Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "noesis" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Egzystencjalizm z punktu widzenia koncepcji aktów mowy
Existentialism from the Speech Acts Theorys Point of View
Autorzy:
Krysztofiak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909757.pdf
Data publikacji:
2005-03-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
heidegger
illocutions (noesis)
locutions (noema)
speech acts theory
Opis:
The aim of the article is applying some version of phenomenological speech acts theory into the domain of philosophical (existential) discourse. There are identified various language-mechanisms of existential philosophising. Especially, locutionary (noematic) and illocutionary (noetic) aspects of acts existentialising are considered. The main thesis of the paper may be formulated in the following words: In acts of existential discourse, mechanisms of reference determine that an existentialising subject is directed to the mental entities such as illocutionary representations of fears, cares, wastes and other. The predication in such acts of philosophising is internal and also personal, temporal and sometime virtual. In the paper, there is also presented the illocutionary analysis of a fragment of Heidegger's text coming from Sein und Zeit.
Źródło:
Filozofia Nauki; 2005, 13, 1; 59-89
1230-6894
2657-5868
Pojawia się w:
Filozofia Nauki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Structure of Plato’s Republic and the Cave Allegory
Autorzy:
Gutiérrez, Raul
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/633552.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Plato’s Cave Allegory
anabasis
katabasis
eikasia
pistis
dianoia
noesis
Opis:
As Plato’s Phaedrus 246c stipulates, every logos must be structured like a living being, i.e., the relation of all its parts to one another and to the whole must be appropriate. Thus, the present paper argues that Plato’s masterwork has been organized in accord with the ascent/descent movement as presented in the Allegory of the Cave: Book I represents eikasia, Books II–IV.434c exemplify pistis, Book IV.434d–444e illustrates dianoia and Books V–VII express noesis. Having reached the anabasis (with the Sun, the Line and the Cave images) the philosopher turns to the consideration of the deficient or unjust forms of the souls and the corresponding political regimes. Finally, the discussion comes back to eikasia through the renewed criticism of mimesis and the exposition of the Myth of Er. As is typical of Plato, this is not merely a formal matter, since the structure conveys that as the Good makes the Ideas intelligible, so the Sun, the Line and the Cave images also throw light on the whole dialogue.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2019, 10, 1; 65-84
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fraktalność Noezy
Fractality of Noesis
Autorzy:
Motyka, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621874.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
consciousness
fractality
noesis
phenomenology
existentialism
świadomość
fraktalność
noeza
fenomenologia
egzystencjalizm
Opis:
Praca przedstawia propozycję opisu uobecniania się świadomości wobec samej siebie za pomocą kategorii wywiedzionych z geometrii fraktalnej. Fenomenologiczna noeza – rozumiana tu jako proces ujmowania własnych aktów przez świadomość – ukazana zostaje jako fraktalnie paradoksalna, jako że obejmuje ona jednoczesne poszerzanie się perspektyw ujęcia (zewnętrznych niejako w stosunku do uchwytywanych treści: noematów) oraz rozpoznawanie ich samopodobieństwa względem horyzontu niekończących się i nigdy całkowitych ujęć. Hipotetyczna perspektywa absolutna, w ramach której możliwe byłoby ujęcie własnych aktów jako skończonej całości, wydaje się zawsze równie nieosiągalna. Egzystencjalne implikacje tego rodzaju kondycji ruchu świadomości omówione zostają w kontekście prac E. Levinasa i J.P. Sartre’a. „Ja” opisywane jest jako istniejące w modusie utożsamiania się z kolejnymi treściami strumienia świadomości, pozostawiając absolutną inność (nieskończoność) poza możliwością bycia zasymilowaną przez podmiot. Następnie byt-dla-siebie – określany przez Sartre’a jako nieidentyczny ze sobą (w przeciwieństwie do zwartego i samoidentycznego bytu-w-sobie) – przedstawiony zostaje jako odzwierciedlający niektóre własności fraktali, których wymiar fraktalny Hausdorffa (przyjmujący zazwyczaj wartości niecałkowite) przekracza ich wymiar topologiczny. Hermeneutyczny potencjał fraktalności wynikać może z powiązania w niej trzech istotnych filozoficznie kategorii: różnicy – odnajdywanej w ciągłym transcendowaniu obecnych treści w aktach noezy; jedności – odkrywanej w samopodobieństwie perspektyw ujęcia; oraz nieskończoności – będącej suponowanym, choć nieuchwytnym doświadczeniowo stanem ujęcia całości możliwych treści (analogicznym do hipotetycznego postrzeżenia fraktala jako zrealizowanej już całości).
This paper offers a description of how consciousness appears to itself expressed in terms of concepts from fractal geometry. The phenomenological noesis – here interpreted as the process of consciousness apprehending its own acts – can be considered as fractally paradoxical as it involves the simultaneous expansion of encompassing perspectives (outward in relation to their content: noema) and the recognition of their self-similarity in regard to the horizon of necessarily perpetual and non-total encompassments. The hypothetical perspective from which consciousness could capture its own acts as a finite totality always appears to be equally unreachable. The existential implications of this kind of consciousness-flow condition are elaborated upon by reference to the works of E. Levinas and J.P. Sartre. First, "I" is described as existing in the mode of identifying itself within a diverse stream of contents of consciousness, leaving the absolute alterity (infinity) beyond the scope of its assimilative capacity. Second, being-for-itself – depicted by Sartre as non-self-identical (in contrast to the solid and self-identical being-in-itself) – is shown to reflect some properties of fractals whose fractal-Hausdorff dimension (usually a non-integer value) exceeds their topological dimension. The hermeneutic potential of fractality is argued to follow from its concatenation of three philosophically important categories: difference – corresponding to the continuous transcendence of the current content in noesis; unity – found in the self-resemblance of the encompassing perspectives; and infinity – being a supposed but unreachable state of encompassment of all possible contents (analogous to the hypothetical perception of a fractal as a realized wholeness).
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2018, 44; 25-40
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Penitential Method as Phenomenological: The Penitential Epoche
Autorzy:
Wagner, Daniel C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507452.pdf
Data publikacji:
2018-09
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
Thomism
phenomenology
Thomistic personalism
Edmund Husserl
realism
idealism
epoche
consciousness
conscience
penitence
penance
contrition
will
sin
belief
truth
knowledge
grace
noesis-noema
boulesis-boulema
virtue
Opis:
Synthesizing Thomism and phenomenology, this paper compares the kind of reflective thinking and willing that goes on in penitential acts to Edmund Husserl’s method of the phenomenological εποχή (epoche). Analyzing penance up through the act of contrition, it first shows it to have three primary acts: (1) the examination of conscience, (2) the reordering of the will and (3) the resolve not to sin again in regret. After presenting this Thomistic conception of contrition in detail, it then focuses on the essence of Husserl’s εποχή as a method intended to “suspend” certain beliefs in order to discover the truth about knowledge. In conclusion, it shows that a particular form of the εποχή—a penitential εποχή—must be employed in these three penitential acts so that a disposition of grace may be made present in the penitent.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2018, 7, 3; 487-518
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obligation and Value in the Phenomenological Philosophy of Law (Edmund Husserl’s Works)
Obowiązek i wartość w fenomenologii prawa (prace Edmunda Husserla)
Autorzy:
Zirk-Sadowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3694752.pdf
Data publikacji:
2023-03-29
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
zasada wszystkich zasad
postawa wartościująca
fenomenologia
'noesis'
'noemat'
konstytuowanie świata
redukcja fenomenologiczna
'ego' i 'alter ego'
principle of all principles
axiological attitude
phenomenology
constitute word
phenomenological reduction
'ego' and 'alter ego'
Opis:
Basing upon the two fundamental works of Edmund Husserl (Logische Untersuchungen and Idee) the author presents Husserl’s concepts of obligation and value according to the phenomenological reduction and the theory of the constitution of objects. Within the context of reduction the conclusions are: as according to Husserl the substance of normative sentences in valuation, the problems of obligation may be reduced to problems of valuation. The sense (Sinn) proves to be fundamental, prior to the existence. If anything should come to being in the ontological meaning it must become a moment of intentional life of consciousness. That is why the object and value exist in the same way but are only different names of some units of sense. The difference becomes clearer on a ‘higher’ level when they are characterised as intentional objects and the intentional experience directed towards them. Contrary to objects we can be directed towards values in a perceptible way (erfassenseise). The experience of value is always a based act. These acts are analysed against the background of noesis and noema. On the stage of constitution of the world it appears however that the substance of morality may be cognised with a personalistic attitude.
Opierając się na dwóch fundamentalnych pracach Edmunda Husserla (Logische Untersuchungen i Idee) autor przedstawia Husserlowskie koncepcje obowiązku i wartości według redukcji fenomenologicznej i teorii ukonstytuowania się przedmiotów. W kontekście redukcji wnioski są następujące: jak według Husserla istota zdań normatywnych w wycenie, problemy obowiązku można sprowadzić do problemów wyceny. Sens (Sinn) okazuje się fundamentalny przed istnieniem. Jeśli cokolwiek ma powstać w znaczeniu ontologicznym, musi stać się momentem zamierzonego życia świadomości. Dlatego przedmiot i wartość istnieją w ten sam sposób, ale są tylko różnymi nazwami niektórych jednostek zmysłu. Różnica staje się wyraźniejsza na „wyższym” poziomie, gdy są one scharakteryzowane jako celowe obiekty i celowe doświadczenie skierowane do nich. W przeciwieństwie do przedmiotów możemy być skierowani ku wartościom w sposób dostrzegalny (erfassenseise). Doświadczenie wartości jest zawsze aktem opartym na drodze. Akty te są analizowane na tle noesis i noema. Na scenie ukonstytuowania się świata wydaje się jednak, że istotę moralności nie można poznać poza postawą personalistyczną.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2022, 100; 35-55
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies