Temat: nuns - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Związki klarysek gnieźnieńskich z duchowieństwem katedry gnieźnieńskiej w pierwszej połowie XV wieku
Connections between the Poor Clares Nuns in Gniezno and the Clergy of the Gniezno Cathedral in the First Half of the 15th Century
Autorzy:: Czyżak, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1040147.pdf
Data publikacji:: 2013-01-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Gniezno
Poor Clares nuns
convent procurators
missal of Mikołaj Słupek
gradual of the Poor Clares of Gniezno
family connections
St. Peter's church in the outskirts of Gniezno
Opis:: The article presents three types of connections between the Poor Clares nuns in Gniezno with the clergy of the Gniezno cathedral: cooperation of the abbess and the whole congregation of nuns with the procurators of the convent usually chosen by the nuns from among the lower and higher (chapter) clergy of the cathedral; family connections between the nuns and the canons of the metropolitan chapter (the sisters of canons Jarosław Kąkolewski and Piotr Pniewski, respectively Elżbieta and Jadwiga were Poor Clares nuns in the Gniezno convent) and disputes over assets between the convent and the parsons of St. Peter's church in the outskirts of Gniezno as well as the preposite of the collegiate of St. George in Gniezno. The author stresses the Poor Clares' family connections with wealthy landed gentry of Greater Poland. In conclusion of the article she draws attention to the fact that the Poor Clares nuns of Gniezno owned individual property, which was a violation of the rule of the Order of Saint Clare.
Źródło:: Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski; 2013, 8; 27-39
1731-0679
Pojawia się w:: Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Zjawiska niecodzienne, klęski elementarne i przemarsze wojsk w Wielkopolsce w XVII i XVIII w. i ich wpływ na funkcjonowanie klasztoru benedyktynek w Poznaniu w świetle Kronik Benedyktynek Poznańskich
Extra-Ordinary Events, Disasters and Marching Armies in Greater Poland in 17th and 18th Century and Their Impact on Life of Nuns in the Benedictine Monastery in the records of the Monastic Chronicle
Autorzy:: Lewandowska, Ada
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/449917.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: Nuns in the Benedictine Monastery
Poznan
Monastery
Disasters
Army
Opis:: The Monastery in Poznań was founded in 1607 by Magdalena Mortęska - the reformer of the Benedictine Order. By analysing the monastic cornicles, the author wanted to show the influence of extra-ordinary events in Greater Poland and Poznan in 17th and 18th Century on life of enclosed nuns. The article describes what changed when people visited the monastery, what life of nuns looked like during epidemics, floods and other disasters that took place in Greater Poland. The influence of wars and quartering foreign armies in the city of Poznan on life of nuns in the Benedictine Monastery was also included.
Źródło:: Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2017, 24; 184-197
1232-1575
Pojawia się w:: Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Zasadnicze zmiany w kanonicznym życiu kontemplacyjnym mniszek według konstytucji apostolskiej Vultum Dei quaerere i instrukcji Cor orans
Autorzy:: Szewczul, Bożena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1372330.pdf
Data publikacji:: 2019-03-09
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: mniszka
kanoniczne życie kontemplacyjne
autonomia
klauzura
federacje
formacja zakonna
nuns
canonical contemplative life
autonomy
enclosure
federation of monasteries
formation
Opis:: Apostolic constitution of Pope Francis regarding women’s contemplative life Vultum Dei quaerere published on 29.06.2016, and executory instruction Cor orans published on 1.04.2018 by Congregation for Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life implements series of changes for life of nuns of enclosure. It was necessary, because previous apostolic constitution Sponsa Christi regarding life of nuns, prepared by Pope Pius XII was published 66 zears ago on 21.1.1915. Long time period separating both constitutions causes, among other things, that changes implemented by new documents are far-reaching, and cause partial derogation of four canons Canon Law Codex of 1983 still in force, and complete abrogation of some previous, no-code judical norms regarding nuns. Newness (Novum) of the published documents, in the first place, is that all nun’s cloisters have an obligation of membership of the respective federation; description of the required conditions necessary for the cloister to receive real, and judiciary autonomy, and reasons of its loss; changes in institution of enclosure, and exlaustration of the nuns, as well as extention of initial nun’s formation, and implementation of additional, obligatory stages in it, that is aspirant’s, and postulate’s period. All above mentioned changes have been discussed in the article. Changes are proceded by recalling the definition of the canonical contemplation life, formulated bz Pope Pius XI in reminded above constitution Sponsa Christi, and mentioned by Pope Francis again in constitution Vultum Dei quaerere. This type of the article structure seemed to be necessary, in order to allow reader to make an evaluation of the changes in a life of nuns, and first of all to get an answer to a question: if the changes will more successfuly lead the nuns to interior contemplation? General historical, and statistical facts regarding the life of nuns were also included in the article.
Źródło:: Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 1; 53-82
2353-8104
Pojawia się w:: Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Za murami klasztoru. Historiografia lubelskich karmelitanek bosych
Behind Convent Walls. Historiography of Lublin Discalced Carmelite Nuns
Autorzy:: Nowicka-Struska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/649929.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: historiografia
zakony
literatura
barok
mentalność
kobiety
egodokument
tożsamość
Lublin
miasto
karmelitanki bose
kronika
rękopisy
duchowość
klasztory
historiography
convents
literature
Baroque
mentality
women
ego-documents
identity
city
Discalced Carmelite Nuns
chronicle
manuscripts
spirituality
monasteries
Opis:: The research on the written works of nuns in homogeneous city space allows to restore the memory of a few generations of women who lived in Lublin, discover their intellectual activity, their literary culture, customs, interests, and their word view. The ego-documents left by the Carmelite Nuns are good materials for the scientific prospect of this isolated group of women and the research microscale remains in the circle of anthropological historical orientation. The Lublin manuscripts, documents and the evidence of intellectual activity of the nuns were completely dispersed in the 19th century. The aim of the article is to merge the knowledge about the discovered texts of Lublin Carmelite Nuns, determine the main features of the texts and name their authors. In my work I have examined a group of “official” papers (a convent visitation book, letters – certamen) and the chronicles of two Lublin monasteries. The first chronicle of the St. Joseph’s Monastery is vast, while the second one from the Immaculate Conception Monastery is only an introductive part of the lost text. The article also enumerates other types of convent writing, such as silva rerum spiritual texts, personal prayer books, the compilation of letters, the adaptations of emblematic collections. The main source of information on Lublin Carmelite Sisters were chronicles. The chronicles were a type of domestic historiography, joining the form of the books of the dead or the vesture books, and a narrative presenting the events from nuns’ lives in chronological order. The chronicle of the first monastery was written from the year 1624 to 1701. The book was written consistently by a few anonymous nuns who differed from each other in terms of their interests, writing skills and ways of outlining the information. The first author of the chronicle (from 1625) was presumably sister Febronia of Jesus. Natural oral tradition, a part from personal experience of the author was the most important source of knowledge about the monastic life. In view of a future reader and in order to make the text historiographical and reliable the authors added letters. The chronicle contains also other texts and exogenic genres. Worth mentioning are one-plot micro narrations which highlight extraordinary literary value of the Carmelites’ chronicles. The micro narrations show the expression of female authors, their ability to present vibrant and fluent narration, and to transfer oral tradition into the chronicle. A tale character of the notes points to the diary features of the text and guides culture researchers to a category of privacy, identity and memory of a small group of women to a significant degree isolated from the outside world. The chroniclers frequently indicated how crucial for the convent was the identity of a group. The opposition “we – they”, “inside – outside (the monastery)”, emphasizing individualism and otherness of the convent, show the far-reaching self-consciousness of the authors.
Badanie piśmiennictwa zakonnic w jednorodnej przestrzeni miasta służy przywracaniu pamięci o kilku pokoleniach kobiet, które żyły w Lublinie, odkrywaniu ich aktywności intelektualnej, kultury literackiej, obyczajów i zainteresowań, kształtowania obrazu świata. Piśmiennictwo kobiet w epoce staropolskiej wciąż otwiera nowe możliwości poznawcze dla literaturoznawców, badaczy zajmujących się geopoetyką, zainteresowanych zagadnieniami pamięci zbiorowej, prywatności, obiegu teksów, tożsamości bohaterek i identyfikacji zbiorowej czy mentalności grupy. Pozostałe po karmelitankach egodokumenty są dobrym materiałem oglądu naukowego tej wyizolowanej grupy, a mikroskala badawcza pozostaje w obrębie antropologicznej orientacji historycznej. Lubelskie rękopisy, dokumenty i świadectwa aktywności intelektualnej sióstr uległy w XIX wieku całkowitemu rozproszeniu. Artykuł ten ma na celu scalenie wiedzy na temat odnalezionych tekstów karmelitanek lubelskich, określenia najważniejszych cech części dorobku zakonnic, wskazania autorek tekstów, Analizie poddano grupę pism „urzędowych”, (księga wizytacji klasztoru, listy - certaminy) oraz kroniki dwóch lubelskich klasztorów, z których pierwsza, klasztoru pw. Św. Józefa jest znacznych rozmiarów, druga, z kalsztoru pw. Niepokalanego Poczęcia, stanowi zaledwie wstępną część zaginionego najprawdopodobniej tekstu.. Wskazane zostały także inne formy piśmiennictwa klasztornego: żywoty, sylwiczne zbiory duchowościowe, modlitewniki osobiste, zbiór listów, adaptacje zbiorów emblematycznych. Najważniejszymi źródłami wiedzy o lubelskich karmelitankach były kroniki. Były one rodzajem domowej historiografii i miały charakter pośredni pomiędzy księgami zmarłych czy księgami obłóczyn, a regularnie prowadzoną narracją, przedstawiającą w porządku chronologicznym wydarzenia z życia grupy. Kronika pierwszego klasztoru obejmuje okres od 1624 do 1701 roku. Księga pisana była konsekwentnie przez kilka anonimowych kronikarek różniących się zainteresowaniami, sposobami precyzowania przekazu i umiejętnościami pisarskimi. Najprawdopodobniej pierwszą autorką kroniki (od 1625 roku) była Febronia od Jezusa. Naturalny przekaz ustny, oprócz osobistego doświadczenia piszącej był najważniejszym źródłem wiedzy o wydarzeniach w domu klasztornym. Ze względu na przyszłego odbiorcę kroniki i potrzebę uwiarygodnienia historiograficznego zostały dodane listy. W strukturze kroniki zostały zamieszczone także inne teksty i gatunki egzogenne. Szczególna uwagę zwracają jednowątkowe mikronarracje. Fragmenty te stanowią o nadzwyczajnej wartości literackiej kronik karmelitańskich. Ukazują ekspresję piszących kobiet, umiejętność w zakresie prowadzenia potoczystej narracji i transponowania przekazu oralnego na karty kroniki. Gawędowy ton zapisków kieruje uwagę w stronę pamiętnikarskich cech kroniki, a kulturoznawców ku kategorii prywatności, tożsamości i pamięci tej niewielkiej grupy odizolowanych w znacznym stopniu od świata kobiet. Kronikarki wielokrotnie sygnalizowały, jak istotną wartością jest dla konwentu tożsamość grupy. Konfrontacje my – oni, wewnątrz – zewnątrz (klasztoru), podkreślanie indywidualizmu i odmienności zakonu pokazują daleko idącą autoświadomość autorek. Potoczyste w narracji kroniki klasztorne, pozwalają spojrzeć na przeszłość grupy, wspólnoty jako na całość, ale też jako na przestrzeń działania konkretnych, ambitnych i mających wiele do powiedzenia kobiet. W rzeczywistości zakonu klauzurowego „rozgadane” historie karmelitanek wydają się rewersem obowiązującego milczenia zakonnego, przekorą wobec drewienek noszonych w ustach dla jego zachowania czy dzwonków służących do klasztornej komunikacji, które miały zastępować zbędne i uznane za grzeszne słowa.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 53, 2; 79-116
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Z historii opieki. Szpitale i zakłady zakonne dla dzieci w tradycji polskiej
From the history of caregiving. Monastic hospitals and care institutions for children in Polish tradition
Autorzy:: Bartkowiak, Edyta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/551258.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:: opieka nad dzieckiem
formy opieki nad dzieckiem
szpital
przytułek, sierociniec
ochronka
przedszkole
żłobek
pogotowie opiekuńcze
siostry zakonne
zgromadzenie zakonne
child care
forms of child care
hospital
almshouse
orphanage
children’s homes,
kindergarten
nursery
shelter houses
nuns
religious congregation
Opis:: W artykule zaprezentowano najlepsze doświadczenia zgromadzeń zakonnych w historii opieki nad dzieckiem. W tradycji polskiej początki opieki zastępczej wiążą się z powstaniem pierwszych szpitali – przytułków, a następnie sierocińców zakonnych dla dzieci. Z dziejami Kościoła katolickiego splata się też geneza dawnych ochronek, archetypów dzisiejszych przedszkoli. Żeńskie zgromadzenia zakonne przyczyniły się również do wykreowania innych form opieki, jak żłobki czy modne swego czasu pogotowia opiekuńcze. Niniejsza analiza ukazuje aktywność sióstr zakonnych na każdym z wymienionych obszarów i przemiany, jakim podlegały najważniejsze formy opieki nad dzieckiem na przestrzeni wieków.
The article presents the best experience of religious orders in the history of child care. In Polish tradition the origins of foster care are associated with the formation of the first monastic hospitals – almshouses for children and later monastic orphanages. The history of the Catholic Church is also connected with the origins of children’s homes, the archetypes of contemporary kindergartens. Female orders also contributed to the formation of other forms of care, including nurseries, or once fashionable shelter houses. This analysis presents the activity of nuns in each of these areas and the changes that have occurred in the major forms of child care over time.
Źródło:: Relacje. Studia z nauk społecznych; 2016, 2; 41-60
2543-5124
Pojawia się w:: Relacje. Studia z nauk społecznych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Z dziejów klasztoru klarysek chęcińskich w świetle archiwaliów z Archiwum Diecezjalnego w Kielcach
Autorzy:: Szylar, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1195730.pdf
Data publikacji:: 2020-09-30
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: zakonnice
klasztor
Chęciny
archiwalia
dzieje
kasata
nuns
convent
archives
history
dissolution
Opis:: Artykuł został przygotowany na podstawie materiałów archiwalnych znajdujących się w Archiwum Diecezjalnym w Kielcach. Stanowią go dwa tomy akt z XIX w., zawierające w większości korespondencję pomiędzy mniszkami a władzami diecezjalnymi, zakonnymi i świeckimi.Klaryski zamieszkiwały w Chęcinach w latach 1643-1902. Chociaż kasata nastąpiła w 1864 r., mniszkom pozwolono pozostać w nim do czasu wymarcia większości zakonnic.Konwent należał do niewielkich pod względem liczby zakonnic. Sytuacja materialna sióstr w XIX w. była bardzo trudna, bieda i brak funduszy stanowiły przyczynę poszukiwania różnych źródeł dochodu, które często nie były zgodne z przepisami prawa kanonicznego. Powodowało to liczne spory i kłótnie wśród zakonnic. Wizytatorzy próbowali różnymi sposobami przywrócić dyscyplinę zakonną.Konwent klarysek w Chęcinach został zamknięty w 1902 r., od 1930 r. do chwili obecnej istnieje w tym miejscu klasztor bernardynek.
The article was prepared on the basis of archival materials found in the Diocesan Archives in Kielce. The archival resources consist of two volumes of 19th century files, mostly containing correspondence between nuns and diocesan, religious, and secular authorities. Poor Clares lived in Chęciny from 1643 to 1902. Even though the dissolution took place in 1864, the nuns were allowed to remain there until most of them died. The convent was small in terms of the number of nuns. The financial situation of the nuns in the nineteenth century was very difficult, poverty and lack of funds were the reason for the search for various sources of income, which were often not in accordance with canon law. This caused numerous disputes and quarrels among the nuns. Visitors tried in various ways to restore religious discipline. The convent of Poor Clares in Chęciny was closed in 1902; from 1930 to date there has been a Bernardine monastery.
Źródło:: Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2020, 27, 1; 134-150
1232-1575
Pojawia się w:: Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Z dziejów dominikanek klasztoru św. Anny na Starym Mieście w Pradze (1293–1782)
The history of the St Anne convent of Dominican nuns in the old town of Prague (1293–1782)
Autorzy:: Stefaniak, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595597.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Praga Stare Miasto
mniszki dominikańskie
rotunda św. Wawrzyńca
klasztor św. Anny
Prague Old Town
Dominican nuns
St Lawrence rotunda
St Anne Monastery
Opis:: The most renowned female monastery in Prague Old Town had belonged to the nuns of the Order of Preachers (the Dominicans). The convent had been founded in 1293 by the Canon of Wyshehrad Jan Holý on the right bank of the Vltava River in Újezd. After the dissolution of the Order of Knights of the Temple in 1312, their seat in the Old Town by the Rotunda of St Lawrence was transferred on 9th July 1313 for 130 stags of cents to the Dominican nuns of Prague. Shortly afterwards, on the site of a former commandery, a marvelous Gothic monastery with the large Church of St Lawrence and St Anna was built. In the Middle Ages the Dominican convent, referred to as Anenský court, became famous as an important spiritual and intellectual center. An example can be the Bible translation into Czech (the so-called Bible of Dresden) done by the Dominican Kolda from Koldice for the prioress Anna Leskoviecka. The Middle Ages were a period of the most remarkable development of the nuns community. During the Hussite Wars, in 1420, the monastery became a grouping place of all the Prague nuns that were forced into Hussite liturgical practices. Moreover, a further economic and spiritual collapse of the community occurred. The revival came only in the 17th century. At that time the nuns adopted the reform proposed by the Council of Trent. In 1676 a process of a thorough reconstruction of the monastery begun, resulting in its new baroque architectural form. Concurrently, the community was increasing gradually and in 1710 it consisted of 60 nuns. Between 1709 and 1712 the only foundation of a new monastery in the convent’s history occurred – in the city of Plzen. The prosperity of the order was undermined by the war between Austria and Prussia. Prague itself, was affected especially by the French-Bavarian occupation of the city between 1741 and 1742. After that, in 1744, Prague was invaded by the Prussians. Numerous tributes collections, goods overtaking and pillages begun. In 1744 the Prussians imposed on the convent a tribute of 25 thousand stags of gold. Since then, the Dominican nuns were struggling with a difficult economic situation. On 21th May 1782, the convent got disbanded by a decree of the emperor Joseph II and 14 nuns (10 choir-nuns and 3 converse) had to leave the monastery. Through the ages, the Dominican Convent of Prague consisted mostly of nuns originating from the social elites: aristocracy, nobility, a participating and wealthy bourgeoisie. It guaranteed its high intellectual level. The nuns in the convent were representative both the German and the Czech world.
Najznakomitszy żeński klasztor na Starym Mieście w Pradze należał do mniszek Zakonu Kaznodziejskiego. Sam konwent powstał w 1293 r. z fundacji kanonika vyšehradzkiego Jana Holý’ego na prawym brzegu Wełtawy w Újeździe. Po likwidacji zakonu rycerskiego templariuszy w 1312 r. ich siedzibę na Starym Mieście w Pradze przy rotundzie św. Wawrzyńca przekazano 9 lipca 1313 r. za 130 kop groszy praskich dominikankom. Niebawem w miejscu dawnej komturii powstał wspaniały gotycki zespół klasztorny z obszernym kościołem pw. św. Wawrzyńca i św. Anny. W średniowieczu konwent dominikanek zwany Aneńskim dworem zasłynął jako ważne centrum duchowe i intelektualne. Przykładem jest przekład Biblii (tzw. Rękopis Drezdenski), który dla subprzeoryszy Anny Leskovieckiej dokonał na język czeski dominikanin Kolda z Koldic. Średniowiecze było dobą najpomyślniejszego rozwoju wspólnoty sióstr. W okresie wojen husyckich klasztor stał się w 1420 r. miejscem zgrupowania wszystkich praskich mniszek, które zmuszono do husyckich zwyczajów liturgicznych. Nastąpił także dalszy upadek ekonomiczny oraz duchowy wspólnoty. Odrodzenie przyszło dopiero w XVII w. Wówczas siostry przyjęły reformę proponowaną przez Sobór Trydencki. W 1676 r. zapoczątkowany został proces gruntownej przebudowy zespołu klasztornego, który uzyskał barokową formę architektoniczną. Równocześnie wspólnota rozrastała się sukcesywnie i w 1710 r. składała się z 60 mniszek. W latach 1709–1712 doszło do jedynej w dziejach konwentu fundacji nowego klasztoru, który powstał w Pilznie. Pomyślność konwentu podkopała wojna Austrii z Prusami. W samej Pradze we znaki dała się zwłaszcza francusko-bawarska okupacja miasta, która nastąpiła w latach 1741–1742. Po niej doszło do zajęcia Pragi przez Prusy w 1744 r. Rozpoczęły się liczne pobory kontrybucji, zajmowanie dóbr, grabieże. Urzędnicy pruscy w 1744 r. obłożyli klasztor kontrybucją w kwocie 25 000 złotych. Odtąd dominikanki borykały się z trudną sytuacją materialną. 21 maja 1782 r. konwent został skasowany dekretem cesarza Józefa II i 13 mniszek dominikańskich (10 chórowych i 3 konwerski) musiało opuścić klasztor. Poprzez wieki praski klasztor dominikanek składał się przede wszystkim z mniszek wywodzących się z ówczesnych elit społecznych: arystokracji, szlachty, patrycjatu i zamożnego mieszczaństwa. To gwarantowało jego wysoki poziom intelektualny. Mniszki w klasztorze reprezentowały zarówno żywioł niemieckojęzyczny, jak i czeski.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 1; 195-224
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Wileński żywot bł. Ofki Piastówny OP
Vilnius Biography of the Blessed Eufemia of the Piast OP
Autorzy:: Stefaniak, Piotr Marian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1394563.pdf
Data publikacji:: 2021-07-29
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: dominikanki
Wilno
Racibórz
o. Hilarion Piskowski OP
o. Abraham Bzowski OP
o. Domenico Maria Marchese OP
bł. Ofka Piastówna
Dominican Nuns
Vilnius
Hilarion Piskowski OP
Abraham Bzowski OP
Domenico Maria Marchese OP
blessed Euphemia of the Piast
Opis:: W 1760 r. ukazał się w Wilnie w zbiorze żywotów świętych dominikańskich żywot bł. Ofki Piastówny. Jest on ciekawy z tego powodu, że został wydrukowany w Wilnie, najbardziej na wschód wysuniętym ośrodku, dokąd dotarł kult Ofki. Jest on oparty na najstarszym tekście Abrahama Bzowskiego z 1606 r.; niemniej pozostaje skróconą wersją tekstu, który napisał we Włoszech w 1668 r. neapolitański dominikanin Domenico Maria Marchese. Omawiany żywot ma wartość z uwagi na geografię kultu Ofki i posiada jeszcze jeden atut: autor umieścił w nim dwa wyimaginowane zdania samej Ofki, które też żywot jako jedyny mocno personalizują.
In 1760, in Vilnius, the book: The Life of the Dominican Saints appeared in the life of bl. Euphemia of the Piast dynasty. It is interesting because it was printed in Vilnius, the easternmost center where the cult of Euphemia arrived. It is based on the oldest text by Abraham Bzowski from 1606. However, there remains a shortened version of the text that was written in Italy in 1668 by the Neapolitan Dominican Domenico Maria Marchese. The life in question is valuable due to the geography of Euphemia’s cult and has one more advantage: the author placed in it two imaginary sentences of Euphemia herself, which also personalize life as the only one.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2021, 41, 1; 137-153
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Tympanon portalu północnego ponorbertańskiego kościoła św. Trójcy w Strzelnie
The Tympanum of the Northern Portal in Former Premonstratensians Nuns ’Church in Strzelno
Autorzy:: Szczęsna, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1953683.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Strzelno
norbertanki
tympanon
Prem onstratensian nuns
tympanum
Opis:: Tympanon portalu północnego ponorbertańskiego kościoła św. Trójcy w Strzelnie został odkryty w 1953 roku i znajduje się in situ. Datowany jest na około 1216 rok. Na uwagę zasługuje zarówno jego forma jak i treść. Wyróżnia go trójlistny kształt i bogactwo środków rzeźbiarskich użytych dla osiągnięcia maksymalnych efektów plastycznych i światłocieniowych. Płaskorzeźba przedstawia Chrystusa w mandorli zasiadającego na łuku tęczy, z gołębicą Ducha Świętego nad głową, depczącego lwa i smoka. Otacza go dwóch aniołów, dwa symbole Ewangelistów i dwóch Apostołów. Dla ikonografii kluczowe jest przedstawienie dwóch antropozoomorficznych symboli Ewangelistów – Marka i Łukasza zamiast czterech, co jest najczęstsze w tego typu przedstawieniach oraz dwóch Apostołów Piotra i Pawła. Ich osoby łączy zależność opisana w II wieku przez chrześcijańskiego pisarza Ireneusza z Lyonu w traktacie Adversus Haereses. Jednocześnie, w oparciu o jego słowa, Ewangeliści Marek i Łukasz symbolizują odpowiednio Królewskość i Kapłaństwo Chrystusa. Czynność deptania smoka i lwa (tradycyjnie poza tymi dwoma przedstawiane są bazyliszek i aspiskus) w których można się domyślać symbolicznego przedstawienia szatana i Antychrysta, wskazuje na władzę Chrystusa nad tymi siłami zła. Ptak interpretowany jako gołębica Ducha Świętego bądź nawiązuje do wezwania kościoła, bądź też wskazuje na stałą obecność Ducha Świętego demonstrującą najwyższy majestat Chrystusa. Elementem uzupełniającym przedstawienie jest wić roślinna wychodząca z ust masek, która obiega archiwoltę tympanonu. Jest to ilustracja popularnego w średniowieczu tematu Psychomachii. W szerszym kontekście kościelno – politycznym przedstawienie może odnosić się do roli zakonu norbertanów we wprowadzaniu reformy Kościoła w Polsce oraz do instytucji papiestwa. W tym czasie papieżem był Innocenty III. Za jego pontyfikatu papiestwo przeżywało apogeum swojego znaczenia. Innocenty III wysunął koncepcję podwójnego wikariatu Chrystusa oraz ideę samego papieża. Papież, jako namiestnik Chrystusa na ziemi miał dzierżyć w swoich rękach zarówno władzę duchową (Christus Sacerdos) jak i świecką (Christus Rex). Tak więc przedstawienie z tympanonu północnego ukazujące majestat Chrystusa zaakcentowany przez umieszczenie przy nim omówionych symboli może być ilustracją tej idei. Nie jest również wykluczone, że portal północny był głównym wejściem do kościoła.
The tympanum of the northern portal in former Premonstratensians nuns' church of the Holy Trinity in Strzelno has been discovered in 1953 and it is preserved in its original place. It is dated circa 1216. The tympanum is extraordinary regarding its iconographic content and its form as well. Formally it is distinguished by its trifoliate shape and the richness of sculptural meanings applied in order to reach the maximum of relief expression of the bas – relief. The bas – relief represents Christ in mandorla sitting down on the rainbow with a dove of the Holy Spirit over His head and treading the Lion and the Dragon.. Two Angels, two symbols of Evangelists and two Apostles surround Him. For its iconography the most important is the representation of two animal – headed symbols of Evangelists – Mark and Lucas instead of four Evangelists (or their symbols) surrounded Christ, which is the most common in such a representations, and two Apostles – Peter and Paul. These couples are connected since in 2nd century Christian writer Irenaus of Lyon has described their dependence in the tractate Adversus Haereses. In the same time, according to Irenaus, these Evangelists symbolize the Kingship (Mark – Lion) and the Ministry (Lucas – Ox) of Christ. The activity of treading the Dragon and the Lion (traditionally we have represented four beasts - except those ones there are also the Basilisk and the Aspis), in which we can assume symbols of the Satan and the Antichrist, point out the authority of Christ over these evil powers. The bird over Christ's head interpreted as a dove of the Holy Spirit may refer to the patrocimium of the church or shows the highest majesty of Christ by permanent presence of the Holy Spirit. The element which completes the representation is the floral twig going out from mouths of masks on the archivolt of the tympanum. This is the symbolic illustration of the popular in the Middle Ages theme of Psychomachia. In wider ecclesiastical and political context this representation may refer to the role of the Premonstratensians Order in introducing the church reform in Poland and the Papacy. In that time the Pope was famous Innocent III. During his pontificate the Papacy experienced the apogee of its significance. Innocent III put out the conception of double curacy of Christ and the idea of the Pope himself. The Pope, as a deputy of Christ on the earth was supposed to hold in his hand both spiritual (Christus Sacerdos) and secular (Christus Rex) powers. So representation from the tympanum of the northern portal pointed out the majesty of Christ by place around Him all symbols mentioned above might be the illustration of this idea. It is also very probable that the northern portal was the main entrance to the church.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 4; 7-36
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Trzynastowieczna tradycja mistyczna w barokowym obrazie Adoracji ran Chrystusa przez zakonnice reguły św. Benedykta z klasztoru Panien Benedyktynek w Przemyślu
The Thirteenth-Century Mystical Tradition in the Baroque Painting the Adoration of Christ’s Wounds by Nuns of the Order of St. Benedict in the Benedictine Convent in Przemyśl
Autorzy:: Noworyta-Kuklińska, Bożena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1787927.pdf
Data publikacji:: 2021-05-10
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: malarstwo barokowe
benedyktynki
mistyka średniowieczna
pobożność potrydencka
Magdalena Mortęska
Kasper Drużbicki
baroque painting
Benedictine nuns
medieval mysticism
post-Tridentine piety
Opis:: W klasztorze Panien Benedyktynek w Przemyślu znajduje się siedemnastowieczny obraz ukazujący adorację Chrystusa przez zakonnice reguły św. Benedykta. Przedstawienie to reprezentuje ducha mistyki pasyjnej. W XIII wieku nabożeństwo do człowieczeństwa Jezusa stawało się coraz bardziej powszechne, szczególnie w Niemczech. Prymat miłości w kontemplacji był cechą charakterystyczną tej mistyki oblubieńczej, zwanej też miłosną. W XVII wieku, w czasie kiedy powstał obraz, duchowość pasyjna kontynuowała myśl średniowieczną i oparta była w wielkiej mierze na tekstach objawień średniowiecznych wizjonerek, szczególnie św. Mechtyldy z Heckeborn i św. Gertrudy Wielkiej. Ogromną rolę w rozwoju kultu Męki Chrystusa i Jego Serca na ziemiach polskich odegrali wówczas ksieni benedyktynek chełmińskich Magdalena Mortęska i jezuita Kasper Drużbicki. Ukazane na obrazie zakonnice, poprzez zróżnicowany czas i miejsce życia, reprezentują także wielowiekową tradycję i historię zakonu benedyktynek i monastycyzmu benedyktyńskiego.
This paper looks at the 17th-century painting showing the adoration of Christ by nuns of the Order of St. Benedict, and which is to be found in the Convent of the Benedictine Sisters in Przemyśl. This depiction represents the spirit of the mysticism of the Passion. In the 13th century, devotion to the humanity of Jesus became more and more common, especially in Germany. The primacy of love in contemplation was a characteristic feature of this bridal mysticism, which was also known as love mysticism. In the 17th century, when the painting was created, this passionate spirituality continued this line of medieval thought, which was largely based on the texts of the revelations of medieval visionaries, especially those of St. Mechthild of Hackeborn and St. Gertrude the Great. A considerable role in the development of the cult of the Passion of Christ and His Heart in Poland was played by the prioress of the Benedictine nuns of Chełmno, Magdalena Mortęska, and the Jesuit Kasper Drużbicki. The nuns who are shown in the picture, from various times and places, represent the centuries-old tradition and history of the Benedictine Order and Benedictine monasticism.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 71-92
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Trzy klasztory bernardynek – Mniszek Trzeciego Zakonu Regularnego św. Franciszka z Asyżu w metropolii łódzkiej. Rys historyczny
Three of the Observants’ – St. Francis of Assisi Third Regular Order Nuns’ – convents in Łódź archdiocese. An outline of the history
Autorzy:: Rusecki, Inocenty Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/503154.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:: bernardynki
bernardyni
mniszki Trzeciego Zakonu Regularnego św. Franciszka z Asyżu
życie kontemplacyjne
Observants
Friars Minor of the Observance
St. Francis from Assisi
the Third Regular
Order’s Nuns
a contemplative life
Opis:: This study aims at showing the St. Francis from Assisi’s Third Regular Order Nuns‘ historical outline in Poland. At the beginning, the author presented a short genesis of the Convent, and next he described the first foundation in Cracow, as well as the other foundations and spiritual life of the sisters. The last part of the article shows the history of the three Observants’ convents in Łódź archidiocese.
Źródło:: Łódzkie Studia Teologiczne; 2016, 25, 3; 97-113
1231-1634
Pojawia się w:: Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: The musical practice of the Sandomierz Benedictine nuns during the eighteenth century
Autorzy:: Walter-Mazur, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/780139.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: musical culture
eighteenth century
Benedictine nuns
Sandomierz
musical sources
musical instruments
performance practice
Opis:: The congregation of the Benedictine nuns of Sandomierz, active between 1615 and 1903, belonged to wealthy magnatial foundations, which allowed the convent to foster cultural activities. Special emphasis was placed on musical performance of various types - the musical adornment of the liturgy. The ‘Glory of God’, as Benedictine nuns referred to it, constituted the essence of their congregational life. On weekdays, the celebration of the Liturgy of the Hours, Masses and - occasionally - other services in choir took six hours, and on numerous feast days of the liturgical year, when the Liturgy of the Hours was sung, not read, it required even more time. The higher the rank of the feast day, the greater was the effort to stress its importance by providing it with a proper musical setting, which led to the cultivation of musical practices of various kinds on special occasions. The musical repertory of the Sandomierz Benedictine nuns comprised plainchant without instrumental accompaniment, plainchant with organ accompaniment, polyphonic a cappella singing (referred to as ‘figure’), vocal instrumental music (‘fractus’) and instrumental music. A picture of religious musical practice emerges primarily from extant musical sources, and also from a ‘choir agenda’ from 1749, a convent chronicle of the years 1762-1780, ‘treasury records’ from 1739-1806 and convent registers. Eighteenth-century sources document the musical activity of twenty-four nuns of the Sandomierz convent, some of them considered to be ‘professional’ musicians and referred to as ‘singers and players’. The most interesting, but also most problematic, areas are vocal instrumental practice and the likely consitution of the nuns’ music chapel. We find information about nuns playing keyboard instruments, violin, viola da gamba, tromba marina and horn.
Źródło:: Interdisciplinary Studies in Musicology; 2012, 11; 187-198
1734-2406
Pojawia się w:: Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: The History of the Legislation of the Order of St Mary Magdalene of Penance in the Middle Ages: The Rule of St Sixtus
Z dziejów prawodawstwa zakonu św. Marii Magdaleny od Pokuty w średniowieczu: Reguła św. Sykstusa
Autorzy:: Stefaniak, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1920382.pdf
Data publikacji:: 2020-12-04
Wydawca:: Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:: Gregory IX
The Rule of St Sixtus
St Dominic
Dominican Nuns
Sisters of Penance
monastery of St Sixtus in Rome
Grzegorz IX
Reguła św. Sykstusa
św. Dominik
magdalenki od Pokuty
klasztor św. Sykstusa w Rzymie
mniszki dominikańskie
Opis:: Due to the activity of Canon Rudolf of Worms, monasteries of penances, self-established in Western and Central Europe, were in 1227 joined into a new order in the Church: Ordo sanctae Mariae Magdalenae de Poenitentia. Initially, the nuns followed the Benedictine rule in the Cistercian version. However, due to the specificity of the calling, it was necessary to change the law. Pope Gregory IX did this in 1232, thus giving the nuns the so-called rule of St Augustine and the constitutions of the Dominican nuns (the so-called Rule of Saint Sixtus). Although a copy of the original bull of Gregory IX has not been found, Hubertus Ermisch published its text with the Rule of St Sixtus in the Document Collection of the City of Friborg in Saxony in Leipzig in 1883. Besides, the papal bull with the text of The Rule of St Sixtus is known from the Bullarium Ordinis Praedicatorum (ed. by Antonio Bremond Romae, 1729). The oldest document containing the Rule of St Sixtus is kept at the State Archives in Wrocław, in the set of files Naumburg a. Queis. We present a Polish translation of the preserved text of the rule from the Nowogrodziec Monastery. It remains the common heritage of both Magdalene sisters and Dominican nuns.
Samoistnie powstałe na terenie zachodniej i środkowej Europy klasztory pokutniczek zostały w 1227 roku dzięki działalności kanonika Rudolfa z Wormacji połączone w nowy w Kościele zakon: Ordo sanctae Mariae Magdalenae de Poenitentia. Początkowo mniszki stosowały się do reguły benedyktyńskiej w wydaniu cysterskim. Jednak z uwagi na specyfikę powołania konieczna okazała się zmiana prawa własnego. Dokonał tego w 1232 roku papież Grzegorz IX, nadając magdalenkom tzw. regułę św. Augustyna i konstytucje mniszek dominikańskich (tzw. regułę św. Sykstysa). Mimo że egzemplarz oryginalnej bulli Grzegorza IX pozostaje nieodnaleziony, to jej tekst został opublikowany w Zbiorze Dokumentów Miasta Fryburga w Saksonii przez Huberta Ermischa w Lipsku w roku 1883. Ponadto bulla papieska z tekstem Reguły św. Sykstusa znana jest z Bullarium Ordinis Praedicatorum (wyd. Antoni Bremond Romae 1729). Najstarszy dokument zawierający Regułę św. Sykstusa przechowywany jest Archiwum Państwowego we Wrocławiu, w zespole akt Naumburg a. Queis. Niniejszym przygotowano polskie tłumaczenie reguły zachowanego tekstu z klasztoru nowogrodzieckiego, która pozostaje wspólnym dziedzictwem zarówno magdalenek, jak i dominikanek.
Źródło:: Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 2; 229-263
2544-6460
Pojawia się w:: Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: The Abbess Magdalena Mortęska – Her Life and Reformist Initiatives Aimed at Female Education in the Post-Tridentine Era
Magdalena Mortęska – reformatorka edukacji dziewcząt w okresie potrydenckim
Autorzy:: Sztylc, Żaneta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2038274.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Magdalena Mortęska
edukacja klasztorna
żeńska edukacja
potrydencka reforma zakonna
edukacja
reforma sióstr benedyktynek
convent education
female education
the post-Tridentine Monastic Reform
education
The Benedictine nuns of the Reform
Opis:: Niniejszy artykuł prezentuje średniowieczny model wychowania dziewcząt, w którym to główny nacisk kładziono na przygotowanie do roli żony i matki. W taki sposób została wychowana również Magdalena Motęska, która w wieku zaledwie kilku lat straciła matkę i została oddana przez ojca na wychowanie do ciotki. Było to zjawisko powszechne i zgodne z ówczesnymi zwyczajami. Ciotka wychowywała ją w sposób surowy, ucząc przede wszystkim pobożności, pracowitości, zaradności i gospodarności, przygotowując do roli przyszłej pani domu i matki. Uczyła ją również pracowitości, co dla małej zbyt dziewczynki okazało się zgubne, bo pomagając służbie w przygotowaniu posiłku, wykuła sobie prawe oko. Magdalena nie chciała jednak wyjść za mąż, ale wstąpić do chełmińskiego klasztoru benedyktynek, co było zdecydowanie przeciwne woli jej ojca. Dzięki wytrwałości i silnej wierze 4 czerwca 1579 r. złożyła śluby zakonne, a tydzień później została ksienią chełmińskich benedyktynek. Zapoczątkowała gruntowną reformę, polegającą na odczytaniu na nowo pierwotnych reguł i wprowadzeniu ich w życie. Reforma klasztoru w Chełmnie miała charakter fundamentalny, a wszelkie rozwiązania były tworzone przez nowe pokolenie mniszek, ponieważ zakonnice starej tradycji wymarły. Wypracowana przez lata eksperymentów interpretacja reguły stała się prawem doświadczonym na samych prawodawcach. Przy tej interpretacji bardzo istotna była troska o zachowanie tożsamości zakonu. Epoka renesansu, w której żyła i działała Mortęska, niosła nową potrzebę – promocję oświaty i kultury wśród kobiet. Świadoma tego podjęła wyzwanie i zreformowanej kongregacji stworzyła możliwość wychowania i edukacji dziewcząt. Rozszerzyła tą działalność na wszystkie zakładane fundacje i było to działanie prekursorskie jak na ówczesne czasy. W ten sposób mnożyła ośrodki skupiające młodzież żeńską, a przez akcję powszechnego kształcenia stała się pionierką wychowania kobiet.
The paper presents a model of a medieval female education, which purpose was to prepare girls to the role of a wife and of a mother. Magdalena Mortęska, who was also educated in line with this model, lost her mother just as a few years old girl, and she was entrusted by her father under the tutelage of her aunt. This practice was very common and peculiar to the standards of that time. Magdalena’s aunt raised her in a severe discipline, teaching her, in the first instance, how to be devout, diligent, resourceful and thrifty person, and she prepared her to the role of a housewife and of a mother. However, some of these lessons turned out to be fatal for her, since in her early age she lost her right eye while she was cooking a meal with kitchen servants. Magdalena did not wish to be a married woman, on the contrary, she wanted to join the Benedictine nunnery of Chełmno, and thereby she refused the will of her father. Thanks to her stubbornness and strong faith, she made her convent vows on the 4th of June, 1579, and a week later she became the abbess of the Benedictine convent of Chełmno. As the abbess she initiated the fundamental reform, which purpose was the re-reading and enforcing of the original monastic rules. The Reform of the convent of Chełmno was fundamental and all the solutions were prepared by the new generation of nuns, since the old generation had ceased. The interpretation of the Rule, worked out through many years of experiences, became the law, which has been practiced by its own legislators. With this interpretation the preservation of the identity of the convent was very significant. The Renaissance era, in which Magdalena Mortęska lived and acted, saw the new demand to spread education and culture among women. Conscious of that, the abbess took the challenge thereby the reformed congregation was provided the opportunity to educate females. Magdalena Mortęska extended this activity upon all emerging foundations, and moreover, her labor was innovative to that time. Her efforts increased the number of centers associating female youth, and thanks to her pro-educational activity, she became the pioneer of females’ development.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 4; 53-73
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Testament świątobliwej Ofki Piastówny OP, przeoryszy raciborskich dominikanek z 1358 roku
Ofka Piastówna’s Will of 1358, a Prioress of the Racibórz Dominican Nuns
Autorzy:: Stefaniak, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1019558.pdf
Data publikacji:: 2017-06-29
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Ofka Piastówna
testament
przeorysza
mniszki dominikańskie
Racibórz
a will
a prioress
the Dominican Nuns
Opis:: On 8 December 1258, an almost sixty-year-old prioress of the Racibórz Dominican Nuns, Ofka Piastówna, made a will before a notary public, Piotr Gotfridi, a presbyter of Wrocław. It is one of the two known legal documents of this type from the Middle Ages, which were produced by a nun coming from a noble family living on Polish soil. On this occasion the Dominican monastery in Racibórz hosted the notables from the local duke's court, including Mikołaj II Przemyślida, representatives of the knighthood, the burghers and the authorities of the Polish Dominican Province. In her will, Ofka secured the economic prosperity of the monastery, which was headed by her, and founded by her father, Duke Przemyslaw Piastowicz. The will which was prepared in Latin in two similar versions was held by the Racibórz Dominican Nuns in the archives to the moment of the dissolution of their monastery ordered by Frederick William III on 30 October 1810. Then, together with other documents, it was finally stored in the State Archives in Wrocław, where it was destroyed or stolen at the end of the war in 1945. Now we know this document from the CodexdiplomaticusSilesiae edition.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 107; 259-288
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "nuns" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język