Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "norma personalistyczna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Sumienie menedżera w przestrzeni gospodarczej
Conscience of the manager in the economic space
Autorzy:
Polok, Grzegorz
Kapias, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/589957.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
Etyka
Kodeksy etyczne
Menedżer
Norma personalistyczna
Sumienie
Codes of ethics
Conscience
Ethics
Manager
Personalistic norm
Opis:
Praca menedżera jest specyficzna. Odpowiada ona bowiem nie tylko za potrzeby firmy, ale także za tworzenie odpowiednich relacji interpersonalnych. Dlatego też osoba zarządzająca oprócz tego, że powinna być odpowiednio przygotowana pod względem merytorycznym do wykonywania swej pracy, powinna mieć także odpowiednie przygotowanie etyczne. Okazuje się bowiem, iż pełniona przez nią rola nie ma wyłącznie wymiaru ekonomicznego, ale w znacznej mierze obciążona jest ładunkiem odpowiedzialności moralnej. Sprzyja to pojawieniu się przeróżnych dylematów moralnych, które nie zawsze można łatwo rozwiązać, odwołując się do reguł prawa stanowionego. W takim przypadku ostateczną instancją doradczą, a zarazem rozsądzającą staje się własne sumienie menedżera. Ważnym jest przeto, by było ono właściwie ukształtowane, a przez to miało siłę wiążącą w podejmowaniu właściwych decyzji. Pomocą dla właściwego ukształtowania sumienia mogą być kodeksy etyczne. W przypadku kadry zarządzającej warto odwołać się do Kodeksu Etyki Menadżera. Dodatkową pomocą może stać się norma personalistyczna, nakazująca afirmację godności każdej osoby.
Manager’s work is specific. It tackles not only the specific needs of a company but also creation of appropriate interpersonal relations. Therefore, a manager, even though having sound content-related background, to perform her/his work should also have adequate ethical formation. It turns out that managerial role encompasses not only the economic dimension, but also contains loads of moral responsibility. This leads to emergence of various moral dilemmas that cannot be easily solved by referring to the rules of statutory law. Conscience is though the final advisor and point of reference. It is important, therefore, that the conscience is properly shaped so that it could be a binding force in making right decisions. Codes of ethics might be helpful for the proper formation of the conscience. It is worth for executives to refer to the managers’ code of ethics. The personalistic norm, requiring affirmation of every person’s dignity, might also be helpful.
Źródło:
Studia Ekonomiczne; 2016, 274; 99-112
2083-8611
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofowie personalistycznego przebudzenia: Karol Wojtyła i Tadeusz Styczeń
Philosophers of the Personalist Awakening: Karol Wojtyła and Tadeusz Styczeń
Autorzy:
Wierzbicki, Alfred Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1376013.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
osoba
moralność
personalizm
norma personalistyczna
doświadczenie moralne
intuicjonizm etyczny
etyka niezależna
person
morality
personalism
personalist norm
moral experience
ethical intuitionism
autonomous ethics
Opis:
Artykuł stanowi rekonstrukcję formowania się lubelskiej personalistycznej szkoły etyki w myśli Karola Wojtyły i Tadeusza Stycznia jako jego ucznia i kontynuatora. Personalizm w kulturze, a zwłaszcza w filozofii XX wieku, jest odpowiedzią na kryzys człowieczeństwa. Formułującnormę personalistyczną jako podstawową normę moralności, Wojtyła dokonał przebudowy etyki chrześcijańskiej. Rozwijał filozofię osoby, aby jeszcze głębiej odsłonić aksjologicznepodstawy etyki. Styczeń dokonał z kolei szeregu krystalizacji metaetycznych: uściślił pojęcie doświadczenia moralnego jako macierzystej sytuacji etyki, przedstawiał personalizm jakokonsekwentny intuicjonizm etyczny i wreszcie uściślał pojęcie etyki niezależnej w krytycznym i twórczym dialogu z myślą etyczną Tadeusza Kotarbińskiego i Tadeusza Czeżowskiego.
This article is a reconstruction of the emergence of the Lublin personalist school in Ethics in the thought of Karol Wojtyła and Tadeusz Styczeń, who was his disciple and follower. Personalism in culture, and especially in the philosophy of the 20th century, is the answer to the crisis of humanity. Formulating the personalist norm as the fundamental norm of morality, Wojtyła accomplished a transformation of the Christian Ethics. In order to reveal the deeper axiological roots of Ethics he was developing the studies on the philosophy of a person. Styczeń accomplished significant categorisations in Metaethics. He precisely defined the concept of the moral experience as the underlying situation in Ethics, he presented personalism as consistent ethical intuitionism, and finally he clarified the concept of Autonomous Ethics through critical and creative dialogue with the ethical thought of Tadeusz Kotarbiński and Tadeusz Czeżowski.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2020, 3, 3; 9-25
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalistyczna etyka Karola Wojtyły wobec zarzutów współczesnego antypersonalizmu
Autorzy:
Czachorowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195326.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Ethics
ethical personalism
personalistic norm
antipersonalism
dignity of the human person
positivism
K. Wojtyła
etyka
personalizm etyczny
norma personalistyczna
antypersonalizm
godność osoby
pozytywizm
Opis:
W artykule prezentuje się współczesne zarzuty wobec personalizmu etycznego, którego szczególnym przykładem jest etyka Karola Wojtyły. Odsłania się błędne założenia kryjące się za tymi zarzutami i sposób udzielenia na nie odpowiedzi, które znajdujemy w pracach Wojtyły. Współczesna krytyka personalizmu etycznego wychodzi z pozycji pozytywizmu sprowadzającego wartościową wiedzę do nauk szczegółowych, a wykluczającego ujęcie istoty moralności. Ten pozytywistyczny redukcjonizm stoi też u podstaw formułowania zarzutu błędu naturalistycznego wobec personalizmu Wojtyły. Jego „norma personalistyczna”, która wyklucza tylko instrumentalne traktowanie osoby z racji jej szczególnej wartości, jest uzasadniona w oparciu o doświadczenie aksjologiczne, między innymi obecne w doświadczeniu wstydu, który ujawnia bezpośrednio istotę i wartość osoby ludzkiej.
The article presents contemporary accusations against ethical personalism, whose special representative is the ethics of Karol Wojtyła. It reveals erroneous assumptions behind these accusations and the way to answer them, which we find in the works of Karol Wojtyła. Contemporary criticism of ethical personalism comes from the position of positivism, which reduces valuable knowledge to specific sciences, and which excludes the essence of morality. This positivist reductionism also underlies the accusation of a naturalistic fallacy against Wojtyła’s personalism. His “personalistic norm” which excludes only the instrumental treatment of a person is justified on the basis of axiological experience, among other things, present in the experience of shame, which reveals directly the essential nature of the human person and the value of the human person.
Źródło:
Logos i Ethos; 2020, 53, 1; 97-117
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalizm jako imperatyw wartościowania człowieka
Personalism as an Imperative of The Evaluation of Man
Autorzy:
Zabielski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950643.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
człowiek
osoba ludzka
personalizm
norma personalistyczna
człowiek jako „obraz Boga”
aksjologia
życie człowieka
wartość i godność osoby ludzkiej
man
human person
personalism
personalistic norm
man as an
‘image of god’
axiology
human life
life and value of a human person
Opis:
The proper discovery of the truth about a human being requires referring to personalism as a concept of knowing and evaluating. Normative foundation of personalism comes down to recognizing an individual as a person – who is an ontical foundation of values – and the dignity of every man as ‘the image of God’ (Gen 1: 27). The concept of a human being as a person leads to concrete obligations, such as respecting the independence of a person and the value of his life, the obligation to act ‘in the field of liability’, respecting the good of individuals and the whole mankind. A personalistic norm is an axiological foundation of proper value judgements and all the actions that protect human health and life. In the article, the author analyses two problems: 1. Personalistic norm as an onthological principle of axiology of man; 2. Personalistic evaluation of man as a challenge for today.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2014, 13, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Normatywne aspekty w konstytucji apostolskiej papieża Franciszka Veritatis gaudium o uniwersytetach i wydziałach kościelnych
Normative Aspects in the Apostolic Constitution of Pope Francis: Veritatis Gaudium on Universities and Church Faculties
Autorzy:
Biały, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1771906.pdf
Data publikacji:
2021-05-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Code of Canon Law
legal
ethical
personalistic norms
humanism
social changes
and challenges
mission of the Catholic Church
Kodeks Prawa Kanonicznego
norma prawna
etyczna
personalistyczna
humanizm
przemiany i wyzwania społeczne
misja Kościoła katolickiego
Opis:
Analizując konstytucję apostolską Veritatis gaudium, można dostrzec dwie normatywne perspektywy. Pierwsza oparta jest na woli kontynuacji personalistycznej idei wychowania katolickiego, jak i działalności misyjnej Kościoła. Tym samym wpisuje się w wykładnię, jak dzisiaj należy rozumieć kwestię dotarcia do konkretnego człowieka z prawdą katolickiej wiary, zawartą w kan. 781-792. Druga poszerzona jest o nowe zasady otwarcia się na dialog i kulturę ogólnoludzką. Możemy nazwać to „misyjną normą humanistyczno-teocentryczną”. Znaczy to, że jeśli za kontynuację będziemy rozumieli personalistyczny wymiar doktryny (realizowany w duchu Jana Pawła II), to papież Franciszek wymóg ten przeradza w zasadę wyjścia Kościoła do innych kultur ościennych poprzez nowy paradygmat dochodzenia do prawdy i pojednania, tzn. aktualizacji. Nazwane to zostało „koniecznością przemiany misyjnej Kościoła”. I jeśli w tę podwójną perspektywę została wpisana rola uniwersytetów i wydziałów kościelnych, które mogą dostarczać integrującej wiedzy o człowieku, podając jej naukowe uzasadnienie na zasadzie interdyscyplinarności, to w tym kontekście studia z prawa kanonicznego uzyskują bardzo ważną rolę (jak też sam KPK).
When analyzing the apostolic constitution Veritatis Gaudium, we see two normative perspectives. The first is based on the will to continue the personalistic idea of Catholic education as well as the missionary activity of the Church. Thus, it fits into the interpretation of how one should understand today the issue of reaching a specific person with the truth of the Catholic faith, as stated in can. 781-792, etc. Secondly, we have here a broadened view of new principles of openness to dialogue and universal human culture. We can call it „integrative humanities” or „missionary humanistic norm”. This means that if the continuation here present is a clearly noticeable personalistic dimension of the doctrine (in the spirit of John Paul II), then this requirement Pope Francis transforms into the principle of the Church’s going out to other neighboring cultures through a new paradigm of reaching truth and reconciliation (i.e. actualization). This was called „the necessity of the Church’s missionary transformation”. And if in this dual perspective is included the role of universities and Church faculties, which can provide integrating knowledge about man, giving scientific justification on an interdisciplinary basis, then in this context studies in Canon law acquire an especially important role (as well as the Code of Canon Law).
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 4; 213-228
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies