi objawami COVID-19 są: wysoka gorączka słabo reagująca na leki, mocno odczuwalna utrata sił, ból w klatce piersiowej, duszność, ból głowy, bóle kostno-stawowe i mięśniowe, aż do wystąpienia zespołu ostrej niewydolności oddechowej ARDS (acute respiratory distress syndrome). Jednakże wiele publikacji wymienia wśród możliwych objawów także inne, nie związane z zajęciem dolnych dróg oddechowych. Są to zaburzenia żołądkowo-jelitowe, uszkodzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, nieżyt górnych dróg oddechowych i dysfunkcje narządów zmysłów. Celem niniejszego przeglądu piśmiennictwa było określenie częstości różnych dysfunkcji w obrębie głowy i szyi, będących elementami COVID-19. Objawy nieżytu spojówek, błony śluzowej nosa, gardła i krtani podaje ok. ¾ chorych, jednak nie zawsze występują one wszystkie i jednoczasowo, jak w infekcjach wywoływanych np. przez rhinowirusy. Z podobną częstością występują Anosmi/hyposmia lub ageusia/hypogeusia. Objawy uszkodzeń układu równowagi, w postaci dizziness zgłasza ok. 1/3, vertigo i niedosłuch ok. 5-6%, szum uszny ok. 10%, pacjentów. Doniesienia o współwystępowaniu z COVID-19 obwodowego niedowładu nerwu twarzowego są na razie stosunkowo nieliczne i często zaliczane do zaburzeń neurologicznych, których częstość wynosi również ok. 1/3 przypadków COVID-19. Co ważne, tak objawy nieżytowe, jak i pozostałe tu wymienione mogą poprzedzać, współwystępować lub następować po wystąpieniu wiodących objawów COVID-19. Mogą być także jedynymi objawami tej choroby. Powinno to skłaniać otorynolaryngologów do szczególnej czujności w tym zakresie.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 2; 18-24
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Choroba Huntingtona – opis przypadku
Autorzy:: Adamczak-Ratajczak, Agnieszka
Szumerowicz, Łukasz
Krawczyk, Mieczysław
Mądry, Edyta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/552877.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:: choroba Huntingtona
objawy,
eczenie.
Źródło:: Family Medicine & Primary Care Review; 2011, 2; 357-358
1734-3402
Pojawia się w:: Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Objawy otolaryngologiczne w leiszmaniozie
Autorzy:: Kurnatowski, Piotr
Moroz, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398605.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: leiszmanioza
otolaryngologia
objawy
leczenie
Opis:: Podróże do krajów rozwijających się związane są z niebezpieczeństwem zarażenia różnymi chorobami, w tym pasożytniczymi. Schorzenia te stają się istotnym problemem diagnostycznym i terapeutycznym. Biorąc pod uwagę towarzyszące im objawy, laryngolog może być specjalistą, który jako pierwszy przystąpi do ich diagnostyki. Jedną z tych chorób może być leiszmanioza, klasyfikowana jako jedna z Tropikalnych Chorób Zaniedbanych (NTD – Neglected Tropical Disease) i występująca w strefie klimatu tropikalnego, subtropikalnego oraz Europie Południowej. W części przypadków jej przebieg jest bezobjawowy, natomiast w objawowej leiszmaniozie wyróżnia się trzy postacie: skórną (CL), trzewną (VL) i śluzówkową (ML). W pracy opisano objawy podmiotowe i przedmiotowe, różnicowanie, diagnostykę oraz leczenie poszczególnych postaci leiszmaniozy.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2016, 70, 5; 1-6
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Antraknoza (Colletotrichum coccodes) nowym zagrożeniem plantacji ziemniaka
Black dot (Colletotrichum coccodes) as a new threat to potato plantation
Autorzy:: Osowski, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/41523521.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:: Colletotrichum coccodes
antraknoza
objawy
black dot
symptoms
Opis:: Antraknoza ziemniaka jest chorobą skórki bulw i liści ziemniaka wywoływaną przez grzyba Colletotrichum coccodes (Wallr.) S. J. Hughes (synonimy C. atramentarium (Berk. & Br. Taub) and C. phomoides). Jest chorobą powszechnie występującą w większości rejonów uprawy ziemniaka na świecie i może powodować straty plonu na odmianach podatnych sięgające do 30%–75%. Objawy antraknozy (C. coccodes) mogą występować na wszystkich częściach podziemnych (bulwy potomne, stolony i korzenie), podstawie łodygi i na liściach. Cechą charakterystyczną antraknozy ziemniaka jest występowanie małych czarnych sklerocjów na korzeniach, łodygach, rozłogach i bulwach potomnych zakażonych roślin. Stosunkowo małe znaczenie antraknozy wzrosło po części z powodu rosnącego rynku ziemniaków świeżych i ziemniaków półprzetworzonych wynikającego ze wzrostu popytu na wysokiej jakości ziemniaki myte.
Black dot is a tuber blemish and foliar disease of potato caused by the fungus Colletotrichum coccodes (Wallr.) S. J. Hughes (synonyms C. atramentarium (Berk. & Br. Taub) and C. phomoides). It is common in most potato growing areas in the world and may cause up to 30%–75% yield reduction on susceptible cultivars. Colletotrichum coccodes can colonize all underground parts (daughter tubers, stolons and roots), basal stems and foliage of potato plants. The typical symptoms of the disease are small black sclerotia on the roots, stems, stolons, and progeny tubers of infected plants. The relative importance of Colletotrichum coccodes on potato has increased, in part due to the growing market for fresh, prepacked potatoes, which has resulted in an increase in the demand for washed potatoes with a high-quality appearance.
Źródło:: Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 251; 243-251
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:: Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Objawy i trudności diagnostyczne jaskry pierwotnej wrodzonej
Symptoms and diagnostic difficulties of primary congenital glaucoma
Autorzy:: Matusiak, Dorota
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1929196.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: diagnostyka
jaskra pierwotna wrodzona
objawy
Opis:: Jaskra pierwotna wrodzona (JPW), chociaż występuje rzadko, jest najczęstszą formą jaskry stwierdzaną u dzieci. To choroba o podłożu genetycznym – mutacje mają najczęściej charakter sporadyczny, ale udowodniono również dziedziczenie w sposób autosomalny recesywny. Do rozwoju schorzenia dochodzi w wyniku wrodzonych zaburzeń rozwojowych kąta przesączania, powodujących wzrost oporu odpływu cieczy wodnistej z gałki ocznej i wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego, czego konsekwencją są zaburzenia anatomiczne w całej gałce ocznej. W artykule przedstawiono informacje, spostrzeżenia i doświadczenia dotyczące diagnozowania pacjentów z jaskrą pierwotną wrodzoną. Celem pracy jest także zachęcenie czytelników do szczególnie dokładnego badania najmłodszych pacjentów, aby nie przeoczyć objawów tej niszczącej wzrok choroby.
Primary congenital glaucoma (PCG), although rare, is the most frequent type of pediatric glaucoma. It is genetically determined, mostly sporadic, but also has family tendency with an autosomal recessive heredity pattern. It is characterized by a congenital anomaly of the anterior chamber angle, obstruction of the aqueous humor outflow pathways leading to elevation of the intraocular pressure and serious damage of the entire eye. The purpose of this article is to share information, observations and experience relating to patients with PCG to encourage readers to carefully examine the youngest patients. Our goal is not to miss signs and symptoms of this devastating illness.
Źródło:: OphthaTherapy; 2015, 2, 3; 170-176
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:: OphthaTherapy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: PTSD symptoms after the delivery in women who delivered alone or accompanied by their partners
Objawy PTSD po porodzie - porównanie kobiet rodzących samotnie i w towarzystwie partnera
Autorzy:: Bielawska-Batorowicz, Eleonora
Szembek, Klaudia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2139475.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: objawy PTSD
poród
radzenie sobie
Opis:: Poród jest przez rosnącą liczbę badaczy traktowany jako doświadczenie traumatyczne. Najważniejszym elementem koncepcji porodu jako wydarzenia traumatycznego jest poczucie kontroli nad przebiegiem wydarzeń i związane z nimi reakcje emocjonalne występujące u kobiet. Towarzyszący rodzącej partner jest źródłem emocjonalnego i praktycznego wsparcia, a jego obecność może zmienić sposób, w jaki kobieta spostrzega poród i swoją nad nim kontrolę, a tym samym zmniejszyć ryzyko pojawienia się po porodzie objawów przypominających objawy zaburzenia po stresie traumatycznym (PTSD). W badaniu uczestniczyło 70 kobiet, z których połowa rodziła w towarzystwie partnera. Zastosowano Kwestionariusz objawów uwzględniających 3 grupy objawów typowych dla PTSD (unikanie sytuacji przypominających o urazie, pobudzenie, odtwarzanie stresującej sytuacji), a także Inwentarz radzenia sobie w sytuacjach stresowych (CISS) do pomiaru stylu radzenia sobie. Kobiety rodzące samotnie uzyskiwały istotnie wyższe wyniki w zakresie unikania i pobudzenia. Ich ogólny wynik w Kwestionariuszu objawów był również istotnie wyższy. Natężenie objawów PTSD było związane ze stylem radzenia sobie ze stresem – badane ujawniające styl skoncentrowany na zadaniu uzyskiwały niższe wyniki w Kwestionariuszu objawów, co świadczy o mniej intensywnych objawach. Wyniki wskazują˛ również, że ani uczestniczenie w zajęciach szkoły rodzenia, ani uprzednie doświadczenia położnicze nie modyfikowały natężenia objawów.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica; 2006, 10; 49-58
2353-4842
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki