Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "niewiara" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Chrześcijaństwo, przesądy i niewiara we współczesnym społeczeństwie białoruskim
Christianity, Superstitions, and Lack of Belief in Contemporary Belarusian Society
Autorzy:
Yakimenka, Volha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916355.pdf
Data publikacji:
2021-08-20
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Belarussian society
Christianity
superstitions
lack of belief
społeczeństwo białoruskie
chrześcijaństwo
przesądy
niewiara
Opis:
Kształt życia duchowo-religijnego ludności zamieszkującej w XX–XXI wieku ziemie współczesnej Białorusi został uwarunkowany zarówno wielowiekowymi dziejami chrześcijaństwa, jak i wywodzącymi się z kultury starożytnych Słowian przesądami i zabobonami o charakterze mityczno-magicznym, a także materialistyczno-ateistyczną koncepcją światopoglądu i życia z czasów sowieckiego ustroju socjalistycznego. Obecne prawodawstwo białoruskie uznaje zaangażowanie religijne jako sferę interesów prywatnych człowieka, dlatego na poziomie państwowym nie prowadzi się oficjalnej statystyki wierzących i ich podziału według wyznawanej religii, a analizy wyników poszczególnych dociekań badawczych w tym zakresie są bardzo różne. W kontekście transformacji postsowieckiej społeczeństwa białoruskiego jedni eksperci wyrażają pogląd o wzroście znaczenia religii, inni — o procesie odwrotnym, jeszcze inni — o demonstracji religijności Białorusinów, a jeszcze inni są zdania, że wymiar duchowy chrześcijaństwa na Białorusi jest nierzadko zastępowany tradycją, a stosunkowo duża część społeczeństwa jest daleka od prawdziwej pobożności chrześcijańskiej. Przy ogólnej analizie kwestii religijnych przedstawia się nieraz sugestię, że jest to „dość skomplikowany, wieloczynnikowy duchowo-społeczny fenomen”.
The spiritual and religious life of people living within the lands of modern Belarus in the twentieth and twenty-first centuries has been conditioned by the area’s centuries-old history of Christianity, by superstitions derived from the culture of the ancient Slavs, and by the materialistic and atheistic worldview and life of the Soviet Socialist regime. Current Belarusian legislation considers religious involvement to be a private interest of the individual, and thus there are no official statistics on the number of believers or their distribution by religion. The findings of various studies in this area differ considerably. In the context of the post-Soviet transformation of Belarusian society, some experts express the view that the role of religion has been increasing in the country; others speak of a reverse process. Still others write about demonstrations of the religiosity of Belarusians and still others believe that the spiritual dimension of Christianity in Belarus is often replaced by faithfulness to the traditions of Belarusians’ ancestors, and that a relatively large part of the population is far from true Christian piety. A general analysis of religious issues suggests that the phenomena are multifactorial, spiritual and social, and rather complex.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2021, 65, 2; 119-140
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fonti umanistiche nel pensiero di Christian Francken
Autorzy:
Biagioni, Mario
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602621.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
unbelief
radykalna reformacja
sceptycyzm
Sekstus Empiryk
Pomponazzi
Francken
niewiara
Radical Reformation
skepticism
Sextus Empiricus
Opis:
Radykalny reformator Christian Francken (1552–1610?) pozostawał pod ogromnym wpływem Pietra Pomponazziego, a później Sekstusa Empiryka. Znacznie mniej istotny był wpływ neoplatonizmu. Jego wczesne teologiczne i filozoficzne teksty, od Breve colloquium Iesuiticum (1579) do Praecipuarum enumeratio causarum (1584), czerpały przede wszystkim z prac Pomponazziego. Wpływ Sekstusa Empiryka stał się fundamentalny około 1587 r., kiedy Francken zaczął pracę nad dziełem Disputatio de incertitudine religionis Christianae, w którym ujawnił zdecydowanie sceptyczną postawę, graniczącą z niewiarą. The radical reformer Christian Francken (1552–1610?) was deeply influenced by Pietro Pomponazzi and, later, by Sextus Empiricus. Much less important was the influence of Neoplatonism. Pomponazzi’s works were the main sources in his early theological and philosophical writings from the Breve colloquium Iesuiticum (1579) to the Praecipuarum enumeratio causarum (1584). The influence of Sextus Empiricus became crucial from around 1587, when Francken began writing the Disputatio de incertitudine religionis Christianae, where he exhibited a sharp skeptical attitude that led him not far from unbelief.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2017, 61
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Election” as a Salvific Category according to Romans 9 Study of a Biblical Concept
Autorzy:
Rakocy, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051298.pdf
Data publikacji:
2015-12-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wybraństwo
niewiara Izraela
List do Rzymian
election
chosenness
Israel’s disbelief
Epistle to the Romans
Opis:
W Rz 9, 4-5 Apostoł przytacza całą listę przywilejów Izraela, które podkreślają jego szczególną pozycję. Zwłaszcza chrześcijanie wywodzący się z pogaństwa mogli dojść do wniosku, że skoro Izrael nie uwierzył w Mesjasza, coś zawiodło w ekonomii zbawienia. Taka też jest teza, która znajduje się w Rz 9, 6a i brzmi: „Nie znaczy to jednak wcale, że słowo Boże zawiodło”. Przeglądając listę wymienionych w 9, 4-5 przywilejów zauważa się brak jednego - wybraństwa. Autorzy sporadycznie przywiązują do tego wagę. Wydaje się, że przemilczenie przywileju wybraństwa jest świadomym zabiegiem. Od w. 6b, czyli od pierwszych słów po postawionej tezie, Apostoł skupia całą uwagę na naturze wybraństwa w historii zbawienia. Przyglądając się temu zagadnieniu ustaliliśmy, że Pawiowe rozumienie wybraństwa daje odpo¬wiedź na postawioną tezę o trwałości słowa Bożego: dzięki temu, że nie wszyscy, którzy pochodzą z Izraela, są ludem wybranym (w. 6b; por. w. 8a), nic nie zawiodło w ekonomii zbawienia. W wiernej reszcie, podobnie jak w przeszłości, wypełnia się cały zamysł zbawczy. Apostoł odcina się od jedynie historycznego rozumienia wybraństwa i akcentuje jego wymiar zbawczy. Oddzielenie koncepcji wybraństwa od zbawienia sprawia bowiem, że traci ono zwią¬zek z Bożym planem względem ludzkości i staje się jakimś niezrozumiałym gestem osobistej sympatii ze strony Boga czy nawet kaprysem.Pawłowa interpretacja wybraństwa odbiega od tego, jak je postrzegano w czasach biblijnego Izraela. Nie powinno to dziwić, gdyż po pierwsze Izrael odszedł od pierwotnego zamysłu Boga, obecnego w życiu patriarchów (w. 7-13), przywiązując zbyt dużą wagę do więzów krwi, a po drugie dzieło Jezusa Chrystusa polega na tym, że przewyższa wszystko, co zostało powie¬dziane w czasach Starego Przymierza. Modelem w rozumieniu idei wybraństwa jest zatem historia patriarchów, następnie koncepcja wiernej reszty, co znajduje kontynuację w Kościele i ostateczne wypełnienie w królestwie niebieskim. Takie rozumienie wybraństwa odsłania dynamikę zbawczego zamysłu Boga, który osiąga kolejne etapy realizacji w historii zbawienia. W przeciwnym razie mamy do czynienia jedynie ze statycznym pojmowaniem wybraństwa, a to jest obce ekonomii zbawienia.
Źródło:
The Biblical Annals; 2010, 2, 1; 27-46
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ateista, agnostyk, niewierzący…? Socjologii niereligii problemy z terminologią
Atheist, Agnostic, Nonbeliever…? Sociology of Non-religion and Problems with Terminology
Autorzy:
Tyrała, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/427497.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
niereligijność
ateizm
niewiara
etic/emic
socjologia niereligii
nonreligiosity
atheism
unbelief
emic/etic distinction
sociology of non-religion
Opis:
Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy istnieje optymalny termin na określenie postawy niereligijnej. Optymalny, czyli taki, który zajmujący się zjawiskiem niereligijności socjolog mógłby zastosować niezależnie od kontekstu geograficznego i kulturowego prowadzonych badań. Istnieje bowiem niezwykle dużo określeń postawy niereligijnej. Na początku postuluję odróżnić od siebie dwie płaszczyzny: etic i emic. W kolejnym kroku dokonuję przeglądu głównych określeń o charakterze etic, czyli tych używanych przez badaczy społecznych, dochodząc do wniosku, że optymalny w tym sensie jest termin „niereligijność”. Następnie, na podstawie wyników badań własnych, zdaję relację z tego, jakich określeń własnej niereligijności używają polscy niewierzący i jak je rozumieją (płaszczyzna emic). W badaniach własnych jako terminu wiodącego używałem terminu „niewiara”, co uważam za dobrą strategię definicyjną w warunkach polskich. Jak się jednak okazuje, można mówić o wysokim stopniu indywidualizacji i prywatyzacji użycia poszczególnych określeń, co niestety nie ułatwia odpowiedzi na pytanie o termin optymalny.
The article aims to answer the question whether there is an optimal term describing the attitude of non-religiosity. Optimality means here usefulness for sociologists who deal with the issue of non-religiosity, regardless of the geographical and cultural context of their research. There exist numerous relevant descriptions of a non-religious attitude. At the outset I suggest distinguishing two dimensions of analysis: etic and emic. In the next step I offter a review of the etic descriptions, i.e. those used by social scientists who finally come to the conclusion that the optimal term in this sense is “nonreligiosity”. After that I report, based on the findings of my own research, what kind of terms are used by Polish nonbelievers and how they understand the meaning of these terms (emic dimension). During my own research I used the term “nonbeliever” which, in my opinion, was and still is a good choice in the Polish context. However, one may observe a high degree of individualization and privatization in using particular terms that, unfortunately, do not help to answer the question concerning the optimal term.
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2015, 1(216); 149-181
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is Atheism a Religion? On Socio-Anthropologic Cognitive Imperialism and Problems That Follow
Czy ateizm jest religią? O socjoantropologicznym imperializmie poznawczym i wynikających z niego problemach
Autorzy:
Tyrała, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2033681.pdf
Data publikacji:
2017-02-28
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
ateizm
niewiara
definicje religii
konstruktywizm
etyka badań naukowych
atheism
non-belief
definitions of religion
constructivism
ethics of scientific research
Opis:
The aim of the article is to show problems of a conceptual nature with defining non-religious people, as well as some ethical consequences of these problems. In the beginning I point to the frequent phenomenon of treating atheism as a kind of religion. I identify the sources of this phenomenon in a tendency among sociologists of religion to use inclusive and functional definitions of religion. From the point of view of the researcher of non-religion and non-religiousness it is a problem. Therefore, I call for using in this context definitions of religion suggested by researched actors themselves, which often have substantive character. In research practice it usually means using self-declaration as a definitional criterion of non-religion. 
Celem artykułu jest ukazanie problemów natury konceptualizacyjnej z definiowaniem osób niereligijnych oraz etycznych konsekwencji tych problemów. Na początku wskazuję na często występujące zjawisko traktowania ateizmu jako rodzaju religii. Źródeł tego faktu upatruję w spotykanej wśród socjologów religii tendencji do stosowania inkluzywnych i funkcjonalnych definicji religii. Z punktu widzenia badacza nie religii i niereligijności jest to problem, dlatego też postuluję używanie w tym kontekście definicji religii postulowanych przez samych badanych aktorów, na ogół mających charakter substancjalny. W praktyce badawczej przekłada się to na wybór autodeklaracji jako kryterium definicyjnego niereligijności.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2017, 13, 1; 128-141
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesny „przymus niewiary” wyzwaniem dla ekumenizmu
Autorzy:
Szmulewicz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669475.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
„compulsion of disbelief”
atheism
ecumenism
evangelisation
disbelief
faith
freedom of religion
„przymus niewiary”
ateizm
ekumenizm
ewangelizacja
niewiara
wiara
wolność religijna
Opis:
The Church teaching and reflections made by theologians do not leave any room for doubts concerning the personal character of Christian faith. Faith is a conscious and free decision; decision that cannot be forced, nor forbidden in any way. This study analysis shows that the ecumenical dialogue faces the necessity to defend faith against open or hidden violation of the rule of freedom of religion. This is about common voice that has evangelical and ecumenical character. Despite differences that are still present in Christianity, all Christ’s disciples should explicitly stand for the freedom of religion and at the same give an obvious evidence that faith is a priceless treasure received from God.
Nauczanie Kościoła i refleksja teologów nie pozostawia wątpliwości co do osobowego charakteru wiary chrześcijańskiej. Wiara jest decyzją rozumną i wolną; decyzją, która nie może być w jakikolwiek sposób wymuszana ani zabraniana. Analiza zawarta w niniejszym studium wskazuje, że dialog ekumeniczny stoi wobec konieczności obrony wiary przed jawnym lub ukrytym łamaniem zasady wolności religijnej. Chodzi o wspólny głos o charakterze ewangelizacyjnym i ekumenicznym. Pomimo różnic, jakie wciąż istnieją w ramach chrześcijaństwa, wszyscy uczniowie Chrystusa winni jednoznacznie opowiadać się za wolnością religijną, dając jednocześnie czytelne świadectwo o wierze jako bezcennym skarbie otrzymanym od Boga.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2016, 35, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara w życiu człowieka w ujęciu św. Hilarego z Poitiers
Hilary of Poitiers concerning faith in human life
Autorzy:
Karczewska, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612495.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Hilary z Poitiers
Traktat na temat Psalmów
wiara
niewiara
heretycy
Hilary of Poitiers
Expositions of the Psalms
belief
unbelief
heretics
Opis:
According to Hilary, faith is a recognition of the divinity of Jesus and a proper understanding of the Trinity. As understood by him, faith is important above all in the fight against heresy and in the daily life of the people. He teaches that faith is not opposed to knowledge, although they differ from each other. Rational faith and spiritual education repel the attacks of heretics and pagans. Faith is a remedy against impious doctrine and it heals the inner darkness of the believer. For faith to lead to union with God it must be tempted, because temptation leads to self-discovery. Faith can be strengthened only in danger and suffering, and acts of faith lead the believer to salvation.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 61; 343-357
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog Kościoła katolickiego z niewierzącymi
Dialogue of the Catholic Church with non-believers
Autorzy:
Kochel, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595021.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
dialog, niewiara, ekumenizm, katedra (warsztaty) dla niewierzących, dziedziniec pogan (dialogu).
dialogue, disbelief, ecumenism, cathedral (workshops) for non-believers, courtyard of pagans (dialogue).
Opis:
The article addresses the current topic of the need for dialogue with non-believers. Dialogue is a conversation of at least two people, it can be understood as a method, process and social attitude. Ecumenical dialogue covers areas where there is no complete agreement between the interlocutors. It demands respect and the ability to listen to the arguments of the other party. Today, the phenomenon of unbelief grows, especially among young people, hence the need to seek forms of meetings and dialogue with the contemporary secularized environment. The universal Church undertakes various attempts to dialogue with non-believers: from proposals initiated by official documents of the Magisterium, through initiatives of local communities and churches, for example „cathedral (workshops) for non-believers”, up to the universal forum for exchange of so-called „courtyard of pagans (dialogue)”.
Artykuł podejmuje aktualny temat potrzeby dialogu z osobami niewierzącymi. Dialog to rozmowa co najmniej dwóch osób, może on być rozumiany jako metoda, proces i postawa społeczna. Dialog ekumeniczny obejmuje obszary, na których nie ma do końca zgody między rozmówcami, domaga się szacunku i umiejętności słuchania argumentów drugiej strony. Współcześnie rośnie zjawisko niewiary, zwłaszcza wśród młodych, stąd potrzeba poszukiwania form spotkań i dialogu ze współczesnym środowiskiem zsekularyzowanym. Kościół powszechny podejmuje różne próby dialogu z niewierzącymi: od propozycji inicjowanych przez oficjalne dokumenty Magisterium, poprzez inicjatywy lokalnych wspólnot i Kościołów, np. „katedra (warsztaty) dla niewierzących”, aż po uniwersalne forum wymiany tzw. „dziedziniec pogan (dialogu)”.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 367-386
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bestiariusz niewiary”. Ludzie oddaleni od Boga w nauczaniu św. Hilarego z Poitiers
„Bestiary of disbelief”. Non-believer people in Hilary’s of Poitiers teaching
Autorzy:
Karczewska, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613010.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Hilary z Poitiers
Traktat na temat Psalmów
wiara
egzegeza alegoryczna
niewiara
grzesznicy
heretycy
Hilary of Poitiers
Expositions of the Psalms
belief
allegorical exegesis
unbelief
sinners
heretics
Opis:
Bishop of Poitiers, referring to the allegorical interpretation of Scripture, makes the characteristics of people away from God through unbelief. Comparing them to beasts, Hilary creates an unique „bestiary of disbelief”. Bishop of Poitiers shows the catalogue of beasts and gives them a symbolic significance which reveals the nature of opponents of the Church. In the allegorical world of beasts many animals can be found: foxes mean false prophets, ravens – sinners and cattle as a symbol of heathen. In general Bishop of Poitiers indicates symbol of serpent as heretics who reject the gift of faith in Christ and contempt the doctrine of the Church. In Hilary’s works a lot of helpful directions for believers are given. Bishop focuses on gaining spiritual knowledge and proclamation of the Gospel.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 225-239
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między niewiarą wierzących i wiarą niewierzących. Złożoność problematyki moralnej współczesnego ateizmu
Between the Believers lack of Faith and the Faith of Non-believers. The Complexity of the Moral Issue of Contemporary Atheism
Autorzy:
Glombik, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047865.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
atheism
indifference
lack of faith of believers
possibility of faith of non-believers
dialogue
moral guilt
responsibility
ateizm
indyferentyzm
niewiara wierzących
możliwość wiary niewierzących
dialog
wina moralna
odpowiedzialność
Opis:
Zjawisko ateizmu jest przedmiotem licznych studiów i publikacji, zarówno z zakresu socjologii, antropologii i filozofii, jak i teologii, zwłaszcza fundamentalnej i dogmatycznej. Tradycyjnie wyróżnia się ateizm teoretyczny i praktyczny. Ateizm teoretyczny oznacza zaprzeczenie egzystencji Boga. Taki ateizm może być tolerancyjny, kiedy nie ma żadnych zamiarów misjonarskich oraz walczący, kiedy rozumie się jako naukę, którą rozpowszechnia się dla szczęścia ludzkości i forma walki z religią jako szkodliwym zamieszaniem. Ateizm praktyczny zwany indyferentyzmem występuje w przypadku życia, w którym z teoretycznego uznania istnienia Boga nie wyciąga się żadnych dostrzegalnych konsekwencji. Współcześnie pisze się o tzw. nowym ateizmie, w ramach którego wyróżnia się ateizm argumentatywny, opierający się na pytaniach kierowanych do teizmu o racje wiary w Boga. Inną odmianą jest ateizm kulturowy, będący wielopłaszczyznowym zjawiskiem, u którego podłoża leży krytyka chrześcijaństwa wyrażana w formie niedyskursywnej, współczesnej hedonistycznej i konsumpcjonistycznej kultury sprawiającej, że chrześcijaństwu trudno znaleźć posłuch. Wyróżnia się także ateizm denuncjatorski, występujący w różnych wariantach i opierający się na uznawaniu ludzi wierzących za niedorzecznych, niemoralnych i godnych politowania. Już te ogólne rozróżnienia potwierdzają, że może istnieć sytuacja, w której człowiek deklarujący się za osobę wierzącą, poprzez swoje życie i postawy może praktycznie zaprzeczać istnienia Boga, a więc być ateistą. W związku z tym rodzi się pytanie, czy może istnieć sytuacja, w której osoba deklarująca się za ateistę, może praktycznie charakteryzować się wiarą w Boga?Współczesne zjawisko ateizmu jest złożone, wiąże się, podobnie jak w przeszłości z systemami filozoficznymi i światopoglądowymi oraz posługuje się różnymi racjami rozumowymi dla uzasadnienia swoich twierdzeń i przekonań. W dużej mierze wyjaśnienie istoty ateizmu zależy od pojęcia Boga, które leży u jego podstaw. W tekście nie chodzi o analizę złożonych przyczyn, uzasadnień i skutków współczesnego zjawiska ateizmu, ale o wyjaśnienie wspomnianego rozróżnienia między niewiarą wierzących i możliwością wiary niewierzących, które w sposób wyraźny występuje we współczesnym dyskursie na temat ateizmu. Chodzi głównie o ukazanie napięcia istniejącego pomiędzy tymi postawami wobec Boga oraz analizy związanych z nimi istotnych problemów natury moralnej, które ogniskują się w pytaniu o problem winy i odpowiedzialności człowieka za taką czy inną postawę wobec Boga. Na końcu chodzi o ukazanie istotnego wezwania moralnego, jakie rodzi się w związku ze złożonym zjawiskiem ateizmu, a jest nim postawa dialogu tych dwóch różnych podejść do wiary w Boga.
The phenomenon of atheism is the subject of numerous studies and publications, not only in sociology, anthropology and philosophy, but also in theology, especially fundamental and dogmatic. Traditionally, theoretical and practical atheism is distinguished. Theoretical atheism means the denial of the existence of God. Such atheism may be tolerant - when it has no missionary intentions, or militant - when it is understood as a science which should be disseminated for the happiness of mankind, and which is to combat all religions as a harmful confusion. Practical atheism, called indifference, occurs in the case of a life in which no noticeable consequences are drawn from the theoretical recognition of the existence of God. Nowadays, much is written about the so-called new atheism, within which an argumentative atheism has been distinguished, grounded on the questions to theism about arguments for the faith in God. Another type of atheism is cultural atheism, which is a multidimensional phenomenon, based on a criticism of Christianity expressed in the form of a non-discursive, contemporary hedonistic and consumerist culture, which makes it difficult for Christianity to gain influence. There is also denunciative atheism, which appears in various forms, and is based on the recognition of believers as stupid, immoral and pitiful. These general distinctions already confirm that there may be a situation in which someone declaring to be a believer, may practically deny the existence of God by his life and attitudes, and thus be an atheist. Therefore, the question arises whether there may be a situation in which a person, who declares to be an atheist, may practically have faith in  God?Certainly, the modern phenomenon of atheism is complex, associated with, as in the past, different philosophical systems and worldviews, and it uses various rational reasons to justify its claims and beliefs. The explanation of the essence of atheism depends, to a great extent, on the precise notion of God that underlies it. The aim of the present paper is not to analyze the complex reasons, justifications and consequences of the contemporary phenomenon of atheism. The starting point of these divagations is the above mentioned distinction between the lack of faith of believers and the possibility of faith of non-believers, which clearly occurs in the contemporary discourse on atheism. The main goal is to show the tension existing between these attitudes towards God and the analysis of significant moral problems associated with it, that focus on the problem of human guilt and responsibility for one's attitude toward God. The ultimate object of the paper is to show a significant moral call, which appears in connection with the complex phenomenon of atheism, namely the attitude of dialogue between these two different approaches to faith in God.
Źródło:
Teologia i moralność; 2013, 8, 1(13); 51-68
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kierkegaard wobec problemu ukrycia Boga
Kierkegaard and the divine hiddenness problem
Autorzy:
Dobrzeniecki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488262.pdf
Data publikacji:
2019-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kierkegaard
Schellenberg
argument z Bożego ukrycia
analityczna filozofia religii
fideizm
racjonalna niewiara
transcendencja Boga
obrazy Boga
divine hiddenness argument
analytical philosophy of religion
fideism
rational nonbelief
transcendence of God
images of God
Opis:
Wielu współczesnych analitycznych filozofów religii próbowało odpowiedzieć na ateistyczny argument z ukrycia, który został przedstawiony przez Johna L. Schellenberga w 1993 r. W niniejszym artykule autor koncentruje się na zarzutach, jakie wysuwał Søren Kierkegaard względem koncepcji wiary, jaką można spotkać m.in. w tekstach Schellenberga. Myśl autora żyjącego 150 lat przed sformułowaniem argumentu z ukrycia pozwala nam wychwycić te jego założenia, które zazwyczaj są przemilczane. Można np. przypuszczać, że Kierkegaard podałby w wątpliwość twierdzenie Schellenberga, że najlepszym świadectwem umożliwiającym rozwój wzajemnej relacji między Bogiem a człowiekiem jest przeżycie akceptującej obecności Boga w ludzkiej świadomości. Kierkegaard argumentował w swych pracach, że wyłącznie ukrycie Boga gwarantuje wolną i bezinteresowną relację między Bogiem a ludźmi. Pokazuje to, stosując język metafor, w których porównuje wiarę do miłości małżeńskiej, życie człowieka do egzaminu oraz relację między Bogiem a człowiekiem do relacji między królem a sługą. Ten sposób rozumowania ujawnia wagę roli obrazów Boga w refleksji filozofów parających się argumentem z ukrycia.
More than a few contemporary analytical philosophers of religion have tried to answer the atheistic argument from hiddenness presented in 1993 by John L. Schellenberg. In the paper the author focuses on the objections raised by Søren Kierkegaard with respect to the concept of faith that is displayed in Schellenberg’s philosophy of religion. The insight from the author living 150 years before the current debate allows us to notice the premises of the hiddenness argument that are commonly overlooked. One can, i.e. suppose that Kierkegaard would cast doubt on Schellenberg’s claim that the best evidence allowing the development of a mutual relationship between God and the human being is an experience of an accepting presence of God in human consciousness. Kierkegaard argues in his works that only the hiddenness of God guarantees a free and a selfless relationship between men and God. He shows this in a colourful language of metaphors in which he compares faith to conjugal love; a human life to an exam and a relationship between God and the human being to a relationship between a king and a female servant. This way of reasoning reveals the importance of the role of the images of God in the reflections of philosophers tackling the hiddenness argument.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 1; 65-82
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczne rozumienie małżeństwa osób ochrzczonych a niewierzących
Theological Understanding of Marriage Baptized and Non-believers
Autorzy:
Góźdź, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035248.pdf
Data publikacji:
2019-12-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
małżeństwo naturalne
małżeństwo chrześcijańskie
małżeństwo ochrzczonych a niewierzących
wiara a sakrament
sakramentalność małżeństwa
wiara i niewiara
natural marriage
christian marriage
marriage of baptized and non-believers
faith and sacrament
sacramentality of marriage
faith and disbelief
Opis:
Małżeństwo jest z ustanowienia Bożego, gdyż wywodzi się z Bożego zamysłu stworzenia i wyraża się w dwóch podstawowych motywach stworzenia: dawania życia i miłości (por. Rdz 2,7; 1,27; 2,18), by w ten sposób tworzyli communio personarum – nierozerwalne „jedno ciało”, które przyjmuje na ziemi udział w Bożym akcie continua creatio. Bóg zatem stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo jako „jedno ciało” dwuosobowe, realizujące Jego miłość i twórczość (stworzenie; potomstwo). I choć załamało się pierwsze małżeństwo edeniczne, to jednak w ich potomstwie wątek stwórczy związania stworzenia i miłości Bożej nie zaginął. Tak więc najgłębszą podstawą małżeństwa jest naturalny akt stwórczy Boga, a jego sakramentalność jest aktem zbawczym, dokonanym przez Chrystusa. Tak Chrystus podniósł małżeństwo naturalne do godności sakramentu. Dziś chrześcijanie zawierają związki małżeńskie, w których coraz częściej pojawiają się przypadki, że brak im wiary w to, co czyni Kościół (intencja), albo wprost odrzucają wiarę. Określamy ich jako osoby ochrzczone a niewierzące. Przez swoją niewiarę nie tracą jednak wątku stwórczego i miłości Bożej. Zachowują więc sakramentalność zawartego związku małżeńskiego na mocy ich chrztu i udzielania łaski ex opere operato. Osobista wiara zawierających małżeństwo nie konstytuuje bowiem sakramentalności małżeństwa, a jedynie wpływa na jego owocność. Także wymagana intencja nupturientów – intencja czynienia tego, co czyni Kościół – która jest minimalnym koniecznym warunkiem do zawarcia związku sakramentalnego, rodzi się z wiary, a brak osobistej wiary może wpłynąć na ważność sakramentu. Toteż ochrzczeni niewierzący, którzy zawierają związek małżeński bez osobistej wiary i intencji czynienia tego, co czyni Kościół, nie zawierają małżeństwa czysto naturalnego. „Dla Kościoła bowiem, między dwojgiem ochrzczonych, nie istnieje małżeństwo naturalne oddzielone od sakramentu, lecz jedynie małżeństwo naturalne podniesione do godności sakramentu” (Międzynarodowa Komisja Teologiczna, Doktryna katolicka o sakramencie małżeństwa, s. 98). Tak Kościół warunkuje życie duchowe tych wszystkich jego członków, wiąże w jedną organiczną całość, spełnia ich i jak najdoskonalej personalizuje tak, że wszyscy chrześcijanie są kimś jednym w Chrystusie Jezusie (por. Ga 3,28). A zatem ochrzczeni, ale już niewierzący, mogą mieć małżeństwo sakramentalne i nierozerwalne w Kościele katolickim, który też zaradza niedostatkom ich wiary (Ecclesia suplet). Brak żywej i osobistej wiary pozbawia małżeństwo wprawdzie owoców sakramentalnych, ale nie wyklucza – z racji chrztu – z Kościoła, jak też nie wyklucza i z tej racji, że małżeństwo w ogóle jest z woli Bożej (por. Rdz 1,27; 2,24).
Marriage is a divine plan, because it derives from God's power of creation and is expressed in two fundamental motives of creation: giving life and love (cf. Gen 2:7; 1:27; 2:18). This is how the married couple builds communio personarum, an indivisible “one body”, which on earth takes part in God's act of continua creatio. In other words, God created man in his image and likeness as “one body” of two persons, who actuate His love and His power to create (creation; offspring). And although the first Edenic marriage failed, in their offspring, the motif of the creative bond between the created and the love of God-creator perseveres. God's act of natural creation constitutes the deepest foundation of marriage, and as a sacrament, it constitutes a salvation act accomplished by Christ. Thus, Christ elevated the natural marriage to the dignity of a sacrament. Contemporary Christians enter into marriage, even though there is a growing tendency among them to disbelieve in what the Church does (intention), or to declare a complete rejection of faith. We define these persons as baptized non-believers. However, through their unbelief they are not deprived of their link with the creative power of God and His love. The sacramental status of their marriage continues by virtue of their baptism and by the sacramental dispensation of grace ex opere operato. The personal faith of the married couple cannot waive the sacramental status of marriage, even though it can affect its fruitfulness. Also, the required nupturient intent − the intention to do what the Church does − which is the minimum necessary condition for entering into a sacramental union, is born of faith, and the lack of personal faith may thus affect the validity of the sacrament. Therefore, baptized non-believers who marry without personal faith and without the intention of doing what the Church does, do not conclude a purely natural marriage. “For the Church, between the two baptized, there is no natural marriage separate from the sacrament, but only a natural marriage elevated to the dignity of a sacrament.” (International Theological Commission, Catholic Doctrine on the Sacrament of Marriage, p. 98). Thus the Church conditions the spiritual life of all Her members, unites them into one organic whole, leads them to fulfilment and personalization as much as possible, so that all Christians are one in Christ Jesus (cf. Gal 3:28). Therefore, the baptized who are no longer believers can have a sacramental, inseparable marriage in the Catholic Church, which also makes amends for the shortcomings of their faith (Ecclesia suplet). Although the lack of living personal faith deprives marriage of its sacramental fruit, it does not exclude the couple from the Church − which they entered by virtue of baptism. Another reason for non-exclusion is the fact that marriage as such is a manifestation of God's will (cf. Gen 1:27; 2:24).
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 2; 19-34
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religiose Indifferenz als Herausforderung und Chance. Zur konfessionellen Situation in den neuen Bundeslandern Deutschlands
Religious Indifferentism as a Challenge and Opportunity. On the Denominational Situation in the New Federal States of Germany
Indyferentyzm religijny jako wezwanie i szansa. O sytuacji wyznaniowej w nowych krajach związkowych Niemiec
Autorzy:
Tiefensee, Eberhard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047864.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
religious indifference
practical unbelief
proclaiming the Christian message in a society of religiously indifferent people
religious indifference as a challenge to theology
indyferentyzm religijny
praktyczna niewiara
przepowiadanie orędzia chrześcijańskiego w społeczności ludzi religijnie obojętnych
indyferentyzm religijny wezwaniem dla teologii
Opis:
W 2004 r. Papieska Rada Kultury wydała dokument Gdzie jest twój Bóg? Wiara chrześcijańska wobec wezwania indyferentyzmu religijnego. W dokumencie tym zwrócono uwagę na dramat duchowy naszych czasów, polegający na cichym odchodzeniu całych grup ludzi od praktyk religijnych i utracie ich związku z wiarą. Sytuacja ta powoduje, że Kościół jest współcześnie bardziej konfrontowany z indyferentyzmem i praktyczną niewiarą niż z ateizmem, który znajduje się w defensywie. W związku z tym jego zadaniem jest poznanie przyczyn i skutków tego zjawiska oraz poszukiwanie właściwych sposobów reagowania. Kwestia ta jest szczególnie aktualnym problemem w nowych krajach związkowych Republiki Federalnej Niemiec.O ile zjawisko ateizmu, które jest rozpowszechniane za pomocą różnych akcji i publikacji oraz jest stosunkowo łatwe do zidentyfikowania, a konfrontacja z nim jest możliwa dzięki całemu arsenałowi argumentów,  to  zjawisko  indyferentyzmu religijnego  stanowi  dla  teologii poważniejszy i bardziej złożony problem, jak dotąd słabo opracowany. Niniejszy artykuł ukazuje zagadnienie indyferentyzmu religijnego z perspektywy nowych krajów związkowych Niemiec. W trzech punktach autor dokonuje charakterystyki zjawiska indyferentyzmu religijnego w Niemczech Wschodnich oraz ukazuje, w jakim sensie może ono być szansą i wezwaniem dla działalności misyjnej Kościoła, przedstawiając możliwe strategie podejścia do niego, zarówno ze strony teologii katolickiej, jak i przepowiadania.
Źródło:
Teologia i moralność; 2013, 8, 1(13); 87-102
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies