Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "new drama" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 32
Tytuł:
Pierwiastek ironiczny w dramaturgii Oli Muchiny
The ironic component in the dramatic works of Olga Mukhina
Ироническое начало в драматургии Оли Мухиной
Autorzy:
Charko-Klekot, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311806.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Оля Мухина
современная русская драматургия
новая драма
ирония
Ola Muchina
współczesna dramaturgia rosyjska
nowy dramat
ironia
Olga Mukhina
contemporary Russian drama
new drama
irony
Opis:
This article looks into the presence of irony in the artistic output of Olga Mukhina. This notion is not only a literary device in the playwright's plays but above all a way of thinking of the postmodern man. The ironic component and the accompanying categories of carnivalization and play are used by Mukhina to highlight the impression of the instability of the postmodern world, for instance through illogical, seemingly incoherent, and ironic dialogues of the characters. The following works were analyzed: Tanya-Tanya, You, and Flying.
В настоящей статье анализу подвергается существование иронии в творчестве Оли Мухиной. Понятие это выступает в пьесах драматурга не только как литературный прием, но и прежде всего как способ мышления человека эпохи постмодерна. Применяя ироническое начало, а также сопутствующие ему категории карнавализации и игры, Мухина подчеркивает отсутствие стабилизации постсовременного мира. Делает это, между прочим, путем использования алогичных, кажущихся непоследовательными и ироничных диалогов своих героев. В статье анализируются такие произведения как: Таня-Таня, Ю и Летит.
Artykuł poddaje namysłowi obecność ironii w twórczości Oli Muchiny.  Pojęcie to  jest w sztukach dramatopisarki nie tylko chwytem literackim, ale przede wszystkim sposobem myślenia człowieka doby postmodernizmu. Wykorzystanie pierwiastka ironicznego i towarzyszących mu kategorii karnawalizacji czy gry służą Muchinie do uwypuklenia wrażenia braku stabilizacji ponowoczesnego świata, między innymi poprzez nielogiczne, pozornie niespójne i ironiczne dialogi bohaterów. Analizie poddane zostały następujące utwory: Tania-Tania, Ju oraz Leci.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 124-142
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od antologii do antologizowania. Przypadek nowego dramatu polskiego
From Anthology to Anthologizing. The Case of New Polish Drama
Autorzy:
Sobiecka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129207.pdf
Data publikacji:
2022-06-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
antologia
antologizowanie
nowy dramat polski
„teksty dla teatru”
anthology
anthologizing
new Polish drama
“texts for theatre”
Opis:
Artykuł charakteryzuje antologie nowego dramatu polskiego, które zawierają teksty dramatyczne powstałe po przełomie 1989 r. Jego celem jest analiza procesu przemiany antologii, rozumianej jako sztuka wyboru, w antologizowanie, mieszczące się na granicy praktyki teoretycznoliterackiej czy nawet pewnej strategii metodologicznej. W dalszej perspektywie badawczej mieszczą się także pytania o naturę tekstu dramatycznego ewoluującego od klasycznie rozumianego dramatu ku „tekstom dla teatru”.
The article attempts to describe the anthologies of a new Polish drama. The selected anthologies contain dramatic texts written following the breakthrough of 1989. The aim of this article is to analyse the process of transformation of anthology (understood as the art of selection) into anthologising, which verges on theoretical and literary practice, or even a certain methodological strategy. The research perspective presented in this paper seeks further examination of the very nature of dramatic texts, which seem to evolve from the classical concept of drama into “texts for theatre”.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2022, 12 (15); 213-226
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od postaci do głosu. O librettyzacji współczesnego dramatu
From a Character to a Voice. On the Increasingly Libretto-Like Character of Contemporary Drama
Autorzy:
Karasińska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135508.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
libretto
drama
character
dialogue
plot
new music
Opis:
The analyses presented in the article reverse the traditional course of studies which assume that the poetics of a dramatic text is instrumentally superior to that of the libretto. In order to adapt the hypothesis that contemporary drama is increasingly libretto-like, inserted into its structure is, excerpted by opera theatre researchers, the libretto poetics treated as a genealogical directive specific to the genre which differentiates it from the “third kind” in its classical expressions. The breakup of the basic categories constituting a drama ( character, dialogue and plot ) brings it visibly closer to the traditional operatic libretto with features characterised by Albert Gier, among others. The post-dramatic aesthetics adapted by contemporary opera and drama, which removes the character or reduces it to a voice treated merely as a medium, absolutising the way a word sounds and the poetics of a transsystemic remix all result in the emergence of a common aesthetics of the stage chimaera genre.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2022, 42; 77-96
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Современная русская пьеса в диалоге поколений С. Я. Гончарова-Грабовская, современная русская драматургия (конец XX - начало XXI века, Минск, 2021, 271 с.)
Współczesna sztuka rosyjska w dialogu pokoleń. S. J. Gonczarowa-Grabowska, Współczesny dramat rosyjski (koniec XX – początek XXI wieku), Mińsk 2021, 271 s.
Modern Russian play in the dialogue of generations S. Ya. Goncharova-Grabovskaya, modern Russian drama (late XX - early XXI century, Minsk, 2021, 271 pp.)
Autorzy:
Maliutina, Nataliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085271.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
new drama
monodrama
verbatim
hero
action
Opis:
В новой монографии С. Гончаровой-Грабовской, которая предназначена в качестве учебного пособия, представлены новаторские черты новой и новейшей драмы русскоязычных драматургов. Глубоко проанализированы проблемы трансформации действия, персонажа, форм речи. Прослежены тенденции эпизации и лиризации драмы.
The new monograph by S. Goncharova-Grabovskaya, which is intended as a teaching aid, presents the innovative features of the new and latest drama of Russian-speaking playwrights. The problems of transformation of action, character, forms of speech are deeply analyzed. The tendencies of epicization and lyricization of the drama are traced.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 2 (178); 265-273
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dramatyzacja tradycji. Dramaturgiczne konfrontacje z kanonem literackim
Dramatization of tradition. Dramatic confrontations with the literary canon
Autorzy:
Dobrowolski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036499.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
literary studies
drama
tradition
discourse
critics
New Humanities
Opis:
The article opens with a statement that dramaturgical creativity, long marginalized by literary studies, has returned to the area of its interest together with its researchers’ use of the achievements of performative and cultural turns. Taking these into account allows us to treat drama as a distinctive literary practice in which the reception of a text is exemplary. As the author claims, with the New Humanities, integrating scattered reading perspectives known to the history of literary studies into the horizons of New Positivity, dramatic studies enrich this standpoint and maintain a critical view making creative use of the antagonism of perspectives, confrontation of attitudes, conflict of qualities or different visions and ideas. The potential tensions revealed in the practice of active reading of a literary text in accordance with the dramatic matrix guarantee the positive effects of each act of engaged reading. The dramatization of tradition is a specific field of critical dialogue between the reader and the existing literary tradition. Three dramatic works by Jan Czapliński are indicated as examples of mediators for this dialogue. The work of this playwright presents and suggests a critical reading of the characters and works of Gabriela Zapolska, Henryk Sienkiewicz and Adam Mickiewicz, leading to the emancipation of their works that is situated beyond the framework of the discursively created, existing canon of contemporary Polish literature and culture. A critical view enriches and updates the canon. Dramatization, which allows the revaluation of existing values, appears as the basic category of contemporary art – revealing existing, usually ineffable conflicts and using them to build new, positive values.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2021, 36; 33-55
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Атрофия разума: Юрьев день Кирилла Серебренникова
An atrophy of mind: Kirill Serebrennikov’s St George’s Day
Autorzy:
Fedorushkov, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1837564.pdf
Data publikacji:
2021-10-14
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
reason
faith
intuition
St George’s Day
new drama
Kirill Serebrennikov
Opis:
The article analyses the figure of the heroine Lubov in Kirill Serebrennikov’s film St George’s Day. The main aim is to show how the town of Yuriev and its residents affect the spiritual change of Lubov. The author examines the consistent rejection of the truth of the mind in favour of the truth of faith in Lubov’s life. The initial multilevel conflict between the opera singer and the town is supposed to be laid out in the Russian attitude to the world, which is based on the verge of two binary paradigms – the West and the East – exemplifying in turn the culture of the mind (reason) and the culture of faith (intuition). The provincial Russian town is correlated with the view of St. Petersburg in V. Toporov’s ‘Petersburg text’ due to its particular and distinguishable influence on outer visitors: the town imposes on Lubov its rules, affecting her present life not only materially but most of all spiritually. Besides, the consecutive analyses allow to draw an analogy between Lubov and Dostoevsky’s meek heroines. Like the ‘humiliated and insulted’ women of the author of Crime and punishment, the former opera singer enters the path of suffering and self-sacrifice to completely abandon her own self.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2021, 46, 2; 69-77
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WSPÓŁCZESNY DRAMAT UKRAIŃSKI WOBEC WOJNY: NA PRZYKŁADZIE SZTUKI NATALII WOROŻBYT ZŁE DROGI
CONTEMPORARY UKRAINIAN DRAMA ABOUT THE WAR: NATALIA VOROZHBIT’S PLAY BAD ROADS
СУЧАСНА УКРАЇНСЬКА ДРАМА ПРОТИ ВІЙНИ: НА ПРИКЛАДI ДРАМИ НАТАЛІЇ ВОРОЖБИТ ПОГАНІ ДОРОГИ
Autorzy:
MOSKWIN, ANDRIEJ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041187.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Наталія Ворожбит
сучасна українська драматургія
„нова драма”
війна
Україна
героїзація
травма
насильствo
Natalya Vorozhbit
violence
trauma
heroisation
Ukraine
new drama
war
Opis:
The subject of this study is the play Bad roads (2017) written by the Ukrainian playwright Natalya Vorozhbit. The text was commissioned by the Royal Court Theatre (London). It was also staged in Kiev and received the award for “Best Direction” (Tamara Trunova, GRA Festival, 2019). The action in the drama takes place during the war in eastern Ukraine in 2014-2016. The writer visited these areas and conducted many interviews. In Bad roads N. Vorozhbit focuses not on warfare but on the catastrophic impact of war on everyday life. The author is interested in how war damages the human mentality and psyche, how it influences building interpersonal relationships in new conditions, how war produces the desire to hurt people close to us, as well as unfamiliar ones, and how it affects the formation of intimate relationships. It is significant that an important role in the drama was intended for women and aspects such as love, sex and erotic feelings. The author of the publication focuses on the three most important problems raised in the text: violence, trauma and the creation of a hero (first glorification and then de-heroisation).
Предметом дослідження є драма української авторки Наталії Ворожбит Погані дороги (2017). Письменниця є представником “нової драми” в Україні. Текст був написаний на замовлення театру Royal Court (Лондон). Він також був поставлений у Києві (Scena 6) та отримав нагороду за „Найкращу режисуру” (Тамара Трунова, фестиваль GRA, 2019). Дія драми відбувається під час війни на сході України, у 2014–2016 роках. Письменниця відвідала ці райони і зробила багато інтерв’ю. У Поганих дорогах Н. Ворожбит акцентує увагу не на війні, а на катастрофічному впливі війни на повсякденні сфери життя. Авторка цікавиться, як війна спотворює людський менталітет і психіку, як вона впливає на міжособистісні взаємини в нових умовах, спричиняє бажання нашкодити близьким і невідомим людям та як це відбивається на інтимних стосунках. У цій драмі важливу роль відіграють жінки й такі аспекти, як кохання, секс, еротика та почуття. Автор публікації акцентує увагу на трьох найважливіших проблемах, порушених у тексті: насильствo, травма та творення героя (спочатку прославлення, а потімдегероїзація).
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2020, 8, 2; 187-201
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Жанровые особенности пьесы "Баба Шанель" (2010) Николая Коляды
Autorzy:
Zyśk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044717.pdf
Data publikacji:
2020-08-28
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
„Баба Шанель”
Николай Коляда
новая «новая» драма
современная драматургия
жанр
„Baba Chanel”
Nikolai Kolyada
new “new” drama
contemporary dramaturgy
genre
Opis:
В статье рассматриваются особенности пьесы Баба Шанель Н. В. Коляды с целью определить ее драматический жанр. Опираясь на работы предшественников, автор исследует типы героев, тематику, язык, формы присутствия автора в пьесе. Анализируется также конфликт персонажей с окружающим их миром. Важное место в статье отводится выявлению черт репортажа, опыт описания которого дан в работе Я. С. Жарского. В заключении подводятся итоги исследования и дается характеристика жанровой специфики пьесы Баба Шанель с учетом представленных ранее особенностей и авторского определения.
The article is dedicated to the study of distinct features of Nikolai Kolyada’s play Baba Chanel [The Hag Chanel], with the view to defining the piece’s genre. The author, referencing work of other scholars, pays attention to the types of characters, the topic, the language and the presence of the author in the play. Moreover, the conflict between the characters and the world is described. A substantial part of the article is devoted to showing the features which are characteristic of reportage, in line with Iakov Zharski’s research. The article ends with a summary of the study and with the presentation of Baba Chanel’s generic specificity: this takes into account the features discussed and the authorial definition.  
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2020, 13; 231-240
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Imperatyw młodości, czyli „z pokolenia na pokolenie na barykadach”. Romantyczna „mitologia” generacji Nowej Fali w świetle materiałów GUKPPiW na przełomie lat 60. i 70.
Youth Imperative or “Generations at the Barricades”: Romantic “Mythology” of the New Wave Generation in the Censorship Materials of “UKPPiW” from the 1960s and 70s
Autorzy:
Hobot-Marcinek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1507055.pdf
Data publikacji:
2019-07-01
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Romantic drama
reception
censorship
Polish People’s Republic
New Wave poetry
Opis:
This article reflects on the politically biased censorship practices towards the dramas of Adam Mickiewicz and Juliusz Słowacki. It also discusses the censorship conducted by the “UKPPiW” office of the new re-interpretations of Romantic literary tradition, which alluded to the stereotypical functionof adolescence. The author concentrates on the conflicting attitudes of the New Wave poets and censors. The first group perceived the Romantic nonconformists as their ancestors while the second was concerned aboutthe concept of Romantic youth understood as imperative contestation of reality.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2019, 14; 37-49
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projekt "dziady" w dramaturgii Dmitrija Bogosławskiego
Autorzy:
Lappo, Irina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625040.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
theatre, dramaturgy, new drama, direction Dziady (Forefather's Eve), Belarusian mentality
teatr, dramaturgia, nowy dramat, dziady, reżyseria, mentalność białoruska
тэатр, драматургія, новая драма, абрад „дзяды”, рэжысёр, беларускі менталітэт
Opis:
This paper focuses on the works of Dmitry Bogoslavsky – a Belarusian playwright who writes in Russian. Its aim is to examine the worldview of this actor, director and dramatist based on selected works by him, and to trace his artistic evolution. More specifically, the paper seeks to answer the question of how Bogoslavsky’s works explore the Belarusian custom of Dziady (Forefathers’ Eve), understood as an element of the Belarusians’ mental image of the world. The analysis of Bogoslavsky's texts and the plays he directed has led to the conclusion that the theme of deracination and homecoming are at the core of his art. In order to communicate with their ancestors, laid to rest in their native land, characters in his works must establish a relation with an extrasensory reality by entering the ritual circle of Dziady. By depicting the spiritual realm in parallel to the world of the living, Bogoslavsky has been engaged in a certain kind of ‘Dziady’ project, one set in the contemporary theatrical and dramatic context, and yet strongly embedded in Belarusian tradition and mentality.
Artykuł poświęcony jest twórczości Dmitrija Bogosławskiego, białoruskiego dramatopisarza piszącego po rosyjsku. Celem badania jest ustalenie cech światopoglądu białoruskiego aktora, reżysera i autora tekstów dramatycznych na podstawie analizy wybranych utworów oraz prześledzenie ewolucji twórczej autora. Przedmiotem szczegółowej analizy stała się próba odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób białoruski obrzęd dziady, rozumiany jako element mentalnego obrazu świata Białorusinów, obecny jest w dramaturgii Bogosławskiego. Przeprowadzona analiza tekstów i spektakli wyreżyserowanych przez Bogosławskiego pozwala na stwierdzenie, że temat oderwania od korzeni i powrotu do domu należy do najważniejszych w jego twórczości. Kontakt z przodkami, którzy spoczywają w rodzinnej ziemi, wymusza na bohaterach relacje ze światem duchów i wprowadza w rytualny krąg „dziadów”. Przedstawiając w twórczości dramatopisarskiej i reżyserskiej świat duchów, istniejący obok świata żyjących, Bogosławski konsekwentnie realizuje na gruncie współczesnego teatru i dramatu swoisty - mocno osadzony w tradycji i mentalności białoruskiej - projekt „dziady”.
Артыкул прысвечаны творчасці Дзмітрыя Багаслаўскага, беларускага драматурга, які піша на рускай мове. Мэта даследавання - выявіць на аснове аналізу выбраных мастацкіх тэкстаў асаблівасці светапогляду аўтара, режысёра і акцёра і прасачыць за яго творчай эвалюцыяй. Прадметам дэталёвага аналізу з’яўляецца пошук адказу на пытанне, у якім выглядзе абрад дзяды, які разумеецца як частка ментальнага вобраза свету беларусаў, прысутнічае ў п’есах Багаслаўскага. Аналіз тэкстаў і пастаўленных Багаслаўскім спектакляў прыводзіць да высновы, што тэма адрыву ад каранёў і вяртання ў свой дом з’яўляецца адной з самых важных у яго творчасці. Сувязь з продкамі, адносіны герояў са светам духаў уводзяць чытачоў і гледачоў у рытуальная кола „дзядоў”. Прадстаўляючы у сваёй драматургічнай і рэжысёрскай творчасці свет духаў, які існуе побач са светам жывых, Багаслаўскі паслядоўна ажыццяўляе ў межах сучаснага тэатра абрад „дзядоў”, які трывала ўкараніўся ў традыцыях і менталітэце беларусаў.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2019, 13
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Shakespeare. Stwarzanie świata Stephena Greenblatta, czyli odkrywczość kulturowej mozaiki
Will in the World: How Shakespeare Became Shakespeare by Stephen Greenblatt, or the insightfulness of a cultural mosaic
Autorzy:
Krystek, Jędrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040974.pdf
Data publikacji:
2019-11-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
New historicism
Shakespeare
biography
Hamlet (a book)
Stephen Greenblatt
Renaissance
Purgatory
drama
Opis:
The article is an attempt to analyze the narrative and methodological techniques of new historicism. The basis for the analysis was Stephan Greenblatt’s book Will In the Word. How Shakespeare Became Shakespeare, especially because of of creating biographical and intercultural areas. The author of the analysis follows the relations between the truth of narration and historical truth and tries to determine the constituent elements of Hamlet’s author. The author of the analysis traced the relations between two truths: the truth of the historical time and the truth of the narrative time.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2019, 35; 421-438
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Жанровое своеобразие пьесы Ю. Клавдиева „Победоносец”
The Generic Uniqueness of Yuri Klavdiev’s Play „The Victorious One”
Autorzy:
Сафаргалеева, Евгения
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651197.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Юрий Клавдиев
новая драма
миракль
„Победоносец”
радиопьеса
Yuri Klavdiev
new drama
miracle
„The Victorious One”
radio play/radio drama
Opis:
The article discusses the work of one of the most outstanding and original representatives of the “New Drama”, the playwright Yuri Klavdiev (born in 1974). At the most recent stage of his creative work, the author shows interest in canonical genres, in particular, he refers to the medieval genre of the “miracle play”. His drama Pobedonosets [The Victorious One] (2015) is based on the artistic principles and poetics of the genre. The article analyzes the play taking into account the characteristics of the miracle, indicating the influence of the genre on the structure and main idea of the play, as well as on the perception of the work by the reader/viewer.
В статье рассматривается творчество одного из самых ярких и самобытных представителей «Новой Драмы» – драматурга Юрия Клавдиева (р. 1974). На позднем этапе творчества автор проявляет интерес к каноническим жанрам, в частности обращается к средневековому жанру «миракль», художественные принципы и поэтику которого он кладет в основу своей пьесы Победоносец [The Victorious One] (2015). В статье проводится анализ пьесы с учетом особенностей жанра «миракль», рассказывается о его влиянии на структуру и основную идею драматического произведения, а также на его восприятие читателем/зрителем.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2019, 12; 131-140
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Религиозный дискурс в драматургии Ивана Вырыпаева (Бытие № 2, Кислород, Пьяные)
Religious discourse in the dramaturgy of Ivan Wyrypaev (Genesis no. 2, Oxygen, The Drunk Ones)
Autorzy:
Wasińczuk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832531.pdf
Data publikacji:
2019-11-22
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Иван Вырыпаев
новая драма и религия
Бытие № 2
Кислород
Пьяные
Ivan Vyrypaev
new Russian drama and religion
Genesis No. 2
Oxygen
The Drunk Ones
Opis:
The present article is devoted to Ivan Vyrypayev’s dramaturgy, which raises religious issues and develops the threads of spiritual exploration. The aim of our work is to trace religious motifs and to indicate the manner of presentation of a sacral, spiritual context in works that seem to be far from manifesting the faith. This aim also leads to an attempt to reconstruct the concept of God and man in the dramas of Vyrypayev. The works of the Russian playwright, which are a specific record of cultural, social and religious transformations, provoke a reflection on the way of experiencing transcendence by modern man suspended between atheism and institutionalized religiosity. The tasks of the article are motivated by the presence in the world of numerous religious symbols, references to various spiritual traditions, the use of literary genres and images of biblical provenance, etc. The subject of these analyses are the selected dramas by Ivan Vyrypayev, Genesis No. 2, Oxygen and The Drunk Ones.
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2019, 19; 263-277
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nowy dramat” i (nowa) duchowość. Problem duchowych poszukiwań w rosyjskiej i białoruskiej dramaturgii XXI w. (na przykładzie wybranych utworów)
Autorzy:
Wasińczuk, Katarzyna Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624916.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Belarusian „new drama", Russian „new drama", Diana Balyko, Andrey Kureychik, Pavel Priazhko, Ivan Vyrypayev, Vasiliy Sigarev
białoruski „nowy dramat”, rosyjski „nowy dramat”, Diana Bałyko, Andriej Kurejczyk, Paweł Priażko, Iwan Wyrypajew, Wasilij Sigariew
беларуская „новая драма", руская „новая драма", Дзіяна Балыка, Ан- дрэй Курэйчык, Павел Пражко, Іван Вырыпаеў, Васілій Сігараў
Opis:
Contemporary Russian-language “new drama" (both Russian and Belarusian) is most often identified with plays performed using verbatim-theatre techniques, and with works of a documentary character that feature hyper-realistic, naturalistic or Neo-Brutalist elements. However, this is not the only distinctive tendency in the poetics of contemporary Eastern Slavic drama. There exists a completely different, metaphorical and philosophical current of evolution of „new drama". The present article is devoted to the concept of spirituality in new Russian (Ivan Vyrypayev, Vasiliy Sigarev) and Belarusian (Diana Balyko, Pavel Priazhko, Andrey Kureychik) drama, as it explores the sacral and spiritual elements in the latter and attempts to unveil the deeper meaning of several selected works. The author wishes to evaluate how spiritual issues are depicted, and to what modifications the presentation of these issues is subject to. Due to the obvious anthropological character of the works analyzed, where the human being and its spiritual queries become a semantic carrier, the literary character constitutes a primary analytical category in itself. The article is an attempt to analyze and interpret religious and spiritual elements in works that may sometimes not be perceived as a manifestation of faith. The article draws attention to the use of motifs known from the Christian cultural sphere and to the referencing and modernization of old Ruthenian  anthropological types (such as strannik, yurodivy). The author showcases how contemporary Russian and Belarusian playwrights depict the human being as a spiritual seeker, as they address both the sacred and the secularized understanding of spirituality.
Współczesny rosyjskojęzyczny (zarówno rosyjski, jak i białoruski) „nowy dramat” utożsamiany jest najczęściej ze sztukami realizowanymi metodą verbatim, z utworami dokumentalnymi, w których wykorzystywane są elementy hiperrealistyczne, naturalistyczne czy neobrutalistyczne.Nie jest to jedyna tendencja charakterystyczna dla poetyki współczesnej dramaturgii wschodniosłowiańskiej. Równolegle funkcjonuje bowiem zgoła inny, metaforyczno-filozoficzny, kierunek rozwoju „nowego dramatu”. Artykuł poświęcony został problemowi duchowości w nowej dramaturgii rosyjskiej (Iwan Wyrypajew, Wasilij Sigariew) i białoruskiej (Diana Bałykо, Paweł Priażko, Andriej Kurejczyk). Celem była eksploracja elementów sakralnych i duchowych, dotarcie do sensów głębokich wybranych utworów. Autor postanowił zbadać, w jaki sposób prezentowane są problemy duchowe, jakim modyfikacjom podlega przedstawienie tej problematyki. Ze względu na wyraźny antropologiczny rys utworów, w których nośnikiem semantyki staje się człowiek i jego wewnętrzne poszukiwania, to postać literacka stanowi w tekście podstawową kategorię badawczą. Artykuł jest próbą analizy oraz interpretacji religijnych i duchowych elementów w tekstach niekiedy dalekich od manifestowania wiary. W artykule zwrócono uwagę na wykorzystanie motywów znanych z chrześcijańskiego kręgu kulturowego, przywołanie i uwspółcześnienie staroruskich typów antropologicznych (takich jak strannik, jurodiwy). Udowodniono, że współcześni dramatopisarze rosyjscy i białoruscy kreują obraz człowieka poszukującego, zwracając się zarówno ku religijnemu, jak również zsekularyzowanemu rozumieniu duchowości.
Сучасная рускамоўная (як руская так i беларуская) „новая драма" асацыюецца найчасцей з п’есамі, напісанымі метадам verbatim, з дакументальнымі тэкстамі, у якіх выкарыстоўваюцца гіперрэалістычныя, натуралістычныя ці неабрутальныя элементы. Але гэта не адзіная тэндэнцыя, характэрная для паэтыкі сучаснай усходнеславянскай драматургіі. Паралельна развіваецца іншая, метафарычна-філасофская плынь “новай драмы”. Даны артыкул прысвечаны праблеме духоўнасці ў найноўшай рускай (Іван Вырыпаеў, Васілій Сігараў) і беларускай (Дзіяна Балыка, Павел Пражко, Андрэй Курэйчык) драматургіі. Мэта артыкула – выяўленне духоўных, сакральных элементаў выбраных твораў. Галоўная задача артыкула – аналіз спосабаў і мэтаў прадстаўлення духоўных пытанняў, даследаванне мадыфікацый выяўленння духоўнай праблематыкі. Аналізуемыя творы вылучаюцца сваім антрапалагічным характарам, а носьбітам семантыкі з'яўляецца чалавек і яго ўнутраныя пошукі, таму менавіта літаратурны персанаж становіцца асноўнай катэгорыяй даследавання. У артыкуле робіцца спроба аналізу і інтэрпрэтацыі рэлігійных і духоўных элементаў у творах, далёкіх ад маніфестацыі веры. Звяртаецца ўвага на выкарыстанне матываў і тэмаў хрысціянскай культуры, на актуалізацыю старажытнарускіх антрапалагічных тыпаў (такіх як скіталец, юродзівы). Даказваецца, што сучасныя рускія і беларускія драматургі ствараюць вобраз чалавека ў стане духоўнага пошуку, звяртаючыся як да рэлігійнага, так і да свецкага разумення духоўнасці.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2018, 12
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy współczesnego człowieka w dramatach Olega Bogajewa
Autorzy:
Kowalska, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826640.pdf
Data publikacji:
2018-10-08
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Oleg Bogayev’s dramas
“Russian new drama”
Nikolay Kolyada’s „school”
identity crisis
contemporariness problems
Opis:
Last two decades of Russian dramaturgy extremely shows the crisis of values thataffected the generations living at the interphase between the two epochs. One ofthe authors who was particularly sensitive to contemporary humans’ situationwas Oleg Bogayev. He was interested in disintegration of personality, emotionalcoldness and lack of interpersonal ties. In his dramas, Bogayev presents a verypessimistic vision of the reality enriching it by a fairy-tale-like fictional universe.By using esthetics of postmodernism, the dramatist devises reflections on beingalone in the crowd, a feeling of alienation and a lack of wider interpersonal relations.The author is also interested in the state of culture and art, that have beenknocked off the pedestal of uniqueness and are no longer playing the role ofhigher values source. This article is an attempt of analysis of authors work in thecontext of problems that contemporary human is facing
Źródło:
Conversatoria Litteraria; 2018, 12; 153-163
1897-1423
Pojawia się w:
Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 32

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies