Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "niewydolność nerek" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 26
Tytuł:
Ocena stanu odżywienia pacjentów hemodializowanych
Evaluation of the nutritional status of hemodialyzed patients
Autorzy:
Stadnik, Natalia
Antczak-Komoterska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18866455.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
stan odżywienia
dializa
przewlekła niewydolność nerek
deita
hemodializa
nutritional status
dialysis
chronic renal failure
diet
hemodialysis
Opis:
Wstęp. Częstość występowania przewlekłej choroby nerek (PChN) wzrasta wraz ze starzeniem się społeczeństwa na świecie. W Polsce jest około 16%. Najczęstszymi przyczynami PChN jest cukrzyca i nadciśnienie tętnicze. Bardzo duże znaczenie ma wczesne rozpoznanie tej choroby i wdrożenie działań. Cel pracy. Ocena stanu odżywienia pacjentów hemodializowanych. Materiał i metody. Metodą badawczą, którą zastosowano w tej pracy jest metoda sondażu diagnostycznego i metoda szacowania. W tej pracy jako techniki badawcze wykorzystano technikę ankietowania i korzystanie ze skali. Narzędzia jakie wykorzystano w tej pracy to Kwestionariusz ankiety własnego autorstwa, subiektywna globalna ocena stanu odżywienia (SGA), skala NRS – Ocena ryzyka związanego ze stanem odżywienia. Wyniki.Wyniki badań wskazują zależność pomiędzy wieloma czynnikami na stan odżywienia pacjentów hemodializowanych. Wnioski. Stan odżywienia nie zależy istotnie od zmiennych socjodemograficznych. Stan odżywienia zależy istotnie od apetytu, ilości i wielkości zjadanych posiłków. Osoby, u których apetyt jest bardzo słaby i ilość posiłków jest mała wykazują podejrzenie niedożywienia lub niedożywienie średniego stopnia. Osoby, które przyjmują prawidłową ilość posiłków wykazują prawidłowy stan odżywienia Stan odżywienia zależy istotnie od wypijanych płynów. W grupie pacjentów przyjmujących mniej niż 3 szklanki dziennie wykazują podejrzenie niedożywienia lub niedożywienie w średnim stopniu. W przypadku przyjmowania przez pacjentów większej ilości płynów, stan odżywienia jest prawidłowy. Stan odżywienia zależy istotnie od występujących dolegliwości i nasilenia choroby. Występowanie dolegliwości takich jak utarta apetytu, nudności, biegunka, wymioty, jadłowstręt może skutkować złym stanem odżywienia. Taki wniosek można wysunąć dzięki przeprowadzonym badaniom własnym. Stan odżywienia nie zależy istotnie od poziomu wiedzy na temat prawidłowego żywienia. Zależy natomiast istotnie od przestrzegania jego zasad. Osoby nieprzestrzegające zasad prawidłowego odżywiania wykazują nieprawidłowy stan odżywienia lub jego podejrzenie. Chorzy dializowani, którzy podali, że czasami przestrzegają zasad wykazują prawidłowy stan odżywienia.
Introduction: The incidence of kidneydisease (CKD) increases with the aging of the world'spopulation. In Poland, itisabout 16%. The most commoncauses of CKD arediabetes and hypertension. Earlydiagnosis of thisdisease and implementation of actionsare of greatimportance. Aim of the study: Evaluation of the nutritional status of hemodialysispatients. Material and methods: The researchmethodused in thisworkis the method of diagnosticexamination and researchmethods. In thiswork, the surveytechnique and the use of a scalewereused as researchtechniques. Tools used in thiswork for Self-assessmentquestionnaire, subjectiveglobalassessment of nutritional status (SGA), NRS scale - Riskassessmentrelated to nutritional status. Results: Results of a study of associationsbetweenmultiplenutritionalstatuses in hemodialysispatients. Conclusions: Nutritional status does not significantlydepend on sociodemographicvariables. The nutritional status dependssignificantly on the appetite, quantity and size of eatenmeals. People whoseappetiteisverypoor and the number of mealsis small aresuspected of malnutritionormoderatemalnutrition. peoplewhoeat the rightamount of meals show a goodnutritional status Nutritional status dependssignificantly on the fluidsyou drink. In the group of patientstaking less than 3 glasses a day, theyaresuspected of malnutritionormoderatemalnutrition. Ifpatientstakemorefluids, theirnutritional status isnormal. The nutritional status dependssignificantly on the symptoms and severity of the disease. The occurrence of ailmentssuch as loss of appetite, nausea, diarrhoea, vomiting, anorexiamayresult in poornutritional status. Such a conclusioncan be drawnthanks to ourownresearch. Nutritional status does not significantlydepend on the level of knowledgeaboutpropernutrition. It depends, however, on the observance of itsrules. People who do not follow the rules of propernutrition show abnormalorsuspectednutritional status. Dialysispatientswho report thattheysometimesfollow the rules show normalnutritional status
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2023, 8, 2; 60-81
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostre uszkodzenie nerek w gabinecie lekarza rodzinnego – opis przypadku
Acute Kidney Injury in the General Practice – case report
Autorzy:
Moszczyński, Adam
Aman Ur Rahman, Waleed
Kowalska, Joanna
Matyjaszczyk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138942.pdf
Data publikacji:
2022-04-01
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
Acute Kidney Injury
AKI
renal failure
kidney transplantation
dialysis
ostre uszkodzenie nerek
niewydolność nerek
przeszczep nerki
dializa
Opis:
In this publication we describe case of 9-year old girl with acute kidney injury, treated with dialysis and kidney transplantation 10 months after diagnosis. Patient without comorbidities, without infection prior to AKI. The key role in fast diagnostic and treatment took parent’s and GP’s alertness and dialysis added to hospital treatment at early stage. Clinical features and result of biopsy were suggesting rapidly progressive glomerulonephritis, but finally unequivocal diagnosis was not possible.
W niniejszej pracy przedstawiono opis przypadku 9-letniej dziewczynki z ostrym uszkodzeniem nerek (ang. Acute Kidney Injury, AKI), leczonym dializoterapią z przeszczepieniem narządu po 10 miesiącach od rozpoznania. Pacjentka bez chorób towarzyszących, bez infekcji poprzedzającej wystąpienie AKI. Kluczową rolę w szybkiej diagnostyce i leczeniu odegrała czujność rodziców, lekarza POZ oraz szybko wdrożone leczenie nerkozastępcze w oddziale szpitalnym. Dynamika choroby oraz obraz w biopsji najbardziej przemawiały za gwałtownie postępującym kłębuszkowym zapaleniem nerek, mimo to ostatecznie nie było możliwe postawienie jednoznacznego rozpoznania.
Źródło:
Gabinet Prywatny; 2022, 284, 04; 41-44
2353-8600
Pojawia się w:
Gabinet Prywatny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Giant cell tumor of the frontal bone – case report
Guz olbrzymiokomórkowy kości czołowej - opis przypadku
Autorzy:
Zagacki, Dawid
Braun, Marcin
Zbróg, Zbigniew
Morawiec-Sztandera, Alina
Kaczmarczyk, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399455.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chronic kidney disease
frontal bone tumor
guz kości czołowej
przewlekła niewydolność nerek
Opis:
Immunosuppression is a characteristic feature of chronic kidney disease. It may lead to the increased risk of infections and neoplastic diseases occurrence. We present an unusual case of 57-years-old women with uncommon neoplasm of the head and neck region – osteoclastoma.
Cechą charakterystyczną w przypadku przewlekłej niewydolności nerek jest obniżenie odporności pacjenta, co prowadzi do zwiększonego ryzyka wystąpienia zakażeń czy chorób nowotworowych. Prezentujemy przypadek 57-letniej kobiety z rozpoznanym rzadkim nowotworem regionu głowy i szyi – guzem olbrzymiokomórkowym.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 2; 54-56
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diuretyki – zasady stosowania w niewydolności serca
Diuretics in heart failure – rationale for use in heart failure
Autorzy:
Galas, Agata
Krzesiński, Paweł
Gielerak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034513.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
diuretyki
kreatynina
niewydolność nerek
niewydolność serca
Opis:
Heart failure is an epidemic of ageing 21st century societies. Despite wide access to modern treatment strategies, many cardiovascular diseases eventually lead to its development. Especially increased survival after acute coronary syndrome contributes to the growing number of patients with heart failure. Despite the use of optimal pharmacological treatment and therapeutic support devices (i.e. cardiac resynchronisation), heart failure manifests in a number of exacerbations, often requiring hospitalisation. The most common cause of symptom exacerbation is volume overload, which might result from disease progression, comorbidities and patient non-compliance, e.g. regarding drug withdrawal or dose reduction. Moreover, each hospitalisation deteriorates prognosis. It is therefore important to optimise pharmacological treatment to improve both survival and symptoms. The main group of symptom-relieving drugs in heart failure are diuretics, which relieve congestionrelated symptoms, improve the quality of life and reduce the risk of further hospitalisations. However, they do not affect prognosis. Moreover, they are not free from limitations, and the desired effect of dehydration can be associated with adverse effects, i.e. impaired renal function. It is therefore important to use the lowest possible doses, sufficient to maintain euvolaemia. The aim of this paper is to summarise the current knowledge concerning the safe use of diuretics, based on the understanding of their mechanisms of action and rules of application in various phases of the disease.
Niewydolność serca jest epidemią starzejących się społeczeństw XXI wieku. Mimo dostępu do nowoczesnych metod leczenia wiele chorób układu sercowo-naczyniowego w swoim końcowym etapie prowadzi do jej rozwoju. Zwłaszcza zwiększona przeżywalność po ostrych zespołach wieńcowych powoduje, że grupa chorych z niewydolnością serca się powiększa. Pomimo stosowania optymalnej farmakoterapii oraz urządzeń wspomagających leczenie (np. w przypadku resynchronizacji) w przebiegu niewydolności serca dochodzi do licznych zaostrzeń, często wymagających hospitalizacji. Najczęstszą przyczyną zaostrzenia objawów jest przewodnienie, które może wynikać z postępu choroby, chorób współistniejących oraz niestosowania się pacjentów do zaleceń, np. dotyczących odstawienia lub zmniejszenia dawek leków. Co istotne, każda hospitalizacja w tej grupie chorych pogarsza rokowanie, dlatego tak ważne jest optymalne leczenie farmakologiczne zarówno poprawiające przeżywalność, jak i objawowe. Główną grupą leków objawowych stosowanych w niewydolności serca są diuretyki, których rola polega na zmniejszeniu objawów zastoju, poprawie jakości życia i zmniejszeniu ryzyka ponownych hospitalizacji. Nie wpływają one natomiast na rokowanie. Ich użycie nie jest jednak pozbawione ograniczeń, a uzyskanie pożądanego efektu odwodnienia może się wiązać z działaniami ubocznymi, np. pogorszeniem wydolności nerek. Dlatego też istotne jest stosowanie najmniejszych ich dawek wystarczających do utrzymania euwolemii. Celem niniejszej pracy jest podsumowanie obecnego stanu wiedzy na temat bezpiecznego użycia diuretyków, opartego na zrozumieniu mechanizmów ich działania oraz zasad stosowania w różnych fazach choroby.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 4; 450-459
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opieka pielęgniarska nad pacjentem dializowanym z powodu cukrzycowej choroby nerek – studium przypadku
Nursing care of patients dialysed due to diabetic kidney disease – case study
Autorzy:
Żółtańska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472682.pdf
Data publikacji:
2017-12-01
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
Schyłkowa niewydolność nerek
cukrzycowa choroba nerek
hemodializa
problemy pielęgnacyjne
End-stage renal failure
diabetic kidney disease
hemodialysis
nursing
Opis:
Na całym świecie, w tym także w Polsce, obserwuje się stały wzrost populacji pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek wymagających leczenia nerkozastępczego. Liczba chorych dializowanych z powodu cukrzycowej choroby nerek utrzymuje się na wysokim poziomie i systematycznie rośnie. Celem pracy była próba ukazania zakresu opieki pielęgniarskiej nad pacjentem dializowanym z powodu cukrzycowej choroby nerek. Posłużono się metodą „studium indywidualnego przypadku”. Wykorzystano techniki badawcze: wywiad, analiza dokumentacji medycznej, obserwacja, pomiar parametrów życiowych. Opieka pielęgniarska nad pacjentem dializowanym z powodu cukrzycowej choroby nerek wymaga wnikliwej obserwacji chorego oraz umiejętności rozpoznawania i szybkiego reagowania na mogące wystąpić powikłania hemodializy. Celem opieki jest umiejętne rozpoznawanie problemów pielęgnacyjnych i wprowadzenie profesjonalnych działań, które doprowadzą do ich rozwiązania. Oprócz działań doraźnych niezbędna jest edukacja i profilaktyka.
Worldwide, Poland included, a steady increase can be observed in the population of patients with end-stage renal disease who require renal replacement therapy. The number of the sick dialysed due to diabetic kidney disease remains high and is growing systematically. The aim of this paper is to present the nursing problems involved in the care of patients dialysed due to diabetic kidney disease. The ‘individual case study’ method has been employed here. The research techniques used include: an interview, a talk, an analysis of medical documentation, participant observation as well as an analysis of the results of laboratory and specialist tests. Nursing care of patients dialysed due to diabetic renal disease involves their careful observation as well as requiring the ability to recognise and quickly respond to possible complications following hemodialysis. The purpose of the care in question is skillful identification of nursing problems and implementation of solutions leading to effective problem resolution. Apart from immediate actions, education and prophylaxis are essential.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2017, 4, 25
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ występowania zespołu kruchości na jakość życia pacjentów hemodializowanych w podeszłym wieku.
The impact of the occurrence of frailty syndrome on the quality of life of hemodialized elderly patients.
Autorzy:
Guzenda, Natalia
Zachciał, Justyna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470093.pdf
Data publikacji:
2017-01-23
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
przewlekła niewydolność nerek, hemodializoterapia, zespół kruchości, osoby starsze, jakość życia
chronic kidney disease, haemodialysotherapy, frailty syndrome, elderly people, quality of life
Opis:
Wstęp. Przewlekła choroba nerek (chronic kidney disease – CKD) jest schorzeniem, w którym uszkodzenie nerek utrzymuje się powyżej 3 miesięcy i stwierdzona jest strukturalna lub czynnościowa nieprawidłowość nerek przy prawidłowej lub zmniejszonej filtracji kłębuszkowej (glomerular filtration rate – GFR). Hemodializa jako leczenie nerkozastępcze ma bardzo duży wpływ na jakość życia (quality of life – QoL,) osób chorujących na CKD. Dializa ma celu nie tylko przedłużyć życie, ale również poprawić jego jakość. QoL osób dializowanych nigdy nie będzie na poziomie osób zdrowych. Wiele chorób towarzyszących przewlekłej chorobie nerek również wpływa na QoL. Cel pracy. Zbadanie, a także uświadomienie, jak zespół kruchości (frailty syndrome – FS) wpływa na QoL osób dializowanych w podeszłym wieku. Zanalizowanie, jakie zmiany (socjodemograficzne oraz kliniczne) zawarte w ankiecie własnej mają wpływ na częstość występowania FS. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w dwóch wojewódzkich placówkach Stacji Dializ na terenie dolnego śląska. W badaniu uczestniczyło łącznie 70 osób w przedziale wiekowym od 65 do 87 lat. Narzędziami wykorzystanymi do badań były trzy kwestionariusze ankietowe: ankieta własna, wskaźnik słabowitości Tilburga (Tilburg Frailty Indicator – TFI,) oraz skrócony kwestionariusz oceny jakości życia według Światowej Organizacja Zdrowia (World Health Organization Quality of Life Brief Version –WHOQoL–BREF). Wyniki. Z analizy przeprowadzonych badań stwierdzono występowanie FS u 68,57% badanych, zaobserwowano brak związku między płcią a częstością występowania FS. Występowanie FS było powiązane z częstszym występowaniem chorób współistniejących. QoL osób dializowanych ujętych w badaniu ukształtowała się na średnim poziomie. Wnioski. FS nie wpływa na QoL osób dializowanych. Jakkolwiek ograniczeniem pracy była mała liczba przebadanych osób. Dlatego też problem ten wymaga prowadzenia dalszych badań.
Background. Chronic kidney disease (CKD) is an illness, in which kidney damage remains for over three months and a structural or functional kidney abnormality with normal or lowered glomerular filtration rate (GFR) is found. Dialysis’ purpose is to not only extend the length of life but also improve its quality of life (QoL). The QoL of dialysed patients will never be on the same level as of healthy people. Many comorbidities of CKD also influence the QoL. Objectives. To explore and become aware, how frailty syndrome (FS) influences the QoL of dialysed patients in old age. Analysing what (sociodemographic and clinical) changes contained in a survey affect the frequency of FS. Material and methods. The study was conducted in two Dialysis Station institutions in the Lower Silesia region. The study included a total of 70 people between the ages of 65 to 87 years. Tools, used in the study were three survey questionnaires: own survey, Tilburg Frailty Indicator (TFI) and World Health Organization Quality of Life Brief Version (WHOQoL–BREF). Results. The analysis of the study showed FS in 68.57% of patients, there was no association between gender and the incidence of FS. FS was associated with a higher incidence of comorbidities. The QoL of dialysed patients included in the study was at an average level. Conclusions. FS affects the QoL of dialysed patients. Although the limitation of the study was the small number of surveyed people. Therefore, this issue requires further research.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2017, 1; 9-14
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emergent CT angiography and risk of contrast-induced acute kidney injury in acute ischaemic stroke
Angiografia TK wykonywana w trybie pilnym a ryzyko ostrego uszkodzenia nerek wywołanego podaniem środka kontrastującego u pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu
Autorzy:
Yeo, Leonard Leong-Litt
Teo, Boon-Wee
Teoh, Hock-Luen
Paliwal, Prakash
Ting, Eric
Gopinathan, Anil
Koo, Ischelle Jing-Yuan
Lim, Sabrina Jia-Hui
Rathakrishnan, Rahul
Sharma, Vijay Kumar
Chua, Horng-Ruey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030236.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
acute kidney injury
cerebral infarction
computed tomography
contrast media
leki trombolityczne
ostra niewydolność nerek
stroke
thrombolytic therapy
tomografia komputerowa
udar niedokrwienny mózgu
środki kontrastujące
Opis:
Objectives: Emergent computed tomography angiography with contrast is commonly performed for acute ischaemic stroke, but potentially delayed pending admission renal function assessment due to purported risk of contrast-induced acute kidney injury. Such clinical dilemma warrants further evaluation. Methods: We retrospectively examined the incidence of contrastinduced acute kidney injury in acute ischaemic stroke patients who underwent a single initial contrasted computed tomography angiography or two serial contrasted computed tomography angiographies, versus acute kidney injury in patients with no contrast exposure. Acute kidney injury and extended renal dysfunction were defined as increase by >50% in serum creatinine from admission, within 5 days and after 30 days respectively. Results: Of 465 patients with acute ischaemic stroke, 372 underwent computed tomography angiography (203 with single initial contrasted computed tomography angiography, 169 with two serial contrasted computed tomography angiographies), and 93 patients had no contrast exposure. 33% of entire cohort had diabetes mellitus and 9.4% had chronic kidney disease, both comparable between subgroups. Acute kidney injury occurred in 2.5%, 2.4%, and 9.7% with single initial contrasted computed tomography angiography, two serial contrasted computed tomography angiographies, and no contrast exposure, respectively (p = 0.004). Corresponding rates of extended renal dysfunction were 1.5%, 0.6%, and 6.5% (p = 0.185). On multivariate analysis, diabetes mellitus and lower baseline estimated glomerular filtration rate were independently associated with acute kidney injury, while lower estimated glomerular filtration rate was associated with extended renal dysfunction (p < 0.05). Contrast-exposed patients did not have higher risk for acute kidney injury (odds ratio, OR = 0.25, 95% CI 0.096–0.647, p = 0.004) or extended renal dysfunction (OR = 0.083, 95% CI 0.008–0.810, p = 0.032) versus non-contrasted patients. Receiving two computed tomography angiographies within 24 hours did not confer added risk for contrast-induced acute kidney injury. Conclusions: Emergent or serial computed tomography angiographies in acute ischaemic stroke were associated with very low risk of acute kidney injury and extended renal dysfunction, and these risks were not significantly higher than in acute ischaemic stroke patients with no early contrast exposure.
Cel pracy: Angiografię metodą tomografii komputerowej z podaniem kontrastu (angio-TK) powszechnie stosuje się w przypadku ostrego niedokrwiennego udaru mózgu, jednakże często wykonanie badania jest opóźniane w celu dokonania uprzedniej oceny funkcji nerek w związku z domniemanym ryzkiem wystąpienia ostrego uszkodzenia nerek indukowanego kontrastem radiologicznym. Ten istniejący w praktyce klinicznej dylemat zasługuje na bliższe zbadanie w celu rozwiania wątpliwości dotyczących należytego sposobu postępowania. Metoda: Przeprowadziliśmy retrospektywną analizę częstości występowania ostrego uszkodzenia nerek spowodowanego podaniem kontrastu wśród pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu, u których wykonano pojedyncze wstępne badanie angio-TK lub dwa następujące po sobie badania angio-TK, w porównaniu z częstością występowania ostrego uszkodzenia nerek u pacjentów bez ekspozycji na kontrast. Ostre uszkodzenie nerek i przedłużająca się niewydolność nerek zostały zdefiniowane jako wzrost stężenia kreatyniny w surowicy o ponad 50% w stosunku do stężenia obecnego w momencie przyjęcia pacjenta odpowiednio w okresie 5 i 30 dni od daty przyjęcia. Wyniki: Spośród 465 pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu u 372 wykonano angio-TK (u 203 pacjentów pojedyncze wstępne badanie angio-TK, a u 169 dwa następujące po sobie badania angio-TK), natomiast 93 pacjentom nie podawano kontrastu. U 33% pacjentów z całej kohorty występowała cukrzyca, a u 9,4% przewlekła choroba nerek, przy czym odsetki te kształtowały się podobnie w obu podgrupach. Ostre uszkodzenie nerek wystąpiło u 2,5% pacjentów, u których przeprowadzono pojedyncze badanie angio-TK, u 2,4% pacjentów, którzy przeszli dwa następujące po sobie badania angio-TK, oraz u 9,7% pacjentów bez ekspozycji na kontrast (p = 0,004). Odsetek pacjentów z przedłużającą się niewydolnością nerek wyniósł w tych samych grupach odpowiednio 1,5% (pojedyncze badanie angio-TK), 0,6% (dwa następujące po sobie badania angio-TK) oraz 6,5% (brak badania angio-TK) (p = 0,185). Analiza wielowariantowa wykazała, iż cukrzyca oraz niższy wyjściowy szacunkowy współczynnik przesączania kłębuszkowego były w sposób niezależny związane z przedłużającą się niewydolnością nerek (p < 0,05), natomiast niższy współczynnik przesączania kłębuszkowego wiązał się z przedłużającą się niewydolnością nerek. U pacjentów, którym podano środek kontrastujący, nie występowało zwiększone ryzyko ostrego uszkodzenia nerek (OR = 0,25, 95% CI 0,096–0,647, p = 0,004) ani też przedłużającej się niewydolności nerek (OR = 0,083, 95% CI 0,008–0,810, p = 0,032) w porównaniu z pacjentami, którym nie podawano środka kontrastującego. Przeprowadzenie u pacjenta dwóch następujących po sobie badań angio-TK w 24-godzinnym przedziale czasowym nie zwiększało ryzyka ostrego uszkodzenia nerek wywołanego ekspozycją na środek kontrastujący. Wnioski: Zarówno pojedyncze, jak i powtarzane badania angio-TK wykonywane u pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu związane były z bardzo niskim ryzykiem ostrego uszkodzenia nerek i przedłużającej się niewydolności nerek, a ryzyko to nie było istotnie statystycznie wyższe niż u pacjentów z ostrym udarem mózgu, u których nie przeprowadzano wczesnego badania z podaniem środka kontrastującego.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 2; 65-70
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mycoplasma pneumoniae jako czynnik etiologiczny ostrego śródmiąższowego zapalenia nerek – opis przypadku
Mycoplasma pneumoniae as an aetiological agent of acute interstitial nephritis – a case report
Autorzy:
Mierzejewska, Anna
Rustecka, Agnieszka
Jobs, Katarzyna
Kalicki, Bolesław
Molska, Mariola
Jung, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033761.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Mycoplasma pneumoniae
acute interstitial nephritis
acute renal injury
clinical manifestation
tubulointerstitial nephritis
mycoplasma pneumoniae
manifestacje kliniczne
ostre śródmiąższowe zapalenie nerek
ostra niewydolność nerek
cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek
Opis:
Mycoplasma pneumoniae is an atypical bacterium, widely recognised as the aetiological agent of respiratory tract infections. These infections may cause a number of complications affecting various organs. Nephrological complications of Mycoplasma pneumoniae infection include interstitial nephritis and glomerulonephritis with the deterioration of renal function and acute renal injury. In some cases, renal impairment due to Mycoplasma pneumoniae infection requires renal replacement therapy or steroid therapy, but these are usually transient disturbances which disappear after treatment. In such cases, the prognosis is good. The paper presents a case of acute interstitial nephritis in the course of Mycoplasma pneumoniae infection in a 17-year-old girl. The patient complained about pain in the lumbar region, loss of appetite, polydipsia, polyuria, fever and vomiting. She also had a cough lasting for 3 months. The girl admitted that she had consumed 5 tablets of ketoprofen 100 mg and 2 tablets of seahorse extract imported from Ukraine. During the hospitalisation an increase in inflammatory parameters, increase levels of creatinine to 3.2 mg/dl and urea to 73 mg/dl as well as hypokalaemia to 2.9 mmol/l. Urinalysis revealed a trace of protein, and the urine collection showed albuminuria and increased albumin-to-creatinine ratio. Chest X-ray demonstrated inflammatory changes, and a serological examination confirmed the infection with Mycoplasma pneumoniae. After the causal (clarithromycin) and symptomatic treatment, the symptoms resolved and renal inflammatory parameters normalised. It is being suspected that the aetiology of pneumonia was mycoplasmatic, and the development of acute renal injury was caused by two factors: Mycoplasma pneumoniaeassociated tubulointerstitial nephritis and the ingestion of considerable doses of non-steroidal anti-inflammatory drugs.
Mycoplasma pneumoniae jest bakterią atypową, powszechnie kojarzoną jako czynnik etiologiczny zakażeń dróg oddechowych. Zakażenie Mycoplasma pneumoniae może manifestować się szeregiem innych powikłań narządowych. Wśród powikłań nefrologicznych opisywano śródmiąższowe zapalenia nerek, a także kłębuszkowe zapalenia nerek z pogorszeniem ich czynności i ostrą niewydolnością. Czasami niezbędna okazywała się terapia nerkozastępcza lub steroidoterapia, zazwyczaj jednak były to zaburzenia przejściowe, ustępujące po leczeniu, o dobrym rokowaniu. W pracy przedstawiono opis przypadku ostrego śródmiąższowego zapalenia nerek, które wystąpiło u 17-letniej pacjentki w przebiegu zakażenia Mycoplasma pneumoniae. Chora skarżyła się na bóle okolicy lędźwiowej, utratę łaknienia, polidypsję, poliurię, gorączkę i wymioty; od 3 miesięcy utrzymywał się u niej kaszel. Pacjentka przyznała się do przyjęcia 5 tabletek ketoprofenu 100 mg i 2 tabletek wyciągu z konika morskiego, sprowadzonego z Ukrainy. Obserwowano podwyższone parametry zapalne, narastanie stężenia kreatyniny do 3,2 mg/dl i mocznika do 73 mg/dl oraz hipokaliemię do 2,9 mmol/l. W badaniu ogólnym moczu wykryto ślad białka, w dobowej zbiórce moczu – albuminurię i podwyższony współczynnik albuminowo-kreatyninowy. W badaniu radiologicznym klatki piersiowej uwidoczniono zmiany zapalne. Badanie serologiczne potwierdziło zakażenie Mycoplasma pneumoniae. Po zastosowanym leczeniu przyczynowym (klarytromycyna) i leczeniu objawowym objawy ustąpiły, a parametry funkcji nerek wróciły do normy. Można podejrzewać, że zapalenie płuc miało etiologię mykoplazmatyczną, a do rozwoju ostrego uszkodzenia nerek doprowadziły dwa czynniki: cewkowo-śródmiąższowe zapalenie w przebiegu infekcji Mycoplasma pneumoniae i przyjęcie dużych dawek niesterydowych leków przeciwzapalnych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 3; 321-327
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane choroby nerek związane z pracą
Selected work-related nephropathies
Autorzy:
Wołyniec, Wojciech
Renke, Marcin
Wójcik-Stasiak, Małgorzata
Renke, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164497.pdf
Data publikacji:
2015-10-12
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
przewlekła choroba nerek
objawy związane z pracą
kamica nerkowa
nefropatia ołowicza
nefropatia krzemowa
przewlekła niewydolność nerek
chronic kidney disease
work-related symptoms
nephrolithiasis
lead nephropathy
silica nephropathy
chronic renal failure
Opis:
Zakażenia, wysoka temperatura otoczenia i wiele toksycznych substancji mogą wywoływać uszkodzenie nerek. Dobrze znane jest występowanie ostrej niewydolności nerek w przebiegu chorób zawodowych, np. zatrucia ołowiem. Czynnikami związanymi z pracą może być spowodowana także przewlekła choroba nerek. W publikacji omówiono 3 przewlekłe nefropatie, w których przypadku związek z pracą został udowodniony. Kamica moczowa, nefropatia ołowicza i nefropatia krzemowa różnią się czynnikami ryzyka, jednak każda z tych chorób może prowadzić do rozwoju przewlekłej choroby nerek. Zapobieganie tym nefropatiom jest stosunkowo proste. Zasady ochrony przed toksycznym wpływem metali ciężkich i pyłu krzemionki są ściśle określone. W profilaktyce kamicy nerkowej najważniejsza jest prawidłowa podaż płynów. Poza zapewnieniem odpowiedniej ilości wody pitnej ważna jest edukacja narażonych pracowników i zapewnienie im wystarczającej liczby przerw w pracy. Med. Pr. 2015;66(4):583–593
Infections, high temperature and many of the toxic substances can cause kidney damage. Acute kidney injury is a well known complication of some work-related diseases, e.g., lead intoxication. Chronic kidney disease can also be caused by some occupational factors. Three work-related nephropathies, in which causal connection with work has been proved, are discussed in this article. There are different risk factors of nephrolithiasis, lead nephropathy and silica nephropathy, but each of them can cause chronic kidney disease. Prevention of these nephropaties seems to be relatively simple. The principles of protection from the toxic effects of heavy metals and silica dust are very specific. The most important prevention of kidney stones is correct fluid intake. In addition to providing adequate quantities of drinking water, it is also important to educate exposed workers and assure enough rest breaks at work. Med Pr 2015;66(4):583–593
Źródło:
Medycyna Pracy; 2015, 66, 4; 583-593
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akceptacja choroby i style radzenia sobie ze stresem u osób dializowanych
Disease acceptance and the ways of coping with stress in patients on dialysis
Autorzy:
Kurowska, Krystyna
Kasprzyk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942762.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chronic renal failure
coping with stress
dialysis therapy
disease acceptance
hemodialysis
akceptacja choroby
dializoterapia
hemodializa
przewlekła niewydolność nerek
radzenie sobie ze stresem
Opis:
Introduction: A chronic disease changes the patients functioning in many different areas of their lives. Most of them cannot accept the disease and rarely make an effort to change their current health situation. Aim of the study: To define the level of acceptance of the disease as well as the preferred ways of coping with stress in patients on dialysis, suffering from chronic renal disease. Material and methods: Ninety-four patients on dialysis, with chronic renal failure, were examined. The study was conducted in two dialysis units: Dialyses Centre Fresenius Nephrocare III in Bydgoszcz and NZOZ Avitum, Dialysis Unit in Nakło. Adjustment to the disease was assessed using the Acceptance of Illness Scale (AIS) adapted by Juczyński, the way of dealing with stressful situations was tested using CISS questionnaire by Endler and Parker, in Polish adaptation by Szczepanik, Strelau and Wrześniewski. Results: The examined group reached the average level of the disease acceptance. Men, people aged up to 59 years and those living in towns exhibit a higher level of disease acceptance. The higher the education level, the higher the patient’s ability to adjust to the disease. The most common style of coping with stress was the task-oriented style which was followed by the emotion-oriented style and the avoidance-oriented style. The level of the disease acceptance decreased with increasing emotion-oriented style. Conclusions: The obtained results will help to understand people with chronic renal failure, assist them in finding new ways of coping with stress, and thereby increase the acceptance of the disease. They will also allow to plan a better care for dialysis patients.
Wstęp: Schorzenia przewlekłe zmieniają funkcjonowanie pacjentów w poszczególnych obszarach życia. Większość osób nie potrafi zaakceptować choroby, rzadko podejmuje wysiłki mogące zmienić aktualną sytuację zdrowotną. Cel pracy: Określenie stopnia przystosowania się do choroby i preferowanych stylów radzenia sobie ze stresem u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek poddawanych dializoterapii. Materiał i metody: Przebadano 94 dializowanych pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek. Badania przeprowadzono w dwóch stacjach dializ – NZOZ Centrum Dializ Fresenius Nephrocare III w Bydgoszczy oraz NZOZ Avitum, Stacja Dializ w Nakle nad Notecią. Przystosowanie się do choroby oceniono za pomocą Skali Akceptacji Choroby – AIS w adaptacji Juczyńskiego, a sposób radzenia sobie w sytuacjach stresowych kwestionariuszem CISS Endlera i Parkera w polskiej adaptacji Szczepanika, Strelaua i Wrześniewskiego. Wyniki: Badana grupa uzyskała przeciętny poziom akceptacji choroby. Wyższy poziom przejawiali mężczyźni, osoby w wieku do 59 lat oraz zamieszkujące w mieście. Im wyższy był poziom wykształcenia, tym większe zdolności w przystosowaniu się do życia z daną jednostką chorobową przejawiał chory. Najczęściej stosowany był styl zadaniowy radzenia sobie ze stresem, w następnej kolejności styl skoncentrowany na emocjach i unikowy. Poziom akceptacji choroby malał wraz ze wzrostem stylu skoncentrowanego na emocjach. Wnioski: Uzyskane wyniki pozwolą zrozumieć osoby chore na przewlekłą niewydolność nerek i pomóc im w wypracowaniu nowych metod radzenia sobie ze stresem, a co za tym idzie – zwiększyć stopień akceptacji choroby. Umożliwią również lepsze zaplanowanie opieki nad pacjentami dializowanymi i wdrożenie działań pomagających w pogodzeniu się z chorobą.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 2; 99-107
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Membranes for haemodialysis. What is more important, sieving coefficient or flux?
Membrany do hemodializy. Co ma większe znaczenie – współczynnik przesiewalności czy strumień filtracji?
Autorzy:
Vienken, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/256642.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Eksploatacji - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
haemodialysis
low flux membrane
high flux membrane
uremic retention solutes
kidney disease
hemodializa
membrana high flux
membrana low flux
retencja soli uremicznych
niewydolność nerek
Opis:
The need for adapting dialysis therapy and technology to special groups is obvious, but it still not realized. Actual observations have proven the notion that avoiding inflammatory stimuli through an improvement of biomaterials, the use of ultrapure water for dialysis fluids has turned out extremely important. Current dialytic strategies do not address the removal of a single molecule but preferentially focus on the elimination of groups or families of molecules from the patient´s blood. The current guidelines for the adequacy of dialysis are all based on the removal of urea and the recommended dose can be achieved with both low and high flux dialysers. The problems associated with inadequate removal of the larger toxins tend to be long term, which makes it much harder to study the benefit of more efficient removal. The more permeable membrane of a high flux dialyser also allows much faster removal of fluid. In haemodiafiltration, rapid removal (and replacement) of fluid is essential, so high-flux dialysers are always used for this type of treatment. There are concerns that easier passage of water through a high-flux could also make it easier for water borne contaminants, particularly endotoxins, to pass from the dialysis fluid back into the blood. This review seeks to define the current scientific and technological factors and how dialysers have changed over the years.
Oczywista, chociaż wciąż niezrealizowana, jest konieczność dostosowania procesu dializy do potrzeb poszczególnych grup pacjentów z niewydolnością nerek. Szczególnie ważne jest zapobieganie powstawaniu bodźców zapalnych. Osiąga się to poprzez stosowanie biozgodnych materiałów na membrany i ultraczystej wody do wytwarzania płynu dializującego. Obecna strategia dializy skupia się na eliminowaniu preferowanych grup lub rodzin substancji z krwi pacjenta i pomija usuwanie pojedynczych molekuł. Aktualne wytyczne dotyczące skutecznej dializy oparte są na kryterium usuwania mocznika i mogą być zrealizowane za pomocą dializatorów wyposażonych w membrany niskiej (low flux) lub o wysokiej filtracji (high flux). Usuwanie jedynie toksyn o większych rozmiarach molekuł (high flux) wydaje się mieć znaczenie długoterminowe, co powoduje, iż analiza potencjalnych korzyści wynikających z usuwania także toksyn o małych molekułach (low flux) jest trudna do przeprowadzenia. Stosowanie dializatorów wyposażonych w membrany „high flux”, o wyższym strumieniu filtracji, skutkuje także szybszym usuwaniem płynu z organizmu człowieka. W procesie hemodiafiltracji, szybkie usuwanie (i uzupełnianie) płynów z organizmu jest niezwykle istotne, co powoduje, że w dializoterapii z reguły są stosowane dializatory z grupy „high flux”. Niemniej istnieje obawa, że ułatwiony transport wody poprzez membranę „high flux” może sprzyjać także transportowi substancji szkodliwych z wody użytej do wytwarzania płynu dializującego do krwiobiegu – dotyczy to w szczególności endotoksyn. W niniejszym artykule, stanowiącym przegląd stanu wiedzy w tym zakresie, podjęto próbę zidentyfikowania kluczowych przesłanek naukowych i technologicznych w zakresie realizacji dializoterapii oraz sformułowania odpowiedzi na pytanie, który ze sposobów dializoterapii, „high flux” czy „low flux”, jest skuteczniejszy.
Źródło:
Problemy Eksploatacji; 2013, 3; 7-16
1232-9312
Pojawia się w:
Problemy Eksploatacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osteoporoza a niewydolność nerek
Osteoporosis and renal insufficiency - case presentation
Autorzy:
Wróblewska, Izabela
Steciwko, Andrzej
Błaszczuk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/526677.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
przewlekła niewydolność nerek
osteoporoza
złamania patologiczne
dializoterapia
chronic renal insufficiency
osteoporosis
pathological fracture
dialysis
Opis:
Wstęp: Prawie u wszystkich chorych z przewlekłą niewydolnością nerek dochodzi do osteodystrofii nerkowej. Zmiany mogą być wywołane przez zaburzenia metaboliczne i endokrynne oraz bywają późnym efektem leczenia przewlekłej niewydolności nerek (PNN). Zmiany kostne występują już we wczesnym okresie choroby wraz z rozwojem zaburzeń metabolizmu PTH i 1,25(OH)2D3. Choroba przebiega w sposób niemy klinicznie, a objawy pojawiają się dopiero, gdy osiągnie zaawansowane stadium. Materiał i metody: Na podstawie historii choroby oraz przeprowadzonych badań szpitalnych przedstawiono przypadek 56-letniej chorej, która przeszła liczne stany zapalne dróg moczowych, w efekcie czego ujawniły się cechy niewyrównanej PNN na tle torbielowatości nerek. Wyniki: Pacjentka leczona farmakologicznie, a następnie dializoterapią, z powodu złego stanu zdrowia dyskwalifikowana do zabiegu przeszczepu nerki. Chora wielokrotnie hospitalizowana z powodu mnogich złamań, obecnie porusza się na wózku inwalidzkim, pozostaje pod opieką poradni przeciwbólowej i poradni opieki paliatywnej. Wnioski: Zaobserwowano zależność pomiędzy występowaniem niewydolności nerek a osteoporozą, co ma wpływ na leczenie i pielęgnację pacjenta.
Introduction: Almost all patients suffering from chronic renal insufficiency will have renal osteodystrophy. It can be a result of metabolic and endocrine disorders but can also result from late effect of the treatment. In the early stage of the disease along with the metabolic disorders concerning PTH and 1.25 (OH)2D3 changes in bones occur. The obvious symptoms of bone depletion occur in the advanced stage of the renal insufficiency only. Material and methods: The authors, based on medical history and hospital studies, discussing the case of a 56- year-old woman who underwent multiple urinary infections, resulting in chronic renal insufficiency. She also had multiple kidney cysts diagnosed. Results: In the first stage conservative, pharmacological treatment was introduced but along with the growing advancement of the disease she was on dialysis programme and then disqualified from kidney transplant due to her poor general state. She suffered multiple bone fractures, now is on wheel chair and under palliative care. Conclusions: A relationship between the occurrence of renal failure and osteoporosis, which affects the treatment and care of the patient was found.
Źródło:
Puls Uczelni; 2013, 3; 26-30
2080-2021
Pojawia się w:
Puls Uczelni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przerost lewej komory u osób powyżej 75 lat, chorych na nadciśnienie tętnicze, cukrzycę i niewydolność nerek
Left ventricular hypertrophy in patients over the age of 75 suffering from hypertension, diabetes mellitus and renal failure
Autorzy:
Fojt, Tadeusz
Kurek, Andrzej
Szewieczek, Jan
Janowska, Mirosława
Duława, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038024.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
przerost lewej komory
podeszły wiek
nadciśnienie tętnicze
cukrzyca
przewlekła niewydolność nerek
left ventricular hypertrophy
older age
hypertension
diabetes
chronic renal failure
Opis:
BACKGROUND Cardiovascular diseases constitute one of the greatest health problems in developed countries, including Poland. Their frequency increases with age and they are the major cause of death, especially among the elderly. Left ventricular hypertrophy (LVH) is an independent and strong risk factor for morbidity and mortality from cardio-vascular disease. The incidence of left ventricular hypertrophy increases with age. The aim of this study was to determine whether in elderly patients hypertension, diabetes and kidney failure affect the incidence as well as the type of left ventricular remodeling. MATERIAL AND METHODS The study included 67 patients over the age of 75, who were classified into four groups. In all of the subjects their weight, height, BMI, blood pressure, glucose serum concentration, total cholesterol and HDL cholesterol as well as triglycerides were determined. LDL cholesterol was calculated on the basis of total cholesterol and tri-glycerides. GFR was estimated according to the Cockcroft-Gault formula. All the patients underwent echocardi-ography and had the left ventricular mass index calculated. RESULTS The studied groups did not differ in age, gender or body mass index. Apart from patients with end stage renal disease, the remaining groups did not show differences in the estimated glomerular filtration rates. Patients with hypertension and diabetes had significantly higher total cholesterol, triglycerides (p < 0.05) and glucose levels (p < 0.001) compared to the control group. The left ventricular mass and left ventricular mass index calculated in relation to the body surface area and height were also significantly higher in patients with diabetes and hyperten-sion. CONCLUSIONS Patients over the age of 75 frequently develop LVH. Compared to hypertension, diabetes increases the left ven-tricular mass index much more significantly.
WSTĘP Choroby układu krążenia należą do największych problemów zdrowotnych krajów wysoko rozwiniętych, w tym Polski. Ich częstość wzrasta z wiekiem i są one główną przyczyną zgonów, szczególnie osób starszych. Przerost lewej komory (left ventricular hypertrophy – LVH) jest niezależnym i silnym czynnikiem ryzyka zachorowalności i śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych. Z wiekiem częstość LVH wzrasta. Celem badania było określenie wpływu nadciśnienia tętniczego, cukrzycy i niewydolności nerek na wielkość wskaźnika masy lewej komory u osób powyej 75 lat. Praca miała odpowiedzieć na pytanie, czy u osób w bardzo podeszłym wieku obecność tych chorób wpływa na częstość występowania i typ przebudowy lewej komory. MATERIAŁ I METODY W badaniu uczestniczyło 67 chorych w wieku powyżej 75 lat, których zakwalifikowano do czterech grup. U wszystkich badanych określono masę ciała, wzrost, BMI, ciśnienie tętnicze, stężenie w surowicy krwi glukozy na czczo, cholesterolu całkowitego i jego frakcji HDL oraz triglicerydów. Frakcje LDL cholesterolu obliczono na podstawie stężenia cholesterolu całkowitego i triglicerydów. Wielkość filtracji kłębuszkowej oszacowano według wzoru Cockcrofta-Gaulta. U wszystkich chorych wykonano badanie echokardiograficzne, na podstawie którego obliczono wskaźnik masy lewej komory. WYNIKI Badane grupy chorych nie różniły się pod względem wieku, płci i wskaźnika masy ciała. Z wyjątkiem chorych na schyłkową niewydolność nerek nie różniły się one także wielkością filtracji kłębuszkowej (estimated glomerular filtration rates – eGFR). U chorych na nadciśnienie tętnicze i cukrzycę stwierdzono znamiennie większe (p < 0,05) stężenie cholesterolu całkowitego, triglicerydów, glukozy (p < 0,001) niż w grupie kontrolnej. Masa lewej komory i wskaźnik masy lewej komory, obliczony zarówno w stosunku do powierzchni ciała, jak i wzrostu, były znamiennie większe u chorych na cukrzycę i nadciśnienie tętnicze. WNIOSKI U osób powyżej 75 lat często obserwuje się LVH. Obecność cukrzycy u tych osób znacznie bardziej wpływa na zwiększenie wskaźników masy lewej komory niż nadciśnienie tętnicze.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 2; 91-99
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachowania zdrowotne a umiejscowienie kontroli zdrowia u osób po przeszczepieniu nerki
Health behaviors versus health locus of control in the patients after kidney transplant
Autorzy:
Kurowska, Krystyna
Wyrzucka, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942696.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
health behaviour
health locus of control
kidney transplant
lifestyle
terminal renal failure
przeszczep nerki
schyłkowa niewydolność nerek
styl życia
umiejscowienie kontroli zdrowia
zachowania zdrowotne
Opis:
Introduction: Kidney transplant is the best method of terminal renal failure treatment. The transplanted organ can function properly only if the patients change their lifestyle. Preferred health behaviours are the basis. Aim: Defining the relation between preferred health behaviours and health locus of control, as a determinant of returning to optimal health. Material and research methods: The research was conducted in the Transplant and Surgery Clinic and Transplant Outpatients Clinic in the University Hospital number 1 in Bydgoszcz. It was carried out among 98 patients after kidney transplant. They were tested using Health Behaviour Inventory by Juczyński and Multidimensional Health Locus of Control scale. Results: Patients differ among each other regarding health behaviours, however, all of them present a high level of health behaviours. Preventive behaviours, health practices and positive attitude were assessed high, whereas eating habits got a small amount of points. People between 41 and 50 years of age who have children, those living in the countryside, women and those patients for whom it was the first transplant, manifested more health behaviours. The vast majority of patients were convinced about the influence of others on their health, however they also claimed that their health was dependent on chance. Conclusion: The obtained results may help to enable better understanding of the needs of the patients after kidney transplant. Additionally, they may assist in education planning which may raise the level of knowledge and therefore help patients in taking care of their own health. The research may also serve as educational material for the patients and their families.
Wstęp: Najdoskonalszą metodą leczenia chorych ze schyłkową niewydolnością nerek jest przeszczepienie nerki. Aby przeszczepiony narząd mógł funkcjonować prawidłowo i jak najdłużej, pacjenci muszą zweryfikować dotychczasowy styl życia. Podstawą są preferowane zachowania prozdrowotne. Cel pracy: Określenie związku pomiędzy preferowanymi zachowaniami zdrowotnymi a umiejscowieniem kontroli zdrowia, jako wykładnika powrotu do jego optymalnego stanu. Materiał i metody badawcze: Badania przeprowadzono w Klinice Transplantologii i Chirurgii Ogólnej oraz w Poradni Transplantologicznej Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 w Bydgoszczy w grupie 98 pacjentów po przeszczepieniu nerki, przy użyciu Inwentarza Zachowań Zdrowotnych (IZZ) Juczyńskiego i Wielowymiarowej Skali Umiejscowienia Kontroli Zdrowia (MHLC-B) w adaptacji tegoż autora. Wyniki: Badani różnią się pod względem zachowań prozdrowotnych, ale prezentują ich wysoki poziom. Najwyżej oceniono zachowania profilaktyczne, praktyki zdrowotne i pozytywne nastawienie psychiczne, a najniżej praktyki żywieniowe. Osoby w wieku 41–50 lat, mające dzieci, mieszkające na wsi, kobiety i ci, dla których był to pierwszy przeszczep, częściej przejawiali zachowania prozdrowotne. Zdecydowana większość badanych jest przekonana o wpływie innych na ich zdrowie, najmniej z nich uważa, że stan zdrowia zależy od przypadku. Wnioski: Otrzymane wyniki mogą umożliwić lepsze rozpoznanie potrzeb osób po przeszczepieniu nerki oraz pomóc w planowaniu edukacji, co wpłynie na podwyższenie poziomu wiedzy, pomagając pacjentom w dbaniu o własne zdrowie. Mogą również posłużyć jako materiał edukacyjny dla chorych i ich rodzin.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 3; 174-183
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki ryzyka ostrej niewydolności nerek u osób w wieku podeszłym
Autorzy:
Rusinowicz, Tomasz
Telenga, Anna
Olędzka-Oręziak, Małgorzata
Życińska, Katarzyna
Wardyn, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552725.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
ostra niewydolność nerek
czynniki ryzyka
osoby w podeszłym wieku
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 3; 424-427
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 26

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies