Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "new theology" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-32 z 32
    Tytuł:
    Kalām-e dżadid. Teologia współczesnego człowieka jako projekt irańskich intelektualistów religijnych
    Kalam-e Jadid. The Theology of Modern Man as a Project of the Iranian Religious Intellectuals
    Autorzy:
    Rodziewicz, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/578193.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
    Tematy:
    Islamic theology
    kalam
    kalam-e jadid
    Iranian religious intellectuals
    reform
    philosophy of religion
    new theology
    Opis:
    The discussion on reforms in Islam has been ongoing in the Islamic world for many decades. This trend was also present in Iran, where it gained particular intensity after the Islamic Revolution of 1979. It was religious intellectuals who took the main debate upon themselves. Their activity and efforts concentrated around the problem of the adaptation of Islamic rules to the modern world. One of their proposals was to change the classical method of theological reflection. Although Islamic theology (kalam) during the first centuries of Islam become the queen of all Islamic sciences, contemporary Iranian thinkers are calling for the development of a new paradigm of religious reflection – a new kalam, kalam-e jadid, which would be characterized by rationality, openness to interpretation and criticism and would remain in constant dialogue with the non-religious sciences. The paper is an attempt to reconstruct the main assumptions of Iranian kalam-e jadid based on the views of its most important advocates.
    Źródło:
    Przegląd Orientalistyczny; 2016, 3-4; 343-360
    0033-2283
    Pojawia się w:
    Przegląd Orientalistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    PASJA ŁĄCZENIA – KATOLICKA TEOLOGIA NATURALNA JÓZEFA ŻYCIŃSKIEGO
    THE PASSION FOR UNIFYING: CATHOLIC NATURAL THEOLOGY OF JÓZEF ŻYCIŃSKI
    Autorzy:
    Hołda, Miłosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/488391.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    nowa teologia naturalna
    nauka
    filozofia nauki
    panenteizm
    naturalizm
    new natural theology
    science
    philosophy of science
    panenteism
    naturalism
    Opis:
    The passion for unifying is one of the most characteristic features of Józef Życinski’s thought. It is also noticeable in the area of natural theology which he proposes. This theology can be named ‘catholic’. Życiński takes care of compatibility of his results with the doctrine of The Catholic Church. He tries to unify different streams and points of view in one conception. He stands for methodological naturalism which is not inconsistent with looking for ultimate explanations of reality beyond science. Życiński accepts panentheism inspired by philosophy of Whitehead as the most plausible theory of correlation between God and the world. This paper shows the project of synthesis which can be found in books and articles by Życiński, points the elements which his natural theology is built of, and indicates the questions and problems connected with this theory. Finally, there is shown the importance of Życinski’s natural theology which ranks to “new natural theologies”.
    Pasja łączenia jest jedną z najbardziej charakterystycznych cech myśli Józefa Życińskiego. Jest ona widoczna także w obszarze proponowanej przez niego teologii naturalnej. Teologię tę można określić jako ‘katolicka’. Życiński dba o to, by osiągane przezeń wyniki nie stały w sprzeczności z nauczaniem Kościoła Katolickiego. Stara się również łączyć w jednym stanowisku różnorodne nurty i punkty widzenia. Opowiada się za naturalizmem metodologicznym, który nie stoi w sprzeczności z poszukiwaniem ostatecznych wyjaśnień rzeczywistości poza nauką. Jako najbardziej zadowalającą koncepcję relacji Boga i świata przyjmuje, inspirowany filozofią Whiteheada, panenteizm. Artykuł ukazuje projekt syntezy, który wyłania się z książek i artykułów Życińskiego, wskazuje na elementy, z których zbudowana jest jego teologia naturalna i sygnalizuje pytania i trudności, które wiążą się z jego propozycją. Na koniec ukazana zostaje doniosłość teologii naturalnej Życińskiego, jako dającej się zaliczyć do „nowych teologii naturalnych”.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2012, 60, 4; 195-217
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Theological Implications of Markan Interpretative Intercalations
    Teologiczne implikacje wpleceń narracyjnych w Ewangelii św. Marka
    Autorzy:
    Kusio, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/672304.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    św. Marek
    wplecenie narracyjne
    teologia nowotestamentalna
    krytyka literacka
    St Mark
    interpretative intercalation
    New Testament theology
    literary criticism
    Opis:
    Artykuł ma na celu uzasadnienie tezy, iż wplecenia narracyjne w Ewangelii św. Marka są zabiegiem ukazującym dogłębne zaangażowanie teologiczne ewangelisty. Zabieg ten zdefiniować można jako powiązanie ze sobą dwóch linii narracji w układ A1BA2, który poprzez zastosowanie środków, takich jak równoczesność, kontrast, ironia, podobieństwo i tym podobne przekazuje całkowicie nowe znaczenie obu historii. Sześć wpleceń z Ewangelii św. Marka – 3,20–35, 5,21–43, 6,7–31, 11,21–23, 14,1–11 oraz 14,53–72 – łączą różne sceny z konkretnymi zamysłami natury teologicznej i jako takie nie mogą być sprowadzone do kategorii zabiegu literackiego lub redakcyjnego. Wszystkie one krążą dookoła najważniejszych problemów Markowej teologii, takich jak chrystologia, szczególnie w nawiązaniu do cierpienia, wymagania względem prawdziwego ucznia Jezusa, wizja przyszłej wspólnoty kościelnej. W swoich wpleceniach narracyjnych św. Marek wyjawia swoją rozbudowaną, wyrazistą teologię, jak również oryginalność i mistrzostwo w prowadzeniu narracji.
    This paper aims at evidencing the thesis that Markan interpretative intercalations are a narrative structure that manifests profound theological engagement of the evangelist. This device is defined as an entanglement of two storylines in the A1–B–A2 pattern which by using the notions of simultaneity, contrast, irony, similarity, etc. offers a wholly novel meaning of the stories. Six intercalations of the St Mark’s gospel – 3 : 20–35; 5 : 21–43; 6 : 7–31; 11 : 12–23; 14 : 1–11, 53–72 – merge different episodes with distinct theological purposes and as such cannot be reduced to the rank of a literary or redactional device. All of them are concerned with the most essential topics of the Markan theology, such as Christology, especially in relation to suffering, requirements of true discipleship, vision of the future ecclesiastical community. St Mark in his intercalations reveals his elaborated, clear-cut theology, as well as narrative ingenuity and mastery.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2015, 68, 3
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojęcie niewiedzy w Tipiṭaka i Nowym Testamencie – studium porównawcze buddyzmu i chrześcijaństwa
    The concept of ignorance in Tipiṭaka and the New Testament - a comparative study of Buddhism and Christianity
    Autorzy:
    Goniszewski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047921.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    buddyzm
    teologia Nowego Testamentu
    dialog międzyreligijny
    teologia komparatywna
    niewiedza
    Buddhism
    theology of the New Testament
    interreligious dialogue
    comparative theology
    ignorance
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest próba „teologicznej i duchowej lektury” świętych tekstów dwóch wielkich światowych religii, czyli chrześcijaństwa i buddyzmu. W przypadku buddyzmu, nasze analizy skupią się na wybranych fragmentach kanonicznego zbioru tekstów buddyzmu theravāda, czyli Tipiṭaka. Będą to: Lokāyatika Sutta (SN 12.48), Dutiyaavijjāpahānasutta Sutta (SN 35,80) oraz Avijjā Sutta (SN 45.1). Jeżeli chodzi o chrześcijaństwo to skoncentrujemy się na sześciu nowotestamentalnych perykopach, w który pojawia się rzeczownik agnoia (Dz 3,17; 17,30; Ef 4,18; 1P 1,14) lub agnosia (1Kor 15,34; 1P 2,15). Po przeprowadzeniu badań o charakterze egzegetycznym przejdziemy do analizy teologiczno-komparatywnej. Innymi słowy, staramy się spojrzeć na buddyjską ideę niewiedzy (avijjā) z perspektywy teologii chrześcijańskiej. Stawiamy tezę, że pomiędzy pojęciem niewiedzy w buddyzmie theravāda a literaturze nowotestamentalnej nie ma pełnej symetrii co do ich miejsca w ramach całego systemu filozoficzno-teologicznego danej religii. W buddyzmie niewiedza (avijjā) jest elementem fundamentalnych dla charakterystyki kondycji człowieka. Z kolei w NT ten sposób opisywania nieznajomości jedynego Boga i Chrystusa nie pełni centralnej funkcji, ale ma jedynie charakter drugorzędny i uzupełniający. Gdybyśmy chcieli w chrześcijaństwie znaleźć bardziej adekwatną analogię z ideą niewiedzy w buddyzmie theravāda będzie to doktryna o grzechu pierworodnym.
    The purpose of this article is "theological and spiritual reading" of the sacred texts of two great world religions, namely Christianity and Buddhism. In the case of Buddhism, our analysis will focus on selected fragments of theravāda canonical collection of Buddhist texts, i.e. Tipiṭaka: Lokāyatika Sutta (SN 12.48), Dutiyaavijjāpahānasutta Sutta (SN 35.80) and Avijjā Sutta (SN 45.1). In the case of Christianity, we will focus on six New Testament pericopes, in which the Greek noun ignorance appears: agnoia (Acts 3:17; 17.30; Eph. 4.18; 1 Peter 1:14), agnosia (1 Corinthians 15:34; 1 Peter 2:15). After exegetical research, we will proceed to theological and comparative analysis. In other words, we try to look at the Buddhist idea of ignorance (avijjā) from the perspective of Christian theology. We put forward the thesis that between the notion of ignorance in theravāda Buddhism and New Testament literature there is no full symmetry as to their place within the entire philosophical and theological system of a given religion. In Buddhism, ignorance (avijjā) is a fundamental element and characterizes the condition of a person caught up in death and suffering. On the other hand, in the NT, the way of describing the ignorance of the one God and Christ does not have a central function but is only secondary and complementary to the basic soteriological models. If we wanted to find a more adequate analogy in Christianity with the idea of ignorance in theravāda Buddhism, it would be the doctrine of original sin.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2020, 20; 329-348
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The status of women in the social theology of early puritan New England
    Autorzy:
    Chylińska, Bożenna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571848.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
    Tematy:
    gender
    social theology
    New England
    Puritanism
    Opis:
    The aim of this paper is to explore the gendered discourse about women in early New England and how it contributed to shaping the female experience in the patriarchal Puritan society. The gendered discourse identified and assessed the role and position of seventeenth-century colonial American women, who recognized with silent acceptance their subordination to the male authority. Gendered language was used to articulate theories of hierarchy and obedience and thus to rationalize the New England social structure and order. Contemporary texts, which reiterated stereotypes about sexual and gendered behaviors, used social platform to demonstrate prejudiced views on the status of women.
    Źródło:
    Acta Philologica; 2016, 49; 99-112
    0065-1524
    Pojawia się w:
    Acta Philologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The New Apologia: A Definition and Its Characteristics
    Autorzy:
    Artemiuk, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2150777.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    apologia
    new apologia
    apologetics
    fundamental theology
    Opis:
    The current form of apologia, which those within the milieu of the Department of Fundamental Theology and Philosophy at the Cardinal Stefan Wyszyński University in Warsaw have termed the “new apologia,” is a contemporary and extremely dynamic phenomenon that has been developing in a multifaceted way since the end of the twentieth century to the present time. The new apologia’s dynamic return dates back to 1990s and the particular characteristics of this type of defense include: engagement, timeliness, insight, a constant presence in the sphere of the media, originality of arguments, and intellectual achievements. The new apologia “occurs” on many levels today, but most notably in contentious areas such as man’s identity as it is expressed in subjectivity, historical memory, culture, rationality and bioethics, and, above all, the Christian faith, which has been subjected to various trends that intend to deconstruct it: anthropological reductionism, Christophobia, jihadism, secularization, secularism, and alethophobia.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2019, 18; 61-70
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rudolfa Bultmanna koncepcja kerygmatu pierwotnego Kościoła a pojęcie τὸ κήρυγμα w Nowym Testamencie
    Rudolf Bultmann’s concept of kerygma in the early Church and the idea of tò kḗrygma in the New Testament
    Autorzy:
    Tomczyk, Dominik Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375692.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Rudolf Bultmann
    teologia Nowego Testamentu
    kḗrygma
    pierwotny Kościół
    „Jezus historii”
    „Chrystus wiary”
    demitologizacja Nowego Testamentu
    New Testament theology
    the early church
    “the Jesus of History”
    “the Christ of Faith”
    demythologizing the New Testamen
    Opis:
    Przedmiotem badań tego artykułu jest analiza koncepcji kerygmatu pierwotnego Kościoła w ujęciu Rudolfa Bultmanna oraz określenie czym jest kerygmat w świetle tekstów Nowego Testamentu poprzez wykorzystanie metody historyczno-krytycznej oraz analizy lingwistycznej i semantycznej gr. rzeczownika τὸ κήρυγμα. Zastosowano metodę krytycznej analizy pism Bultmanna w zestawieniu z listami Pawłowymi.Cel ten został zrealizowany w dwóch częściach artykułu. W części pierwszej zostało zaprezentowane główne założenia wczesnochrześcijańskiego kerygmatu przez Bultmanna na podstawie monografii Theologie des Neuen Testaments (19808). Opisano kwestię zbawienia, jakie głosił Jezus, kim On był w ujęciu Bultmanna, zostało poruszone zagadnienie „odhistoryzowania” Boga i człowieka oraz mesjańską świadomość Jezusa. Dla niemieckiego biblisty nie jest ważny Jezus historyczny, ale Chrystus wiary, który był głoszony w powielkanocnym kerygmacie pierwotnej chrześcijańskiej gminy. W części drugiej artykułu przeprowadzono własną interpretację terminu kerygmat, szczególnie na podstawie kluczowych tekstów Pawła Apostoła (Rz 16,25; 1 Kor 1,21; 2,4; 15,14; Tt 1,3). Kerygmat jest głoszeniem Jezusa Chrystusa, ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. Jezus jest obiecanym Mesjaszem, zapowiadanym przez proroków Starego Testamentu, a nie tylko powielkanocną interpretacją Chrystusa wiary i kerygmatu, o której wspomina Bultmann. Ciągłość głoszonego kerygmatu Jezusa i o Jezusie jest widoczna w głoszonej Ewangelii przez Pawła oraz pozostałych apostołów.Przeprowadzone badania prowadzą do następującego teologicznego wniosku: nie można rozdzielać „Chrystusa wiary” i kerygmatu od „Jezusa historii”, podobnie jak nie można oddzielić zmartwychwstania Jezusa Chrystusa od Jego męki i śmierci. Głoszone Słowo Ewangelii jest kerygmatem samego Chrystusa, potwierdzając tym samym ciągłość „Jezusa historii” i „Chrystusa wiary”.
    The paper analyses the concept of kerygma in the early Church in the interpretation of Rudolf Bultmann and attempts to define the kerygma in the light of New Testament texts using the historical-critical method as well as the linguistic and semantic analysis of the Greek noun τὸ κήρυγμα. Bultmann’s writings have been analysed using the method of critical analysis in comparison to Paul’s letters.For this purpose, the paper has been divided into two parts. In the first part, main tenets of the early Christian kerygma according to Bultmann, on the basis of the Theologie des Neuen Testaments monography 19808) have been presented. The author also discusses the issue of salvation in Jesus’s teachings, the identity of Jesus as understood by Bultmann, addresses the idea of “dehistorification” of God and man as well Christ’s messianic cognisance. For the German Biblicist, it is the Christ of Faith proclaimed in the post-Easter kerygma of the early Christian community that matters, as opposed to the Jesus of History.In the second part, the author’s own interpretation of the term kerygma based on key writings of Apostle Paul (Rom. 16:25; 1 Cor 1:21; 2:4; 15:14; Tit. 1:3) has been shown. Kerygma is the proclamation of Jesus Christ, who was crucified and resurrected. Jesus is the promised Messiah foretold by Old Testament prophets rather than the post-Easter interpretation of the Christ of Faith and the kerygma as understood by Bultmann. Continuity of the proclaimed kerygma of Jesus and about Jesus can be seen through the Gospel taught by Paul and other apostles.The studies have led to the following theological conclusion: the “Christ of Faith” and the kerygma cannot be separated from “the Jesus of History” just like the resurrection of Jesus Christ cannot be separated from his passion and death. The word of the Gospel proclaimed is the kerygma of Christ himself, thus confirming the continuity of “the Jesus of History” and “the Christ of Faith”
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2020, 24; 131-154
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Theology of Harmony in Federation of Asian Bishops’ Conferences (FABC) Documents
    Autorzy:
    Wita, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2144020.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-04
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Harmonia
    Federacja Konferencji Episkopatów Azji (FABC)
    teologia azjatycka
    religie Wschodu
    inkulturacja
    teologia religii
    dialog miedzyreligijny
    paradygmat teologii
    Harmony
    Federation of Asian Bishops’ Conferences (FABC)
    Asian theology
    Eastern religions
    inculturation
    theology of religions
    interreligious dialogue
    new paradigm for theology
    Opis:
    Artykuł prezentuje nowe spojrzenie na teologie, zwłaszcza teologie religii, proponowane przez Federacje Konferencji Episkopatów Azji (FABC). Kluczowym pojęciem jest w nim harmonia, dążenie ku której mocno wpisane jest w religijne koncepcje światopoglądowe Azji. Naszkicowane zostało rozumienie harmonii w religiach Wschodu oraz postrzeganie w jej perspektywie zbawczego dzieła Jezusa Chrystusa i Kościoła. Ukazane zostały liczne dokumenty i inicjatywy FABC, które odwołują sie do idei harmonii jako wspólnego mianownika dla teologii azjatyckiej. Potrójna forma dialogu (z ubogimi, międzykulturowego i międzyreligijnego) wybrana za podstawowe kryterium działali Kościoła w Azji wydaje sie najpełniej rozumiana i realizowana w perspektywie harmonii.
    This paper presents a new perspective on theology, especially the theology of religions, proposed by the Federation of Asian Bishops’ Conferences (FABC). The key concept is the harmony, striving toward which firmly inscribed in the religious concepts of Asian philosophical point of view. Understanding of harmony was outlined in the Eastern religions and the perception in the perspective of redemption in Jesus Christ and His Church. Shown are a number of documents and initiatives of FABC that refer to the idea of harmony as a common denominator for Asian theology. Triple form of dialogue (with the poor, with the culture and interreligious) selected as a criterion of activities of the Church in Asia seems to be most fully understood and implemented with a view of harmony.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2013, 5; 139-155
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Równi czy wspólnie? Kilka wątpliwości na temat równouprawnienia i jedna próba rozwiązania
    Autorzy:
    Białkowska, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560044.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    equal right
    co-right
    feminism
    new feminism
    theology of body
    Opis:
    At present the question of equality of women and men is non disputable. John Paul II spoke about it clearly and many times, but for most women his way of presentation of this issue was insufficient. Why? It seems that the use of the expression: „equal rights” is problematic in this context because it results in trading men against women and in proving that because we are equal, we are self-contained. This framework does not open us toward dialogue but it encloses us inside male and female worlds. Certainly it was not the intention of God, when He created us in His image and likeness as man and woman. Indeed we are His image if we are open to each other not only in mind and will but especially in the need of complementarity. Individually we can understand and recognize less than we can together so a meeting with the other sex is a chance for us to realize our potential as man and woman. For this reason, I propose to exchange the notion “equal right” for “co-rights”. It does not bring a category of identity but gives the criterion of reciprocity. In the Church the “co-rights” concept is more difficult to realize in practice than the demands of feminist theology. It requires from men not only the modification of their positions but the need of awareness that they do it for themselves and not only for women. Furthermore it demands from women courage and increasing levels of expertise. However, the starting point for both genders is humility.
    Źródło:
    Theological Research. A Journal of Systematic Theology; 2017, 5
    2300-3588
    Pojawia się w:
    Theological Research. A Journal of Systematic Theology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rhetoric in the Service of the Gospel in “Inesperto nellarte di parlare” (2 Cor 11,6) by A. M. Gieniusz, CR
    Autorzy:
    Kowalski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1051034.pdf
    Data publikacji:
    2019-01-04
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    rhetoric
    theology
    Pauline letters
    new life
    work
    religious experience
    justification
    New Perspective on Paul
    Opis:
    The article reviews the book by Andrzej M. Gieniusz, CR, “Inesperto nell'arte di parlare”? (2 Cor 11, 6). Retorica al servizio del Vangelo (Percorsi culturali 25; Roma: Urbaniana University Press 2018). The author begins by discussing the publication in detail, and then proceeds to the specific issues related to it. These include Rom 7:1-6 read as transitio, Rom 8:12 as the test case of orality and literacy in Paul, the category of “religious experience” in Paul, the apocalyptic background of Paul’s attitude toward work, and the role of 1 Cor 15:8 in constructing the apostle’s ethos. The main characteristic of the book by Prof. Gieniusz is a creative combination of rhetoric and theology, discussed in the last part of the article. The book shows how to do theology focused on the newness of the Christian life, the primacy of grace and the uniqueness of Christ’s way (solus Christus).
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2019, 9, 1; 191-212
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Papieża Benedykta XVI teologia piękna a nowa ewangelizacja
    Pope Benedict XVI’s Theology of Beauty and the New Evangelization
    Autorzy:
    Ramage, Matthew J.
    Baron, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040405.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Joseph Ratzinger
    beauty
    false beauty
    theology of beauty
    new evangelization
    liturgy
    Opis:
    Niniejszy tekst jest tłumaczeniem artykułu autorstwa dr. Matthewa J. Ramage’a, który analizuje refleksję Josepha Ratzingera/Benedykta XVI na temat Teologii Piękna oraz jej znaczenia dla dzieła Nowej Ewangelizacji. Autor artykułu odczytuje dorobek Ratzingera, koncentrując się na fragmentach dotyczących definicji i znaczenia piękna, ukazując tym samym rozwój jego myśli teologicznej. Wydaje się to ważne, z racji zapoznania albo złego rozumienia prawdziwego znaczenia piękna we współczesnym świecie, co wiąże się z różnymi jego wypaczeniami i nadużyciami. Konieczne jest ujawnianie prawdziwej natury oraz siły piękna, i jest to istotne zadanie dla wszystkich, którzy w pięknie rozpoznają ważny element chrześcijańskiej tożsamości i świadectwa. Dr Ramage przypomina, że zgodnie z myślą Ratzingera autentyczne piękno ma moc wyzwalania i zwracania ludzkiej duszy ku Prawdzie. Jest także uniwersalnym językiem, zrozumiałym dla każdego człowieka. Ta umiejętność, komunikowania i zrozumienia języka piękna nie przychodzi jednak automatycznie, istnieje głęboka potrzeba edukowania w kierunku zrozumienia piękna. Jest to jedno z zadań wspólnoty Kościoła. Idąc śladem Ratzingera, autor wskazuje, że ostateczne spotkanie z Pięknem ma miejsce w osobie Jezusa Chrystusa. Kościół, będąc Jego Mistycznym Ciałem, jest przestrzenią doświadczania Piękna dla współczesnego człowieka. Liturgia Kościoła jest swoistym językiem komunikacji piękna Chrystusa wobec świata – i jako taka angażuje wszystkich wierzących w dzieło głoszenia orędzia Ewangelii. Jedna z tez teologii piękna Ratzingera głosi, że prawdziwe piękno, w odróżnieniu od fałszywego, zawsze pobudza do odpowiedzi, porywając człowieka ku górze, przełamując ciasne i egoistyczne horyzonty – i takie jest także pragnienie wszystkich, którzy podążają ścieżką piękna na drodze ewangelizacji.
    Hereby text is a translation of an article by Ph. D. Matthew J. Ramage, covering Joseph Ratzinger’s/Pope Benedict XVIth approach towards Theology of Beauty and it’s consequences for the New Evangelization efforts. The Author reads Ratzinger’s work on the meaning of beauty and shows the development of his theological thought. The true meaning of beauty nowadays seems to be forgotten or misunderstood and beauty itself is misused. The urge to reveal the true nature and power of beauty is an important task for all those wanting to make it an important part of christian witness and identity. The Author reminds, that the true beauty has the power to convert human soul and turn it towards Truth. It is also a truly universal language, that everyone can understand. But it does not come automatiucally, there is a deep need of education in understanding the beauty, and this is another task for the community of Church. Following the path of Ratzinger, the Author point, that the ultimate encounter with the beauty takes places, when we meet Jesus Christ. And Church, being His Body, is a space of experiencing the beauty of Christ for contemporary world. Liturgy of the Church is the ultimate language of communicating Christ’s beauty to the world, becoming a universal mission for all believers. One of Ratzinger’s thesis claims, that true beauty, in contrary to the false one, always evokes an answer – and that is the desired reaction for those following the path of beauty as the way of evangelization.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 12; 175-189
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obrona chrześcijaństwa dzisiaj: kierunki i metody współczesnej apologetyki
    Autorzy:
    Artemiuk, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2007461.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    apologia
    nowa apologia
    apologetyka
    teologia fundamentalna
    apology
    new apology
    apologetics
    fundamental theology
    Opis:
    In the article, the author analyzes the contemporary defense of Christianity and the civilization founded on it. It defines basic concepts such as apology and apologetics, shows their originality and transitivity, also points to the most important trends/trends of contemporary apology/apologetics and methods used by apologists.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2021, 34, 2; 7-24
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    In Search of the Key to the Theology of Paul the Apostle
    Autorzy:
    Rakocy, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037199.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-29
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Paul’s theology (the key)
    participation (in Christ)
    new creation (in Christ)
    Opis:
    The Author of the paper looks for a key to the theological thought of the Apostle Paul. The fact that it lacks a clear definition results in authors radically differing in their perception, for instance, regarding the relationship between the Old and the New Testament, and as a result, whether or not the Old Testament has a decisive influence on the Pauline thought, continuing along this line: whether the Apostle in his view always remained a Jew, or whether he distanced himself from Judaism. The fact that we do not have a category clearly defining the relationship between the Old and New Testament salvific reality results in an abundance of contradictory opinions. That is also transferred to other areas of the Pauline theology. The interpretation of Paul’s theology tends to be determined by preconceptions, built upon various ways of understanding the significance of the Old Testament, or various relationship to Judaism and its thought. The author of the paper indicates a concept, treated as marginal by scholars, of a new creation in Christ as the key to understanding the Pauline thought. It lays in the background of all themes treated by Paul and connects them into a single, coherent entity.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2020, 90, 5; 443-462
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prospettiva cristocentrica della creazione nel Nuovo Testamento
    The Christocentric Perspective of Creation in the New Testament
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19944792.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    Jezus Chrystus
    Nowy Testament
    teologia stworzenia
    Jesus Christ
    New Testament
    theology of creation
    Opis:
    Nauczanie Nowego Testamentu w zakresie teologii stworzenia koncentruje się na wydarzeniu Jezusa Chrystusa. Pisma Nowego Testamentu ukazują „Boga, który ożywia umarłych i powołuje do istnienia to, czego jeszcze nie ma” (Rz 4,17). Przesłanie Nowego Testamentu przedstawia zbawcze działanie Boga w Jezusie Chrystusie, także w kontekście teologii stworzenia. Wzajemna korelacja stworzenia i historii zbawienia jest niezbędna dla zrozumienia przesłania teologii stworzenia, które w rzeczywistości osadza się na zapowiedzi odkupienia dokonanego przez Jezusa Chrystusa. Innymi słowy, refleksja nad stworzeniem wypływa z refleksji nad zbawieniem, które jest nierozerwalnie związane z wydarzeniem Chrystusa. Uznanie Chrystusa za jedyny „początek i koniec” wszystkich rzeczy, kieruje nasze spojrzenie w kierunku obietnicy odkupienia stworzenia od wszelkich przejawów zła, które dotyka je obecnie. Jest jednocześnie zaproszeniem do odrzucenia wszelkiego dualizmu. Nie można zatem „odrywać” od siebie porządku „natury” oraz „łaski i prawdy”, z drugiej zaś strony, nie oznacza to wszystko prostej identyfikacji tych dwóch porządków.
    New Testament teaching on the theology of creation underlines the event of Jesus Christ. The New Testament Scriptures describe "God who gives life to the dead and calls into being things that were not" (Rom 4:17). The New Testament message presents God's saving action in Jesus Christ, also in the context of the theology of creation. The inter-correlation of creation and salvation history is essential to understanding the message of creation theology, which is actually based on the announcement of the redemption accomplished by Jesus Christ. In other words, reflection on creation flows from reflection on salvation, which is inseparable from the Christ event. Recognizing Christ as the only "beginning and end" of all things directs our gaze toward the promise to redeem creation from all dimensions of evil that affects it today. It is at the same time an invitation to reject all duality. Therefore, one cannot "separate" the order of "nature" and "grace and truth" from each other, however, this does not mean a simple identification of these two orders.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 159-176
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologicznofundamentalne znaczenie najstarszych nowotestamentalnych formuł wiary w Zmartwychwstanie
    The Fundamental-Theological Reliability of the New Testament Faith Formulas in Jesus Resurrection
    Autorzy:
    Borto, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040454.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Nowy Testament
    teologia fundamentalna
    formuła wiary
    zmartwychwstanie
    New Testament
    fundamental theology
    faith formula
    resurrection
    Opis:
    Wiara w zmartwychwstanie Jezusa na kartach Nowego Testamentu została wyrażona na wiele różnych sposobów. Pośród nich duże znaczenie mają tzw. formuły wiary, w których prawda o zmartwychwstaniu Chrystusa jest przekazywana jako część chrześcijańskiego wyznania wiary. Autor artykułu podjął się analizy i porównania trzech typów formuł wiary: jednoczłonowej oraz dwóch dwuczłonowych w formie bardziej rozwiniętej (1Kor 15,3-5 i Rz 1,3-4) w perspektywie teologicznofundamentalnej, a więc poszukując wniosków dotyczących wiarygodnościowego wymiaru tych formuł oraz ich roli w przekazie wiary. Przeprowadzona analiza pozwoliła na wskazanie szeregu interesujących danych. Ukazała, że bardzo szybko przekaz wyznania wiary w zmartwychwstanie Jezusa przyjął określoną formę, w której istotna prawda była wyrażana w sposób niezmienny i niezależny, jako swego rodzaju „kanon”. Z drugiej strony powyższa analiza pozwoliła stwierdzić, że już bardzo wcześnie ten przekaz wiary w zmartwychwstanie Chrystusa łączył się z pogłębioną refleksją teologiczną interpretującą w świetle zmartwychwstania poprzedzające je wydarzenia. Wreszcie można też powiedzieć, iż omawiane formuły wiary są świadectwem tego, że dla uczniów Jezusa wiara w Jego zmartwychwstanie stała się „nowym początkiem” w odkryciu Jego tożsamości.
    Faith in Jesus' resurrection is expressed in multiple ways in New Testament. Among them, of special meaning are the so-called faith formulas, in which the truth on the resurrection is passed on as a part of the Christian creed. The author of the present article took on the study and comparison of the faith formulas of three different kinds: one simple monopartite and two more elaborated bi-partite formulas, 1 Cor 15,3-5 and Rom 1,3-4. He pursued his research in the fundamental-theological perspective, searching for the conclusions regarding the reliability of the formulas and their role in the faith transmission. The analysis made by the author demonstrated that faith in the resurrection very quickly took a specific form in which the truth was expressed in unchangeable and independent manner, a sui generis canon. Additionally, the study allows to claim that already at the very early stage the transmission of faith in Christ's resurrection is connected with a deep theological reflection that interprets the preceding events in light of the resurrection. Ultimately, one can state that the analyzed formulas witness to the fact that for Jesus' disciples faith in the resurrection became “the new beginning” in the process of discovering His identity.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 9; 55-76
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chrystocentryzm personalistyczny
    Personalistic Christocentrism
    Autorzy:
    Derdziuk, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339125.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    teologia moralna
    chrystocentryzm
    personalizm
    powołanie
    Nowe Przymierze
    moral theology
    christocenstrism
    personalism
    vocation
    the New Covenant
    Opis:
    Christocentrism is now one of the most widespread ideas in moral theology, allowing acoherent definition of the issues of moral life. The personalistic character of Christocentrism indicates the necessity of defining Christian morality in the perspective of the first person, owing to which a Christian not so much is directed by some outer law written down outside him, as searches for the true good, according to the principle of being open to the truth that is written in his conscience. A bond with Christ may be formed on the plane of motivation that results from undertaking the task of following, from the ontic rootedness as a new creature and on the basis of identification of one's aim with the aspiration that is in Christ. The „Christo-form” of human life gives a man a new identity and opens him to participation in the Trinitarian life. The biblical ideas that define the personalistic dimension of Christocentrism most fully, are the idea of vocation and the idea of the New Covenant, which have been given a significant place in Polish moral theology. Pointing to a dynamic and responsorial character of Christian morality these ideas allow an integral definition of the phenomenon of aspiration to perfection in love that is at the same time a fullness of personal life.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Moralnej; 2009, 1; 41-54
    2081-1810
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Moralnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza koła krakowskiego
    The genesis of the Cracow circle
    Autorzy:
    Tkaczyk, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/430890.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Cracow circle
    Lvov-Warsaw School
    methodology of theology
    new scholasticism
    koło krakowskie
    szkoła lwowsko-warszawska
    metodologia teologii
    neoscholastyka
    Opis:
    This paper is devoted to exploring the cultural background of the manifesto of the Cracow Circle, a philosophical group consisting of Józef Maria Bocheński, O.P., Jan Franciszek Drewnowski, Rev. Jan Salamucha and Bolesław Sobociński. The group was mentored by Jan Łukasiewicz and Rev. Konstanty Michalski. The manifesto of the Cracow Circle aimed to apply the programme of the Lvov-Warsaw School to Catholic theology and philosophy. Within the school, special emphasis was placed on Łukasiewicz’s version of the programme. The amendments to be carried out concerned: (a) refurbishing philosophical language to meet all the conditions of proper scientific discourse, (b) incorporating mathematical logic, (c) upgrading semiotics and methodology, and (d) using formal methods in philosophy. Four groups of circumstances are analysed as the milieu of the Cracow Circle at the beginning of the 20th century and in direct relation to the influential activities of its four founders: (a) esprit de l’époque, (b) state of philosophy, (c) state of logic, and (d) state of theology.
    Artykuł poświęcony jest charakterystyce kulturowego tła manifestu koła krakowskiego i jego zespołu, który stanowili: Józef Maria Bocheński OP, Jan Franciszek Drewnowski, ks. Jan Salamucha oraz Bolesław Sobociński, i który był wspierany przez Jana Łukasiewicza i ks. Konstantego Michalskiego. Manifestem koła była aplikacja programu szkoły lwowsko-warszawskiej do katolickiej teologii i filozofii. W tym przedsięwzięciu szczególną rolę odegrała Łukasiewicza wersja programu. Do zastosowanych środków należały: (a) odnowienie języka tak, aby spełniał on wszystkie warunki właściwego dyskursu naukowego, (b) recepcja logiki matematycznej, (c) uwspółcześnienie semiotyki i metodologii oraz (d) wykorzystanie metod formalnych. Analizowane są cztery grupy okoliczności będące środowiskiem koła krakowskiego: (a) esprit de l’époque, (b) sytuacja w filozofii, (c) sytuacja w logice i (d) sytuacja w teologii – na początku XX wieku – w bezpośrednim związku z decydującymi działaniami czterech założycieli koła.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2019, 55, 2; 9-39
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The "explosion" of St John Paul IIs Theology of the Body in the Catholic Church in America and its global implications for the New Evangelisation
    “Eksplozja” Teologii Ciała wg. Św. Jana Pawła II, w Kościele Katolickim Ameryki, i jej światowe implikacje do celów Nowej Ewangelizacji
    Autorzy:
    Szczecina, Ludmila Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1070417.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
    Tematy:
    Theology of the Body
    Anthropology
    Christianity
    New Evangelisation
    Sexual Revolution
    Teologia ciała
    Antropologia
    Chrześcijaństwo
    Nowa Ewangelizacja
    Rewolucja Seksualna
    Opis:
    W 1999 r. George Weigel przepowiedział w słynnej biografii św. Jana Pawła II - Świadek nadziei - który był niesamowicie proroczy. Komentując teologię ciała Jana Pawła - która jest najbardziej płodnym chrześcijańskim nauczaniem antropologicznym papieża o seksualności i moralności oraz „biblijnym badaniu tego, co to znaczy być mężczyzną i kobietą”, wygłoszonym przez 130 słuchaczy w środę przez papieża - George Weigel stwierdził, że: „Te katechetyczne adresy stanowią rodzaj teologicznej bomby zegarowej, która wybuchnie, z dramatycznymi konsekwencjami być może w XXI wieku”. (Weigel, 2005, p. 343) Moj artykuł ogniskuje się na konkretnej grupie mówców katolickich w Ameryce (Christopher West, Jason i Crystalina Evert, Brian Butler itp.), którzy potraktowali to nauczanie bardzo poważnie i którzy pomagają nauczaniu „rozpalić się” i rozprzestrzeniać jak pożar. Tworzy się nauczanie, które jest nazywane przez lidera tego ruchu Christophera Westa „kontrrewolucją seksualną”, która zmienia życie na całym świecie”. (West, 2016, np.) Moim celem jest przeanalizowanie tego zjawiska, aby osoby zaangażowane w Nową Ewangelizację w innych częściach świata mogły nauczyć się, jak wdrażać Teologię Ciała, a także mogły odnieść korzyści ze zmieniających życie pomysłów JP II.
    Źródło:
    Language. Culture. Politics. International Journal; 2020, 1; 195-210
    2450-3576
    2719-3217
    Pojawia się w:
    Language. Culture. Politics. International Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Media Education and the New Evangelization. Part One: Media Components and Challenges
    Autorzy:
    Chmielewski, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044008.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Edukacja medialna
    nowa ewangelizacja
    internet
    media społecznościowe
    teologia mediów
    media education
    new evangelization
    social media
    theology of media
    Opis:
    This article represents the first instalment of a two-part study on the relationship between media education and the new evangelization. The author puts forward a claim that pursuing the new evangelization in the Church demands the media education of the evangelizers and their cooperation with leaders in media education. Proving this thesis advances via three stages: (1) Outlining selected components of the media context of the new evangelization, in light of selected theses from the Church Magisterium; (2) Discussing selected challenges for both media education and the new evangelization; and (3) Presenting selected postulates and educational proposals for media literacy formation and the new evangelization. This last part outlines five media components of the new evangelization, along with three main challenges for both media and the new evangelization, stemming from their interrelationship. The main research methods used in this article are: the Magisterial method, sub ratione Dei, and comparative synthesis.
    Jednym z ważnych wyzwań dla Kościoła jest nowa ewangelizacja w kontekście medialnym. Autor artykułu stawia tezę, iż do prowadzenia nowej ewangelizacji w Kościele konieczna jest edukacja medialna i cyfrowa. Dowodzenie tej tezy odbywa się na w trzech etapach: 1. Ukazanie związków edukacji medialnej z naukami teologicznymi; 2. Ukazanie wybranych komponentów medialnego kontekstu nowej ewangelizacji w świetle wybranych wypowiedzi Magisterium Kościoła; 3. Prezentacja wybranych wyzwań zarówno dla edukacji medialnej i nowej ewangelizacji. Autor postuluje pilną konieczność dalszej refleksji naukowej nad edukacją medialną w obszarze teologii pastoralnej oraz formacji medialnej w duszpasterstwie ukierunkowanym ewangelizacyjnie. Metody wiodące zastosowane w przygotowaniu niniejszego artykułu to krytyczna analiza zawartości oraz metoda syntezy.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2020, 37, 2; 407-425
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewiger Bund (Gen 17) oder neuer Bund (Jer 31,31–34)? Überlegungen zu einem Grundproblem der Theologie des Alten Testaments im Horizont gesamtbiblischer Theologie
    Everlasting Covenant (Gen 17) or New Covenant (Jer 31,31-34)? Considerations to a Basic Problem of the Old Testament Theology in the Framework of the Biblical Theology
    Autorzy:
    Graupner, Axel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/494324.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
    Tematy:
    Theologie des Alten Testaments
    Gesamtbiblische Theologie
    Ewiger Bund
    Neuer Bund
    Erwählung
    Heilsgeschichtliche Überlieferung
    Prophetie
    Rechtfertigung
    Die historische Tradition Israels
    Everlasting Covenant
    New Covenant
    Election
    Justification
    The historical tradition of Israel
    Prophecy
    Theology of the Old Testament
    Theology of the whole Bible (Old and New Testament)
    Opis:
    One if not the main fundamental problem of a Theology of the Old Testament is the coexistence of the historical tradition of Israel, represented by the Pentateuch, and the pre-exilic prophets within the canon because of the prophet’s abrogation of the “Heilsgeschichte” (I). How complex the interaction between the Pentateuch and the prophetic literature in their long lasting history may ever have been, the coexistence of a text like Gen 17 and Jer 31:31-34 points out the problem: is the covenant everlasting or broken, the covenant Israel’s every time presence or its future? (II) The Old Testament for itself gives no answer to this question. So far the Old Testament points beyond itself – in the author’s opinion to Paul’s concept of the dikaiosu,nh tou/ qeou/. This concept combines the proclamation of the fulfillment of the promise of the New Covenant for all people with the confirmation of Israel’s everlasting election (III). Both, the fulfillment of the promise Jer 31:31-34 and Israel’s final salvation, are standing under eschatological reservation. In this perspective the Old Testament is not only fundament of the New Testament, but in New Testament’s hope still alive. (IV)
    Źródło:
    Rocznik Teologiczny; 2015, 57, 4; 473-490
    0239-2550
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyzwania etyczne „teologii dobrobytu” w świetle nauczania papieża Franciszka
    Ethical challenges of the “prosperity theology” in the light of the teaching of the Pope Francis
    Autorzy:
    Kućko, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040914.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    “prosperity theology”
    “prosperity Gospel”
    pentecotalization
    Francis
    new Reformation
    neognosticism
    neopelagianism
    „teologia dobrobytu”
    „Ewangelia dobrobytu”
    pentekostalizacja
    Franciszek
    nowa Reformacja
    neognostycym
    neopelagianizm
    Opis:
    Jednym z ważniejszych wyznań pontyfikatu Franciszka wydaje się być konfrontacja z rosnącym w siły w całym świecie ruchem pentekostalnym. Jednym z objawów jego działalności jest „teologia dobrobytu”, nazywna także „Ewangelią dobrobytu”, według której gwarancją zdrowia i bogactwa na ziemi jest wyznawanie wiary w Boga i modlitwa do Niego. Celem artykułu jest wyjaśnienie istoty tego zjawiska, z uwzględnieniem aspektów historycznych i geograficznych oraz pokazanie, w jaki sposób ten temat w swoim nauczaniu podejmuje papież Franciszek. W ostatniej części tekstu zostają nakreślone najważniejsze wyzwania etyczne, wynikające z szerzenia się tej „fałszywej Ewangelii”.
    One of the most important challenges of the pontificate of Francis seems to be the confrontation with the pentecostal movement that is growing in strength in the world. One of the signs of his activity is "theology of prosperity", also called " prosperity Gospel", according to which the guarantee of health and wealth on earth is the confession of faith in God and prayer to Him. The purpose of the article is to explain the essence of this phenomenon, taking into account historical and geographical aspects, and to show how this topic is addressed in his teaching by Pope Francis. The last part of the text outlines the most important ethical challenges arising from the spread of this "false Gospel".
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2020, 15; 59-77
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowy ateizm
    New Atheism
    Der neue Atheismus
    Новый атеизм
    Autorzy:
    Kucharczyk, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/494500.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
    Tematy:
    new atheism
    third culture
    Richard Dawkins
    critics of religion
    metaphysics
    Christian theology
    nowy ateizm
    trzecia kultura
    krytyka religii
    metafizyka
    teologia chrześcijańska
    Opis:
    The paper presents the sources and the basic features of the new atheism, at the background of claims and methodology of older atheism, scientific concepts in the fields of biology, psychology and physics, by which it is inspired at the forum of culture. It is argued that the power of new atheism is based on the empirical sciences from which directly - without employment of the humanities and religious studies, theology and philosophy - draws metaphysical, philosophical and axiological conclusions. So it becomes part of the movement called by John Brockmann a third culture. New atheism takes different forms at the same time, in addition to the perspectives of its foremost representatives – sarcastically called “the four horsemen of the Apocalypse”: Richard Dawkins, Dan Dennett, Sam Harris and Chrstopher Hitchens, it includes works of philosophers, academics, and even journalists or idols of pop culture. In this way, it becomes an important element of the mental and spiritual life.
    Artykuł dokonuje analizy źródeł i podstawowych właściwości nowego ateizmu odnosząc go tak do twierdzeń i metodologii ateizmu dawniejszego, koncepcji naukowych z zakresu biologii, psychologii czy fizyki, którymi się inspiruje, jak do sposobu funkcjonowania w kulturze. Stawia tezę, że jego moc polega na oparciu się na naukach empirycznych, z których bezpośrednio – z pominięciem nauk humanistycznych jak religioznawstwo, teologia czy filozofia – wyprowadza wnioski metafizyczne, światopoglądowe i aksjologiczne. Tak staje się częścią ruchu, który John Brockmann określa mianem trzeciej kultury. Nowy ateizm przybiera przy tym różne formy, oprócz ateizmu tzw. „czterech jeźdźców apokalipsy” Richarda Dawkinsa, Dana Dennetta, Sama Harrisa i Christophera Hitchensa, obejmuje twórczość filozofów, naukowców a nawet publicystów i przedstawicieli kultury popularnej. W ten sposób staje się znaczącym elementem życia umysłowego i duchowego.
    Źródło:
    Rocznik Teologiczny; 2013, 55, 1-2; 119-253
    0239-2550
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die Bibel als Begründungsanfang der evangelischen Theologie Eine systematisch-theologische Erinnerung an den Breslauer und Greifswalder Neutestamentler Ernst Lohmeyer
    Starting Protestant Theology With the Bible. A Systematic-Theological Tribute to Ernst Lohmeyer
    Biblia jako wspólna podstawa teologii ewangelickiej. Przemyślenia dotyczące dzieła wrocławskiego i gryfickiego nowotestamentowa Ensta Lohmeyera
    Autorzy:
    Theißen, Henning
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/425576.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
    Tematy:
    Wiara
    Ernst Lohmenyer
    egzegeza
    Listy apostoła Pawła
    Ernst Lohmeyer (1890-1946)
    New Testament exegesis
    trinitarian doctrine
    historical method
    Dialectical Theology
    unpublished correspondence
    Opis:
    The life and work of New Testament scholar Ernst Lohmeyer (1890-1946) of Breslau (1921-1935) and Greifswald (1935-1946) deserves reconsideration not only due to his innovative contributions to early Jewish and Judaeo-Christian apocalypticism, but also because his entire theology mirrors a renewed understanding of the relationship between Christianity and Judaism. Building on Andreas Köhn's research on Lohmeyer's biography, particularly his unpublished correspondence with his publisher Gustav Ruprecht, the present essay focuses on Lohmeyer's understanding of revelation. Influenced by Franz Rosenzweig's philosophy of religion and Richard Hönigswald's Neo-Kantian epistemology, Lohmeyer develops a comparative concept of revelation that links biblical sources to Christian doctrine and thus steers a middle path between historical analysis (e.g., A. Jülicher) and dogmatic application of biblical texts (e.g., K. Barth). Inspired by this concept, it is argued in the first half (I) of the essay that the Bible serves as a starting-point for the dogmatic discourse by determining the questions theological doctrine is supposed to answer. This leads to the five theses of the second section (II) of the essay: Thesis #1: Instead of teaching a particular trinitarian doctrine, the Bible ra-ther asks the question what the relationship between Jesus and God was like. Thesis #2: The doctrine of the triune God is not an unbiblical invention by the the church, but answers questions which the Bible raises inevitably (cf. I Cor 12:3). Thesis #3: While the New Testament and the mainline trinitarian doctrines agree about the relationship between Jesus and God, their ideas about the canonical status of Scripture disagree. Thesis #4: The writers of the New Testament presuppose that in Jesus God offers unconditional salvation for mankind. The ecclesial traditions behind the trinitarian doctrine share this belief, but try to argue for it rationally. Thesis #5: There are different ways of reading the Bible within the Christian communnity. Besides its liturgical use as a source for what is said and done in worship, the Bible can also function as a starting-point for arguing dogmatically for the truth of the Christian belief by determining the questions this belief has to cope with.
    Artykuł omawia zagadnienie wiary jako centralnego motywu teologii ewangelickiej w kontekście twórczości teologicznej wrocławskiego i gryfickiego nowotestamentowa Ensta Lohmeyera (1890-1946). Na początku ukazano osobę i dzieło Lohmeyera, ukazując go jako wybitnego znawcę Nowego Testamentu, autora wielu komentarzy egzegetycznych do pism Nowego Testamentu, a zwłaszcza listów apostoła Pawła. Druga część omawia dziedzictwo teologiczne Lohmeyera, akcentując znaczenie pojęcia wiary dla całej teologii ewangelickiej. Lohmeyer w swych publikacjach egzegetycznych, wskazywał między innymi na fakt, że wiara trynitarna ma oparcie w Biblii. Główne motywy teologii wrocławskiego biblisty zestawiono w 5 tezach: 1. Biblia nie zawiera nauki trynitranej, lecz pozostawia otwarta kwestię relacji pomiędzy Jezusem a Bogiem. 2. Nauka trynitarna nie jest pozabiblijnym wynalazkiem Kościoła. 3. Pomiędzy Nowym Testamentem a nauka trynitarną zachodzi zjawisko rzeczowej kontynuacji. 4. W Nowym Testamencie, relacja pomiędzy Jezusem a Bogiem jest podstawą czynu zbawczego, podczas gdy nauka trynitarna jest wynikiem logicznego następstwa i argumentacji o charakterze teologicznym. 5. Różne formy użycia Biblii, także w liturgii, prowadzą do stwierdzenia, że Biblia stanowi podstawę wszelkiej wiary chrześcijańskiej.
    Źródło:
    Gdański Rocznik Ewangelicki; 2014, 8; 265-279
    1898-1127
    Pojawia się w:
    Gdański Rocznik Ewangelicki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krytyczna ocena z perspektywy katolicko-feministycznej
    Autorzy:
    Maliszewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369127.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-10
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    antropologia teologiczna
    różnica płciowa
    teologia feministyczna
    nowy feminizm
    Jan Paweł II
    theological anthropology
    sex differences
    feminist theology
    new feminism
    John Paul II
    Opis:
    Dość oczywiste wydaje się stwierdzenie, że tzw. nowy feminizm, kojarzony jednoznacznie z nauczaniem Jana Pawła II, nie jest szczególnie entuzjastycznie przyjmowany przez autorki feministyczne, które można by zaliczyć do głównego nurtu feminizmu. Niniejszy artykuł wychodzi od przykładów krytyki nowego feminizmu podejmowanej przez dwie znakomite teolożki feministyczne – Elżbietę Adamiak oraz Elizabeth Johnson – w celu oceny zasadności podnoszonych przez nie zarzutów, zarówno przez pryzmat postulatów feministycznych, jak i tradycji oraz nauczania Kościoła katolickiego. Tekst stara się również ukazać najgłębsze przyczyny niezgody między nowym feminizmem a feminizmem głównego nurtu. Widzi je przedewszystkim w zbyt łatwym przyjęciu przez autorki głównego nurtu pooświeceniowej idei wolności jako całkowitej autonomii i – wynikającym z tego – niedocenianiem tradycyjnych wartości kobiecych, takich jak: zależność, słabość, receptywność, wrażliwość. W artykule ukazane są jednak także punkty wspólne między nauczaniem papieskim dotyczącym kobiet i różnicy płciowej, a poglądami autorek feministycznych. Tekst wskazuje wreszcie pewne punkty wyjścia do dalszej refleksji nad kluczowymi pytaniami feminizmu: Kim jest kobieta i co oznacza jej wyzwolenie? Czy możliwe jest przebudowaniem systemu wartości w taki sposób, aby stereotypowe wartości kobiece zostały w nim zauważone, a nawet wysoko postawione? Stawiarównież pytanie o to, czy nowe podejście do różnicy płciowej ma szanse przyczynić się do zbudowania zdrowszej antropologii antropologicznej, która widzi człowieka nie tylko w jego wielkości i sile, ale także słabości, kruchości i zależności.
    It seems quite obvious that the so-called new feminism, clearly associated with the teaching of John Paul II, is not particularly enthusiastically received by the feminist authors of the mainstream feminism. The article begins with examples of criticism of the new feminism undertaken by two outstanding feminist theologians, Elżbieta Adamiak and Elizabeth Johnson, in order to assess the legitimacy of the allegations they make, both from the perspective of feminist postulates as well as the tradition and teaching of the Catholic Church. The text also tries to show the deepest reasons for the discord between the new feminism and the mainstream feminism. It sees them, above all, in free adopting of the post-enlightenment idea of freedom as total autonomy by the mainstream authors and the resulting undervaluation of traditional female values such as dependence, weakness, receptivity and sensitivity. However, the article also shows common points between the papal teaching on women and gender differences, and the views of the feminist authors. Finally, the text indicates some starting points for further reflection on the key questions of feminism: who is in such a way that stereotypical feminine values are noticed and highly valued? It also raises the question of whether the new approach to gender difference has a chance to contribute to building a healthier anthropology that sees humans not only in their greatness and strength, but also in weakness, fragility and dependence?
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2020, 31, 1; 71-97
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pytanie o klucz do teologii apostoła Pawła
    Looking for a Key to the Paul’s Apostle Theology
    Autorzy:
    Rakocy, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035712.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Teologia Pawła (klucz do niej)
    partycypacja
    nowe stworzenie w Chrystusie
    Paul’s theology (key to it)
    participation (in Christ)
    new creation (in Christ)
    Opis:
    The author of the paper looks for a key to Pauline theology. Scholarsdiffers considerably in this subject that results in sometimes extremelyopposed views on the degree the old and new covenants are related to eachother as well, as on to the degree Paul himself was linked to Judaism afterhis conversion. So far answers given by scholars focus on main themes ofPaul’s Epistles (eschatology, soteriology and so on) or emerge from previouspresumptions on Judaism, but not mainly from the Epistles themselves.The present article points at the concept of the new creation in Christwhich is the background of all themes treated by Paul and links them inone coherent entity.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2016, 86, 1; 41-60
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Theologization of Greek Terms and Concepts in the Septuagint and New Testament
    Teologizacja terminów i pojęć greckich w Septuagincie i Nowym Testamencie
    Autorzy:
    Mickiewicz, Franciszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621015.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Septuaginta
    teologia Starego i Nowego Testamentu
    biblijny język grecki
    kultura hellenistyczna
    Septuagint
    Theology of the Old and New Testaments
    Biblical Greek
    Hellenistic culture
    Opis:
    Hellenistic literature, having great achievements in the fields of philosophy, drama, and poetry, did not know the theological concepts and issues which underlie the texts contained in the Hebrew Bible. So when the creators of the Septuagint, and then also the authors of the New Testament, used the Greek language to convey God’s inspired truths to the world, they were forced to give secular terms a new theological meaning, frequently choosing neutral words for this purpose, not burdened with negative associations. With their translation work, they built a kind of bridge between Hellenic and Jewish cultures. On the one hand, the Septuagint allowed Jews reading the Bible in Greek to remain connected not only with the religious heritage of their fathers, but also with the cultural values that were closely related to that language and its world. In turn, for the Greeks, who after some time began to appreciate this work and gained knowledge of its content, it opened vast horizons of new religious and spiritual values, which until then were completely alien to them. The work of the authors of the Septuagint was continued and developed by the authors of the New Testament, which added to their theological output many new religious and moral values arising from the teaching of Jesus Christ. That way they contributed considerably to the development of the Koinē Greek and significantly transformed the spiritual life of the people speaking the language.
    Gdy twórcy Septuaginty tłumaczyli na język grecki nazwy lub pojęcia związane z ich moralnością i religią monoteistyczną, zaś autorzy nowotestamentowi przekazywali w języku greckim naukę zawartą w Ewangelii Jezusa, często musieli nadać świeckim terminom greckim nowe, teologiczne znaczenie, przeniesione ze świata biblijnego. W artykule tym są najpierw przedstawione główne przyczyny i skutki takiej teologizacji terminów i pojęć greckich w Septuagincie i Nowym Testamencie, a następnie – na pięciu wybranych przykładach – są ukazane sposoby i kierunki teologizacji terminów, które odgrywają ważną rolę w orędziu autorów Septuaginty i Nowego Testamentu.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 751-769
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozwój dyrektoriów katechetycznych po Soborze Watykańskim II (1971-1997-2020)
    The Development of Catechetical Directories after the Second Vatican Council (1971–1997–2020)
    Autorzy:
    Kiciński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1686008.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kościół katolicki
    katecheza
    teologia pastoralna
    edukacja religijna
    chrześcijańska edukacja
    nowe dyrektorium katechetyczne
    Catholic Church
    catechetics
    pastoral theology
    religious education
    Christian education
    new Directory for Catechesis
    Opis:
    Papież Franciszek zatwierdził 23 marca 2020 r. nowe Dyrektorium o Katechizacji, które opracowała Papieska Rada ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji. Pierwsze Directorium Catechisticum Generale z 1971 r. było odpowiedzią na wielkie wydarzenie eklezjalne, jakim był Sobór Watykański II i jego generalną reformę oraz odnowę. Również następne dokumenty katechetyczne – kontynuując główne przesłanie – odpowiadają na znaki czasu w szybko zmieniającym się świecie. Dla drugiego Dyrektorium Ogólnego o Katechizacji z 1997 r. odniesieniem były synody, które znaczeniu katechezy poświęcały dużo miejsca, a zwłaszcza adhortacja Jana Pawła II Catechesi tradendae (1979) i ukazanie się Katechizmu Kościoła Katolickiego (1992) miały decydującą rolę w nowym opracowaniu celów, treści i zagadnień metodologicznych. Trzecie Dyrektorium Katechetyczne z 2020 r. to dynamiczne rozwinięcie dwóch wcześniejszych tekstów, z którymi zachowuje ciągłość. Jest to również odczytanie współczesnych znaków czasu. Dyrektorium katechetyczne to normatywny dokument eklezjalny, który zawiera fundamentalne zasady teologiczno-pastoralne zaczerpnięte głównie z dokumentów Soboru Watykańskiego II, Katechizmu Kościoła Katolickiego i innych dokumentów Nauczycielskiego Urzędu Kościoła z zakresu katechezy oraz ogólne wytyczne dla Episkopatów w celu opracowania dyrektoriów katechetycznych krajowych, które uwzględniając konkretne warunki wskażą drogi posługi katechetycznej w Kościołach partykularnych. Ich rozwój po Soborze Watykańskim II oznacza przechodzenie do kolejnego etapu głoszenia Ewangelii we współczesnym świecie.
    On 23 March 2020, Pope Francis approved a new Directory for Catechesis, which was prepared by the Pontifical Council for Promoting the New Evangelization. The first Directorium Catechisticum Generale of 1971 responded to the great ecclesial event of the Second Vatican Council and its general reform and renewal. The subsequent catechetical documents also responded to the signs of the times in a rapidly changing world, continuing the main message. The Second General Directory for Catechesis of 1997 drew on synods, which emphasised the importance of catechesis, and especially the John Paul II’s Exhortation Catechesi tradendae (1979) and the publication of the Catechism of the Catholic Church (1992) had a decisive role in the new development of the objectives, contents and methodological issues. The third Directory for Catechesis of 2020 is a dynamic elaboration on the two previous texts maintaining continuity with them. It is also a reading of contemporary signs of the times. The Directory is a normative ecclesial document that contains fundamental theological-pastoral principles drawn mainly from the documents of the Second Vatican Council, the Catechism of the Catholic Church, and other documents of the Church’s Magisterium in the area of catechesis, as well as general guidelines for episcopates to develop national catechetical directories which, while taking into account specific conditions, will guide the path of catechetical ministry in particular Churches. Their development after the Second Vatican Council marks the transition to the next stage of the proclamation of the Gospel in the modern world.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 11; 5-27
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Radość chrześcijańska jako cnota eklezjalna. Na marginesie „Evangelii gaudium” papieża Franciszka
    Autorzy:
    Parzych-Blakiewicz, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041363.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Evangelii gaudium
    the theological virtues
    the cardinal virtues
    virtues of ecclesial
    The New Evangelization
    theology of poverty
    cnoty teologiczne
    cnoty kardynalne
    cnoty eklezjalne
    Nowa Ewangelizacja
    teologia ubóstwa
    Opis:
    W artykule jest przedstawiona interpretacja nauczania papieża Franciszka na temat „radości Ewangelii”. Analiza adhortacji „Evangelii gaudium” doprowadziła do stwierdzenia, że radość Ewangelii według Franciszka jest cnotą chrześcijańską. Tradycyjna teologia wyróżnia dwie kategorie cnót: teologiczne i kardynalne. Benedykt XVI wskazuje na nową grupę cnót: eklezjalnych. Podstawą radości według Franciszka jest przyjęcie Ewangelii i głoszenie jej. Źródłem jest osoba Jezusa Chrystusa. Przez zjednoczenie z Nim, osoba ludzka zostaje wyzwolona z wyobcowania, egoizmu i zniewoleń. Radość Ewangelii ujawnia się w dialogu, który jest wymianą darów między osobami. Odbywa się w spotkaniu, które daje możliwość poznania drugiej osoby, Boga i człowieka. Eklezjalny kontekst radości wyraża się w indywidualnym otwarciu na Chrystusa oraz otwarciu Kościoła wobec wszystkich ludzi. Radość chrześcijańska zdefiniowana w oparciu o koncepcję radości Ewangelii według Franciszka, kwalifikuje się do nowej kategorii cnót – eklezjalnych.
    The article is the interpretation of the teaching of Pope Francis on "the joy of the Gospel." Analysis Exhortation "Evangelia gaudium" led to the conclusion that the joy of the Gospel according to St. Francis is a Christian virtue. Traditional theology distinguishes two categories of virtues: theological and cardinal. Benedict XVI points to a new group of virtues: ecclesial. The basis for the joy according to Francis is the adoption and proclamation of the Gospel to her. The source is the person of Jesus Christ. Through union with Him, the human person is liberated from alienation, selfishness and slavery. The joy of the Gospel revealed in the dialogue, which is the exchange of gifts between individuals. It takes place in the meeting, which gives you the opportunity to learn another person, God and man. Ecclesial context of joy is presented in the private opening to Christ and the opening of the Church to all people. Joy Christian is defined based on the concept of joy of the Gospel according to Pope Francis, is eligible for a new category of virtues – ecclesial.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2013, 8; 95-106
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die Apokalyptik als „Mutter aller christlichen Theologie“ – die Apokalyptik im Alten und Neuen Testament
    Apocalypticism as the “Mother of Christianity” – Apocalypticism in the Old and New Testament
    Autorzy:
    Bayerle, Stefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/494506.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
    Tematy:
    Apocalypticism
    Biblical Theology of the Old and New Testament
    Book of Amos
    Testament of Abraham
    Eschatology
    Prophetic and Apocalyptic Concepts of Judgment
    Ernst Käsemann
    Apokalyptik
    Biblische Theologie
    Amosbuch
    Testament Abrahams
    Eschatologie
    Gerichtsvorstellungen
    Opis:
    Ancient Jewish Apocalypticism plays a major role within concepts of Biblical Theology. The way to consider apocalypticism within the debate on Biblical Theology requires an “open canon” that takes into account writings and data from outside the Old and New Testament. Both, apocalypticism and Biblical Theology, refer to a certain “structure,” inversion, that is closely related to the apocalyptic concept of “transcendence.” All in all, Käsemann’s famous sentence that “apocalypticism is the mother of all Christian theology” goes too far, but, nevertheless, reminds us on the importance of apocalypticism within the discussion on Biblical Theology.
    Źródło:
    Rocznik Teologiczny; 2015, 57, 4; 491-506
    0239-2550
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komunikowanie obrazem. Współczesna prasa katolicka w obliczu przemian technologicznych
    Visual communication. Contemporary catholic press in the face of technological change
    Autorzy:
    Pethe, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/592475.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
    Tematy:
    Fotografia prasowa
    Ikonosfera
    Komunikacja ikoniczno-werbalna
    Komunikacja wizualna
    Logosfera
    Nowe media
    Prasa religijna
    Środki masowego komunikowania
    Teologia wizualna
    Catholic press
    Iconic-verbal communication
    Iconosphere
    Logosphere
    Mass media
    New media
    Photography
    Visual communication
    Visual theology
    Opis:
    Nowoczesne narzędzia komunikowania implikują nowe – adekwatne do istoty zaistniałych przemian technologicznych – formy i sposoby wypowiedzi dziennikarskich. Dotyczy to także rynku mediów religijnych, w tym periodyków katolickich. Otóż aby skutecznie realizować zadania prasy katolickiej, trzeba uwzględniać fakt doskonale znany refleksji teologicznej, określany łacińskim zwrotem fides ex visu. Wyrażenie oznacza, że wiara rodzi się również z „patrzenia”. Wobec tego forma podawcza treści religijnych, aby była skuteczna, musi uwzględniać kondycję człowieka homo videns i dlatego musi mieć wzgląd na obraz, a konkretnie na możliwości, jakie oferuje komunikacja ikoniczno-werbalna. W artykule dokonano analizy reprezentatywnych form i funkcji wypowiedzi obrazowo-słownych, niosących przekaz sensów religijnych, które obecne są na łamach dwóch wiodących tygodników katolickich, mianowicie „Gościa Niedzielnego” oraz „Tygodnika Powszechnego”.
    In the age of modern communication tools, in order to successfully carryout the tasks of the Catholic press, one must take into account the fact of well-known theological reflection as fides ex visu. The journalistic form of the transmission of religious content must also take into account the coherent conditions of human reception. Theoretical background creates visual theology. The article explores the specific visual expressions of religious expression that have been published in leading Catholic journals such as “Gość Niedzielny” and “Tygodnik Powszechny”. The author wonders how the impact on the recipient and how the media content is presented, and how it is being intensified through verbal-visual or visual-verbal communication.
    Źródło:
    Studia Ekonomiczne; 2017, 317; 27-41
    2083-8611
    Pojawia się w:
    Studia Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Famiglia e Nuova Evangelizzazione
    The family and new evangelization
    Rodzina i nowa ewangelizacja
    Autorzy:
    Melina, Livio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047637.pdf
    Data publikacji:
    2015-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    „The Gospel of the family”
    person
    new evangelization
    family’s identity
    communion of persons (communio personarum)
    traditional family
    theology of the body
    gift of self.
    „Ewangelia rodziny”
    osoba
    nowa ewangelizacja
    tożsamość rodziny
    wspólnota osób (communio personarum)
    rodzina tradycyjna
    teologia ciała
    dar z siebie.
    Opis:
    Pojęcie „Ewangelia rodziny”, zainspirowany nauczaniem Jana Pawła II zawiera w sobie dwa wymiary: pierwszy pokazuje co Pismo Święte mówi na temat małżeństwa i rodziny; drugi ukierunkowuje na fakt, że rodzina chrześcijańska sama w sobie, w swoim bycie jest nosicielką Dobrej Nowiny o ile jest świadkiem miłości, i to bycie wyprzedza jakiekolwiek znaki lub działania apostolskie. W ten sposób rodzina, jako miejsce wychowania osoby ludzkiej do miłości oraz do życia we wspólnocie osób, jest w stanie dać odpowiedź na wyzwania rzucone jej przez postmodernizm: indywidualizm, prywatyzację miłości, oderwanie płciowości od prokreacji, analfabetyzm uczuciowy. Nowa ewangelizacja, skierowana do rodziny i która by przechodziła przez rodzinę, ma za zadanie dać odpowiedź epoce postmodernistycznej poprzez dwie propozycje: dać świadectwo, że wydarzenie, spotkanie oraz wspólnota z żywym Bogiem oraz człowiekiem góruje nad jakąkolwek argumentacją intelektualną lub tradycją oraz zaproponować „regułę” życia rodzinnego, która suponuje dwa inne przekonania, że nie istnieje reguła bez duchowości i że nie ma adekwatnej duchowości bez relacji we wspólnocie osób.
    The term „The Gospel of the family” inspired by the teaching of John Paul II includes two dimensions: the first one shows what the Scripture says about marriage and family; the second one focuses on a fact that the Christian family itself is a bearer of the Good News, provided that it is a witness to love and it goes ahead of any other signs or apostolic actions. In this way family, as a place of teaching the human person to love and to live in a communion of persons, is able to take up challenges brought by postmodernism: individualism, privatization of love, disconnect between sexuality and procreation, emotional illiteracy. New evangelization directed towards family and penetrating the family, has to give the response to a postmodern age, offering two ways: to give a testimony that the phenomenon, meeting and the communion with the living God and human dominates any sort of intellectual arguments or tradition as well as to propose a “principle” of  family life which assumes two other beliefs: that there is no principle without spirituality and that there is no adequate spirituality without relations in the communion of persons.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2015, 10, 1(17); 169-180
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprawozdanie z sympozjum naukowego Serce Jezusa szkołą świętości, Stadniki, 7 maja 2020 roku
    Report from the scientific symposium Jesus’ Heart as a school of holiness, Stadniki, May 7th, 2020
    Autorzy:
    Poleszak, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554005.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-28
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    Leon Dehon
    kult Najświętszego Serca Pana Jezusa
    kształcenie
    Kościół
    Bóg
    człowiek
    edukacja chrześcijańska
    Friedrich Gogarten
    historia
    katecheza
    liturgia
    miłość
    nowa ewangelizacja
    pedagogika
    pobożność ludowa
    powołanie
    słowo Boże
    społeczeństwo
    szafarz słowa Bożego
    szkoła
    świadectwo
    świętość
    teologia sekularyzacji
    teologia świata
    Trójca Przenajświętsza
    uświęcenie
    wiara
    wychowanie
    życie zakonne
    catechesis
    Church
    cult of the Sacred Heart of Jesus
    faith
    history
    holiness
    Holy Trinity
    liturgy
    new evangelization
    popular piety
    religious life
    sanctification
    the minister of the Word of God
    the Word of God
    theology of secularization
    theology of the world
    vocation
    witnessing
    Opis:
    Sprawozdanie z sympozjum naukowego Serce Jezusa szkołą świętości, Stadniki, 7 maja 2020 roku
    Report from the scientific symposium Jesus’ Heart as a school of holiness, Stadniki, May 7th, 2020
    Źródło:
    Sympozjum; 2020, 1(38); 257-262
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-32 z 32

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies