Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nowotwory ślinianek przyusznych" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wzrost zachorowań na guzy ślinianek przyusznych w latach 2005–2014
Autorzy:
Stryjewska-Makuch, Grażyna
Kolebacz, Bogdan
Janik, Małgorzata A
Wolnik, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398330.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
nowotwory ślinianek przyusznych
epidemiologia
histopatologia
Opis:
Wstęp: Nowotwory ślinianek stanowią 3–6% guzów rozwijających się w obrębie głowy i szyi. W śliniankach przyusznych występuje około 80% nowotworów ślinianek, z czego 10–17% to zmiany złośliwe. Celem pracy była odpowiedź na pytanie: czy istnieje tendencja do wzrostu zachorowań na nowotwory występujące obrębie ślinianek przyusznych (ze szczególnym uwzględnieniem nowotworów złośliwych). Materiały i metody: W latach 2005–2014 na Oddziale Laryngologii w Górnośląskim Centrum Medycznym w Katowicach- Ochojcu zoperowano 322 chorych, którym usunięto 328 guzów i rodzajów ślinianek przyusznych. Przeprowadzono analizy kliniczną, histopatologiczną i statystyczną usuniętych nowotworów ślinianek przyusznych. Wyniki i dyskusja: W analizowanym czasie stwierdzono znamienny wzrost zachorowań na nowotwory łagodne, zwłaszcza gruczolaki wielopostaciowe i guzy Warthina. Nie zaobserwowano istotnego wzrostu częstości występowania nowotworów złośliwych.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 2; 29-34
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowotwory ślinianek przyusznych. Wyniki retrospektywnej analizy leczenia 149 pacjentów hospitalizowanych w Klinicznym Oddziale Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej Kliniki Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie w latach 2006–2016.
Autorzy:
Chloupek, Aldona
Zarzycki, Krzysztof
Dąbrowski, Jarosław
Domański, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398575.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
nowotwory ślinianek przyusznych
gruczolak wielopostaciowy
rak gruczołowato-torbielowaty
Opis:
Wstęp: Nowotwory mające swoją etiologię w gruczołach ślinowych występują rzadko i stanowią ok. 3–10% wszystkich guzów w obrębie głowy i szyi. Materiał i metody: W latach 2006–2016 w Klinicznym Oddziale Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie z powodu nowotworów ślinianek przyusznych hospitalizowano i leczono 149 pacjentów. Podstawą do analizy były historie chorób pacjentów, wyniki badań histopatologicznych oraz protokoły zabiegów operacyjnych. Wyniki: W 126 przypadkach guzy były łagodne, natomiast w 26 guzy złośliwe. Analizując wyniki można stwierdzić, że nowotwory - zarówno łagodne, jak i złośliwe – częściej występowały u mężczyzn. Średni wiek całej grupy badanych wynosił 58,3 lat, dla zmian złośliwych – 65,5 lat, a dla zmian łagodnych był nieznacznie niższy i wynosił 56,9 lat. Wśród pacjentów objętych analizą szczyt zachorowalności przypadał na przedział wiekowy 60–69 lat. Ponadto zwraca uwagę, iż przedział ten był taki sam dla ogólnej liczby guzów, jak i nowotworów łagodnych, natomiast dla nowotworów złośliwych był nieznacznie wyższy i wynosił 70–79 lat. Z analizy zebranego materiału wynika, że guzy łagodne występowały znamiennie częściej, stanowiąc 84,56% wszystkich guzów. Najczęstszymi rozpoznaniami wśród nowotworów łagodnych były gruczolak wielopostaciowy (adenoma pleomorphicum) oraz gruczolak limfatyczny (adenolymphoma), które stanowiły łącznie 93,66%. Rezultaty badań wskazują, że wśród nowotworów złośliwych dominowały: gruczolakorak polimorficzny o niskiej złośliwości (polymorphous low-grade adenocarcinoma) występujący w 26,07% przypadków, gruczolakorak inaczej nieokreślony (adenocarcinoma NOS) oraz rak zrazikowokomórkowy (acinic cell carcinoma). Każdy z nich stanowił po 13,04% rozpoznań. Jak wynika z przeprowadzonej analizy najczęstszą metodą leczenia było leczenie chirurgiczne jako metoda stosowana samodzielnie. Wnioski: Uzyskane z retrospektywnej analizy dane korelują z piśmiennictwem krajowym i światowym.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 3; 42-47
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies