Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "nuns" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 73
Tytuł:
Inwentarz spuścizny malarskiej Imeldy Neugebauer OP
Autorzy:
Świętochowski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047705.pdf
Data publikacji:
1975
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
spuścizna
inwentarz
malarstwo
dominikanki
XX wiek
Gródek
Kraków
archiwum
heritage
inventory
painting
Dominican nuns
20th century
Krakow
archive
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1975, 31; 209-224
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblioteka Katedralna w Gnieźnie: (cd.)
Autorzy:
Rył, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044799.pdf
Data publikacji:
1976
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Gniezno
biblioteka katedralna
zbiory
dominikanki
XVII wiek
cathedral library
repertory
Dominican nuns
17th century
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1976, 33; 237-297
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tympanon portalu północnego ponorbertańskiego kościoła św. Trójcy w Strzelnie
The Tympanum of the Northern Portal in Former Premonstratensians Nuns ’Church in Strzelno
Autorzy:
Szczęsna, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953683.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Strzelno
norbertanki
tympanon
Prem onstratensian nuns
tympanum
Opis:
Tympanon portalu północnego ponorbertańskiego kościoła św. Trójcy w Strzelnie został odkryty w 1953 roku i znajduje się in situ. Datowany jest na około 1216 rok. Na uwagę zasługuje zarówno jego forma jak i treść. Wyróżnia go trójlistny kształt i bogactwo środków rzeźbiarskich użytych dla osiągnięcia maksymalnych efektów plastycznych i światłocieniowych. Płaskorzeźba przedstawia Chrystusa w mandorli zasiadającego na łuku tęczy, z gołębicą Ducha Świętego nad głową, depczącego lwa i smoka. Otacza go dwóch aniołów, dwa symbole Ewangelistów i dwóch Apostołów. Dla ikonografii kluczowe jest przedstawienie dwóch antropozoomorficznych symboli Ewangelistów – Marka i Łukasza zamiast czterech, co jest najczęstsze w tego typu przedstawieniach oraz dwóch Apostołów Piotra i Pawła. Ich osoby łączy zależność opisana w II wieku przez chrześcijańskiego pisarza Ireneusza z Lyonu w traktacie Adversus Haereses. Jednocześnie, w oparciu o jego słowa, Ewangeliści Marek i Łukasz symbolizują odpowiednio Królewskość i Kapłaństwo Chrystusa. Czynność deptania smoka i lwa (tradycyjnie poza tymi dwoma przedstawiane są bazyliszek i aspiskus) w których można się domyślać symbolicznego przedstawienia szatana i Antychrysta, wskazuje na władzę Chrystusa nad tymi siłami zła. Ptak interpretowany jako gołębica Ducha Świętego bądź nawiązuje do wezwania kościoła, bądź też wskazuje na stałą obecność Ducha Świętego demonstrującą najwyższy majestat Chrystusa. Elementem uzupełniającym przedstawienie jest wić roślinna wychodząca z ust masek, która obiega archiwoltę tympanonu. Jest to ilustracja popularnego w średniowieczu tematu Psychomachii. W szerszym kontekście kościelno – politycznym przedstawienie może odnosić się do roli zakonu norbertanów we wprowadzaniu reformy Kościoła w Polsce oraz do instytucji papiestwa. W tym czasie papieżem był Innocenty III. Za jego pontyfikatu papiestwo przeżywało apogeum swojego znaczenia. Innocenty III wysunął koncepcję podwójnego wikariatu Chrystusa oraz ideę samego papieża. Papież, jako namiestnik Chrystusa na ziemi miał dzierżyć w swoich rękach zarówno władzę duchową (Christus Sacerdos) jak i świecką (Christus Rex). Tak więc przedstawienie z tympanonu północnego ukazujące majestat Chrystusa zaakcentowany przez umieszczenie przy nim omówionych symboli może być ilustracją tej idei. Nie jest również wykluczone, że portal północny był głównym wejściem do kościoła.
The tympanum of the northern portal in former Premonstratensians nuns' church of the Holy Trinity in Strzelno has been discovered in 1953 and it is preserved in its original place. It is dated circa 1216. The tympanum is extraordinary regarding its iconographic content and its form as well. Formally it is distinguished by its trifoliate shape and the richness of sculptural meanings applied in order to reach the maximum of relief expression of the bas – relief. The bas – relief represents Christ in mandorla sitting down on the rainbow with a dove of the Holy Spirit over His head and treading the Lion and the Dragon.. Two Angels, two symbols of Evangelists and two Apostles surround Him. For its iconography the most important is the representation of two animal – headed symbols of Evangelists – Mark and Lucas instead of four Evangelists (or their symbols) surrounded Christ, which is the most common in such a representations, and two Apostles – Peter and Paul. These couples are connected since in 2nd century Christian writer Irenaus of Lyon has described their dependence in the tractate Adversus Haereses. In the same time, according to Irenaus, these Evangelists symbolize the Kingship (Mark – Lion) and the Ministry (Lucas – Ox) of Christ. The activity of treading the Dragon and the Lion (traditionally we have represented four beasts - except those ones there are also the Basilisk and the Aspis), in which we can assume symbols of the Satan and the Antichrist, point out the authority of Christ over these evil powers. The bird over Christ's head interpreted as a dove of the Holy Spirit may refer to the patrocimium of the church or shows the highest majesty of Christ by permanent presence of the Holy Spirit. The element which completes the representation is the floral twig going out from mouths of masks on the archivolt of the tympanum. This is the symbolic illustration of the popular in the Middle Ages theme of Psychomachia. In wider ecclesiastical and political context this representation may refer to the role of the Premonstratensians Order in introducing the church reform in Poland and the Papacy. In that time the Pope was famous Innocent III. During his pontificate the Papacy experienced the apogee of its significance. Innocent III put out the conception of double curacy of Christ and the idea of the Pope himself. The Pope, as a deputy of Christ on the earth was supposed to hold in his hand both spiritual (Christus Sacerdos) and secular (Christus Rex) powers. So representation from the tympanum of the northern portal pointed out the majesty of Christ by place around Him all symbols mentioned above might be the illustration of this idea. It is also very probable that the northern portal was the main entrance to the church.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 4; 7-36
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tercjarki Zakonu Kaznodziejskiego na Pomorzu XIV–XVI w.
Tertiary sisters of the Preachers Order in Pomerania in 14‒16th century
Autorzy:
Stefaniak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559046.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Beginki
Burg
Dominikanki
Gdańsk
Klepka
Kopelcypel
Mantelatka
Piotr Goldbach
Tercjarki
Toruń
Beguines
Danzig
Dominican nuns
Dominican Order
Mantellate
Peter Goldbach
Tertiaries
Opis:
W okresie średniowiecza na terenie Pomorza funkcjonowały dwie wspólnoty tercjarek dominikańskich, mianowicie w Toruniu i Gdańsku. Wpisywały się one w nurt niewielkich miejskich wspólnot religijnych istniejących w XIV‑XVI w: odwiedzały chorych, biednych i więźniów a na swój byt zarabiały pracą ręczną. Ich życie religijne koncentrowało się w wyznaczonej im kaplicy w kościele dominikanów. Siostry zobowiązane były do wspólnych pacierzy i poddane były władzy miejscowego przeora, co stanowiło o ich przynależności zakonnej. Typowe średniowieczne miejskie wspólnoty tercjarek na Pomorzu przetrwały do czasów reformacji, kiedy społeczność Torunia i Gdańska przeszła na protestantyzm.
The Dominican tertiaries of the Middle Ages existed in the region of Pomerania (Pomorze) in two communities, respectively in Toruń and Gdańsk. Both communities belonged to a current of minor urban religious societies that existed between the 14th and 16th century within the orbit of influence the mendicant orders exerted. Both communities resided in the neighborhood of Dominican convents. Despite the specifics of a given location, both communities of tertiaries reflected the life and ministry typical for Beguines (Roman Catholic lay religious communities). They visited the sick, the poor, and the prisoners, and supported themselves through the work of their own hands. Their prayer life was centered in the designated chapel in the Dominican church. The sisters were mandated to pray in common. They were also subjected to the local prior who constituted a decisive component of their religious membership. Typical Middle Age communities of tertiaries in Pomerania survived till the time of Reformation when the society of Toruń and Gdańsk converted to Protestantism. Hence, after 1525 both communities ceased to exist.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2010, 27; 131-151
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność księżnej krakowsko-sandomierskiej Kingi (1234–1292) jako przyczynek do dyskusji o roli kobiety w średniowieczu
Activity of Cracow-Sandomierz princess (1234-1292) as contribution to the discussion on the role of woman in the middle ages
Autorzy:
Bruszewska-Głombiowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/223202.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Dowodzenia i Operacji Morskich
Tematy:
Święta Kinga
Sądecczyzna
klasztor klarysek
Bolesław Wstydliwy
Kinga
Sącz land
monastery of nuns of the order of St Clare
Bolesław the Shy
Opis:
Artykuł ma na celu przedstawienie roli kobiety w średniowieczu ze szczególnym uwzględnieniem działalności księżnej krakowsko-sandomierskiej Kingi (1234–1292) żony Bolesława Wstydliwego. Wyboru osoby Kingi — patronki Polski i Litwy, pani ziemi sądeckiej — dokonano niejako prowokacyjnie, aby pokazać, że w średniowieczu było miejsce dla kobiet nietuzinkowych, wychodzących poza wąskie ramy konwenansów epoki. Artykuł zbudowany jest z dwóch części: ogólnej, stanowiącej tło epoki i opisującej podstawowe zadania, jakich oczekiwano od średniowiecznej kobiety, a następnie bardziej szczegółowej, przedstawiającej działalność księżnej Kingi.
The paper aims at presenting the role of woman In the Middle Ages, paying special attention to activity of princess Kinga of Cracow-Sandomierz, wife of Bolesław the Shy. The choice of Kinga — the patron of Poland and Lithuania, Lady of Sącz land — is made provocatively to show that, in the Middle Ages, there was space for not commonplace women, extending beyond narrow convention frames of the epoch. The paper is composed of two parts: general, constituting the background for the epoch and describing the basic tasks women were expected to do, and the more detailed one, presenting the activity of princess Kinga.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej; 2011, R. 52 nr 3 (186), 3 (186); 147-162
0860-889X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prymas Wyszyński - obrońca zakonów wobec prześladowań władz Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej
Primate Wyszyński - a Defender of Religious Orders against Presecutions by State Authorities in the Polish Peoples Republic
Autorzy:
Kaczmarek, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048015.pdf
Data publikacji:
2011-06-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
primate
religious orders
nuns
policy
government
Prymas
prześladowania
zakonnice
polityka
rząd
Opis:
Po II Wojnie światowej rozwinął się komunistyczny system wrogo nastawiony do religii i Kościoła w Polsce. Polityka anty-Kościół realizowana przez rząd oznaczała między innymi zwalczanie zakonów w celu całkowitej eliminacji życia religijnego w Polsce. W tym celu został wykorzystany szeroki wachlarz metod administracyjnych, prawnych i ekonomicznych. Były próby pozbawienia zakonów z możliwości przeprowadzania ich charyzmatów, aby przekonać społeczeństwo o nieprzydatności życia zakonnego. Prymas Wyszyński, jako głowa Kościoła w Polsce zaangażował się w obronie zakonów przeciwko złośliwym i wrogim polityki rządu.
After World War II the Communist system hostile towards religion and the Church was installed in Poland. The anti-Church policy implemented by the government meant among other things struggle against religious orders with the aim of a complete elimination of religious life in Poland. For this purpose a wide range of administrative, legal and economic methods were used. There were attempts to deprive religious orders of the opportunities to carry out their charisms and to convince the society of the usefulness of religious life. Primate Wyszyński, as head of the Church in Poland committed himself to the defense of religious orders against the malicious and hostile policy of the government. His activity aimed at ensuring religious orders with at least a minimum space needed to live and to realize their charisms. His concern for the future of religious orders was present both in documents regarding the state - Church relations dispatched from the Primate's office and in his personal meetings with representatives of the highest authorities in the country. In addition, Cardinal Wyszyński took action towards improvement of spiritual life in religious congregations and consolidation of all religious orders in Poland. Primate Wyszyński's extensive activity as well as his great authority enabled religious life to survive the time of persecution in the People's Republic of Poland and to weather the struggle strengthened.
Źródło:
Teologia i moralność; 2011, 6, 2(10); 155-165
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sierocińce zakonne w Drugiej Rzeczypospolitej. Z badań nad dziejami opieki zastępczej (pozarodzinnej) w Polsce
Orphanages run by nuns in Druga Rzeczpospolita (The Second Republic of Poland – Poland between 1918-1939 ). An outline of the history of foster care (outside the family) in Poland.
Autorzy:
BARTKOWIAK, EDYTA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/435693.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
orphanhood, foster care, institutional care, institutional foster care,
hospital, orphanage, institutions run by nuns, care/educational work.
Opis:
Child foster care organized by nuns and meant for children deprived of infamily upbringing dates back as far as the 13 century. The prototypes of orphanages run by nuns were medieval hospitals, that is care institutions for all those in need. The beginnings of care/educational work with orphaned and abandoned children are connected with the activity of The Holy Spirit de Saxia male congregation, whose members were called “duchaki” in Poland. Since the 16 century the members of the Sisters of Mercy and Sisters of Charity congregations have specialized in institutional foster care. In nationally sovereign Druga Rzeczpospolita orphanages run by nuns were numerous and they were characterized by relative financial stability, the continuity of educational processes and creativity in finding new solutions to be used in the work with the children who were cared for.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2011, II, (2/2011)
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Old polish Christmas carols by contemplative nuns (seventeenth and eighteenth centuries)
Autorzy:
Gwioździk, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780137.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Christmas carols
contemplative orders
Benedictine nuns
Carmelite nuns
Poor Clares
Republic of Poland
seventeenth and eighteenth centuries
Opis:
Old Polish Christmas carols in the contemplative female orders of Benedictine nuns, Poor Clares and Carmelite nuns were written and functioned at the junction of traditions - Polish and European, lay and religious, noble and elite, monastic and folk - and also in the Polish borderlands, which exhibited great diversification in terms of nationalities, religious denominations and cultures. The numerous versions of carols confirm not only their popularity, but also the fact that they functioned in specific environments, with the mutual influence of various motives, particularly noticeable in this genre, which was susceptible to all sorts of interference. The singing of carols, including those types which were characteristic of the monastic environment, such as lullabies, religious carols, songs of the nativity and of adoration and New Year carols, was a traditional part of Christmas celebrations. Performed both as part of the liturgy and outside it, they constituted a sort of a paratheatrical spectacle, characteristic of the Baroque mentality and of the spirituality of a specific order.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2012, 11; 169-186
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Partimento po polsku? Nauka realizacji basso continuo i improwizacji organowej w przemyskim klasztorze benedyktynek
Polish partimento? The teaching of basso continuo realization and organ improvisation in Benedictine monastery in Przemyśl
Autorzy:
Walter-Mazur, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521912.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
partimento
organ manuscripts
sources to the polish music history of 18th century
the musical culture of Benedictine nuns
Przemyśl
Opis:
The article is devoted to the fragment of manuscript ms 10 stored in the Archive of the Benedictine Sisters in Przemyśl. The manuscript consists of 70 cards and comes probably from the mid-eighteenth century. The book, intended for the organist, consists of liturgical chants written in the soprano key with an accompanying bass line, exercises based on the bass line and 77 organ works. In addition, on the cards 64V-69V of this manuscript some observations about organ teaching are written. Those observations are subject for this very considerations and the text in the original grammatical and spelling form is attached to this article. The teaching notes from ms 10 are titled Understanding of good and bad consonances and consist of 29 unnumbered points illustrated with musical examples. They provide guidance on the implementation of basso continuo, organ accompaniment for plainchant and polyphonic singing and composing or organ improvisation. It is so far the only known text of this kind in the Polish language dating the eighteenth century. Author and copyist of this text remain unknown, but we can assume that it has been prescribed from another source by a nun-organist, and only in a small part reformulated. Its relationship to a female religious community is indicated by, apart from place of preservation, the endings of verbs appearing in the teaching notes. From the course of argument it can be concluded that the method of teaching included in the Understanding of good and bad consonances refers to the partimento tradition that began in the late seventeenth century in the Italian conservatories, and later, in the eighteenth century and early nineteenth, has been popularized in many parts of Europe through published books. The term partimento determined bassline, with or without numbering, which is the basis for improvising or creating self-composition. While dealing with the bass lines, a student learned at the beginning about the construction of intervals and chords and the way of conducting voices. When it was no longer a problem, he could expand the bass to the accompaniment or to the solo piece.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2012, 2; 99-118
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przystosowanie i opór żeńskich zgromadzeń zakonnych wobec władz komunistycznych w Polsce. Zarys problemu
Nuns’ participation and their role in creating an anti-communism attitude of resistance in People’s Republic of Poland
Autorzy:
Mirek, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887813.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
communist regime
totalitarianism
atheisation
anti-communist resistance
the church
congregations
nuns
reżim komunistyczny
totalitaryzm
ateizacja
opór antykomunistyczny
kościół
zakony
zakonnice
Polska Rzeczpospolita Ludowa
PRL
prawo wyznaniowe
relacje państwo - kościół
stosunki między państwem a kościołami i innymi związkami wyznaniowymi
Wolność sumienia i religii
wolność sumienia i wyznania
Opis:
W okresie reżimu komunistycznego w Polsce we wszystkich praktycznie obszarach życia istniały dwie postawy społeczne: przystosowanie i opór. Zewnętrznym przejawom przystosowania, towarzyszyło zachowanie suwerenności wewnętrznej i zdolności do stawiania oporu, przynajmniej wobec niektórych cech systemu czy kierunku działania władz. Antykomunistyczny opór dotyczył wszystkich warstw i grup społecznych. Podejmowany był nie tylko przez zbrojne podziemie ale także przez znaczną część polskiego społeczeństwa. Był ukierunkowany przede wszystkim na kwestie wolności wyznawania religii, naruszania wartości tradycji narodowej, czy wobec ograniczania wolności przekonań i wypowiedzi. Walka z zakonami należała do głównych celów większości reżimów, które kiedykolwiek walczyły z Kościołem. Katolicy byli traktowani jako obywatele drugiej kategorii, zakonnice natomiast jak obywatele trzeciej kategorii, nieustannie spychane na margines życia społecznego, pozbawiane nie tylko możliwości awansu społecznego, ale przede wszystkim podstawowych praw i swobód obywatelskich gwarantowanych przez Konstytucję. Systematycznie pozbawiano siostry prowadzenia działalności apostolskiej i swobodnego podejmowania pracy zawodowej, odmawiano możliwości zdobycia wykształcenia, korzystania z świadczeń socjalnych takich jak ochrona zdrowia, ubezpieczenia społeczne czy świadczenia emerytalne, instrumentalnie wykorzystywano przepisy podatkowe. Planowa ateizacja dotknęła wszystkie obszary działalności wspólnot zakonnych. Przyjmowała ona charakter rozwiązań instytucjonalno-prawnych. Walka z działalnością zakonów dokonywana była „w majestacie prawa”. W okresie od 1949 do 1967 zlikwidowano ponad 80 szkół zakonnych, 263 domy dziecka, 680 przedszkoli, 73 świetlice, 46 żłobków. Z 276 szpitali, w których siostry pracowały do roku 1967 zostały tylko w 93. Szpitale zakonne upaństwowiono. W celu skutecznej obrony zakonów, z inicjatywy Prymasa Wyszyńskiego zapoczątkowano instytucjonalne formy współpracy zgromadzeń zakonnych. Narzędziem represyjnej polityki państwa, prowadzonej w stosunku do zgromadzeń zakonnych była Ustawa o przejęciu „dóbr martwej ręki” z 20 marca 1950 r. mająca na celu ograniczenie bazy materialnej zakonów, wprowadziła stan prawny, w którym zgromadzenia zakonne traciły własne ziemie i gospodarstwa, będące podstawą utrzymania wielu wspólnot zakonnych, a zwłaszcza nowicjatów i domów formacyjnych. Afirmacja, przystosowanie, opór, opozycyjność – wszystkie te postawy występowały jednocześnie i we wzajemnym powiązaniu. Zakonnice, tak jak całe społeczeństwo, zmuszone do milczenia i respektowania narzuconych reguł, przystosowały się do nich, jednocześnie broniły pewnego zakresu autonomii i próbowały ją poszerzać. Dzieje PRL można przedstawić jako proces zmagania się między aparatem władzy a społeczeństwem, w którym to zmaganiu zmieniają się obie strony.
From 1944 when Poland was under the communism rule two kind of attitudes existed in polish society – adaptation and resistance. Affirmation, adjustment, resistance and opposition – those attitudes were appearing at the same time and were related to each other. Anti-communist resistance in People’s Republic of Poland applied to every class and group of society. The resistance was especially directed into a restrict feature limiting a freedom to profess religion, damaging a value of national tradition or limiting a freedom to speech and beliefs. In August 1949 “ A decree of protection of freedom of conscience and denomination” was issued. Technically this document, was meant to create a lawful guarantee of freedom of denominations in Poland. In reality some of the regulations were used by the different authorities to both make Church’s life more difficult and to repress clergy and secular people. The Catholics in Poland were treated as a second category citizens ( limited with their capability to get promotion, even if they kept a loyal attitudes) but nuns were treated even worst as a third category citizens, being continuously pushing to the dregs of social live, without not only any chance to get promotion but also without the fundamental rights and freedom guarantee to every Poles by the Constitution. In further perspective the communist government planned to gradually limited congregations work, created closed enclaves and aimed to completely liquidate nuns work. The right person for the Church happened to be a cardinal Stefan Wyszyński a Primate of Poland. Thanks to an inflexible attitudes of cardinal Wyszyński and his Non possumus the authorities were unable to fulfill the program of “loyality” in Catholic Church in Poland. The Primate tried to show nuns a new perspective of work and was looking for methods to defend and kept monastic life in Poland. The Episcopal was protecting monastic live. It was aware that battle with religious orders was a part of a main repertoire among most of the regime which at any time undertake a battle with Church. The history of People’s Republic of Poland might be describe as a process of struggle between the authorities and society where both sides were changing under influence of this struggle.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2012, 15; 217-233
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój i działalność żeńskich instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego w kościele katolickim w Szwecji
Development and activity of female institutes of consecrated life and societies of apostolic life in the catholic church in Sweden
Autorzy:
Chamarczuk, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494897.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
History of the Catholic Church in Sweden
female religious orders in Swedish
nuns in a postindustrial society
Opis:
Among the many threads of social life in Sweden there is one that not so commonly known, almost imperceptible current in the community of the Catholic Church. It concerns the process of rebirth or the creation of new female orders or female protestant ecumenical societies with similar goals and aims. This phenomenon has a broad and interesting sociological and psychological background. The migration phenomenon researcher is here fascinated by the fact that in a country with a highly developed emancipation and feministic awareness, where the women are perfect models of liberation, more and more there are cases of women’s self fulfillment in a completely different way of life. The rebirth of female religious orders is a sign of the times in a welfare society. It points to the truth that the material and social structures do not provide the modern woman with a possibility to fulfillment of her most inner human wishes.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2012, 32; 137-149
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seventeenth-century chant manuscripts held at University of Warsaw Library in the context of Bernardine musical culture
Autorzy:
Grabiec, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780141.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Bernardine nuns
liturgical-musical manuscript
Gregorian chant
Bernardine convent in Łowicz
Opis:
The Music Department at Warsaw University Library is in possession of three seventeenthcentury chant manuscripts. All three were probably produced in the Bernardine community, although only two of them contain provenance notes which allow us to establish more precisely where they were compiled or used. In the present paper, the focus is on one of those manuscripts, which formerly belonged to the Bernardine nuns of Łowicz. This source provides valuable information on such subjects as the exchange of musical experiences and cooperation among various congregations.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2012, 11; 143-154
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The musical practice of the Sandomierz Benedictine nuns during the eighteenth century
Autorzy:
Walter-Mazur, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780139.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
musical culture
eighteenth century
Benedictine nuns
Sandomierz
musical sources
musical instruments
performance practice
Opis:
The congregation of the Benedictine nuns of Sandomierz, active between 1615 and 1903, belonged to wealthy magnatial foundations, which allowed the convent to foster cultural activities. Special emphasis was placed on musical performance of various types - the musical adornment of the liturgy. The ‘Glory of God’, as Benedictine nuns referred to it, constituted the essence of their congregational life. On weekdays, the celebration of the Liturgy of the Hours, Masses and - occasionally - other services in choir took six hours, and on numerous feast days of the liturgical year, when the Liturgy of the Hours was sung, not read, it required even more time. The higher the rank of the feast day, the greater was the effort to stress its importance by providing it with a proper musical setting, which led to the cultivation of musical practices of various kinds on special occasions. The musical repertory of the Sandomierz Benedictine nuns comprised plainchant without instrumental accompaniment, plainchant with organ accompaniment, polyphonic a cappella singing (referred to as ‘figure’), vocal instrumental music (‘fractus’) and instrumental music. A picture of religious musical practice emerges primarily from extant musical sources, and also from a ‘choir agenda’ from 1749, a convent chronicle of the years 1762-1780, ‘treasury records’ from 1739-1806 and convent registers. Eighteenth-century sources document the musical activity of twenty-four nuns of the Sandomierz convent, some of them considered to be ‘professional’ musicians and referred to as ‘singers and players’. The most interesting, but also most problematic, areas are vocal instrumental practice and the likely consitution of the nuns’ music chapel. We find information about nuns playing keyboard instruments, violin, viola da gamba, tromba marina and horn.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2012, 11; 187-198
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje mniszek zakonu kaznodziejskiego na Węgrzech w XX wieku
From the history of Dominican nuns in Hungary in the 20th century
A magyarországi Prédikátor Rend apácák xx. századi történetéből
Autorzy:
Stefaniak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943804.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
dominikanki, fundacja, klasztor w Luksemburgu Limpertsbergu, przeorysza, Szeged, ścisła klauzura, Węgry
cloistered convent, Dominican nuns, foundation, Hungary, Monastery of Luxemburg‑Limpertsberg, papal closure, Prioress, Szeged
Opis:
W XX w. podjęto na Węgrzech dwie nieudane próby wznowienia działalności klasztoru mniszek Zakonu Kaznodziejskiego (dominikańskiego). Ostatni średniowieczny konwent istniejący na Wyspie Małgorzaty pod Budą upadł w wyniku tureckiej inwazji na kraj i śmierci w 1637 r. Barbáli Verebély, ostatniej dominikanki klauzurowej w klasztorze klarysek w Pożoniu (Pozsony, Pressburg, Bratislava). W 1948 r. prowincja dominikanów na Węgrzech podjęła dzieło powołania dominikańskiego klasztoru klauzurowego. Przebywały tam wówczas trzy węgierskiej narodowości mniszki z rozproszonego przez hitlerowców klasztoru w Luksemburgu. Zakonnice owe zamieszkały w tymczasowym klasztorze w Szegedzie i podjęły starania, aby zaprowadzić regularne życie kontemplacyjne. Przeoryszą została jedyna siostra chórowa, Ilona Szegedy (1914–2011). Do mniszek niebawem dołączyły dwie dominikanki czynne oraz wstąpiła świecka kandydatka, która jednak nie wytrwała w klasztorze. W 1950 r. konwent składał się z pięciu mniszek i jednej kandydatki. W wyniku zaostrzającego się konfliktu na linii Kościół – komunistyczne władze Ludowej Republiki Węgier doszło na terenie kraju do likwidacji klasztorów. Dominikanki, posłuszne woli biskupa Szegedu i Csanád, Endrego Hamvasa, 9 czerwca 1950 r. opuściły potajemnie klasztor i każda udała się w tylko sobie wiadomym kierunku. Odtąd aż do 1989 r. zakonnice żyły w konspiracji. Ten okres prześladowania Kościoła na Węgrzech przeżyła jedna mniszka, przeorysza Ilona Szegedy. Ponadto s. Margit Molnár została tajnie przyjęta do zakonu i złożyła śluby zakonne 12 października 1972 r. Po upadku komunizmu na Węgrzech pod kierownictwem mianowanej przeoryszą Margit Molnár zaczęła się w 1989 r. organizować wspólnota mniszek w zachodniowęgierskim Nagylózs. W 1990 r. został otwarty nowicjat, do którego zgłosiło się kilka kandydatek. Jednak jesienią 1994 r. siostry przeprowadziły się do Tápiószentmárton w komitacie Pest, gdzie miały budować dla siebie klasztor. Jednak z powodu różnych trudności nowicjuszki w 1996 r. przebywały najpierw w polskim klasztorze w Świętej Annie, a następnie wyjechały do klasztoru w Klausen w Niemczech, gdzie miały odbyć formację zakonną, a tamtejsza wspólnota zobowiązała się wziąć odpowiedzialność za późniejsze przeszczepienie zakonu
In the 20th century there were two attempts to resume the monastery of nuns of the Order of Preachers in Hungary. In 1948 three nuns settled in a monastery in Szeged. In 1950 there were five nuns and one candidate. The elimination of the monastic life was a consequence of intensifying conflict between the Church and the communist government in Hungary. Dominican sisters obeyed the bishop of Szeged and Csanád Endre Hamvas. On June 9, 1950 they secretly left the monastery and lived in the conspiracy until 1989. Two nuns survived the period of persecution of the Church. 1989 Margit Molnár was appointed a prioress and she started to organize a new community of Dominican nuns in Nagylózs. In 1990 a novitiate was opened and some of candidates came forward. In autumn 1994 the sisters moved to Tápiószentmárton. 1996 the novices housed in the Polish monastery of Święta Anna and then in Klausen in Germany. The Dominican community in Klausen undertook the task of revival of the monastic life in Hungary. But it did not take place. In 1997 the last two Dominican nuns bought a house in Göd. The last nun has been living there since December 7, 2011.
Magyarországon a XX. sz. folyamán kéz ízben próbálkoztak – sikertelenül – a Prédikátor (domonkos) rend apácazárdájának újjáélesztésére későközépkor utolsó, a budai Margitszegeten működő rendházának a török invázió, ill. a pozsonyi (Pressburg, Bratislava) kolostor utolsó klauzúrás domonkos nővére, Verebély Borbála 1637‑es halála miatt bekövetkezett megszűnte után. 1948‑ban a hitleri érában Luxemburgban feloszlatott kolostor három magyar nemzetiségű apácája, akik ekkor hazatértek Magyarországra – támogatásával felvállalták egy klauzúrás rendház létrehozását. Szegeden laktak, átmeneti kolostorban, s rendszeres szemlélődő életmódot igyekeztek folytatni. Az egyetlen korális nővér, Szegedy Ilona (1914–2011) lett a főnöknő. Az apácákhoz hamarosan csatlakozott két aktív domonkos nővér és egy világi jelölt is, aki azonban nem maradt meg a kolostorban. 1950 ben a konvent öt apácából és egy jelöltből állt. r. Az egyházzal való erősödő konfliktus eredményeképpen a Magyar Népköztársaság kommunista hatalma megszüntette a kolostorokat. A domonkos nővérek, engedelmeskedve Hamvas Endre Szeged‑Csanádi püspöknek, 1950. június 9‑én titokban elhagyták a kolostort, s mindegyek a saját, csak önmaga által ismert útra lépett. Az apácák egészen 1989‑ig illegalitásban éltek. A magyarországi üldözés ez időszakát egy nővér élte túl, Szegedy Ilona priorissza. Ezen felül Molnár Margit nővért titokban felvették a rendbe, aki 1972. október 12‑én tette le örökfogadalmát. A kommunizmus magyarországi bukása után a fent nevezett Molnár Margit nővér támogatásával 1989‑ben megkezdték egy apácaközösség szervezését a nyugat‑magyarországi Nagylózson. 1990‑ben megnyílt a novíciátus, és néhány jelölt jelentkezett. 1994 őszén azonban a nővérek a Pest megyei Tápiószentmártonba költöztek, hogy kolostort építsenek maguknak. Azonban a különböző ehézségek miatt a novíciák előbb a lengyelországi Szent Anna, majd a németországi Klausen kolostorába mentek, ahol szerzetesi életet élhettek, s ahol az ottani közösség felelősséget vállalt a rend csírájának későbbi magyarországi elületéséért. Ez azonban nem vezetett eredményre. Magyarországon két apáca maradt. Ebben az időben jóvátételként visszakapták a szegedi kolostort, és 1997‑ben egy tágas kertes házat vásároltak a Budapesttől északra fekvő Gödön. Itt halt meg Margit nővér 1998. január 16‑án. Egy apáca maradt, Nagybélteki Mária Dominica, akihez hamarosan csatlakozott Szegedy Ilona nővér. A kis létyzám (kettő) miatt a rend generális vezetése elutasította a kolostor jogi elismerését. 2011. december 7‑én elhunyt Szegedy Ilona nővér, tehát Magyarországon már csak egy apáca él, Nagybélteki Mária Dominica (Marianna), a többi magyar nemzetiségű klauzúrás domonkos nővér külföldi kolostorokban él, legtöbben a német Rieste‑Lageban.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2013, 33; 73-110
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola zakonu cysterskiego na Pomorzu Zachodnim. Próba analizy
The role of the Cistercian Order in Western Pomerania. The attempt at analysis
Autorzy:
Wejman, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/516471.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
cystersi
cysterki
zakon
biskupstwo kamieńskie
średniowiecze
cistercian monks
nuns
religion
biscopric of Kamien
Middle Ages
Opis:
Na Pomorzu Zachodnim u schyłku średniowiecza było 68 klasztorów, w tym: 48 męskich i 20 żeńskich, a na wschód od Odry 42 klasztory, w tym: 30 męskich i 12 żeńskich. W tej liczbie znalazło się, aż 22 klasztorów cysterskich, w tym: 9 męskich i 13 żeńskich, co stanowiło prawie 30% wszystkich wspólnot zakonnych i odpowiednio – 20% cystersi oraz ok. 60% cysterki; natomiast na wschód od Odry było 11 klasztorów cysterskich, w tym: 4 męskie (Kołbacz, Bierzwnik, Bukowo i Mironice) i 7 żeńskich (Szczecin, Marianowo, Koszalin, Wolin, Cedynia, Pełczyce, Recz), co stanowiło ok. 25% wszystkich wspólnot zakonnych na wschód od Odry i odpowiednio – ok. 15% cystersi oraz ok. 60% cysterki. Można powiedzieć, że cystersi w biskupstwie kamieńskim, a szczególnie na ziemi zachodniopomorskiej, stanowili swoistą „krainę cysterską” z całym bogactwem duchowości i posługi duszpasterskiej, agrarnej, naukowej, charytatywnej, a także społecznej.
In the Western Pomerania in the late Middle Ages were 68 monasteries, including 48 male and 20 female, and east of the Oder 42 monasteries, including 30 male and 12 female. Of that number, there were up 22 Cistercian monasteries, including 9 male and 13 female, which accounted for almost 30% of all religious communities and respectively – 20% of the Cistercian monks and nuns around 60%, while east of the Oder were 11 Cistercian monasteries, including 4 men (Kołbacz, Bierzwnik, Bukowo and Mironice) and 7 female (Szczecin, Marianowo, Koszalin, Wolin Cedynia, Pełczyce, Recz), which accounted for approximately 25% of all religious communities east of the Oder and respectively – about 15% of the Cistercians, and about 60% of the nuns. We can say that the Cistercians in the Episcopate Kamien, especially on the ground of West Pomerania, were a kind of “land Cistercian” with a wealth of spirituality and pastoral ministry, agrarian, scientific, charitable, and social welfare.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2013, 23; 193-233
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 73

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies