Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "non-Christians" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Jawni grzesznicy. Czy zasadne jest ich publiczne piętnowanie?
    Manifest sinners. Is their public stigma justified?
    Autorzy:
    Bar, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28762033.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    jawnogrzesznik
    piętnować
    niepraktykujący
    kan. 915 KPK
    kan. 1184 KPK
    manifest sinner
    stigmatize
    non-practicing Christians
    can. 915
    can. 1184
    Opis:
    Autor, po nakreśleniu tematu i wyjaśnieniu terminów „jawny grzesznik” i „piętnować” w kontekście historycznym, podaje syntezę dyscypliny kościelnej wobec jawnych grzeszników. Rozpoczyna od zagadnienia niepraktykujących chrześcijan, stosunkowo rzadko  pojawiającego się w nauczaniu o jawnogrzesznikach. Centralne miejsce w analizach zajmują kwestie odmowy dopuszczenia do Komunii św. (kan. 915 KPK) i udzielenia katolickiego pogrzebu (kan. 1184 § 1 nr 3 KPK) oraz inne ograniczenia i sankcje, jakie mogą dotknąć jawnych grzeszników (np. kandydatów na rodziców chrzestnych – kan. 874 nr 3 KPK; chorych, którzy uparcie trwają w jawnym grzechu ciężkim – kan. 1007 KPK). Uwzględniając aktualne przypadki, zwłaszcza związane ze stosowaniem do nich norm z kan. 915 i 1184 KPK, przypomina się, że przy ich aplikacji należy uwzględniać katolickie zasady osądu moralności ludzkich czynów. Zaleca się korzystać z mądrości Benedykta XIV, który radził, by do każdej osoby podchodzić indywidualnie, zachowywać spokój, pouczyć jawnogrzesznika, że przyjęcie Ciała Chrystusa nie uchroni jej przed sądem Chrystusa, lecz obciąży. Jeśli jawnogrzesznik nadal trwa w uporze, należy jego grzech piętnować, czego najbardziej dotkliwe są odmowa Komunii św. i pogrzebu kościelnego. 
    The author, explaining the subject that includes the terms “manifest sinner” and “stigmatize” in a historical context, gives a synthesis of Church discipline towards manifest sinners. The analysis with the selected issues begins with so-called “non-practicing Christians” that is a topic rarely present in the teaching about the manifest sinners. The author mainly analyzes the issues regarding the refusal of admission to Holy Communion (can. 915) and granting a Catholic funeral (can. 1184 § 1 no 3), as well as other  restrictions and sanctions that may apply to the manifest sinners (e.g. candidates for godparents – can. 874 no 3; in the anointing of the sick who persevere obstinately in manifest grave sin – can. 1007). Taking into account the current cases, especially those related to the application of can. 915 and 1184, it is noted that their application should takes into account the Catholic principles of judging the morality of human acts. It is recommended to use the wisdom of Benedict XIV, who advised to treat each person individually, remain calm, instruct the manifest sinner that accepting the Christ’s Body would not save him from the judgment of Christ but would charge him. If the manifest sinner perseveres obstinately in a manifest grave sin, his sin should be stigmatized. The most painful for him is the refusal of admission to Holy Communion and the Catholic funeral. 
    Źródło:
    Annales Canonici; 2023, 19, 1; 39-63
    1895-0620
    Pojawia się w:
    Annales Canonici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od tolerancji do pokojowej koegzystencji. Znaczenie doktryny prawnej Pawła Włodkowica względem innowierców
    From Tolerance to Peaceful Coexistence. The Significance of Paweł Włodkowic’s Legal Doctrine Toward non-Christians
    Autorzy:
    Świeboda, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37480435.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Paweł Włodkowic
    innowiercy
    ius gentium
    tolerancja religijna
    pokój
    non-Christians
    religious tolerance
    peace
    Opis:
    Artykuł ukazuje proces kształtowania się w środowisku polskich doktorów prawa kanonicznego w pierwszej połowie XV w. koncepcji pokojowego współistnienia z innowiercami. Okoliczności podjęcia tego zagadnienia związane były ściśle z konfliktem Polski i Litwy z zakonem krzyżackim, a bezpośrednim impulsem były oskarżenia ze strony Krzyżaków o zawarcie sojuszy z niewiernymi w wojnie. Za twórców idei uważa się Stanisława ze Skarbimierza, Andrzeja Łaskarzyca oraz Pawła Włodkowica. Uczeni ci zwrócili uwagę na niezbywalne prawa innowierców, które wynikają z prawa naturalnego oraz ius gentium, a które obejmują możliwość samoobrony, posiadania własnych państw, władzy i własności. Wykazali w ten sposób, że Krzyżacy nie mogą napadać na Żmudzinów i Litwinów pod pretekstem nawracania. Łaskarzyc i Włodkowic podkreślali ponadto, że poganom należy się szacunek wynikający z godności ludzkiej, a ich odmienność religijna nie stanowi przeszkody w utrzymywaniu pokojowych relacji z nimi. Ostatni z uczonych dużo miejsca poświęcił relacjom między chrześcijanami a innowiercami. Przekonywał, że sama przynależność religijna nie daje podstaw do uznania kogokolwiek za wroga Kościoła. Nie można też nikomu narzucać wiary siłą, a chrystianizacja ma się dokonywać na drodze cierpliwego nauczania i przykładu osobistego. Jego zdaniem tolerancja wynikająca wprost z prawa naturalnego buduje atmosferę zaufania, dzięki czemu łatwiej jest pozyskać nowych wiernych. Propagowana przez Włodkowica idea pokojowej koegzystencji z różnowiercami oraz troska o zachowanie ich praw była w jego oczach naturalną konsekwencją dążenia do sprawiedliwości i uczciwości w stosunkach między społecznościami. Tolerancja religijna była zaś metodą umożliwiającą zachowanie życzliwych relacji i w konsekwencji stanu pokoju między narodami.
    The article shows the process of formation of the concept of peaceful coexistence with other religions among Polish doctors of canon law in the first half of the 15th century. The circumstances of taking up this issue were closely related to the conflict of Poland and Lithuania with the Teutonic Order, and the immediate impetus was the accusation from the Teutonic Knights that they had made alliances with infidels in the war. Stanisław of Skarbimierz, Andrzej Łaskarzyc and Paweł Włodkowic are considered the originators of the idea. These scholars drew attention to the inalienable rights of pagans, which derive from natural law and ius gentium, and which include the possibility of self-defense, having their own states, power and property. They thus demonstrated that the Teutonic Knights could not invade the Samogitians and Lithuanians under the pretext of conversion. Łaskarzyc and Włodkowic further stressed that pagans should be respected as a result of their human dignity, and that their religious differences are no obstacle to maintaining peaceful relations with them. The last of the scholars devoted much space to relations between Christians and non-Christians. He argued that religious affiliation alone does not give grounds to consider anyone an enemy of the Church. Nor can the faith be imposed on anyone by force, and Christianization is to be accomplished through patient teaching and personal example. In his view, tolerance that stems directly from natural law builds an atmosphere of trust, making it easier to attract new believers. The idea promoted by Włodkowic, one of peaceful coexistence with non-Christians and concern for the preservation of their rights was, in his eyes, a natural consequence of the pursuit of justice and fairness in relations between communities. Religious tolerance, on the other hand, was a method for maintaining benevolent relations and, consequently, a state of peace between nations.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2023, 41, 2/2; 137-152
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pluralistyczno-relatywistyczny model chrystologii Paula Knittera
    Paul Knitters Pluralistic-Relativistic Model of Christology
    Autorzy:
    Romaszko-Banaś, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2144018.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-04
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Pluralistyczna teologia religii
    pluralizm
    relatywizm
    teologia
    eklezjologia
    chrześcijaństwo
    Królestwo Boże
    regnocentryzm
    chrześcijanie
    niechrześcijanie
    Zbawiciel
    zbawienie
    objawienie
    Kościół
    dialog religijny
    pluralistic theology of religion
    pluralism
    relativism
    theology
    ecclesiology
    Christianity
    kingdom
    regnocentric
    Jesus
    Christian
    non-Christians
    saviors
    salvation
    revelation
    church
    dialogue of religions
    Opis:
    Pluralistic theology of religion is getting more and more popular in Poland. This kind of theology deals with such questions as: Are all religions equal? Does Christianity surpass all these religions? Is there any way to state clearly how one should relate to Jesus Christ today' word that strikes a balance between these two extremes? No set of questions concerns Christian theologians more today. No questions have more practical relevance in the religiously most pluralistic country in the world. No American theologian has kept these questions on the theological agenda over the past three decades with more consistency than Paul Knitter. And none is more expert in his or her knowledge of the field. He is the chief disseminator of these views. Paul F. Knitter is Paul Tillich Professor of Theology, World Religions and Culture at Union Theological Seminary in the City of New York He was formerly Emeritus Professor of Theology at Xavier University in Cincinnati, Ohio. He is a leading theologian of religious pluralism. He holds a licentiate in theology from the Pontifical Gregorian University in Rome (1966) and a doctorate from the University of Marburg, Germany (1972). Knitter's journey into interreligious dialogue began in 1964 when he was a seminarian in Rome and experienced the Second Vatican Council firsthand, at a time when the Roman Catholic Church declared its new attitude towards other religions. Since publishing his acclaimed book, No Other Name? (1985), Knitter has been widely known for his religious pluralism. Along with his friend and colleague, the Protestant philosopher of religion John Hick, Knitter has come under harsh criticism from Cardinal Ratzinger (presently the Pope of the Roman Catholic Church). Knitter is against using absolutist language to depict the Saviour in interreligious dialogue, and writes about the relational understanding of the uniqueness of Jesus: the Saviour is to be understood in relation to other saviours. Although Jesus is truly the Word of God, Knitter states that he is not the only word: he is God's universal, decisive and indispensable manifestation of saving truth and grace. According to Knitter, the creed and other Christian dogmas concerning Jesus are to be interpreted symbolically as expressions of the church's experience of Christ. Here Knitter's insight is contrary to the traditional church's teaching on Jesus as far as it has an ontological foundation. Knitter's teaching about the relational uniqueness of Jesus is naturally unacceptable to bishops, because it alters the way the faith is proclaimed and it also deviates from what is central to Christianity.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2013, 5; 157-177
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Good Friday Oration for Non-Christians in the Background of the 20th Century Liturgical Reforms
    Wielkopiątkowa modlitwa za niechrześcijan na tle dwudziestowiecznych reform liturgicznych
    Autorzy:
    Mielnik, Dawid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038421.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-16
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Good Friday orations
    non-Christians
    pagans
    liturgical reforms
    wielkopiątkowa ektenia
    niechrześcijanie
    poganie
    reformy liturgiczne
    Opis:
    The paper is an attempt to compare the three versions of the Good Friday Solemn Intercessions for non-Christians. It was made possible by juxtaposing and analysing the prayers in the light of their particular phrases. The paper was divided into two parts. The first one shows the three prayers and their historical contexts, while the other analyses their contexts. As a result, the process of decreasing the pejorative way of presenting non-Christians could clearly be seen. There is also a tendency for emphasizing elements shared by Christians and non-Christians. Finally, the comparison of the versions emphasises the transition from the salvific dimension to temporality.
    Celem niniejszej pracy jest próba porównania trzech wersji wielkopiątkowej modlitwy za niechrześcijan. Realizacja celu pracy jest możliwa dzięki zestawieniu oraz przeanalizowaniu poszczególnych oracji pod względem obecnych w nich sformułowań. Praca dzieli się na dwie części. W pierwszej kolejności podano brzmienie poszczególnych modlitw oraz przedstawiono ich historyczne uwarunkowania. W części drugiej dokonano właściwych analiz. W świetle przeprowadzonych badań można stwierdzić postępujące osłabianie pejoratywnego sposobu przedstawiania niechrześcijan w reformowanych modlitwach. Dąży się również do podkreślania elementów wspólnych dla katolików i niechrześcijan. Zauważalne jest także przeniesienie akcentów z wymiaru zbawczego na wymiar doczesny.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 39; 85-98
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialogue with Non-christians: Dealing with muslims - which way?
    Dialog religijny: czy jest on możliwy z muzułmanami - w jakim wymiarze?
    Autorzy:
    Kruczek, Zdzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339846.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dialog między religiami
    dialog z niechrześcijanami
    muzułmanie i dialog
    interreligious dialogue
    dialogue with non-Christians
    Muslims and dialogue
    Opis:
    Po drugim Soborze Watykańskim w nauczaniu Kościoła, kiedy mowa o relacjach zachodzących między chrześcijaństwem a religiami niechrześcijańskimi, otwarcie uwypukla się trzy elementy. Na pierwszym miejscu artykułuje się fakt, że w religiach tych na pewno istnieją - w większym lub mniejszym procencie - takie prawdy, które po części zawierają coś z prawdziwego objawienia. Dalej Kościół uznaje w tych religiach uniwersalne postawy braterskich więzi, jakie się w ich doktrynie ujawniają. I w końcu poprzez takie nastawienie Kościół promuje zasadę wolności religijnej. W obecnej dobie wyłania się zagadnienie dialogu z muzułmanami. Nie jest to proste, bo wyznawcy tej religii zawsze mieli wielkie zastrzeżenia co do treści wiary chrześcijańskiej, interpretacji jej miejsca w życiu poszczególnych społeczności oraz co do sposobu praktycznej aplikacji swej religii w codziennej rzeczywistości z uwzględnieniem powyżej wymienionych trzech elementów. Jako przykład może posłużyć opracowanie Muhammada Ata ur-Rahim pt. Jezus - Prorok Islamu, opublikowane ponad 30 lat temu. W tekście tym autor prezentuje przedziwną interpretację chrześcijaństwa, przedstawia fantazyjne, jeśli już nie zabawne, historie nt. Jezusa, wielkich świętych i tym podobne. To wszystko na swój sposób szokuje, może nawet i denerwuje. W końcu powstaje pytanie: jak w takim kontekście zabiegać o dialog i z jakim nastawieniem do niego podchodzić? Wiele doświadczeń dokonało się na tej płaszczyźnie w odniesieniu do tego zagadnienia. Różne są odczucia w tym względzie. Niemniej ludzie nauki, ludzie dobrej woli i mocno uduchowieni twierdzą, że niezależnie od tego, jaką muzułmanie przyjmują postawę w odniesieniu do doktryny chrześcijańskiej i jak rozumieją dialog, należy z nimi rozmawiać i usilnie się starać, by dialog ten miał prawo obywatelstwa w relacjach z nimi. Możliwości, by taki dialog zachodził, zawsze istnieją. Dokonywać się on może na poziomic codziennych kontaktów sąsiedzkich, rozmaitej działalności podejmowanej dla dobra społeczności, wymiany poglądów teologicznych (zwłaszcza przez ekspertów) i doświadczenia religijnego właściwego dla wyznawców danej religii (przykładem - Jan Paweł II w spotkaniach z reprezentantami rozmaitych religii w Asyżu). Bardzo wiele na temat praktycznej aplikacji dialogu w codziennych relacjach z muzułmanami mogą powiedzieć misjonarze i kapłani pracujący w takich krajach, gdzie obecni są wyznawcy Islamu. W tych społecznościach rozwiązaniem pozostaje jedynie dialog. Stąd wielu czyni wysiłki, praktykując i trzymając się tego stylu, bo każdy wie, że jest on dla nich jedyną ostoją.
    Źródło:
    Roczniki Historii Kościoła; 2012, 4; 145-158
    2080-8526
    Pojawia się w:
    Roczniki Historii Kościoła
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pope John Paul II’s Significant Gestures for Interreligious Dialogue An Attempt of Interpretation
    Autorzy:
    Michalik, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668109.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Second Vatican Council
    Pope John Paul II
    non-Christians
    interreligious dialogue
    gestures
    Opis:
    One of the important tasks of pope John Paul II pontificate was interreligious dialogue. Twenty-seven years lasting pontificate, was full in that matter of extremely important words and many still important spectacular gestures. The article reminds those more and those less known pope’s gestures, and it is an attempt of interpretation. The brave gestures of the Pope speak stronger than words, are better remembered and are a constant inspiration to those, who take up the task of interreligious dialogue.
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2011, 1, 1
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies