Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nursing history" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Studenckie lata Zofii Izabelli Łuszczkiewicz
Student years of Zofia Izabella Łuszczkiewicz
Autorzy:
Perkowska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1217535.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Zofia Izabella Łuszczkiewicz
biografia
Uniwersytet Jagieloński
dzieje pielęgniarstwa
studia uniwersyteckie
biography
the Jagiellonian University
nursing history
studies
Opis:
Ważnym etapem w rozwoju umysłowym Zofii Izabeli Łuszczkiewicz były jej studia uniwersyteckie. Zgodnie z tradycją rodzinną odbyła je na uniwersytecie Jagiellońskim. Studiowała tam w latach 1917/18-1921/22. W okresie tym kobiety miały już na krakowskiej uczelni dość ugruntowaną pozycję chociaż nie zostały całkowicie zrównane w prawach w mężczyznami. Pierwsze trzy studentki pojawiły się w Krakowie w r. 1894, na Wydział filozoficzny zostały formalnie dopuszczone w r. 1897 na lekarski w r. 1900 natomiast na prawo dopiero w r. 1900. Zofia Łuszczkiewicz studiowała na Wydziale Filozoficznym nauki chemiczne. Uczęszczała na wykłady i ćwiczenia wybitnych uczonych takich jak Karola Dziewońskiego profesora chemii organicznej, Tadeusza Estreichera kierownika katedry chemii nieorganicznej i analitycznej wybitnego erudyty i popularyzatora wiedzy ora Bohdana Szyszkowskiego specjalisty z zakresu termodynamiki. Poza zajęciami z wybranego kierunku studiów uzupełniała wiedzę w zakresie biologii na wykładach Władysława Szafera, fizyki i u Władysława Natansona a także na prelekcjach z filozofii prowadzonych przez Witolda Rubczyńskiego i Władysława Heinricha. Uzyskała zaliczenia ze wszystkich obowiązujących przedmiotów otrzymując w dn 4 X 1922 absolutorium. Na uczelni krakowskiej zdobyła rzetelną wiedzę a także uczestniczyła w działalności społecznej (Koło Chemików) i miała możliwość pogłębienia religijności w Sodalicji Mariańskiej.
University studies, conducted in accordance with the family tradition at the Jagiel-lonian University, in the years 1917/18-1921/22, were an important stage in the intel-lectual development of Zofia Izabella Łuszczkiewicz. In this period, the position of women at the University was quite well-established, although their rights were not yet equal to those of men. The first three female students appeared in Cracow in 1894, they were formally accepted by the Faculty of Philosophy in 1897, by the Faculty of Medicine in 1900, while by the Faculty of Law only in 1900. Zofia Łuszczkiewicz studied chemical sciences at the Faculty of Philosophy. She attended lectures and classes of outstanding scientists such as Karol Dziewoński, professor of organic chemistry, Tadeusz Estreicher, the head of the department of inorganic and analytical chemistry, a distinguished erudite and science populariser and Bohdan Szyszkowski, a specialist in thermodynamics. Apart from classes in the chosen branch of studies, she supplemented her knowledge in biology at the lectures of Władysław Szafer, in physics at the lectures of Władysław Natanson as well as philosophical lectures of Witold Rubczyński and Władysław Heinrich. She received her credits from all com-pulsory subjects and graduated on October 4, 1922. At the Jagiellonian University, she gained solid knowledge, participated in social activity (Chemistry Circle) and had a possibility to develop her religiosity in Marian Sodality.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2014, 122; 125-138
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zofia Łuszczkiewicz- S. Izabella siostra miłosierdzia św. Wincentego a Paulo (1898-1957)
Zofia Łuszczkiewicz- Sister Izabella. Daughter of charity of St. Vincent a Paulo (1899-1957)
Autorzy:
Wątroba SM, Józefa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1217544.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Zofia Izabella Łuszczkiewicz SM
biografia
szarytki
dzieje pielęgniarstwa
historia Kościoła
żołnierze niezłomni
Służba Bezpieczeństwa
PRL
biography
sisters of charity
nursing history
Church history
steadfast soldiers
the secret police
Opis:
Celem tego artykułu jest przybliżenie sylwetki s. Zofii Izabelii Łuszkiewicz. Pochodziła z rodziny inteligenckiej, związanej z Uniwersytetem Jagiellońskim. Po ukończeniu studiów na UJ, w 1923 roku wstąpiła do Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo. Formację początkową odbywała we Lwowie i w Paryżu. We Francji podjęła również naukę w wyższej szkole pielęgniarstwa. Gdy powróciła do kraju skierowano ją do pracy w szpitalu powszechnym we Lwowie. Pracowała tam jako pielęgniarka, a następnie jako dyrektorka szkoły pielęgniarskiej. Wykładała przedmioty zawodowe. Troszczyła się o wysoki poziom placówki utrzymując kontakty z wieloma ośrodkami pielęgniarstwa w Europie. Wiosną 1939 roku przebywała na wymianie naukowej w Nowym Jorku. Krótko przed wybuchem II wojny światowej powróciła do Lwowa. Będąc poszukiwana przez NKWD w przebraniu służącej udała się do Krakowa, a następnie do Zebrzydowic angażując się w pomaganie ludności cywilnej jak również w walkę niepodległościową. Brała czynny udział w ratowaniu ludności pochodzenia żydowskiego. Pod koniec okupacji pracowała jako pielęgniarka w rzeszowskim szpitalu. Współpracując z zaufanymi lekarzami prowadziła akcje pomocy partyzantom. Wspomagała działalność dobroczynną organizacji międzynarodowej UNRRA, będąc dla nich tłumaczką języka angielskiego. W 1947 roku ponownie wróciła do Zebrzydowic. 27 sierpnia 1948 roku w Wadowicach została aresztowana przez Służbę Bezpieczeństwa. Przez długi czas nie znano miejsca jej pobytu. Po dwuletnim śledztwie została początkowo skazana na karę śmierci, zamienioną na 15 lat więzienia. Pomimo bicia i maltretowania zachowała do końca niezłomną postawę. W czerwcu 1956 roku została wypuszczona na półroczny urlop zdrowotny. W grudniu 1956 dzięki staraniom bliskich została całkowicie uwolniona. Choroba poczyniła jednak ogromne spustoszenia i mimo starania siostry Izabelli nie udało się uratować. Zmarła 8 sierpnia 1957 roku. Pochowano ją na Cmentarzu Rakowickim w Grobowcu Sióstr Miłosierdzia.
The aim of the article is to present the person of sister Zofia Izabella Łuszczkiewicz. She came from an intellectual family, associated with the Jagiellonian Universi-ty. After having finished her studies at the University, she joined the Daughters of Charity of St. Vincent de Paul in 1923. Her initial formation took place in Lvov and Paris. In France she also attended a high school of nursing. Upon her return to Poland, she was directed to work in the general hospital in Lvov. She worked there as a nurse and later as the headmistress of the school of nursing and teacher of vocational subjects. She took care of the high level of the institution by maintaining contact with many centres of nursing in Europe. In the spring of 1939 she went to New York as a participant of academic exchange. Shortly before the breakout of World War II she returned to Lvov. Being sought by the NKVD, she went to Cracow in a disguise of a servant and later to Zebrzydowice, where she was engaged in helping civilians as well as in fight for independence. She took active part in saving people of Jewish origin. Nearing the end of the occupation, she worked as a nurse in hospital in Rzeszów. Cooperating with trusted doctors, she undertook aid actions for partisans. She assisted the charity activity of the international organisation UNRRA as an interpreter of English. In 1947 she returned to Zebrzydowice. She was arrested by the Security Service in Wadowice, on August 27, 1948. For a long time her place of residence was unknown. After a two-year investigation, she was initially sentenced to death, later changed to a 15-year prison sentence. Despite being beaten and maltreated, she remained unbroken until the end. In June 1956 she was released for a six-month health leave. In December 1956 – thanks to the efforts of her family – she was fully released. However, she was devastated by illness and despite efforts she could not be saved. She died on August 8, 1957. She was buried in the tomb of Daughters of Charity at the Rakowice Cemetery.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2014, 122; 107-124
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność hrabiny Marii Tarnowskiej w Polskim Czerwonym Krzyżu w dwudziestoleciu międzywojennym
The Activity of Countess Maria Tarnowska in the Polish Red Cross in the Interwar Period
Autorzy:
Sobczak, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41904153.pdf
Data publikacji:
2024-06-28
Wydawca:
Wydawnictwo HUMANICA
Tematy:
humanitaryzm
dobroczynność
pielęgniarstwo
Polski Czerwony Krzyż
historia kobiet
humanitarianism
charity
nursing
Polish Red Cross
women’s history
Opis:
Artykuł przybliża mniej znany aspekt życia hrabiny Marii Tarnowskiej, jakim była podejmowana przez nią w dwudziestoleciu międzywojennym działalność dobroczynna w ramach Polskiego Czerwonego Krzyża. W swojej aktywności stawiała przede wszystkim na rozwój pielęgniarstwa. Ponadto popularyzowała idee szeroko pojętego humanitaryzmu, wspierała rozwój opieki medycznej, zachęcała ludność wiejską do dbałości o zdrowie i higienę. W niniejszym artykule wydane drukiem wspomnienia hrabiny Marii Tarnowskiej zostały skonfrontowane z relacjami pielęgniarek PCK i współpracowniczek hrabiny. Są to głównie materiały źródłowe pozyskane w czasie kwerendy w Archiwum Biura Zarządu Głównego PCK. Skorzystano także z materiałów przechowywanych w Archiwum Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża w Genewie oraz z dostępnych opracowań.
The article takes a closer look at a lesser-known aspect of Countess Maria Tarnowska’s life, which was her philanthropic activity within the Polish Red Cross in the inter-war period. In her activities, she focused primarily on the development of nursing. In addition, she popularised the ideas of broad humanitarianism, supported the development of medical care and encouraged the rural population to take care of their health and hygiene. In this article, the printed memoirs of Countess Maria Tarnowska have been confronted with the accounts of the PCK nurses and the Countess’s associates; these are mainly source materials obtained during a search in the Archives of the Office of the Main Board of the PCK. Materials available in the Archives of the International Committee of the Red Cross in Geneva and available studies were also used.
Źródło:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych; 2024, 1(16); 31-60
2451-3539
2543-7011
Pojawia się w:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies