Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "new covenant" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Arcykapłan Nowego Przymierza – ukrzyżowany i zmartwychwstały Chrystus (Hbr 1, 5–2, 18)
    Autorzy:
    Witczyk, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178457.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Arcykapłan
    Przymierze
    konsekracja Arcykapłana Nowego Przymierza
    High Priest
    Covenant
    consecration of the High Priest of the New Covenant
    Opis:
    The author analyzes the transformation of the most ancient Christian tradition, the transformation described in the Letter to the Hebrews. It consists in the fact that the death and resurrection of Jesus are a consecration of the High Pries of the New Covenant. The crucified and resurrected Christ is an anti-type of the High Priest of the Old Covenant. A High Priest is a Mediator and Leader who may not only show the way to the House of the Father. As the only-begotten Son of God He has the right to usher others into it (cf. J 14, 6-9). Through His passion and death Jesus had been transformed and became the perfect High Priest. Thus ”made perfect” (Heb 2, 10), that is, crucified and resurrected Jesus, was made the Head of people and their Leader to salvation. In other words, God made Him the High Priest. The passion and death of Jesus were in fact an exceptional and unique kind of consecrating the High Priest of the New Covenant.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2003, 50, 1; 97-115
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chrystocentryzm personalistyczny
    Personalistic Christocentrism
    Autorzy:
    Derdziuk, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339125.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    teologia moralna
    chrystocentryzm
    personalizm
    powołanie
    Nowe Przymierze
    moral theology
    christocenstrism
    personalism
    vocation
    the New Covenant
    Opis:
    Christocentrism is now one of the most widespread ideas in moral theology, allowing acoherent definition of the issues of moral life. The personalistic character of Christocentrism indicates the necessity of defining Christian morality in the perspective of the first person, owing to which a Christian not so much is directed by some outer law written down outside him, as searches for the true good, according to the principle of being open to the truth that is written in his conscience. A bond with Christ may be formed on the plane of motivation that results from undertaking the task of following, from the ontic rootedness as a new creature and on the basis of identification of one's aim with the aspiration that is in Christ. The „Christo-form” of human life gives a man a new identity and opens him to participation in the Trinitarian life. The biblical ideas that define the personalistic dimension of Christocentrism most fully, are the idea of vocation and the idea of the New Covenant, which have been given a significant place in Polish moral theology. Pointing to a dynamic and responsorial character of Christian morality these ideas allow an integral definition of the phenomenon of aspiration to perfection in love that is at the same time a fullness of personal life.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Moralnej; 2009, 1; 41-54
    2081-1810
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Moralnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Walka dobra ze złem w Liście Pseudo-Barnaby
    The struggle between good and evil in the Epistle of Pseudo-Barnabas
    Autorzy:
    Mejzner, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612958.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    List Pseudo-Barnaby
    dobro
    zło
    chrześcijaństwo
    chrzest
    nowy lud
    Przymierze
    judaizm
    Żydzi
    dwie drogi
    sąd
    apokaliptyka
    millenaryzm
    Królestwo Pańskie
    Epistle Pseudo-Barnabas
    good
    evil
    Christianity
    Baptism
    New People
    Covenant
    Judaism
    Jews
    Two ways
    Judgment
    Apocalipticism
    Millenarism
    Lord’s Kingdom
    Opis:
    The struggle between good and evil is one of the main subjects of the Epistle of Pseudo-Barnabas, which originated between 70 and 130, thus, in the period when apocalyptic literature was flourishing. The latter’s impact on the Epistle is undeniable, and is expressed in the characteristic approach of the present time as the „last days” marked by intense activity of evil forces. Even though the outcome of God’s struggle with Satan has already been decided by the victory of Jesus Christ on the cross, still it is ongoing, and at different levels. For Pseudo- Barnabas, two areas of this confrontation are of utmost importance: the orthodoxy of faith and morality of life. The first issue is treated very broadly (chapters I-XVII), and its essence is to convince the readers of the Letter of the saving exclusivism of Christianity. The author radically opposes Judaism, considering all its laws and institutions in their historical implementation (e.g. sacrifices, fasting, Sabbath, temple, ritual ordinances) as the result of both the incorrect (physical) interpretation of the inspired Scriptures and submission to Satan’s insidious work. The only people of the Covenant are those who have believed in Jesus Christ and were immersed in the water of baptism. The other area of the still ongoing struggle is the heart of a Christian who, at any time, has to choose between the way of life and the way of death (chapters XVIII-XX). The final manifestation of Christ’s victory over evil will happen at His second coming, when He will put an end to the „times of the Wicked” and will bring into His Kingdom all the Christians faithful to His teaching.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2013, 59; 21-37
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewiger Bund (Gen 17) oder neuer Bund (Jer 31,31–34)? Überlegungen zu einem Grundproblem der Theologie des Alten Testaments im Horizont gesamtbiblischer Theologie
    Everlasting Covenant (Gen 17) or New Covenant (Jer 31,31-34)? Considerations to a Basic Problem of the Old Testament Theology in the Framework of the Biblical Theology
    Autorzy:
    Graupner, Axel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/494324.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
    Tematy:
    Theologie des Alten Testaments
    Gesamtbiblische Theologie
    Ewiger Bund
    Neuer Bund
    Erwählung
    Heilsgeschichtliche Überlieferung
    Prophetie
    Rechtfertigung
    Die historische Tradition Israels
    Everlasting Covenant
    New Covenant
    Election
    Justification
    The historical tradition of Israel
    Prophecy
    Theology of the Old Testament
    Theology of the whole Bible (Old and New Testament)
    Opis:
    One if not the main fundamental problem of a Theology of the Old Testament is the coexistence of the historical tradition of Israel, represented by the Pentateuch, and the pre-exilic prophets within the canon because of the prophet’s abrogation of the “Heilsgeschichte” (I). How complex the interaction between the Pentateuch and the prophetic literature in their long lasting history may ever have been, the coexistence of a text like Gen 17 and Jer 31:31-34 points out the problem: is the covenant everlasting or broken, the covenant Israel’s every time presence or its future? (II) The Old Testament for itself gives no answer to this question. So far the Old Testament points beyond itself – in the author’s opinion to Paul’s concept of the dikaiosu,nh tou/ qeou/. This concept combines the proclamation of the fulfillment of the promise of the New Covenant for all people with the confirmation of Israel’s everlasting election (III). Both, the fulfillment of the promise Jer 31:31-34 and Israel’s final salvation, are standing under eschatological reservation. In this perspective the Old Testament is not only fundament of the New Testament, but in New Testament’s hope still alive. (IV)
    Źródło:
    Rocznik Teologiczny; 2015, 57, 4; 473-490
    0239-2550
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy Nowy Testament mógłby powstać bez Septuaginty?
    Autorzy:
    Malina, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669431.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Septuagint
    New Covenant
    Canon of the Bible
    Epistle to the Hebrews
    Septuaginta
    Nowe Przymierze
    kanon Biblii
    List do Hebrajczyków
    Opis:
    The New Testament texts depend on the Septuaginta translation for the grammar and vocabulary that they use. The influence is shown by the numerous quotations according to the most ancient translation of the Old Testament. The relationship between the two main parts of the Bible lies in the common content shared by the authors of their books. The present paper describes the dependence of the name “New Testament” on the Septuagint and demonstrates that its openness favored the reception of the Christian message.
    Źródło:
    Tarnowskie Studia Teologiczne; 2016, 35, 1
    2391-6826
    0239-4472
    Pojawia się w:
    Tarnowskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dynamika „przymierza pokoju” w Księdze Ezechiela
    The Dynamics of the „Covenant of Peace” in the Book of Ezekiel
    Autorzy:
    Pikor, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621457.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Księga Ezechiela
    przymierze pokoju
    nowe przymierze
    Księga Kapłańska
    ziemia Izraela
    świątynia
    pokój
    Book of Ezekiel
    Leviticus
    covenant of peace
    new covenant
    land of Israel
    temple
    peace
    Opis:
    Idea przymierza pokoju, występująca w tekstach starożytnego Bliskiego Wschodu, w Biblii Hebrajskiej pojawia się w tekstach pochodzenia kapłańskiego. Ezechiel w dwóch wyroczniach (Ez 34,25-30 i 37,26-28) wykracza poza pozabiblijną konwencję przymierza pokoju, dokonując równocześnie modyfikacji kapłańskiej koncepcji przymierza zawartej w Kpł 26. Obietnica jakościowo nowego przymierza, określonego mianem „przymierza pokoju” (34,25; 37,26), zakłada pokój ze zwierzętami, urodzajność ziemi i wybawienie od nieprzyjaciół. Jednakże istotą tego przymierza jest nie tyle „pokój” rozumiany jako wszelkie dobro osobiste, wspólnotowe i materialne, ile obecność Boga pośród swego ludu, która stanowi jedyne źródło bezpieczeństwa, pomyślności i zbawienia.
    The motif of „covenant of peace”, as found in some Ancient Near Eastern texts, is presented in the Hebrew Bible by the Priestly tradition. Ezekiel refers to the covenant of peace in two oracles: Ezek 34:35-30 and 37:26-28. He not only goes beyond the primeval myth but also modifies the Priestly concept as expressed in Lev 26. Ezekiel’s promise of the covenant of peace consists of three elements: safety from wild animals, security against famine, and freedom from human enemies. However, the essence of this covenant is peace understood as God’s presence amongst his people, which is the only source of the people’s safety, welfare and salvation.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2016, 30; 53-78
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie pozycji aniołów w grobie Jezusa w J 20,12
    The Meaning of the Angels’ Position in Jesus’ Tomb in John 20:12
    Autorzy:
    Kubiś, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178724.pdf
    Data publikacji:
    2016-07-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    anioł
    angelofania
    cherub
    chrystofania
    Arka Przymierza
    przebłagalnia
    pojednanie
    nowe stworzenie
    lęk
    Maria Magdalena
    J 20
    12
    angel
    angelophany
    christophany
    the Ark of the Covenant
    the mercy-seat
    propitiatory
    atonement
    new creation
    fear
    Mary Magdalene
    John 20
    Opis:
    Compared with the Synoptics, the Johannine angels assume a particular and significant position inside Jesus’ tomb. The evangelist describes it precisely as one angel sitting at the place of Jesus’ head and another at the place of Jesus’ feet. Not all Johannine commentators pay attention to this detail, yet a comparison with the descriptions of the angels’ positions in the different synoptic narratives demonstrates that they all reflect original editorial work on the part of each the evangelist. Consequently, these accounts can – and indeed do – convey particular ideological or theological stances typical of each gospel writer, including John. With regard to John 20,12, the article surveys proposals advanced by several Johannine commentators, beginning with some very obvious and prosaic explanations and ending with the most probable meanings behind the particular posture of Johannine angels. According to a strictly archeological-historical explanation, the position of the Johannine angles is no more than an indication that Jesus’ burial place was not a tomb of kôkîm type. The article also presents allegorical interpretations, from St. Augustine to St. Thomas Aquinas; a religious-cultural exposition referring to the Egyptian goddesses Isis and Nephthys; a few very literal explanations accentuating the physical emptiness between the angels; and an intertextual exposition based on a targumic reading of Isaiah 6. At the end, as the most persuasive solution, the article proposes that the Johannine angels represent the cherubs of the Ark of the Covenant and the mercy seat. This intertextual and symbolic interpretation likewise explains Mary Magdalene’s lack of fear and astonishment in her interaction with supernatural beings.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2016, 6, 3; 459-493
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zapowiedź udzielenia Ducha ludowi Bożemu w Ez 36, 24-28
    Autorzy:
    Ordon, Hubert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053531.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ezechiel
    Duch Boży
    Lud Boży
    Nowe przymierze
    Ezekiel
    Spirit od God
    People of God
    New Covenant
    Opis:
    Im Artikel wurde die doppelte Zusage des Geistes für Israel auf dem geschichtlichen Hintergrund seiner Verbannung nach Babylonien erörtert. Weil die damalige, prekäre und aussichtslose Situation fast dem Tode der Nation glich, was vor allem in Ez 37, 1-14 augenfällig wird, soll Israel von Jahwe den neuen Geist zum Aufleben bekommen (der anthropologische Gesichtspunkt). Damit er in Zukunft seine heilsgeschichtliche Aufgabe weiter erfüllen könnte (u.a. die Treue zum Bund mit Gott), wird ihm der Geist Jahwes erteilt (der theologische Gesichtspunkt). Diese Unterscheidung, obwohl der Geist sowohl im ersten als auch im zweiten Fall von Gott herkommt, findet seine zusätzliche Bestätigung in Ez 11, 19 und Ez 18, 31.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2005, 52, 1; 43-53
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wieczerza Pańska – „pamiątka” Chrystusowej męki, śmierci i zmartwychwstania jako ekspiacyjnej Ofiary „za wielu” i Ofiary Nowego Przymierza (1 Kor 11,23-27; Łk 22,19-20)
    The Lord’s Supper – the Memorial of Jesus’ Passion, Death and Resurrection as the Sacrifice of Expiation “for Many” and the Sacrifice of the New Covenant (1 Cor 11:23-27; Luke 22:19-20)
    Autorzy:
    Witczyk, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1051181.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-04
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ostatnia Wieczerza
    ofiara ekspiacyjna
    ofiara nowego Przymierza
    Wieczerza Pańska
    pamiątka
    Ciało Pana
    Krew Pana
    The Last Supper
    the sacrifice of expiation
    the New Covenant Sacrifice
    the Lord’s Supper
    memorial
    the Body of the Lord
    the Blood of the Lord
    Opis:
    Research on the role of oral tradition (orality) in the process of Gospel and Pauline letters composition provides a basis for the synchronic reading of the traditions on the Last Supper (Matt 26:26-29; Mark 14:22-24; Luke 22:14-14-20; 1 Cor 11:23-26). The author, taking into consideration the data contained in the mentioned textual traditions, seeks an answer to the question of what Jesus recommended to his disciples in the Cenacle by saying: “Do this in remembrance of me” (Luke 22:19; 1 Cor 11:24). The author enters into a polemic with the latest theories according to which Jesus intended to celebrate the Last Supper as a “covenant sacrifice”, precisely speaking a “feast of covenant”. Through the analysis of the formulas pronounced over bread and wine, which take into consideration the texts on the suffering and death of Jahwe’s Servant (Isa 53), the author seeks to demonstrate that Jesus applied to his death the sense of the sacrifice of expiation which also establishes the New Covenant. To interpret the formulas only in light of “covenant sacrifice/feast” means to radically diminish the meaning of the prophetic words and gestures of Jesus from the Last Supper.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2018, 8, 4; 545-565
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    New Man – New Creation in the Theology of Paul
    Autorzy:
    Sciberras, Paul
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668568.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    New creation
    New Covenant
    Redemption
    Justification
    Proto-pauline Letters
    Deutero-pauline Letters
    Opis:
    God had congratulated himself for creating the universe and humankind (Gen 1,31), a “very good” creation brought to nought by human sin. However, human nature still sighs and longs for the goodness and image of God within. God’s creation yearns to be created anew. Paul’s understanding of “new creation” and “new man” looks to the wise plan of God negated by sin. For Paul, the new era, in which the new creation reaches its aim in perfection, is the time of the parousia, the new and future coming of Jesus Christ. The Apostle of the Gentiles understood “kainē ktisis” in a soterio-cosmological sense, as the event consequent upon the redemption brought about by Christ Jesus that will be fulfilled in the parousia. New creation, new mankind in a new covenant takes place in communion with the death and resurrection of Christ Jesus in Baptism. The fundamental condition by which the revelation of the mystery of God takes place is the new covenant fulfilled in the blood of Christ and its effects: the outpouring of the Holy Spirit, upon those who believe, as even the prophets had foretold. One can observe the development of the Pauline thought in his Letters: from a theological perspective and its legitimacy in the Major Letters, to the practical consequences in the daily life of the Christian assemblies in the Deutero-Pauline Letters, that emerge from the application of these theological arguments.
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2019, 9, 1
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza „dwóch Testamentów” Pisma Świętego
    The Origins of the „Two Testaments” of the Holy Bible
    Autorzy:
    Królikowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947551.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Przymierze
    Pismo
    Stary Testament
    Nowy Testament
    Geneza
    Scripture
    New Testament
    Old Testament
    Origin
    Covenant
    Opis:
    In the everyday Christian language as well as in theology the two parts of the Holy Bible are referred to as the Old and the New Testament. This terminology has its origins in the Bible, but it was gradually shaped on reflection in the times of the Early Church. It resulted from the process of crystallization of the identity of the Christian community, but also from the fact, that “new” Writings appeared and started to become a part of this identity. Therefore, a need arose for determining their relation to the Jewish Writings and for defining their character which was oriented towards fulfilling the old rules. The article is intended to explain how, in the times of the Early Church, the concept of the “two Testaments” was born.
    W codziennym języku chrześcijańskim i w teologii posługujemy się określeniami Stary i Nowy Testament w odniesieniu do dwóch części Pisma Świętego. Język ten posiada źródła biblijne, ale ukształtował się stopniowo w refleksji pierwotnego Kościoła. Wynikało to zarówno z poszukiwania przez wspólnotę chrześcijańską własnej tożsamości, jak i z faktu, że częścią tej tożsamości stawały się „nowe” Pisma. Zachodziła więc potrzeba określenia ich relacji do Pism żydowskich oraz ich specyfiki, która pozostawała pod znakiem wypełnienia tego, co stare. Artykuł zamierza pokazać, w jaki sposób narodziła się koncepcja „dwóch Testamentów” w pierwotnym Kościele.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2020, 73; 7-24
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ryt obrzezania w Gilgal (Joz 5,2–9) momentem odnowienia relacji narodu wybranego z JHWH
    Circumcision rite in Gilgal (Josh 5:2–9) when the relationship of the chosen people with YHWH is renewed
    Autorzy:
    Florczyk, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2010478.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    reproach of Egypt
    Gilgal
    Joshua
    flint knives
    physical circumcision
    maturity
    covenant
    circumcision of the heart
    new and faithful people
    hańba Egiptu
    Jozue
    krzemienne noże
    obrzezanie fizyczne
    dojrzałość
    przymierze
    obrzezanie serca
    nowy i wierny lud
    Opis:
    Przymierzom biblijnym często towarzyszyły znaki, np. tęcza (Rdz 9,12–17), krew cielców (Wj 24,3–8) czy też chleb i wino (Łk 22,19–20). Zewnętrznym znakiem przymierza, jakie Bóg zawarł z Abrahamem, było obrzezanie (Rdz 17,9–14). Obrzęd ten został zaniedbany podczas czterdziestoletniej wędrówki przez pustynię. Jednak po przejściu Jordanu JHWH upomniał się o ten znak. Tak jak obrzezanie fizyczne było warunkiem wzięcia w posiadanie Ziemi Obiecanej, tak obrzezanie serca było warunkiem utrzymania tej ziemi w rękach Izraelitów oraz gwarantowało bezpieczeństwo i pomyślność. Niniejszy artykuł prezentuje szczegółową analizę perykopy Joz 5,2–9, w której jest mowa o obrzezaniu w Gilgal i o odnowieniu relacji narodu wybranego z Bogiem.
    Biblical covenants were often accompanied by signs, e.g. a rainbow (Gen 9:12–17), blood of young bulls (Exod 24:3–8) or bread and wine (Luke 22:19–20). The external sign of the covenant God made with Abraham was circumcision (Gen 17:9–14). This rite was neglected during a forty-year journey through the desert. However, after crossing Jordan, Yahweh applied for this sign. Just as physical circumcision was a condition of taking possession of the Promised Land, circumcision of the heart was a condition of keeping this land in the hands of the Israelites and guaranteed security and prosperity. This article presents a detailed analysis of the pericope of Josh 5:2–9, which speaks about circumcision in Gilgal and the renewal of the chosen people’s relationship with God.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 13-30
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posłuszeństwo Jezusa Chrystusa w tajemnicy przymierza
    The Obedience of Jesus Christ in the Mystery of the Covenant
    Autorzy:
    Królikowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36446228.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-25
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Jesus Christ
    Abraham
    obedience
    freedom
    old covenant
    new covenant
    Jezus Chrystus
    posłuszeństwo
    wolność
    przymierze
    Opis:
    W ramach współczesnej chrystologii, która powróciła do tradycji patrystycznej, a zwłaszcza do teologii św. Maksyma Wyznawcy, na nowo podkreśla się, że posłuszeństwo stanowi najwyższe wyrażenie życia i posłania Jezusa Chrystusa. W posłuszeństwie urzeczywistnia się osobowe utożsamienie bytu i misji Jezusa, wyrażające Jego relację do Boga Ojca i określające Jego wyjątkowość. Na tym gruncie można w sposób pogłębiony dokonywać interpretacji Jego dzieła na rzecz człowieka wykraczającego poza wszelkie redukcje immanentne. Takie ujęcie staje się potem punktem wyjścia do właściwego rozumienia i interpretowania dokonanego przez Niego dzieła zbawienia, a tym samym zawartego nowego przymierza. W niniejszym artykule zostaje ukazane posłuszeństwo Chrystusa w relacji do tajemnicy i dziejów przymierza, które stanowi niejako wstęp do właściwego ukazania formy i treści tego posłuszeństwa, a tym samym skonkretyzowania jego znaczenia soteriologicznego.
    Within the frames of contemporary Christology, which has returned to patristic tradition, it is once again emphasised that the obedience constitutes the highest manifestation of life and message of Jesus Christ. It is in obedience where personal identification of the being and mission of Jesus, expressing His relation with God the Father and defining His exceptionality, finds its realisation. This perspective allows a profound interpretation of Jesus’s work for the benefit of man, which goes beyond all immanent reductions. This view becomes also a starting point for the appropriate understanding and interpretation of the act of salvation and by the same token of the new covenant with God. This article presents the obedience of Christ in relation to the mystery and history of the covenant which constitutes, to some extent, an introduction to the correct representation of the form and content of this obedience and simultaneously to determination of its soteriological meaning.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2022, 16, 1; 7-23
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies