Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nowotwór zatok przynosowych" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Endoscopic resection of sinonasal adenoid cystic carcinoma with radiofrequency coblation. A clinical report with literature review
Endoskopowa resekcja raka gruczołowo-torbielowatego jamy nosa i zatok przynosowych z zastosowaniem koblacji prądem o częstotliwości radiowej – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa
Autorzy:
Clarós, Pedro
Waląg, Agnieszka
Claros, Pedro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399169.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
adenoid cystic carcinoma
endoscopic surgery
paranasal sinus neoplasm
radiofrequency coblation
sinonasal adenoid cystic carcinoma
sinonasal cancer
SNACC
chirurgia endoskopowa
koblacja prądem o częstotliwości radiowej
nowotwór zatok przynosowych
rak gruczołowo-torbielowaty jam nosa i zatok przynosowych
rak gruczołowo-torbielowaty
rak jam nosa i zatok przynosowych
Opis:
Introduction Sinonasal cancer is very rare and accounts for under 1% of all malignancies of which sinonasal adenoid cystic carcinoma (SNACC) is about 5%. The maxillary sinus is the most common site of SNACC. Misleading symptomatology which overlaps with rhinosinusitis contributes to the delay of diagnosis. Recently, the endoscopic approach is commonly applied with equal or better results to the open approach. Radiofrequency coblation might be used to reduce blood loss. Material and Methods We present a case of an adenoid cystic carcinoma arising from the left inferior turbinate. The patient received endoscopic surgical treatment with the application of radiofrequency coblation in Clarós Clinic at the beginning of 2019 and remains followed up with no sign of recurrence. Afterward, we review the literature on the subject. Conclusion SnACC is a rare malignancy, characterized by slow growth and perineural infiltration with spreading towards the skull base, cavernous sinus, and orbit. The regional nodal involvement is rare. Frequent and delayed distant metastasis in lung, bone, liver, and brain are also typical. Prognosis is poor with the 5-year overall survival between 41%-86%. Surgery with or without complementary radiotherapy provides the best outcomes for the majority of patients. The significance of prognostic factors remains unclear. Lifelong surveillance is obligatory as very late recurrences are common.
Wstęp: Rak jam nosa i zatok przynosowych jest rzadką chorobą stanowiącą do 1% wszystkich nowotworów złośliwych. Rak gruczołowo-torbielowaty jam nosa i zatok przynosowych (SNACC) stanowi około 5% nowotworów tej lokalizacji. Najczęstszym jego umiejscowieniem jest zatoka szczękowa. Objawy kliniczne nowotworu mogą być błędnie przypisywane zapaleniu błony śluzowej nosa i zatok przynosowych, co prowadzi do opóźnienia rozpoznania. W ostatnich latach coraz szerzej stosuje się zabiegi endoskopowe, których skuteczność w porównaniu z otwartą operacją jest podobna lub większa. Zastosowanie koblacji prądem o częstotliwości radiowej może być pomocne w zmniejszeniu krwawienia w czasie zabiegu. Materiał i metody: Prezentujemy przypadek pacjentki z rakiem gruczołowo-torbielowatym wywodzącym się z lewej małżowiny nosowej dolnej. Na początku 2019 roku w Klinice Clarós pacjentka przeszła endoskopowy zabieg usunięcia zmiany, w czasie którego zastosowano koblację prądem o częstotliwości radiowej. Kobieta pozostaje pod obserwacją i nie prezentuje objawów wznowy. W dalszej części dokonujemy przeglądu piśmiennictwa na ten temat. Wniosek: SNACC jest rzadkim nowotworem złośliwym, który cechuje się powolnym wzrostem i naciekiem przestrzeni okołonerwowych, szerzącym się w kierunku podstawy czaszki, zatoki jamistej i oczodołu. Rzadko dochodzi do zajęcia regionalnych węzłów chłonnych. Z czasem często pojawiają się przerzuty odległe do płuc, kości, wątroby i mózgu. Rokowanie w SNACC jest złe, z 5-letnim przeżyciem wynoszącym 41–86%. Najlepsze wyniki leczenia uzyskuje się u chorych poddanych zabiegowi operacyjnemu z ewentualną uzupełniającą radioterapią. Znaczenie czynników prognostycznych pozostaje niejasne. Z powodu częstego występowania późnych nawrotów obowiązuje dożywotnie monitorowanie pacjentów.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 1; 45-50
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaawansowane nowotwory masywu szczękowo-sitowego – wyzwanie terapeutyczne. Opis dwóch przypadków i analiza literatury
Autorzy:
Bieńkowska, Karolina
Rzepakowska, Anna
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399679.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
guzy masywu szczękowo-sitowego
leczenie
naciekanie podstawy czaszki
nowotwory złośliwe zatok przynosowych
nowotwór złośliwy
rokowanie
Opis:
Guzy masywu szczękowo-sitowego (MSS) są rzadkimi nowotworami złośliwymi i stanowią około 0,2–0,5% wszystkich nowotworów złośliwych człowieka. Początkowe objawy choroby nie są charakterystyczne, imitują stany zapalne zatok. Chorzy najczęściej zgłaszają jednostronną niedrożność nosa z krwisto-ropną wydzieliną oraz bóle głowy. Poza badaniem przedmiotowym, często z wykorzystaniem endoskopowej oceny jamy nosowej, dla dokładnej oceny rozległości zmian konieczne jest wykonanie: tomografii komputerowej zatok przynosowych oraz rezonansu magnetycznego. Badanie histopatologiczne wycinka z guza jest niezbędne do postawienia ostatecznej diagnozy i zaplanowania leczenia. Rak płaskonabłonkowy rogowaciejący to najczęściej rozpoznawany typ histologiczny w rejonie MSS. Inne częste nowotwory złośliwe tego obszaru to: gruczolakorak, rak gruczołowo-torbielowaty, chłoniaki, czerniaki błony śluzowej oraz nerwiak węchowy zarodkowy. Leczeniem z wyboru wszystkich złośliwych zmian MSS, poza chłoniakami, jest leczenie chirurgiczne. Niestety nadal duży odsetek zmian rozpoznawany jest w zaawansowanym stadium choroby, gdy naciek obejmuje struktury podstawy czaszki. W tych przypadkach decyzja o wykonaniu u chorego leczenia operacyjnego jest bardzo trudna i wymaga dużego doświadczenia w chirurgii podstawy czaszki. Z uwagi jednak na niską promienioczułość i niewielką skuteczność chemioterapii w rakach MSS, resekcja zmian i leczenie uzupełniające przyczyniają się do wydłużenia całkowitego przeżycia w tej grupie chorych. W artykule omówione zostały przypadki dwóch pacjentów z zaawansowanym nowotworem MSS, skierowanych do Kliniki Otolaryngologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 3; 24-30
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies